"Α μπα! Αυτός για να γράφει συνέχεια στο blog του δεν θα έχει μελίσσια!
Α μπα! Αυτός για να μην γράφει συνέχεια στο blog του δεν θα έχει μελίσσια!"*
* Ο κλασικός, ο μαλάκας, ο Έλληνας διαδικτυακός μελισσοκόμος
Τι λέει τσακαλάκια μου σας έλειψα? Σας λείψανε οι μελισσοκομικές αναρτήσεις μου? Ναι ε? Έτσι, έτσι, έτσι. Λίγο να σας αφήσω στην στέρηση για να αντιληφθείτε ότι κανένας δεν είναι δεδομένος!
Καλά μιλάμε το να βγάζεις ένα εξουθενωτικό οκτάωρο στο μελισσοκομείο σου και όταν γυρίζεις στο σπίτι σου να μην κάθεσαι με τις ώρες να γράφεις αναρτήσεις για το blog στον υπολογιστή είναι κάτσε καλά φάση! Ούτε καν το φανταζόμουν το πόση κούραση σε γλυτώνει αυτό! Κάτι ξέρατε εσείς και δεν καθίσατε ποτέ να το παίζετε σκλάβος σε γαλέρα! Χα χα χα.
Η οικονομία δυνάμεων θα είναι το σημερινό μας θέμα τσακαλάκια, οικονομία δυνάμεων σε κάθε τι που κάνει ο μελισσοκόμος, και γιατί ο πολλαπλασιασμός είναι άτιμο πράμα, αλλά και γιατί οι άνθρωποι μόνο μεγαλώνουν και ποτέ δεν μικραίνουν!
Για να το κάνουμε και τάλιρα το παραπάνω.
Καθώς αυξάνει ο αριθμός των κυψελών αυξάνεται και ο όγκος της εργασίας που καλείσαι να διεκπεραιώσεις πάνω στο μελισσοκομείο σου, και δυστυχώς οι δυνάμεις σου όχι μόνο δεν αυξάνονται, το κακό είναι ότι δεν μένουν και σταθερές, αντίθετα χρονιά με την χρονιά θα μειώνονται, αργά μεν σταθερά δε. Οπότε εδώ κολλάει και η έννοια της απλοποίησης των μεθόδων και χειρισμών που σας την αναφέρω διαρκώς, αλλά και η έννοια της οικονομίας των δυνάμεων.
Οι δύο πρώτες φωτογραφίες είναι από τα δύο διαφορετικά μελισσοκομεία μου στο ξεχειμώνιασμα.
Οικονομία δυνάμεων που η περσινή χρονιά μου απέδειξε ότι δεν γνωρίζω καν το τι σημαίνει αυτή η έννοια!
Μια χρονιά φοβερή από άποψη παραγωγής και ζωικού κεφαλαίου αλλά και όγκων παραγωγής μελιού! Ναι πέρσι έσπασα το ρεκόρ μου πάνω στο πόσο μέλι παρήγαγα! Και μάλιστα κατά πάρα πολύ (Πόσο? Να μην σας νοιάζειιιιιιιι! Χα χα χα).
Αλλά ταυτόχρονα πέρσι ήταν και μια φοβερή χρονιά όσο αφορά τον όγκο εργασίας που έβγαλα! Από την μια η εργασία σε ένα μεγάλο αριθμό κυψελών (2 εκατοντάδες κυψέλες), από την άλλη η καθημερινή ενασχόληση μου με το blog (και μάλιστα κατά την διάρκεια της άνοιξης έγραφα και καθημερινά βαρύτατες αναρτήσεις για τα Ημερολόγια Καραντίνας, ένας τεράστιος όγκος γραψίματος χωρίς κανένα διάλειμμα στην πιο απαιτητική περίοδο για τις εργασίες της μελισσοκομίας, την άνοιξη), αλλά και το ότι πέρσι βοήθησα περισσότερο από κάθε άλλη φορά και τον δάσκαλο μου στην μελισσοκομία, αλλά επίσης δαπάνησα και πολύτιμο χρόνο και κόπο για να δείξω και τα βασικά της μελισσοκομίας σε νεότερους μελισσοκομικά μελισσοκόμους από μένα. Και φυσικά όλα αυτά κουβαλώντας ακόμα ένα χρόνο στην πλάτη μου και με τα κιλά μου να είναι τα χαμηλότερα από κάθε άλλη χρονιά (και αυτό έχει την σημασία του, λιγότερα κιλά εκτός από λιγότερο λίπος σημαίνει όμως και λιγότερη μυϊκή μάζα, ναι μεν γίνεσαι περισσότερο ευκίνητος, αλλά ταυτόχρονα χάνεις και σε δύναμη αλλά και αντοχή!).
Όλα αυτά με οδήγησαν κυριολεκτικά σε σωματική (και ψυχολογική) κατάρρευση στους τρύγους του πρώτου χεριού του πεύκου! Πραγματικά κατέρρευσα, δεν μπορούσα με τίποτα να συνεχίσω ήδη από την 5 μέρα τρύγου (στην 3 εβδομάδα που τρυγούσα), ήταν τόσο μεγάλη η απελπισία μου που ζήτησα από τον αδερφό μου να με βοηθήσει (ήδη με είχε βοηθήσει και στις μετακινήσεις στα πεύκα), και ευτυχώς που ήρθε προς βοήθεια μου και μπόρεσα να συνεχίσω με τους τρύγους των πεύκων (που φέτος κράτησαν σχεδόν 3 μήνες! Είπαμε έσπασα το ρεκόρ παραγωγής μου, και μάλιστα κατά πάρα πολύ!). Ένα από τα ελάχιστα άτομα που με βοήθησαν στην μελισσοκομία και αυτό είναι κάτι που δεν το ξεχνώ με τίποτα**!
** Έχω κουβαλήσει ξένες κυψέλες, δεν έχουν κουβαλήσει δικές μου, έχω δείξει τα σχετικά με την μελισσοκομική τέχνη σε ξένα μελισσοκομεία, δεν έχω δείξει τα σχετικά με την μελισσοκομική τέχνη στο δικό μου μελισσοκομείο, πολλοί με έχουν γνωρίσει ως ένα από τα πιο φιλότιμα άτομα στο μελισσοκομικό χώρο από κοντά, δεν έχω γνωρίσει πολλούς φιλότιμους στο μελισσοκομικό χώρο από κοντά! Αυτό είναι ένα μοτίβο διαρκείας που το συναντώ πάνω από δέκα χρόνια που είμαι με ένα ξέστρο στο χέρι, και είναι κάτι μάλλον που δεν θα αλλάξει μέχρι να φύγω από αυτόν τον χώρο! Είναι κάτι που μου αρέσει? Όχι φυσικά!
Οπότε φέτος για να μην αντιμετωπίσω την ίδια κατάσταση αποφάσισα να αλλάξω πολλά πράγματα επάνω στους μελισσοκομικούς μου χειρισμούς και τακτικές, στον όγκο εργασίας που θα αναλάβω να διεκπεραιώσω, ακόμα και στο επίπεδο του (χαζό) φιλότιμου που θα δείξω στους άλλους!
Κάτι που ήδη το έχετε παρατηρήσει είναι ότι έπεσε το επίπεδο ενασχόλησης με το blog μου. Φυσικά από την αρχή αυτό σας το είχα τονίσει, ότι σκοπός μου είναι το blog μου να είναι ανεξάρτητο από την παρουσία μου, υπάρχει ένα τεράστιο γνωστικό κεφάλαιο εδώ μέσα μετά από τόσα χρόνια και είναι στην διάθεση σας. Δεν υπάρχουν επαναλαμβανόμενες αναρτήσεις για λόγους αύξησης των κλικ, κάθε τι είναι πρωτότυπο και καλύπτει μεγάλες πτυχές της τέχνης που λέγεται μελισσοκομία, το μόνο που έχετε είναι να μπαίνετε μέσα και να το ανακαλύπτετε διαβάζοντας (και αυτό είναι το μόνο που απαιτώ από οποιοδήποτε ζητεί τις γνώσεις μου, το να κάτσει να διαβάσει το αναθεματισμένο το blog μου! Γιατί οτιδήποτε χρειασθεί είναι εκεί, δεν έχει νόημα να ρωτάει το οτιδήποτε όταν ήδη το έχω γράψει στο blog μου, είναι άλλωστε και αδύνατο όλα τα χιλιάδες άτομα που θέλουν μέρος από το γνωστικό μου κεφάλαιο να ρωτάνε τα ίδια και τα ίδια, ενώ μπορούν ήδη να τα βρουν έτοιμα. Αλλά το κυριότερο είναι και προσβλητικό! Δηλαδή ρε παίδες εγώ έχω φάει τόσα χρόνια για να γράψω τόσες εκατοντάδες εκτεταμένες αναρτήσεις που καλύπτουν τόσα πολλά, έχω μαραζώσει μπροστά από ένα πληκτρολόγιο για να σας μεταδώσω τις γνώσεις μου, γνώσεις που και τις δίνω δωρεάν, αλλά και που για να τις αποκτήσω πέρασε μια δεκαετία, και βάλε, κουβαλώντας κυψέλες άλλων, αλλά και διαβάζοντας οτιδήποτε έχει σχέση με την μελισσοκομία, και εσείς βαριέστε να διαβάσετε ότι σας έχω δώσει δωρεάν? Σοβαρά?!?! Ε να πάτε τότε να γαμ...........! Χα χα χα).
