Συμβουλές σε ένα νεο blogger

Ώστε αποφάσισες να γίνεις Blogger και μάλιστα Μελισσοblogger ε?

Το σκέφτηκες καλά?

Φουκαρά μου ετοιμάσου για σταύρωση χωρίς ανάσταση!

Χα χα χα.

Η επόμενη ανάρτηση είναι μερικές συμβουλές που δίνω στον εαυτό μου έτσι ώστε να επιζήσω μέσα σε αυτή την Οδύσσεια που ονομάζεται blog μελισσοκομικού περιεχομένου.  

Επίσης θα μπορούσε να τις ακολουθήσει και οποιοσδήποτε είναι αρκετά παλαβός για να κάνει δικό του Blog ή έχει ήδη, και νιώθει ότι πελαγοδρομεί ανάμεσα στην  Σκύλλα και  στην Χάρυβδη.

Γιατί τώρα τελευταία πραγματικά τα πράγματα αρχίζουν να δείχνουν λίγο διαφορετικά από ότι πριν από μερικά χρόνια (αν και αυτά τα κρούσματα τα βλέπαμε και τα προηγούμενα χρόνια όσοι δεν ήμαστε καινούριοι στο άθλημα, το άθλημα της διαδικτυακής μελισσοκομίας εννοώ φυσικά χα χα χα. Η διαδικτυακή μελισσοκομία διαφέρει από την μελισσοκομία όσο διαφέρει το τηλεφωνικό σεξ από το πραγματικό σεξ, ναι και οι δύο έννοιες έχουν την ίδια λέξη στην όνομα τους αλλά στο τηλεφωνικό σεξ η εταιρία τηλεφωνίας σου κάνει ότι κάνεις εσύ στην κοπελιά στο πραγματικό σεξ, τουλάχιστο η κοπελιά στο πραγματικό σεξ το απολαμβάνει και όλας  χα χα χα.).

Και είναι παράξενο που έχει τέτοιες απόψεις κάποιος ο οποίος έχει δηλώσει ότι αγάπησε την μελισσοκομία από  τους μελισσοbloggers!

Ναι αυτό είναι αλήθεια, πραγματικά το μεράκι κάποιων και η διάθεση τους να μοιραστούν γνώσεις ήταν κάτι το πρωτοφανές για μένα (τώρα όμως μιλάμε για άτομα που είχανε blog εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όχι φρούτα που μας προέκυψαν τα τελευταία χρόνια!), άτομα σεμνά που έχουν κάνει υπέροχη εργασία στην διάδοση της γνώσης στον τομέα της μελισσοκομίας την τελευταία δεκαετία (ναι κάποιοι ψάχνονται εδώ και πάρα πάρα πάρα πολλά χρόνια, και έχουν κάνει έρευνα πολύ πριν πιάσουν το πρώτο τους ξέστρο!), και το κακό είναι ότι δεν έχει αναγνωρισθεί η προσφορά τους. Κρίμα!

Αυτοί οι άνθρωποι ήταν το έναυσμα για να ασχοληθώ με την μελισσοκομία, και ασχολήθηκα εδώ και χρόνια. Ωστόσο εκτός από αυτούς υπάρχουν και νεώτερης κοπής μελισσοblogger οι οποίοι αμαύρωσαν την εικόνα που είχα πλάσει για τους blogger που ασχολούνται με την μελισσοκομία, κρίμα και αυτό αλλά και καλό συνάμα, γιατί μου δώσανε παραδείγματα προς αποφυγή. Ναι πολλές φορές μαθαίνεις και με αυτό τον τρόπο, ας είναι καλά κάποιοι τα τελευταία 3-4 χρόνια μου δίδαξαν άθελα τους πάρα πολλά πράγματα, το κυριότερο να μην γίνω ποτέ σαν αυτούς, για αυτό το πράγμα τους ευχαριστώ!

Χα χα χα.

Για να κάνουμε και μια περιγραφή του κακού μοντέλου πριν πάμε στο τι θα πρέπει να ακολουθήσει ο νέος μελισσοblogger για να είναι αξιοπρεπής προς τον εαυτό του και αξιόπιστος προς το κοινό του.

Το κακό μοντέλο πρώτα από όλα έχει επιτυχία σε αυτό που κάνει, ναι η αναγνωρισιμότητα του είναι τέτοια που τον κάνει αλαζόνα. Αλλά τι ακριβώς κάνει και στο οποίο έχει επιτυχία?

Μα φυσικά στο να γίνει αναγνωρίσιμος!

Η όλη διαδικασία του να έχει Blog αποσκοπεί στο να μπορεί να κάνει γνωστότερο τον εαυτό του, για αυτό και πίσω από ένα Blog είναι επίσης διαχειριστής σελίδας μελισσοκομικής, ή μελισσοκομικής ομάδας, της οποίας η ύπαρξη εξυπηρετεί την ατέρμονη ανακύκλωση των ίδιων και ίδιων αναρτήσεων, έτσι ώστε να αυξάνεται η επισκεψιμότητα στο Blog του.

Επίσης για να μπορεί να έχει μια διαρκή τριβή με το κοινό του έχει μια ευρεία θεματολογία σχετικά με το αντικείμενο που πραγματεύεται το Blog του.Όρια δεν υπάρχουν, ότι μας καπνίσει το κάνουμε ανάρτηση.

Θεραπείες μελισσοκομικές, μέσα! Άσχετα αν δεν είναι ειδικευμένος επιστήμονας πάνω σε αυτό (πχ για να μπορέσει ένα μαγαζί να πουλήσει οτιδήποτε φαρμακευτικό σκεύασμα θα πρέπει να έχει στο προσωπικό του και άτομο που να είναι είτε γεωπόνος, είτε κτηνίατρος είτε αν πρόκειται για φάρμακα για ανθρώπους φαρμακοποιός, αλλά αυτό είναι λεπτομέρειες για τον Blogger, όλα τα σφάζομεν όλα τα μαχαιρώνομεν, δίνουμε συμβουλές για θεραπείες λες και είμαστε πανεπιστημιακοί ειδικευμένοι σε αυτό, Ελλάδα είμαστε ότι δηλώσεις είσαι!). 

Στην θεματολογία του έχει προσθέσει και το να δίνει πληροφορίες και προβλέψεις για ανθοφορίες και τοποθετήσεις. Αυτό και αν είναι αλαζονεία! Εγώ είμαι τυχερός και έχω ως δάσκαλο έναν από τους καλύτερους μελισσοκόμους στην Ελλάδα (αλλά φυσικά είναι τόσο σεμνός που ακόμα και να αναφέρω το όνομα του εδώ θα με κράξει, τι να κάνουμε ρε παιδιά δεν είναι όλοι ψωνάρες σαν και εμάς που διαρκώς θέλουμε να είμαστε κάτω από τα φώτα, το παραδέχομαι, και εγώ λίγο ψωνάρα είμαι χα χα χα) και κάθε φορά που των ρωτώ σχετικά πως βλέπει να πηγαίνει μια ανθοφορία και αν θα διαρκέσει, ποτέ δεν μου δίνει μια απάντηση που να περιέχει βεβαιότητα για μια τοποθέτηση (οι απαντήσεις είναι της μορφής ναι μπορεί να πάει καλά αλλά αν δεν πάει θα έχεις αυτό και αυτό, σκέψου και σαν εναλλακτική και αυτό, βάλε δείκτες παντού χα χα χα), και αυτό γιατί γνωρίζει ότι οι ανθοφορίες και οι νεκταροεκκρίσεις είναι υπόθεση με τεράστιο ρίσκο, πολυπαραμετρικές, και τελείως απρόβλεπτες, Γνωρίζει ότι αν δώσει μια συμβουλή για τοποθέτηση και δεν βγει η τοποθέτηση τότε θα είναι εκτεθειμένος στα μάτια του άλλου. Σεμνά, σώφρονα, και με αίσθημα ευθύνης άτομα συμπεριφέρονται έτσι. Αντίθετα ξεσηκωμένα και ανεύθυνα άτομα μπορεί να σου πούνε πάνε εκεί, εγώ πιστεύω θα δώσει, και αν δεν δώσει? Εάν δεν δώσει θα ξεχάσουν ότι έδωσαν αυτή την συμβουλή και μπορεί να καταστρέψουν την μελισσοκομική χρονιά για δεκάδες άλλους μελισσοκόμους (και ίσως και το μέλλον τους! Μην το ξεχνάτε αυτό, κάποιοι ρίξανε ότι έχουν και δεν έχουν σε μια ζαριά και γίνανε μελισσοκόμοι, μια δυο γκέλες να κάνουν και τελειώσανε!) και θα συνεχίζουν να δίνουν συμβουλές και απόψεις για τοποθετήσεις, θα βγάζουν και ένα λογύδριο ότι δήθεν το κάνουν για την ενημέρωση και το καλό τον άλλων και καθαρίσαμε!

Εδώ έχουν ένα κοινό με τους γιατρούς, και σε αυτούς και στους γιατρούς τις επιτυχίες τους τις βλέπει το φως της ημέρας, αντίθετα τις αποτυχίες τους τις σκεπάζει βολικά το σκοτάδι και το βαρύ χώμα!

Ένα άλλο κοινό που έχουν με τους γιατρούς είναι και το γνωστό ανέκδοτο.

Τι διαφορά έχει ο γιατρός και ο Θεός?

Ο Θεός δεν νομίζει ότι είναι γιατρός!

Μια από τα ίδια και εδώ.

Χα χα χα.   

Και όλα αυτά γιατί?

Μα φυσικά για τον έρωτα για τα κλικ στο Blog.

Αυτός δυστυχώς είναι ο κίνδυνος του μετρητή που μετρά την επισκεψιμότητα ενος Blog (παρατηρείστε την διαφορά, γράφω για επισκεψιμότητα και όχι για αναγνωσιμότητα, άλλο το ένα άλλο το άλλο, μπορείς να βγάζεις την ίδια ανάρτηση 10 φορές και κάποιος να μπει να την διαβάσει 10 φορές αλλά μόλις καταλάβει ότι την έχει ήδη διαβάσει φεύγει κατευθείαν, δεν την διάβασε αλλά την επίσκεψη σε αυτή την έκανε, ο μετρητής την μέτρησε, και φυσικά αυτό έχει σημασία!). Από ένα σημείο και μετά ο κάθε Blogger που θα βάλει μετρητή στο blog του θα αποκτήσει αυτό το άγχος. Με παρακολουθούν (το οποίο ισχύει)?  Με διαβάζουν (το οποίο μπορεί να μην ισχύει)? Σήμερα πόσοι μπήκανε μέσα? Α πως μπορώ να τους αυξήσω? Στο τέλος αυτό σου γίνεται βραχνάς, κάτι που είναι καλό (και εγώ έχω μετρητή και τον παρακολουθώ μάλιστα και ναι μερικές φορές σε αγχώνει, ιδίως αν τα έχεις χώσει χοντρά σε όλους και λες "Χα τέλος! Επιτέλους θα σταματήσουν να με παρακολουθούν!" χα χα χα) γιατί σου δείχνει αν πραγματικά υπάρχει από την πλευρά του κοινού ανταπόκριση σε αυτά που γράφεις , γίνεται κακό γιατί αρχίζεις να γράφεις απλώς για να βλέπεις τα νούμερα του μετρητή να αυξάνονται. Δυστυχώς οι περισσότεροι είμαστε εγωιστές και ότι μπορεί να χαϊδέψει αυτόν τον εγωισμό γίνεται εθιστικό σαν ναρκωτικό, και είναι εξίσου επικίνδυνο όμως! 

Και γιατί όλα αυτά?

Υπάρχουν απώτεροι στόχοι σε κάθε Blogger?

Εδώ θα έρθουμε σε μιαν αλήθεια που την γνωρίζουν μόνο μερικοί μύστες σε όλο τον κόσμο και σε λίγο θα την μάθετε και εσείς!

Αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας αυτό που θα μάθετε ε?

Όλοι οι άνθρωποι έχουν απώτερους στόχους ρε Γκαζαγκούγκου!!!

Αν είναι δυνατό να έχετε μάθει να ανοίγετε έναν υπολογιστή και να μπορείτε και να διαβάζετε αυτό το Blog και να μην ξέρετε ακόμα το βασικό αξίωμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς!!!

Πίσω από κάθε τι που κάνει ένας άνθρωπός πάντα βρίσκεται ένας απώτερος στόχος, κάθε πτυχή της συμπεριφοράς μας εξυπηρετεί απώτερους στόχους, κάθε μελλοντική κίνηση μας γίνεται για την εξυπηρέτηση απώτερων στόχων!

Αυτό που αλλάζει είναι ποίοι είναι οι συγκεκριμένοι απώτεροι στόχοι!

Άλλος μπορεί να κάνει ένα Blog για να προωθήσει την δουλεία του, τους κόπους του, τα επιτεύγματα του  (το επικροτώ στο έπακρο αυτό!), άλλος μπορεί να κάνει ένα Blog γιατί γουστάρει να βλέπει την γνώση να διαχέεται (Γιάσα και μπράβο του!), άλλος μπορεί να έχει κάνει Blog γιατί έτσι του κατέβηκε ένα χειμωνιάτικο βράδυ (και αυτό καλό , πάντα μου άρεσαν περισσότερο οι τρελοί από τους λογικούς!) ή μπορεί να το έκανε γιατί υποσχέθηκε σε κάποιον που δεν είναι πλέον εδώ ότι θα γίνει ο καλύτερος ποτέ σε ένα συγκεκριμένο κλάδο (αυτός θα πεθάνει δυστυχώς δυστυχισμένος, πότε δεν υπόσχεσαι κάτι τέτοιο σε ένα άτομο που δεν θα μπορεί να σε απαλλάξει από μια τέτοια παράλογη υπόσχεση!).

Από την άλλη θα μπορούσε να το κάνει το Blog για να ικανοποιήσει συμπλέγματα και μειονεξίες του χαρακτήρα του (υπάρχουν και αυτοί!), θα μπορούσε να το κάνει για να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα για να επιδιώξει να κατεβεί στην πολιτική κονίστρα (ο μαζοχισμός είναι διαδεδομένη πάθηση χα χα χα), ή για να πετύχει και οικονομικά ανταλλάγματα πάσης φύσης (αυτό δεν το επικροτώ αλλά δεν μου πέφτει και λόγος, ο καθένας μπορεί να πουλήσει τον εαυτό του εάν θέλει σε οποιοδήποτε, αλλά ελπίζω το τίμημα που θα πάρει από αυτή την πώληση να είναι τέτοιο που να αξίζει).

Απώτεροι στόχοι πάντα και παντού!

Μην το ξεχνάτε πότε αυτό.

Ήδη έχουμε πει για την σύνδεση που μπορεί να έχει ένα μελισσοκομικό Blog με μια μελισσοκομική ομάδα. Το τεράστιο πλεονέκτημα της είναι ότι μπορείς να ανακυκλώνεις διαρκώς αναρτήσεις που έχεις ήδη δημοσιεύσει συνεχώς και ατέρμονα, και είναι μια τακτική που βελτιώνει τους αριθμούς στον μετρητή αφάνταστα (και εγώ πχ χρησιμοποιώ την τακτική όταν βγάζω μια ανάρτηση να την δημοσιεύω σε αρκετές μελισσοκομικές ομάδες για να είναι στα υπόψη όσο το δυνατών περισσότερον μελισσοκόμων -και ταυτόχρονα σαμποτάρω ακριβώς αυτή την τακτική με το να μην τις δημοσιεύω στις δημοφιλέστερες ομάδες! Είπαμε αγαπώ τους τρελούς γιατί είμαι και εγώ ένας από αυτούς χα χα χα-αλλά αυτό είναι κόλπο που το κάνεις μια και μόνο φορά, αναρτήσεις μου που τις έχω κοινοποιήσει σε ομάδες δεν υπάρχει περίπτωση να τις ξανακοινοποιήσω εγώ εκεί, "One time trick" που λένε και εις το Αμέρικα χα χα χα. Το καθήκον μου το έκανα, έγραψα την ανάρτηση, την κοινοποίησα όσο περισσότερο γίνεται την παρούσα στιγμή, όποιος πρόλαβε την είδε, όποιος δεν την πρόλαβε να ψάξει να βρει το Blog να την δει! Δεν κατάλαβα?!?!?! Γιατί θα πρέπει διαρκώς να προσφέρονται όλα στο πιάτο και άτομα που είναι διατεθιμένα να ψάχνουν παντού να μην έχουν κάποιο πλεονέκτημά από τα αδιάφορα για  ψάξιμο άτομα?!?!?! ).

Το κακό όμως με το να έχεις μελισσοκομική ομάδα (ως διαχειριστής) είναι ότι εκτός από τα σοβαρά και αξιοπρόσεκτα άτομα που θα συμμετέχουν σε αυτή θα πρέπει να υποστείς και την κακοήθεια και κακεντρέχεια κάθε συμπλεγματικού και κακού χαρακτήρα που επίσης θα συμμετέχει σε αυτή την ομάδα. Και δυστυχώς αυτοί οι χαρακτήρες ενώ μπορεί να μην είναι η πλειοψηφία του συνόλου των συμμετεχόντων στην ομάδα ωστόσο είναι αυτοί που φαίνονται και περισσότερο (πολύ πολύ περισσότερο) με αποτέλεσμα μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να δυναμιτίζουν τελείως το κλίμα μέσα σε κάθε ομάδα και να συντελούν στην πλήρως μπουρδελοποίηση της χα χα χα.

Για εμένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα (και το έχω ήδη δηλώσει), το ψυχικό κόστος που θα κοστίσει η διαχείριση μιας μελισσοκομικής ομάδας (ή έστω ακόμα και η συμμετοχή σε αυτή) ξεπερνά τόσο πολύ τις ωφέλειες από αυτή που δεν τίθεται καν θέμα σκέψης δημιουργίας (ή και συμμετοχής) σε αυτή.

Με απλά λόγια προτιμώ για το υπόλοιπο της ζωής μου να χρησιμοποιώ για χαρτί υγείας γυαλόχαρτο παρά να έχω μελισσοκομική ομάδα!

Χα χα χα.

Άλλο ένα βασικό αξίωμα της ζωής είναι και αυτό "Όσο ποιο πολύ μιλάς τόσες περισσότερες μαλακίες λες!".

Νόμος αυτός!

Χα χα χα. 

Δυστυχώς για να έχεις το ενδιαφέρων του κοινού για το Blog σου θα πρέπει να αναρτείς συχνά πυκνά περιεχόμενο σε αυτό, αλλά αυτό είναι δύσκολο ιδίως αν έχεις επικεντρωθεί μόνο σε ένα αντικείμενο (όσο περίπλοκο και να είναι αυτό), η ανάγκη να δημιουργείς διαρκώς αναρτήσεις μπορεί να σε οδηγήσει στην υποβάθμιση της ποιότητας τους. Δυστυχώς η σχέση μεταξύ της ποιότητας και ποσότητας συνήθως είναι  σχέση που θυμίζει τραμπάλα, όταν το ένα είναι ψιλά το άλλο είναι χαμηλά και τούμπαλιν.

Τεράστιος κίνδυνος και αυτός, η προσπάθεια να κινείς το ενδιαφέρων των αναγνωστών σου να τσακίσει τελικά την ποιότητα του Blog σου. Να αναγκαστείς για να αντιμετωπίσεις ένα δημιουργικό κενό (που αναπόφευκτα θα έρθει,  για κάθε θέμα που θα αναπτύξεις η δεξαμενή τον θεμάτων που μένει για να αναπτύξεις διαρκώς και μειώνεται). Λύσεις? Το να αρχίσεις να αντιγράφεις από εδώ και εκεί αναρτήσεις ή να αναρτείς οτιδήποτε έχει κάποια αμυδρή σχέση με το αντικείμενο του Blog σου χωρίς ιδιαίτερη κρίση από μέρος σου σχετικά με την ορθότητα του, την χρησιμότητα του, ή ακόμα και την κοινοτοπία του.

Όχι σε αυτή την περίπτωση η σιωπή είναι χρυσός, αναρτήσεις βγάζουμε μόνο αν έχουμε κάτι να πούμε, όχι γιατί είναι ένας καταναγκασμός ψυχολογικός στον οποίο δεν μπορούμε να αντισταθούμε!

Ο καθένας κρίνεται, και κρίνεται ακόμα και από τι αναρτά (τι λες ρε Κάγκουρα! Από αυτό ακριβώς κρίνεται! Χα χα χα).

Ανάμεσα στην ποσότητα και στην ποιότητα πάντα πρέπει να νικά η ποιότητα.

Και φτάνουμε στο τέλος αυτής της ανάρτησης που είναι το συμβόλαιο που κάνω δημόσια με τον εαυτό μου σχετικά με την λειτουργία του Blog μου. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή μου που δεν θα την παραβιάσω, και την εκθέτω εδώ και για να μην την ξεχάσω.

Πρώτα από όλα η θεματολογία του, καλώς κακώς το μεγαλύτερο ποσοστό των αναρτήσεων του αφορά μελισσοκομικά θέματα, αυτό δεν θα αλλάξει αλλά δεν θα είναι και τόσο μονόπατο όσο είναι τώρα, Δυστυχώς ή και ευτυχώς η μελισσοκομία δεν είναι η μόνη μου ερωμένη (είναι φυσικά η νεότερη ερωμένη μου), πριν από αυτή είχα πολλές ακόμα αγάπες και εξακολουθώ να τις έχω, και φυσικά η ενασχόληση μου με αυτές θα αποτελεί και αντικείμενο των μελλοντικών μου αναρτήσεων.

Παιδιά μονόπλευρος χαρακτήρας από πλευράς ενδιαφερόντων ποτέ δεν ήμουν και ποτέ δεν πρόκειται να το επιδιώξω να είμαι, το Blog μου όπως το λέει και ο τίτλος του δεν θα είναι ποτέ καθαρά μελισσοκομικό, αυτός είμαι αυτό δείχνει και το Blog μου, άλλοι μπορεί να δηλώνουν με περηφάνια ότι τα Blog τους είναι καθαρά μελισσοκομικά ( με 800 ή και 2000 μελισσοκομικά θέματα άσχετα αν είναι κλεμμένα χωρίς αναφορά στους δημιουργούς τους ή είναι γελοιότητες οι περισσότερες αναρτήσεις και επαναλήψεις χα χα χα) εμένα μια τέτοια δήλωση μου προκαλεί θλίψη, πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίζεις και τον άνθρωπό πίσω από τον μελισσοκόμο, αν υπάρχει τίποτα πίσω από αυτή την ιδιότητα φυσικά!

Δεύτερον θα υπάρχουν όρια πίσω από την θεματολογία μου στο αντικείμενο της μελισσοκομίας. Θεραπείες δεν υπάρχει περίπτωση να αναλυθούν από μένα ποτέ, έχω βγάλει ανάρτηση για το σεμινάριο ασθενειών και εχθρών των μελισσιών από την γεωπονική σχόλη του ΑΠΘ και αυτό αρκεί, είμαι υπέρ της άποψης ότι όποιος θέλει πραγματικά να μάθει για αυτές θα πρέπει να παρακολουθήσει σεμινάρια από εξειδικευμένους επιστήμονες του κλάδου.Όπως δεν θα συμβούλευα για θεραπείες και φάρμακα ένα καρδιοπαθή και θα τον έστελνα να ρωτήσει ένα γιατρό πιστεύω ότι το ίδιο ισχύει και για τις θεραπείες στα μελίσσια μας. Του ξερόλα και του παντογνώστη λυπάμαι αλλά δεν είναι ρόλοι που θα τους υιοθετήσω.

Επίσης τοποθετήσεις και ανθοφορίες, έχω δημιουργήσει πολλές πρωτότυπες αναρτήσεις σχετικά με αυτές (παράθυρα και ώρες νεκταροεκκρίσεων, μελισσοκομικά φυτά, ακτίνα δράσης μελισσών, μελισσοχωρητικότητα κ.α) πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό έχω καλύψει πολλά βασικά θέματα, αλλά το να εκφέρω γνώμη ή να κάνω προβλέψεις πάνω σε μελλοντικές ανθοφορίες ή νεκταροεκκρίσεις όχι δεν είναι κάτι που θα το κάνω ποτέ! Είναι αδύνατο να έχεις πρόβλεψή που να βασίζεται σε αξιόπιστα στοιχεία σχετικά με τόσο πολύπλοκα ζητήματα που μου είναι αδύνατο να πάρω την ευθύνη για τοποθετήσεις άλλων σε μέρη που θα έχω "προβλέψει" ότι θα δώσουν. Με τις ζωές των άλλων εγώ δεν παίζω! Όποιοι νιώθουν προφήτες είμαι σίγουρος ότι θα έχουν και το κοινό τους, καλή τύχη σε όλους τους, θα την χρειασθούν.

Τρίτο την δουλεία μου μέσα από το Blog μου φυσικά και θα την δείχνω! Κομμάτι του εαυτού μου είναι και αυτή όπως και το Blog μου, εξυπακούεται ότι θα είναι κομμάτι και του Blog μου (μπορεί ακόμα να μην την δημοσιοποιώ γιατί ξέρω τι θα ακούσω μετά από τους επαγγελματίες γκρινιάρηδες αλλά αυτό δε σημαίνει ότι στο μέλλον δεν θα το κάνω). Αλλά μέχρι εκεί! Την δικιά μου δουλειά την παρουσιάζω εδώ, κανενός αλλουνού δεν θα την παρουσιάσω εδώ, είτε μελισσοκόμος, είτε προμηθευτής μελισσοκόμων, είτε ο Θεός ο ίδιος!

Τέταρτο ήδη ένα μεγάλο μέρος των αναρτήσεων μου έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί με αυτό τον βαθμό. Κάθε θέμα που καλύπτουμε μην ξεχνάτε μειώνει και το αντικείμενο που μένει να καλυφθεί, Αναγκαστικά μελισσοκομικά θέματα στο μέλλον θα καλύπτουν περισσότερο βιωματικές μου καταστάσεις παρά θεωρία και πρακτική της μελισσοκομίας. Το να επαναλαμβάνω ελαφρώς παραλλαγμένα τα ίδια και τα ίδια για να αποκτήσω περισσότερα κλικ δεν είναι κάτι που με αφορά. Ζω με την μελισσοκομία (αυτή την περίοδο της ζωής μου, τίποτα δεν κρατά για πάντα) θα δείχνω ποια είναι η ζωή του μελισσοκόμου. Θα δείχνω και τι κρύβεται πίσω από τον μελισσοκόμο, ποτέ δεν επιδίωξα το Blog μου να είναι σημείο αναφοράς της μελισσοκομίας και ούτε θα το επιδιώξω αυτό στο μέλλον. Το Blog μου ανήκει σε μένα και την ζωή μου, και όχι στην μελισσοκομία, μια πτυχή της ζωής μου είναι και δεν είναι το σύνολο της. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.

Πέμπτο το Blog δεν είναι αυτοσκοπός! Λειτουργεί για να δείχνει ορισμένες πτυχές της ζωής μου και μόνο. Αλλά μια από τις πτυχές της ζωής μου είναι και η επιβίωση, έχω να κάνω μια δουλειά για να ζήσω και στο μέλλον και θα γίνεται περιπλοκότερη αυτή η δουλειά και θα αποκτά και μεγαλύτερο όγκο εργασίας. Οπότε θα απορροφά και περισσότερο από τον χρόνο μου, τις δυνάμεις μου, και την έγνοιες μου, αυτός ο χρόνος θα λείψει από κάπου. Και αυτό το κάπου δεν θα μπορεί να είναι οι δικοί μου άνθρωποι, ήδη έχω κλέψει χρόνο από αυτούς για να ασχολούμαι με το blog αλλά μέχρι ένα σημείο μπορεί αν γίνει αυτό. Ο κάθε άνθρωπος ορίζει κάποιες προτεραιότητες στην ζωή, οι δικοί μου άνθρωποι είναι η πρώτη προτεραιότητα μου, η επιβίωση η δεύτερη. Η διαχείριση του χρόνου μου θα γίνεται πάντα με αυτές τις προτεραιότητες. Οπότε στο μέλλον θα αναμένουμε και μια πτώση της συχνότητας των αναρτήσεων. Αλλά η πτώση θα είναι μόνο στην συχνότητα τους και ποτέ στην ποιότητα τους.

Και εδώ ερχόμαστε στο έκτο θέλω να είμαι περήφανος για κάθε ανάρτηση που δημοσιεύω, και για να το πετύχω αυτό θέλω να είναι σε κάποιο επίπεδο υψηλό. Σε αυτό είμαι ασυμβίβαστος, σε περίπτωση που ενδέχεται να μην μπορώ να διατηρήσω αυτό το επίπεδο δεν θέλω να συνεχίσω να αναρτώ! Αν είναι αναγκαίο για να διατηρήσω αυτό το επίπεδο να αναρτώ 1-2 αναρτήσεις το μήνα ή το τρίμηνο είναι κάτι που θα το προτιμώ χίλιες φορές. Καλύτερα λίγες και καλές παρά πολλές και μάπα!

Και για το τέλος το Έβδομο και σημαντικότερο όσο θα με ευχαριστεί το να γράφω σε αυτό το Blog θα το κάνω, όσο νιώθω την ανάγκη να εξωτερικεύω τον εαυτό μου μέσα από αυτό θα το κάνω, όσο θα νιώθω την χαρά μιας νέας ανάρτησης να είναι μια προσδοκία που να την λαχταρώ δεν θα σταματήσω να αναρτώ. Αλλά αν γίνει η συνγραφή αναρτήσεων αγγαρεία, ψυχαναγκασμός, ένα θλιβερό καθήκον και μόνο, εκείνη είναι η ώρα που θα σταματήσω να ασχολούμαι και με αυτό το Blog. Κάθε τι το κάνεις καλά μόνο όταν το κάνεις από την ψυχή σου, αν το χάσεις αυτό σταμάτα να ασχολείσαι με αυτό. 

Απλά πράγματα.

Τα είπαμε, τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε. 

Το βαγγέλιο μου στην μελισσοblogικη ζωή είναι αυτό. Κάθε φορά που δεν θα το τηρώ να με κράζετε, κάθε φορά που θα το ξεχνώ να μου το θυμίζετε, και αν ποτέ το παραβώ τελείως να μου το τρίψετε στην μάπα γιατί θα είναι ο καιρός για να κλείσει και αυτό το blog τον κύκλο του.

Αλλά μέχρι τότε έχουμε να φάμε πολλά ψωμιά ακόμα νέουρες!!!

Χα χα χα. 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 20/08/2014

Υστερόγραφο 

Η ανάρτηση αυτή ήτανε να πάει πολύ μετά από τους τρύγους του πεύκου, άλλαξε ο προγραμματισμός μου σχετικά με αυτούς και την δημοσιοποιώ νωρίτερα, επίσης επειδή δεν θέλω να δυναμιτίζω διαρκώς το κλίμα στην διαδικτυακή μελισσοκομία καθώς και επειδή ήθελα να κρατήσω την ανάρτηση σε φυσιολογικά επίπεδα μεγέθους (φυσικά φυσιολογικά για μένα χα χα χα) δεν ανάφερα πολλά παραδείγματα και καταστάσεις που της θεωρώ λάθος, αν κάποιος όμως κάνει το λάθος να γαβγίζει πίσω από την πλάτη μου όσο θα κάνω τρύγους δεν έχω κανένα πρόβλημα όταν γυρίσω από τους τρύγους να τους κάνω φύλλο και φτερό κάθε ανάρτηση τους!!!!

Ξέρετε ότι είμαι τελείως ικανός να δείξω κάθε μαλακία που αναρτήσατε στα τόσα χρόνια, ξέρετε επίσης ότι η γλώσσα μου κόβει σαν ξυράφι, ο μόνος λόγος που σας κρατώ ακόμα χαρακτήρα είναι ότι δεν γουστάρω τον διαρκή πόλεμο όπως και δεν γουστάρω να περιστρέφεται η ζωή μου σε άτομα που δεν αξίζουν ούτε καν την καλημέρα μου!

Επίσης δεν θέλω να πληγώσω και νεότερα άτομα που δεν έχουν βρει ακόμα τον δρόμο τους, νέοι είναι, νέοι είναι και στο άθλημα, δικαιούνται να κάνουν λάθη χωρίς να τους την πέσω και τους τσακίσω μαζί με εσάς που δεν έχετε τα παραπάνω ελαφρυντικά!!!

Κρατώντας το δικαίωμα μου να κριτικάρω τον καθένα (που στις μελισσοκομικές σας ομάδες δεν το επιτρέπετε, όλοι οι μεγαλομελισσοblogger να μην έχουμε αμφιβολία πάνω σε αυτό!!! Και για αυτό και δεν αναρτώ πλέον στις ομάδες σας, και σε ορισμένες έφυγα γιατί δεν γουστάρω να με απειλούν όταν δεν γουστάρουν κριτική στις πράξεις τους και συμπεριφορές τους) αποφασίζω την δεδομένη στιγμή να μην κάνω την κριτική που σας αξίζει, αλλά αν προκληθώ πιστέψτε με θα την έχετε!

Ας επικρατήσει η ηρεμία επιτέλους στον διαδικτυακό μελισσοκομικό χώρο, και ας μάθουν κάποιοι ότι κριτική μόνο στον Θεό δεν κάνουμε!

Και όπως πάντα να μην ξεχνάμε.

ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!