UA-50457385-1

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

θλιμμένα μεγάλα γλυκά μάτια μου καστανά



Οργισμένη  μου και άγρια ψυχή
φτιαγμένη από ατσάλι και γυαλί
της πικρής ζωής η μαύρη φωτιά
σε έχει σκληραίνει πλέον αρκετά

αδάμαστη αγέρωχη προκαλεί
κανείς να σε πονέσει δεν μπορεί
μόνη είσαι, Θεός θες και θεριό
ο λόγος που με έκανε να σε αγαπώ

ψυχή μου γλυκιά ο μόνος στον κόσμο εγώ
στην πανοπλία  μπόρεσα να βρω σημείο τρωτό
πόνο μόνο σε κέρασα από την πρώτη στιγμή
που άστοχα αφέθηκες και με αγάπησες και εσύ

θλιμμένα μεγάλα γλυκά μάτια μου καστανά
σας έκανα να δακρύσετε πολλές φορές πια
δάκρυα βαρύτιμα δώρα ενός καθαρού ουρανού
στα βίτσια ενός άκριτου και ανόητου παιδιού

κάθε δάκρυ και μια ακόμα χαρισμένη στιγμή
για την οποία σε αγαπώ όλο και πιο πολύ
όλο και περισσότερο σε κάνω και πονάς
το τίμημα ένα τρελό άνεμο όταν θες να αγαπάς  

Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 31/10/2015

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Παιχνίδια της συλλογικής μνήμης και της λογικής


 Σαλπιγκτής στην Μικρασιατική Εκστρατεία & Σαλπιγκτής στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο. 
 Φώτο κολλάζ από την Αρκούδα που πολέμησε και στους δυο αυτούς πολέμους! Χα χα χα. 


 Αυτή η ανάρτηση δεν έχει στόχο να προκαλέσει κανένα ή να προσβάλει οτιδήποτε και οποιοδήποτε. Αυτή η ανάρτηση στόχο έχει μόνο να προκαλέσει ερεθίσματα για ορθολογική σκέψη, αμφισβήτηση πραγμάτων που τα θεωρούμε δεδομένα, καθώς και αφορμή για έρευνα στα ιστορικά δεδομένα πέρα από το καθιερωμένο δόγμα Εθνικής και Ιστορικής Μυθοπλασίας που μας διδάσκουν στα σχολεία. Το οποίο όμως είναι κάτι που θα κάνετε μόνοι σας. Αυτή η ανάρτηση δεν θα σας οδηγήσει μόνη της σε αλλαγή του τρόπου σκέψης σας, αυτό θα το κάνετε μόνοι σας, αν έχετε την διάθεση για αυτό!

 Αυτή η ανάρτηση απλώς είναι τροφή για σκέψη. 

 Σήμερα 28 Οκτώβρη και βλέπω στα μπαλκόνια σημαίες να ανεμίζουν, παιδάκια σε κάθε χωριό να κάνουν παρελάσεις (στην Θεσσαλονίκη την έκαναν χθες λόγου της στρατιωτικής παρέλασης), σχολικές γιορτές που τιμούν το γεγονός του ελληνοαλβανικού έπους με αποδόσεις τιμών στο ηρώο των αγωνιστών του 40 σε κάθε πόλη (και όχι μόνο, επίσης στο κάθε ηρώο είναι και όσοι χάσανε τις ζωές τους από τους κατακτητές μέσω εκτελέσεων-μην ξεχάσετε αυτή την λεπτομέρεια σχετικά με τις εκτελέσεις!-), και τα τελευταία χρόνια σε κάθε τοίχο προφίλ από τους φίλους μου βλέπω εικόνες σχετικές με το έπος του ελληνοαλβανικού μετώπου που εκφράζουν την περηφάνια του κάθε ενός που τα αναρτά για τον ηρωισμό που έδειξαν οι πρόγονοι μας σε αυτό τον πόλεμο.

 Όλα αυτά είναι ωραία, και καλώς και κάνουν όσοι τιμούν τους προγόνους μας για τους αγώνες τους. Τα αξίζουν και με το παραπάνω όλα τα παραπάνω. Όχι μόνο αυτά! Έπρεπε να κάνουν και αλλά, χίλιες φορές περισσότερα! Δεν θα το αναλύσουμε αυτό εδώ. Άλλο στόχο έχει αυτή η ανάρτηση. 

 Το παράξενο πάνω σε όλα αυτά είναι το γεγονός ότι το ελληνοαλβανικό έπος παρόλο που γιορτάζεται ως Εθνική Γιορτή στην πραγματικότητα ήταν μια τεράστια ήττα!!! Αυτό το γεγονός είναι που οι περισσότεροι από εμάς το "θάβουμε" βολικά πίσω πίσω στην συνείδηση μας! 

 Αλλά πριν από όλα μια γρήγορη ιστορική αναδρομή και αποτίμηση του ελληνοαλβανικού έπους (χωρίς πολλές ημερομηνίες και τα σχετικά).

 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο απέναντι στον συνασπισμό της Ιταλίας και της Αλβανίας (άλλη μια λεπτομέρεια που πολλοί την ξεχνάνε χα χα χα) στην περιοχή της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Παρόλο που οι Ελληνικές δυνάμεις είχαν να αντιμετωπίσουν ένα υπέρτερο εχθρό σε αριθμό και πολεμικά μέσα (Αλλά με σοβαρό πρόβλημα και αυτός με την διοικητική επιμελητεία του) κατόρθωσαν να πετύχουν μια σειρά απρόσμενων νικών και να προωθηθούν βαθιά στο έδαφος της Αλβανίας (ή της βόρειας Ηπείρου, δεύτερη λεπτομέρεια, συγκρατήστε την, θα την ξαναδούμε και μετά). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπει και η Γερμανία στον πόλεμο ενάντια στην Ελλάδα (6 Απριλίου) και μέσα σε λίγες εβδομάδες να καταβάλει όλες τις αντιστάσεις του Ελληνικού στρατού (και των συμμάχων του) και να καταλάβει όλη την Ελληνική επικράτεια μαζί με τους συμμάχους της (Ιταλοί και Βούλγαροι -Την ημέρα που ο Τσολάκογλου παραδινόταν οι Βούλγαροι έκαναν εισβολή στην Θράκη- ). 

 Τα αποτελέσματα γνωστά.

 Τέσσερα χρόνια κατοχής από τους κατακτητές. Πάνω από μισό εκατομμύριο νεκροί (τουλάχιστο 300.000 από την Μεγάλη Πείνα του 41 -εδώ κολλά το ότι στα ηρώα υπάρχουν μόνο τα θύματα που εκτελέστηκαν από τους κατακτητές, δεν υπάρχει πουθενά ένα μνημείο με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς της Μεγάλης Πείνας!-, χιλιάδες εκτοπίσεις στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Ελλήνων καθώς και Ελλήνων Εβραϊκής καταγωγής -τουλάχιστο 70.000 Εβραίοι της Ελλάδας οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και θανατώθηκαν εκεί-, καθώς και δεκάδες χιλιάδες νεκροί από εκτελέσεις των κατακτητών, αναλογικά οι απώλειες στα μέτωπα αυτής της περιόδου για την Ελλάδα είναι πολύ μικρές σε σχέση με τις απώλειες του πληθυσμού -κοντά στις 12.000 οι νεκροί στα μέτωπα-).

 Πλήρης καταστροφή όλων των υποδομών της Ελλάδας και αρπαγή τους από τους κατακτητές, καθώς και του ζωικού ή μη κεφαλαίου των κατοίκων της μαζί με όλα τα αποθέματα της χώρας, -χρηματικά ή υλικά-. Και φυσικά να μην  ξεχνούμε τις χιλιάδες εκτελέσεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, στερήσεις  που τσάκισαν την ζωή του συνόλου του πληθυσμού της χώρας. Γενικά είναι παραδεκτό από τους ιστορικούς όλου του κόσμου ότι η Ελλάδα είναι μέσα στις τρεις πρώτες χώρες σε απώλειες πληθυσμού ανάλογα με το μέγεθος του πληθυσμού της (με την Σοβιετική Ένωση και την Γιουγκοσλαβία να είναι οι άλλες δύο, παράξενο αυτό το ορθόδοξο τόξο ε? Ίσως και να εξηγεί πολλά σχετικά με μια ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στους τρεις αυτούς λαούς! Φυσικά και δεν μετράμε εδώ τις απώλειες των Γερμανών, λαοί οι οποίοι προκαλούν τέτοια καταστροφή με επιθετικούς πολέμους δεν έχουν την συμπάθεια των Ιστορικών!!!)    

 Επίσης άμεση συνέπεια όλων αυτών ήταν ένας καταστροφικότατος εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε και που δίχασε την Ελλάδα για δεκαετίες (και ακόμα υπάρχει το στίμα του στα μυαλά πολλών συμπολιτών μας!), προκάλεσε χιλιάδες θανάτους (ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες!), κατέστρεψε ότι υποδομή δεν είχαν καταστρέψει οι κατακτητές, προκάλεσε μια τεράστια εσωτερική μετανάστευση (εκατομμύρια χωρικοί εγκατέλειψαν τα χωρία τους λόγου του εμφυλίου είτε εσκεμμένα-με το να καταστρέφονται τα χωριά και να φυγαδεύονται οι κάτοικοι τους για να μην μπορεί να προσφερθεί βοήθεια στους αντάρτες-, ή και μη -για να γλυτώσουν απλώς οι φουκαράδες από τα δεινά του εμφυλίου και των ακροτήτων που υπήρχαν στις περιοχές τους-) που οδήγησε στην τεράστια αστικοποίηση και υδροκεφαλισμό της χώρας μας, και παράλληλα ήταν η απαρχή για ένα ακόμα κύμα εξωτερικής μετανάστευσης (το δεύτερο μεγάλο, θα δούμε και ποίο ήταν το πρώτο σε λίγο), είτε από τους ηττημένους του εμφυλίου (εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που "διέφυγαν" στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης), είτε από τους πένητες και φουκαράδες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και των Η.Π.Α. για να βρουν μια καλύτερη ζωή (εκατοντάδες χιλιάδες με εκατομμύρια άτομα σε αυτή την περίπτωση μέσα στις επόμενες δεκαετίες!).

 Και φυσικά μια οικονομική (και πνευματική και πολιτιστική) οπισθοδρόμηση της Ελλάδος που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το οικονομικό χάσμα που έχουμε σε σχέση με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης (παράγοντας εξίσου σημαντικός με την Τουρκοκρατία για 400 χρόνια!).

 Κάτσε καλά κατάσταση! Και όμως όλα αυτά οι περισσότεροι τα κρύβουμε κάτω από ένα νοητικό χαλάκι στην άκρη του μυαλού μας, και θεωρούμε την 28 Οκτωβρίου ως μια Εθνική Γιορτή.

 Θα μου πείτε εκείνο που γιορτάζουμε εδώ είναι ο Ηρωισμός του Στρατού μας και του Λαού μας, οι Θυσίες που υποστήκανε και οι δύο για τον Αγώνα για την Ελευθερία (Ναι αλλά μας κατέκτησαν! Λεπτομέρεια που και αυτή θα την έχουμε στα υπόψη για τα παρακάτω), για το Μαχητικό Σθένος που έδειξε το αρχαίο μας Γένος που είναι όμοιο με αυτό των αρχαίων μας προγόνων και υποδηλώνει την συνέχεια της ηρωικής υπόστασης αυτού του Έθνους! Ναι! Έτσι ακριβώς είναι! 

 Όλα τα παραπάνω τα έδειξε το Έθνος μας σε αυτή την περίοδο της ιστορίας του (φυσικά υπήρξαν και δεκάδες χιλιάδες που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές! Αλλά πες και αυτό μέσα στον χαρακτήρα του Γένους μας είναι! Χα χα χα). Είναι αυταπόδεικτα άλλωστε, ένας στρατός που αντιμετωπίζει με μεγάλη επιτυχία (αλλά όχι απόλυτη! Μην ξεχνιόμαστε σχετικά με το πως τελείωσε ο πόλεμος αυτός!) υπέρτερες τεχνολογικά και αριθμητικά δυνάμεις φυσικό είναι παράμετροι όπως ο Ηρωισμός, το Μαχητικό Μένος, το Ηθικό Ανάστημα να είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που επέδειξε ο εχθρός (γιατί αν δεν ήταν τότε λόγου τεχνολογικής υπεροχής και αριθμητικής υπεροχής του εχθρού η ήττα θα ήταν άμεση! Μόνο όταν οι παράγοντες της αριθμητικής υπεροχής καθώς και της τεχνολογικής του εχθρού έφτασαν σε δυσθεώρητα επίπεδα -με την συμμετοχή της Γερμανίας- μπόρεσε να καμφθεί η αντίσταση του στρατού μας).   

 Ναι όλα τα παραπάνω είναι καλές αιτίες (ή αφορμές?) για να ξεχάσουμε τις δραματικές συνέπειες μιας βαρύτατης ήττας και να ονομάσουμε τα γεγονότα αυτής της περιόδου της Ιστορίας μας ως άξια να αποτελούν μια Εθνική Γιορτή?

 Καλά αυτά, αλλά ακόμα ο Αιρετικός της ορθής σκέψης δεν ξεστόμισε το τι του ψιθύριζε ο διάολος κατά την διάρκεια τόσων δεκάδων σχολικών γιορτών και παρελάσεων, καθώς και δηλώσεων περηφάνιας από χιλιάδες άτομα μέσα στα κοινωνικά δίκτυα ή με τους ιστούς σημαιών που έχουν αναρτημένους στα μπαλκόνια τους. 

 Και ο ψίθυρος του διαόλου στα αυτιά του ήταν ο εξής: "Δεν υπήρξε καμία άλλη περίοδος που ο Στρατός μας και ο Λαός μας να έδειξε αυτόν τον Ηρωισμό, το Μαχητικό Μένος, το Ηθικό Ανάστημα απέναντι σε υπέρτερους εχθρούς αλλά ωστόσο όλες του οι προσπάθειες να καταλήξουν σε μια βαρύτατη ήττα με σχεδόν καταστροφικές συνέπειες για το Έθνος? Και για ποιο λόγο αυτά τα χαρακτηριστικά του Έθνους μας σε αυτή την περίπτωση δεν τα γιορτάζουμε στα πλαίσια μιας Εθνικής Εορτής?".

 Και η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα που κάνει ο διάολος της ορθολογικής σκέψης είναι η εξής:

 Ναι υπάρχει μια παρόμοια περίπτωση που τα ίδια χαρακτηριστικά τα επέδειξε ξανά το Γένος μας (και η λέξη/έννοια Έθνος ταιριάζει εδώ, αλλά η λέξη Γένος είναι πιο ηρωική! Πως να το κάνουμε! Χα χα χα) αλλά οι συνέπειες για αυτή ήταν τραγικότατες. Και αυτή η περίπτωση είναι η Μικρασιατική Εκστρατεία!  

 Για να κάνουμε μια ταχύτατη ιστορική αναδρομή και αποτίμηση εδώ της Μικρασιατικής Εκστρατείας. 

 Μετά από μια σειρά επιτυχημένων πολέμων για το Έθνος μας (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος) και ενός καταστροφικού ενδιάμεσου εμφυλίου πολέμου (το 1916 ανάμεσα στον Βενιζελικού μόλις απελευθερωμένου Ελληνικού Βορρά -και Κρήτης- και των δυνάμεων της Αντάντ ενάντια στον Βασιλικό Ελληνικό Νότο (καλά δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα!!! Βλακείες να μην λέμε, απλώς αυτή την εντύπωση δίνουν τα περισσότερα ιστορικά βιβλία!), εκτελώντας την εντολή των δυνάμεων της Αντάντ ο Ελληνικός Στρατός αρχίζει την προέλαση του στα εδάφη της Τουρκίας (Το κράτος που προήρθε από την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε ως αρχηγό τον Κεμάλ- Γιατί υπήρξαν και πολλά ακόμα κράτη που προήλθαν από την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Να μην το ξεχνάμε αυτό! Χα χα χα-) με στόχο τον εξαναγκασμό της Τουρκίας να δεχθεί τον εδαφικό καταμερισμό που όρισαν οι σύμμαχοι μετά την ήττα της στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και των όρων που της επέβαλαν (σύμφωνα με την Συμμαχική εντολή), και την απελευθέρωση ελληνικών εδαφών και πληθυσμών (σύμφωνα με την Ελληνική βλέψη που ήταν σύμφωνη με την Μεγάλη Ιδέα εκείνης της εποχής. Υπερβολική και ανορθολογική? Προφανέστατα!!!) που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο Ελληνικό κράτος σε μια μεταγενέστερη συμφωνία (ήδη η Ανατολική και η Δυτική Θράκη, η περιοχή της Σμύρνης καθώς και η Ίμβρος και η Τένεδος είχαν δοθεί σε Ελληνική εντολή από τους σύμμαχους). 

 Για ένα μεγάλο διάστημα ο Ελληνικός Στρατός μπόρεσε να επιτύχει σειρά νικών και να προωθηθεί βαθιά στα εδάφη της Τουρκίας (Μικράς Ασίας) όπου και μπόρεσε να σταθεροποιήσει πολύ μακριά από τα κέντρα διοικητικής μέριμνας του το μέτωπο για ένα ολόκληρο χρόνο, μέχρι την τελική αντεπίθεση του Τούρκικου Στρατού και την πλήρη κατάρρευση του μετώπου (αντίστοιχη με την κατάρρευση του μετώπου στα Ελληνοβουλγαρικά και Ελληνογιουκοσλαβικά σύνορα έπειτα από την εισβολή των Γερμανών μερικές δεκαετίες αργότερα), και την συντεταγμένη και μη υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού (Αντίστοιχα είχαμε και την υποχώρηση συντεταγμένη ή μη του Ελληνικού Στρατού από το Ελληνοαλβανικό μέτωπο).

 Τα παραπάνω οδήγησαν στην σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων Ελληνικής καταγωγής -και Αρμένικης- στην περιοχή της Μικράς Ασίας (Μην λανθάνετε εδώ! Τα εκατομμύρια Ποντίων ελληνικής -και Αρμένικης- καταγωγής που σκοτώθηκαν δεν ήταν μόνο από αυτή την περίοδο! Οι σφαγές και η γενοκτονία τους αρχίζει πολύ νωρίτερα από τα μισά της δεκαετίας του 1910! Οι Τούρκοι έχουν μεγάλες ευθύνες για τις γενοκτονίες που εξαπολύσανε για δεκαετίες ολόκληρες σε αυτή την περίοδο!). Την μαζική έξοδο των ελληνικών πληθυσμών από τον χώρο της Μικράς Ασίας (και του Πόντου, αλλά αυτή η έξοδος είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα!), την πλήρη εκρίζωση του ελληνικού πολιτισμού από ένα χώρο που είχε παρουσία για πάνω από 2.500 χρόνια. Την πλήρη φτωχοποίηση εκατομμυρίων ατόμων που ήρθαν στον Ελλαδικό χώρο έχοντας χάσει τα πάντα στις παρτίδες τους (και υλικά αγαθά αλλά κυρίως δικούς τους ανθρώπους, ελάχιστες οικογένειες φτάσανε στην Ελλάδα χωρίς βαρύτατες απώλειες αίματος από άτομα που αποτελούσαν μέλη των οικογενειών τους). 

 Πληθυσμοί που μεταφέρθηκαν στις αραιοκατοικημένες περιοχές του Ελληνικού βορρά κυρίως (για να αυξηθεί το ποσοστό των Ελληνικών πληθυσμών σε αυτόν και για να μην έχουν έρεισμα για μελλοντικές διεκδικήσεις οι Βόρειοι γείτονες μας. Σωστή τακτική προφανέστατα!) ή στις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη), είτε και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό (κυρίως στις Η.Π.Α. και αυτοί αποτέλεσαν το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα των Ελλήνων, άλλη μια ομοιότητα με το Ελληνοαλβανικό έπος και εμφύλιο που είδαμε πιο πάνω!).   

 Οι ομοιότητες σε αυτά τα δύο ιστορικά γεγονότα είναι τεράστιες που προκαλούν ερωτηματικά για την διαφορετική αντιμετώπιση τους και από το Ελληνικό Έθνος και την Συλλογική του Μνήμη.

 Για να τις δούμε λίγο περισσότερο διεξοδικά. Και στις δύο αυτές περιόδους είχαμε μια έξαρση του Ηρωισμού, του Μαχητικού Μένους, και του Ηθικού Αναστήματος. Και στις δύο περιόδους πολεμούσαμε με υπέρτερους εχθρούς από εμάς αριθμητικά και τεχνολογικά (όταν ο Τουρκικός στρατός έκανε την τελική του αντεπίθεση είχε και την τεχνολογική συνδρομή της Σοβιετικής Ένωσης στον οπλισμό του). 

 Ο Ηρωισμός μας και το Μαχητικό Μένος οδήγησε στις επιτυχίες μας και στις δύο περιόδους και όχι άλλοι παράγοντες. Το Ηθικό Ανάστημα ήταν υψηλό και στις δύο περιπτώσεις. Στην πρώτη πολεμούσαμε στο έδαφος μας υπέρτερους εισβολείς που ήθελαν να μας σκλαβώσουν και να πάρουν κομμάτια της Ελληνικής επικράτειας για αυτούς (όπως και πολεμούσε ο Ελληνικός Στρατός για την απελευθέρωση της Βόρειας Ηπείρου και των Ελληνικών πληθυσμών της. Σας είπα να θυμάστε μια λεπτομέρεια λίγο παραπάνω στο κείμενο! Χα χα χα), στην δεύτερη περίπτωση πολεμούσαμε για να απελευθερώσουμε Ελληνικούς πληθυσμούς που κατοικούσαν σε εκείνες της περιοχές από τα βάθη του χρόνου, και ήταν κάτω από την απειλή της γενοκτονίας (κάποιοι ξεχνούν διαρκώς και βολικά ότι τις γενοκτονίες στους μη Τουρκικούς πληθυσμούς τις ξεκίνησαν οι Νεότουρκοι πολύ πριν πατήσει ο πρώτος Έλληνας στρατιώτης πόδι στην Σμύρνη (Ναι! Σμύρνη! Χα χα χα). Να προσέχετε τα πάντα στα γραπτά μου, ποτέ κάτι δεν μπαίνει τυχαία σε αυτά! Χα χα χα).

 Επίσης και οι δύο περιπτώσεις οδήγησαν σε εδαφική αύξηση του Ελλαδικού χώρου (στην μεν Μικρασιατική εκστρατεία μας άφησαν οι "Σύμμαχοι" να κρατήσουμε την Θράκη μετά τον Έβρο -Ναι καλά ας μην ήταν εκεί ο Στρατός μας έτοιμος για πόλεμο και θα βλέπαμε!Χα χα χα-, στο Ελληνοαλβανικό έπος μας δώσανε τα Δωδεκάνησα από τους Ιταλούς). Αλλά οι βασικές "αλύτρωτες" περιοχές και πληθυσμοί της εκάστοτε περιοχής δεν μείνανε σε εμάς (Μικρασιατικός χώρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία, Βόρειος Ήπειρος στο Ελληνοαλβανικό έπος). 

 Μάλιστα μια διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο ιστορικά γεγονότα είναι ότι στην Μικρασιατική Εκστρατεία και η εδαφική προώθηση του Ελληνικού Στρατού ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι στο Ελληνοαλβανικό μέτωπό, και η χρονική διάρκεια που ήταν νικηφόρος ήταν πολύ μεγαλύτερη και κυρίως ο αριθμός των Ελληνικών πληθυσμών που απελευθερώνονταν (και η σημασία της αποφυγής της επικείμενης γενοκτονίας τους!) ήταν πολύ μεγαλύτερος.

 Κίνδυνος γενοκτονίας που ήταν υπαρκτός και επιβεβαιώθηκε αμέσως με την κατάρρευση του μετώπου και οδήγησε στην Μικρασιατική Καταστροφή (αυτά τα γράφω γιατί κάποιοι βάζουν το αιτιατό μπροστά από το αίτιο όταν τους συμφέρει, δυστυχώς παίδες στην Ιστορία είναι λίγο δύσκολο να βάζεις το κάρο μπροστά από το άλογο! Υπάρχει και ο παράγοντας του χρόνου που εμποδίζει την "βολική" ανάγνωση της Ιστορίας από όλους!).

 Μια δεύτερη διαφορά σημαντικότατη είναι ότι μετά την Μικρασιατική Εκστρατεία ο Ελλαδικός χώρος δεν κατακτήθηκε από κανένα, σε αντίθεση με το Ελληνοαλβανικό έπος! Και όμως το ένα είναι Εθνική Γιορτή παρόλο το βαρύτατο γεγονός της κατάκτησης της χώρας από ξένους!!!

 Επίσης τα δύο Ιστορικά γεγονότα οδήγησαν σε καταστροφή τεράστια σε αριθμούς νεκρών και εκτοπισμένων, όπως και σε τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών (με εσωτερική μετανάστευση ή εξωτερική), φτωχοποίηση τεράστιων τμημάτων του πληθυσμού (στα όρια της απόλυτης ένδειας!). Την κατάλυση των δημοκρατικών διαδικασιών στην χώρα (στο βαθμό που ήταν δημοκρατικές! Μην υπερβάλουμε! Αλλά όσες ελλείψεις και αν είχε το δημοκρατικό πολίτευμα κατά τον μεσοπόλεμο ή μετά τον εμφύλιο πάλι διέφερε όσο η μέρα και η νύχτα από τα στρατιωτικά καθεστώτα της 4ης Αυγούστου και της 21ης Απριλίου) μετά από αρκετά χρόνια πολιτικής αστάθειας εξαιτίας αυτών των γεγονότων. Και τέλος την οπισθοδρόμηση του Έθνους (εδώ δεν βάζω την λέξη/έννοια Γένος χα χα χα) σε οικονομικό, πολιτιστικό, και πνευματικό επίπεδο. 

 Επίσης τα δύο αυτά γεγονότα είχαν βαθύτατες ψυχολογικές επιπτώσεις στον ψυχισμό εκτεταμένων τμημάτων του πληθυσμού. Στους μεν  πρόσφυγες της Μικράς Ασίας μια πικρία και ένα αίσθημα του μη ανήκειν στον Ελλαδικό χώρο (που βοηθήθηκε σε τεράστιο βαθμό από την συμπεριφορά των "Ντόπιων" πληθυσμών -Βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μισαλλοδοξία φανατισμός ρατσισμός -), στους δε νικημένους του Εμφυλίου μια κατάσταση αδικίας και κατατρεγμού (δικαιολογημένου τελείως φυσικά! Βλέπετε εκτοπίσεις, εξορίες, φυλακίσεις, επαγγελματικοί διωγμοί και κυρίως εκτελέσεις ήταν σε καθημερινή διάταξη για μια εποχή για αυτούς -βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Ενθύμιο Πολέμου) που σε ορισμένους μετατράπηκαν τα παραπάνω σε μια διάθεση ρεμβασισμού. 

 Το ζήτημα είναι ότι και τα δύο αυτά ιστορικά γεγονότα (Περιπέτειες!) έχουν προκαλέσει βαθύτατα ψυχικά τραύματα στον Ψυχισμό του Έθνους (το παράξενο είναι ότι τον Εμφύλιο του 1916 ελάχιστοι τον αναφέρουν ή δεν έχει καμία επίπτωση στον ψυχισμό τους! Έχει πραγματικά διαγραφεί από το συλλογικό υποσυνείδητο σχεδόν όλων -Εκτός από των ΠΑΟΚτσίδων!!!! Που θα πας Αθήνα γαμημένη?!?!? Ξανά θα σας πολεμήσουμε και θα σας νικήσουμε! Ημέρες του 16 μας περιμένουν ξανά!!!!  Χα χα χα, ναι! Αυτό ήταν πολύ αστείο! Χα χα χα-).

 Και όμως παρά τις όλες ομοιότητες σε αυτές τις δύο περιπτώσεις την μία την γιορτάζουμε ως νίκη ενώ την δεύτερη την έχουμε αποδιώξει από το συλλογικό υποσυνείδητο του Έθνους μας! Και αυτό δεν είναι λογικό! Το λογικό θα ήταν να μην γιορτάζεται καμία από αυτές τις τραγικές περιόδους της ιστορίας μας ως Εθνική Γιορτή αν αναλογιστούμε τις βαθύτατες απώλειες που είχαν ως συνέπειες αυτά τα γεγονότα.

 Αλλά έστω αν θεωρήσουμε ως μέτρο αιτιολόγησης ως Εθνικής Γιορτής μόνο τον εορτασμό των χαρακτηριστικών του Γένους (εδώ ταιριάζει η λέξη Γένος πιο καλά χα χα χα) σε αυτές τις περιπτώσεις και όχι των δυσάρεστων συνεπειών αυτών των γεγονότων τότε γιατί δεν γιορτάζουμε επίσης και την Μικρασιατική Εκστρατεία ως Εθνική Γιορτή μια που τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά επέδειξε ο Στρατός μας και το Έθνος μας?

 Γιατί όχι?

 Οι Εύζωνοι του 1920 ήταν λιγότερο γενναίοι από τους Ευζώνους του 1940? Όχι φυσικά! Οι χάρτες των μαχών δεν μαρτυρούν κάτι τέτοιο! Κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει! 

 Ναι αλλά αυτό το κάτι άλλο θα το αφήσω να το ανακαλύψετε μόνοι σας παίδες μου, δεν κάνει να τα δίνεις όλα στο πιάτο, είπαμε αυτή η ανάρτηση είναι τροφή μόνο για σκέψη, ένα έναυσμα και μόνο για αμφισβήτηση, μια αμφιβολία απλώς πάνω σε ότι γνωρίζετε ως σωστό, μια σπίθα για να ανάψει την ορθολογική φλόγα στον χώρο που ορίζεται ανάμεσα στα μάτια σας, τα αυτιά σας, το σαγόνι σας, και τα μαλλιά σας.

 Η μπάλα πλέον είναι στο γήπεδο σας, κάνετε το παιχνίδι σας.


Μέχρι την επόμενη ανάρτηση........ 




Adios Amigos Locos





Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 28/10/2015


Υστερόγραφό

 Για να σας δώσω ακόμα λίγη τροφή για σκέψη.

 Γιατί το παγκόσμιο παράδειγμα Ηρωισμού, Μαχητικού Μένους, και Ηθικού Αναστήματος του Λεωνίδα και των 300 του (και ακόμα 700 Θεσπιών!) στις Θερμοπύλες δεν αποτελεί Εθνική Γιορτή για το Έθνος μας? Και εδώ έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά που γιορτάζουμε στην 28 Οκτωβρίου! Και εδώ κατάληξε η ιστορία σε ήττα (Ηρωικότατη φυσικά!), αλλά Εθνική Γιορτή γιοκ! 

 Γιατί? 

 Μπας και επειδή οι Λακεδαιμόνιοι (Σπαρτιάτες) ήταν οι Δωριείς του Νότιου Ελλαδικού χώρου? Και είχαν πατήσει τους Αθηναίους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο? Όπως ακριβώς έκαναν και οι Δωριείς του Βόρειου Ελλαδικού χώρου (Μακεδόνες) με τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο? 

 Καλά αυτός ούτε άγαλμα δεν έχει στην Αθήνα σιγά μην κάνανε τις νίκες του (Πραγματικές! Και όχι γιαλαντζί χα χα χα) Εθνική Γιορτή χα χα χα.    

   

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Πάλι χτυπάνε καμπάνες για μας, καμπάνες λύπης και όχι χαράς



 Χαλαρώστε παίδες.

 Για τους μελισσοκόμους πάλι μιλώ.

 Μην με κάνετε να ασχοληθώ πάλι με τα ίδια και τα ίδια.

 Είπαμε γνώσεις θα αποκτήσετε με τα μελισσοκομικά βιβλία, τα μελισσοκομικά σεμινάρια στα πανεπιστήμια, με το να κουβαλάτε κυψέλες παλιών μελισσοκόμων, και κυρίως με το να ασχολείστε με τα μελίσσια σας.   

 Θα έρθει χειμώνας τώρα μπορείτε είτε να ακολουθείτε την τακτική να λαμβάνετε την γνώση σας από τις μελισσοκομικές ομάδες και το Facebook (όπου εκεί θα διαβάζετε για Isopain ή ασπιρίνες στα μελίσσια σας, είτε από μελισσοκόμους που άρχισαν την μελισσοκομία πριν από λίγους μήνες και έχουν 1-2 κυψέλες (Μπράβο! Η ξερόλαση στην μελισσοκομία συμβαίνει μέσα σε εβδομάδες βλέπω χα χα χα) αλλά σε τόσο (πολύ!!!! Χα χα χα) καιρό άρχισαν να δίνουν συμβουλές, είτε και από μελισσοκόμους με εκατοντάδες μελίσσια που είπαν και αυτοί να πουν κάτι, άσχετα αν αυτό που λένε δεν είναι αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και παρατήρησης).

 Είτε από bloggers (παπάρες* σαν του λόγου μου) των οποίων η άποψη τους για την μελισσοκομία είναι υποκειμενική (και οι γνώσεις τους μπορεί να είναι και μη πλήρεις σε αυτή! Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό!!!) και μπορεί να μην ταιριάζει στο δικό σας μελισσοκομικό προφίλ ή μελισσοκομικές συνθήκες  στις οποίες μπορείτε να λειτουργήσετε.

 Είτε από τους «προφήτες» της μελισσοκομίας που έχουν χάσει πλέον το μέτρο, και θεωρούν ότι επειδή αντιγράφουν βιντεάκια από εδώ και εκεί, κειμενάκια από αριστερά και δεξιά, διαφήμισούλες συγκαλυμμένες ή όχι, και τα  προβάλουν περιοδικά (σε βαθμό αηδίας!) ως έργο τους, ότι έχουν ανακαλύψει την μελισσοκομία (άσχετα αν δεν έχουν ούτε καν μια δεκαετία με το ξέστρο στο χέρι!), και χωρίς αυτούς το μελισσοκομικό συμπάν θα είχε καταρρεύσει, και για αυτό φέρονται στους άλλους χωρίς σεβασμό και προσβλητικά όταν τους κρίνουν** (εί μίστερ! Ξέρεις κάτι? Αυθεντίες δεν υπάρχουν!!!!) για τα «μαργαριτάρια» τους, αποκαλύπτοντας το πολύ πολύ χαμηλό επίπεδο παιδείας που έχουν.

 Είτε θα κάτσετε να διαβάσετε μελισσοκομικά βιβλία σε όλους τους επόμενους μήνες που η μελισσοκομική δραστηριότητα είναι χαμηλή. Θα σημειώσετε απορίες για να τις λύσετε με παλιούς μελισσοκόμους μέσα σε ένα μελισσοκομείο. Είτε σε σεμινάρια με καθηγητές πανεπιστημίου (ή και όχι, πολλοί έμπειροι μελισσοκόμοι κάνουν επίσης σεμινάρια πολύ καλά) που έχουν δεκαετίες πάνω στο αντικείμενο της μελισσοκομίας και πάρα μα πάρα πολλά από αυτά που έχετε ως γνώσεις για τα μελίσσια σας προέρχονται από αυτούς (και τους μελισσοκόμους που ασκούν την μελισσοκομία στην Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια, και όχι μόνο τα τελευταία 7-8 χρόνια!). Είτε θα τις λύσετε εσείς μόνοι σας στο μελισσοκομείο σας, με την μέθοδο σωστού - λάθους, την εμπειρική παρατήρηση, και τον μηχανισμό εξαγωγής ορθολογικών συμπερασμάτων που τα επιβεβαιώνει η πραγματικότητα που θα έχετε μπροστά σας.

 Ο χρόνος είναι υπερπολύτιμος για να τον χάνετε με βλακείες και βλάκες! Δεν θα σας περιμένει ούτε αυτός, ούτε και η ζωή. Αρχίστε να στροφάρετε!!!


*Ναι παιδιά ακόμα και τον εαυτό μου τον βάζω στην κατηγορία των Παπάριδων της μελισσοκομίας για να μην βρεθεί κάποιος και μου το πει αυτό. Καλά είναι να έχουμε το μέτρο, μπορεί αρκετά από αυτά που έχω γράψει να μην είχαν ξαναγραφεί ή να μην είχαν γραφτεί με αυτό τον τρόπο. Αυτό όμως δεν κάνει την συνεισφορά μου στον κλάδο κάτι το σπουδαίο! Το κάθε τι στην μελισσοκομία έχει ανακαλυφθεί εδώ και δεκαετίες, εκατονταετίες, χιλιετίες. Ότι είναι νέο σε αυτή το έχουν βγάλει επιστήμονες με διδακτορικά μέσα σε τεράστιες φαρμακοβιομηχανίες ή πανεπιστήμια. Τα υπόλοιπα είναι μικρολεπτομέρειες που μπορούμε και χωρίς αυτά! Μην υπερβάλουμε για τον ρόλο μας! Το να καβαλήσουμε το καλάμι είναι εύκολο, όλοι θα το κάνουμε κάποια στιγμή, το ζήτημα είναι αν θα το καβαλήσουμε οριζοντίως ή καθέτως (πάρτε και λίγο Αρκουδοχιούμορ γιατί από το πολύ το μάλωμα θα μου πάθετε και τίποτα ψυχολογικό χα χα χα)


**Πραγματικά τώρα δεν μπορώ να καταλάβω πως μερικά έξυπνα άτομα κάθονται και σχολιάζουν τους «προφήτες» της μελισσοκομίας για τα προφανέστατα λάθη που ξεστομίζουν!!! Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι αυτός και μόνο είναι ο σκοπός τους? Να γίνεται ένας ντόρος με σχόλια σε κάθε ανάρτηση τους για να ανεβαίνουν τα κλικ (και φυσικά τα έσοδα από τα δεκάδες μπανεράκια που έχουν στα blog τους!)? Είναι τόσο προφανές το τι επιδιώκουν που είναι απορίας άξιο πως δεν το έχουν αντιληφθεί όλοι. Άλλο ένα βlog που αποσκοπεί στην ενημέρωση και άλλο μια μηχανή για κλικ (προβολές). Χρόνια τα λέμε αυτά, ξεκολλάτε επιτέλους!!!


Υστερόγραφο

Καλά μιλάμε ο τίτλος αυτής της ανάρτησης είναι γαμάτος χα χα χα.



Adios Amigos Locos

Μότσανος Λάζαρος


Σοχός 25/10/2015   

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Χιλιομετροφάγος



 Ξεκινάς και σήμερα για Χαλκιδική προτού ξημερώσει, μόνος σου, όλο το χωριό κοιμάται σε ζεστά κρεβάτια μετρώντας ώρες ακόμα για να ξυπνήσουν και να συνεχίσουν τις ζωές τους. Μόνος περπατάς και ακούς την ηχώ από τα βήματα σου, η μοναδική ζωντανή ύπαρξη σε κίνηση αυτή την ώρα. Ας είναι, συνεχίζουμε.

 Τελευταίος έλεγχος, φώτα στο τρέιλερ, λειτουργούν, κοτσαδόρος, κομπλαρισμένος καλά, καπνιστήρι, και από αυτό έχει το μαγαζί, Ενεργειακά ποτά μέσα, νερό οκ. Καθυστέρησα πολύ με αυτά, ένα τελευταίο χάδι στην γάτα, ψυχή μου, ώρα για ταξίδι, τριακόσια χιλιόμετρα με περιμένουν και σήμερα.


 Τέλος και για σήμερα ο τρύγος, το τρέιλερ το φόρτωσα μέχρι τα μπούνια, αμορτισέρ και σούστες τα φτύσαν από το βάρος. Αν βρεθεί ποτέ αστυνομικός να με ελέγξει άντε να του εξηγήσεις γιατί είσαι υπέρβαρος, είτε θα το καταλάβει μόνος του είτε όχι, μερικά πράγματα δεν εξηγούνται. Ιμάντες τεντωμένοι, πατώματα στερεωμένα, εξοπλισμός στο αμάξι, λίγο νερό πριν ξεκινήσεις για να επιστρέψεις στο σπίτι, έχεις διαδρομή μεγάλη, αλλά δεν σε απασχολεί αυτό την συγκεκριμένη στιγμή. Έχεις να παλέψεις με λάσπες και νεροφαγώματα μέχρι να βγεις σε άσφαλτο, πρέπει να μείνεις συγκεντρωμένος για να μην κολλήσεις στο πουθενά. Στο στόχο σου προσηλωμένος και μόνο, για να μην γίνει μια φοβερά δύσκολη ημέρα Κόλαση.  

 Κοιτάς τον νυχτερινό ουρανό, ξαστεριά. Μάλλον πράγματι θα βρέξει αύριο, ας βγάλω σήμερα όσες περισσότερες κυψέλες μπορώ γιατί αύριο δεν θα έχω την ευκαιρία να τελειώσω τους τρύγους. Καλά θα ήταν να πετύχω το 1200 στα τέσσερα* αλλά δεν είναι εύκολο αυτό, ούτε εικοσάχρονος με αντοχές υπεράνθρωπες είμαι, αλλά ούτε και ο καιρός του Οκτώβρη είναι να τον έχεις καμία εμπιστοσύνη. Έστω, όσο βγει. Αλλά μέχρι να φτάσουμε και στον σημερινό τον τρύγο με περιμένει ο δρόμος. Ξεκινώ, άδειοι οι δρόμοι του χωριού "Σχεδόν όσο και την ημέρα" μουρμουρίζω. Το κατσίκι το Vitara βρίσκει σε κάθε λακκούβα και σου δίνει να την καταλάβεις μέχρι το στομάχι σου, θα μας βγάλει το λάδι και σήμερα, καλό για βόλτες μερικών χιλιομέτρων αλλά για παραπάνω είναι τρομερός ψυχοβγάλτης.

 Πλησιάζω τον Ασκό, ο δρόμος σαν βομβαρδισμένος "Απίστευτο! Στον Νομό Θεσσαλονίκης και ωστόσο το επαρχιακό δίκτυο σε μαύρα χάλια! Να τους χαιρόμαστε τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες μας" περνώ από ακόμα ένα θλιβερό χωριό χωρίς να συναντήσω ψυχή παρά ένα δύο αδέσποτα, μια φωνή μέσα μου λέει "Ετοιμάσου, στην μεγάλη κατηφόρα του Ασκού μην ξεχάσεις να κατεβάσεις σε τρίτη για να μπορείς να σταματήσεις το Vitara με το τρέιλερ, δεν είναι αυτή η κατηφόρα για αστεία, με αυτή την κλίση άνετα μπορείς να γεμίσεις κανένα γκρεμό", συνεχίζω και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου ομίχλη, "Ωραία το χειρότερο δυνατό σενάριο την χειρότερη δυνατή στιγμή, μια παρατεταμένη κατηφόρα με τεράστια κλίση και γεμάτη με κλειστές στροφές, με ένα Vitara και ένα τρέιλερ χωρίς φρένα, την νύχτα με ομίχλη! Δεν μας γαμάς και από πάνω ρε Θεέ?". Μια ανάσα στην κορυφή της κατηφόρας και αρχίζω να την κατεβαίνω χωρίς δεύτερη ανάσα με την προσοχή στο έπακρο, μετά από 5 λεπτά και δυόμιση χιλιόμετρα 500 μέτρα πιο κάτω ξαναναπνέω, περνώ κάτω από την Εγνατία, και βλέπω τα φώτα των γύρω χωριών να καθρεφτίζονται στην Βόλβη. "Α! Ναι! Για αυτό αγαπώ την μελισσοκομία" μονολογώ " Μια ζωή στην κίνηση, μια ζωή ελεύθερος, μια ζωή άνθρωπος και όχι σκουλήκι, έχω τον πυρετό, είμαι χαμένος!".

 Βγαίνω σε άσφαλτο, το Vitara είναι από πάνω μέχρι κάτω μέσα στην λάσπη. Ευτυχώς είναι Οκτώβρης και δεν έχει κίνηση, στην κατάσταση που είμαι με τίποτα δεν θα ήθελα να είμαι σε κανένα μποτιλιάρισμα χιλιομέτρων, "Κρίση, κρίση, αλλά και η κοσμούρα στην Χαλκιδική τον Αύγουστο ίδια μένει!". Ακόμα είμαι ζεστός από το φόρτωμα των πατωμάτων στο τρέιλερ και δεν πονώ, ξέρω ότι ώρα με την ώρα αυτό θα αλλάζει και μέχρι να φτάσω στον Σοχό θα έχουν κλειδώσει όλοι οι μυς μου, με αποτέλεσμα το ξεφόρτωμα να είναι αρκετά πιο επίπονο. "Άστο και αυτό στην ώρα του" σκέφτομαι "Ακόμα 150 χιλιόμετρα και 3 ώρες μακριά από αυτό είμαι". Τα χιλιόμετρα περνούν, δεν έχω ιδιαίτερη πίεση από την κίνηση σήμερα, όσοι γουστάρουν με περνούν άνετα, άστους να τρέχουν, εσύ μόνο να φτάσεις στο σπίτι σου σε νοιάζει, το πόσο γρήγορα δεν έχει σημασία, άσε τους Αλόνσο και τους Λάουντα να βγάζουν το άχτι τους στην εθνική χα χα χα. Περνώ από την γέφυρα στην διώρυγα της Ποτίδαιας. Θυμάμαι τι έγινε το πρωί καθώς ερχόμουν, είχα ξεχάσει το σαμαράκι από την άλλη πλευρά, το πέρασα με 80 χιλιόμετρα, ξαφνικά ένοιωσα τα αρχίδια μου να μου βγαίνουν από το στόμα. "Αναθεματισμένο κατσίκι το Vitara, δεν είναι για τους Ελληνικούς τους δρόμους που είναι τίγκα στην καφρίλα!"  

 Στην διασταύρωση των Μουδανιών παίρνω τον δρόμο για Γερακινή Πολύγυρο "Διάολε θα με πιάσει η νύχτα στο βουνό" λέω, "Ώρα να βάλω τον χιλιομετροφάγο σε λειτουργία". Και έτσι κάνω. Είμαι πολύ κουρασμένος για να σκέφτομαι καθώς οδηγώ, χορτασμένος από τα πάντα έτσι ώστε να παρατηρώ το γύρω περιβάλλον μου, απλώς οδηγώ, κάθε μου ενέργεια, σκέψη, δράση, σκοπό έχει τον δρόμο μπρος μου, το μόνο που με  νοιάζει είναι να βγάζω χιλιόμετρα, και αυτό κάνω. Οι πινακίδες περνούν με ταχύτητα από δίπλα μου αλλά δεν με νοιάζουν. Άγιος Μάμας, Όλυνθος, Καλύβες, Μηκυβέρνα, Γερακινή. Ονόματα και μόνο σε γαλάζιο και άσπρο φόντο. Αρχίζω να επιταχύνω στην ανηφόρα προς Πολύγυρο, δεν κατάλαβα καν για πότε έφτασα εδώ, είμαι σε έκσταση, είμαι χιλιομετροφάγος.

 Ακόμα είναι νύχτα λίγο έξω από την Μεγάλη Βόλβη, ένα τρακτέρ οργώνει ένα χωράφι, στις 6:20 το πρωί! Τον έχω πετύχει τρεις συνεχόμενες ημέρες να οργώνει με τους προβολείς αναμμένους τόσο πρωί, "Άξιος ο μάστορας σκέφτομαι!". Ξαφνικά νιώθω άρρωστος, "Τι στο διάολο με έπιασε? Η συνεχόμενη κούραση για τρίτη ημέρα μάλλον, άρχισε να βγαίνει, δύσκολα θα μπορέσω ακόμα και αν είναι καλός ο καιρός να συνεχίσω με αυτό το χαβά, δεν είμαι τζόβενο πλέον, υπάρχουν όρια στην αντοχή μου και δυστυχώς τα ξέρω που είναι". Περνώ από την Μεγάλη Βόλβη "Ώρα για τον χιλιομετροφάγο" σκέφτομαι. Δεν έχει και πολλά να παρατηρήσεις στο σκοτάδι, επικεντρώσου μόνο στον δρόμο, χιλιόμετρα να βγαίνουν, η ώρα να περνά χωρίς να την μετράς, μικραίνει έτσι η διαδρομή.

 Περνά η ώρα, περνούν και τα χιλιόμετρα, το μυαλό κενό, μόνο να οδηγώ και να αναπνέω ξέρω αυτή την στιγμή. Μια σκέψη δειλή έρχεται να με τσιγκλίσει, "Μην ξεχνάς το σαμαράκι στην είσοδο της Μικρής Βόλβης, μην εκτοξευθούν από το τρέιλερ τα πατώματα αν κάνεις το λάθος και το περάσεις με πάνω από 40 χιλιόμετρα!" επιβραδύνω, κατεβάζω σε δευτέρα, το περνώ σχεδόν ανώδυνα, "Αυτή την φορά το θυμήθηκα, δεν θα ψάχνω πατώματα εδώ και εκεί".

 Τελευταία σκέψη πριν αναλάβει ξανά ο χιλιομετροφάγος καθώς περνώ από τα φανάρια της Ρεντίνας "Άρχισε να ξημερώνει, είναι ωραία η Ρεντίνα με τα πλατάνια της από την μια πλευρά και την λίμνη από την άλλη, ναι θα μπορούσα να ζήσω εδώ!". Χιλιόμετρα έρχονται και χιλιόμετρα φεύγουν, ονόματα έρχονται και ονόματα φεύγουν, Μόδι, Νέα Μάδυτος, Απολλωνία. Τίποτα δεν με νοιάζει, οδηγώ με την ανατολή του ηλίου πίσω μου μέσα σε ένα αχνό λυκαυγές, όλα είναι εντάξει, είμαι χιλιομετροφάγος.     

 Ανεβαίνω προς Πολύγυρο με καρφωμένη την πέμπτη, "Μαλακίες κάνω σκέφτομαι, αλλά δεν πειράζει σε λίγο η ανηφόρα θα τον πνίξει τον κινητήρα, ας βγάλω όσο το δυνατό περισσότερη διαδρομή φουλαριστός τώρα που μπορώ, όσο λιγότερο οδηγάς με τους προβολείς των άλλων να σε τυφλώνουν τόσο καλύτερα, δεν τους κατεβάζουν και εύκολα πλέον, πρέπει να τους το θυμίσεις εσύ για να το κάνουν". Φτάνω στον Πολύγυρο καθώς το τελευταίο φως της ημέρας τον φωτίζει, "Διάολε ωραίο μέρος και ο Πολύγυρος ακόμα και λουσμένος στο λυκόφως!", Μου αρέσει αυτό το μέρος, έτσι όπως κρύβεται ανάμεσα στα βουνά τα γεμάτα με πεύκα και βελανιδιές! "Ναι! Θα μπορούσα να ζήσω εδώ" λέει ο ορεσίβιος λύκος μέσα μου. 

 Αρχίζω να κατηφορίζω την εθνική Πολύγυρου Θεσσαλονίκης, καρφώνω μια τρίτη, κατεβαίνω στα 70 χιλιόμετρα "Και πολλά είναι" σκέφτομαι, "18 πατώματα και 4 κυψέλες γεμάτες πίσω μου κουβαλώ, δεν είμαστε για μαλακίες. Να φτάσεις στο σπίτι μόνο θέλεις". Από πίσω μου Γκαζόκαυλοι με BMW με προσπερνούν συνέχεια, θέλουν να τρέχουν, δεν έχουν ποτέ φώτα διασταυρώσεως όταν σε πετυχαίνουν στην στράτα τους, δεν με ενοχλούν όμως, το τρέιλερ είναι γεμάτο με πατώματα και εμποδίζει το φως από τους προβολείς να φτάσει στον κεντρικό καθρέφτη και το παρμπρίζ για να με τυφλώσει, λίγο απλώς από το φως τους μου έρχεται από τους πλαϊνούς καθρέφτες. Καθώς με προσπερνούν ανεβάζω τα δικά μου φώτα από φώτα διασταυρώσεως σε προβολείς "Πάρτε μια δόση από το φάρμακο σας κομπλεξικοί Μπεμβεδακιδες! Μπας και γίνετε και εσείς ποτέ άνθρωποι!" δύσκολο να μην τους κρατάς μανιάτικο! Φτάνω στον Άγιο Πρόδρομο, γεμάτο το χωριό από ταβέρνες και μπαγλαμάδες που λιγουρεύονται σουβλάκια "Γαμηθήκαμε στην κρίση ρε πούστη μου" σκέφτομαι. 

 Συνεχίζω προς Δουμπιά και Σανά, είμαι αφηρημένος, παίρνω την στροφή με περισσότερα χιλιόμετρα από όσα πρέπει, βλέπω στην στροφή προβολείς να την φωτίζουν, πατώ απότομα φρένο. Λάθος! Το Vitara δεν σταματά, το σπρώχνει το τρέιλερ που έχει πλέον παρόμοιο βάρος με αυτό, επίσης με στέλνει αριστερά, στο αντίθετο ρεύμα "Διάολε δεν θα προλάβω να το βάλω στο ρεύμα μου μέχρι να φτάσουν τα αυτοκίνητα από το άλλο ρεύμα" πατώ ελαφρότερα το φρένο και το κόβω ελαφρά προς τα δεξιά. Το μόνο που δεν χρειάζομαι τώρα είναι να το χάσω τελείως! Τελευταία στιγμή περνούν ξυστά από δίπλα μου δύο αμάξια. "Κατάλαβαν άραγε πόσο κοντά φτάσανε στο να τρακάρουμε?" η μόνη μου σκέψη. "Πρόσεχε βλάκα! Έρχεται η κατηφόρα για Γεροπλάτανο, δεν είναι να είσαι αλλού, μόνο τον δρόμο έχε στον νου, δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία σε πραγματικό αμάξι αν κάνεις λάθος!". Κατεβαίνω την τελευταία δύσκολη κατηφόρα έχοντας μια δευτέρα και 40 χιλιόμετρα, από δίπλα μου όλοι με περνούν σαν σταματημένο, δεν πειράζει, την δόση αδρεναλίνης την είχαμε σήμερα πλήρη, δεν χρειάζεται παραπάνω." Θεέ μου έχω ακόμα τόση διαδρομή να βγάλω, δεν θα τελειώσει σήμερα αυτή η καταραμένη μέρα? Δεν θα τελειώσει σήμερα αυτό το καταραμένο ταξίδι?".

 Περνώ από την Απολλωνία και πάω για Μαραθούσα, μισώ αυτό το κομμάτι του δρόμου, στενός επαρχιακός δρόμος, κακοσυντηρημένος, χωρίς ορατότητα, γεμάτος με κλειστές στροφές, και καθόλου σήμανση. Και όλα αυτά σε επίπεδο έδαφος, "Καταραμένοι πεδινοί, πως μπορείτε και ζείτε στα ταψιά σας?" κραυγάζει ο ορεσίβιος μέσα μου. Ευκαιρία να πιω και ένα ενεργειακό ποτό για να ξυπνήσω όσο οδηγώ στο ταψί, μετά ακολουθούν τα βουνά του Πολύγυρου και δεν θα είμαστε για να κρατάμε μισό κιλό κουτάκι ποτό στο χέρι καθώς θα οδηγώ. Περνώ και από την Μαραθούσα "Πλέον είμαι στον Νομό Χαλκιδικής" λέω μέσα μου, το οδικό δίκτυο λίγο καλύτερο από το δικό μας αν και μερικές στροφές και εδώ αν τις πάρεις με λίγα περισσότερα χιλιόμετρα στάνταρ θα βγεις έξω από τον δρόμο για να αγοράσεις κανένα χωράφι. Φτάνω στην διασταύρωση για Παλαιοχώρα, προσπερνώ μερικές κυψέλες και ένα τροχόσπιτο "Να δεις που μπορεί αυτά να είναι του μουσάτου παιδιού από τον Γεροπλάτανο που όλο βγάζει σέλφυ" λέω και χαμογελώ.

 Μπαίνω στην Παλαιοχώρα, κόσμος πλέον αρχίζει να κινείται, μαθητές με τσάντες στις πλάτες, άνθρωποι που πηγαίνουν στις δουλειές τους, δεν νιώθω πλέον σαν εξωγήινος που μόνο εγώ κινούμαι σε περίεργες ώρες όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται. Ρίζα, Γεροπλάτανος, τα περνώ με μια ανάσα, αρχίζω να ανεβαίνω την ανηφόρα για τα βουνά του Πολύγυρου, το ενεργειακό ποτό με έχει κάνει να νιώθω πολύ καλύτερα, κοιτώ τα βουνά τα καταπράσινα ακόμα, μια καστανιά ξεχωρίζει ντυμένη στα κίτρινα, "Θύμισες με κατακλύζουν, από σχολικές εκδρομές στο λύκειο, ο ίδιος δρόμος, το ίδιο τοπίο, παράξενο, θυμάμαι μόνο συμμαθήτριες μου και όχι συμμαθητές! Πουτάνα ανδρική μνήμη με πόσο παράξενο τρόπο λειτουργείς! "Ποιος θα το φανταζόταν ότι μετά από δεκαετίες θα ακολουθούσα τον ίδιο δρόμο?" αναλογίζομαι. Πουτάνα ζωή πως τα φέρνεις!

 Κοιτώ δεξιά μου, μια τελευταία ματιά στην Βόλβη που την μισοσκεπάζει ένα πέπλο ομίχλης. Υπέροχα όμορφη! Σαν δυο ματάκια καστανά, μικρά μυστικά που τα κρατάς ζηλότυπα στην μνήμη σου μοναχά. "Είναι ωραίο το ταξίδι, σε αναγεννά λες μέσα από φωτιά, κάτι μου λέει ότι αυτή θα είναι μια όμορφη ημέρα!"  


In memorandum





Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 22/10/2015


*1200 χιλιόμετρα σε 4 συνεχόμενες ημέρες τρύγου λόγου πρόβλεψης για ένα παράθυρο τεσσάρων ημερών καλού καιρού. 

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Η γάτα του Σρέντινγκερ



Με ρωτούν "Μετά από τρεις διαδοχικές ημέρες τρύγων στην Χαλκιδική, με έξι ώρες πήγαινε έλα με το Vitara και οκτώ ώρες να τρυγάς κάθε μέρα, καθώς και με μερικές εκατοντάδες τσιμπιές από τις κιτρινόμαυρες τσαούσες πως νιώθεις?"

Τους κοιτώ με απλανές βλέμμα, σηκώνω και το αριστερό φρύδι σαν τον Δόκτορ Σποκ και απαντώ "Αν αρπάξεις μια γάτα από το σβέρκο, την χώσεις μέσα σε ένα σακί, το δέσεις καλά, και αρχίζεις να χοροπηδάς επάνω του για κανένα δεκάλεπτο πως νομίζεις θα νιώθει η γάτα? Ε! Μία από τα ίδια και εγώ!"

Χα χα χα.



Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 21/10/2015


Υστερόγραφο

Μην μασάτε μάλλον θα επιζήσω, για να γράψω και για αυτή την εμπειρία!

Χα χα χα.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Παλαβοί μέσα στην βροχή



Εγώ και εσύ μες στην νύχτα την ψυχρή
μέσα στην πυκνή και κρύα βροχή
ένα μάτσο αδέσποτοι τρελοί
τρέχουν όλοι μαζί ποιος ξέρει γιατί

Τρέχουν οι παλαβοί μέσα στην βροχή
τρέχω και εγώ τρέχεις και εσύ
τρέχουμε μαζί γελώντας δυνατά    
μέσα στα νερά σαν μικρά παιδιά  

Περπατάς στα βροχόνερα τσαλαβουτάς
πρόσεχε σου λέω μάτια μου γλυκά
στην βροχή δεν έμαθες να περπατάς
άγαρμπα παραπατάς τα παπούτσια χαλάς

Θάλασσα οι ομπρέλες λες και είναι τοξική
αυτή η φθινοπωρινή ασταμάτητη βροχή
οδηγοί απελπισμένοι τα θεία βλαστημούν σιωπηλοί
βράζουν από θυμό καρφωμένοι στην κίνηση 

Τρέχουν οι παλαβοί μέσα στην βροχή
τρέχω και εγώ τρέχεις και εσύ
τρέχουμε μαζί γελώντας δυνατά    
μέσα στα νερά σαν μικρά παιδιά  

Είναι όμορφη η Θεσσαλονίκη στην βροχή
και ακόμα πιο όμορφη στης νύχτας την θαλπωρή
πόλη γεμάτη με μυστικά που γλυκαίνουν την ζωή
μυστικό μου γλυκό και εσύ που μου πυρώνεις την ψυχή


Μότσανος Λάζαρος

Θεσσαλονίκη 13/10/2015

Μια πόλη, μια νύχτα, μια βροχή
ένας μαραθώνιος, και μια τρελή. 

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙV


 Για να βγάλουμε το εικοστό τέταρτο μέρος της σειράς απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν μια που υπάρχει μέσα και ερώτηση που έχει νόημα να δημοσιοποιηθεί τώρα και όχι σε 1 μήνα που θα έχει περάσει το δεύτερο χέρι του πεύκου. Γιατί για ένα διάστημα δεν θα έχουμε δημοσιοποίηση αναρτήσεων σε αυτό το blog γιατί απλούστατα θα τρυγώ στο δεύτερο χέρι του πεύκου και εγώ.

 Οπότε χωρίς πολλά πολλά άλλα λόγια πάμε στο δια ταύτα.

120. Στην ανάρτηση Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙI Ερώτηση 113 γράφεις ότι δεν πρέπει να ταΐσεις με σιρόπι εάν θα πας στα ρείκια. Γιατί?* Bear's Nest Η τοποθέτηση στις σουσούρες **** είναι πάντα πολύ επικίνδυνη για λεηλασίες, και η τροφοδότηση με σιρόπι πάνω σε αυτή την ανθοφορία μπορεί πολύ εύκολα να δημιουργήσει λεηλασία (ιδίως αν υπάρξει ξαφνική παύση της νεκταροέκκρισης της σουσούρας -από εδώ έχει πάρει και το όνομα της η σουσούρα είναι το φυτό σαν το πτηνό σουσουράδα που μπορεί εύκολα να σε ξεγελάσει, να το δεις ανθισμένο και να νομίζεις ότι δίνει ενώ στην πραγματικότητα δεν δίνει τίποτα!Χα χα χα-). 

 Επίσης τα μελίσσια δείχνουν μια πολύ πιο άγρια συμπεριφορά στις σουσούρες (αντίστοιχη με της καστανιάς) ίσως γιατί είναι από τις τελευταίες σοβαρές ανθοφορίες πριν το χειμώνα και καταλαβαίνουν τα μελίσσια ότι τα πράγματα πλέον σοβαρεύουν και οι πόροι εκεί έξω διαρκώς βαίνουν μειωμένοι. 


 Είτε πράγματι η γύρη από τις σουσούρες τις δυναμώνει τόσο που τσαμπουκαλεύονται (όπως και στην καστανιά χα χα χα), θεωρία των παλιών μελισσοκόμων αυτή χα χα χα. 


 Όπως και να έχει η τοποθέτηση στις σουσούρες είναι δύσκολη και με κινδύνους και αν πάει στραβά η χρονιά το παραμικρό λάθος (του μελισσοκόμου) μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένες λεηλασίες εκεί μέσα. 


 Σε περίπτωση που δεν δώσει η σουσούρα η τροφοδότηση που θα γίνει θα είναι μόνο με ζαχαροζύμαρο ή βανίλια και όχι με σιρόπι ( και όχι μόνο έτσι θα πρέπει να γίνει η τροφοδότηση αλλά είναι και επιβεβλημένη για να μην έχεις και λεηλασίες!). 


* Πολλές φορές ξεχνώ ότι πράγματα που εγώ τα θεωρώ δεδομένα μπορεί οι άλλοι να μην τα γνωρίζουν, ή παρόλο που τα έχω γράψει κάποια στιγμή στο blog μου μπορεί κάποιος να μην τα έχει διαβάσει (ιδίως αν ανακάλυψε το blog μου τώρα τελευταία και φυσικά δεν είναι υποχρεωμένος να διαβάσει τα πάντα από την αρχή για να έχει γνώση του κάθε τι που έχω γράψει) για αυτό και δεν δίνω την ανάπτυξη που πρέπει σε αυτά. Παράληψη μου την οποία καλό είναι να μου την επισημαίνετε που και που.  

121. Καλησπέρα. Μήπως γνωρίζετε πότε οι μέλισσες παίρνουν νέκταρ από της Άριες και τα Σφεντάμια. Bear's Nest **** η Άρια είναι είδος βελανιδιάς και αν δίνει κάτι θα δίνει μελίτωμα, οπότε οι ώρες μελιτωέκκρισης θα είναι πρωί και απόγευμα (όπως και τα περισσότερα μελιτώματα).

 Θα δεις την Ανάρτηση μου Μαύρο Μέλι: Το Βελανιδόμελο και κάθε ανάρτηση που συνδέεται με αυτό το θέμα (είναι μέσα σε αυτή την ανάρτηση ο κάθε σύνδεσμος) για να δεις τον μηχανισμό σε όλες τις λεπτομέρειες του. 


 Τώρα για τους Σφενδάμους δεν ξέρω αν δίνουν κάτι (είτε ως νέκταρ είτε ως μελίτωμα) δεν έχω παρατηρήσει κάτι σχετικό (φυσικά μερικά είδη Σφενδάμου μπορούν να δώσουν σιρόπι αν επεξεργαστούν κατάλληλα οι χυμοί τους (αλλά αυτά τα είδη είναι στην βόρεια Αμερική χα χα χα)). 


 Αλλά δεδομένου ότι μοιάζουν με τα Πλατάνια (ανήκουν στην ίδια συνομοταξία και ομοταξία) δεν νομίζω να δίνουν όπως δεν δίνουν και τα Πλατάνια (υπάρχουν μερικοί που ισχυρίζονται ότι και τα Πλατάνια δίνουν μελίτωμα αλλά αυτό δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ από μελισσοκόμους της περιοχής μας οπότε τείνω να μην πιστεύω αυτή την πληροφορία). 


 Πάντως συνήθως οι Σφένδαμοι δεν είναι και πολύ διαδεδομένοι μέσα στα δάση σε σχέση με άλλα δέντρα πχ σε σχέση με τις βελανιδιές που συνήθως συνυπάρχουν στα ίδια μέρη οπότε και δεν είναι και τόσο μεγάλη η σημασία τους ακόμα και αν δίνουν κάτι (σε σχέση με τις πολλαπλάσιες βελανιδιές που συνήθως υπάρχουν στα ίδια μέρη). 

122 a.  Καλημέρα δάσκαλε!** Μήπως πρέπει σιγά σιγά να ετοιμαζόμαστε για θυμολη για την νοζεμιαση?*** Bear's Nest Νωρίς είναι (8/10/2015), αν ταΐσεις τώρα ζαχαροζύμαρο με θυμόλη (και φυσικά αυτό σημαίνει ότι δεν θα πας για τρύγο στα πεύκα) τι θα κάνεις τον Γενάρη? 

 Πόσο θα τροφοδοτήσεις ζαχαροζήμαρο με θυμόλη? 1 κιλό? 2 κιλά? 3 κιλά? 4 κιλά? Δεν είναι για χόρταση η θυμόλη, το ότι μπορείς να ταΐσεις 1 κιλό άντε 2 κιλά τροφή με θυμόλη δεν σημαίνει ότι μπορείς να ταΐζεις αβέρτα και συνεχώς τροφές με θυμόλη!

122 b. Ρώτησα γιατί επικρατεί ένας πανικός με τη νοζεμιαση. Και εμένα μου φάνηκε αρκετά νωρίς Bear's Nest Μια μαλακία εν κρανίο πάντα ισχύει κάθε στιγμή στην διαδικτυακή μελισσοκομία! 

 Πάντα στην υπερβολή είναι οι νέοι και δημιουργούν κλίμα για κάθε τι (μια που οι παλιότεροι και πιο ψύχραιμοι μελισσοκόμοι δεν ασχολούνται με αυτά τα διαδικτυακά χαζά), αν νομίζουν ότι ο Σεπτέμβριος ή ο Οκτώβριος είναι οι υγρότεροι μήνες του χρόνου μάλλον δεν έχουν ζήσει σε αυτή την χώρα για πολύ καιρό. 

 Νοέμβριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος είναι οι υγρότεροι μήνες και μάλιστα με το έδαφος κορεσμένο από βροχές και χωρίς δυνατότητα απορρόφησης της έξτρα υγρασίας (Δεκέμβρης, Γενάρης δεν είναι υγροί μήνες, γιατί το κρύο ξεραίνει την ατμόσφαιρα και η υγρασία είναι σε μορφή πάγου).


** Κόψτε τα χαζά και μην με αποκαλείτε έτσι!!! Δάσκαλοι είναι μόνο όσοι έχουν 40 χρόνια στην μελισσοκομία και τα έχουν δει όλα στην ζωή τους! Εγώ δεν είμαι!!! Ούτε φυσικά και Αυθεντία είμαι!! Άντε γιατί δεν θέλει και πολύ να αρχίσει κάθε κομπλεξικός και κάθε μελισσοκομική κότα να με θάβει γιατί εσείς κάνετε πλάκα και με λέτε δάσκαλο!!! Σε άλλα blog και μελισσοκομικές ομάδες υπάρχουν δάσκαλοι και Αυθεντίες! Εδώ όχι! 

*** Καλά ρε μαλάκα θα απαντήσεις δημόσια σε μελισσοκομική ερώτηση σχετικά με θεραπείες? Τσούκ! Δείτε την απάντηση και θα καταλάβετε χα χα χα. 


123. Περιμένω την άποψη σου Παπάρα**** για αυτή την τροφή (υπάρχει σύνδεσμος για μια τροφή που διαφημίζει ότι περιέχει τις εξής βιταμίνες: ΒΙΤΑΜΙΝΗ Α 54.500 IU, ΒΙΤΑΜΙΝΗ D3 8.200 IU, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ε 28 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β1 20 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β2 80 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β6 20 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β12 0,1 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ C 300 mg, ΒΙΤΑΜΙΝΗ Κ3 150 mg, Νικοτινικό Οξύ 240 mg, Ασβέστιο-D-παντοθενικό 120 mg. Και η αναλογία τους σε ένα κιλό τροφής. Φυσικά και δεν βγάζω τον σύνδεσμο για την ίδια την τροφή γιατί δεν κάνω διαφήμιση σε κανένα αλλά ούτε και επίσης δυσφημώ και κανένα! Αυτονόητα αυτά!) Bear's Nest Δεν την έχω χρησιμοποιήσει ****** για να έχω προσωπική άποψη αλλά έχω κάποιους ενδοιασμούς πάνω σε αυτά τα προϊόντα οι οποίοι είναι οι παρακάτω:

 Δεν ξέρω ποιες είναι οι ανάγκες των μελισσιών σε βιταμίνες, ούτε πως τις καλύπτουν μόνες τους, σε ποιο επίπεδο βιταμινών μπορεί να έχουμε υπερδοσολογία, ούτε αν κάποιες από τις βιταμίνες που βλέπω ότι έχει το προϊόν αυτό δεν είναι τοξικές για αυτές (γιατί η κάθε μια από αυτές είναι μέσα στα συμπληρώματα βιταμινών για τους ανθρώπους, δες μια πολυβιταμίνη και θα καταλάβεις χα χα χα.).
 Η φυσιολογία της μέλισσας μπορεί να είναι (και είναι) τελείως διαφορετική από του ανθρώπου οπότε και κάτι που ωφελεί τον άνθρωπο μπορεί να μην ωφελεί την μέλισσα, και μια δοσολογία που στον άνθρωπο να είναι ανεκτή στις μέλισσες να τις τσακίζει.
 Βλέπε και τον παρακάτω σύνδεσμο Όταν μας αρρωσταίνουν οι βιταμίνες 
 Για ένα σκεύασμα που διαθέτει ένα τέτοιο υπόβαθρο συστατικών και ιδιοτήτων (και το πουλάνε ακριβώς με πλεονέκτημα αυτό το υπόβαθρό!) θα πρέπει να υπάρχει έρευνα από ανεξάρτητο πιστοποιημένο οργανισμό (πχ το εργαστήριο μελισσοκομίας του ΑΠΘ) ότι δεν θα έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στα μελίσσια (και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα), καθώς και σε ποια δοσολογία δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις (γιατί κάποιος μπορεί να ταΐζει 1-2 κιλά τον χρόνο και κάποιος άλλος 10-15 χα χα χα).

**** Εδώ έγραφε την λέξη δάσκαλε αλλά προτίμησα να την αντικαταστήσω με μια πιο σωστή χα χα χα

124. Ερώτησης κατά πόσο είναι ωφέλιμο να μεταφέρεις αυτή την περίοδο (12-10-2015) τα μελίσσια από τη σουσουρα στο πεύκο; Bear's Nest Τι ερώτηση είναι αυτή? Αν θέλεις να πάρεις μέλια θα μεταφέρεις τα μελίσσια σου από την σουσούρα στο πεύκο (θα έπρεπε ήδη να τα είχες μεταφέρει μάλιστα!). Αν δεν θέλεις να πάρεις μέλια και η σουσούρα δίνει αυτή την στιγμή και έχει ακόμα τουλάχιστο 2 εβδομάδες να δώσει τότε δεν είναι αναγκαίο να τα πας στα πεύκα. Αν δεν δίνει ή είναι στα πρόθυρα να τελειώσει τότε ακόμα και για να βγάλουν μέλια μόνο για αυτά αξίζει να πάνε στο πεύκα. Είπαμε διαρκώς κυνηγάμε την Νεκταροέκκριση, όπου υπάρχει πάμε. Και στην Κόλαση ακόμα χα χα χα.


Σειρά "Απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν".










Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol IX

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol X

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XI

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XII

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIII

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIV

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XV

Μελισσοκομία, αξίζει αυτή η μαλακία τελικά?

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙ

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙI

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙIΙ

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIX

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XX

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙ

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙI

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙII


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 13/10/2015

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Μέρα παράξενη


 Σήμερα παίδες μια από τις πιο παράξενες μου ημέρες!!!

 Βγαίνω έξω για να κάνω ψώνια και τσούκ στον φούρνο πετυχαίνω έναν τύπο που χωρίς ούτε ένα καλημέρα αρχίζει να φωνάζει "Θάνατος στους φασίστες, ναι ψόφο στους Ελ-οινες" τον κοιτάζω με έκπληξη, «Πας καλά?» λέω από μέσα μου,  σκέφτομαι καλά θα πάμε και σήμερα, αλλά ταυτόχρονα λέω σιγανά «Οκ υπάρχουν προβλήματα στον κόσμο, κάποια ασφάλεια εκεί πάνω στο κεφάλι θα είναι καμένη».

 Συνεχίζω τα ψώνια και στο μανάβικο δεύτερος τρελός! Με που τον βλέπω αμέσως αρχίζει να τραγουδά "Ζήτω η 21 Απριλίου, ζήτω οι σωτήριες της Ελλάδος, θάνατος στα αναρχοκουμούνια!" μένω παγωτό! "Δεν γίνεται!" λέω. Σε λιγότερο από μερικά λεπτά δύο τρελοί στην στράτα μου! Κάποιος μου κάνει πλάκα, κάπου εδώ γύρω υπάρχουν κρυμμένες κάμερες, να δεις κάποιο τσογλάνι σαν το Φερεντίνο κάνει γυρίσματα εδώ! Κοιτάζω αριστερά κάμερες πουθενά, κοιτάζω δεξιά πάλι έρημος από κάμερες, λέω θα είναι πίσω από τον Φίκο, ούτε και εκεί κάμερες! Λες να μην μου κάνουν πλάκα? 

 Πάμε παρακάτω.

 Επόμενη στάση το κρεοπωλείο, και την ώρα που έλεγα μια καλημέρα σε ένα γνωστό μου τσουππππ το θέατρο του παραλόγου ξαναχτυπά! Τρίτος τυπάς μπαίνει μέσα στο κρεοπωλείο και φωνάζει «Να μας φέρουν πίσω τα κλεμμένα, και φόρους να πληρώνουν μόνο τα μοσχάρια που ψηφίσαν τους μαλάκες που μας κυβερνούν τα τελευταία 40 χρόνια!», γυρίζω τον κοιτώ με δυσπιστία σχετικά με το τι βλέπουν τα μάτια μου, ρωτάω τον γνωστό μου "Δεν μου λες τα βλέπεις αυτά και εσύ ή μόνο εγώ έχω παραισθήσεις σήμερα?", "Και εγώ σήμερα από το πρωί σε τέτοιους διαρκώς πέφτω και νόμιζα ότι τα έβλεπα μόνο εγώ!!", "Δεν πάμε καλά" λέω, "Μάλλον τόσα χρόνια σε αυτό το χωρίο που παντρεύονται μεταξύ τους οι χωρικοί άρχισαν να βγαίνουν τα συμπτώματα!!! Αλλά όλα μαζί την ίδια ώρα? Φεύγω γιατί τον βλέπω αγριεμένο και φοβάμαι μην μας φάει κανένα λαρύγγι!".

 Αλλά με που πάω να διαβώ την πόρτα από το κρεοπωλείο ξαφνικά μπροστά μου ένας με γένια έχοντας ένα ξύλινο σταυρό στο δεξί του χέρι και μια πινακίδα στο στήθος του που έγραφε "Ο γέροντας ξέρει! Πιστέψτε και σωθείτε, ο καιρός γάρ εγγύς!" με κοιτάζει με ένα απλανές βλέμμα και με ψαρώνει, "Εεεεεε καλημέρα του λέω" αλλά αυτός εκεί με το βλέμμα να ατενίζει στο άπειρο και να περιμένει! Με μικρές κινήσεις, αργά αλλά σταθερά, φεύγω από κοντά του χωρίς να τον αφήνω από τα μάτια μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις με τέτοιους! Μπορεί να σε ρωτήσει ξαφνικά "Πιστεύεις στον Θεό" και αν του απαντήσεις "Ναι" μπορεί να σου χώσει κανένα Σταυρό στο μάτι σου και να ουρλιάζει "Ετοιμάσου να συναντήσεις τον Δημιουργό σου!".

 Αρχίζω πλέον να τρέχω, μπαίνω στο αυτοκίνητο μου και αποφασίζω να φύγω από το χωρίο, "Εξωγήινοι από το διάστημα θα είναι, θα τους έχουν κυριεύσει όλους και τους έχουν κάνει ζόμπι! Να φύγω όσο προλαβαίνω" και ξεκινώ, περνώ από την πλατεία του χωρίου και ξαφνικά βλέπω 30-40 συγχωριανούς  σκορπισμένους εδώ και εκεί μου με ένα πλακάτ ο καθένας να φωνάζει στο κενό μπροστά του σχεδόν σαν δαιμονισμένος! "Διαδήλωση?" αναρωτιέμαι. Αλλά κοιτώ τα πλακάτ και βλέπω "Οι πρόσφυγες να φύγουν, Η Ελλάδα στους Έλληνες" γράφει το ένα, "Ελλάδα η χώρα του Πας μην Έλλην βάρβαρος" το άλλο, "Πρώτη φορά Σύριζα, δέκατη τέταρτη φορά Πασόκ" το τρίτο, "Την κρίση να την πληρώσουν τα παράσιτα του Δημοσίου" το επόμενο, "Χωρίς θρησκεία το μόνο που μένει είναι σκοτάδι και αναρχία", "Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του", "Γεμίσαμε πούστιδες και αδερφές, στα κανάλια τρέφονται με πούτσες μακρουλές", και πάει λέγοντας! 

 Αρχίζει να με πιάνει τρόμος, πρέπει να φύγω αμέσως από εδώ! Πατάω το γκάζι και το Vitara αρχίζει να σπινάρει και να εκτοξεύεται με ταχύτητα μέσα από την πομπή των ζόμπι περνώντας ανάμεσα τους και από πάνω τους, δεν με ενδιαφέρει καθόλου! 

 Πρέπει να φύγω αμέσως από εδώ το μόνο που σκέφτομαι! 

 Ναι φεύγω! 

 Γρήγορα!

 Δυστυχώς τα καύσιμα του αμαξιού μου είναι στα κόκκινα και πρέπει άμεσα να το ξαναγεμίσω αν θέλω να φύγω από το χωρίο του Ιονέσκου. 

 Σταματώ στο βενζινάδικο στο τέλος του χωρίου μας για να φουλάρω και για να φύγω, έρχεται ο βενζινάς και με ρωτά "Για πού το βάλαμε? Βόλτα Σαλονίκη?", "Ποια βόλτα? Να ξεφύγω θέλω! Εδώ όλοι χτυπήσανε μπιέλα λέω! Τρελάθηκαν όλοι, Γίνανε Ζόμπι, ουρλιάζουν, φωνάζουν, κρατούν πλακάτ με μαλακίες, απαντούν σε ερωτήματα που δεν τους κάνανε, μιλάνε αλαλάζοντας με τον εαυτό τους. Την κάψανε την τυρόπιτα!", "Έλα μωρέ πως κάνεις έτσι!" μου λέει "Ελευθερία να λένε ότι γουστάρουν έχουν, δικαίωμα στην άποψη έχουν, το λέει και το Ελληνικό το Σύνταγμα" , "Λες ε? Έχουν και δικαίωμα να φαίνονται σαν τρελοί επίσης?" ψελλίζω. "Μην μασάς, νέοι καιροί, νέα ήθη" μου λέει "Βασικό δικαίωμα πλέον είναι να διαφημίζουν και τις απόψεις τους χωρίς να τους ρωτούν, χωρίς να ενδιαφέρουν κάποιον, χωρίς να νοιάζονται αν οι άλλοι θα τους περνούν ως παλαβούς, αρκεί να το κάνουν στην σελίδα του προφίλ τους, άσχετα που εσύ τους βλέπεις στην αρχική σου! Δεν πειράζει, καλό είναι να ξέρεις τους τρελούς, χρήσιμο, μπορείς πολύ ευκολότερα αν τους γνωρίζεις να τους αποφεύγεις!".  

 Κάθομαι για μια στιγμή και μονολογώ "Για κοίτα τον βενζινά! Καλά τα λέει! Δίκιο έχει, άσε τον τρελό στην τρέλα του, έχε τους από μακριά και θα είσαι ασφαλής. Μέχρι τώρα, δεν μπορούσες να ξέρεις τι τρέλα κουβαλά ο καθένας, τώρα στην προσφέρουν στο πιάτο, στην οθόνη του υπολογιστή σου. Χάρη σου κάνουν, μπορείς πλέον να ξέρεις τι κουβαλά κάθε ένας στο κεφάλι του, μπορείς να προφυλαχτείς από αυτούς χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Είναι ακίνδυνοι τελικά!".

 Χαμογελώ, πληρώνω για την βενζίνη μου και για την σοφία που κέρδισα σήμερα και ξαναγυρίζω στο σπίτι μου "Δεν χρειάζεται να πάω πουθενά" λέω "Θα πετάξω και την τηλεόραση, δεν την χρειάζομαι, όταν θα θέλω να γελάσω θα βγαίνω απλώς στο μπαλκόνι μου και θα βλέπω τους τρελούς να λένε τα δικά τους και θα σκάζω στα γέλια. Αφού δεν μπορείς να τους αλλάξεις. Αφού δεν μπορείς να τους νικήσεις. Αφού σίγουρα δεν μπορείς και να τους αγνοείς, μπορείς να κάνεις μόνο ένα πράγμα,. να διασκεδάζεις με την τρέλα τους!".


 Επιτέλους μου φαίνεται ότι θα φανούν τελικά και αυτοί κάπου χρήσιμοι.     


 Αφιερωμένο σε όλους τους παλαβιάριδες του Facebook που θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους μέσα σε αυτό το κοινωνικό δίκτυο μπορεί να διαφέρει από την συμπεριφορά που έχουν και στον πραγματικό κόσμο.


 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση...................





Adios Amigos Locos



Μότσανος Λάζαρος

Never Never Land 12/10/2015

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Αυθεντίες δεν υπάρχουν



 Άντε για να ξαναπούμε την Αλφάβητα για να την εμπεδώσουν κάποιοι, γιατί αν τα λες από μια φορά δεν μπορούν κάποιοι να τα κάνουν νοητικό τατουάζ χα χα χα. Παρόλο που συχαίνομαι να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια για ακόμα μια φορά θα γράψω μερικά πράγματα για να ξεκαθαρίσουμε μερικές καταστάσεις.

 Πρώτα από όλα Αυθεντίες δεν υπάρχουν. Το λέω διαρκώς θα γίνω στο τέλος γραφικός (ωραία ομοιοκαταληξία! Χα χα χα). Το έχω πει, το λέω, και θα το λέω διαρκώς. Δεν είμαι Αυθεντία εγώ, αλλά δεν αναγνωρίζω ως Αυθεντία και κανένα άλλον. Δεν απαιτώ κανένας να μου φερθεί σαν Αυθεντία, δεν υπάρχει περίπτωση να φερθώ σε κανένα ως Αυθεντία. Απλά πράγματα, κανένας δεν τα ξέρει όλα, κανενός οι απόψεις δεν είναι σωστές κάθε φορά, σε κάθε περίπτωση. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό τόσο το καλύτερο για αυτόν.

 Δεύτερη σοφία για σήμερα. Οι δάσκαλοι στην μελισσοκομία είναι κάτι παππούδια με 40 χρόνια στο κουρμπέτι. Τα οποία παππούδια μπορεί να σου μάθουν πράγματα μόνο αν πας στα μελισσοκομεία τους να παρακολουθήσεις τι κάνουν, και ταυτόχρονα να τους βοηθήσεις και σε δουλειές που θα σου αναθέσουν.

 Συνήθως είναι αμφίδρομη η σχέση μετάδοσης γνώσης από τον εκπαιδευτή και παροχή βοήθειας από τον εκπαιδευόμενο. Δυστυχώς αυτά τα παππούδια είναι δύσκολο να τα βρεις στο Facebook, τα μελισσοκομικά blog, και τις μελισσοκομικές ομάδες γιατί: Α/ Είναι μεγάλης ηλικίας τα παππούδια και δεν έχουν τέτοιες γνώσεις και ενασχολήσεις (όπως δεν έχει η μάνα σας ή ο παππούς σας ενασχόληση με τα παραπάνω!). Β/ Δεν έχουν χρόνο για να σπαταλούν σε όλα τα παραπάνω γιατί είναι απασχολημένοι με το να επιβιώσουν με την μελισσοκομία (οπότε και δεν έχουν 10-30 κυψέλες αλλά καμία διακοσαριά - τρακοσαριά, και δεν προλαβαίνουν να κατουρίσουν όχι να χάνουν χρόνο με χαζές ασχολίες, και τα παραπάνω ναι! Είναι χαζές ασχολίες χα χα χα). Γ/ Δεν έχουν κανένα κέρδος για να ασχοληθούν με τα παραπάνω! Το να δώσουν γνώσεις χωρίς να κερδίσουν κάτι συνήθως δρα αποτρεπτικά στην πλειονότητα των ανθρώπων! Οι περισσότεροι παλιοί μελισσοκόμοι δίνουν γνώσεις και κερδίζουν σε βοήθεια (εργατικά χέρια) το οποίο είναι μια δίκαιη ανταλλαγή για όλα τα μέρη αυτής της σχέσης (εκπαιδευτή - εκπαιδευόμενου). Αυτό μέσω των παραπάνω κοινωνικών δικτύων (blog, facebook, forum, μελισσοκομικών ομάδων) δεν μπορεί εύκολα να γίνει, οπότε και δεν έχει το ενδιαφέρον των περισσοτέρων παλιών μελισσοκόμων.

 Αυτό που μπορεί να γίνει είναι πολλές φορές να έχει κάποιος παράπλευρα κέρδη από την διαδικασία μετάδοσης γνώσεων πχ διαφημίσεις στο blog του ή να του χορηγούν υλικό (πχ κυψέλες) ή αναλώσιμα (πχ τροφές) δωρεάν οι προμηθευτές για να τα "δοκιμάσει" (ή διαφημίσει σύμφωνα με άλλους), ή να κερδίζει πελάτες για σεμινάρια επί πληρωμής που κάνει, ή να προωθεί τις πωλήσεις του σε μέλι, βασιλικό πολτό, παραφυάδες, βασίλισσες κ.τ.λ. σε άλλους μελισσοκόμους.

 Κάποιοι αυτό το κάνουν και με επιτυχία. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι που δίνουν γνώσεις μέσα από τα παραπάνω μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν παράπλευρα κέρδη! Λυπάμαι αλλά όλοι ίσα και όμοια δεν είμαστε! Κάποιοι βγάζουν παράπλευρα κέρδη για τις γνώσεις που δίνουν και μαγκιά τους, κάποιοι δεν γουστάρουν να βγάζουν παράπλευρα κέρδη για τις γνώσεις που δίνουν και μαγκιά τους στο τετράγωνο!!! Ο καθένας κρίνεται σύμφωνα με ότι κάνει! Να μην ξεχνιόμαστε!

 Τρίτη σοφία για σήμερα. Για να κρίνεις τους άλλους σχετικά με την θετική επιρροή που έχουν σε ένα κλάδο πρέπει να έχεις πρώτα από όλα και εσύ κάποια θετική επιρροή σε αυτόν τον κλάδο! Η εύκολη και ανέξοδη για σένα κριτική πάνω στο έργο των άλλων έχει τόση βαρύτητα όση βαρύτητα έχει και το έργο που έχεις προσφέρει στους άλλους! Μην περιμένεις να είσαι τιμητής των πάντων και αυτή η κρίση σου να έχει κάποια αξία αν δεν έχεις αντίστοιχα και εσύ παράγεις έργο που θα είναι στην κρίση των άλλων σχετικά με την αξία του! Αλλιώς ισχύει το ρητό του Dirty Harry "Οι απόψεις είναι σαν τις κωλοτρυπίδες, ο καθένας έχει από μια, και καθένας θεωρεί ότι όλων των άλλων βρωμάνε" ("Opinions are like assholes. Everybody's got one and everyone thinks everyone else's stinks"). Προτού κρίνετε εύκολα τους άλλους σκεφτείτε αν έχετε εσείς προσφέρει τα αντίστοιχα με αυτούς. 

 Συνεχίζουμε με σοφίες σήμερα. Τέταρτον κανείς δεν μπορεί να σας πυροβολήσει τις γνώσεις του μέσα στο κεφάλι σας. Για να τις αποκτήσετε θα πρέπει να προσπαθήσετε και εσείς οι ίδιοι να τις μάθετε. Πχ κάποιος γράφει αβέρτα σε ένα κοινωνικό δίκτυο, για να δείτε το τι γράφει, να το μάθετε, να το εμπεδώσετε θα πρέπει να διαβάσετε το τι έχει γράψει! Αυτός μοιράζεται τις γνώσεις του, τις βάζει σε ένα μέρος στο οποίο θα έχετε εύκολη πρόσβαση, με αντάλλαγμα ή και χωρίς. Αλλά εσείς θα πρέπει να κάνετε και κάποια εργασία δική σας, και αυτή είναι να διαβάσετε. Είτε αν κάνει σεμινάρια να πάτε να σπαταλήσετε χρόνο και προσπάθεια (και σε μερικά σεμινάρια και χρήμα) για να συμμετέχετε εκεί. Η αν έχει γράψει ένα βιβλίο θα πρέπει να δαπανήσετε χρόνο και προσπάθεια για να το διαβάσετε αλλά σε αυτή την περίπτωση στάνταρ θα υπάρχει και κάποιο χρηματικό κόστος. Χωρίς την δική σας συμμετοχή στην διαδικασία μάθησης δεν μπορείτε να μάθετε τίποτα.  

 Και για το τέλος Πέμπτο, υπεύθυνος για κάθε γνώση που θα μάθετε, για κάθε χειρισμό, για κάθε τακτική, για κάθε μέθοδο που θα εμπεδώσετε, θα είσαστε εσείς και μόνο εσείς και κανένας άλλος. Τον ποιον θα βασιστείτε για να ακολουθήσετε τις απόψεις του, τις γνώσεις του, τις διαδικασίες που ακολουθεί εναπόκειται στην δική σας κρίση, στο δικό σας ταλέντο να ψυχολογείτε χαρακτήρες και να σταθμίζετε ικανότητες, το δικό σας πνευματικό επίπεδο είναι που θα κρίνει το τι είναι σωστό ή όχι. Αυτό να το τυπώσετε καλά στο μυαλό σας. Υπεύθυνοι για τον εαυτό σας και για το τι θα έχει το όμορφο μυαλουδάκι σας μέσα του είσαστε μόνο εσείς!   

 Και πάμε στο δια ταύτα τώρα, δηλαδή γιατί μας ζαλίζει τον έρωτα ο Αρκούδας με αυτά ξανά?

 Γιατί παίδες ο Αρκούδας έχει ένα blog που μέσα στην θεματολογία του έχει και μελισσοκομικά θέματα. Ταυτόχρονα έχει βγάλει και μια σειρά αναρτήσεων όπου απαντά και σε μελισσοκομικές ερωτήσεις που του κάνουν άλλοι μελισσοκόμοι. Η αρκούδα έχει πολλές φορές πει ότι ούτε αυθεντία είναι, ούτε δάσκαλος κανενός είναι, ούτε ότι λέει είναι ευαγγέλιο.

 Απόψεις του και μόνο είναι, γνώσεις που απέκτησε με τον δύσκολο τρόπο είναι (κουβαλώντας ξένες κυψέλες! Να μην το ξεχάσουμε αυτό! Και κυρίως κουβαλώντας αβέρτα δικές του από εδώ και εκεί!), και πολύ ακριβό τρόπο (με σεμινάρια επί πληρωμή, με βιβλία που κοστίζουν, και με το να είναι σωστός με τα άτομα που τον εμπιστεύτηκαν να του μάθουν μια τέχνη που θα τον βοηθούσε στην ζωή του), εμπειρίες που του σημαδεύτηκαν με πυρωμένο σίδερο πάνω στο μυαλό του (γιατί τα πολλά μελάκια δεν έρχονται έτσι απλά, και όταν δεν έρχονται η ζωή ξαφνικά αποκτά πολύ ζοφερά χρώματα!).

 Αυτά έχει η Αρκούδα, αυτά δίνει! Μπορεί να είναι σωστά μπορεί να μην είναι. Ο καθένας που την ξέρει την αρκούδα την ζυγίζει στον Νου του σχετικά με αυτά που λέει και μπορεί είτε να εμπιστεύεται τις απόψεις της ή και όχι!

 Η Αρκούδα δεν έχει κανένα κέρδος αν κάποιος ακολουθήσει ή όχι αυτά που λέει. Δεν προσδοκά σε κανένα αντάλλαγμα για αυτά που δίνει. Της είναι αδιάφορο σε τελική ανάλυση αν υπάρχουν πρόθυμα αυτιά για αυτά που λέει (και αυτό δεν είναι έλλειψη ενδιαφέροντος για τους άλλους! Είναι ελευθερία επιλογής και βούλησης για τους άλλους, μην μπερδεύετε πράγματα και καταστάσεις!).

 Ούτε διαφημίσεις έχει για να την νοιάζουν τα κλικ (αν την ενδιέφεραν τότε θα την βλέπατε να ανεβάζει διαρκώς κλεμμένα βιντεάκια και κειμενάκια με τίτλους εντυπωσιακούς του στιλ "Μαύρες μέρες για την μελισσοκομία!" ή "Πως θα βγάζετε 100 κιλά μέλι στην κυψέλη!"), ούτε προμηθευτές διαφημίζει για να έχει παράπλευρα κέρδη, ούτε πελάτες ψαρεύει για σεμινάρια που κάνει ή για προϊόντα που πουλά.

 Κάποια στιγμή είπε "Κοίτα ας γράψω και εγώ μερικά για την μελισσοκομία μπας και βοηθήσω και κάποιον για να μην περάσει ότι πέρασα και εγώ", και κυρίως είπε "Για να προσφέρω και εγώ έργο στους άλλους για να έχω δικαίωμα να κρίνω τα κακώς κείμενα στον κλάδο μου χωρίς κάποιος να μου πετάξει στα μούτρα (και θα έχει και δίκιο!) "Και εσύ που μας τα λες πολλά τι έχεις κάνει του λόγου σου για να βοηθήσεις άλλους?"".

 Κάποια στιγμή πιθανότατα στο μέλλον θα εξαντλήσει τα μελισσοκομικά θέματα που μπορεί να αναπτύξει (και απορεί ακόμα πως βρίσκει μελισσοκομικά θέματα να αναπτύξει χωρίς να γράφει διαρκώς τα ίδια και τα ίδια, όπως κάνει ακριβώς σε αυτή την ανάρτηση χα χα χα, ή χωρίς να παραβεί τα όρια στην θεματολογία της) ή μπορεί να επικρατήσει πλήρως η τάση της να γράφει για πράγματα που την ενδιαφέρουν περισσότερο (τα οποία είναι και τα θέματα που ενδιαφέρουν λιγότερο τους περισσότερους από αυτούς που την διαβάζουν! Ναι! Αυτό είναι αληθές! Τα θέματα που εμένα με ενδιαφέρουν περισσότερο από όλα δεν είναι τα πιο δημοφιλή ανάμεσα στους αναγνώστες μου. Πρέπει να το παραδεχθώ ότι διαφέρω στα ενδιαφέροντα μου αρκετά από το αναγνωστικό κοινό μου, ή τουλάχιστο από τους αναγνώστες ευκαιρίας αυτού του blog -οι αναγνώστες που δεν με διαβάζουν συστηματικά και απλώς διαβάζουν μια ανάρτηση από εδώ και εκεί ανάλογα τα ενδιαφέροντα τους εκείνη την στιγμή-).

 Ελπίζω να υπάρχει μέχρι τότε ένας ικανοποιητικός όγκος μελισσοκομικών αναρτήσεων που θα καλύπτει κάποιον σε μεγάλο βαθμό έτσι ώστε να μην είναι αναγκαίο να επανέρχομαι διαρκώς σε μελισσοκομική θεματολογία και να προχωρήσει αυτό το blog στους δρόμους που θα γουστάρω περισσότερο εκείνη την στιγμή.

 Αυτός είναι μόνο ο σχεδιασμός για αυτό το blog. Ούτε να γίνει ορόσημο στην Ελληνική μελισσοκομία θέλει, ούτε να αποτελέσει ένα είδος προφήτη ή διδασκάλου ο διαχειριστής του, ούτε να το παίξει Αυθεντία μέσα σε μια θάλασσα ημιμάθειας που υπάρχει διάχυτη μέσα στην διαδικτυακή μελισσοκομία, ούτε ακόμα προσδοκά να βγάλει και μεροκάματο μέσα από αυτό.

 Οπότε όλα τα παραπάνω του δίνουν την ελευθερία και να μιλάει το Αρκούδι έξω από τα δόντια και να μην το νοιάζει και ιδιαίτερα αν θα υπάρχει ή όχι κόσμος που θα τον ακούει.

 Φυσικά υπάρχει και κόσμος που τον ακούει, που δέχεται ως ορθές αρκετές από τις απόψεις του, και ναι ζητάει που και που την γνώμη του για ζητήματα που τους ενδιαφέρουν. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δύσκολα αλλάζει, αν σε κάποιους αυτό δεν τους αρέσει λυπάμαι αλλά δεν φταίει το Αρκούδι για αυτό. Όποιος θέλει να αντικαταστήσει σε αυτόν τον ρόλο το Αρκούδι γιατί θα τα καταφέρει καλύτερα να ξέρει ότι το Αρκούδι θα χαρεί ιδιαίτερα από μια τέτοια εξέλιξη!

 Μακάρι να βρεθούν πολλά πολλά άλλα Αρκούδια και να κάνουν ότι κάνει τώρα το Αρκούδι και να μπορέσει ο Αιρετικός της Ελληνικής Μελισσοκομίας να κάνει αυτό που γουστάρει περισσότερο (και ας μην τον παρακολουθεί κανένας μέσα σε αυτή την πορεία του χα χα χα).

 Αλλά θα πρέπει να προσφέρετε ότι προσφέρει και το Αρκούδι για να γίνετε και εσείς Αρκούδια και να σας αδειάσει την γωνιά ο μεγάλος λευκός πολικός θηρευτής. Μόνο με την γκρίνια και του μπούρου μπούρου πίσω από την πλάτη του δουλειά δεν γίνεται! Στρώστε εσείς τον κώλο σας για να παράγετε έργο και θα βρείτε αμέσως το Αρκούδι στο πλευρό σας να σας βοηθεί.

 Υπόσχεση αυτό.

 Άντε καιρός είναι να έρθει η απαλλαγή μου και σε μένα για να πάμε και για άλλα χα χα χα.

 Μέχρι να βρεθούν άλλα Αρκούδια μέσα στην πολική ερημιά όμως και μέχρι την επόμενη ανάρτηση.......




Adios Amigos Locos



Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 9/10/2015