UA-50457385-1

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Εάν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό


 Εάν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, θα έρθει το βουνό στον Μωάμεθ. Έτσι δεν λένε?

 Ε ναι, ισχύει!

 Τίποτα παράξενο βλέπετε εδώ τσακαλάκια μου?

 Μια ντάνα από κυψέλες στον κήπο μου που θέλω να τις δουλέψω για του χρόνου, θα επισκευαστούν και θα παρουσιαστεί όλη η διαδικασία σε εσάς σε σχετικές αναρτήσεις.

 Ααααα!

 Και τρικυψελίδια μάλιστα! Αυτά είναι τα καλά τα μπερκέτια, θα σας παρουσιάσω του χρόνου αρκετά νέα πράγματα και πάνω σε αυτά. Υπομονή!

 Τίποτα άλλο δεν βλέπετε?

 Όχι ε?

 Ωραία! Πάμε παρακάτω.




 Τώρα βλέπετε κάτι?

 Ααααα μέλισσες μπαινοβγαίνουν μέσα από την κυψέλη που είναι για επισκευή!!!

 Ένας αφεσμός!

 Βρήκε την κυψέλη ανοιχτή με παλιά πλαίσια μέσα και αποφάσισε να δημιουργήσει το νέο του σπίτι εδώ μέσα. Το τριμμένο κερί και τα υπολείμματα από την παρουσία κερόσκορου τα είδατε στην είσοδο της κυψέλης? Είχα αφήσει μερικά πολύ παλιά πλαίσια μισοχτυπημένα από το κερόσκορο μέσα στην κυψέλη με σκοπό του χρόνου όταν θα άρχιζα την ανακατασκευή και επισκευή της να ασχοληθώ με αυτά. Πιθανότατα θα πήγαιναν για λιώσιμο, ο αφεσμός όμως είχε άλλη άποψη!

 Μια που σήμερα είχα δουλειές στο εργαστήρι για να το προετοιμάσω για τον τρύγο (τον Μαύρο τρύγο! Χα χα χα) που θα γίνει τις επόμενες μέρες, έκατσα λίγο παραπάνω στην αυλή και πρόσεξα ότι στην ντάνα με τις κυψέλες που θέλουν δούλεμα (θα σας πω πως ήρθε στην κατοχή μου αυτό το υλικό σε μελλοντικές αναρτήσεις, καθώς και ο σκοπός του) υπήρχε κίνηση από μέλισσες και μάλιστα μέλισσες που κουβαλούσαν γύρη (πολλές φορές μέλισσες μπαίνουν σε άδειες κυψέλες για να κλέψουν πρόπολή, ή απλώς για να ανιχνεύσουν).

 Αμέσως σήμανε συναγερμός. Η πρώτη σκέψη φυσικά ο αφεσμός. Άλλωστε για αυτό και έχω πάντα ανοιχτές τις πόρτες στις κενές κυψέλες που έχω στην αυλή μου, για ακριβώς αυτή την πιθανότητα, να λειτουργήσουν ως παγίδα αφεσμού σε τελικές (δεύτερες και οριστικές) τοποθετήσεις μελισσιών της περιοχής (εγώ δεν έχω μελίσσια σε αυτή την περιοχή, αλλά υπάρχουν πάντα μελισσοκομεία γύρω από το χωριό, είτε σταθερά είτε νομαδικά).

 Και εάν έχεις αρκετά χρόνια στην μελισσοκομία είσαι καταδικασμένος να τα δεις όλα. Οπότε η συμβουλή του δασκάλου μου να κρατώ πάντα ανοιχτές τις άδειες κυψέλες για ακόμα μια φορά αποδείχτηκε σωστή! Και φυσικά είναι και μια συμβουλή που την δίνω στους άλλους εδώ και χρόνια, και καιρός να υπάρχει και το φωτογραφικό υλικό που να αποδεικνύει την ορθότητα αυτής της συμβουλής. 


 Οπότε μια που η αποθήκη και το μελισσοκομικό εργαστήριο είναι μερικά μέτρα μακριά αμέσως προμηθεύτηκα χτισμένα πλαίσια (μελωμένα μάλιστα) για να δώσω στον  αφεσμό, καθώς και συρματωμένα πλαίσια για να βάλω τις χτισμένες γλώσσες που μπορεί να είχε κάνει ο αφεσμός μέσα στην κυψέλη.


 Φυσικά δεν χρειάστηκαν τα συρματωμένα πλαίσια γιατί ήδη είχε 10 πλαίσια μέσα η κυψέλη. Και μέσα στην σοφία του το μελίσσι πήγε και γέννησε τον γόνο του (και δημιούργησε και ένα μικρό απόθεμα μελιού) στα λιγότερο σκοροφαγωμένα πλαίσια. 


 Φυσικά εγώ κράτησα μόνο τον "πυρήνα" των πλαισίων που είχε προτιμήσει το μελίσσι (4 με 5 πλαίσια πληθυσμού ο αφεσμός ), και πρόσθεσα 5 πλαίσια χτισμένα. Τα υπόλοιπα πλαίσια πήραν την άγουσα για τα αποδυτήρια και για λιώσιμο του χρόνου. 


 Και με την ευκαιρία μια που ο αφεσμός είναι κυριολεκτικά στο σπίτι μου, πήγα και έκανα αμέσως και τροφή για το μελίσσι ακριβώς την στιγμή που το χρειάζεται περισσότερο (με το μάτι πήγα και ετοίμασα σιρόπι για ένα μπουκάλι, αλλά μας βγήκε λίγο περισσότερο, οπότε βάζεις και δεύτερο μπουκάλι για να μην πάει χαράμι). Μόλις φάνε το σιρόπι προβλέπεται μετάγγιση σε άλλη κυψέλη για να γίνει και η μεταφορά σε άλλο σημείο. Είπαμε αυτή η κυψέλη θα πρέπει να επισκευαστεί πριν μπει στην κυκλοφορία (λεπτομέρεια που πρέπει να προσεχθεί επίσης, όταν πας να κλείσεις το καπάκι της πιέζει τα μπουκάλια με το σιρόπι! Προφανέστατα είναι πιο χαμηλό από τα καπάκια νέου τύπου που κατασκευάζονται πλέον, δηλαδή τα πρώτα καπάκια νέου τύπου ήταν χαμηλότερα από τα σημερινά! Έχετε το και αυτό στα υπόψη σας). .

 Επίσης όλη αυτή η ευκολία στο να βρεις αμέσως πλαίσια (χτισμένα ή συρματωμένα) ή να ετοιμάσεις τροφή για τον αφεσμό, μου έδειξε το πόσο εύκολα μπορεί να είναι τα πράγματα στην σταθερή μελισσοκομία! Ούτε χρειάζεται να τρως καύσιμα για ένα πάνε έλα 100 χιλιομέτρων μακριά, ούτε τρως 1-2 ώρες απλώς για την μετακίνηση σου προς και από το μελισσοκομείο σου, ούτε να προσέχεις να έχεις το κάθε τι που θα σου χρειασθεί μαζί σου για να μην χρειασθεί να γυρίσεις πίσω μόνο για αυτό, ούτε το "θα έρθω σε μερικές μέρες για να ταΐσω? Βάλω  πλαίσια? Κάνω μετάγγιση σε άλλη κυψέλη?" Όλα είναι στα πόδια σου μέσα κυριολεκτικά και το κάθε τι είναι εύκολο!

  Επίσης φαντάζομαι την ανιχνεύτρια μέλισσα που οδήγησε τον αφεσμό εδώ να λέει σε όλες τις άλλες "Και ποιος είναι ο μέγιστος ηγέτης εδώ μέσα ε? Είδατε ο παλιός? Όχι μόνο σας οδήγησα σε χτισμένο σπίτι, αλλά έχει και όλα τα κομφόρ μέσα του! Και οι τοίχοι στάζουν μέλι, αλλά έχει και  ΑΤΜ για να κάνουμε καθημερινά αναλήψεις σε σιρόπι! Αχ αχ αχ! Μια είμαι και να δω τι θα κάνετε όταν με χάσετε!" Χα χα χα. 


 Και τις επόμενες μέρες με εβδομάδες θα υπάρχει πράμα για να φάνε οι μέλισσες αβέρτα. Και δεν εννοώ τις ακακίες Κωνσταντινουπόλεως με αυτή την πρόταση! Χα χα χα. 


 Έτσι, έτσι, έτσι, μέσα σε μια κυψέλη πρέπει να βρίσκεται ο κάθε φυγάδας για να έχει πιθανότητες να επιζήσει εκεί έξω, το είδαμε και αυτό, να έρχονται οι αφεσμοί σε σένα και όχι εσύ σε αυτούς, τελικά κάθε φορά που είσαι έτοιμος να πεις "Πάει, τα έχω δει όλα στην μελισσοκομία" τουπππππ και κάτι νέο να σου παρουσιαστεί!

 Έτσι, έτσι, έτσι, και όπως λέει το ρητό "Όποιος πραγματικά εκεί έξω μελισσοκομεί γυρίζει και μυρίζει, και όποιος διαδικτυακά μελισσοκομικά κωλοβαρά βρωμά!" Χα χα χα.

 Αυτά για σήμερα τσακαλάκια μου, μην ξεχνάτε το ηθικόν δίδαγμα της ανάρτησης "Πάντα ανοιχτές οι πόρτες στις κυψέλες στους αποθηκευτικούς σας χώρους ή κήπους" γιατί προφανέστατα και είναι ορθή συμβουλή, βλέπετε υπάρχει και φωτογραφικό υλικό που την αποδεικνύει, αλλά και ένα ακόμα μελισσάκι για του χρόνου! Χα χα χα.



