UA-50457385-1

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018

Μελισσοκομία μια άπιστη και αφιλότιμη ερωμένη



 Είμαι πολύ περήφανος για την ποιότητα του blog μου καθώς και των αναρτήσεων του, αλλά ακόμα πιο περήφανος είμαι για την ποιότητα των αναγνωστών του! 

 Και σε κάθε ευκαιρία θα σας τους παρουσιάζω και σε εσάς, για να δείτε ποιο είναι το νέο υλικό στον μελισσοκομικό χώρο που μπορεί να κάνει την διαφορά, και να ανεβάσει το επίπεδο του σε υψηλά επίπεδα. Εγώ και πολλοί ακόμα είμαστε το παρόν του μελισσοκομικού χώρου, αλλά αυτοί είναι το μέλλον του. Πιστεύω σε αυτούς θα καταφέρουν όσα αποτύχαμε (ή θα αποτύχουμε) να καταφέρουμε εμείς. 

 Ανυπομονώ να βιώσω την στιγμή που θα τους δώσουμε την σκυτάλη και να αναλάβουν αυτοί να οδηγήσουν τον κλάδο σε νεα επίπεδα, είμαι σίγουρος ότι με τέτοια μυαλά και πάθος ότι θα τον αφήσουμε τον κλάδο στα καλύτερα των χεριών. 

 Πολλά είπα, ας γνωρίσουμε και το φωτεινό μέλλον που θα παραμερίσει το μίζερο παρόν. 

Καλή χρόνια κ. Λάζαρε! Να στε πάντα γερός και δυνατός. Μόλις διάβασα ένα άρθρο σας που μου δώσε ο πατέρας μου*, παλιό. Έχω λοιπόν μια ερώτηση-παρατήρηση την οποία θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Ενώ κατανοώ την δυσκολία της ενασχόλησης με τα μελίσσια σε σωματικό και πνευματικό επίπεδο, απογοητεύομαι και συνάμα χαμογελώ. Είναι σα να λέμε, αυτός είναι ή τρελός ή πολύ έξυπνος. Για την ακρίβεια δεν είμαι τίποτα από τα δυο, σίγουρα όχι το δεύτερο. Είναι φυσιολογικό αυτό που μου συμβαίνει ή να ανησυχώ; Το άρθρο σας είναι το εξής: Τι είναι αυτό που δεν μπορώ να σου μάθω.** Νιώθω ότι μπορώ να σας εμπιστευτώ και να ζητήσω τη συμβουλή σας, γι αυτό το λογω σας ενοχλώ.

* Αυτό "το μου το έδωσε ο πατέρας μου να το διαβάσω" με έκανε να νιώθω ότι είμαι στο μελισσοκομικό κουρμπέτι τουλάχιστο έναν αιώνα! Χα χα χα.

** Υπάρχουν κάποιες αναρτήσεις που βγήκαν μέσα από την ψυχή μου, τις έγραψα με πόνο και με φόβο, μου είναι τρομερά δύσκολο να τις ξαναδιαβάζω γιατί εξακολουθούν να με πληγώνουν όσο και την στιγμή που τις έγραφα. Είναι ένα άβατο που δεν το πλησιάζει η Αρκούδα, νομίζω οι πιστότεροι από τους αναγνώστες μου μπορούν να υποψιαστούν ποιες μπορεί να είναι αυτές. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί η συγκεκριμένη ανάρτηση ναι είναι μια από αυτές που δεν τολμώ ακόμα να τις διαβάσω! Υπάρχει εκεί για να μου θυμίζει τις σκοτεινότερες των εποχών μου, τις απελπιστικότερες των στιγμών μου. 

Bear's Nest: Ναι, είναι απολύτως φυσιολογικό κάτι να σε φοβίζει και ταυτόχρονα να σε εξιτάρει και να νοιώθεις σαν να σε καλεί! Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση και αυτό.

 Ναι, η μελισσοκομία είναι μια υπέροχη ενασχόληση αλλά είναι μεγάλο το ρίσκο να βασίσεις όλη σου την ύπαρξη μόνο σε αυτή. Είναι μια άπιστη και αφιλότιμη ερωμένη έτσι και της δοθείς ολοκληρωτικά. Θέλει προσοχή, εγρήγορση, υπομονή, και κυρίως δεν θέλει άλματα πίστης και υπερβολικές προσδοκίες. 

 Δύσκολος δρόμος, ατραπός, γεμάτος με γκρεμνούς αριστερά και δεξιά. Θα υποφέρεις πολύ πριν ευτυχίσεις με αυτόν τον δρόμο εάν τον διαλέξεις, και θα ξαναυποφέρεις αμέσως μετά από ένα εφήμερο διάστημα ευτυχίας.

 Αλλά θα συνεχίσεις ελπίζοντας να ξαναζήσεις την ευτυχία που τόσο απροειδοποίητα σου έφυγε μέσα από τα χέρια σου. Κάθε χρονιά θα μηδενίζεις το κοντέρ γιατί θα έχεις μια δουλειά χωρίς κεραμίδι, και θα εξαρτάσαι μόνιμα από τον καιρό, όσο και αν μπορείς εν μέρει να διαλέγεις τον καιρό σου όπως μου μάθανε να λέω και εγώ παλιοί και σοφοί μελισσοκόμοι.

 Αλλά μερικές φορές και ο καιρός είναι απατηλός και σκληρός παντού, και τότε είναι που δοκιμάζονται τα όρια ανάμεσα στην απελπισία και στην πίστη. Και εκεί ελπίζω να βρεθεί κάποιος που να σου δώσει μια αμυδρή ακτίνα ελπίδας για να συνεχίσεις, για να μην παραιτηθείς από την μάχη, από την μάχη που μόνο αυτή μπορεί να φέρει την νίκη, όσο εφήμερη και αν είναι αυτή.

 Όσο αφορά εμένα πάντα θα είμαι δίπλα σε όσους με χρειασθούν, να δίνω τις γνώσεις μου, και την γνώμη μου με την γνωστή μου ωμή ειλικρίνεια που διάλεξα να με συντροφεύει στο δικό μου άλμα πίστης, στην δική μου παραλλαγή του Σισύφειου μαρτυρίου, στην δική μου πάλη με τους δαίμονες μου. 

 Το χέρι μου πάντα θα είναι πρόθυμο να δοθεί σε όσους το ζητήσουν προς βοήθεια τους. Και θα το κάνω με χαρά και ευχαρίστηση, γιατί και σε έμενα βρέθηκε κάποιος που με βοήθησε όταν το είχα απόλυτη ανάγκη και αυτό είναι ένα χρέος βαρύ, και ένας κρίκος σε μια ατελείωτη αλυσίδα γνώσης και διάχυσης γνώσεων. Κλέφτης ονείρων αρκεί να μην είσαι....

Δεν είμαι αισιόδοξος σαν άνθρωπος, αλλά πάντα μου άρεσε ο ήλιος μετά τη βροχή που βγαίνει ανάμεσα από τα μαύρα σύννεφα. Σας ευχαριστώ γι αυτή την ώθηση, για μένα αυτό είναι. Δεν έχω φόβο ούτε είμαι γεμάτος με ελπίδα ακουμπισμένος σε νεφέλες. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου

Bear's Nest: Μην ευχαριστείς εμένα, να ευχαριστήσεις αυτούς που με στήριξαν όταν τους είχα ανάγκη (και ακόμα τους έχω, και θα τους έχω, ακόμα και όταν θα έχουν φύγει από κοντά μου). Και αν πράγματι οι γνώσεις μου βοηθήσουν σε κάποιο βαθμό εσένα, όταν με την σειρά σου βοηθήσεις κάποιους νέους μελισσοκόμους, και βάλεις και εσύ τον δικό σου κρίκο στην αλυσίδα της διάχυσης των γνώσεων τότε μπορείς να τους πεις με την σειρά σου να ευχαριστήσουν αυτοί όσους πριν από σένα διατηρήσανε, και μεγάλωσαν με νέους κρίκους αυτή την αιώνια αλυσίδα γνώσεων που πάει από χέρια μελισσοκόμων σε χέρια μελισσοκόμων. Όταν με χρειασθείς και μπορώ να σε βοηθήσω εκεί θα είμαι, και για σένα, και για όποιον μου το ζητήσει. Υπόσχεση διαρκείας αυτό.

Σειρά "Απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν".











Γιατί Κυψελογισμός?

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXVIII


Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIX


Κλέφτης ονείρων αν δεν είσαι


Γίνε ΠΑΟΚ


Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XL

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLI

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLII

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLIII

Περί τροφοδοσίας

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLIV

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLV

Μελισσοκομία και Ηθική

Απαντώντας μελισσοκομικές ερωτήσεις ακόμα και άρρωστος! 

Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XLVI

Μότσανος Λάζαρος


Σοχός 10/1/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου