Τριακοστή
πρώτη ανάρτηση της σειράς απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν σήμερα. Έχω ένα
φοβερό πονοκέφαλο και επειδή είμαι και σαδιστής θα φροντίσω να αποκτήσετε και εσείς
ένα αντίστοιχο πονοκέφαλο διαβάζοντας την χα χα χα. Επίσης έμαθα ότι άρχισαν σιγά
σιγά αντίστοιχες σειρές ερωτοαπαντήσεων να κάνουν επιτέλους και άλλοι
μεγαλομελισσομπλόγκερς, και τους καλωσορίζω σε αυτή την νέα ενασχόληση τους.
Χαίρομαι που απόκτησαν αυτοπεποίθηση για τις γνώσεις
τους και αποφάσισαν και να απαντούν σε ερωτήσεις άλλων, και κυρίως να τις δημοσιοποιούν. Πιστεύω ότι θα βοηθήσουν περισσότερο τους άλλους έτσι από το να βγάζουν
αναρτήσεις με σουβλισμένους υπουργούς αγροτικής ανάπτυξης χα χα χα. Καλώς τους και
ας άργησαν.
Επίσης χαίρομαι που δίνω
ιδέες σχετικά με την εξέλιξη της θεματολογίας τους. Μάλλον κάτι πρέπει να κάνω σωστά
φαίνεται χα χα χα.
Πολλά είπαμε και σήμερα πάμε παρακάτω.
151. Υπάρχουν και εποξικά αστάρια για ξύλο όπως
το Novepox
(άσπρο) γίνεται (γυαλί)
χωρίς πόρους. Μετά ένα χέρι λαδομπογιά
και τέλος (σχόλιο στην ανάρτηση μου Trust Me, I m an Engineer όπου περιγράφω τον τρόπο βαφής κυψελών που προτείνει το
εργαστήρι μελισσοκομίας του ΑΠΘ). Bear's Nest: **** δεν τα έχω δοκιμάσει και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για
αυτά σχετικά με την αποτελεσματικότητα τους σε βάθους χρόνου (χρειάζονται
αρκετά χρόνια δοκιμής για να βγάλεις πόρισμα, και σε σύγκριση με κυψέλες στις
ίδιες συνθήκες τοποθετήσεων και υλικού αλλά με διαφορετική βαφή για να δεις τι
αξίζει το κάθε τι) αλλά τα εποξικά χρώματα στην πραγματικότητα
"πλαστικοποιούν" την κυψέλη και δεν είμαι σίγουρος για τις επιπτώσεις
που θα έχουν στο μελίσσι μακροπρόθεσμα (μην ξεχνάμε ότι με τα εποξικά χρώματα
γίνονται τα βιομηχανικά πατώματα καθώς και οι στεγανοποιήσεις στις πισίνες.
Αλλά δυστυχώς τα μελίσσια ούτε πατώματα είναι, αλλά ούτε και πισίνες, αλλά
ζωντανοί οργανισμοί χα χα χα). Ήδη έχω βγάλει αρνητικό πόρισμα για τις ίδιες
τις πλαστικές κυψέλες και το έχω δημοσιοποιήσει μέσα στα πλαίσια αυτού του blog (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Αποχαιρετισμός στα όπλα).
Στην πραγματικότητα αν θέλεις την
απόλυτη λύση για την ετοιμασία κυψελών για να αντέξουν πολλά χρόνια με ελάχιστο
κόστος σε χρόνο (κυρίως) και χρήμα η λύση είναι μια, το παραφινάρισμα κυψελών.
Μέθοδος που έχει δοκιμασθεί
μακροχρόνια χωρίς αρνητικές επιπτώσεις για τα ίδια τα μελίσσια. Με μια παραφινιέρα
μπορείς να παραφινώσεις σε μια ημέρα 100 κυψέλες με ένα κόστος 70-80 ευρώ (για
την παραφίνη) και τελείωσες. Μετά από χρόνια όταν θα θέλεις να ξανασυντηρίσεις
τις κυψέλες σου απλώς τις παίρνεις και τις ξαναπαραφινώνεις και τις κάνεις και
απολύμανση ταυτόχρονα χωρίς φλόγιστρο. Μια μέθοδος με μόνο πλεονεκτήματα και το
μόνο που χρειάζεται είναι ένα αρχικό (μικρό) κόστος επένδυσης, και στην
πραγματικότητα είναι μια μέθοδος μονόδρομος για επαγγελματίες μελισσοκόμους.
Οπότε πριν πας για βαριές
βιομηχανικές λύσεις βαφής κοίτα και την λύση της παραφίνης που έχει ήδη
δοκιμασθεί στην πράξη πάνω σε μελίσσια μακροπρόθεσμα (και από το εργαστήριο
μελισσοκομίας του ΑΠΘ).
Επίσης ήδη υπάρχουν προμηθευτές
που πουλάνε παραφιναρισμένες κυψέλες (και μάλιστα βαμμένες!) οπότε δεν
χρειάζεσαι ούτε καν να κάνεις παραφινιέρα, ούτε να χάσεις και την μια ημέρα
εργασίας. Φυσικά δεν θα τους αναφέρω εδώ γιατί διαφήμιση δεν κάνω σε κανένα, αλλά
στα πλαίσια αυτού του blog έχουν παρουσιασθεί τέτοιες κυψέλες (χωρίς φυσικά
αναφορά από που τις πήρα).
Μπορείς δαπανώντας μερικά λεπτά
τις ώρας για έρευνα στο διαδίκτυο να διαπιστώσεις τα πλεονεκτήματα της μεθόδου
και τα προϊόντα που σου έχω αναφέρει. Από την δική μου την πλευρά αυτός θα
είναι ο δρόμος που θα ακολουθήσω στο μέλλον βάση της εμπειρίας μου και της
έρευνας μου.
Παίδες έχω ακούσει
πολλές μεθόδους για βαφή κυψελών, από πίσσα* στο πάτωμα της κυψέλης, βαριά
βιομηχανικά χρώματα, χρώματα για βαφή πλοίων κ.α. Δεν είμαι σίγουρος ότι το
κάθε ένα από αυτά είναι κατάλληλο για βαφή κυψελών που θα έχουν για πολλά
χρόνια ζωντανούς οργανισμούς (μπορεί ακόμα και για δεκαετίες! Αν είσαστε
τυχεροί ή στον Νότο χα χα χα) όπως και θα παραχθούν εκεί μέσα τρόφιμα που θα
χρησιμοποιηθούν για ανθρώπινη χρήση και κατανάλωση (μέλι, πρόπολη, κερί για κηραλοιφές,
βασιλικός πολτός και πρόπολη*). Καλό είναι να υπάρχουν από ανεξάρτητα ερευνητικά
ιδρύματα (πχ Εργαστήρι μελισσοκομίας του ΑΠΘ) έρευνες σχετικά με την καταλληλότητα
αυτών των υλικών για χρήση σε κυψέλες και σε μελίσσια.
Δυστυχώς έχω ακούσει πολλές μεθόδους επεξεργασίας
κυψελών χωρίς καμία έρευνα από πίσω τους, από παλιούς και έμπειρους
μελισσοκόμους (και ακόμα χειρότερα και από νέους μελισσοκόμους!) οι οποίοι δεν
δέχονται και κουβέντα πάνω σε αυτές τις μεθόδους τους. Καλό είναι να θυμούνται οι
ίδιοι αδιάλλακτοι μελισσοκόμοι ότι τα παραπάνω προϊόντα της κυψέλης τα δίνουν
και στα μέλη της οικογενείας τους, και θα έπρεπε να έχουν έστω ένα στοιχειώδες μέλημα
για την υγεία τους!!!
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις διάφορες
θεραπείες που έχουν βγει από τους διάφορους μελισσοκόμους και δεν έχουν έρευνες
για την καταλληλότητα τους από τα ερευνητικά ιδρύματα.
*Πίσσα και πρόπολη, SOS ζήτημα αυτό! Πολλές φορές σε μελίσσια που είναι
κοντά σε δρόμους που τους ασφαλτώνουν (ή σε ταράτσες που τις περνούν πίσσα) οι
μέλισσες φέρνουν πίσσα ως πρόπολή!!! Αυτή η πρόπολη έχει μαύρο χρώμα και την υφή
της πίσσας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι κατάλληλη για να γίνει βάμμα πρόπολης αυτή η πρόπολή.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να
γίνει έρευνα και για το ποια είδη πρόπολης είναι κατάλληλα για φαρμακευτική
χρήση. Καλό είναι στα μέρη που θα έχετε τοποθετήσεις στα μελίσσια σας να κοιτάτε
αν ασφαλτοστρώνουν δρόμους και αν σας φέρνουν τέτοια πρόπολη τα μελίσσια να μην την χρησιμοποιείτε για φαρμακευτική
χρήση.
152. Έφτιαξα
πλαίσια αντιβαρροα σαν αυτά του Βασίλη του Καλαμιώτη, με δυο παράλληλους
κηρηθροφορείς σε απόσταση 4 εκατοστά, με φύλλο κηρήθρας στο πάνω μέρος, και τίποτα
από κάτω. Σε 10 μέρες, το είχαν χτίσει μέχρι κάτω, και το είχαν σφραγίσει με κηφηνογονο . Χθες
το βράδυ μετά από παραμονή μια μέρα στη κατάψυξη, άνοιξα τον κηφηνογονο, και παρατήρησα
αρκετή βαρροα μέσα, αν και είχα κάνει σε όλα θεραπεία τον Γενάρη. Το ερώτημα είναι
τώρα , να πετάξω ή να λιώσω το κερί από τον χαλασμένο γόνο, ή να το δώσω να το καθαρίσουν
οι μέλισσες? Εγώ κλίνω προς την πρώτη θέση γιατί φοβάμαι συψηγονίες. Τι λες? Αυτό
βέβαια θα καθυστερήσει λίγο τα μελίσσια, γιατί έχουν ήδη ξεκινήσει και μερικά πήραν
ήδη όροφο, και πάνε σφαίρα, αλλά δεν βλέπω άλλη λύση, επειδή σκοπεύω να
επαναλάβω τον χειρισμό τουλάχιστον άλλες δυο φορές. Bear's Nest: Μπράβο *** ***** που
επιμένεις στις μηχανικές μεθόδους καταπολέμησης της βαρρόα! Κρίμα που κάνεις
ερωτήσεις νέουρα σχετικά με αυτές! Χα χα χα.
Φυσικά
και δεν θα καταστρέψεις τις κηφηνοκερύθρες, είναι κεφάλαιο και συμπυκνωμένη
εργασία, ενέργεια και χρόνος των μελισσών! Θα πρέπει να τις ξαναχρησιμοποιήσεις
όσο το δυνατό περισσότερες φορές. Τα μελίσσια σου αν είναι έτοιμα για όροφο
(είναι και τελείως νότια οπότε δεν κινδυνεύουν και ιδιαίτερα από το κρύο) δεν
κινδυνεύουν τόσο από τις σηψηγονίες (που μπορούν να προκληθούν αν θανατωθεί
μαζικά γόνος -λόγου κρύου- και δεν έχει αρκετό πληθυσμό το μελίσσι για να το
καθαρίσει σύντομα με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα επικίνδυνο βακτηριακό
φορτίο στον νεκρό γόνο που μπορεί να μεταδοθεί μετά σε όλο το μελίσσι), γιατί
απλούστατα έχουν τον πληθυσμό να καθαρίσουν άμεσα τον γόνο (σε τέτοια μελίσσια
είχα βάλει πλαίσια από μελίσσια που είχανε πεθάνει από πείνα-και όλες οι
μέλισσες ήταν χωμένες με το κεφάλι μέσα στα κελιά- και τα είχαν καθαρίσει μέσα
σε 1 ημέρα).
Απλώς
αν θέλεις λίγο να τα βοηθήσεις καλά είναι να χαράξεις λίγο τον κηφηνογόνο με
μαχαίρι ή το ξέστρο (όπως πρέπει να κάνεις όταν βάζεις τον κηφηνογόνο από τα
αρρενοτόκα μελίσσια στα μελίσσια που κάνεις την συνένωση με αυτά ή απλώς
προσθέτεις τα πλαίσια από τα τιναγμένα αρρενοτόκα μελίσσια) και αν θέλεις να
τινάξεις λίγο τον κηφηνογόνο για να πέσει ένα μέρος του νεκρού γόνου κάτω (αυτό
θα το κάνεις κρατώντας από την μια γωνία το πλαίσιο και χτυπώντας ελαφρά την
άλλη γωνία σε ένα σταθερό μέρος με αποτέλεσμα η αδράνεια να αναγκάζει τον γόνο
να ακολουθεί ομαλή ευθύγραμμη τροχιά προς το έδαφος όπως θα έλεγε και ο Νεύτωνας
χα χα χα).
