UA-50457385-1

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019

Ραντεβού στα Μαρμαράδικα-Μάρμαρα Ζλάκιος Vol I


 Και συνεχίζουμε τις ανιχνεύσεις μας στα συντρίμμια του Ελληνικού καπιταλισμού έχοντας ως στόχο των ανιχνεύσεων μας 2 εγκαταλελειμμένα εργοστάσια παραγωγής μαρμάρου στην είσοδο της Θεσσαλονίκης από την πλευρά του Κιλκίς και των Σερρών. Και όπως πάντα μερικές διευκρινήσεις πρώτα.

 Μεγάλος ο όγκος του φωτογραφικού υλικού που έχει συγκεντρωθεί σε  αυτές τις ανιχνεύσεις και για αυτό θα γίνει μια επιλογή του τι από αυτό το υλικό θα δημοσιοποιηθεί για να είναι εύκολο να ανοίγουν οι αντίστοιχες αναρτήσεις. Επίσης θα υπάρχει σπάσιμο των δύο ανιχνεύσεων σε δύο αναρτήσεις η κάθε μια για ακριβώς τον ίδιο λόγο. Είπαμε το υλικό είναι ογκωδέστατο και για να παρουσιαστεί στα μάτια σας όσο το δυνατό περισσότερο από αυτό είναι αναγκαίοι κάποιοι συμβιβασμοί. 

 Δεύτερη διευκρίνηση, οι πηγές για τα παραπάνω εργοστάσια δεν είναι επαρκείς ώστε να ανασυνταχθεί ένα ικανοποιητικό ιστορικό σχετικά με την πορεία της κάθε εταιρίας και το τι συνέβη και πλέον έχουν εγκαταλειφθεί τα εργοστάσια. Δυστυχώς για ακόμα μια φορά ισχύει το γνωστό "Τις επιτυχίες τις θαυμάζουν όλοι και στέκουν όρθιες κάτω από το φως του Ηλίου, τις αποτυχίες βολικά τις σκεπάζει μακρυά από τα μάτια όλων το μαλακό χώμα". 

 Έχοντας όλα αυτά υπόψη πάμε αμέσως με όσο το δυνατό λιγότερα λόγια να αρχίσουμε την ανίχνευση μας. 


 Πρώτο εργοστάσιο - μαρμαράδικο που θα εξερευνήσουμε είναι τα Μάρμαρα Ζλάκιος.

 Από τα λίγα στοιχεία που αλιεύαμε στο διαδίκτυο ξέρουμε ότι έτος ίδρυσης της Εταιρίας Ζλάκος Πολυμερής & Σια Ο.Ε. είναι το 1978, βρίσκεται στο 10 χιλιόμετρο της εθνικής Θεσσαλονίκης - Καβάλας στην Θέση Δερβένι (δίπλα στο κέντρο διασκέδασης "Αρχόντισσα") με αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία μαρμάρων (βλέπετε σύνδεσμο Ζλιάκος Πολυμερής & Σια Ο.Ε.) και εδώ τελειώνουν οι πληροφορίες που μπορέσαμε να βρούμε. Ούτε το πότε έκλεισε, ούτε το γιατί. Με έμμεσους  και μόνο τρόπους θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε μερικά από αυτά τα ερωτήματα στην συνέχεια. 


 Και αρχίζουμε.


 Καλά μιλάμε οι γερανογέφυρες άνετα θα μπορούσαν να είναι τα σύμβολα της βιομηχανικής παραγωγής έτσι όπως ορθώνονται τεράστιες μέσα στα εργοστάσια. Θεαματικές, όμορφες, επιβλητικές. 

 Και επίσης δημιουργούν και την απορία, τι ακριβώς γυρεύουν αυτές μέσα σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια? Πρέπει να κοστίζουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ (ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ!), γιατί είναι παρατημένες εδώ και δεν τις έχουν αφαιρέσει οι πρώην ιδιοκτήτες των εργοστασίων για να τις χρησιμοποιήσουν αλλού ή να τις εκποιήσουν?

 Θα το δούμε ξανά αυτό το ερώτημα σε επόμενες αναρτήσεις της σειράς 


 Και το μέρος είναι γεμάτο και με πρώτες ύλες (μάρμαρα) για την λειτουργία του, σαν να σταμάτησε τελείως ξαφνικά η λειτουργία τους και περιμένει απλώς ένα έναυσμα για να ξαναρχίσει. Για πολλά χρόνια περνούσα από δίπλα του και νόμιζα ότι ήταν σε λειτουργία με τόσο υλικό και κεφάλαιο που φαίνονταν από τον δρόμο, το μόνο που έλειπε ήταν οι εργαζόμενοι, και η απουσία τους κάθε φορά που περνούσα με οδήγησε και σε αυτή την ανίχνευση (φυσικά πάντα με την επιφύλαξη του τι θα συμβεί εάν εγώ πήγαινα αμέριμνος για μια ακόμα ανίχνευση και ξαφνικά μου πεταγόταν 10-15 εργαζόμενοι και να με ρωτάνε "Τι κάνεις εδώ ρε φιλαράκι? Που μας ξεφύτρωσες και εσύ?" χα χα  χα). 


 Αλλά δυστυχώς η παραπάνω εκδοχή δεν συνέβη και αυτή την φορά. Το δυστυχώς κολλά στην προηγούμενη πρόταση στο ότι κάθε επιτυχημένη ανίχνευση μου γίνεται σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, και εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σημαίνουν μόνο απώλεια θέσεων εργασίας  και καταστροφή κεφαλαίου και τεχνογνωσίας. Και αυτό είναι ένα τεράστιο δυστυχώς! 


 Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις, διαρκώς και ασταμάτητα. 


 Πολύ πράγμα!


 Και εκεί είναι το στρατόπεδο προσφύγων στο Δερβένι (Alexil) όπου τουλάχιστον 870 ψυχές ζούσανε για ένα διάστημα σε άθλιες συνθήκες (Ζούσανε? Ζούνε ακόμα? Δεν ξέρω, η ανίχνευση αυτή έγινε στις 31/5/2018 όταν οι προσφυγικές ροές δεν ήταν πρώτο θέμα στην επικαιρότητα), για το στρατόπεδο προσφύγων Δερβενιού - Alexil και τις συνθήκες εκεί δείτε το βίντεο στον παρακάτω σύνδεσμο (Δερβένι - Alexil). 


 Εντυπωσιακό!


 Και μπαίνουμε μέσα στο εργοστάσιο.


 Και ένας πιθανός κίνδυνος με το καλημέρα. Να σου πέσει ένα τέτοιο στο κεφάλι να ψάχνεσαι!





 Και για να μην ξεχάσουμε που είμαστε, γιατί η επιγραφή στην γερανογέφυρα μπορεί να μας ξέφυγε!

 Χα χα χα.





 Θερμοβαρική βόμβα και οι επιπτώσεις της!

 Χα χα χα.





 Τι άραγε μηχάνημα να βρίσκονταν εδώ?





 Λες και έγινε η Μικρασιατική καταστροφή στην Θεσσαλονίκη και τα πάντα εγκαταλείφθηκαν άρον άρον. 





 Δύο διακόπτες έχει η ζωή, πάτησα τον έναν, ήρθε κρίση οικονομική!

 Νομίζω ότι ταιριάζει τέλεια μέσα σε αυτόν τον χώρο το παραπάνω!

 Χα χα χα. 





 Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα.





 Και έχουμε μπει για τα καλά μέσα στα ενδότερα του κτίσματος.


 Όπου και βρίσκουμε και τα αποδυτήρια του προσωπικού.


 Κουζίνα?


 Και χριστουγεννιάτικα στολίδια.








 Μια μικρή εσοχή με μια τουαλέτα, προφανέστατα για το προσωπικό.


 Και μια πρώην ταμιακή.


 Τι λες? Είναι καλή ιδέα να ανέβεις εκεί?

 Ουχού!

 Τόσο καλή ιδέα όσο και το να μπεις μόνος σου σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο!

 Χα χα χα. 


 Ένα σκαλοπάτι ακόμα και θα άρχιζε η υψοφοβία να αναλαμβάνει τον έλεγχο του ουροποιητικού μου συστήματος!

 Χα χα χα. 


 Ούπςςς! Πληροφορία! Πότε έχει κοπεί το παραστατικό? Στις 18/1/2010! Οπότε τουλάχιστο μέχρι τότε η επιχείρηση ήταν σε λειτουργία ε?

 Αυτός είναι ο έμμεσος τρόπος απόκτησης πληροφοριών σε τέτοια μέρη τσακαλάκια μου!

 Να μαθαίνετε σιγά, σιγά, και το πως λειτουργούν οι ανιχνεύσεις, όχι ότι θα σας χρειαστούν εάν δεν παλαβώσετε (Να σαπσαλώσετε που λένε και εις τας Σέρρας! Χα χα χα) ξαφνικά και πάτε να κάνετε τα ίδια με αυτά που κάνω και εγώ!

 Χα χα χα. 








 Και οπτική από ψιλά.


 Και είμαστε πλέον μέσα στον χώρο των γραφείων προφανέστατα. 


 Λες και έχουν γίνει μάχες δωμάτιο με δωμάτιο η κατάσταση. 


 Excel 2007! Χμμμ! Δεν βοήθησε ιδιαίτερα η γνώση νέων τεχνολογιών ε?





 Ούπς και άλλη πληροφορία! Πότε έχει κοπεί? Στις 4/2/2010. Μεταγενέστερο από το πρώτο, επιβεβαιώνει ακόμα πιο κοντινά στο τώρα την λειτουργία της επιχείρησης. 


 Υποθέτω έχει δει καλύτερες μέρες το τζάκι. Προφανέστατα μια επίδειξη της τεχνογνωσίας της επιχείρησης και των προϊόντων της μέσα στον χώρο των γραφείων που θα υποδεχόταν τους πελάτες τους. Καλή σκέψη!


 Ερωτηματολόγιο αξιολόγησης προμηθευτή?!?!?

 Μπράβο!

 Η διοίκηση της επιχείρησης διατηρούσε τέτοια αρχεία και προέβαινε σε τέτοιες αξιολογήσεις στους προμηθευτές τους?

 Αρκετά οργανωμένους τους βρίσκω!

 Αλλά ούτε αυτό βοήθησε ε?








 Αχχχχχχ!

 Αυτά με χαλάνε ιδιαίτερα σε αυτές τις ανιχνεύσεις!

 Όταν βλέπεις δείγματα υπερηφάνειας των ιδιοκτητών για τα δημιουργήματα τους να κείτονται μετά από χρόνια μέσα στα ερείπια αυτών των ίδιων των δημιουργημάτων τους!

 Μένουν σαν καρφιά στην μνήμη σου και στην καρδιά σου, γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι όσοι έχουν ζήσει μέσα σε αυτούς τους χώρους μόχθησαν για να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα, ζούσαν μέρα με την μέρα και στιγμή στην στιγμή με αυτή την λαχτάρα, να χτίσουν κάτι το μεγάλο, κάτι λαμπερό, κάτι δικό τους. Και καθώς μεγάλωνε νιώθανε όλο και περισσότερη περηφάνια για αυτό, γίνονταν σκοπός ζωής, πηγή χαράς και υπερηφάνειας. Και φυσικά δεν μπορώ να φανταστώ καν και το πόσο πόνο προκάλεσε η διάλυση αυτής της πραγματικότητας τους και η εγκατάλειψη των ονείρων τους! 

 Ο καπιταλισμός δεν είναι ενιαία έννοια, άλλο ένας που κερδοσκοπεί σκουντόντας χαρτιά στα χρηματιστήρια, και κάτι το τελείως διαφορετικό κάποιος που χτίζει κάτι απτό, με κόπο, ρίσκο, άγχος, ιδίως εάν είναι κάτι που στηρίζεται στην παραγωγή! 


 Με βαριά την ψυχή κοιτάζω από το παράθυρο τον επόμενο στόχο της ανίχνευσης μας.


 Και εδώ μια ακόμα λεπτομέρεια, ο χώρος εστίασης για το υπαλληλικό προσωπικό (και για την ιδιοκτησία όπως και για τους πελάτες) δείχνει περισσότερο πλούσιος από τον αντίστοιχο χώρο στον κάτω όροφο (που μάλλον προορίζονταν για τους εργαζόμενους της παραγωγής). Μια μόνιμη διαφορά ανάμεσα στις διάφορες κάστες των εργαζομένων (λευκά κολάρα δηλαδή υπάλληλοι, και μπλε κολάρα δηλαδή εργάτες που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι). 





 Καλλιτεχνική δημιουργία κάποιου μέσα στην επιχείρηση ή ένα απλό τυπικό δείγμα της παραγωγής της επιχείρησης?





 Εποπτεύουν όλους τους πέριξ χώρους τα γραφεία ε?


 Και άλλη μια πληροφορία! Ποιας ημερομηνίας είναι αυτό το φύλλο της εφημερίδας? Στις 8/3/2012! Πολύ ωραία, οπότε και μέχρι αυτή την ημερομηνία λειτουργούσε η επιχείρηση!

 Αχ τσακαλάκια μου μέχρι να τελειώσω τις ανιχνεύσεις μου θα σας κάνω πρώτους ανιχνευτές της Νυχτερινής Φρουράς και εσάς (First Ranger of the Night's Watch!  Χα χα χα).

 Jon Snow θα σας κάνω όλους σας!

 Χα χα χα. 


  Και η κάτοψη μιας μελέτης ενός σπιτιού, πελάτης τους μάλλον ε?

 Λίγες πληροφορίες μπορούμε να πάρουμε από εδώ πλέον χωρίς κίνδυνο ( υγειονομικό κίνδυνο τσακαλάκια μου, το να σκαλίζεις με γυμνά χέρια χαρτιά σε ένα τόσο μολυσμένο μέρος σε αφήνει απροστάτευτο σε αρκετούς  κινδύνους που ελλοχεύουν σε τέτοια μέρη). 

 Ώρα να φύγουμε από την φωλιά των λευκών κολάρων. 


 Η κάθοδος των μουρλίων!

 Χα χα χα.





 Και η επιγραφή μας κατευθύνει στον χώρο που μόλις εγκαταλείψαμε, ανεξήγητα νοιώθω σαν υπόθετο που το πήρανε από το στόμα! Τι τρελός συνειρμός και αυτός! Χα χα χα.

 Έχει ακόμα πολύ δρόμο η ανίχνευση μας αλλά θα την συνεχίσουμε στην επόμενη ανάρτηση μας, για σήμερα φτάνει τόσο, μάθατε αρκετά, φτάνει, δεν είναι συνετή η περαιτέρω χορήγηση γνώσης σε μεγαλύτερες ποσότητες. 'Ενα τόσο δα μυαλουδάκι έχετε, χειμώνα καλοκαίρι, μην σας το υπερφορτώσουμε και όλας  και ρετάρετε στους δρόμους με γεμάτα σάλια στραβά σαγόνια και απλανή βλέμματα σαν Vegan Ζόμπι! Χα χα χα.

 Αράξτε, Κυριακή σήμερα, βγείτε για κανένα ποτό με τις κυρές, δώστε ζωή και χρήμα εκεί έξω μπας και αλλάξει κάτι στην οικονομία μας, ή μείνετε και μέσα να δείτε κανένα ματσάκι μπας και η οικονομία αλλάξει κάτι στις ζωές σας. Αν διαβάσετε και κάτι ακόμα καλύτερα, αν διαβάστε όμως κάτι δικό μου δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θα είναι αυτό και καμιά βελτίωση σε οτιδήποτε! Χα χα χα.

 Αυτά! Μέχρι την επόμενη ανάρτηση...........



 Adios Amigos Locos


Σειρά  Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια






Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol II

Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III



Μότσανος Λάζαρος

Θεσσαλονίκη 3/3/2019

2 σχόλια: