Και συνεχίζουμε την ανίχνευση μας από εκεί που την είχαμε αφήσει στην προηγούμενη ανάρτηση μας (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Ραντεβού στα Μαρμαράδικα-Μάρμαρα Ζλάκιος Vol I) μπαίνοντας στο κύριο χώρο παραγωγής του εργοστασίου-μαρμαράδικο για να δούμε τι μας περιμένει και εκεί.
Και παντού ρετάλια από μάρμαρο.
Χμμμ! Καβούκι χελώνας, έχω και εγώ ένα αλλά πολύ πιο λευκαμένο από τον ήλιο.
Σαν υπόστεγο που κάνανε τανκς στο Στάλινγκραντ μοιάζει όμως ε?
Περπατάς και θαρρείς ότι στην γωνία θα υπάρχει ένα Τ-34 που θα το οξυγονοκολλούν σοβιετικοί εργάτες.
Ούπς! Τι έχουμε εδώ?
Τι είναι αυτό? Σαν γιγαντιαία ψύκτρα επεξεργαστή μητρικής μοιάζει!
Και αυτό μοιάζει με πίνακα ψιλής τάσης, ή κάτι παρόμοιο.
Και οι συνειρμοί με την ταινία "Ο εχθρός προ των πυλών" δεν λένε να σταματήσουν.
Τελικά έχει και καρούλια! Καρότσι με ψύκτρες? Κρύωναν κάτι εκεί μέσα?
Τι παράξενη κατασκευή και αυτή?!?!
Και άρχισε ήδη η βλάστηση να διεκδικεί και αυτόν τον χώρο ε? Μέσα σε λίγα χρόνια εγκατάλειψης και όλοι οι ανθρώπινοι χώροι διεκδικούνται από την φύση, την παντοδύναμη φύση.
Μετακαταστροφική ρεαλιστική φωτογραφία, νέο είδος στην τέχνη θα δημιουργήσω!
Χα χα χα.
Α τι καλούδια έχουμε και εδώ?
Αλλά πριν πάμε εκεί μια ματιά πρώτα πίσω.
Και πάλι αυτή η εικόνα σαν να σταμάτησε ξαφνικά η παραγωγή από κάτι το απροειδοποίητο! Σαν να μην είχαν καμία προειδοποίηση ότι θα κλείσει το εργοστάσιο, την μια μέρα λειτουργούσε την άλλη όχι, πρώτες ύλες, μηχανήματα, όλα εδώ.
Και μια που μιλάμε για μηχανήματα τσεκάρετε και αυτό!
Τι συμβαίνει? Γιατί δεν τα πήραν από εδώ?
Και ακόμα ένα, τεράστιο μάλιστα, απλώς τα αφήσανε εδώ ε?
Πρέπει να πάω και εκεί πίσω.
Ταύρος και φλούδες από καρπούζι, σουρεαλιστικός συνδυασμός στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Και δεντράκια να ξεπηδάνε από παντού.
Για να κάνουμε και λίγο ακόμα look around από μπροστά.
Τι καλές μπανιέρες, σκάλες, ταφόπλακες θα γίνονταν αυτά ε?
Χα χα χα.
Και συνεχίζουμε με τις καλλιτεχνικές φώτο.
Sofia Mon Amour!
Nikos Ich Liebe Dich!
Τι κάθετο yellow submarine είναι αυτό?
Για να πλησιάσουμε λίγο ακόμα.
Και φυσικά οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ξηλωμένες.
Ούπς! Μελιτοεξαγωγέας?
Χα χα χα.
Και εδώ πάλι παράξενος συνειρμός, μου ήρθε στο μυαλό μέλι κρυσταλλωμένο μέσα σε δοχείο ωρίμανσης!
Χα χα χα.
Βαγονέτο για την μεταφορά υλικών!
Και σιλό για νερό υποθέτω για την επεξεργασία μαρμάρων, τεράστια!
Αβέρτα μηχανήματα από εδώ και εκεί.
Ραφιέρα για αναλώσιμα?
Για να ρίξουμε μια ματιά και εδώ.
Αναδευτήρας.
Και δεύτερος.
Και ακόμα ένα βαγονέτο, έχουν αφήσει υπερβολικά πολύ εξοπλισμό πίσω τους.
Ούπς! Και μια ακόμα σκάλα?
Και όταν το παιδάκι βλέπει σκάλα τι κάνει?
Ναι! Να μην χάσει, να την ανεβεί!
Χα χα χα.
Και είμαστε πλέον στην ταράτσα.
Επιβλητική η γερανογέφυρα ακόμα και από αυτό το ύψος.
Και εδώ είναι το Δερβένι.
Από πάνω το υλικό που έχουν αφήσει πίσω δείχνει ακόμα περισσότερο.
Αυτό θα έπρεπε να το έβγαζα σε ασπρόμαυρο για να κάνει μεγαλύτερη αίσθηση.
Και φυσικά αυτοί που λεηλατούν τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια για τον χαλκό τους και οτιδήποτε άλλο μπορούν να πάρουν ήδη έχουν κάνει αισθητή και εδώ την παρουσία τους, απογυμνωμένα καλώδια, λεία ο χαλκός τους.
Πολύ πράγμα, δεν φαίνονται τα μαρμαράδικα και τόσο "βαριές" επιχειρήσεις σε κεφάλαιο και εξοπλισμό αλλά προφανέστατα αυτό είναι ψευδές.
Και μια πιο μακρινή φώτο της επιχείρησης.
Καλά έχω εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από τα σιλό και το μέγεθος τους, αλλά και το πόσο καλά διατηρούνται ακόμα.
Και παντού πρώτες ύλες και τελικά προϊόντα.
Αλλά ώρα σιγά, σιγά, να τελειώσει και αυτή η ανίχνευση.
Πήραμε ακόμα μια εικόνα από αυτό που ονομάζεται απαξίωση κεφαλαίου, και δημιουργικό σοκ, αρκεί τόσο. Δεν μπορεί περισσότερη μελαγχολία να αντέξει σε μια μέρα η καρδιά.
Και μόνο από το πρόσωπο μπορείτε να καταλάβετε και την ψυχική διάθεση που προκαλούν αυτές οι ανιχνεύσεις στον γραφόντα υποθέτω ε?
Τελευταία εικόνα που θέλω να κρατήσω από αυτή την ανίχνευση είναι αυτή, ένα όνομα χαμένο στην εγκατάλειψη και την ανυπαρξία που ακολουθεί την σκόνη που κατακάθεται έπειτα από την πτώση μιας κραταιάς επιχείρησης και τον θρυμματισμό των ονείρων πίσω από αυτή την πτώση.
Δύσκολο να μείνεις αποστασιοποιημένος από οποιοδήποτε συναίσθημα κατά την διάρκεια αυτών των ανιχνεύσεων μέσα στα συντρίμμια του Ελληνικού καπιταλισμού. Δύσκολα να μην ταυτιστείς με όσους έζησαν μέσα σε αυτούς τους χώρους και εργάστηκαν για να πραγματοποιήσουν όνειρα για σπουδαίες επιχειρήσεις ή ακόμα και μόνο για να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειες τους με την εργασία που μπορούσαν να προσφέρουν σε άλλους.
Μια δύσκολη διαδικασία οι ανιχνεύσεις αυτές, σκαλίζεις τις σκιές εταιριών αλλά ταυτόχρονα σκαλίζεις και τις σκιές των ζωών πίσω από αυτές τις εταιρίες. Και αυτό είναι φθοροποιό για την ψυχή, γιατί γνωρίζεις ότι η ζωή των πρωταγωνιστών αυτών των χώρων που μόλις έχεις εξερευνήσει σίγουρα θα είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ζοφερό μέλλον με το κλείσιμο αυτής της επιχείρησης.
Και το κυριότερο και πιο επίπονο από όλα είναι ότι εκείνο που ήταν ένα ζοφερό μέλλον όταν έκλεινε η κάθε μία επιχείρηση αποτελεί τώρα που γίνεται η ανίχνευση πλέον ένα ζοφερό παρόν για όσους άφησαν τις σκιές τους στο αντικείμενο της κάθε ανίχνευσης σου. Και αυτό είναι τρομερά δύσκολο να το αποδεχθείς.....
Adios Amigos Locos
Σειρά Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια
Ανιχνεύσεις στο 1º-2º -3º Τ.Ε.Ε. Σταυρούπολης - 2º Ε.Π.Α.Λ. Σταυρούπολης- 1º -2º- 5º Σ.Ε.Κ. Σταυρούπολης Vol I
Ανιχνεύσεις στο 1º-2º -3º Τ.Ε.Ε. Σταυρούπολης - 2º Ε.Π.Α.Λ. Σταυρούπολης- 1º -2º- 5º Σ.Ε.Κ. Σταυρούπολης Vol II
Ανιχνεύσεις στο 1º-2º -3º Τ.Ε.Ε. Σταυρούπολης - 2º Ε.Π.Α.Λ. Σταυρούπολης- 1º -2º- 5º Σ.Ε.Κ. Σταυρούπολης Vol III
Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I
Ανιχνεύσεις στο 1º-2º -3º Τ.Ε.Ε. Σταυρούπολης - 2º Ε.Π.Α.Λ. Σταυρούπολης- 1º -2º- 5º Σ.Ε.Κ. Σταυρούπολης Vol II
Ανιχνεύσεις στο 1º-2º -3º Τ.Ε.Ε. Σταυρούπολης - 2º Ε.Π.Α.Λ. Σταυρούπολης- 1º -2º- 5º Σ.Ε.Κ. Σταυρούπολης Vol III
Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I
Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III
Ραντεβού στα Μαρμαράδικα-Μάρμαρα Ζλάκιος Vol I
Μότσανος Λάζαρος
Θεσσαλονίκη 9/3/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου