UA-50457385-1

Κυριακή 27 Απριλίου 2025

Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol I

 


 Άστατος ο καιρός σήμερα, με διαστήματα τροπικής καταιγίδας που εναλλάσσονται με διαστήματα λιακάδας, οπότε η προγραμματισμένη εργασία της προσθήκης ορόφων (με χτισμένα πλαίσια) έπειτα από τον πλήρη έλεγχο στα μονά μελίσσια θα αναβληθεί, και η μέρα θα ξοδευτεί για σωματική ξεκούραση, αλλά και για γράψιμο μιας - δύο αναρτήσεων (οπότε θα αυξηθεί η πνευματική κούραση! Και μάλιστα δεδομένου ότι η μισή ενέργεια που καταναλώνει ένας άνθρωπος σχετίζεται με την εγκεφαλική του λειτουργία, αντιλαμβάνεστε ότι η πνευματική κόπωση είναι αντίστοιχη της σωματικής!) σχετικά με την προετοιμασία ενός τριψήφιου αριθμού κυψελών, που Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, θα γεμίσουν με παραφυάδες.

 Εργασία που πλέον είναι διαθέσιμη να γίνει γιατί έχει περάσει ένα διάστημα 21 ημερών που καθάριζα κυψέλες και πλαίσια από τον κηρόσκορο που τα είχε χτυπήσει. Παρόλο που φέτος έκανα 4 φορές θειάφι στις ντάνες με τους ορόφους με τα χτισμένα πλαίσια, και 2 φορές στα πλαίσια στις μεμονωμένες κυψέλες, γιατί είναι πολύ πιο δύσκολη διαδικασία να γίνει αυτό σε μεμονωμένες κυψέλες από ότι σε ντάνες με ορόφους. 

 Και γιατί όχι όλα τα χτισμένα πλαίσια σε ντάνες με ορόφους? Γιατί θεωρητικά για κάθε κυψέλη χρειάζεσαι 1,5 με 2 ορόφους, ακριβώς και για τέτοιες εργασίες! Επίσης ακόμη ένα στατιστικό της μελισσοκομίας είναι ότι χρειάζεσαι 1 τετραγωνικό μέτρο χώρου στο μελισσοκομικό σου εργαστήρι για κάθε κυψέλη που έχεις (πχ 300 κυψέλες? 300 τετραγωνικά μέτρα εργαστήριο και 450-600 ορόφους!). 

 Έχοντας στα υπόψη τα παραπάνω αντιλαμβάνεσαι ότι και χρειάζεται και μεγάλο χρηματικό ποσό να δεσμεύσεις για να μπορείς να υπηρετήσεις αυτή την σχέση κυψελών - ορόφων, αλλά και τεράστιους χώρους από ένα αριθμό κυψελών και πάνω. Τα έχεις όλα τα παραπάνω εάν τα εισοδήματα σου έρχονται μόνο από την μελισσοκομία, και δεν κληρονόμησες κυψέλες, μελίσσια, φορτηγά, μελισσοκομικό εξοπλισμό, εργαστήρι από τους γονείς σου? Τσούκ!

 Οπότε και φέτος αντίστοιχη ζημία από τον κηρόσκορο με την ζημία που περιγράφω στην ανάρτηση του blog Η "Χαλαρή" μελισσοκομική χρονιά, και αυτό γιατί η αύξηση στα μελίσσια (και αύξηση για να καλυφθούν οι απώλειες μελισσιών των 2 τελευταίων χρόνων, συν την αύξηση και στο σύνολο των μελισσιών με νέες κυψέλες που σχεδίαζα από πέρσι) που σχεδιάζω για φέτος έπρεπε να γίνει από πέρσι. 

 Αλλά η περσινή χρονιά ήταν τραγική από πλευρά καιρικών συνθηκών, και κατ΄επέκταση των εξαρτώμενων από τις καιρικές συνθήκες νεκταροεκκρίσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να κόψω σχεδόν ούτε μια παραφυάδα (μία μόνο! Και ευτυχώς! Όσοι πίεσαν καταστάσεις με εισαγωγές βασιλισσών, ή με ορφανέματα μελισσιών, για να κόψουν παραφυάδες το μετάνιωσαν πικρά πέρσι, με τις παραφυάδες να υποφέρουν όλη την χρονιά, και όχι μόνο να μην γίνουν παραγωγικές, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις να χαθούν μαζικά. Δυστυχώς αυτό είναι ένα από τα μειονεκτήματα της Βασιλοτροφίας που οι περισσότεροι το αποσιωπούν-ιδίως οι βασιλοτρόφοι που πουλάνε βασίλισσες-  Στις πολύ κακές μελισσοκομικές χρονιές αυτή η απόλυτη χειραγώγηση της συμπεριφοράς του μελισσιού με το να κόβεις παραφυάδες με εισαγωγή βασίλισσας επειδή το θέλεις εσύ, και όχι το μελίσσι (γιατί δεν έκανε το ίδιο βασιλικά κελιά, μια που δεν "ένοιωσε" την χρονιά κατάλληλη για κάτι τέτοιο! Πρέπει να το ακούς το μελίσσι! Εάν δεν κατεβάζει το ίδιο βασιλικά κελιά στάνταρ ξέρει κάτι περισσότερο από σένα!) μόνο στραβά μπορεί να πάει! 

 Μην κοιτάτε τις καλές μελισσοκομικές χρονιές που βρέχει μέλι και ότι και να κάνεις θα βγει σωστό! Στις μέτριες, και κυρίως στις κακές μελισσοκομικές χρονιές το κάθε λάθος μετράει! Δεν υπάρχουν μελισσοκομικοί μέθοδοι και χειρισμοί μόνο με πλεονεκτήματα - ή μόνο με μειονεκτήματα-! Το κάθε τι έχει τα πλεονεκτήματα του, και τα μειονεκτήματα του, το κάθε τι λειτουργεί μόνο με ορισμένες προϋποθέσεις, και σε ορισμένα όρια, και περιορισμούς! Αλήθεια? Πέρσι τα βασιλικά διαφράγματα τι έκαναν? Υποθέτω θα έβγαζαν αβέρτα μέλια ε? Χα χα χα)).

 Οπότε μου είχαν μείνει χιλιάδες χτισμένα πλαίσια σε μεμονωμένες κυψέλες, και ντάνες με ορόφους, να περιμένουν να μπουν σε μελίσσια (παραφυάδες ή παλιά μελίσσια), η χρονιά να είναι τραγική και να μην υπάρχει καθόλου ανάπτυξη στα μελίσσια για μεγάλες περιόδους (ακόμη και η τροφοδοσία με σιρόπι από μέλι κατάληξε απλώς να μην πεινάνε τα μελίσσια χάρη σε αυτή), να μην κοπούν παραφυάδες, και όταν φτάσαμε στα τεράστια διαστήματα με θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών του καλοκαιριού να προσπαθείς να τα διασώσεις όλα τα παραπάνω με διαδοχικές χρήσεις θειαφιού (ενώ στο παρελθόν με μία, με δυο, φορές χρήσης θειαφιού και είχες καθαρίσει από τον κηρόσκορο για όλη την χρονιά). Και φυσικά μια μάχη που ήταν καταδικασμένη να χαθεί.

 Θα μου πείτε γιατί δεν χρησιμοποίησες καταψύκτες στα χτισμένα πλαίσια, που είναι και η καλύτερη μέθοδος ενάντια στον κηρόσκορο? Και η απάντηση είναι η εξής: "Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που δεν κάνω τσάρκες με Ferarri 512! Γιατί δεν έχω τα λεφτά για όλα όσα χρειάζεται η μελισσοκομία, και γιατί δεν τα κληρονόμησα από τον "Ντάντι"! Καλά μιλάμε για τελείως στόκους! Χα χα χα.   

 Αρκετά με αυτά, για να δούμε τι θα παρουσιάσουμε σε αυτή την ανάρτηση. 

 Κυψέλες πλαίσια έχουν καθαριστεί από το κηρόσκορο (μένουν και οι ντάνες με τους ορόφους για αυτή την εργασία, αλλά εκεί και τα πράγματα είναι καλύτερα από το επίπεδο προσβολής, μια που εκεί ήταν περισσότερες οι χρήσεις από το θειάφι, αλλά επίσης τις κυψέλες τις χρειάζομαι πιο νωρίς να τις έχω "ελευθερώσει" από οτιδήποτε υπάρχει μέσα τους, γιατί απλούστατα το επόμενο διάστημα θα κόψω παραφυάδες -Λάθος! Το επόμενο διάστημα θα μου δώσουν το σήμα τα μελίσσια να κόψω παραφυάδες, εάν κάνουν αβέρτα βασιλικά κελιά, γιατί το ευνοούν αυτό οι συνθήκες! Εάν δεν κάνουν βασιλικά κελιά δεν θα κόψω παραφυάδες! Δεν είναι ευαγγέλιο το κόψιμο παραφυάδων γιατί έτσι θέλω! Τα μελίσσια τα έβαλα ορόφους γεμάτα με χτισμένα πλαίσια (και μετά το περσινό φιάσκο με το κηρόσκορο δεν θέλω να ρισκάρω να τα έχω στην αποθήκη, και να βάζω άχτιστα πλαίσια στα μελίσσια, και τα χτισμένα πλαίσια να τα χτυπάει ο κηρόσκορος στην αποθήκη!) οπότε δεν νοιώθουν τον περιορισμό του χώρου για να κάνουν βασιλικά κελιά! Γιατί το έκανα αυτό? Λόγου ευέλικτου μελισσοκομικού σχεδιασμού, είτε κάνουν βασιλικά κελιά εάν νιώθουν ότι οι συνθήκες είναι καλές τα πιο δυνατά από αυτά, και θα κοπούν μέχρι εξαντλήσεως (4-6 παραφυάδες το κάθε ένα) και όλα τα υπόλοιπα θα έχουν μισογεμίσει τον χτισμένο όροφο με μέλια, και περιμένουμε την επόμενη ανθοφορία για έναν μέτριο τρύγο εάν δώσει καλά, είτε δεν κάνουν βασιλικά κελιά, αλλά όλα τα μελίσσια θα είναι μισογεμάτα (μισογεμάτα! Γιατί εάν έδινε πολύ καλά η ανθοφορία που είναι τώρα κάποια θα είναι τιγκαρισμένα και αναγκαστικά θα κάνουν βασιλικά κελιά! Και προς τα εκεί πάει η κατάσταση, αλλά λόγου τραγικής περσινής χρονιάς πλέον φυσάω και το γιαούρτι!), οπότε στην επόμενη ανθοφορία είτε πάμε για τρύγο και μάλλον καλό, είτε διατηρούνται τα μελίσσια μέχρι τις παραγωγικές μελιτωεκκρίσεις (η χρονιά είναι βροχερή φέτος, οπότε η επόμενη παραγωγική ανθοφορία το παλιούρι μπορεί να χαθεί λόγο βροχών! Οπότε λίγη προσγείωση στο τι περιμένεις από τα μελίσσια δεν είναι κακή!). Αυτός ο ευέλικτος σχεδιασμός είναι και επιβαλλόμενος δεδομένου ότι οι μελισσοκομική αποθήκη δεν είναι γεμάτη με μέλια. Η ύπαρξη ή όχι αποθεμάτων μελιού στην αποθήκη πάντα επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον μελισσοκομικό σου σχεδιασμό. Στα υπόψη και αυτό). 

 Και πλέον πρέπει να αδειάσουν από τα καθαρισμένα πλαίσια, και να δεθούν αυτά ανά οκτάδες για να καθαριστούν, και απολυμανθούν, με καυστική σόδα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Καθαρίζοντας μαζικά πλαίσια με καυστική σόδα), και ταυτόχρονα οι κυψέλες θα πρέπει να ελεγχθούν όσο αφορά την δομική τους κατάσταση, και να αλλαχθούν τακούνια όπου χρειάζεται, να περαστούν χειρολαβές σε όσες δεν διαθέτουν (γιατί κάποιος πήρε χειρολαβές από μερικές από αυτές, είτε για να με διώξει από τα μέρη που είχα κάνει τοποθετήσεις, είτε για να κάνει ένα χοντροκομμένο μελισσοκομικό αστείο σε βάρος μου!), να βιδωθούν κινητοί πάτοι στις γονοφωλιές για να μην έχουμε πλέον αντίστοιχα ατυχήματα σε μεταφορές από μετακινήσεις κινητών πάτων (πλέον αυτή είναι η τακτική μου με τους κινητούς πάτους, βίδωμα στο κυρίως σώμα της γονοφωλιάς, και άντε γειά!), να σφιχθούν ή να αντικατασταθούν οι βίδες στα κλείστρα και τα άγκιστρα των κυψελών, να περαστούν νέα μάνταλα στις πόρτες των κυψελών όπου χρειάζεται κάτι τέτοιο, να πυροσφραγιστεί μέρος από τις κυψέλες για να έχουν όλες έναν κωδικό (τον δικό μου μόνο, καιρός να κατέβω και εγώ στο ρίγκ έχοντας βγάλει τα γάντια και να εκμεταλλευτώ ορισμένα πράγματα που όλοι οι άλλοι τα είχαν ως δεδομένο!), να τμηματοποιηθούν οι κυψέλες ανάλογα τι έχουν μέσα τους (κενές, ή χτισμένα πλαίσια που έχουν διασωθεί) για να ξέρεις τι έχεις που, να πάνε τα πλαίσια που έχουν καθαριστεί από τον κηρόσκορο στο μελισσοκομικό εργαστήρι και να αποθηκευτούν μέχρι να τα περάσεις με την καυστική σόδα, αφού έχεις δημιουργήσει χώρο εκεί για να τα αποθηκεύσεις (το μανίκι! Μια που πλέον τα τελευταία χρόνια υποφέρω τραγικά από χώρο στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι, μετά από όλο τον μελισσοκομικό εξοπλισμό που έχω προμηθευτεί και βάλει μέσα σε αυτό!),και να ξεχωριστούν οι κυψέλες που έχουν μεγάλες τρύπες στο κυρίως σώμα τους για να επιδιορθωθούν, ώστε να είναι κατάλληλες για μεταφορά (αυτό και πραγματεύεται η επόμενη ανάρτηση της μίνι σειράς προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων). 

 Πολύ πράμα ε? Και αυτό πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, γιατί ο χρόνος πιέζει και από στιγμή σε στιγμή μπορεί να γεμίσουν τα δυνατότερα από τα μελίσσια μου με βασιλικά κελιά, και να πρέπει να κοπούν σε παραφυάδες! 

 Οπότε χωρίς πολλά, πολλά, λόγια πάμε στο τι βλέπουμε στην παραπάνω εικόνα, για να μπαίνουμε και στο κυρίως θέμα της ανάρτησης. 

 Σκαφάκια (Ναι σκαφάκια αποθήκευσης! Σας έχω πολλά πράγματα να σας παρουσιάσω σχετικά με τον εξοπλισμό του μελισσοκομικού μου εργαστηρίου, και της υποκατάστασης εργασίας με κεφάλαιο σε μελλοντικές αναρτήσεις! Υπομονή απλώς γιατί αυτή την στιγμή δεν προλαβαίνω να σας τα παρουσιάσω όλα!) με τακούνια από κυψέλες, σκαφάκια με ξυλόβιδες 4 Χ 2,5 για τα κλείστρα, τα άγκιστρα. και τις χειρολαβές των κυψελών, ξυλόβίδες 4 Χ 4 για τα τακούνια των κυψελών, δετικά για να δένεις τα πλαίσια ανά οκτάδες, πτυσσόμενο σκαμπό εκστρατείας , καλάθι για τα σκουπίδια, σφυρί, ξέστρο, και τρυπάνι-βιδολόγος για όλα τα παραπάνω.   



 Και οι οκτάδες αρχίζουν να μαζεύονται και να γίνεται όλο και μεγαλύτερο το πρόβλημα του "Που θα τα βάλω όλα αυτά?" με την προφανή απάντηση σε αυτή την ερώτηση "στον κώλο σου!" να μην είναι λειτουργική! Χα χα χα.

 Και για όσους το παρατηρήσανε, ναι! 

 Δουλεύω φορώντας καουμπόικο καπέλο! 

 Γιατί είμαι ένας φτωχός, και μόνος, καουμπόι! Χα χα χα


 Και το σήμα κατατεθέν μου, τα χόρτα στα κλείστρα των κυψελών σε όποια κυψέλη θέλει ιδιαίτερη προσοχή (ή η πόρτα από μπροστά για όσες θέλουν όροφο, ή επάνω για όσες έχουν βασιλικά κελιά, ή από τα πλάγια για όσες θέλουν πλαίσια, ή από πίσω όταν έχει τρυγηθεί!). Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν τρύπες είτε στο κύριο σώμα της κυψέλης, ή στο πάτωμα της, και πρέπει να επισκευαστεί εάν θέλεις να μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για μεταφορά μελισσιών-Μια κυψέλη μπορεί να λειτουργεί μια χαρά εάν έχει τρύπα! Απλώς στην μετακίνηση της αντιλαμβάνεσαι, και μάλιστα άμεσα, ποιο είναι το πρόβλημα μιας κυψέλης που έχει τρύπα! Χα χα χα).



 Οι συγκεκριμένες κυψέλες είναι που έχουν καθαριστεί από τον κηρόσκορο, και περιμένουν το άδειασμα τους από τα καθαρισμένα πλαίσια, και την (μαζική) επιδιόρθωση τους στα τακούνια, ή την (εξειδικευμένη) επιδιόρθωση τους από τρύπες στις κυψέλες. 

 Επίσης είναι χωρισμένες ανάλογα τον μελισσοκομικό τους κωδικό, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα για την πυροσφράγιση τους να μην κοιτάς μια, μια, την κυψέλη ποιον κωδικό έχει και να πυροσφραγίζεις ή μη, αλλά να ξέρεις αυτή η 30αδα είναι για πυροσφράγιση, αυτή δεν είναι, ή άλλη είναι.


 Και εδώ οι κυψέλες είναι χωρισμένες ανά κωδικό, αλλά και ανάλογα το τι έχουν μέσα τους (είναι με πλαίσια καθαρισμένα από κηρόσκορο, ή με χτισμένα πλαίσια).  


 Και εδώ επί του έργου με σχεδόν πλήρη αλλαγή όλων των τακουνιών στην συγκεκριμένη κυψέλη (τρία στα τέσσερα). 


 Όπως και εδώ, όπου και θα τοποθετηθούν δύο πλαστικά τακούνια και ένα ξύλινο τακούνι (που είχε φύγει από κάποια άλλη κυψέλη λόγου ότι τα τακούνια είναι καρφωμένα και όχι βιδωμένα -Θερμή παράκληση στους κυψελοποιούς! Βιδώνετε και μην καρφώνετε! Και εάν γίνεται όσο το περισσότερο κόλλα ξυλουργικής παντού! Ξέρω, πολύ μεγαλύτερο κόστος στις κυψέλες, αλλά αξίζει!-). Θα βιδωθούν όλα για πολύ μεγαλύτερη αντοχή από ότι εάν ήταν καρφωμένα. Επίσης η μεγαλύτερη φθορά στις κυψέλες είναι στα τακούνια και στα πατώματα των κυψελών, οπότε μια ακόμη παράκληση εδώ στους κυψελοποιούς, πλαστικά τακούνια στις κυψέλες, ή πλαστικοί πάτοι! Ναι ξέρω! Πολύ πιο αυξημένο το κόστος, αλλά αξίζει!


 Και αφαιρείς και προληπτικά αρκετά τακούνια που δείχνουν ολοκάθαρα ότι θα έχουν πρόβλημα σε 1-2 χρόνια. Είναι ευκαιρία τώρα που υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από χρησιμοποιημένες κυψέλες να δουλέψεις προληπτικά, για να διορθώσεις και προβλήματα που θα παρουσιαστούν στο άμεσο μέλλον. Γιατί όταν θα έχουν μελίσσια μέσα τους θα είναι πολύ πιο δύσκολο, έως αδύνατο αυτό. Γιατί? Για δείτε λίγο παραπάνω την απάντηση με την Ferarri 512 και θα αντιληφθείτε το γιατί! Χα χα χα. 


 Στην άνω αριστερά γωνία βλέπετε το πόσες βίδες έχω βάλει στο τακούνι? Εάν δεν κινδύνευε να σκιστεί από την πίεση από τις βίδες θα έβαζα ακόμη περισσότερες, για να αντέχει το χτύπημα στην καρότσα όταν τις ανεβάζεις ατρύγητες μέσα στην νύχτα καταεξαντημένος! Ακούνε οι κυψελοποιοί? Χα χα χα. Αν και ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπίσεις ακριβώς αυτόν τον κίνδυνο είναι να τρυπάς πρώτα με τρυπάνι μια μικρότερη τρύπα, και έπειτα να βάζεις σε αυτή την πιο φαρδιά ξυλόβιδά για να μην υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση στο ξύλο, και σκιστεί εκεί που θα μπει η βίδα (γνώση αποκτημένη από επιπλοποιό αυτή!), αλλά ποιος θα το κάνει αυτό για 6-8 βίδες στο τακούνι σε μερικές δεκάδες τακούνια την φορά?  


 Κοίτα, κοίτα, μαύρα χάλια! Έχει μείνει μόνο το μισό και λιγότερο από το τακούνι! Αλλαγή και εσύ! Λεφτά υπάρχουν! Χα χα χα. 


 Και μετά από μια βροχή, και πολλές ώρες εργασίας, επιτέλους τέλος, σκουπίσαμε και επίσης το καλντερίμι από τα πεσμένα άνθη της μανόλιας και από όσα σκουπίδια έκανα κατά την διάρκεια των εργασιών! Νοικοκυρόπαιδο λέμε! Χα χα χα. 


 Μιαμ μιαμ μιαμ λέμε! Χα χα χα. 


 Και καπάκι η πυροσφράγιση που λέγαμε, και φυσικά μέτρα ασφαλείας για τα μάτια! Γιατί τα μάτια σου θα πρέπει να τα προσέχεις σαν τα μάτια σου! Χα χα χα. 

 Και φυσικά και φοράς γάντια για τα χέρια σου! Γιατί και τα χέρια σου θα πρέπει να τα προσέχεις σαν να ήταν τα χέρια σου! Χα χα χα.


 Τώρα, τώρα, τώρα, θα σας ξηγήσω εγώ το γράμμα που έχω πλέον σοβαρευτεί! Είμαι σε ψυχολογική κατάσταση "Take no prisoners!" λέμε!


 Πυροσφράγισα και για πρώτη φορά πλαστική κυψέλη, και έγινε ακριβώς αυτό που φοβόμουν, και για αυτό δεν πυροσφράγιζα τις πλαστικές μου κυψέλες! Βαρύ το χεράκι του αρκούδα ε? Χα χα χα. Θέλει πολύ λιγότερη χρονική επαφή η πυροσφραγίδα στις πλαστικές κυψέλες από ότι στις ξύλινες. 

 Επίσης δεν δείχνει και τόσο "καθαρή" η πολυχρονισμένη (2011) πλαστική κυψέλη ε? Ακόμη ένα μειονέκτημα της (βλέπετε περισσότερα για τις πλαστικές κυψέλες στην ανάρτηση του blog Αποχαιρετισμός στα όπλα). Ναι ξέρω διάλυμα χλωρίνης σε νερό για να τις καθαρίζεις κάθε χρονιά! Ναι ξέρω και ακόμη μια καλύτερη μέθοδο καθαρισμού, που θέλει την χρήση φλόγιστρού, ένα λάκκου 4 Χ 3 Χ 1,5 μέτρο, και δυο μπιτόνια με πετρέλαιο! Χα χα χα. 

 Μα καλά θα μου πείτε εσύ δεν έλεγες δεν θα ξαναχρησιμοποιήσεις πλαστικές κυψέλες για να βάλεις μελίσσια μέσα στους? Και η απάντηση είναι ότι εάν στο κόψιμο των παραφυάδων πάνε τα πράγματα όπως τα θέλω εγώ θα γίνει η σφαγή του Δράμαλη! Ότι έχω από κυψέλη θα το γεμίσω! Ότι έχω? Όχι! Γιατί όπως προείπα έχω ακόμη τις ντάνες με τα χτισμένα πλαίσια να φροντίσω, ναι αλλά σε αρκετές από αυτές τις ντάνες οι βάσεις τους είναι κυψέλες! Οπότε όταν τελειώσω με αυτές τις ντάνες θα ελευθερωθούν οι αντίστοιχες κυψέλες, και θα κάνω μετάγγιση σε αυτές τα μελίσσια που θα είναι στις πλαστικές κυψέλες, και αυτές θα χρησιμοποιηθούν για βοηθητικές εργασίες όπως το βάζω σε αυτές τρυγημένα πλαίσια στους τρύγους! Απλώς όταν θα χρησιμοποιούνται προσωρινά για τοποθέτηση παραφυάδων καλό είναι να είναι με κωδικούς επάνω τους. Γιατί είπαμε, πλέον σοβαρεύτηκα και θα σας πάρω τα σώβρακα ναούμ! Χα χα χα. 


 Εδώ που αποκτήσαμε την τεχνογνωσία βελτιώθηκαν τα πράγματα κάπως! χα χα χα. 

 Τους Πούστιδες να μην μου δώσουν τον 666 κωδικό! Παρόλο που τον ζήτησα, και δεν τον έχει πάρει κανένας άλλος! Χα χα χα. 


 Και συν της άλλης πρέπει να κουρέψω και το γκαζόν με το χορτοκοπτικό, γιατί έχουμε ένα σωρό κόσμο που δεν θα "δει" ότι εσύ είσαι μέρα νύχτα στην δουλειά, ότι φτάνεις να δουλεύεις και 18 ώρες την ημέρα (στους μακρινούς τρύγους στην Χαλκιδική), ότι έχεις μια κύρια εργασία την μελισσοκομία που κατά μέσο όρο σου τρώει 8 ώρες την ημέρα (μέσος όρος χειμώνα καλοκαίρι!), και μια "δευτερεύουσα εργασία" να γράφεις 2-3 ώρες την ημέρα στο blog σου, για να σε μάθει ο κόσμος, και να πουλάς το μέλι που παράγεις, γιατί εάν βασιζόσουν στις πωλήσεις που κάνεις στον Σοχό -200 με 250 κιλά τον χρόνο!- θα είχες πεθάνει από την πείνα εδώ και πάνω από μια δεκαετία (παρόλο που αυτός ο κόσμος ποτέ δεν θα πάρει μέλι από σένα, έχει άποψη για σένα, για το πώς ζεις, για το πως δουλεύεις, για το που διασκεδάζεις, με ποιον, και γιατί αποφεύγεις όσους έχουν άποψη για όλα τα παραπάνω χωρίς να τους νοιάζει πως το καταφέρνεις να βγάζεις την μέρα με την μέρα!), αλλά θα "δει" ότι ο κήπος είναι αφρόντιστος, το γκαζόν ακούρευτο, τα δέντρα ακλάδευτα, ή η μάσκα από το Τ4 σπασμένη (από τις κλοτσιές που το τράβηξες όταν ο "μάστορας" σου είπε ότι ότι ο κινητήρας του έσπασε, όταν σε διαβεβαίωνε ο ίδιος για μήνες ότι δεν έχει πρόβλημα, και το διόρθωσε, και κατέβαζε ακόμη μια διακοσάρα, και τριακοσάρα, για την νιοστή επισκευή του, που δεν επισκεύαζε τίποτα!), ή μοιάζεις με τα ρούχα εργασίας σου σαν να γύρισες μόλις από την μάχη του Σαγγάριου!    


 Αλλά πρέπει να γίνει, γιατί εάν δεν το κάνεις εσύ δεν υπάρχει κανένας άλλος να το κάνει, και γιατί εάν δεν το κάνεις τώρα την επόμενη εβδομάδα θα είναι τα χορτάρια μέχρι τα αρχίδια σου! Παρόλο που το κούρεψες τελευταία φορά λίγες μέρες πριν την γιορτή σου (που την ξεχάσατε οι περισσότεροι! Μάλλον γιατί το Λάζαρος είναι και ιδιαίτερα συχνό όνομα! Χα χα χα. Ενδιαφέρον και αυτό. Όταν είναι να σου ζητήσουν κάτι όλοι σε θυμούνται με το πρώτο, όταν δεν σε χρειάζονται σε έχουν χεσμένο πλήρως! Στα υπόψη και αυτό! "Α σιε ξιέχασα Ααααααα" που έλεγε ακόμη ένας "φιλότιμος"! Χα χα χα). 


 Μετά από 2 ώρες τρέμοντας από την εξάντληση της υπογλυκαιμίας από την συνολική εξάντληση (είναι και ένα στρέμμα ο κήπος! Έτσι, έτσι, έτσι! Η Κυρά Μορφούλα ήθελε δυτικό-Ευρωπαϊκό κήπο από αυτούς που θαύμαζε, στις φτωχικές, μα ατελείωτες, βόλτες της με τον Κύρ Δημήτρη, στα πλούσια προάστια των πρεσβειών του Μπάντ Γκόντεσπεργκ, στην Βόννη) τελείωσε και αυτό (ούτε λόγος να καθαρίσω τα παρτέρια και τα καλντερίμια από το κομμένο γκαζόν από το χορτοκοπτικό. Αυτά τα έκανε η Κυρά Μορφούλα μόνο, γιατί το "Μα τι θα πει ο κόσμος!" ήταν πολύ (πολύ, πολύ, πολύ, πολύ!) εντονότερο σε αυτή. Εγώ αντίθετα  ως άντρας, και μάλιστα μελισσοκόμος (του Βορρά! Χα χα χα) όποτε και πολύ αγριότερος γαρ, εάν λέει πάρα πολλά ο κόσμος δεν έχω και ιδιαίτερο πρόβλημα να συζητήσω την έντονη σεξουαλική ζωή των μανάδων τους, πριν τους σπάσω στο ξύλο! Χα χα χα). 

 Μου αρέσουν οι διάδρομοι που άνοιξε στο γκαζόν η τσομπανοσκυλίνα μου καθώς τρέχει σπινάροντας όταν παίζει μαζί μου! Τι αμπτάλικο σκυλί ρε φίλε! Σαν να βγήκε από καρτούν, την μια στιγμή έχει το χέρι σου στο στόμα του και το μασουλάει γεμάτο απόλαυσή, και την επόμενη στιγμή "Μπιπ, μπιπ!" Χούφφφφφφφ, γειά σας! Ψυχή μου, χαρά μου, και καμάρι μου! Ζημιάρικη αγάπη μου! Χα χα χα.  


 Έλα και μια ανοιξιάτικη εικόνα! Άνοιξε η πασχαλιά, να της αποτυπώσω το χαμόγελο της και εδώ! 


 "Μα πως δεν προλαβαίνεις να τα κάνεις αυτά που πρέπει στα μελίσσια σου?!? Μόνο με τα μελίσσια ασχολείσαι, και ούτε παραφυάδες δεν κάνεις, ούτε βασιλοτροφία, ούτε καν βασιλικό πολτό δεν βγάζεις, και πάλι δεν προλαβαίνεις?" μου είχε πει κάποτε κάποιος "άξιος" μελισσοκόμος την ώρα που (ακόμη μια φορά εκείνη την χρονιά, και για μια ολόκληρη δεκαετία!) ήμουν στο μελισσοκομείο του και τον βοηθούσα (αμισθί, και ήδη για πολλά χρόνια που είχε πάψει να μου δείχνει την μελισσοκομική τέχνη, και  απλώς την "έκλεβα" με το να τον βοηθώ στα πάντα, ή σχεδόν στα πάντα)  με τις μελισσοκομικές εργασίες του. Μάλλον του διέφυγε από το μυαλό ότι εκείνη την στιγμή τον βοηθούσα εγώ με τις μελισσοκομικές εργασίες του αυτόν που τα "προλάβαινε όλα", και όχι αυτός να με βοηθά στις μελισσοκομικές εργασίες μου εμένα τον ανίκανο "που δεν τα προλάβαινα όλα"!

 "Κυριακή και δουλεύεις στα μελίσσια, αντί να είσαι στην Εκκλησία? Για αυτό δεν έχεις χαΐρια!!!" μου είχε πει πάλι ο ίδιος μελισσοκόμος, υπονοώντας έμμεσα ότι δεν αξίζω χαΐρια από αυτή την δουλειά γιατί προφανέστατα δεν ήμουν καλός άνθρωπός, μια που δεν πήγαινα εκκλησία τις Κυριακές γιατί δούλευα (γιατί όλες τις άλλες μέρες τον βοηθούσα στις δικές του μελισσοκομικές εργασίες!) για να μπορέσω να επιζήσω από αυτή την εργασία! 

 Η μοναδική φορά που μου πάτησε το φιλότιμο τόσο βαριά που έκανα έκρηξη "Τι λες ρε μεγάλε? Δεν κάνω χαΐρια επειδή δεν είναι "καλός χριστιανός" επειδή δεν πάω στην Εκκλησία τις Κυριακές? Ή επειδή δεν αφήνει και τόσα πολλά η μελισσοκομία και για να ζήσεις, και για να μείνουν αρκετά και για να επενδύσεις, ιδίως όταν ξεκινάς από το μηδέν? Δεν μου λες εάν δεν ήσουν δημόσιος υπάλληλος, μαζί με εδραιωμένος επαγγελματικά μελισσοκόμος, δεύτερης γενιάς, θα μπορούσες να ζήσεις και να επενδύεις (που δεν επενδύεις, αλλά περιμένεις τα λεφτά από τον ουρανό -λέγε με κράτος-) μόνο με όσα βγάζεις από την μελισσοκομία (που βγάζει και πολλά! Από παραφυάδες, και βασιλικούς πολτούς, γιατί οι πελάτες πάνε από πατέρα σε γιο!)? Θα μπορούσες μόνο από την μελισσοκομία να αντικαταστήσεις το κλεμμένο αγροτικό σου με καινούριο και να το ξεπληρώσεις μέσα σε 2 χρονιές?". Αλλά έτσι είναι οι "Μεγαλόσταυροι" οι Χριστιανοί! Άξιοι αυτοί μόνο, και έχουν Την Εκτίμηση Του Θεού, και Την Ευλογία του!

 Στο μεταξύ παίζει το σκηνικό τον τελευταίο καλό Χριστιανό να τον θάψανε χθες, σε μια εκκλησία στις φτωχικές γειτονιές της Ρώμης!

 Χα χα χα.

 Μας βγήκε οργισμένη αυτή η ανάρτηση ε? 

 Μην μασάτε η επόμενη θα βγει άκρως παραπονιάρικη! 

 Έτσι είναι ο πλήρης κύκλος της Μανιοκατάθλιψης! 

 Την μια φορά η λάμα του μαχαιριού είναι στραμμένη προς τα έξω, και την επόμενη φορά στραμμένη προς τα μέσα!

 Χα χα χα. 


 Και φυσικά η πυροσφράγιση δεν αφορά μόνο τις άδειες κυψέλες στον κήπο, αλλά και τις κυψέλες που είναι γεμάτα με μελίσσια στο μελισσοκομείο. Και εδώ νοικοκυρεμένα πράγματα, η πυροσφραγίδα, τσιμεντόλιθα που θα είναι ακουμπισμένη η πυροσφραγίδα μέχρι να πυρώσει, πυροσβεστήρες (τρεις!), μπιτόνι με νερό, φτυάρι, για να μην βάλουμε και καμία φωτιά, και η πυροσφραγίδα δεν φεύγει από το χέρι σου όταν αρχίζεις την πυροσφράγιση (αριστερό χέρι η πυροσφραγίδα και το καπνιστήρι, δεξί χέρι η μποτίλια με το προπάνιο). Χαρούμενος που τελειώνει και αυτή η εργασία, μέχρι που πας βαθιά στην άλλη άκρη του μελισσοκομείου (η πρώτη διπλή κυψέλη εδώ είναι απομονωμένο το δυνατότερο μου, και πλέον άκρως επιθετικό μελίσσι μου, οι υπόλοιπες διπλές ήταν όλες μονές όταν τις είχα φέρει εδώ) και αντιλαμβάνεσαι ότι μια από τις κυψέλες την έχει καταστρέψει αρκούδα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Προειδοποίηση - Προσοχή! Αρκούδα στον Νομό Θεσσαλονίκης ) και μπαίνεις σε μια μόνιμη φάση παράνοιας σχετικά με το μέλλον των υπολοίπων κυψελών!

 Για αυτό και η διάχυτη οργή σε αυτή την ανάρτηση, ο κοντινός χρονικά θρήνος φέρνει πάντα οργή, ο μακρινός θρήνος είναι που φέρνει την θλίψη.

 Αλλά αυτό το συναίσθημα ανήκει στην επόμενη ανάρτηση.

 Απολαύστε τώρα πλήρες αυτό που σας έχει δοθεί, και σε μερικές μέρες επανερχόμαστε και για τα περαιτέρω!

 Χα χα χα. 

 Adios Amigos Locos



 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 27/4/2025

Πέμπτη 24 Απριλίου 2025

Προειδοποίηση - Προσοχή! Αρκούδα στον Νομό Θεσσαλονίκης

 


 Και αυτή ήταν η εικόνα που αντίκρισα σήμερα, όταν πήγα στο μελισσοκομείο μου μετά από ένα διάστημα πέντε ημερών (κατά το οποίο ήμουν τελείως απασχολημένος στο εργαστήριο και στον κήπο μου να ετοιμάζω τις κυψέλες -πάνω από μια εκατοντάδα- που θα χρησιμοποιήσω για να τις γεμίσω με παραφυάδες-Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος- θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση στο μέλλον) από τον τελευταίο μου πλήρη έλεγχο σε όλα τα μελίσσια. 

 Μια από τις διπλές κυψέλες του μελισσοκομείου μου (και ένα από τα πολύ δυνατά μελίσσια που σκόπευα να το κόψω στις 4-6 παραφυάδες) διαλυμένη, με τα πλαίσια της σκορπισμένα και φαγωμένα, και το μελίσσι να μην υπάρχει πουθενά (είτε έπεσε όλο μαχόμενο, είτε έφυγε μετά από την επίθεση, είτε πήγε στις γύρω κυψέλες μετά από την μάχη που έδωσε με την αρκούδα) έπειτα από επίθεση από αρκούδα!

 Περιοχή Σοχού - Σκεπαστού (θα μου επιτραπεί να μην δώσω την ακριβή τοποθεσία του μελισσοκομείου μου, γιατί εκτός από τις τετράποδες αρκούδες, υπάρχουν και οι δίποδες).

 Μια μαχαιριά στην καρδιά! Δεδομένου ότι τα μελίσσια είναι οικογένεια για τον μελισσοκόμο, και δεν μπορεί να δεχθεί εύκολα την απώλεια τους, όσα μελίσσια και να έχει (όσοι τουλάχιστον είναι πραγματικοί στην ψυχή μελισσοκόμοι!)   


 Δύσκολο συναίσθημα, και η απώλεια του μελισσιού, αλλά και η αγωνία για το τι θα συμβεί στα υπόλοιπα μελίσσια εάν εξακολουθεί η αρκούδα να παραμένει στην περιοχή, και να εξακολουθεί να επιτίθεται στα μελίσσια (ή να πετύχει τον μελισσοκόμο μέσα στο μελισσοκομείο όταν θα έρθει να ξαναφάει κάποια από τα μελίσσια!). 

 Και ένα από τα μαύρα πλαίσια με γόνο που τα κατάστρεψε η αρκούδα (μαύρα πλαίσια επειδή τα μελίσσια ήρθαν με γόνους από τα πεύκα τον Νοέμβρη, που τα έχεις τιγκαρισμένα με μαύρα πλαίσια, οπότε και ξεχειμωνιάζουν με αυτά).

 Μέχρι και το τακούνι από την κυψέλη το ξεπάτωσε η άτιμη! Ζημιάρικα ζώα οι αρκούδες! 


 Τον όροφο τον άνοιξε και έφαγε από μέσα τα πλαίσια με μέλι (πριν από 5 ημέρες είχα στο συγκεκριμένο μελίσσι κεντράρει τα πλαίσια με γόνους στον όροφο -3 πλαίσια με στεφανώματα με αυγά ημέρας και ανοιχτό γόνο- και τα μέλια που είχαν μαζεύσει στον όροφο -άλλα 2 πλαίσια- ότι δεν είχε μέλι επάνω του το άφησε στην "θέση" του). 


 Κομμάτι από την κυψέλη όπου μάλλον εδώ έριξε το χτύπημα της για να την ανοίξει! 

 Και γύρω, γύρω, τα πλαίσια από την γονοφωλιά που τα κατάστρεψε. 

 Παρόμοια εικόνα είχα δει πριν από 5 χρόνια σε μια αντίστοιχη επίθεση αρκούδας σε μελίσσια άλλων μελισσοκόμων στην τοποθέτηση για το βελανίδι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αφοδεύει η Αρκούδα στο δάσος?), οπότε περίπου ήξερα το πως είναι η επίθεση της αρκούδας στα μελίσσια, και τι εικόνα επικρατεί μετά από αυτή. 

 Απλώς είναι πολύ διαφορετικό όταν είναι στα δικά σου μελίσσια από ότι στα μελίσσια των άλλων (η αγωνία του "Και τώρα τι? Θα περιμένουμε και άλλες επιθέσεις από αυτή? Κινδυνεύουν διαρκώς τα μελίσσια που τα έχουμε τοποθετημένα εδώ?" όμως είναι ακριβώς ή ίδια!). 


 Ζημιάρικο ζώο γαμώ το στανιό σου! 

 Χειρότερο και από τα αγριογούρουνα (από τα αγριογούρουνα εάν είσαι αγρότης! Εάν είσαι μελισσοκόμος δεν μπορούν και πολλά να σου κάνουν τα αγριογούρουνα!). 

 Πόσες αρκούδες να υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα? 40? 50? 100? 200? Το πολύ, πολύ, 300-350? Κάπου εκεί! Δεν μπορεί να υπάρχουν περισσότερες! 

 Και όμως! 

 Σε πέντε χρόνια έχω δει πλέον 2 επιθέσεις τους (και με συνομιλία που είχα με έναν μελισσοκόμο του χωριού που πέρασα από το μελισσοκομείο του για να τον προειδοποιήσω για το περιστατικό, μου είπε ότι τις τελευταίες μέρες η αρκούδα έκανε άλλες δύο επιθέσεις σε μελισσοκομεία 2 μελισσοκόμων, στον ένα κατάστρεψε μια κυψέλη και στον άλλο τρεις κυψέλες! Ζημιάρα Αρκούδα!).


 Εδώ το έφαγε όλο! Μόνο τα ξύλα άφησε!


 Αλλά η αρκουδίτσα μας ήθελε μόνο μελάκι και όχι πρωτεΐνη! Στα πλαίσια με τους γόνους έφαγε μόνο τα στεφανώματα, ή τα κομμάτια που είχαν μέλι, και όχι τον ίδιο τον γόνο (που φυσικά μετά και από τον χθεσινό κατακλυσμό από την τροπική καταιγίδα (τυφώνας!) ήταν νεκρός -εάν ή επίθεση έγινε χθες και όχι τις προηγούμενες μέρες-). 

 Κρίμα! 

 Ένα πολύ καλό μελισσάκι που είτε θα έδινε καλή παραγωγή φέτος, είτε άλλα 5-6 (μαζί με το αρχικό μελίσσι) μελισσάκια!

 Α ρε φίλε! Όλα κόντρα μας πάνε, ο καιρός, οι μεταφορικές (εδώ να δείτε ζημία που μου έκαναν! Θα ακολουθήσει στο μέλλον ανάρτηση, αλλά πρώτα να περάσει λίγος καιρός, να ηρεμίσω και λίγο, γιατί βράζω!!), το κωλοκράτος που μας έχει κρεμάσει και δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο μελλοντικός σχεδιασμός, και προσανατολισμός, της μελισσοκομικής επιχείρησης μας (γιατί τον παίζουν και με τα δύο τα χέριααααααααααααααααα!), οι άλλοι μελισσοκόμοι, ο γκαντεμόσαυρος ο Κούλης που θα μας φέρει και σεισμό από την Τουρκία, έχουμε πλέον και τα αρκούδια? 

 Αλλά όχι τα χαριτωμένα, τα αστεία, τα Σοβιετικά Μίσσα, τα δίποδα που γράφουν στα blog τους, αλλά κάτι αναθεματισμένα τετράποδα που τα αμολάνε από εδώ και εκεί οι οικολόγοι ντεμέκ (και εγώ οικολόγος είμαι, και αντιλαμβάνομαι το ότι οι άνθρωποι πολλές φορές εισβάλουν στον ζωτικό χώρο των ζώων, και λογικό είναι να έχουν επιπτώσεις για αυτό. Ναι μεν, αλλά στα μέρη που είμαι, και έχω τοποθετήσεις τα μελίσσια μου, δεν υπάρχουν ιστορίες για αρκούδες ακόμη και στους πιο ηλικιωμένους του χωριού, δεν το γνωρίζουν αυτό το ζώο (μιλάμε για άτομα που έχουν δει λύκους, ζαρκάδια, ασβούς, ακόμη και οι πιο μεγάλοι από αυτούς μπορούν να σου διηγηθούν ότι έχουν δει όταν ήταν μικροί Λύγκες! Αλλά Αρκούδες όχι! Κανένας δεν έχει τέτοια εικόνα -Εκτός φυσικά από τις αρκούδες που είχανε οι Γύφτοι!-, κανένας τους δεν έχει ιστορίες να τους έχουν πει για αυτές οι πατεράδες τους, ή οι παππούδες τους! Οπότε για πάνω από 150 χρόνια σε αυτά τα μέρη δεν υπήρχαν Αρκούδες! Επίσης ζωτικός τους χώρος δεν είναι στα 350-400 μέτρα από χωριό, και μάλιστα πεδινό χωρίο (ή έστω! Οροπέδιο)!Πιο πολλές πληροφορίες δεν δίνω γιατί όπως είπαμε υπάρχουν και οι δίποδες αρκούδες!) τους Χάρους των 350 κιλών, με τα νύχια των 9 εκατοστών, που τρέχουν όσο γρήγορα τρέχει και ένα άλογο, σκαρφαλώνουν εξίσου καλά με τους πιθήκους, και έχουν δύναμη πολλαπλάσια από έναν γορίλα! 

 Να το πετύχεις πεζός και να μπεις αμέσως στο μενού ημέρας (Ναι αλλά εάν το πετύχεις όταν οδηγείς το φορτηγό αμέσως είσαι εσύ ο Αρκούδος και αυτό ο φούκαρας! Μην σε πετύχω στα μελίσσια πριν προλάβω να κατέβω από το φορτηγό! Θα σε πάω μέχρι τα Ελληνο-Αλβανικά από το κυνήγι! Δεν ξέρεις πόσο άγριος μπορεί να γίνει ένας μελισσοκόμος όταν του έχεις πειράζει τις κυρές του, την οικογένεια του! Νομίζεις ότι μόνο οι μαμάδες αρκούδες είναι δύσκολος αντίπαλος ε? Που να δεις πόσο δύσκολος αντίπαλος είναι ο "Μπαμπάς" μελισσοκόμος όταν είναι μέσα στο φορτηγό του!).


 Την άνοιξες που την άνοιξες την γονοφωλιά, την άδειασες και καλά καλά, δεν την καθάριζες και με αυτά τα νύχια - ξέστρα που έχεις?


 Και αυτό είναι ότι απέμεινε από ένα "πατημένο" εικοσάρι! Μερικές νεκρές μέλισσες που είτε πέθαναν υπερασπιζόμενες την κυψέλη τους, είτε πνίγηκαν χθες το βράδυ από την καταιγίδα καθώς έμειναν ανήμπορες να κάνουν κάτι στο κουφάρι της φωλιάς τους!

 Α ρε φίλε! Είναι να τρελαίνεσαι! Να την πετύχεις την αρκούδα στα μελίσσια σου να βγεις με το τσεκούρι σου (ναι πλέον έχω το τσεκούρι στο φορτηγό μου, έπειτα από την συνομιλία μου με τον άλλο μελισσοκόμο που είπε ότι και αυτός έχει τσεκούρι στο αγροτικό του. Να πέσεις σε έλεγχο της αστυνομίας, να βρουν το τσεκούρι, και άντε εσύ να εξηγείς ότι πραγματικά το χρειάζεσαι, γιατί υπάρχει ένα πράγμα που ονομάζεται αρκούδα, και ότι εσύ μπορείς άνετα να γίνεις το δείπνο της!) και να ορμάς κατά πάνω της, με το τσεκούρι επάνω από το κεφάλι σου, ουρλιάζοντας "Ντα Μαϊκα ντα πούτκα! Σι γαμίσου τι μουνί!"* σαν γνήσιος άγριος Σοχινός που είσαι! Και μετά? Και μετά θα σε χέσει η αρκούδα σε όλο το δάσους, γιατί ναι! Χέζουν ότι τρώνε οι αρκούδες στο γύρω δάσος! 


 Α ρε φουκαριάρικο μελισσάκι! Να πας από αρκούδα! Δεν το δέχομαι ρε φίλε!


 Και ότι έμεινε από την διπλή κυψέλη! Μαύρα χάλια! Ελπίζω αυτή να είναι η μόνη ζημία που έκανε το αναθεματισμένο το πλάσμα και να μην έχουμε άλλες επισκέψεις από αυτή! Μακάρι!


 Και εδώ έχω μαζεύσει όλα τα κεριά με τους γόνους, για να μην προσελκύσουν με την μυρουδιά τους ξανά την αρκούδα (γιατί όσο να είναι, μπορεί να έκανε καλή ζημία, αλλά το μελίσσι στάνταρ έπεσε μαχόμενο, και ήταν από τα καλά τα μελίσσια, θα έδωσε πολύ πόνο σίγουρα! Και αυτό θα είναι καλή αποτροπή για το μέλλον - Στην περιοχή μου τα μελίσσια δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένα από όσο βλέπω, πιθανότατα εγώ έχω τα καλύτερα μελίσσια στην περιοχή, μια που η παραμονή τους στα πεύκα τα έβγαλε πολύ δυνατά από αυτά!-. Α ρε τυχερή αρκούδα! Έπρεπε να πήγαινες από την άλλη πλευρά του μελισσοκομείου μου που έχω απομονωμένο το πιο δυνατό, και άκρως επιθετικό, μελίσσι μου που δεν τολμώ καν να το ανοίξω για να δω τι κάνει! Πάνε σε αυτό πρώτα! Πάνε να δεις κάτι! Να βρω μια αρκούδα νεκρή μπροστά από το Χάρο - μελίσσι! Να σε γδάρω επιτόπου (αν δεν σε γδάρει ίδιο το μελίσσι!), να  φοράω το αρκουδοτόμαρο επάνω μου, για να δείχνω Αρκούδος όχι μόνο στο όνομα, αλλά και στην χάρη!), αλλά και για να μην προκαλέσουν ασθένειες στα άλλα μελίσσια (νεκρός γόνος που αποσυντίθεται, ποια ασθένεια σας θυμίζει? Ναι! Στα υπόψη αυτό! Προσοχή!). 

 Κρίμα, και να δούμε εάν θα συνεχιστεί αυτό, ή ήταν απλώς η ταρίφα, το χαράτσι, που έπρεπε να πληρώσει και η δική μου η οικογένεια!

 Αχχχχχχχ!

 Μην με πετύχεις να οδηγώ! Οικολόγος μεν, πολιτισμένος μεν (καλά λέμε τώρα!), με κατανόηση μεν, αλλά χέρι στην οικογένεια μου κανένας δεν βάζει. Κανένας που να θέλει να μείνει και ζωντανός μετά από αυτό!

 Γιατί αρκούδα εσύ, αλλά αρκούδος και εγώ, και άγριος μάλιστα!

*Μετάφραση "Της Μάνας σου το μουνί (ή η Μάνα σου η πουτάνα! Δεν είμαι σίγουρος για αυτό! Το λένε οι ντόπιοι Σοχινοί στην "Μακεδονίτικη" ντοπιολαλιά τους αλλά δεν είναι πλήρως σαφείς σε εμάς τους "ξένους" το τι ακριβώς σημαίνει, περίπου το καταλαβαίνεις μόνος σου από τα συμφραζόμενα στα Ελληνικά!). Ο Αρκούδος (εάν είσαι θηλυκή αρκούδα) θα σε γαμήσει τι μουνί!" 



Adios Amigos Locos


 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 24/4/2025

Δευτέρα 14 Απριλίου 2025

Τα μπλούζ της Μεγάλης Δευτέρας

 


 Μεγάλη Δευτέρα, ψώνια στο Σούπερ Μάρκετ Εγνατία στον Λαγκαδά. Λουκανικόπιτα, κοτόπιτα, τσουρεκάκια, Μίλκο σοκολατούχο γάλα, Ντορίτος.

 Στο ταμείο ένα μωράκι δυνατό, τεράστια γαλάζια μάτια, καστανά μαλλιά, γαλλική μύτη, τρύπα στην μύτη από σκουλαρίκι, καπέλο καπετάνιου, φανελάκι που γράφει «Εγνατία» στην θέση της καρδιάς, μικρό αλλά πολύ στητό στήθος, καλλίπυγος, με μια τάση να ξεφύγει στα κιλά όταν ξεπεράσει τα 25 της τα χρόνια.

 Δείχνει σκυθρωπό, νευρικό, δεν θέλει να βρίσκεται εκεί, σαν να νιώθει ότι δεν ανήκει εκεί.

 Και δεν ανήκει εκεί, ανήκει πλέον στην καρδιά μου, και στις θύμησες μου.

 Κάθε γυναίκα πρέπει να έχει το τραγούδι της, κάθε άντρας που είναι ικανός να αγαπήσει πρέπει να είναι ικανός να γράφει και τραγούδια για αυτή που αγάπησε.

 Και αυτό είναι το τραγούδι αυτής της μικρούλας, της αξίζει, και της πρέπει να έχει το τραγούδι της.

 Δικό σου.

  

Το προσωπάκι το σκυθρωπό στέκει στο ταμείο μοναχό

καπέλο καπενανίσιο, δεν μένει ίσιο, στο κεφάλι που αγαπώ  

το όνομα σου δεν τόλμησα να ρωτήσω, γαλάζιο μου μωρό

Κατερίνα κάθε μια που αγάπησα, Κατερίνα και εσένα θα σε πω.

 

Άτιμη και άπονη τεστοστερόνη

που ντεμέκ ο χρόνος σε μειώνει

πέντε στις δεκαετίες από μπροστά

αλλά νιώθω ακόμη σαν δεκαεπτά

 

Μύτη, μεγάλη αλλά γαλλική, σαν του ξιφία σουβλερή

τα φρύδια μεγάλα δαντελωτά, των ματιών σου η σκεπή

δυο πελώριες δρακολίμνες , το βλέμμα σου το μαβί

μαλλί μελιτζανί, αλλά για αυτό φταίει η καρδιακή ανακοπή

 

Τι θέλεις εσύ εδώ, πως χαραμίζεις άδικα εαυτό, παραδείσιο μου πτηνό

δεν είσαι εσύ για να γεμίζεις ράφια, ή να κόβεις ζαμπόνια σε κάθε Λαγκαδιανο

για σένα είναι το πάλκο, ή αίθουσα η κινηματογραφική, του Ινσταγκράμ η ζωή

εσύ είσαι για Λιλί Μουρλέν*, την αξία σου δεν γνωρίζεις, καψούρα μου μικρή

 

Άτιμη και άπονη τεστοστερόνη

που ντεμέκ ο χρόνος σε μειώνει

πέντε στις δεκαετίες από μπροστά

αλλά νιώθω ακόμη σαν δεκαεπτά

 

Το στήθος σου μικρό-μεσαίο, αντιβαρυτικό, “Eγνατία” γράφει, χμμμ στιλ ευρωπαϊκό

το πύγος σου προκλητικό, διπύθμενο θερμαινόμενο με ανάδευση, τριφασικό

σου ρίχνω ένα κεφάλι, το στόμα σου στην καρδιά μου φτάνει, για το φιλί το καυτό

δεν φταις εσύ, φταίω εγώ, που στα χρόνια σου ρίχνω διπλό σκορ, συν άλλα οκτώ

 

Η τρύπα στην σουβλερή την μύτη, όπου μπαίνει το διαμαντένιο το σκουλαρίκι

στα χείλη μου ανήκει, να στην αρχίσω στα φιλιά, είσαι το γλυκό μου τεφαρίκι

σε κοιτάω, δεν μιλάω, μόνο ξέρω να καρδιοχτυπάω, καθώς σου δίνω τα λεφτά

γυρνάς με κοιτάς, θέλω να πεις ότι με αγαπάς, ευχαριστούμε λες, να μας έρθετε ξανά   

 

Άτιμη και άπονη τεστοστερόνη

που ντεμέκ ο χρόνος σε μειώνει

πέντε στις δεκαετίες από μπροστά

αλλά νιώθω ακόμη σαν δεκαεπτά

 

*Προφανέστατα αναφέρεται ο έρωτας στην Λιλί Μαρλέν

Να μελοποιηθεί, όταν πεθάνω, στον ρυθμό του «Αχ Ευλαμπία» του Γιάννη Γιοκαρίνη.


 Λάζαρος Μότσανος

 Μάρκετ Εγνατία 14/4/2025