UA-50457385-1

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

 Και συνεχίζουμε να εμπλουτίζουμε το αρχείο Street Art και Graffiti στην Θεσσαλονίκη, έχοντας σκοπό να διαφυλάξουμε τουλάχιστο μέσου αυτού του αρχείου αυτή την πρόσκαιρη μορφή τέχνης.

 Μια παραδοχή εδώ, μεροληπτώ υπέρ του Street art έναντι του Graffiti, δηλαδή παρουσιάζω πολύ περισσότερο πλήρες καλλιτεχνικά έργα (που αυθαίρετα ίσως τα ονομάζω Street art) που τα έχουν ζωγραφίσει στους τοίχους της πόλης  από απλά κείμενα που υπάρχουν ζωγραφισμένα στους τοίχους της πόλης μας (αυτά κυρίως πάλι αυθαίρετα τα ονομάζω Graffiti) τα οποία όμως αποτελούν τον κύριο όγκο των τεχνουργημάτων που βρίσκονται εκεί έξω. 

 Υποκειμενικά τα γούστα παίδες πρώτα από όλα, αυτά μου κάνουν περισσότερο κλικ στο μυαλό αυτά και κρατάω για το αρχείο μου. 

 Τα λόγια τα πολλά είναι φτώχεια βαριά χα χα χα, καιρός να παραθέσουμε και την σημερινή μας ψαριά χα χα χα. 


 Μελενίκου.


 Ιπποδρομίου.


 Εγνατίας και 3ης Σεπτεμβρίου (παλιό 424).


 3ης Σεπτεμβρίου (παλιά Αυτοκίνηση).


 3ης Σεπτεμβρίου (στον χώρο της ΔΕΘ απέναντι από τα αρχαία).


 Λεωφόρος Στρατού & Ευζώνων.


 Λεωφόρος Στρατού & Ευζώνων (30 Δημοτικό σχολείο).


 Λεωφόρος Στρατού & Ευζώνων (30 Δημοτικό σχολείο).


 Λεωφόρος Στρατού & Ευζώνων (30 Δημοτικό σχολείο). 

 Εδώ η τεχνοτροπία αλλάζει και μάλλον έχει γίνει με πινέλο υποθέτω ότι ίσως τα παιδάκια από το δημοτικό σχολείο να βοήθησαν να γίνει όλο το παραπάνω. Ο Πανοραμίξ Θεϊκός πάντως! 




 Λεωφόρος Στρατού & Ευζώνων (30 Δημοτικό σχολείο). 

 Και φυσικά Οβελίξ και Αστερίξ και ΠΑΟΚ παντού χα χα χα.


 Λαχανά και Ιωαννίνων (30 Δημοτικό σχολείο). 


 Λαχανά και Ιωαννίνων (30 Δημοτικό σχολείο). 


 Λαχανά και Ιωαννίνων (30 Δημοτικό σχολείο). 

 Και εδώ βλέπουμε μάλλον δουλειά από τα παιδάκια (και φυσικά τα πρώτα βήματα εκκολαπτόμενων καλλιτεχνών δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα δείξουμε!). 


 Λαχανά και Ιωαννίνων (30 Δημοτικό σχολείο). 


 Παύλου Καρολίδου & Πριάμου.


 Παύλου Καρολίδου (83 Δημοτικό σχολείο).

 Και ναι ακόμα μια φορά βλέπουμε την νέα γενιά στο Street Art εν δράση.


 Μάρκου Μπότσαρη & Παπάφη


 Μοναστηριου (περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας Δ/νση Υγείας).

 Αυτό το έχω δει σε πάρα πολλά σημεία στην Θεσσαλονίκη προφανέστατα επιρροή από το Super Mario Bro χα χα χα. 


 Μοναστηριού και Τάνταλου. 

 Αυτό το θυμάστε? Το είχαμε παρουσιάσει στην ανάρτηση O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IV στις 8/9/2014.


  Μοναστηριού και Τάνταλου.

 Πλέον είναι έτσι! Μια υπενθύμιση της παροδικότητας αυτών των έργων τέχνης και της ανάγκης να ενταχθούν σε ένα αρχείο όπου θα διασωθούν για το μέλλον (τουλάχιστο μια εικόνα τους! Από το τίποτα κάτι είναι και αυτό). 

 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....








Adios Amigos Locos


Μοτσανος Λάζαρος 

Θεσσαλονίκη 26/2/2015

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου Vol IV


 Φτάνουμε στο τέταρτο μέρος της σειράς μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου και σήμερα θα αναπτύξω ένα δύσκολο θέμα για τους περισσότερους από ότι βλέπω. Σήμερα θα μιλήσουμε για την αγαπημένη μου φράση Αυθεντίες δεν υπάρχουν. Δυστυχώς κάτι που σε εμένα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σκέψης μου ο σκεπτικισμός βλέπω ότι δεν είναι αντίστοιχα δομικό συστατικό και στην σκέψη των άλλων! Κρίμα! Κακώς σύμφωνα με την άποψη μου! Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοί να δεχτούν το οτιδήποτε άκριτα από οποιοδήποτε (και κυρίως εάν το δούνε γραμμένο! Είναι εκπληκτική η δύναμη της γραφής πάνω σε αυτό τον τομέα, η πειθώ που έχει ο γραπτός λόγος στην ψυχοσύνθεση κάποιου είναι τρομερή! Κάτι που στον προφορικό λόγο μπορεί να μην το δεχόσουν εάν το δεις γραμμένο είναι πολύ πιο εύκολο να το αποδεχθείς (τι να πω? Υποθέτω ότι γίνεται υποσυνείδητα η σκέψη ότι για να έκατσε ο άλλος κάτι να το γράψει μάλλον θα είναι σωστό? Ή μπορεί να εκπαιδευόμαστε από νωρίς να πιστεύουμε στον γραπτό λόγο μέσα από τα σχολεία και το διεστραμμένο σύστημα μάθησης που εκφράζεται από αυτά, τουλάχιστο στην Ελλάδα)). 

 Το βλέπω διαρκώς αυτό παντού, κάποιος γράφει κάτι μέσα σε μια ομάδα (συνήθως μελισσοκομικές γιατί το επίπεδο σε άλλες ομάδες με διαφορετικά ενδιαφέροντα που συμμετέχω είναι πολύ υψηλότερο, και δεν είναι τόσο εμφανές αυτό χα χα χα) ή σε ένα blog και αμέσως βλέπεις κόσμος να το υιοθετεί στην σκέψη του αμέσως και άκριτα συνήθως. Αυτό δυστυχώς είναι ένα τεράστιο νοητικό λάθος από την πλευρά του "Οπαδού" (αδόκιμος όρος αλλά νομίζω ότι περιγράφει επαρκώς την συγκεκριμένη διαδικασία) καθώς και μια τεράστια δύναμη από την πλευρά του "Καθοδηγητή" (ακόμα πιο αδόκιμος όρος αλλά δεν έχει και τόσο σημασία ούτε ο Βέμπερ είμαι, ούτε ο Μάσλοου, ούτε ο Άντλερ για να είναι αναγκαίο να βγάζω ακριβέστατους όρους σε ότι περιγράφω χα χα χα ). 

 Οπότε βλέπεις κάτι να έχει αναρτήσει κάποιος μέσα στο διαδίκτυο αμέσως κάποιοι να το υιοθετήσουν ως σωστό! Χωρίς να μπαίνουν σε κόπο να δούνε πως προέκυψε αυτό το συμπέρασμα, με ποιες μεθοδολογίες, που βασίζεται όλη η ανάλυση. Υπάρχει γραμμένο? Ισχύει!!! Ναι το έναυσμα για αυτή την ανάρτηση μου το έχει δώσει ένα παράδειγμα τέτοιας αμφισβητούμενης οπτικής πάνω σε κάτι που κάποιος ανάρτησε στο διαδίκτυο και ένας άλλος δημιούργησε ένα εργαλείο βασισμένος στα αριθμητικά του δεδομένα (την επόμενη φορά θυμίστε μου να βγάλω μερικούς δεκάδες πίνακες με "παρατηρήσεις" μου με αντικρουόμενα ή και μη  αριθμητικά δεδομένα μέσα τους και με μόνη μεθοδολογία συλλογής τους την βεβαίωση ότι είναι σωστά από μένα χα χα χα) πάνω σε αυτό (και φυσικά υπήρξε από μένα μια παρέμβαση σχετικά με την αξιοπιστία των αρχικών του δεδομένων η οποία φυσικά καθώς εξελισσόταν ο διάλογος μεταξύ μας εξανεμιζόταν, τουλάχιστο στα δικά μου τα μάτια! Ο καθένας καταλαβαίνει ότι του υπαγορεύει η ψυχοσύνθεση του και η κριτική του σκέψη σε τελική ανάλυση!), αλλά το παραπάνω παράδειγμα αποτέλεσε το έναυσμα και μόνο, ήταν ένα από τα δεκάδες ή και εκατοντάδες αντίστοιχα παραδείγματα που έχω παρατηρήσει σε όλα αυτά τα χρόνια που μετέχω στα κοινωνικά δίκτυά και παρατηρώ την συμπεριφορά του καθενός μέσα σε αυτά!

 Και πιστέψτε με τα παραδείγματα είναι πολλά μα πάρα πολλά! Και αυτό είναι επίσης κρίμα! Και απογοητευτικό επίσης! Σου δίνει μια αίσθηση μοιρολατρίας ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει μέσα στην σκέψη των περισσοτέρων και το μόνο που πρέπει να κάνεις εσύ που σκέφτεσαι διαφορετικά είναι να αυταπομονωθείς από όλους και όλα μόνο και μόνο για να περισώσεις αυτόν τον τρόπο σκέψης σου από την φθοροποιό επιρροή της άκριτης σκέψης των άλλων! Αν θέλετε παραδείγματα της παραπάνω άκριτης σκέψης μπορείτε να τα βρείτε μέσα στις αναρτήσεις αυτού του blog το οποία τα καυτηριάζω διαρκώς, πραγματικά όμως βαριέμαι να αναφέρω τα ίδια και τα ίδια, γραμμένα είναι, διαβάστε τα!  

 Εγώ δεν θα αναφερθώ άλλο σε παραδείγματα θα αναφερθώ μόνο σε τρόπο σκέψης. Και βασικό συστατικό αυτής της σκέψης είναι η παρακάτω πρόταση "Η Ασέβεια οδηγεί στην Αμφισβήτηση και αυτή στην Σοφία" ( ο Ουμπέρτο Έκο στο Όνομα του Ρόδου έγραφε αντίστοιχα "Το γέλιο οδηγεί στην ασέβεια και αυτή στην αμφισβήτηση" το δικό μου είναι καλύτερο με τις μπάντες χα χα χα). Ναι αλλά πως ορίζεται η ασέβεια? Να πάμε να αρχίσουμε τον άλλον να τον μπενελικόνουμε και να τον προσβάλουμε? Αυτή είναι η ασέβεια που λέμε εδώ? Φυσικά και όχι! Δεν έχει η λέξη ασέβεια αυτή την έννοια σε αυτή την πρόταση. Η λέξη ασέβεια εδώ είναι συνυφασμένη με την πρόταση Αυθεντίες δεν υπάρχουν. Ασέβεια δηλαδή στο να μην δέχεσαι κανένα ως Αυθεντία. Αυτό και μόνο! Τι είπε αυτός? Αυτό? Οκ! Αυθεντία δεν είναι ούτε και αυτός, οπότε πάμε να κρίνουμε το τι μας λέει! Εδώ έχουμε την έννοια της Αμφισβήτησης.  Καλά μας τα λες αλλά δεν νομίζω ότι είναι σωστό για αυτό και αυτό, μπορεί να σε πείσει για το ορθό των λεγόμενων του? Καλώς! Δέχεσαι το τι λέει. Δεν μπορεί να σε πείσει για το ορθό των λεγόμενων του? Καλώς δεν δέχεσαι ότι λέει. Και οι δύο όμως αυτές πιθανότητες θα σε οδηγήσουν στην αύξηση των γνώσεων σου και μάλιστα έχοντας υποστεί μια διαλεκτική σχέση ανάμεσα στις απόψεις σου και τις απόψεις του άλλου (διαλεκτικός υλισμός που θα έλεγε και ο Μαρξ η σύνθεση ανάμεσα στην δράση και την αντίδραση χα χα χα). Και αυτές οι γνώσεις που δεν θα έχουν ένα σαθρό υπόβαθρο ( δέχομαι ότι μου λένε άκριτα) αλλά ένα στιβαρό υπόβαθρο (δέχομαι ότι μου λένε γιατί υπήρχαν επιχειρήματα και αποδείξεις για αυτό ή ενάντια αυτού) είναι που οδηγεί στην Σοφία. 


 Όχι αυτή την Σοφία βρε μπαγλαμάδες!!!!

 Χα χα χα. 

 Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις την Σοφία, αμφισβητώντας τα πάντα και με το να μην δέχεσαι κανένα ως Αυθεντία, είτε είναι ο Νικολαΐδης είτε ο Θρασυβούλου, ούτε ο γιδοβοσκός ούτε ο Αρκούδας, ούτε ο Αϊνστάιν που είχε και άποψη ακόμα και για τις μέλισσες.


 Μα πως τα κατάφερα και έχωσα στην ίδια ανάρτηση την Αλιμπέρτη και τον Αϊνστάιν είναι φοβερό! Τελικά είμαι μεγάλο ταλέντο στην τρέλα χα χα χα.

 Πάμε παρακάτω τώρα όλα τα παραπάνω απευθυνόταν στους "Οπαδούς" τώρα θα πάρει και η μπάλα τους "Καθοδηγητές". Και πρώτα από όλα εμένα. Εδώ θα μιλήσω για τους φόβους μου που έχω σχετικά με την ευθύνη που μας αναλογεί σε εμάς που απευθύνουμε δημόσιο γραπτό λόγο μέσα από τα δημιουργήματα μας. Δεν ξέρω αν όλοι μας έχουμε αντιληφθεί την τεράστια δύναμη πειθούς που έχει ο γραπτός μας λόγος στα μυαλά αυτών που μας διαβάζουν αλλά εγώ την έχω αντιληφθεί και με τρομάζει! Γιατί μπορεί να μας κάνει επικίνδυνους για όλους όσους θα βασιστούν σε αυτά που γράφουμε και θα βάλουν το μέλλον τους και τις περιουσίες τους σε κίνδυνο βασιζόμενοι σε γνώσεις πληροφορίες, απόψεις, που θα τις διατυπώσουμε γραπτός εμείς.

 Και αυτό είναι τεράστια ευθύνη (ήδη έχω γράψει πολλές φορές ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γράψω εδώ μέσα για θεραπείες, με το ζωικό κεφάλαιο των άλλων δεν θα παίξω, φυσικά είμαι ο μόνος που έχει αυτή την άποψη, και αυτό είναι πάλι απογοητευτικό!). Σε πολλούς φίλους μου έχω εκμυστηρευτεί αυτούς τους φόβους μου, το ότι κάποια στιγμή μπορεί να πω κάτι που να είναι λάθος και να πάρω κόσμο στον λαιμό μου (πιστέψτε με αυτό είναι απλώς ζήτημα χρόνου! Όσο πιο πολλά λες τόσο πιο πολύ αυξάνει η πιθανότητα να πεις και βλακείες μαζί με όλα τα άλλα. Χρειάζεται πολύ προσοχή αυτοέλεγχο και αυτοσυγκράτηση για να μειώσεις κάπως αυτή την πιθανότητα, και αυτό είναι πολύ μα πάρα πολύ κουραστικό!). Ξέρω ότι και εγώ Αυθεντία δεν είμαι αλλά μπορεί κάποιοι να με αντιμετωπίσουν στο παρόν ή στο μέλλον έτσι, να πω κάτι που μπορεί να μην είναι σωστό και να το δεχθούν άκριτα και να πάθουν ζημία! Και αυτό θα είναι τεράστια ειρωνεία Το άτομο που έχει σηκώσει την παντίερα που γράφει Αυθεντίες δεν υπάρχουν στο τέλος να προκαλέσει την ίδια ζημία με όλους αυτούς που δεν έχουν τέτοιους ηθικούς ενδοιασμούς και συμπεριφέρονται τελείως ανεύθυνα μέσα στους διαδικτυακούς χώρους που κινούνται!

 Δεν θέλω μια τέτοια ευθύνη! Θέλω να είμαι υπεύθυνος μόνο για την ζωή μου, δεν θέλω να είμαι υπεύθυνος για το πως λαμβάνουν οι άλλοι τα γραπτά μου, δεν θέλω να νιώθω διαρκώς στην τσίτα όταν γράφω σχετικά με την ορθότητα της κάθε πρότασης μου, το πως θα την λάβουν οι άλλοι, στο αν θα γίνει επαρκώς κατανοητή από κάθε ένα. Δεν θέλω να νιώθω σαν ταύρος μέσα σε υαλοπωλείο, κάθε λάθος κίνηση και μια καταστροφή! Είναι πολύ κουραστικό αυτό και ακόμα πιο ανώφελο αν νιώθεις μόνο εσύ αυτή την ανάγκη και όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γράφουν οτιδήποτε και όποιων πάρει ο χάρος! Ούτε θέλω τον ρόλο να κρίνω τα πάντα ως προς την ορθότητα τους, να γίνομαι κακός με κάθε ένα που θα δεχθεί την κριτική μου. Αυτή είναι δική σας δουλειά και όχι δική μου! Εσείς θα πρέπει να κρίνετε τον κάθε ένα (και εμένα) και όχι μόνο εγώ! Αυθεντίες δεν υπάρχουν χωνέψετε το επιτέλους αυτό!

 Είμαι ειλικρινής, δεν γουστάρω να παρουσιάζω μια πραγματικότητα που δεν ισχύει. Τι θέλετε να σας πω? Δεν θα κάνω εγώ λάθος ποτέ σε ότι γράψω? Φυσικά και θα κάνω! Όπως και κάθε ένας που γράφει (άλλοι θα κάνουν διαρκώς, άλλοι λιγότερο, και άλλοι θα κάνουν σπάνια, είναι και ζήτημα ικανοτήτων, υπευθυνότητας, προσοχής. Δεν είναι όλα τα δάχτυλα το ίδιο όπως λέει και η γιαγιά μου αλλά το ζήτημα είναι ότι κάποια στιγμή και ο καλύτερος θα κάνει λάθος και όσο πιο σπάνια κάνει λάθη τόσο πιο δύσκολο θα είναι να το αντιληφθείτε πριν πάθετε ζημία). Μέχρι τώρα θέλω να πιστεύω ότι δεν έχω κάνει λάθη, θα κάνω όμως οπωσδήποτε στο μέλλον! Οπότε για να μην πάρω κόσμο στο λαιμό μου, για να μην μπω και εγώ στο τσουβάλι των ανεύθυνων προφητών (έλα μωρέ κάτι απλώς έγραψα στο blog μου δεν είναι ότι έχω κάνει και επιστημονική διατριβή! Όχι φίλε μου! Όταν έχεις έχεις ένα δημόσιο βήμα και κοινό να σε παρακολουθεί δεν μπορείς να έχεις αυτό το στιλάκι! Είσαι τελείως υπεύθυνος για ότι γράψεις, για ότι υποστηρίζεις, για ότι άκριτα παρουσιάζεις μέσα από το δημόσιο σου βήμα! Υπάρχει κόσμος που θα σε εμπιστευτεί και θα ακολουθήσει αυτό που του προτείνεις! Και θα βάλει το μέλλον του σε κίνδυνο εξαιτίας σου!!!) θα αρχίσω να μειώνω τις αναρτήσεις μου τις μελισσοκομικές στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο (έχω ετοιμάσει μερικές θα τις βγάλω φυσικά αλλά θα είμαι φειδωλός σχετικά με το τι νέα μελισσοκομική ανάρτηση θα παρουσιάσω!).

 Λυπάμαι παιδιά αλλά πρέπει να υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση για να προστατευτείτε και εσείς και εγώ. Χρονιά με την χρονιά συνειδητοποιώ το πόσο δίκιο είχε ο δάσκαλος μου όταν με ειρωνευόταν σχετικά με ότι άκουγα στο διαδίκτυο όπως και τα λόγια του Θρασυβούλου στα σεμινάρια "Μην πιστεύετε ότι διαβάζετε στο διαδίκτυο σχετικά με την μελισσοκομία!". Είχαν δίκιο και οι δύο! Χρονιά με την χρονιά εμπεδώνω την πεποίθηση μου ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις μέλισσες δεν είναι τα Βαρρόα, δεν είναι η Νοζεμίαση, οι Ελληνοποιήσεις του μελιού, οι κλέφτες, οι αλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες αλλά οι μελισσοκομικοί bloggers και τα ταλέντα της μελισσοκομίας του Facebook! Και εγώ δεν γουστάρω να ανήκω σε αυτό το σινάφι. Ούτε καν ως ο αυτόκλητος κριτής του κάθε ολισθήματος τους! Δεν γουστάρω, αλλά ακόμα και αν μου άρεσε αυτός ο ρόλος έχω μια δουλειά να κάνω! Να δουλέψω με τα μελίσσια μου, όχι να γεμίζω άδεια μυαλά!

 Για του φίλους μου θα είμαι πάντα εύκαιρος (σε ερωτήσεις πάντα θα απαντώ και θα τις αναρτώ μάλλον), που και που θα αναπτύσσω τις απόψεις μου για μελισσοκομικά θέματα (δυστυχώς έχω μερικές έτοιμες αναρτήσεις μη δημοσιοποιημένες και δεν μου πάει η καρδιά να τις διαγράψω!), μπορεί και να παρουσιάζω και μια ανάρτηση με μελισσοκομικούς χειρισμούς (ναι και βασιλοτροφία κάποια στιγμή το υποσχέθηκα θα το κάνω και αυτό) αλλά αυτό το blog θα αλλάξει δραστικά χαρακτήρα, οι περισσότερες (με διαφορά) αναρτήσεις θα είναι μη μελισσοκομικού χαρακτήρα, θα ανήκουν στο και άλλα που έχει ο τίτλος του blog μου. Αλλά το να παραμείνω σε αυτό το τριπάκι του expert στην μελισσοκομία και καλά ξεχάστε το, υπάρχει μια τεράστια παρακαταθήκη με μελισσοκομικές αναρτήσεις (θα προστεθούν σιγά σιγά και μερικές ακόμα στο μέλλον) αρκεί! Δίνω χώρο για τον παραπάνω ρόλο σε όποιον τον επιθυμεί, εγώ δεν τον επιθυμώ, ποτέ δεν τον ήθελα! Ούτε θα έχω τον ρόλο του κριτή των πάντων, δικαίωμα που μπορεί να έχει ο καθένας εδώ μέσα όταν το ασκώ εγώ τους ξενίζει και τους κακοφαίνεται! Ας είναι μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό! Στο τέλος θα ήθελα οι μόνες μου αναρτήσεις μελισσοκομικού χαρακτήρα να είναι παρουσιάσεις των προϊόντων μου που ακόμα δεν τις έχω βάλει μέσα στην θεματολογία του blog μου χα χα χα.

 Αυτά για σήμερα παίδες, ελπίζω να απολαύσατε την παραπάνω ανάρτηση ξέρετε δεν θα δείτε συχνά τέτοιες αναρτήσεις αλλού. Το να σε φοβίζει η επιρροή που μπορεί να έχεις πάνω στους άλλους και να μοιράζεσαι αυτούς τους φόβους σου με τους άλλους αποτελεί θέμα ταμπού στην μελισσοκομική (τουλάχιστο) blogοσφαιρα! Το είδατε και αυτό! Φυσικά από τον παλαβό τον αρκούδα! 1000 χρόνια πρωτοπορία!

 Χα χα χα.

Οπότε μέχρι την επόμενη ανάρτηση.......









Adios Amigos locos




Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 25/2/2015

Σειρά Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου

    
   

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου Vol ΙΙΙ


 Κυψέλες που κάνουν τρύγο μόνες τους και άλλες ιστορίες για αγρίους.

Χμμμμμμμμμμ! Είχα σκοπό να γράψω σχετικά σε ανάρτηση (και θα την χώσω τελικά την απάντηση μου σε ανάρτηση σίγουρα χα χα χα). Ναι έχω δει αρκετές κυψέλες που υπόσχονται να κάνουν σημεία και τέρατα (ενεργειακές, πλαστικές, αυτόματης τροφοδότησης, αυτόματου τρύγου), μερικές είναι ενδιαφέροντες ως ιδέες και ίσως και να είναι λειτουργικές (έχω αναφέρει στην ανάρτηση μου Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol VIIΙ ότι την λειτουργικότητα του κάθε τι θα πρέπει να την κρίνει ένας ανεξάρτητος από τον εφευρέτη οργανισμός γιατί όλα τα άλλα είναι απλώς θεωρίες χωρίς κύρος και marketing), άλλες αντίθετα είναι περιττές ως ιδέες και λειτουργικές μόνο στην φαντασία του δημιουργού τους.

Πρώτα από όλα κάθε ιδέα, εφεύρεση, μηχανή πρέπει να έχει μια χρησιμότητα γιατί για να υλοποιηθεί θα χρειασθεί ένα κόστος, κόστος που θα πρέπει να υπερκαλύπτεται από την χρησιμότητα που θα μας παρέχει, αυτό είναι βασικότατο σε κάθε τι. Μια κυψέλη που μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι άλλες συνήθως θα έχει και ένα αυξημένο κόστος (είτε πραγματικό λόγου περιπλοκότητας της, είτε εικονικό γιατί θέλει να βγάλει ένα κέρδος και ο δημιουργός της από αυτή, είτε και τα δυο μαζί). Το ζήτημα είναι αν αξίζει η χρησιμότητα της αυτό το αυξημένο κόστος που θα καταβληθεί . Οπότε βασικό για να αποφασίσεις για την χρησιμότητα κάθε νέας κυψέλης (και οτιδήποτε άλλου!) είναι να γνωρίζεις το κόστος της, και το τι θα σου εξοικονομήσει από κόστος αυτή η κυψέλη (είτε σε χρηματικό κόστος είτε σε εργατοώρες).

Χωρίς αυτή την γνώση κάθε αξιολόγηση μιας εφεύρεσης συνήθως έχει φιλολογικό σχεδόν χαρακτήρα (θυμάμαι πριν από καιρό ένας "εφευρέτης" μιας "καινοτόμου" πλήρης αυτοματοποιημένης κυψέλης ήθελε να επενδύσουν οι μελισσοκόμοι σε αυτή -λάθος δεν ήθελε, απαιτούσε!- χωρίς να δίνει το παραμικρό οικονομικό στοιχείο σχετικά με το κόστος αυτής της κυψέλης. Σε απλούστατη ερώτηση μου σχετικά με το πόσο κοστίζει και αν κοστίζει 4-5 φορές παραπάνω από μια κανονική κυψέλη θα δώσει 4-5 φορές παραπάνω απόδοση ή θα εξοικονομήσει ένα τέτοιο κόστος που θα καλύψει αυτό το αυξημένο αρχικό κόστος αγοράς της κυψέλης (και δεν ξέραμε το κόστος λειτουργίας αυτής της κυψέλης, ή ακόμα και αν λειτουργεί! Το τι λέει ο κάθε εφευρέτης για το δημιούργημα είναι άσχετο μην το ξεχνάτε αυτό!) μου άρχισε να μου βγάζει Φιλιππικούς σχετικά με το ότι οι μελισσοκόμοι είμαστε στενόμυαλοι και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την πραγματική ιδιοφυΐα όταν την δούμε, και φυσικά κάπου εκεί τον πήρα χαμπάρι ότι δεν έκανε και πολύ επαφή το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου του με το δεξί και έκοψα με βήματα γοργά λάσπη χα χα χα-). Οπότε κάθε τι που υπόσχεται κάτι "πρωτοποριακό" εκτός από το ότι θα πρέπει να αποδείξει την λειτουργικότητα του σε ένα ανεξάρτητο οργανισμό (πχ πανεπιστήμιο) θα πρέπει να έχει και μια οικονομοτεχνική μελέτη (με κριτήρια αξιολόγησης επενδύσεως πχ καθαρή παρούσα αξία, εσωτερικός βαθμός απόδοσης, περίοδος επανείσπραξης, μέση απόδοση, δείκτης αποδοτικότητας, και μια ανάλυση νεκρού σημείου καλά θα ήταν να υπάρχουν ιδίως αν θέλεις άλλοι να συμμετέχουν σε αυτή την ιδέα σου προσφέροντας σου κεφάλαια για να την υλοποιήσεις, επίσης και μια έρευνα αγοράς σχετικά με την ύπαρξη ζήτησης για αυτή την εφεύρεση και αυτό καλό είναι να υπάρχει). 

Χωρίς αυτά κάθε τι είναι καταδικασμένο να αποτύχει (για να βρει επενδυτή κάποιος χωρίς να του ζητήσει τα παραπάνω θα πρέπει να είναι τρομερά τυχερός για να πέσει στον μόνο κορόιδο που θα δώσει τα λεφτά του χωρίς να έχει καμία απολύτως διασφάλιση ότι η εφεύρεση και είναι λειτουργική και αξίζει να επενδύσει σε αυτή -στο χωριό μου αυτούς τους λέμε μαλάκες χα χα χα-).

Πάμε παρακάτω τώρα και στα συγκεκριμένα ερωτήματα.



Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα βίντεο με μια κυψέλη στην οποία το μέλι ρέει από μέσα της χωρίς την εργασία του μελισσοκόμου (και μάλιστα ρέει μέσα από σωλήνες στον γυμνό αέρα χωρίς να γίνεται ο κακός χαμός από μέλισσες όπως παρατήρησαν δεκάδες μελισσοκόμοι σε σχόλια τους χα χα χα. Αν έχεις μέλισσες που έχουν καλούς τρόπους αυτά συμβαίνουν! Αααααααααααα τσομπάνια μελισσοκόμοι που δεν μάθατε στις δικές σας μέλισσες το σωστό Savoir Vivre (σαβουάρ βιβρ) και πέφτουν οι δικές οι μέλισσες με τα μούτρα στο μέλι όπου και όποτε το βρουν χα χα χα). Και φυσικά αμέσως άκριτα οι προφήτες της μελισσοκομίας να βγάλουν μαύρες πλερέζες και να αρχίσουν τα μοιρολογήματα σχετικά με το νέο κακό που έχει πέσει στην παγκόσμια μελισσοκομία (και ταυτόχρονα θυμήθηκαν ότι υπάρχει κάτι αντίστοιχο από ένα Έλληνα και σκοπεύουν να του δώσουν βήμα να μιλήσει και αυτός -θυμάστε την ιστορία που σας έλεγα παραπάνω?Ναι ο ίδιος! Για μερικά κλικ παραπάνω θα αφήσουν τον Μωυσή να μας δώσει τις Θείες εντολές μην τυχών και χάσουμε το τι του υπαγόρευσε η φλεγόμενη βάτος χα χα χα-).

Παιδιά ψυχραιμία, χωρίς να υπάρχει ανεξάρτητος οργανισμός για να κρίνει αν λειτουργεί κάτι και χωρίς οικονομικοτεχνική μελέτη αν αξίζει και βάση οικονομικών κριτηρίων αυτή η εφεύρεση είναι άσκοπο να μιλάμε για αυτή. Δηλαδή αν η κυψέλη αυτή κοστίζει αντί για 40-50 ευρώ κοντά στα 200 ευρώ νομίζετε ότι συμφέρει να την αποκτήσεις? Γιατί θα σου βγάζει το μέλι μόνη της? Και εσύ τι θα κάνεις? Έχεις τόσο μεγάλο φόρτο εργασίας που δεν προλαβαίνεις να κάνεις την βασικότερη μελισσοκομική εργασία (που είναι ο τρύγος! Μην ξεχνιόμαστε πάνω σε αυτό! Κάθε άλλη μελισσοκομική εργασία στόχο έχει αυτή την εργασία και μόνο!) που είναι μόνο μερικές φορές τον χρόνο? Πόσες φορές θα τρυγήσεις τον χρόνο? 2? 3? 4? 5? Δεν μπορείς αυτές τις φορές που θα τρυγήσεις να δαπανήσεις κάποιες εργατοημέρες για αυτή την εργασία? 

Αν έχεις 200-300 κυψέλες ναι θα είναι πολλές εργατοημέρες αλλά είναι και εργατοημέρες που τις έχεις και μπορείς να τις δώσεις (δηλαδή θα υποκαταστήσεις το κεφάλαιο που χρειάζεται αυτή η νέα κυψέλη με την εργασία σου, δεδομένου ότι αυτή είναι η δουλειά σου, δεν υπάρχει νόημα να επενδύσεις -πολύ- σε κεφάλαιο και μετά να υποαπασχολήσαι εσύ (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Παγίδευση κεφαλαίου ), εκτός και αν έχεις μια άλλη εργασία να κάνεις, αλλά από την άλλη μεριά είσαι σίγουρος ότι δεν θα μπορούσες αυτό το κεφάλαιο που θα δαπανήσεις να το βάλεις κάπου αλλού και να πιάσει τόπο? Πχ ένα φορτηγό μεγαλύτερο, περισσότερες κυψέλες, περισσότερα μηχανήματα, σε τελική ανάλυση αγόρασε και μέλι και πούλα το απλώς!!!!). 

Αντίθετα αν έχεις περισσότερες κυψέλες (300-1500) τότε και το κόστος της αρχικής επένδυσης γίνεται απαγορευτικό και δεδομένου ότι ήδη θα απασχολείς και άλλα άτομα στην μελισσοκομική σου επιχείρηση (είτε άτομα της οικογενείας σου είτε έμμισθους εργάτες-μελισσοκόμους) το μόνο που θα πετύχεις είναι να υποαπασχολείται το εργατικό σου δυναμικό (το να έχεις λιγότερους να απασχολείς δεν παίζει! Μην ξεχνάτε ότι οι τρύγοι ενώ είναι βασικότατοι από πλευράς σημασίας ωστόσο όμως δεν αποτελούν τον κύριο όγκο των μελισσοκομικών εργασιών, ακόμα και αν οι κυψέλες σου βγάζουν μόνες τους το μέλι πάλι θα χρειάζονται να μεταφέρονται εδώ και εκεί, να τις κάνεις θεραπείες, διεγερτική τροφοδοσία, έλεγχους, αναπαραγωγή του ζωικού κεφαλαίου μέσα τους, συντήρηση!. Και για αυτά θα χρειασθείς τους παραπάνω εργάτες μελισσοκόμους (ή μέλη της οικογενείας σου), οπότε οι αυτόματες κυψέλες θα τους λουφάρουν απλώς στους τρύγους -Ναι αλλά εσύ θα εξακολουθείς να τους πληρώνεις ( και αν είναι μέλη της οικογενείας σου να τους ταΐζεις! Δεν τρύγησες? Γιοκ φαγητό σήμερα! Χα χα χα).

Οπότε δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, και εδώ δεν έχω ακόμα αναφερθεί και στα διάφορα προβλήματα που εμπεριέχουν τέτοιες λύσεις. Προβλήματα όπως το όταν μια κυψέλη γίνεται περιπλοκότερη (και οποιοδήποτε μηχάνημα) τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να υποστεί μια βλάβη (ιδίως αν υπάρχουν κινητά μέρη σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν οι μέλισσες με ότι αυτό σημαίνει. Και τι σημαίνει αυτό? Κάθε εκτεθειμένο κινητό μέρος θα καλυφθεί με πρόπολη, πτώματα από μέλισσες, σκουπιδάκια, τρίμματα από βανίλια, μέλι, γύρη, κερί με αποτέλεσμα μετά από λίγους μήνες να μην μπορεί να λειτουργεί σωστά (ή και καθόλου), και να χρειάζεται συντήρηση. Συντήρηση που μπορεί να μην μπορεί να την κάνει ο μελισσοκόμος και να είναι αναγκαία η συντήρηση της από τον κατασκευαστή της (δηλαδή δημιουργείται εδώ μια εξάρτηση που θα έχει σαν συνέπεια την αύξηση του λειτουργικού κόστους της κυψέλης, ακριβώς όπως γίνεται με τα αμάξια και τις αντιπροσωπίες τους, το καλό πιάσιμο στον κώλο δεν γίνεται τόσο στην αγορά του αυτοκινήτου από την αντιπροσωπία όσο στις επισκευές και στα σέρβις από αυτή χα χα χα). 

Αλλά αυτό το πρόβλημα δεν είναι τίποτα μπροστά στο επόμενο πρόβλημα που είναι το να έχει την δυνατότητα οποιοσδήποτε να σου κλέβει το έτοιμο μέλι μέσα από την κυψέλη!!!! Ήδη έχουμε φαινόμενα να κλέβονται οι ίδιες οι κυψέλες, τα πλαίσια από μέσα τους, ή και τα μελισσοσμήνη μέσα από αυτές. Τι δηλαδή να μπορούν πλέον οι "έξυπνοι" να κλέβουν και το μέλι μέσα από τις κυψέλες? Για να κλέψεις όλα τα παραπάνω θα πρέπει να είσαι μελισσοκόμος, αντίθετα για να κλέψεις το έτοιμο μέλι δεν χρειάζεται καν να είσαι μελισσοκόμος (μια στολή και μόνο θα χρειάζεσαι γιατί το μέλι δεν θα είναι μέσα στην κυψέλη αναγκαστικά, γιατί? Γιατί άντε να βρεις τρόπο να εμποδίσεις τις μέλισσες να φτάσουν στο μέλι αν αυτό είναι μέσα στην κυψέλη-και έξω από την κυψέλη έχω τις αμφιβολίες μου κατά πόσο αυτό μπορεί να γίνει χα χα χα-). Αν υπάρχει η δυνατότητα να κλέβεις έτοιμο μέλι δεν θα χρειάζεσαι ούτε απολεπιστήρια, ούτε μελιτοεξαγωγείς, ούτε τίποτα. Κυριολεκτικά από την παραγωγή στην κατανάλωση δηλαδή χα χα χα.

Το σημαντικότατο πρόβλημα της ποιότητας του μελιού (δηλαδή αν είναι ώριμο το μέλι για να το πάρεις ή απλώς εξάγεις μισοσχηματισμένο μέλι ή και απλώς νέκταρ στο οποίο δεν υπάρχουν τα ένζυμα που θα το σχηματοποιήσουν σε μέλι ή η υγρασία χτυπάει ταβάνι γιατί το πήρες νωρίς) είναι ένα θέμα που θα πρέπει να το εξετάσουν οι ανεξάρτητοι οργανισμοί που θα κάνουν τον έλεγχο της λειτουργικότητας που λέω παραπάνω. Γιατί λειτουργικότητα δεν είναι μόνο αν εξάγει το μέλι η κυψέλη όπως λέει ο δημιουργός της αλλά και αν αυτό που εξάγει η κυψέλη είναι πραγματικά μέλι, ή κάτι ενδιάμεσο σε μέλι και νέκταρ! Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα ε τσακαλάκια μου? Χα χα χα. 


Τελικά το αν είσαι σφυρί όλα τα προβλήματα τα βλέπεις σαν καρφιά ισχύει! Χα χα χα. Αν έχεις υπόβαθρό πάνω στην μηχανική τα βλέπεις όλα από την πλευρά του μηχανικού (τεχνικές προδιαγραφές), αν έχεις υπόβαθρο στην μελισσοκομία τα βλέπεις από την μελισσοκομική πλευρά (μελισσοτεχνικά χαρακτηριστικά του μελιού) αν έχεις υπόβαθρο στην οικονομική επιστήμη και την διοίκηση των επιχειρήσεων τα βλέπεις από την χρηματοοικονομική πλευρά (οικονομική θεώρηση και οπτική). Το κακό όμως για να είναι σωστή, χρήσιμη, και αποτελεσματική μια μελισσοκομική εφεύρεση (πχ μια κυψέλη) θα πρέπει να καλύπτει με επιτυχία τους περιορισμούς και τα κριτήρια όλων των παραπάνω θεωρήσεων (μηχανική, μελισσοκομική, οικονομική θεώρηση). Αν δεν το καταφέρνει ταυτόχρονα το μέλλον της είναι δυσοίωνο και μόνο. 

Ούφφφφφφφ τέλος την βγάλαμε και αυτή την ανάρτηση που θα μπορούσε άνετα να είναι και μέρος της σειράς απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν (γιατί μου έγινε σε μορφή ερώτησης από ένα φίλο μου, αλλά ταυτόχρονα είχα σκοπό να την αναπτύξω ως μέρος της σειράς μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου για αυτό και την κάρφωσα τελικά εδώ, αφεντικό είμαι ότι γουστάρω κάνω χα χα χα). Πάμε τώρα για άλλα. Μέχρι την επόμενη το λοιπόν ανάρτηση.....






Adios Amigos Locos











Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 21/2/2015

Σειρά Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου

Χαρούμενος μόνο όταν γράφω μαύρα στίγματα σε λευκό χαρτί



Χαρούμενος μόνο όταν γράφω μαύρα στίγματα σε λευκό χαρτί
να νιώθω τις λέξεις να χορεύουν βαθιά από μέσα μου να ξεφεύγουν
να τις βλέπω μπρος μου να πλάθουν κόσμους ολοδικούς μου
να με ταξιδεύουν από εκεί και εδώ που ποτέ δεν είχα το θάρρος να διαβώ
να με κρατούν συντροφιά μέσα στις κρύες νύχτες του βορρά
να με νανουρίζουν γλυκά στου καλοκαιριού την ζεστασιά
να με κάνουν να μιλώ για αυτά που θέλω και ποθώ

Χαρούμενος μόνο όταν γράφω μαύρα στίγματα σε λευκό χαρτί
για αγάπες καυτές που με λέξεις μένουν για πάντα ζωντανές
για έρωτες τρελούς γλυκούς στην μνήμη μόνο μακρινούς
για την άγρια μοναξιά που μου ντύνει στα μαύρα την καρδιά
για το αγρίμι που ουρλιάζει συχνά μέσα στου μυαλού την σιγαλιά
για τα ματάκια σου τα καστανά που μου δακρύζουν συχνά
για τα μαλλιά σου τα κατσαρά που τα θέλω μόνο κόκκινα

Χαρούμενος μόνο όταν γράφω μαύρα στίγματα σε λευκό χαρτί
για τον τρελό που βασανίζει σαν παιδί τα πλήκτρα όλα μαζί
για τον παλαβό που νομίζει ότι τις λέξεις αυτός τις χτίζει
για το μικρό παιδί που έχει βαθιά τρύπα μες στην ψυχή
για τι και με λέξεις ελπίζει ότι μπορεί για πάντα να την γεμίζει
για σένα που σε ποθώ σαν απελπισμένος πνιγμένος τον ουρανό
για αυτά που ζούμε μαζί για το γέλιο σου για κάθε σου πνοή


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 22/2/2015


Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Υποθηκεύοντας το μέλλον


 Σήμερα μια ανάρτηση ωθούμενη από την αγανάκτηση μου προς το ανθρώπινο γένος και την έλλειψη παιδείας, λογικής, και φιλότιμου από αρκετούς συνανθρώπους μας.

 Ναι υπάρχει οικονομική κρίση στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια και πολύ δύσκολα θα βγούμε από αυτή. Ναι τα χρηματικά διαθέσιμα των περισσοτέρων από εμάς έχουν εξαντληθεί και οι ανάγκες μας δεν μπορούν εύκολα πλέον να εξυπηρετηθούν. Ναι υπάρχουν οικογενειάρχες που προσπαθούν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα βασικά (τροφή, θέρμανση) χωρίς όμως να έχουν τις αντίστοιχες οικονομικές δυνατότητες για αυτό. Ναι όλα αυτά ισχύουν, κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Αλλά αυτά από μόνα τους δεν μπορούν να εξηγήσουν την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή που γίνεται από την παράνομη λαθροϋλοτομία στις περιοχές όπου υπάρχουν ακόμα δάση!

 Και η καταστροφή που συντελείται είναι τεράστια! Κανένας να μην έχει αμφιβολία πάνω σε αυτό. Δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) λαθροϋλοτόμοι σε κάθε νομό της χώρας αγνοώντας τον νόμο αλλά και τις ορθές υλοτομικές πρακτικές (κόβονται τα ξύλα σε κάποιες χρονικές περιόδους κάθε έτους σύμφωνα με τις οδηγίες του εκάστοτε δασαρχείου της κάθε περιοχής όπως και δεν κόβονται χλωρά δέντρα αλλά ξερά μόνο, είτε πουρνάρια σε ορισμένες περιοχές είτε και συλλέγονται κουτσούρια σε άλλες μαζί με τα ξερά δέντρα, βλέπετε σχετική απόφαση Δασαρχείου Λαγκαδά Ρυθμίσεις του Δασαρχείου Λαγκαδά για το πότε και πόσο έχουν δικαίωμα οι κάτοικοι να υλοτομήσουν καυσόξυλα) κόβουν αβέρτα δέντρα χλωρά αδιαφορώντας για την καταστροφή που κάνουν.

 Παραδείγματα στην περιοχή μας (Σοχός Θεσσαλονίκης) πάρα πολλά αν και λίγα σχετικά με το μέγεθος της καταστροφής που επιτελείται (βλέπετε δημοσιεύματα στο διαδίκτυο Οι παράνομες υλοτομίες συνεχίζονται και  Η μάχη του καυσόξυλου ), αλλά και από αυτό το blog υπάρχουν αρκετές αναφορές σχετικά με την παράνομη λαθροϋλοτόμιση στην περιοχή μας (θα παραθέσω στο τέλος της ανάρτησης το σύνολο των αναρτήσεων μου σχετικά με θέμα της υλοτόμησης -παράνομης ή μη- για να είναι στην διάθεση σας μια εκτεταμένη καταγραφή της πραγματικότητας πάνω σε αυτό το ζήτημα). 

 Από την πλευρά μου θεωρώ ότι καλό είναι να παρουσιάζω την ζημία που υφίσταται το περιβάλλον όσο το δυνατό περισσότερο και στο μέγεθός που πραγματικά έχει (γιατί καλή μια παράγραφος όπου αναφέρεται ένα περιστατικό αλλά μερικές φωτογραφίες ταυτόχρονα νομίζω δίνουν με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια το μέγεθος της καταστροφής).

 Οπότε θα ακολουθήσει ένα φωτογραφικό αρχείο (με σχόλια στις περισσότερες φωτογραφίες) που σκοπό έχει να δείξει σε όλους μας την κατάσταση που υπάρχει εκεί έξω, καθώς και να αποτελέσει μια καταγραφή της πραγματικότητας και των πιέσεων που υφίσταται το περιβάλλον στην περιοχή του νομού Θεσσαλονίκης εξαιτίας της παράνομης υλοτόμησης σε αυτή διαθέσιμο σε οποιοδήποτε το χρειασθεί στο μέλλον.

 Και μια που τα πολλά λόγια είναι φτώχεια ας αρχίσει η παρουσίαση του προβλήματος. 



 Γενάρης του 2015 αρχές, σε μέρος που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου βλέπω να έχουν κόψει μερικές δεκάδες δέντρα (κυρίως βελανιδιές) κατά την περίοδο των εορτών (που είναι παράνομο) μια και δεν υπήρχαν ακόμα εκεί οι κυψέλες μου και η πρόσβαση στο μέρος ήταν εύκολη (σε μέρος όχι πολύ μακριά από δρόμο σε χωράφι που δεν ήταν οργωμένο έτσι ώστε να μπορούν άμεσα να πάνε εκεί με μηχανοκίνητο όχημα, βλέπετε συνήθως τα ξερά ξύλα μια που τα κυνηγάνε εδώ και δεκαετίες αυτοί που θέλουν να είναι νόμιμοι έχουν αρχίσει να γίνονται σπάνια και υπάρχουν πλέον μόνο βαθιά μέσα σε συστάδες δέντρων ή σε δάση ή σε ρέματα οπότε είναι και δύσκολη η πρόσβαση εκεί και ακόμα δυσκολότερη η μεταφορά τους από εκεί, οπότε όσοι λαθροϋλοτομούν προτιμούν τα χλωρά δέντρα που είναι δίπλα στους δρόμους ή κοντά σε μη οργωμένα χωράφια). 


 Το κομμένο χλωρό δέντρο και πριονίδι δίπλα του από τα αλυσοπρίονα,


 Είναι εμφανές το ότι είναι χλωρό το δέντρο.





 Οι μαγκίτες μπήκαν μέσα και αρχίσανε να κόβουν σερί τα δέντρα που βρίσκανε μπροστά τους


 Η πρόσβαση από το χωράφι που δεν ήταν οργωμένο είναι εύκολη.


 Δεύτερο σημείο που το λεηλάτησαν από την ξυλεία του.


 Προφανέστατα ήρθαν και για δεύτερη ημέρα για να ολοκληρώσουν το έργο τους.


 Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει τα κλαδιά που είναι γεμάτα με μπουμπούκια που δεν έχουν ανθήσει. Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσο ήταν χλωρά τα δέντρα.


 Η  δεύτερη τρύπα στην συστάδα των δέντρων καθώς και το προσβάσιμο χωράφι ακριβώς από κάτω της.


 Αυτή ήταν η περσινή ζημία που είχαν κάνει στο ίδιο μέρος, απλούστατα είχα φέρει τις κυψέλες μου πιο νωρίς οπότε δεν πρόλαβαν να κάνουν και πέρσι το μέγεθος της ζημίας που κάνανε φέτος.


 Διαφορετική περιοχή στον Σοχό με λαθραία υλοτόμηση σε καστανιές που είχαν κάνει πέρσι (Γενάρη του 2014 πρέπει να  κατέβασαν τις καστανιές).


 Η τρύπα στο επάνω μέρος της φωτογραφίας είναι το μέρος όπου ήταν η καστανιά πριν την ξεπατώσουν.


 Με που την ξεπάτωσαν την ξύλεψαν τελείως (παρόλο που το ξύλο της καστανιάς δεν είναι ότι καλύτερο για καυσόξυλο, για κυψέλες αντίθετά είναι ότι καλύτερο χα χα χα)


 Νεκροταφείο ελεφάντων.


 Γιγάντια δέντρα, μην σας γελάει η φωτογραφία αυτό το κομμάτι ξύλο είναι πάνω από 2 μέτρα από την μια πλευρά ως την άλλη. 


 Μεσαίου μεγέθους καστανιά σε άλλη περιοχή που την κόψανε περίπου το καλοκαίρι (το πριονίδι ακόμα είναι δίπλα της). 


 Στην ίδια περιοχή μια ακόμα γιγάντια καστανιά κομμένη και δίπλα της πεταμένο το δοχείο με την βενζίνη για το αλυσοπρίονο. Το πριονίδι ακόμα διακρίνεται στο κέντρο του κορμού, το δέντρο αυτό πρέπει να άρπαξε το μαχαίρι στις αρχές του καλοκαιριού του 2014. 


 Για να έχετε μια άποψη για το μέγεθος του δέντρου έχω βγάλει φωτογραφία και την ανοιχτή μου παλάμη (έχω ύψος 1,89 με πολύ μεγάλες παλάμες!). Προφανέστατα η ζημία αυτή δεν έγινε με κανένα από τα ψεύτικα τα μικρά αλυσοπρίονα που παίρνουν ερασιτέχνες υλοτόμοι του σαββατοκύριακου, αλλά με μεγάλο επαγγελματικό αλυσοπρίονο και μάλιστα μάλλον από πολύ έμπειρο υλοτόμο μια που το δέντρο ήταν όρθιο όταν το έκοψαν και από τον τρόπο κοπής φαίνεται ότι αλλάξανε πολλές φορές τις τομές κοπής, άντε να κάνει κάτι τέτοιο ένας ερασιτέχνης υλοτόμος και να επιζήσει χα χα χα. 


 Τέταρτη διαφορετική περιοχή με καστανιές και εδώ περίπου το μαχαίρι έπεσε κοντά στην άνοιξη καλοκαίρι του 2014 το πριονίδι ακόμα στην γύρω περιοχή είναι. 


 Μέσα σε μερικούς μήνες το ξυλέψαν τελείως (πιθανότατα διαφορετικά άτομα, οι πρώτοι που κόψανε το δέντρο πήρανε τον κορμό και τα χοντρά κλαδιά και οι επόμενοι απλώς πήραν τα πεσμένα υπόλοιπα λεπτότερα κλαδιά).

 Παιδιά δεν είπαμε να μην κατεβάζετε ξύλα από τα βουνά, ιδίως αν δεν έχετε τις οικονομικές δυνατότητες να ζεστάνετε τις οικογένειες σας αλλιώς. Απλώς προσπαθήστε να φέρνετε ξερά ξύλα, και προσπαθήστε να τα φέρνετε στο διάστημα που ορίζει το δασαρχείο της περιοχής σας, αλλιώς πάτε πάρτε ένα βαριό (μεγάλο σφυρί με βάρος στα 6-9 κιλά) και φέρετε κουτσούρια που θα τα έχετε ξεπατώσει με αυτό (ε δύσκολο ένα κουτσούρι που είναι κομμένο εδώ και δεκαετίες να ξανανθίσει χα χα χα χα), αλλιώς κάντε ένα εργάτη (βλέπετε στις αναρτήσεις που έχω παρακάτω ) για να μπορείτε να βγάζετε "δύσκολα" ξερά ξύλα μέσα από ρέματα πολύ εύκολα (ξερά ξύλα μέσα στα ρέματα υπάρχουν πάρα πολλά γιατί είναι πολύ δύσκολο να τα βγάλεις μόνο με τα χέρια σου και τα πόδια σου). 

 Δυστυχώς παιδιά έξυπνος δεν είναι αυτός που πάει να κόβει τα κοντινά στους δρόμους χλωρά δέντρα (αυτός είναι μαλάκας!) αλλά αυτός που χρησιμοποιεί το μυαλό του για να βγάζει δύσκολα ξύλα με ευκολία, αλλιώς είσαι φιλότιμος και με ένα σφυρί και μισή ημέρα χρόνο προσπαθείς να φέρεις 250-350 κιλά κουτσούρια από το βουνό (και θα δαπανήσεις και άλλο τόσο χρόνο για να τα κάνεις καυσόξυλα με το τσεκούρι γιατί το ξερό ξύλο δεν είναι τόσο εύκολο στην επεξεργασία του όσο το χλωρό). 

 Αλλά παιδιά κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι μας να αποκτήσουμε οικολογική παιδεία (και όχι μόνο), το να συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το προσωπικό μας συμφέρων (να μην δώσουμε χρήματα για θέρμανση, να μην επενδύσουμε σε σκέψη και μέσα για να κάνουμε πιο εύκολη την δουλειά μας, να μην κουραστούμε ιδιαίτερα ακόμα και αν δεν έχουμε τα μέσα, να μην μας νοιάζει η συνέπεια των πράξεων μας για τους άλλους και τις μελλοντικές γενιές) δεν είναι συμπεριφορά νοήμονα ατόμου, ούτε και σωστού σαν χαρακτήρα ατόμου. Εκτός και αν θεωρείτε το να συμπεριφέρεστε τελείως παρασιτικά σε αυτό τον πλανήτη αρμόζει τελείως στον χαρακτήρα σας....... 

Επί του πιεστηρίου 

 Δυστυχώς η λαθροϋλοτομία δεν είναι μια στατική κατάσταση αλλά μια δυναμική και συνεχιζόμενη διαδικασία οπότε μέχρι να έρθει η ώρα να δημοσιευθεί αυτή η ανάρτηση αρκετά ακόμα περιστατικά υπέπεσαν στην αντίληψη μου (μόνο στην δική μου? Οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν γνώση της κατάστασης? Ή....................?) Οπότε μια και υποσχέθηκα ότι αυτή η ανάρτηση θα αποτελεί αρχείο της σφαγής του περιβάλλοντος στον νομό Θεσσαλονίκης θα γίνει η παράθεση και τον νέων περιστατικών (παρόλο που θα γίνει πολύ δύσκολη στην φόρτωση της η ανάρτηση).


 Εδώ έχουμε σε άλλο σημείο στο χωριό ένα λεηλατημένο πλατάνι (όλα τα σφάζουμε όλα τα μαχαιρώνουμε).


 Και φυσικά όπως τα αγρίμια πάνε για το ψαχνό σε κάθε θήραμα που σκοτώνουν έτσι και οι λαθροϋλοτόμοι μέσα στην βιασύνη τους πάνε για τα εύκολα κομμάτια ξύλου (κύρια κλαδιά και το κυρίως κομμάτι του κορμού) αφήνουν σαν κουφάρι ένα μέρος από την βάση του κορμού μόνο και μόνο για να θυμίζει ότι κάποτε εκεί υπήρχε ένα γιγάντιο δέντρο.


 Άλλο σημείο εδώ κομμένες βελανιδιές και παρατημένες εκεί ακριβώς που κόπηκαν! Γιατί θα μου πείτε? Γιατί απλούστατα με αυτή την τακτική να κόβουν τα δέντρα και να τα αφήνουν να ξεραθούν μπορούν την επόμενη χρονιά μέσα στα διαστήματα που επιτρέπεται νόμιμα η υλοτόμηση από τους κατοίκους των γύρω περιοχών να πάνε και να τα τεμαχίσουν με την ησυχία τους και να φέρουν ξερό ξύλο (που είναι νόμιμο) χωρίς να φοβούνται αν τους γίνει έλεγχος από το δασαρχείο για την κατάσταση των ξύλων που κουβαλούν (ξερά νόμιμα, χλωρά παράνομα).


 Λεπτομέρεια στα κλαδιά υπάρχουν φύλλα, ξερά πλέον φυσικά αλλά φύλλα όταν τα έκοψαν υπήρχαν, σε μερικούς μήνες αυτό το ξύλο θα είναι ξερό αρά και νόμιμα μπορούν να το πάρουν (άσχετα που όταν το κόψανε ήταν χλωρό).


 Και φυσικά δεν κόβεις ένα δύο δέντρα αν είναι να χρησιμοποιήσεις αυτή την τακτική! Κόβεις 20-30 δέντρα για να μην κουράζεσαι να ψάχνεις ξερά δέντρα σε όλο το δάσος. Βλάκας είσαι να ψάχνεις για ξερά δέντρα όταν την προηγούμενη χρονιά μπορείς να τα δημιουργήσεις εύκολα εσύ?


 Και δεύτερη λεπτομέρεια εδώ τα σημεία κοπής των δέντρων ολοκάθαρα φρέσκο ξύλο, και ο κορμός αν παρατηρήσατε από τα κομμένα δέντρα δεν έχει σημάδια ξερού δέντρου (ψιλοδιαλυμένος και θρυμματισμένος φλοιός).


 Και λίγο πιο μακρυά από τον Σοχό (για να μην λέμε ότι το πρόβλημα είναι τοπικό και μόνο) μια συστάδα από ακακίες δίπλα στον δρόμο λεηλατημένες!


 Μια δεκάδα δεκαπεντάδα από δέντρα κομμένα (και μάλιστα στο άρπα κόλα και χωρίς πολλά πολλά, η ποσότητα του ξύλου που άφησαν πίσω είναι πολύ μεγάλη -σχεδόν όλος ο κορμός!- λογικό είναι αν είσαι δίπλα στον δρόμο δεν σε παίρνει να σε βλέπει ο κάθε ένας που περνάει να κόβεις ξύλα αβέρτα και λαθραία με τις ώρες!)


 Από ότι βλέπετε το πρόβλημα είναι και εκτεταμένο σε μέγεθος όχι μόνο γεωγραφικά αλλά και σε επίπεδο καταστροφής. Ζήτημα χρόνου και μόνο είναι η καταστροφή να αποκτήσει τέτοιες διαστάσεις που να είναι αδύνατο να αναστραφεί. Γιατί για να μεγαλώσει ένα δέντρο σε ένα τέτοιο μέγεθος θέλει δεκαετίες για να το κατεβάσεις με ένα αλυσοπροίονο θέλει δευτερόλεπτα! Και δυστυχώς κάθε έτος έχει πολλά μα πάρα πολλά δευτερόλεπτα!







Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 21/2/2015




 Ενημέρωση 26/2/2015

 Όπως σας έχω υποσχεθεί αυτό το αρχείο θα ενημερώνεται κάθε φορά που βρίσκω περιπτώσεις λαθροϋλοτομίας στην περιοχή μας. Δυστυχώς σε κάθε εξόρμηση μου φαίνεται ότι θα εμπλουτίζω και αυτό το αρχείο. Οπότε πάμε να δούμε παρακάτω τι βρήκαμε ακόμα.


 Σε μια τοποθεσία σε μέση απόσταση από τον Σοχό (5-10 χιλιόμετρα) ακόμα μια πλειάδα περιστατικών λαθροϋλοτόμισης ακόμα.


 Σε πολλαπλά σημεία κάποιοι έχουν κόψει βελανιδιές φρέσκες (τα κλαδιά έχουν το φύλλωμα επάνω τους).


 Και κάπου έχουν αφήσει τους κορμούς να ψηθούν για να τους πάρουν μετά.


 Ενώ κάπου αλλού τους έχουν πάρει ήδη (το πριονίδι δείχνει ότι κόπηκαν τα δέντρα σε σχετικά κοντινή χρονική στιγμή από τώρα).

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 26/2/2015


Ενημέρωση 14/3/2015

 Και δυστυχώς το αρχείο αυτό εξακολουθεί να ενημερώνεται διαρκώς μια που έχουμε να κάνουμε με άτομα χωρίς κανένα ενδοιασμό ή φυσικό φραγμό σχετικά με την καταστροφή που κάνουν. Αυτή την φορά η λαθροϋλοτόμιση έγινε πάλι κοντά στο μελισσοκομείο μου (συγκεκριμένα στον δρόμο που οδηγεί σε αυτό, και πρέπει να έγινε κατά το διάστημα 7/3/2015 με 14/3/2015 παρόλο που σε αυτή τη περίοδο οι καιρικές συνθήκες ήταν απαράδεκτες, αλλά ούτε καν αυτό σταματά τους "έξυπνους"!). 



  Βελανιδιά που την κόψανε και την αφήσανε στην θέση της ενώ όλα τα άλλα τα δέντρα που τα έχουν κόψει τα έχουν πάρει, προφανέστατα να φοβήθηκαν ή να τους πλάκωσαν οι μέλισσες μου.


 Το δέντρο είναι φρέσκο ακόμα, έχει το χειμερινό φύλλωμα του επάνω.


 Εδώ κόψανε το δέντρο και το πήρανε.


 Και φυσικά μιλάμε για χλωρά δέντρα.


 Αυτή την φορά ψάρεψαν αριστερά και δεξιά του δρόμου, δρόμος λασπωμένος τελείως, και ακόμα και το Vitara μου στην τετρακίνηση έχει πρόβλημα να τον περάσει.


 Και δεν μιλάμε για μερικά δέντρα αλλά για δεκάδες και αυτή την φορά! Τόσα δέντρα δεν είναι για ατομικές ανάγκες μιας ή δύο οικογενειών να μην μας δουλεύουν και όλας!


 Συνολικά κοντά στα 50-60 δέντρα (ίσως και παραπάνω) να έχουν κοπεί στην γύρω περιοχή προφανέστατα από τους ίδιους ανθρώπους σε μερικούς μήνες!


 Κοίτα χάλι και κακό!


 Και ο δρόμος να είναι σε μαύρα χάλια αλλά αυτοί εκεί! Να μην χάσουν!


 Μόλις έχω φτάσει στο σπίτι και γράφω αυτή την προσθήκη σε αυτή την ανάρτηση και έχω αναμμένα τα λαμπάκια! Αν τους πετύχω θα τους ρωτήσω "Συγνώμη κύριε τι επαγγέλεσθε?" και όποια απάντηση και να δώσουν η ανταπάντηση μου θα είναι "Μπα δεν το νομίζω! Μάλλον το επάγγελμα σας είναι Καθίκης!!!!"



 Πραγματικά με αυτόν τον ρυθμό που γίνεται η καταστροφή αμφιβάλω αν σε μια εικοσαετία θα μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις περιοχές που κατοικούμε. Τελικά πόσο μαλάκες μπορεί να είναι κάποιοι?


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 14/3/2015

  Ενημέρωση 4/4/2015



 Και φυσικά ακόμα μια ενημέρωση του αρχείου Λαθροϋλοτομίας στην περιοχή μας είναι επιβεβλημένη λόγου των διαφόρων περιστατικών που πέφτουν στην αντίληψη μας.


 Το σημερινό περιστατικό δεν είναι στην περιοχή του Σοχού αλλά λίγο μακρύτερα σε ένα ρυάκι ανάμεσα στην περιοχή του Σοχού και του Ασκού (στην περιοχή της μεγάλης ανηφόρας).


 Κάποιοι πήγανε και έκοψαν αρκετά από τα δέντρα στις όχθες του ρυακιού, και φυσικά για ακόμα μια φορά εκτός των νομίμων χρονικών ορίων και σε δέντρα που απαγορεύεται να τα κόψεις (χλωρά).


 Ήταν τόση η άνεση χρόνου που είχανε ώστε πήρανε ένα πολύ μεγάλο μέρος από την ξυλεία ανενόχλητοι και αφήσανε μόνο τελείως λεπτά κλαδάκια πίσω τους.


 Και η συγκεκριμένη φωτογραφία με το πριονίδι για να δείξουμε ότι η κοπή των δέντρων έγινε σε κοντινή χρονική στιγμή από την στιγμή που βγάλαμε τις φωτογραφίες.

 Καλά πάμε! Αμφιβάλω αν σε 15-20 χρόνια θα υπάρχει όρθιο ξύλο εκεί έξω!



Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 4/4/2015


   Ενημέρωση 14/4/2015


 Και το ημερολόγιο καταστροφής συνεχίζει.


 Φωτογραφίες από παράνομη κοπή χλωρών δέντρων από την περιοχή πάλι του Σοχού.


 Αν η καταστροφή είναι σε αυτό τον βαθμό την άνοιξη του 2015 ούτε θέλω να σκεφτώ το τι θα γίνει τον χειμώνα του 2015.


 Δεν υπάρχει περιοχή γύρω από το χωριό που να μην υπάρχουν σημάδια λαθροϋλοτομίας, το δύσκολο δεν είναι να βρεις μέρη όπου έχει γίνει λαθροϋλοτόμιση αλλά να βρεις μέρη που να μην έχει γίνει!


 Και φυσικά κοντινές φωτογραφίες για να φανεί το ότι τα δέντρα ήταν χλωρά όταν κόπηκαν.


 Αν κάθε ένας στα χωριά πάει και κόβει από μια συστάδα δέντρων επειδή έτσι τον βόλευε δεν βλέπω να έχουν μεγάλο μέλλον τα δάση μας.


 Και εδώ τελειώνει και αυτό το φωτογραφικό υλικό από αυτό το περιστατικό λαθροϋλοτομίας, δυστυχώς τα περιστατικά αυξάνονται διαρκώς και η πίεση που ασκούμε στο γύρω περιβάλλον μας έχει φτάσει σε σημεία που μπορεί να είναι μη αναστρέψιμα για την ανάκαμψη του.

 Δυστυχώς ροκανίζουμε το κλαδί στο οποίο καθόμαστε!

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 14/4/2015

Σειρά αναρτήσεων Πολιτισμός του Ξύλου.