Αχχχχχ ένας Αρκούδας από τα παλιά! Με πολύ γρύλισμα και ακόμα περισσότερο δάγκαμα, αλλά και με όρεξη για να γράφει, ναι μου έκανε πολύ καλό αυτή η ελαχιστοποίηση στο γράψιμο στο blog μου, παραμένω μεν κουρασμένος, αλλά ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, τον παλιό καλό (ναι καλά! Χα χα χα) εαυτό μου.
Αλλά και οι χειρισμοί διαφέρουν όπως και οι τακτικές και θα μιλήσουμε ακριβώς παρακάτω για αυτά, φυσικά θα μειώσω και το επίπεδο του μπλα, μπλα, γιατί πλέον έχω καταλάβει ότι δεν είσαστε και για αναρτήσεις σιδηρόδρομους (εμμμμμ τα θέλει ο κώλος σας! Όταν κάποιος σαν φοιτητής διάβαζε -αυτοβούλως- βιβλία 850-1000 σελίδων μέσα σε λιγότερο από 4 ημέρες, και έρχεστε και του λέτε ότι μια ανάρτηση πάνω από 5 σελίδες ότι είναι μεγάλη και κουραστική τι ακριβώς εικόνα νομίζετε σχηματίζει για σας το παραπάνω άτομο? Ε? Μπανάνα κανείς? Χα χα χα).
Και καυστικός σαν υδροχλωρικό οξύ επίσης!
Χα χα χα.
Αρκετά με αυτά, για να πάμε και στα μελισσοκομικά τώρα. Οι επιλογές δύο στα τέλη του χειμώνα, είτε αφήνω τα μελίσσια στα μέρη που ξεχειμωνιάζουν και τα πάω λίγο πριν την άνθηση της στα μέρη που έχει ελαιοκράμβη. Είτε τα μετακινώ πιο νωρίς και για να μπορέσω να εκμεταλλευτώ την δυνητική νεκταροέκκριση της αμυγδαλιάς, αλλά και για να βγάλω τις μετακινήσεις, και την κούραση τους, πριν την άνθηση της ελαιοκράμβης όπου εκείνη την εποχή θα αρχίσω να δουλεύω σαν τρελός, και εάν ξεκινήσω με καταπόνηση αυτή την εποχή έντονης δραστηριότητας η σωματική φθορά στο τέλος της θα είναι τεράστια.
Οπότε πήρα την απόφαση να κάνω πρόωρα τις μετακινήσεις και να υποστώ την φθορά από αυτές τον Φλεβάρη, αλλά και να ανακάμψω από αυτές πριν ανθήσει η ελαιοκράμβη!
Τέσσερα δρομολόγια (μείνανε πίσω και αρκετά μελίσσια για να κρατάνε το μέρος για μελλοντικές τοποθετήσεις), και ο κύριος όγκος από τα μελίσσια μετακινήθηκε, δυστυχώς λόγου άστατου καιρού (μαλακός χειμώνας αλλά σκληρή άνοιξη!) η αμυγδαλιά δεν έδωσε τα αναμενόμενα. Κέρδος μόνο το σπάσιμο των μετακινήσεων από τις κύριες εργασίες της άνοιξης. Κάτι είναι και αυτό.
Επόμενη σημαντική αλλαγή η τοποθέτηση των κυψελών, πρώτη φορά τις έβαλα σε πολλαπλές σειρές για να μπορώ να φορτώνω και να ξεφορτώνω ακριβώς δίπλα από το φορτηγό (τις άλλες φορές τα βάζω σε μια μόνο ευθεία, πέρσι συγκεκριμένα τις έβαλα περιμετρικά από αυτή την απουλιάνα και το φόρτωμα και ξεφόρτωμα τους ήταν εξουθενωτικό γιατί δεν έμπαινε μέχρι βαθιά το φορτηγό χωρίς να κολλήσει μέσα στην απουλιάνα). Μικρή μεν αλλαγή αλλά τεράστια όσο αφορά την ευκολία του φορτώματος! Φυσικά και τα μελίσσια πολύ πιο επιθετικά με αυτή την διάταξη του μελισσοκομείου γιατί μπερδεύονται περισσότερο παρόλη την παράλλαξη!
Και μια ακόμη φωτογραφία γιατί με αυτή την διάταξη τα μελισσοκομεία δείχνουν πολύ πιο εντυπωσιακά! Σαν λεγεώνα σε πλήρη παράταξη μοιάζει! Χα χα χα.
Ακόμη μια αλλαγή στους χειρισμούς, πλέον δεν κάρφωνα έναν όροφο με χτισμένα πλαίσια στα μελίσσια που δεκάρωναν αλλά έβαζα 4 χτισμένα και ένα άχτιστο πλαίσιο. Ο τρόπος που δουλεύει και ο δάσκαλος μου, βοηθά πολύ στην επιθεώρηση, και λιγότερο το βάρος του ορόφου όταν τον κατεβάζεις για να κάνεις πλήρη έλεγχο στην γονοφωλιά, αλλά επίσης και ευκολότερη η επιθεώρηση του ορόφου δεδομένου και των λιγότερων πλαισίων, αλλά και γιατί δεν πάει η μάνα να γεννήσει στον όροφο τόσο πολύ.
Μπορεί να δείχνει ότι κερδίζεις πολύ όσο αφορά την μείωση του όγκου εργασίας εάν βάλεις έναν πλήρη χτισμένο όροφο με το πρώτο, αλλά εάν είσαι αποφασισμένος να κάνεις σε όλα τα μελίσσια πλήρη έλεγχο κάθε φορά τότε θα διαπιστώσεις ότι αυτή η τακτική μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματική όσο αφορά την μείωση του όγκου εργασίας σου (φυσικά και προσθέτεις άχτιστα ή χτισμένα πλαίσια ανάλογα με τις ανάγκες του μελισσιού, του μέγεθος του, και την εξωτερική νεκταροέκκριση).
Και σιγά σιγά αυξάνουν τα διπλά μελίσσια, στην αρχή λίγα και μοιάζει το μελισσοκομείο σαν τα δόντια του φαφούτη! Χα χα χα.
Αλλά βδομάδα με την βδομάδα προσθέτεις όλο και περισσότερους ορόφους όπως και κόβεις παραφυάδες όπου βρίσκεις βασιλικά κελιά (φέτος η χρονιά δεν ήταν κατάλληλη για κόψιμο παραφυάδων, και αποφάσισα να ακολουθήσω πλήρως ότι μου υπαγόρευαν τα μελίσσια μου, δεν θέλανε να κοπούν, δεν τα έκοψα! Αυτά και μόνο ξέρουν καλύτερα από όλους μας!)
Και όλο αυξάνονται τα διπλά!
Και αυξάνονται!
Και πλέον δεν δείχνει τόσο φαφούτικο το μελισσοκομείο! Χα χα χα.
Τον πύργο παγίδων αφεσμού τον είδατε?
Χα χα χα.
Ουπςςςςς! Και δεύτερο μελισσοκομικό καρότσι? Φυσικά! Και δεν είδατε ακόμη τίποτε, στο μέλλον να δείτε τι θα σας έχω. Με αυτή την διάταξη των κυψελών το άλλο μελισσοκομικό μου καρότσι δυσκολεύεται να περάσει από ανάμεσα τους (έχει δύο ρόδες) οπότε και επιστρατεύτηκε αυτό, έβγαλε δουλειά!
Και που και που κόβουμε και καμία παραφυάδα!
Και συνεχίζουμε να σηκώνουμε ορόφους αβέρτα.
Και πλέον μόνο για φαφούτης δεν μοιάζει το μελισσοκομείο!
Και κάπου εδώ έχει τελειώσει πλέον ή ελαιοκράμβη, τα μελίσσια δεν βρίσκουν έξω όποτε και προσθέτεις μελωμένα πλαίσια για να συμπληρώσεις ορόφους μόνο έχοντας τα μέσα σε κυψέλες από τον φόβο των λεηλασιών, και προσθέτεις πλήρεις χτισμένους ορόφους στα δεκάρια μελίσσια, φυσικά σε μικρούς αριθμούς μια που τα περισσότερα μελίσσια ήδη έχουν πάρει όροφο.
Οπότε αλλαγές σε μελισσοκομικούς χειρισμούς, τακτικές, εγκατάλειψη ενός σημαντικού όγκου εργασίας από παράπλευρες εργασίες στην κύρια μελισσοκομική μου δραστηριότητα, πλήρη αξιοποίηση κεφαλαίου που μπορεί να υποκαταστήσει μέρος της μελισσοκομικής εργασίας, και επιτέλους συνειδητοποίηση ότι αξίζεις και εσύ μερικές ανάσες όπως όλοι οι υπόλοιποι σε αυτόν τον πλανήτη!
Ελπίζω αυτά να αρκούν και να υπάρχουν μερικές επιπλέον δυνάμεις όταν φτάσω στους τρύγους στα πεύκα, ναι είναι αναγκαίο να βοηθήσω λίγο και εγώ τον εαυτό μου, γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει!
Και εδώ είναι η πικρή συνειδητοποίηση που θα κάνει κάθε μελισσοκόμος καθώς παλιώνει και αντιλαμβάνεται πλέον γιατί συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται οι παλιοί μελισσοκόμοι.
Ναι έχουν δει πολλά τα μάτια τους, και έχει χορτάσει από παχιά και άδεια λόγια η καρδιά τους!
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 31/5/2021