Προσοχή όμως σε αυτό το σημείο, δεν βαράμε το
πλαίσιο σαν αρκούδα! Δεν το κάνουμε αυτό τον χειρισμό αμέσως όταν βγάζουμε το
πλαίσιο από τον καταψύκτη (γιατί το παγωμένο κερί είναι πολύ εύθραυστο και
θρυμματίζεται υπερβολικά εύκολα). Και δεν το κάνουμε αυτό αν η κηφηνοκερύθρα
μας δεν έχει σύρματα για να συγκρατούν το κερί (δηλαδή αν έχουμε βάλει απλώς
ένα πλαίσιο ασυρμάτιστο και αυτά απλώς χτίσανε κηφηνοκερύθρα επάνω του) γιατί
μπορεί να ξεκολλήσει η κηφηνοκερύθρα από επάνω από το πλαίσιο.
Μην σαμποτάρετε τον εαυτό σας και τα μελίσσια
σας από την υπερβολική επιφυλακτικότητα σας, και την υπερβολική προσοχή που
δίνετε σε κάθε χειρισμό σας. Ναι πράγματι δεν θα έδινα την ίδια συμβουλή τώρα
σε κάποιον που ήταν στον βορρά και είχε ένα μελίσσι πεντάρι σε πληθυσμό όπως
την δίνω σε σένα. Αλλά θα την έδινα αυτή την συμβουλή και στον βόρειο
μελισσοκόμο σε ένα μήνα από τώρα (27/2/2016) που θα είχε σχεδόν δεκαρίσει αυτό
το μελίσσι και θα είχε μπροστά του τις καλοκαιρίες του Βορειοελλαδίτικου
Απρίλη.
Ο παραπάνω μελισσοκόμος
είναι ένας πολύ καλός χομπίστας και όχι μόνο! Αλλά ακόμα δεν έχει την
απαραίτητη μελισσοκομική αυτοπεποίθηση παρόλο που ήδη έχει ένα πολύ καλό
επίπεδο γνώσεων στην μελισσοκομία. Αυτό είναι κάτι που το παρατηρώ σε πολλούς καλούς
νέους μελισσοκόμους. Μην μασάτε παίδες και βασιστείτε στους εαυτούς σας! Τις μελισσοκομικές
γνώσεις τις έχετε ακόμα και αν σας λείπει η έμπειρη ματιά ενός παλιού
μελισσοκόμου.
Επίσης μην
υπεραναλύετε μερικά μελισσοκομικά ζητήματα παραπάνω από ότι πρέπει πχ ζητήματα
τροφοδοσίας (τρία μείγματα υγρών τροφών, 4 μείγματα στερών τροφών και μόνο, για
ποιο λόγο τόση φιλολογία σχετικά με αυτές?) και τοποθετήσεων όπως πχ στα έλατα,
1 στις 4 δίνουν καλά, όσο και οι βελανιδιές! Αλλά γίνεται ο κακός ντόρος με
αυτά στις διαδικτυακές μελισσοκομικές συζητήσεις ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε για
το βελανιδόμελο ανάρτηση καν πριν βγάλουμε την αντίστοιχη ανάρτηση εδώ (βλέπετε
προηγούμενη ανάρτηση Μαύρο Μέλι: Το Βελανιδόμελο)!
Χαρακτηριστικό
των λιγότερο έμπειρων μελισσοκομικά μελισσοκόμων είναι ότι δίνουν ατελείωτη προσοχή
σε δευτερεύοντα θέματα ή να είναι υπερβολικά προσεκτικοί με μελισσοκομικούς
χειρισμούς και προσπαθούν να διασφαλίσουν
ότι θα είναι οι μελισσοκομικοί τους χειρισμοί τελείως ασφαλείς σε κάθε
περίπτωση και εποχή.
Μελίσσια
χειριζόμαστε και δεν αφοπλίζουμε θερμοπυρηνικά όπλα παίδες! Σας το είπα χίλιες
φορές ήδη η λέξη που θα πρέπει να χαρακτηρίζει ένα μελισσοκόμο είναι μια. ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!! Χα χα χα.
153. Λάζαρε καλησπέρα. Αν μπει ποντικός μέσα στην κυψέλη
υπάρχει περίπτωση να αφήσει μυρωδιά μέσα και να υπάρχει πρόβλημα με τις
μέλισσες? Ισχύει κάτι τέτοιο η μαλακίες είναι? Bear's Nest: Δεν είναι τόσο πρόβλημα μυρουδιάς αλλά ότι μπορεί να
ενοχλήσει τις μέλισσες (φυσικά μιλάω για ποντίκι μέσα σε ζωντανή
κυψέλη-μελίσσι, έχω πετύχει ποντικό του δάσους μέσα σε ζωντανή κυψέλη πάνω από
το κερόπανο τον χειμώνα να έχει κάνει μια υποτυπώδη φωλιά) και να τις διώξει
λόγου της διαρκής ενόχλησης τους (από την κίνηση του, το ότι μπορεί να τρώει τα
αποθέματα τους, και μερικές από αυτές) φυσικά μιλάμε για χειμερινή περίοδο όπου
οι μέλισσες είναι σε μελισσόσφαιρα και όχι σε ανοιξιάτικη και καλοκαιρινή όπου ο
ποντικός θα πρέπει να είναι σούπερ ποντικός για να αντέξει δεκάδες τσιμπήματα
από πλήρως δραστήριες μέλισσες.
Σχετικά με τις οσμές τώρα χρησιμοποιούμε
θειάφι για τα κεριά, θυμόλη για θεραπείες (όχι πάνω από 35 βαθμούς!!!)
καπνηστήρι για να ανοίξουμε τις κυψέλες, τσίπουρο για να κάνουμε συνενώσεις και
όλα αυτά δεν δημιουργούν και τόσο μεγάλο πρόβλημα, θα δημιουργήσει ένας τόσο δα
ποντικός?
Ακόμα και οι οσμές που ενοχλούν τα μελίσσια
και τα κάνουν να αλλάξουν συμπεριφορά (πχ γίδια) θέλουν δεκάδες ζώα (κοπάδι)
για να μπορέσει η οσμή τους να επηρεάσει το μελίσσι.
Φυσικά αν έρθει ένας ποντικός που έχει ξυριστεί
πριν από λίγες ώρες και έχει βάλει μια χούφτα after shave επάνω
του ή έχει πιεί μισό μπουκάλι τσίπουρο ναι τότε μπορεί να κάνει το μελίσσι
επιθετικό όπως μπορεί να κάνει επιθετικό ένα μελίσσι ένας μελισσοκόμος που έχει
κάνει το ίδιο χα χα χα.
154. Άρχοντα του σκότους εδώ στο αγαπημένο
μας προφίλ θέλω να θέσω ένα θέμα προς συζήτηση. Αλλαγή βασίλισσας - υπέρ, κατά,
γιατί, πως και αν πρέπει-. Εκτός και αν αφήσεις τα ποιήματα στο blog και πετάξεις
καμία ανάρτηση ερωτήσεις-απαντήσεις. Bear's Nest: Καλή
ερώτηση ****** θα μπει στην αντίστοιχη σειρά. Ναι η βασίλισσα κανονικά θα
πρέπει να αλλάζεται μετά την δεύτερη χρονιά (στην δεύτερη χρονιά της φτάνει στο
μέγιστο της γέννας της), και μετά συνήθως το μόνο που μπορείς να περιμένεις από
αυτή είναι η πτώση της, και η
αντικατάσταση της.
Φυσικά έχει παρατηρηθεί από πολύ παλιούς και
έμπειρους μελισσοκόμους βασίλισσες να αποδίδουν πολύ καλά και στην τρίτη χρονιά
αλλά αυτό είναι συνήθως η εξαίρεση (φυσικά εδώ κολλάει το καλή μάνα είναι η
μάνα που γεννάει).
Το πρόβλημα του αν δεν κάνεις εσύ την αλλαγή
είναι να αποφασίσει μόνο του το μελίσσι να την αντικαταστήσει, αλλά αυτό να το
κάνει σε μια στιγμή τελείως ακατάλληλη για αυτό (ή μπορεί ακριβώς του ότι είναι
ακατάλληλη η στιγμή να μην την αντικαταστήσει και να μείνει το μελίσσι με μια
μάνα που δεν μπορεί να αποδώσει και να αποδυναμωθεί τρομερά από έλλειψη νεαρής
ηλικίας πληθυσμών πριν το ξεχειμώνιασμα).
Ακατάλληλες στιγμές είναι μια ξαφνική έλλειψη
από γύρη (πχ στα πεύκα) ή μια ξαφνική παύση της νεκταροέκκρισης (πχ ξηρασία στο
καλοκαίρι) η οποία μπορεί να οδηγήσει την νέα μάνα να μην έχει την δυνατότητα
να γεννήσει όταν βγει.
Τώρα στο θέμα της αλλαγής καλό είναι η μάνα
είτε να σημαδεύεται με το χρώμα της χρονιάς που βγήκε (ή να σημαδεύεις την
κυψέλη με πινέζα ή καρφίτσα αντίστοιχου χρώματος της βασίλισσας) και κάθε
δεύτερη χρονιά να αλλάζεις την βασίλισσα είτε όταν κόβεις παραφυάδες να
θανατώνεις την παλιά βασίλισσα και να αφήνεις βασιλικά κελιά και στις
παραφυάδες που θα κόψεις, και στο αρχικό μελίσσι (που θεωρώ ότι είναι ο
καλύτερος τρόπος γιατί δεν χρειάζεται να ασχοληθείς με την βασιλοτροφία μόνο
για παραγωγή βασιλισσών) ή να εισάγεις βασίλισσες μέσα σε κλουβάκι στην
περίπτωση που κάνεις βασιλοτροφία και παράγεις μόνος σου βασίλισσες (ή
προμηθεύεσαι βασίλισσες από βασιλοτρόφους). Φυσικά κάθε χειρισμός έχει και τα
μειονεκτήματα του (πχ σκοτώνεις εσύ την παλιά βασίλισσα αλλά δεν κατορθώνει το
μελίσσι να βγάλει βασίλισσα που να γεννά λόγου μη εκκόλαψης ή μη γονιμοποίησης)
ή δεν αποδέχονται την νέα βασίλισσα που εισάγεις εσύ σε κουτάκι (εάν δεν υπάρχουν
αυγά από την παλιά βασίλισσα σε αυτό το μελίσσι πάλι μπορεί να υπάρξει
πρόβλημα).
Πάντως αν αποφασίσεις να αντικατέστης
βασίλισσες θα πρέπει να έχεις υπόψη τα δύο προβλήματα που θα έχεις. Πρώτο και
βασικό (για τους περισσότερους μελισσοκόμους) το ότι θα πρέπει να έχεις γνώση
της ηλικίας της βασίλισσας (είπαμε σημάδεμα της βασίλισσας ή της κυψέλης και
καλά θα ήταν να κρατάς ένα αρχείο με τις ηλικίες των βασιλισσών σε κάθε
κυψέλη).
Δεύτερο και όχι τόσο βασικό (όχι τόσο βασικό
για τους περισσότερους μελισσοκόμους, για μένα και μερικούς ακόμα παράξενους
μελισσοκόμους είναι βασικότατο) είναι ο ψυχολογικός παράγοντας. Εμείς οι
μελισσοκόμοι είμαστε εκπαιδευμένοι να προστατεύουμε την βασίλισσα, να κοιτάμε
να μην πάθει τίποτα, να την προσέχουμε σαν τα μάτια μας. Όταν θα αρχίσεις να
σκοτώνεις συστηματικά και μαζικά βασίλισσες θα νοιώσεις κάπως παράξενα. Σαν να
σκοτώνεις μέλη της οικογενείας σου, αν μπορείς να το ξεπεράσεις τότε θα γίνεις
καλός μελισσοκόμος αλλά φυσικά από εκείνο το σημείο και μετά δεν θα διαφέρεις
σε τίποτα από τους κτηνοτρόφους που σκοτώνουν το ζωικό τους κεφάλαιο (πχ για
παραγωγή κρέατος). Είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή που θα σε κάνει να νοιώσεις
ότι δεν διαφέρεις και ιδιαίτερα από τα πλάσματα που παρασιτούν από το μελίσσι
(πχ σφήκες, αχερόντειες, βαρρόα).
Συναισθήματα απλώς θα μου πεις, ναι παράλογα
συναισθήματα από άτομα που υποκριτικά κρύβονται πίσω από το γεγονός ότι μπορεί
το μελίσσι να κάνει την "βρόμική" δουλειά για αυτούς. Εκείνο που δεν
κρύβεται πίσω από αυτή την τακτική είναι ότι το μόνο που ενδιαφέρει τους
μελισσοκόμους που θα το κάνουν είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους τους (κάτι που
είναι δεδομένο σε ένα επιχειρηματία). Λόγια πολλά, φτώχια βαριά, ο μελισσοκόμος
είναι επιχειρηματίας και το μελίσσι ένας υπεροργανισμός και μέλημα του
μελισσοκόμου είναι το ίδιο το μελίσσι και όχι ένα μεμονωμένο μέλος του. Όσο και
αν κάτι μέσα σου λέει ότι αυτό είναι θεμελιώδες λάθος χα χα χα.
Τα παρακάτω είναι η συζήτηση που έκανα με ένα μελισσοκόμο
(οκ περισσότερο είναι οι δικές μου απαντήσεις χα χα χα) που έναυσμα της ήταν η
παραπάνω ανάρτηση που έβγαλα στο προφίλ μου
«Οξύς επίμονος πόνος στον δικέφαλο του δεξιού χεριού από την προσπάθεια
να βγάλεις μερικές δεκάδες κιλά κρυσταλλωμένο μέλι και κερί με την σέσουλα από
το δοχείο ωρίμανσης!!!
Αξία Ανεκτίμητη!
Χα χα χα.»
155. Το μέλι οκ είναι σφιχτό αλλά κερί που βρέθηκε στο μέλι; Bear's Nest: *****
άλλαξα την θέση του δοχείου ωρίμανσης και δεν ήταν τελείως επίπεδο με αποτέλεσμα
όταν πήγαινα να το φιλτράρω το μέλι να μου πέφτει το φίλτρο μέσα στο δοχείο
(700αρι δοχείο) οπότε άλλαξα την τακτική και έβαζα αφιλτράριστο μέλι και το
φιλτράρω στην έξοδο
Δυστυχώς το 38αρι φίλτρο στα
700δοχεία (540 lt Μέλι
= 700 kg μέλι) ωρίμανσης έχουν μόνο 1 με 2 χιλιοστά περιθώριο
τα σκέλη του φίλτρου να πατάνε στο στόμιο του δοχείου (βλέπε φωτογραφία παρακάτω)
και εάν ρίξεις απότομα τον κουβά από το μέλι ή έχει κλίση το πάτωμα το φίλτρο
κάνει αμέσως βουτιά στο μέλι, και επειδή
δεν λέει να αδειάζεις ξανά το δοχείο ωρίμανσης για να ξαναφιλτράρεις το μέλι
(αφού καθαρίσεις το δοχείο ωρίμανσης) όταν έχεις την φούρια να απολεπίσεις και
ξεμελιάσεις χιλιάδες πλαίσια, κάνεις το δοχείο ωρίμανσης αποθηκευτικό χώρο για
αφιλτράριστο μέλι ποντικοί χα χα χα.
Είναι ατυχές ότι το 700αρι είναι
το μεγαλύτερο δοχείο που οριακά μπορεί να "δεχθεί" το 38αρι φίλτρο.
Για μεγαλύτερα δοχεία θα πρέπει να κάνεις πατέντα φίλτρο.
Μια παράμετρο που δεν μπορείς
να ξέρεις μόνο και μόνο φυσικά επειδή δεν έχεις κάνει μεγάλους τρύγους είναι το
ότι το φίλτρο κουβά με τον κουβά μέλι με κερί που ρίχνεις μέσα του αρχίζει να
"στομώνει" και να φιλτράρει όλο και πιο αργά. Στους πρώτους κουβάδες
(περίπου πες 14 κιλά ο κάθε κουβάς) το μέλι ρέει άνετα από μέσα του.
Καθώς όμως ανεβαίνουν οι
κουβάδες (περίπου στο 5ο-6ο) αρχίζει όλο και πιο αργά να περνά το μέλι από μέσα
του (γιατί αρχίζει το κερί να το μπουκώνει). Κοντά στον 9ο-10ο κουβά πλέον
ρίχνεις το μέλι σε δόσεις για να μην υπερχειλίσει το φίλτρο γιατί το μέλι
φιλτράρεται υπερβολικά αργά. Στον 12ο κουβά πρέπει να σταματήσεις το ξεμέλιασμα
γιατί θέλει ώρες για να φύγει το μέλι. 12 κουβάδες είναι 150-160 κιλά, δηλαδή
κάπου τόσο είναι λόγου φίλτρου το πόσο μέλι θα βγάλεις. Εγώ πχ θα ήθελα 20
τέτοιες μέρες για να ξεμελιάσω τα πλαίσια μου για να πάρω το μέλι που πήρα.
Επίσης πρωί πρωί της επόμενης
ημέρας θα πρέπει να καθαρίσεις το φίλτρο και να το στεγνώσεις πριν το
ξαναχρησιμοποιήσεις (οπότε χάνεις πολύτιμο χρόνο από το ξεμέλιασμα). Λύση θα
είναι να έχεις πάνω από ένα φίλτρα (αλλά φυσικά πάλι θα χάνεις χρόνο για τα
καθαρίσματα τους). Χρόνο όμως που δεν τον έχεις όταν θα πρέπει να απομελώσεις
1500-2000 πλαίσια και να μεταφέρεις κυψέλες έξω και πάλι μέσα στα πεύκα ανάμεσα
στα δύο χέρια του πεύκου. Αντίθετα αυτή την περίοδο που είναι χαλαρή μελισσοκομικά
μπορείς να βγάλεις κερί και μέλι ακόμα και με σκαρπέλο χα χα χα. Για αυτό σου
λέω ότι δυστυχώς δεν έχεις γνώση από μεγάλους τρύγους και πόσο εύκολα μπορούν
να οδηγήσουν τον εξοπλισμό σου να σου δείξει όλα τα κρυφά του μειονεκτήματα.
***** καλά είναι να κάνεις
τρύγο (παίρνω πλαίσια με μέλι από την κυψέλη) την μια μέρα και να απομελώνεις
την επόμενη αν δεν παίζει να έχεις απλώς ένα παράθυρο καλού καιρού (οπότε θα
πρέπει να κάνεις όλο τον τρύγο συνεχόμενα σε λίγες μέρες). Οπότε την μια μέρα
απολεπίζεις και αφήνεις το φίλτρο να στραγγίξει την νύχτα και την επόμενη που
θα τρυγάς οπότε όταν γυρίσεις από τον τρύγο καθαρίζεις το φίλτρο και το
στεγνώνεις όλη την νύχτα για να το χρησιμοποιήσεις την επόμενη ημέρα αμέσως
χωρίς να χάσεις χρόνο για απομέλισμα (βλέπεις πως είναι να μην έχεις άλλο να σε
βοηθά ακόμα και για απλά πράγματα όπως το πλύσιμο ενός φίλτρου? Χα χα χα).
Δεν είναι τόσο απλό το κάθε τι
να το έχεις διπλό στην αρχή που όλα τα χρήματα σου θα πάνε για πιο σημαντικά
πράγματα (κυψέλες, καύσιμα, τροφές) και δεν αποδίδει τόσο η μελισσοκομία (αν
βγάζεις τόνους μέλι, έχεις φορτηγό, και λες άλλα μελίσσια δεν θα κάνω τότε θα
αρχίσεις να αγοράζεις εξοπλισμό).
Άλλη λύση για φίλτρο είναι
ιδιοκατασκευή σαν αυτή που έχει ο δάσκαλος μου. Ένα μεταλλικό ορθογώνιο κουτί
που έχει πάνω πάνω την χοντρή σήτα για να μην περνάν τα ολόκληρα κομμάτια κερί
(απολεπίζει με μαχαίρι και όχι με πιρούνα όπως εγώ) και από κάτω έχει την λεπτή
σήτα για να μην περνάνε τα υπόλοιπα (υπάρχει απόσταση ανάμεσα στις δυο σήτες)
και στο πάτο του μεταλλικού κουτιού υπάρχει κάνουλα για να βγαίνει το
φιλτραρισμένο μέλι στον τενεκέ. Χωράει περίπου 1-2 τενεκέδες μέλι αυτή η
κατασκευή.
Μάστορας του μετάλλου είσαι
μπορείς να το κάνεις (κάντο με ΙΝΟΧ όμως). Αντίστοιχη δουλειά μπορεί να γίνει με
ένα ΙΝΟΧ δοχείο ωρίμανσης 30-70 κιλών με το φίλτρο το μεγάλο επάνω (που πλέον
δεν θα είναι τσίμα τσίμα και δεν θα πέφτει με την ανάσα σου και μόνο στο μέλι.
Το οποίο θα λειτουργεί σαν φίλτρο με αποθηκευτικό χώρο και βγάζεις
φιλτραρισμένο αμέσως μέλι είτε σε τενεκέδες (αν είναι μελίτωμα) είτε το βάζεις
στο μεγάλο δοχείο ωρίμανσης (αν είναι ανθόμελο)).
Η καλύτερη λύση που έχω δει
είναι να είναι ο μελιτοεξαγωγέας υπερυψωμένος να πέφτει το μέλι απευθείας στο
φίλτρο (δεν βάζεις κουβά) και από το φίλτρο πάει το μέλι κατευθείαν στο δοχείο
ωρίμανσης κάτω μέσα από σωλήνες (για να μπορείς να βάζεις τα διαφορετικά μέλια
σε διαφορετικά δοχεία ωρίμανσης και φυσικά τα δοχεία ωρίμανσης είναι χωρητικότητας
1 και 2 τόνων). Λύσεις φυσικά αυτές για μελισσοκόμους με δεκάδες τόνους
παραγωγής και επενδύσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στα εργαστήρια τους. Επίσης
μόνο για αυτούς είναι και οι αντλίες μελιού. Εμείς δεν είμαστε ακόμα για τέτοια
κόλπα (και ίσως να μην γίνουμε ποτέ χα χα χα)