 Adios Amigos Locos





 Σειρά: Κουλά και Φευγάτα μέρη που βρήκε ο Αρκούδας Αφεσμούς


 Στις Παγίδες Αφεσμού


 Έξω από τις παραφυάδες


 Σε Χαράδρες


 Σε σημάδια 


 Συνήθως χαμένα στο πουθενά 


 Που και που στα παρθεναγωγεία 


 Μερικές φορές στον Θεό


 Ακόμα και στο Youtube!




Λάζαρος Μότσανος


Σοχός 28/6/2019

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

Η Μελισσοκομία και ο Μελισσάς


Μια ιστορία θα σας πω, ένα αρχαίο και κρυμμένο μυστικό
πάππου προς πάππου λεγμένο, και από εγγονό σε εγγονό
την ιστορία της αγάπης της Μελισσοκομίας και του Μελισσά
και για  των Θεών τα απρόβλεπτα μα και παράξενα χωρατά

Νύμφη όμορφη η Μελισσοκομία, ροδοδάχτυλη, πυρόξανθη
αμυγδαλοματούσα, η οσμή της ευωδιά από μυριάδες άνθη
γλυκοφιλούσα και πολυφάκιδη ωσαν τον νυχτερινό ουρανό
καλλίπυγος, το στήθος της   χωρούσε ολάκερο τον ωκεανό

Θεριό ανήμερο ο Μελισσάς, για σπίτι του γνώριζε μόνο το βουνό
θεόρατος ωσαν βελανιδιά, τετράπυχο το δασύτριχό του στερνό
του αγριμιού το βλέμμα γεννούσε τον φόβο σε κάθε άτολμη ψυχή
βροντόφωνος, αγριεμένη καταιγίδα θαρρείς η κάθε του κραυγή

Νύμφη αυτή και αγρίμι αυτός, γεννήθηκε έρωτας άγριος, δυνατός
της νύχτας πλάσματα και οι δυο, το σμίξιμο τους έναστρος οργασμός
αμάθητος από αγάπη ο Μελισσάς του αλυσόδεσε για πάντα την ψυχή
νύμφη άστατη και ανεμογυρίστρα να αγαπήσεις ευχή μα και κατάρα μαζί

Να ζήσεις αγρίμι μου χωρίς αυτή να μην μπορείς
με της μέλισσας τις θέρμες για πάντα να πορευτείς
θα την αγαπάς το βράδυ, θα την αγαπάς το πρωί
θα την αγαπάς μέχρι να τελειώσει όλη σου η ζωή

Πότε η Μελισσοκομία ήταν εδώ, πότε ήταν εκεί, ανάγκη της η φυγή
πολύ δεν ήθελε το αγρίμι  να θολώσει από της αγάπης του την πληγή
κρατερός ωσαν ήταν μόνο τρόπο την βία γνώριζε για να της επιβληθεί
όσο μπορείς  σε παλάμες να κρατήσεις νερό, τόσο θα μείνει και το αερικό

Στο κυνήγι ξωπίσω της ο Μελισσάς να την φτάσει προσπαθεί, αγκομαχεί
φοβισμένο μα και πονηρό θηλυκό, κοιτά τον ουρανό, κάνει μια προσευχή
Πατέρα Δία αν με ακούς σε εκλιπαρώ, σώσε με από το αγριεμένο το βουνό
άσε με λεύτερα να γυρνώ από εκεί και από εδώ, άπιαστο για όλους όνειρο

Πάνω στον χρυσοποίκιλτο φιλντισένιο θρόνο ο Δίας με χαμόγελο παρακολουθεί
της κόρης του τα καμώματα του ευφραίνουν την ζωή, κόρη της καταιγίδας, άστατη
σηκώνει το χέρι ρίχνει τον κεραυνό, έτσι το γράφω εγώ, έτσι θα είναι γραμμένο αυτό
για όλους να είναι η Μελισσοκομία άπιαστο όνειρο, και του Μελισσά αυτό το ριζικό

Να ζήσεις αγρίμι μου χωρίς αυτή να μην μπορείς
με της μέλισσας τις θέρμες για πάντα να πορευτείς
θα την αγαπάς το βράδυ, θα την αγαπάς το πρωί
θα την αγαπάς μέχρι να τελειώσει όλη σου η ζωή

Και από τούδε και εις το εξής για την Μελισσοκομία μιλά μόνο ο Μελισσάς
για αυτή κάθε νύχτα ζει μέχρι το πρωί, αυτής ο πυρετός ο δικός του ο νταλκάς
αυτή κυνηγά για να βρει, αυτή τον εγκαταλείπει όταν την χρειάζεται πιο πολύ
η μοίρα του σκληρή, μόνος του να ζει, να πεθάνει αλλά ποτέ να μην του δοθεί

Να ζήσεις αγρίμι μου χωρίς αυτή να μην μπορείς
με της μέλισσας τις θέρμες για πάντα να πορευτείς
θα την αγαπάς το βράδυ, θα την αγαπάς το πρωί
θα την αγαπάς μέχρι να τελειώσει όλη σου η ζωή



Adios Amigos Locos







Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 20/6/2019




Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019

Μαύρο το Μέλι




Τι χρονιά και αυτή, ποτέ να μην ξανάρθει
μαύρο το μέλι,  βάλσαμο για την ψυχή

Περιμένοντας για ακόμα μια φορά την βροχή
βρόμικος ο Κόσμος, βρόμικος Θεέ μου πολύ
για να καθαρίσει ρίχνε του ασταμάτητα νερό
ο Ντουνιάς να πνιγεί, να υφάνει πάλι η Κλωθώ

Κλήρους να μας ορίσουν της Λάχεσις οι κατεργαριές
χωρατά, πότε λύπη, πότε χαρά, πόνος για κάθε χθες
νήμα και λαχνοί σου έχουν χαρίσει οι μοίρες στην ζωή
μια βροχή και η Άτροπος το νήμα να κόψει στην στιγμή

Περιμένοντας για ακόμα μια φορά την βροχή
ξέρω, τους έχεις σιχαθεί τόσο πολύ ακόμα και Εσύ
δώσε λίγο όμως τόπο στην Δική σου την τρομερή Οργή
κάνε κράτει, λίγο ακόμα να αναβλύσει του μελιού η πηγή

Τι χρονιά και αυτή, ποτέ να μην ξανάρθει
μαύρο το μέλι,  βάλσαμο για την ψυχή



Adios Amigos Locos




Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 19/6/2019

Κυριακή 9 Ιουνίου 2019

Τρελοί και αδέσποτοι


 Και χθες ανάρτησα αργά το βράδυ αυτό στο προφίλ μου στο Facebook: 

"Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μισής ώρας ξεφόρτωμα κυψελών να κρατήσει 1,5 ώρα, χωράει σε ένα κιβώτιο 20 κιλών ζαχαροζύμαρο, και είναι το μόνο που μπορεί να σε αγαπήσει από όλους όσους έχουν σχέση με την μελισσοκομία?

Χα χα χα."

 Η απάντηση είναι η φωτογραφία παραπάνω!

 Και ενώ είχα πάει να ξεφορτώσω κυψέλες στο επόμενο μεγάλο στοίχημα της χρονιάς, άκουσα ένα "Γιάφκ" και λέω "Οππππ τι έχουμε εδώ" καθώς κοιτούσα κάτω στα πόδια μου, και δίπλα στις λευκές γαλότσες μου να και ένας μπελάς!!! 

 Κάποιος το παράτησε στην άκρη του πουθενά (μόνο του? Είχε και άλλα αδερφάκια μαζί του?) και μόλις άκουσε μια ανθρώπινη ύπαρξη αμέσως ήρθε να την συναντήσει μπας και μπορέσει να σώσει τον εαυτό του! Και να στέκομαι εγώ με μια κυψέλη στα χέρια να κοιτάζω μια μικρή μπουκιά στα πόδια μου και να του λέω "Άιντε φύγε από εδώ κοπρίτη, δεν είναι μέρος για σένα αυτό πλέον, όταν θα ξεφορτώσω τις κυψέλες και τις ανοίξω και είσαι το πρωί εδώ που θα βγουν εξαγριωμένες οι μαυροκίτρινες κυρές μου από την μεταφορά, και ενώ ήταν σε παλιούρια, θα σε καθαρίσουν στην στιγμή έτσι μαύρος που είσαι!". Αλλά αυτό εκεί να με κοιτά με τα μαύρα ματάκια του και να μου κουνά την ουρά! 

 Βρήκε κάποιον στην άκρη του πουθενά, δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσει να φύγει έτσι απλά. "Γιάφκ, γιαφκ, γιάφκ!" διαρκώς, "Καλά ρε σατανά, μείνε μέχρι να κατεβάσω τις κυψέλες, αλλά μετά κάνε την, είναι το τελείως λάθος μέρος να μείνεις εδώ τις επόμενες ώρες!" μονολογώ και συνεχίζω να κατεβάζω κυψέλες περιμένοντας να τελειώσω στην επόμενη μισή ώρα αυτό το έργο. 

 Αμ δε! Σε κάθε κυψέλη που κατέβαζα εκεί και ο σατανούλης να χώνει το κεφάλι του στα χέρια μου, να ξαπλώνει ανάσκελα για να το χαιδεύσω, να μπερδεύεται στα πόδια μου! "Ρε κερατά έχεις μια χαρά μέσα στο DNA σου τον τρόπο για να κάνεις χουσάφι τους ανθρώπους ε? Χιλιάδες χρόνια επιλογής των πιο χαδιάρικων και συντροφικών κουταβιών από τον άνθρωπο για να δημιουργήσει ο βλάκας την απόλυτη παγίδα συναισθημάτων που θα σκάσει στα μούτρα του ε?", "Σατανά! Ε σατανά" του έλεγα και  αυτό απλώς με Γιαφκ γιαφκ γιαφκάριζε! "Ας είναι, μείνε εδώ να μου κάνεις συντροφιά για λίγη ακόμα ώρα, αλλά πρόσεχε μην μπλέκεις με τα πόδια μου σαν καμία αναθεματισμένη γάτα την ώρα που κουβαλώ κυψέλες μέσα στην νύχτα, και σου έρθουν 30-50 κιλά κυψέλης στο κεφάλι τελείως απροειδοποίητα!". Περιττό το να σας πω ότι διαρκώς έμπλεκε με τα πόδια μου και εγώ να το παίζω ζογκλέρ με τις κυψέλες για να μην του πέσει ο ουρανός πάνω στο κεφάλι!

 Όπως και ότι δουλειά μισής ώρας ξεφορτώματος κυψελών μου πήρε μιάμιση ώρα γιατί η επαναλαμβανόμενη ρουτίνα "σηκώνω κυψέλη από την καρότσα του φορτηγού, την μεταφέρω εκεί που θέλω, την τοποθετώ με τις κλίσεις που πρέπει, επαναλαμβάνω την διαδικασία", αντικαταστάθηκε από την επαναλαμβανόμενη ρουτίνα "σηκώνω την κυψέλη από την καρότσα του φορτηγού, μπερδεύεται  στα πόδια μου το κουτάβι, με χίλια ζόρια παραπατώντας μεταφέρω την κυψέλη εκεί που μάλλον ήθελα, κατεβάζω την κυψέλη, χαϊδεύω το κουτάβι στο κεφάλι, μάλλον κάνω μια προσπάθεια να βρω τις σωστές κλίσεις της κυψέλης, χαϊδεύω την κοιλιά του κουταβιού, επαναλαμβάνω την  διαδικασία".   



 Και μόλις τελείωσε αυτός ο Γολγοθάς έρχεται και η ώρα του διλήμματος που προσπαθούσα  να μην το σκέφτομαι τόση ώρα "Και τώρα τι? Εάν το αφήσεις εδώ και μείνει κοντά στις κυψέλες το πρωί που θα βγουν αγριεμένες οι μέλισσες, και αυτό που δεν έχει συναίσθηση το πόσο επικίνδυνες μπορεί να γίνουν, θα το τσακίσουν εάν είναι κοντά στις εισόδους! Εάν δεν μείνει κοντά στις κυψέλες τι ελπίδες έχει να ζήσει? Είναι πολύ μικρό, είναι μακρυά από παντού, δεν έχει καμία πιθανότητα να επιζήσει (σοβαρά τώρα! Οκ τα εγκαταλείπετε! Δώστε τους μια fighting chance για να επιζήσουν, διώξτε τα αλλά έχοντας μια ηλικία που να μπορούν να ζήσουν μόνα τους, διώξετε τα σε ένα χωριό όπου θα μπορούν να βρουν νερό και τροφή, μην τα ξαποστέλνετε στην άκρη του πουθενά τόσο μικρά! Δεν έχουν καμία πιθανότητα να ζήσουν! Αμαρτία!)", "Και τώρα τι?" και από απέναντι ένας μικρός μπόγος να σε κοιτάζει κατευθείαν στα μάτια και να φτάνει μέχρι την ψυχή σου, όπως μόνο τα σκυλιά και οι καστανομάτες μπορούν να κάνουν!

 "Να το πάρω εγώ προσωρινά για να μην γίνει γεύμα από τα καρτάλια και τα κοράκια τις επόμενες 1-2 μέρες?", "Και πως θα το πω στην Αλεπού?", Θα  με ρωτήσει "Τι είναι αυτό πάλι παλαβέ?", " Και θα απαντήσω ένα μικρό τσοπανάκι Γιάφκ!", "Γιόρκυ σου είπα θέλω, τι σχέση έχει αυτό με τα γιόρκυ?", "Αυτό δεν έχει σχέση με τα γιόρκυ? Μα αυτό είναι που τα τρώει τα γιόρκυ!!!" θα απαντήσω προσπαθώντας να κάνω μια ανόητη προσπάθεια για black humor και θα αντικρίσω αμέσως ένα μπαλταδομάχαιρο να κατευθύνεται με την ταχύτητα του ήχου προς το δόξα πατρί μου!

 "Πάρε το, στο όνομα Του Μεγαλοδύναμου, του Ελεήμονα και του Φιλόσπλαχνου!" ακούω από μέσα μου να μου λέει ειρωνικά ο Σατανάς "Πλάκα μου κάνεις?" του απαντώ "Για να Τον συναντήσω Τον Μεγαλοδύναμο λίαν συντόμως και εγώ?".

 Και από την άλλη πλευρά δύο κατάμαυρα σαν κάρβουνο ματάκια!

 Δεν είχα άλλη επιλογή, εκτέθηκα την ανθρωποπαγίδα για μιάμιση ώρα, δεν είχα καμία ελπίδα, την πάτησα, το πήρα!


 Σε όλη την διαδρομή που οδηγούσα το είχα στην αγκαλιά μου να το χαϊδεύω για να το ηρεμώ. Δεν ήταν μαθημένος ο μικρός τσοπανάκος μου από αυτοκίνητα και την αναγούλα που μπορούν να προκαλέσουν στις μικρές τετράποδες παγίδες. Στάση στο πρώτο χωριό που πέτυχα για να του πάρω σκυλοτροφή, ήταν τυχερός και  βρήκα στις 10:30 ανοιχτό μπακάλικο, του πήρα ένα πεντάκιλο σακί.

 Το έφερα στο σπίτι, του έβαλα νερό, του έβαλα τροφή. Πήγε πρώτα στο νερό, έπινε, έπινε, έπινε, δεν μπορούσα να το χορτάσω από νερό! Όσο καιρό το είχαν εγκαταλείψει προφανέστατα δεν είχε βρει νερό! Δεν υπήρχε περίπτωση, 24 με 48 ακόμα ώρες να άντεχε, ή αφυδάτωση θα το προλάβαινε σίγουρα πριν από την πείνα! Και μετά άρχισε και να τρώει, πεινούσε, πολύ! Του έδωσα όσο ήθελε, του ετοίμασα γιατάκι στο άδειο σπίτι του σκύλου. Αμ δε! Το άφηνα εκεί, με ακολουθούσε, το πήγαινα πίσω, με ακολουθούσε ξανά, του έλεγα "Εδώ θα μείνεις σατανά! Δεν πιάνουν αυτά τα κόλπα σε μένα! Εγώ είμαι σκληρός και ψαρωτικός μελισσοκόμος, δεν μασάω!" το άφηνα μέσα στο σκυλόσπιτό έκλεινα τον σήτα από τον περιφραγμένο χώρο. Άρχιζε να κλαίει! Δεν έχει συνηθίσει το μέρος, γνωρίζει μόνο την δική μου μυρουδιά, δεν θα καθόταν ήσυχο όλη την νύχτα. 

 "Διάολε! Και τώρα τι?" μουρμουρώ, βρίσκω ένα κουτί για εικοσάκιλη μελισσοτροφή το βάζω και ένα κομμάτι από ένα τόπι ύφασμα, και το παίρνω στο σπίτι για να κοιμηθεί εκεί μέσα καθώς θα είναι δίπλα μου στο υπνοδωμάτιο. "Καλά δεν θα κοιμηθώ καθόλου σήμερα" σκέφτομαι, ζέστη πολύ, ανοίγω την μπαλκονόπορτα γιατί το ακούω να λαχανιάζει διαρκώς, σηκώνομαι και του βάζω νερό μέσα στην κούπα του, πίνει αχόρταγα για ακόμα μια φορά "Θεέ μου πόσο διψάει το καημένο!". Του λέω "Τώρα νάνι σατανά και θα δω τι θα κάνω με σένα αύριο", το βάζω πάλι μέσα στο κουτί του, μένει εκεί με το κεφάλι του να στηρίζεται στα πλαϊνά του κουτιού, φρόνιμο, "Μπράβο λέω! Το έπιασε αμέσως!". 

 Περνά λίγη ώρα  και αρχίζει να με πιάνει και εμένα ο ύπνος, ακούω όμως λίγη φασαρία, προσπαθεί το καημένο να βγει από το κουτί, τα καταφέρνει. Ακόμα μια δόση από λαίμαργο νερό, και μετά πάει να ξαπλώσει πάνω στο μάρμαρο της σόμπας, "Ζεσταίνεται το καημένο, και πήγε στην δροσιά του μαρμάρου για να κοιμηθεί" οι σκέψεις στο κεφάλι μου, ένα αμυδρό χαμόγελο απλώς στο πρόσωπο μου. Με νικά και εμένα η κούραση, και δυο αδέσποτάκια καταλήγουν στην αγκαλιά του Μορφέα μαζί.  


 Σήμερα του ετοίμασα το γιατάκι του, βάζοντας το κουτί του μέσα στο σκυλόσπιτο και το νερό και την τροφή του από δίπλα, έφαγε, κοιμήθηκε έξω από αυτό. Ευκολάκι, στροφάρει ο μικρός ο τσοπανάκος!

 Οπότε στο δια ταύτα τσακαλάκια μου, όποιος γουστάρει ένα μικρό τσοπανάκο να το υιοθετήσει, έναν τετράποδο Χάρυ Πόττερ (με το σημάδι στην ούγια του μετώπου του χα χα χα), ένα μικρό Παοκτσίδικο ασπρόμαυρο κουταβάκι απλώς μου το ζητά! Ένα  μικρό και πανέξυπνο καλό κουταβάκι περιμένει κάποιος από σας να το αγαπήσει και να το βάλει στην ζωή του.

 Γιατί εάν μείνει με τον Αρκούδα αυτός εγγυημένα θα το εκπαιδεύσει να μασουλά μελισσοκόμους, πολιτικούς και ξερόλες! Θα το κάνει αλητάμπουρα Παοκτσή, θα το κάνει τρομερό και φοβερό μελισσοσκυλό, κέρβερο σωστό, και θα έρχεται με τον μεγάλο πλέον τσοπανάκο του στις μαζώξεις των μελισσοκόμων και μαζί οι δυο οι τρελοί και αδέσποτοι θα τους μακελεύουν όλους τους!

 Χα χα χα.


 Adios Amigos Locos












Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 9/6/2019 

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019

Εκλογές Τώρα!



 Τι λέει άρρωστοι?

 Σας έπιασε το στερητικό σύνδρομο τώρα που τελείωσαν οι εκλογές?

 Καμιά τρεμούλα στα χέρια?

 Κανένα ρετάρισμα στην ομιλία?

 Κανένα γλάρισμα των ματιών?

 Σάλια τρέχουν από το στόμα?

 Ααααα από όλα έχει το κατάστημα ε?

 Χα χα χα.

 Μην μασάτε θα έχετε ακόμα μια δόση από εκλογές σε ένα περίπου μήνα, και μετά πάπαλα για τέσσερα χρόνια (καλά λέμε τώρα! Γιατί κάτι μου λέει ότι εκτός από καλά γέλια τα επόμενα χρόνια με αυτά τα γίδια στην βουλή θα έχουμε επίσης και μεγάλα πολιτικά δράματα χα χα χα).

 Οπότε εσείς καημενούλια μου πως θα την βγάλετε χωρίς την εβδομαδιαία δόση σας?

 Μην μασάτε εδώ είναι ο Ακρούδας!

 Ελπίζω να έχετε κρατήσει όλα εκείνα τα ψηφοδέλτια που σας έδωσαν οι τόσοι υποψήφιοι (έλα που μου κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε! Εκείνα τα σταυρωμένα και με το barcode επάνω για να ξέρουν ποιος ψήφισε τι).

 Τα έχετε ακόμα ε?

 Ωραία! Μην τα υπολογίζετε για προσανάμματα στην σόμπα για τον χειμώνα, θα κάνουμε άλλη ομορφιά εμείς.

 Οπότε θα πάρω μερικές κυψέλες μου και θα κάνω πάνω στην οροφή τους μια σκισμή με γωνιακό τροχό και θα τις βάλω σε κεντρικά σημεία στα χωριά και στις πόλεις και εσείς θα παίζετε «εκλογές» με τα ψηφοδέλτια που σας έχουν δώσει όλοι αυτοί οι υποψήφιοι (και εάν είσαστε και καλά παιδάκια ίσως βγάλω και από μέσα τους τις μέλισσες! Χα χα χα).

 Και μάλιστα μπορείτε και να κάνετε και καταμέτρηση, και μετά να ανακοινώνετε τα αποτελέσματα σε όσους δεν βγήκαν δημοτικοί σύμβουλοί ή δήμαρχοι για να χαίρονται και αυτοί, μια που ξεχάσανε ότι σε κάθε δημοτικό συμβούλιο υπάρχουν 30-40 θέσεις, και συνολικά όλοι οι υποψήφιοι για τις εκλογές ξεπερνούσαν το ένα εκατομμύριο, οπότε μαθηματικά μάλλον κάποιοι θα μένανε έξω από τα καλά τα κόλπα!

 Χα χα χα.

 Αχ αχ αχ!

 Τι Άγιος άνθρωπας αυτός ο Αρκούδας που όλα τα πολιτικά πρεζόνια καθώς και τα χασικλόνια που με αίσθημα ευθύνης ασχολούνται με τα κοινά τα σκέπτεται!

 Χα χα χα.


 Adios Amigos Locos











 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 3/6/2019

Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Πιο πωρωμένος με την μέλισσα από αυτό, πεθαίνεις!


 Βίο Ανθόσπαρτο στην κόρη του Δασκάλου μου Ιωάννα που σήμερα ένωσε την ζωή της με τον εκλεκτό της καρδιάς της Θεόδωρο. Είθε να ζήσουν μια ζωή ευτυχισμένη μέσα στην χαρά και την ευτυχία και με ευτυχισμένους και γεμάτους υγεία μελισσοκομικούς απογόνους.

