Χάνοντας ένα μελισσοκομικό στοίχημα ή Μαθαίνοντας να έχεις απαιτήσεις και από τον εαυτό σου, και όχι μόνο από τους άλλους

 Αυτή η ανάρτηση παίδες είναι αποτέλεσμα ενός μελισσοκομικού στοιχήματος που έβαλα με την Αλεπού. 

 Συγκεκριμένα πριν από περίπου 1,5 μήνα της είχα πει "Θα ετοιμάσω μια βαριά μελισσοκομική ανάρτηση, θα μου φάει κανένα μήνα για να την γράφω παράλληλα με όλες τις άλλες αναρτήσεις του blog" και με ρώτησε "1,5 μήνα? Και πόσες ώρες την ημέρα παρακαλώ θα ασχολείσαι με αυτή την βλακεία?", και ενώ από μέσα μου άρχισαν τα "Ωχ ωχ!" ωστόσο απάντησα τελείως αφελώς "Ε να μην μου παίρνει 3-4 ώρες την ημέρα?", και ξανά μια θυμωμένη ερώτηση "3-4 ώρες συν τις ώρες που τρως κάθε μέρα για το blog σου?", και ακόμα πιο αφελώς απαντώ "Ε ναι γιάαα!". 

 Και αμέσως συναντώ την αγριεμένη θύελλα μέσα στο βλέμμα της "Καλά είσαι χαζός? Θα δαπανήσεις τόσες ώρες για τόσο πολύ καιρό για κάτι που δεν θα το διαβάσουν? Θα κλέψεις όλο αυτό τον καιρό από μένα, από σένα, από την εργασία σου για κάτι που όσο καλό και να είναι θα πάει στράφι στο σινάφι σου?", και  έχοντας  καταλάβει ότι έχω πατήσει την μπανανόφλουδα τραυλίζοντας τολμώ να πω κάτι της μορφής "Εεεεε  να υπερβάλλεις! Μην τους υποτιμάς τόσο! Θα την διαβάσουν και μάλιστα μαζικά!", και τότε είδα το πρόσωπο του Θεού να ξεπροβάλει μέσα από την θύελλα και να σκορπά παντού κεραυνούς κάνοντας με να νιώσω πραγματικό δέος! "Υπερβάλω! Υπερβάλω είπες ρε φουκαρά! Τολμάς να λες ότι είμαι υπερβολική ρε λαδωμένε ποντικέ? Τι θαρρείς είμαι και βγάζεις γλώσσα? Κανένας βλαμμένος μελισσοκόμος που τους κάνεις τον καμπόσο? Ωραία ρε μπαγλαμά αφού τους έχεις σε τόσο υψηλή εκτίμηση θα σε βάλω ένα στοίχημα!". 

 Kαι ενώ τα "Ωχ ωχ ωχ ωχ!" από μέσα μου πολλαπλασιαζόταν με εκθετικούς ρυθμούς τόλμησα να ξεστομίσω "Τι, τι, τι στοίχημα?", και ήρθε η κεραμίδα "Στοίχημα ότι μέσα σε μια εβδομάδα δεν πρόκειται να την διαβάσουν την έρευνα σου ούτε 200 άτομα!", "Ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ........" ακούω το εαυτό μου να λέει από μέσα μου ενώ το στόμα μου ανεξαρτητοποιήθηκε και είπε "200 άτομα? Σε, σε, σε μια εβδομάδα?", και τότε βλέποντας μια λάμψη στα μάτια της την ακούω να μου λέει "Πολλά είναι τα 200 άτομα σε μια εβδομάδα ε? Ωραία, έστω, 150 άτομα σε μια εβδομάδα, σε 7 μέρες. Όχι θα σου δώσω και άλλο αβάντζο! 150 άτομα όχι σε 7 μέρες αλλά σε 9!",  " 150 σε 9 μέρες ίσως και να μπορεί να γίνει" σκέφτομαι αμίλητος από μέσα μου, "Αλλά...." συνεχίζει "Ωχχχχχχχχχχχχχ!" αμέσως κατάλαβα ότι το ποδάρι μου πιάστηκε στο δόκανο για τις αρκούδες   (Αλεπού - Αρκούδα 1-0!) και περιμένω το τελειωτικό χτύπημα "Αλλά θα τους προειδοποιήσεις ότι η ανάρτηση που θα ακολουθήσει θα είναι βαριά! Ότι είναι έρευνα, και ότι θα έχει ένα μεγάλο μέγεθος! Δεν θα την σκαπουλάρεις με το να βάλεις ένα ότι να είναι τίτλο και όσοι τσιμπήσουν! Να ξέρουν και τι τους περιμένει και ποτέ τους περιμένει! Μάγκα και ξυπνοπούλι μου που τώρα τελευταία έχεις βγάλει και γλώσσα!". 

 Και κάθομαι να την κοιτάζω με ορθάνοιχτα μάτια έχοντας καταλάβει ότι μου την είχε στημένη την παγίδα (Αλεπού - Αρκούδα 2-0!)  από την πρώτη στιγμή που άνοιξα το στόμα μου και δεν το είχα καν καταλάβει"! 

 Οπότε η μόνη ορθολογική λύση που είχα ήταν αυτή "Και εάν δεν δεχθώ το στοίχημα? Τι θα γίνει?", "Εάν δεν δεχθείς το στοίχημα σημαίνει ότι είσαι ένας δειλός, υποκριτής, ψεύτης που ενώ ξέρεις το τι είναι η φάρα σου τους καλύπτεις και προτιμάς να χάνεις χρόνο με αυτούς παρά να τον δαπανάς με εμένα. Και φυσικά εάν δεν δεχθείς το στοίχημα μια που θα φας για αυτό το χαζό 1,5 μήνα ετοιμάσου να μην με μιλήσεις για τουλάχιστον 3 φορές αυτό το διάστημα!", και κάθομαι με πεσμένα τα αυτιά καθώς ακούω μια φωνή από μέσα μου να λέει "Τα ήθελες και τα έπαθες βλάκααααααααα!"  (Αλεπού - Αρκούδα 5-0!)!  

 Οπότε για αυτό ακολούθησε μια σειρά ανακοινώσεων στο Facebook όπου και ζητούσα από τους μελισσοκόμους φίλους μου (και όχι μόνο) να διαβάσουν την έρευνα - ανάρτηση που έκανα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Περί περιαστικής μελισσοκομίας : Η επιμόλυνση του μελιού και των υπολοίπων προϊόντων της κυψέλης από βαρέα μέταλλα λόγου των τοποθετήσεων σε αστικές περιοχές) όπως η παραπάνω στις 12 Απρίλη.

 Ή όπως αυτή στις 14 Απρίλη όπου τόνιζα ότι η ανάρτηση θα ήταν "βαριά" (ακόμα και για τα μέτρα αυτού του blog που έχει συνηθίσει τους αναγνώστες του σε βαριές αναρτήσεις).

 Και για το τέλος η εισαγωγή της ίδιας της  ανάρτησης που δημοσιοποιήθηκε στις 15 του Απρίλη, όπου και προϊδεάζω τους πάντες σχετικά με το θέμα της έρευνας και ότι και σε μέγεθος θα είναι μεγάλη, καθώς και ότι πραγματεύεται αντικείμενα από πολλούς επιστημονικούς κλάδους. Φυσικά προσπάθησα να ελαφρύνω λίγο το κλίμα λέγοντας ότι στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται ιδιαίτερες απαιτήσεις από τους αναγνώστες (που ισχύει! Κράτησα το επίπεδο των μαθηματικών και της επιστημονικής γλώσσας και ορολογίας στο ελάχιστο δυνατό! Κανένα πρόβλημα εκεί! Ούτε καν μαθηματικά 3ης γυμνασίου δεν υπήρχαν μέσα της!), και το μόνο που έμενε είναι να προσδοκώ ότι παρόλα τα παραπάνω θα βρίσκονταν τουλάχιστο 150 άτομα που θα την διάβαζαν σε 9 μέρες (ούτε καν να την διαβάσουν στην πραγματικότητα! Απλώς να μπαίναν μέσα στην συγκεκριμένη ανάρτηση και να τους  καταγράψει ο μετρητής, για να μπορέσω να γυρίσω με θράσος μετά να τρίψω το νούμερο που θα έβγαινε πάνω από το όριο στο πρόσωπο της Αλεπούς, και αν με άρχιζε τα "Αυτές είναι απλώς προβολές! Και τίποτα δεν  εγγυάται ότι πραγματικά διαβάστηκε!" εγώ θα το έπαιζα τρελίτσα και απλώς θα φώναζα διαρκώς σαν αυτιστικό "Το στοίχημα είναι στοίχημα, μάθε να χάνεις! Κακομαθημένο!").

 Και όχι μόνο αυτό, άφησα και αυτή την ανάρτηση να βρίσκεται εκεί φάτσα κάρτα χωρίς να δημοσιεύσω άλλη ανάρτηση μεταγενέστερη, έτσι ώστε να μην χαθεί από τα μάτια σας καθώς θα έχει καλυφθεί από άλλες αναρτήσεις (ναι ξέρω! Το προσπάθησα με πολλούς τρόπους να επηρεάσω το αποτέλεσμα, δεν ήμουν έντιμος και δίκαιος! Χα χα χα).

 Και?

 Και μετά από 9 μέρες, 126 προβολές! 

 Ούτε καν 150! 

 126 προβολές! 

 Σχεδόν όσο και τα δύο τα ποιήματά!

 Πλάκα μου κάνετε?

 Οπότε αρχίζουμε από τα βασικά. Πρώτα από όλα, οι 126 που διαβάσατε (άντε καλά! Μπήκατε απλώς μέσα στην ανάρτηση!) την ανάρτηση, μπορείτε να φύγετε! Δεν σας αφορά εσάς τα παρακάτω. Φυσικά μπορείτε και να μείνετε εάν θέλετε, θα πω ορισμένα πράγματα που θα έπρεπε να τα ακούσετε και εσείς, αν και δεν σας αφορούν και τόσο, αλλά και πάλι καλό θα σας κάνει). 

 Το λύσαμε αυτό, πάμε παρακάτω στους υπόλοιπους που δεν δείξανε το ίδιο ενδιαφέρον και  φιλότιμο για να εκτιμήσουν τον κόπο και την προσπάθεια κάποιου. 

 Παιδιά ξέρετε τις σπάνιες φορές που μπαίνω σε μελισσοκομικές ομάδες ή σε προφίλ φίλων μου μελισσοκόμων βλέπω ένα γνωστό μοτίβο. Όταν αρχίζουν τα σχόλια να πληθαίνουν και να πλατειάζει η εκάστοτε μελισσοκομική συζήτηση όλο και κάποιος θα πετάξει το γνωστό "Έλα μωρέ! Όλοι αυτοί οι μελισσοbloggers ίδιοι είναι, ο ένας χειρότερος από τον άλλον!". Ξέρετε αυτό εμένα όμως με πληγώνει! Γιατί δεν είναι καθόλου αλήθεια! 

 Ναι υπάρχουν blogger που τους νοιάζουν μόνο τα κλικ, είτε γιατί έχουν διαφημίσεις, είτε γιατί θέλουν  να γίνουν πρώτα ονόματα στον χώρο, έτσι ώστε να πουλήσουν πραμάτεια στα μελισσοκομικά μαγαζάκια τους, να κάνουν σεμινάρια, να πουλήσουν παραφυάδες ή θαυματουργές θεραπείες, να καταξιωθούν στον συνδικαλιστικό τοπίο του κλάδου μας, ή ακόμα και να κερδίσουν θέσεις σε ψηφοδέλτια σε δημοτικές, περιφερειακές ή και βουλευτικές εκλογές. Ναι υπάρχουν blogger που ενώ δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα στην μελισσοκομία έχουν άποψη για τα πάντα και παίρνουν αβέρτα κόσμο στον λαιμό τους. Ναι υπάρχουν blogger που με εντυπωσιακούς τίτλους αναρτήσεων και διαρκώς ανέβασμα τον ίδιων Cut and paste αναρτήσεων έχουν δεκάδες εκατομμύρια προβολές, και στρατούς από οπαδούς στον διαδικτυακό μελισσοκομικό χώρο (και αυτές τις καταστάσεις της δημιούργησαν με τις επιλογές τους οι μελισσοκόμοι! Μην το ξεχνάμε αυτό!) και μπορούν να επηρεάσουν πλήρως την εκάστοτε διαδικτυακή μελισσοκομική θεματολογία κατά το δοκούν!

 Ναι υπάρχουν αυτά, και ο υποφαινόμενος τα καυτηριάζει εδώ και χρόνια (ναι το παραδέχομαι, τα παλιότερα χρόνια ήμουν καυστικότερος και λιγότερο ανεκτικός με αυτές τις καταστάσεις (Α μπα! Η Ιδέα σου και μόνο! Χα χα χα), μέχρι που το συνειδητοποίησα ότι συνένοχοι σε αυτή την κατάσταση δεν ήταν μόνο οι blogger, αλλά και οι χιλιάδες ακόμα μελισσοκόμοι που με τις επιλογές τους γιγάντωσαν αυτά τα φαινόμενα, και έτσι αποφάσισα  να "σωπάσω" σχετικά με αυτό το ζήτημα). Αλλά επίσης υπάρχουν και blogger που πραγματικά ξέρουν από μελισσοκομία και την δείχνουν μέσα από τα blog  τους, ναι υπάρχουν και blogger που κάνουν πρωτότυπες και γεμάτες έρευνα αναρτήσεις και δεν ανακυκλώνουν τα ίδια και ίδια μελισσοκομικά φολκλόρ που έχουν κατακλύσει όλες τις μελισσοκομικές ομάδες, ναι υπάρχουν και blogger που δεν έχουν άλλες ιδιοτέλειες στην παρουσίαση του έργου τους παρά το να δώσουν τον γνωστικό τους πλούτο στους άλλους που τις περισσότερες φορές δεν τους χαρίστηκε λόγου γνωριμιών ή αίματος (πατέρας, πεθερός, θείος, κολλητός) αλλά τον απέκτησαν με τον δύσκολο τρόπο, κουβαλώντας κυψέλες άλλων! 

 Και η παραπάνω κουβέντα είναι πολύ βαριά για την δεύτερη κατηγορία blogger που τους αδικεί κατάφωρα, καθώς και ιδιαίτερη ευνοϊκή για την πρώτη κατηγορία blogger που τους δίνει άλλοθι για να συνεχίζουν την συμπεριφορά τους εξυπηρετώντας τα ιδιοτελή συμφέροντα τους! 

 Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να γράφεις διαρκώς πρωτότυπες αναρτήσεις πάνω στα  βιώματα σου σε οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο, και ακόμα περισσότερο στην μελισσοκομία που είναι χαρακτηριστική περίπτωση δύσκολου επαγγέλματος. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να μπορείς να κάνεις έρευνα πάνω σε ένα αντικείμενο που στην Ελλάδα δεν έχει τόσο εύκολη πρόσβαση κάποιος στα δεδομένα των καθαρών ερευνητών του κλάδου, ή δεν υπάρχουν καν! Και για το τέλος είναι ακόμα πιο δύσκολο και τις εμπειρίες σου, αλλά και τις έρευνες σου, να τα γράφεις με γλώσσα και τρόπο εύκολα κατανοητό που να βγάζει νόημα ο κάθε ένας, ανεξαρτήτως του γνωστικού του επιπέδου! Όλα τα παραπάνω θέλουν και θέληση, αλλά κυρίως θέλουν και ικανότητες, που σπανίζουν και ξεχωριστά η κάθε μία, αλλά κυρίως ως σύνολο που μπορεί να έχει κάποιος που θα έχει αυτή την ενασχόληση στον τομέα της μελισσοκομίας!

 Και για αυτό είναι και λίγοι όσοι έχουν στην πραγματικότητα όλα τα παραπάνω! Αλλά υπάρχουν! Και προγενέστεροι από μένα, και σύγχρονοι με μένα, αλλά κυρίως μεταγενέστεροι από μένα. Και σε αυτούς κυρίως απευθύνεται αυτή η ανάρτηση! 

 Ξέρετε παιδιά υπάρχουν πολλά λαμπρά μυαλά εκεί έξω που έχουν ασχοληθεί με την μελισσοκομία τα τελευταία χρόνια. Έχω μάλιστα διακρίνει μέσα τους ότι μπορούν να έχουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, βούληση, και ικανότητες που αναφέρω. Πολλές φορές τους τσιγκλώ και εγώ να ακολουθήσουν τον δρόμο που ακολούθησα και εγώ, "Πιστεύω σε εσένα" τους λέω και εννοώ "Κάνε ένα blog, δείξε στον Κόσμο το ποιος είσαι, το έργο σου, τις αγωνίες σου, την ζωή σου, τον κόσμο σου όλο", γιατί πιστεύω ότι μπορούν να προσφέρουν πραγματικά στην διαδικτυακή μελισσοκομία (φυσικά μέσα από την blogοσφαιρά! Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να προσφέρει πραγματικά στην διαδικτυακή μελισσοκομία μέσα από μελισσοκομικές ομάδες! Αν το πίστευα αυτό θα είχα μελισσοκομική ομάδα και όχι blog!). Να κάνουν έρευνα υψηλών απαιτήσεων, μια που έχουν και γνωστικά αντικείμενα και ειδικεύσεις πέρα από την μελισσοκομία. Έχουν σπάνια αναλυτική και επαγωγική σκέψη, μπορούν να ακολουθήσουν μια μεθοδολογία απαραίτητη στην έρευνα για να βγάλουν βάσιμα και ορθά συμπεράσματα από αυτή. Και κυρίως έχουν μια τεράστια όρεξη για δουλειά πάνω στην έρευνα που δεν την έχει φθείρει ακόμα η απογοήτευση που μπορεί να σου προσφέρει η επαγγελματική ενασχόληση με την μελισσοκομία (πχ που εμένα πλέον άρχισε να με επηρεάζει! Και φαίνεται νομίζω αυτό και στα γραπτά μου, δεν υπάρχει πάντα εκείνος ο αρχικός τρελός ενθουσιασμός που υπήρχε στην αρχή!).

 Και αυτά τα παιδιά φυσικό είναι να επηρεάζονται ιδιαίτερα από άτομα που ήδη έχουν ανοίξει τον δρόμο για αυτούς, και μερικές φορές μπορεί να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Άτομα που ήδη έχουν μια πορεία ετών στην blogοσφαιρα, με εκατοντάδες πρωτότυπες αναρτήσεις, με έρευνα δική τους πάνω σε ποικίλα μελισσοκομικά θέματα. 

 Και είναι αυτό λογικό! Από ποιον θα ζητήσουν την γνώμη τους πάνω στο θέμα? Από κάποιον που δεν ξέρει καν τι είναι το blog? Από κάποιους που την είδαν bloggers, κάνανε κάποια στιγμή ένα blog (ατομικά ή συλλογικά) βγάλανε 1-2 άντε βαριά βαριά 4-5 δεκάδες αναρτήσεις και μετά τα εγκαταλείψανε (γιατί δεν έχουν τις ικανότητες να το συνεχίσουν? Γιατί δεν πέτυχαν την αναγνώριση που θέλανε μέσα από αυτό? Γιατί είδανε ότι ο κόπος τους, η εργασία τους, και ο χρόνος τους, για να συντηρήσουν ένα blog εάν δοθεί κάπου αλλού μπορεί να τους προσφέρει ένα σεβαστό εισόδημα? Γιατί απλούστατα ήθελαν να δώσουν τον αντίστοιχο χρόνο σε ασήμαντες συζητήσεις σε μελισσοκομικές ομάδες που όμως θα τους κάνει περισσότερο γνωστούς? Ίσως βγάλουν  και καμία γκόμενα  μελισσοκόμο εάν είναι και ελεύθερα παιδιά? Ποιος ξέρει! Ποιος νοιάζεται!)? Από κάποιον που αντιγράφει ότι πέσει στο μάτι του με την λέξη μελισσοκομία και το παρουσιάζει στο blog του? Από κάποιον που προσπαθεί να αποκτήσει ωφελήματα άλλα εκτός από το να πουλήσει τα προϊόντα που παράγουν για αυτόν οι μέλισσες του? Όχι φυσικά! Από τους ελάχιστους που ξεχωρίζουν θα ζητήσει και θα εκτιμήσει την γνώμη τους. Από αυτούς και μόνο θα έχει βαρύτητα και αξία η άποψη τους. 

 Και εδώ έρχεται η δικά μας η ευθύνη, η ευθύνη των "σωστών" blogger. Τι ακριβώς να τους πούμε εμείς για να ακολουθήσουν τον δρόμο που εμείς θεωρούμε ως ορθό?

 Να τους πούμε ότι θα δώσουν όλο τους τον εαυτό, χρόνο κλεμμένο από αυτούς που αγαπούν, εργασία και διάθεση που θα μπορούσαν να την χρησιμοποιήσουν για να αυξήσουν τα υλικά αγαθά της οικογενείας τους, καθώς και το μέγεθος της μελισσοκομικής τους επιχείρησης, για να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές blog που θα παρουσιάζουν τον εαυτό τους? Τον χαρακτήρα τους? Τον γνωστικό τους πλούτο και την εργασία τους?

 Να τους πούμε ότι παρόλο που θα δώσουν το καλύτερο που έχουν για να γράφουν διαρκώς νέα πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί εκεί έξω, ζήτημα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες προβολές  σε μερικά χρόνια, σε αντίθεση με τα δεκάδες εκατομμύρια προβολές που έχουν blog με πολύ υποδεέστερο περιεχόμενο?

 Να τους πούμε ότι ο κάθε τυχαίος θα τους τσουβαλιάζει με μια πρόταση με όλους τους άλλους που δεν τραβούν τον δύσκολο δρόμο της πρωτότυπης έρευνας και αφήγησης των πραγματικών βιωμάτων τους?

 Να τους πούμε ότι θα αποκτήσουν αντιπάθειες από όσους είτε δεν έχουν κάνει το ίδιο βήμα με αυτούς λόγου έλλειψης θέλησης ή ικανοτήτων, ή το ακόμα χειρότερο ότι θα κάνουν μάλιστα και βαθιές αντιπάθειες με όσους το προσπάθησαν το ίδιο βήμα αλλά στην πορεία το εγκατέλειψαν για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω και θα προσπαθούν με τα λόγια τους  (τα φανερά τους, αλλά κυρίως για τα κρυφά τους πίσω από την πλάτη σου) και τις πράξεις τους να δηλητηριάσουν το έργο σου, την προσπάθεια σου, και κυρίως τον χαρακτήρα σου? Και εκτός από όλα τα προβλήματα της ζωής σου θα προσπαθούν να σου επιβάλουν να αντιμετωπίσεις και τα κόμπλεξ τους και τις ανεπάρκειες τους?

 Να τους πούμε ότι εάν δεν είναι αρκετά δουλοπρεπείς (γιατί τις μελισσοκομικές σου γνώσεις τις απέκτησες μόνος σου χωρίς πατεράδες, πεθερούς, θείους και μπαρμπάδες, αλλά μόνο κουβαλώντας κυψελών άλλων!) για να αποδίδουν σε άτομα που δεν αξίζουν τους επαίνους σου ψεύτικες ευχαριστίες, και γενικά φιλοφρονήσεις, μόνο και μόνο για να σε κρατήσουν στο "κοπάδι" τους, είναι ικανοί να επιβάλουν άτυπη τρομοκρατία σε όλους. Και άτομα που ξέρεις ότι έχεις την εκτίμηση τους να μην τολμούν καν να εκφράσουν την εκτίμηση τους με το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν (ένα like στις αναρτήσεις ή ένα σχόλιο) για να μην χαρακτηριστούν ως φίλοι σου και εξοστρακισθούν και αυτοί από το "κοπάδι" (όχι όμως με την θέληση τους όπως εσύ!). Και ενώ το γνωρίζεις αυτό το γεγονός εσύ απλώς το αποσιωπάς για να μην τους πληγώσεις ενώ βρίσκονται σε τόσο δύσκολη θέση?

 Να τους πούμε ότι μπορεί να ετοιμάζουν με τεράστια λαχτάρα μια ανάρτηση που θα τους στερήσει αμέτρητο χρόνο από όσους αγαπούν, και εκτιμούν την παρουσία δίπλα τους, για να βιώσουν στο τέλος την απογοήτευση ότι παρόλη την προσπάθεια ελάχιστοι και μόνο καταδέχτηκαν να μπουν σε αυτή την ανάρτηση (Να μπουν! Όχι να διαβάσουν, άλλο το ένα άλλο το άλλο!)?

 Και για το τέλος να τους πούμε για το γεμάτο απογοήτευση βλέμμα των ανθρώπων που αγαπάς, και γνωρίζουν όλα τα παραπάνω, να σε βλέπουν να σπαταλάς  την ζωή σου μπροστά από μια οθόνη φλεγόμενος από έναν μελισσοκομικό πυρετό, νομίζοντας ότι θα πλουτίσεις τις γνώσεις των άλλων με την πραγματική μελισσοκομία έτσι ακριβώς όπως είναι, και έτσι ακριβώς όπως την ζεις και εσύ, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που νοιάζει όλους εκεί έξω είναι το πως θα πάρουν εύκολα μελάκια, με μυστικά αρχαία, χωρίς ποτέ να κουβαλήσουν ξένες κυψέλες?

 Πείτε μου!

 Τι να πω σε αυτά τα παιδιά?

 Ε?

 Δεν ξέρετε και εσείς ε?

 Το περίμενα!

 Αρκετά!

 Φτάνει τόσο, πολλά και πάλι τα είπα, πάμε στο παρασύνθημα.

 Σας είπα ότι αυτή η ανάρτηση είχε αιτία ένα στοίχημα, αλλά δεν σας είπα ποιο ήταν το στοίχημα που έχασα!

 Λυπάμαι παιδιά αλλά εάν νομίζετε ότι η δική μου γλώσσα σπάζει κόκαλα, ή ότι είμαι σκληρός, ή αυστηρός, προφανέστατα δεν έχετε γνωρίσει την Αλεπού!!!   

 Αν εγώ μπορώ να σας προκαλέσω ψυχολογικά προβλήματα σε μια στιγμή, αυτή είναι ικανή να σας κάνει να ξεχάσετε καν ποιοι είσαστε με μόνο και μια κουβέντα!

 Και δυστυχώς εκτός από αδυσώπητη είναι και σαδίστρια!

 Οπότε μια που το στοίχημα είναι στοίχημα, πρέπει να πιούμε μαζί αυτό το πικρό ποτήρι.

 Αυτό παίδες είναι το τίμημα του στοιχήματος.

"Να τους πεις τους δικούς σου τους καλικάντζαρους ότι το παρακάτω είναι αφιερωμένο από την Κατακόκκινη σου Αλεπού! Χαϊβάνια και ζωντόβολα! Άντρες! Και μάλιστα μελισσοκόμοι! Χαμένα κορμιά!!!"

  Adios Amigos  Locos








Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/4/2019