 Και εδώ απαντιέται και η απορία "Είναι ικανό αυτό το μελισσοκομικό αγρίμι ο Αρκούδας να αφήσει τον γάμο για να πάει για πουρνάρια?" και η απάντηση είναι "Όχι! Δεν είναι ικανός ο Αρκούδας να αφήσει τον γάμο για να πάει για πουρνάρια, αλλά για τα παλιούρια αλλάζει το ζήτημα!"

 Χα χα χα.


 Adios Amigos Locos








 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 2/6/2019

Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

Μα που είναι χαμένη αυτή η ψυχή?


 Και εδώ είναι η απάντηση στο "Μα που έχει χαθεί ο Αρκούδας τον τελευταίο καιρό!", η ομάδα πετάει μαιμούνια και είμαστε στο διαρκές τρέξιμο πλέον! Χα χα χα. 


 Για να το δούμε και με το Drone την παραπάνω εικόνα!

 Χα χα χα. 

 Μετά από μια μέρα πλήρη ελέγχου στα μελίσσια (πλήρης έλεγχος ανά 5 ημέρες σε ανθοφορίες σαν το παλιούρι, γιατί αλλιώς δεν θα έχεις τέτοιες φωτογραφίες, αλλά φωτογραφίες με μελίσσια να κρέμονται σαν τσαμπιά από τα κλαδιά! Χα χα χα. Ειιιιιι! Ξέρετε δεν είναι και η  καλύτερη ένδειξη για το εάν ένας μελισσοκόμος είναι καλός οι υπερβολικά πολλές φωτογραφίες με αφεσμούς! Πότε θα το καταλάβετε αυτό? Χα χα χα), βάζουμε μερικές δεκάδες ορόφους με χτισμένα πλαίσια (και μελωμένα, για αυτό και τα εξωτερικά καπάκια, για να σκεπάζεις με αυτά τους ορόφους με τα μελωμένα πλαίσια όταν είσαι μέσα στα μελισσοκομεία, μην ξεκινήσεις άθελα σου καμία λεηλασία), στα μελίσσια που έχουν δεκαρώσει σε πληθυσμούς (και έχουν πάνω από 6-7 γόνους). 

  Το πλεονέκτημα εάν είσαι παλιός μελισσοκόμος (και δεν πουλάς αβέρτα παραφυάδες! Δυστυχώς ή ευτυχώς το κάθε τι έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα!) είναι ότι έχεις ένα τεράστιο απόθεμα από χτισμένα πλαίσια, που μερικές χρονιές το βάρος του κεριού τους ισοδυναμεί κυριολεκτικά με πολλαπλάσιο βάρος σε μέλι. Και ευκαιρία είναι να τα δώσεις σε δεκαράκια έτσι ώστε μέσα στις τελευταίες εβδομάδες που μπορούν με αξιώσεις να αναπτυχθούν λίγο ακόμη τα μελίσσια (το πολύ πολύ 1-2 εβδομάδες ακόμη! Σπάνια να συνεχίσουν να αναπτύσσονται -μόνο με την εξωτερική νεκταροέκκριση!- μέχρι το τέλος αυτού του μήνα) και να μεταβληθούν σε πραγματικά εικοσάρια με την βοήθεια των χτισμένων πλαισίων. 

 Οπότε και η χθεσινή γνώση μετατρέπεται έτσι ακριβώς σε σημερινή δράση, καθώς και η σημερινή γνώση μπορεί να μετατραπεί σε αυριανή δράση (αυτή η κουβέντα αμέσως μετά από τοποθέτηση ορόφων συνήθως υπονοεί μετακίνηση, ας είναι καλά οι βροχές, καθώς και κάποια "περίεργα" τερτίπια ορισμένων- θα υπάρξει σχετική ανάρτηση σύντομα!-).

 Οπότε παίδες ελπίζω να είναι τελείως δικαιολογημένη η απουσία μου από τα κοινωνικά δίκτυα (ποιος τα γαμάει αυτά! Χα χα χα), και κυρίως από το blog μου (Ούπςςςς!). 

 Είπαμε η άνοιξη είναι Κόλαση, αλλά εάν δεν τρέξεις σαν τρελός αυτή την εποχή πιθανότατα και η υπόλοιπη χρονιά να είναι Κόλαση (στην μελισσοκομία φυσικά ακόμα και εάν τρέξεις αυτή την περίοδο πάλι μπορεί να είναι η χρονιά Κόλαση! Μην τολμήσει ποτέ κανείς να μου πει ότι αυτά δεν τα έχω πει εγώ!)!

 Υπομονή, ο χειμώνας δεν είναι μακριά, τότε θα υπάρξει χρόνος και για μια ανάσα, μέχρι τότε όμως το κεφάλι κάτω και τρέχουμε ταχύτερα και από την ταχύτητα του φωτός!

 Χα χα χα. 



 Adios Amigos Locos







Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 1/6/2019