UA-50457385-1

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Mια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική




 Στις 2:45 το βράδυ που είναι να πας στην Χαλκιδική από τις 4:00 το πρωί να σε παίρνει τηλέφωνο κάποιος παπάρας με απόκρυψη και να μην μιλάει, με αποτέλεσμα να πας χωρίς καθόλου ύπνο για τρύγο (δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς κάθε φορά από το άγχος και όταν πας να κοιμηθείς ντριννννννν!!!!).

 Πάμε παρακάτω.

  Ξεκινάς για Χαλκιδική πρωί πρωί Τρίτη 1 Σεπτέμβρη και λες δεν θα βρω ψυχή! Φθινόπωρο βλέπεις, καθημερινή βλέπεις, κρίση βλέπεις, και ωστόσο ο δρόμος να είναι τίγκα από αμάξια (ιδίως στην επιστροφή κατά τις 3 η ώρα όλη η Σαλονίκη πήγαινε Χαλκιδική!! Τρίτη ρε κερατάδες? Σαββατοκύριακο τι θα γίνει?!?!). Για ποια Κρίση μιλάμε? Μόνο εγώ ζω την Κρίση?!?!?!

 Ας το αφήσουμε και αυτό!

 Με που αρχίζεις το τρύγο περνά ένας βοσκός (βάλε και μια μπλούζα μεγάλε! Περισσότερο τρίχωμα και από την αρκούδα έχεις!) με τα γίδια του (κατά την διάρκεια του τρύγου! Αλλά δεν πειράζει πλέον τον μάθανε τα μελίσσια σου και δεν τον πειράζουν!!! Εσένα πως σε καταγαμήσαν στα τσιμπήματα δεν το καταλαβαίνεις! Δεν θα σε μάθανε ακόμα μάλλον!) και ένα από τα τσοπανόσκυλα του να σε πουλά μαγκιές, όπως είναι φυσικό μια αρκούδα δεν μασάει από κοπρίτια και αδιαφόρησες!

 Έλα όμως που όσο εσύ αδιαφορούσες αυτό χλαπάκιζε μια γυρεόπιτα και όταν ξανασήκωσες το κεφάλι σου από τις κυψέλες είχε αρπάξει ακόμα μια στο στόμα του. Φυσικά όταν ένα τεράστιο άσπρο πράγμα του όρμισε και αυτό ως τεράστιο τσοπανόσκυλο αδιαφόρησε μέχρι που του ήρθε ένα ιπτάμενο ξέστρο στο κεφάλι και άρχισε να τρέχει πανικόβλητο (με μια γυρεόπιτα στο στόμα!).

 Και αυτό ας το αφήσουμε στην άκρη.

 Με που φόρτωσες το τρείλερ με 24 κυψέλες και πατώματα γεμάτα με πλαίσια με μέλι (δεκάρια αυτή την φορά) οι σούστες από την μια πλευρά από το τρέιλερ γίνανε πιο ίσιες και από τα δοκάρια στις εστίες της Τούμπας, δεν πειράζει εσύ να είσαι καλά!

 Το παραβλέπουμε και αυτό και συνεχίζουμε!

 Πήγες το τρείλερ στον Σοχό 150 χιλιόμετρα μακριά πηγαίνοντας το σαν να μην μετέφερες πλαίσια με μέλι αλλά Νιτρογλυκερίνη! Φυσικά όλοι σε βρίζανε στον δρόμο καθώς σε προσπερνούσαν γιατί πήγαινες σαν κυρία μόνο με 70-80 χιλιόμετρα την ώρα (όταν στο δίπλωμα τους και στις εξετάσεις που δίνουν για αυτό αυτή είναι σχεδόν η ανώτερη ταχύτητα για ένα αμάξι που έχει τρέιλερ χωρίς φρένα!).

 Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά  φτάνοντας πτώμα στον Σοχό και αφού ξεφόρτωσες το Τρέιλερ (στάζοντας ιδρώτα με τον ρυθμό που έχει κάποιος που είναι 318 κιλά μέσα σε τούρκικο χαμάμ!) βλέπεις στο Φατσοβιβλίο ως μεγάλη μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ τον  γέροντα Μπερμπάτοφ (στα 34 δεν είσαι και πιτσιρίκος Τσακαλάκια μου) και λες ωραία για ακόμα μια φορά πουλάνε παραμύθι στο λαό του ΠΑΟΚ οι Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μέσα από το Μακεδονία Παλλάς!

 Και με ρωτάς πως πέρασα!??!

 "Τα ίδια! Μια συνηθισμένη ημέρα στην δουλειά, μια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική μαιμούκα" Απαντώ και κλείνω τα μάτια μου έχοντας ένα αμυδρό χαμόγελο ειρωνείας στα χείλη.

 Νύχτα καλή ψυχή μου!


Adios Amigos Locos



Μότσανος Λάζαρος


Σοχός 2/9/2015

4 σχόλια:

  1. ''Τα αγαθά κόποις κτώνται''
    ''Θέρος τρύγος, πόλεμος''
    Να θεωρείς τον πόλεμο για την απόκτηση των αγαθών παιχνίδι προπόνησης, άσκηση, γυμναστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι το βλέπω (σαν πόλεμο) και μιλώ διαρκώς για αγώνα αλλά ταυτόχρονα μερικές φορές νοιώθω και σαν θεατής σε τσίρκο με αυτά που ζω χα χα χα.

      Δυστυχώς ο τρύγος δεν μπορεί να νοηθεί ως γυμναστική γιατί ο μυικός κάματος είναι τέτοιος που κάνει ζημία στους μυς περισσότερο από την ενδυνάμωση τους.

      Κανονικά τώρα θα έπρεπε να απολεπίζω αλλά είμαι σαν να έχω καταπιεί μια διπλή κυψέλη και κάνω διαρκώς διαλείμματα για να επανέλθουν οι μυς (γιατί οι τρύγοι του πεύκου είναι μαραθώνιος και όχι κατοστάρι! Θα πρέπει να αντέξεις πολλές πολλές ημέρες καταπόνησης).

      Ας είναι καλά το και παιδί με την απόκρυψη που φρόντισε να μην κοιμηθούμε την νύχτα, βοήθησε μια δύσκολη ημέρα να την κάνει πολύ χειρότερη χα χα χα.

      Διαγραφή
  2. Το μέτρο για κάθε άνθρωπο το καθορίζει ο εαυτός του που του μιλάει και του λέει που αρχίζει η υπερβολή.
    Δηλαδή πρέπει να μάθουμε να ακούμε τον εαυτό μας.
    Για αυτόν που σε ενοχλεί, σαν έξυπνος άνθρωπος που είσαι, πρέπει να πηγαίνει το μυαλό σου ποιός είναι. Μέχρι να του περάσει κλείσε τα τηλέφωνα και άσε αυτόν να ταλαιπωρείται.
    Είμαι παλιός αχλαδοπαραγωγός και ο μεγαλυτερός μου εχθρός ήταν η ψύλλα της αχλαδιάς. Πάλαιψα πολύ μαζί της αλλά ήταν πολύ σκληρή για να πεθάνει.
    Το αβάσταχτο κόστος καταπολέμησης και πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα με ανάγκασαν να ξεπαστρέψω τις αχλαδιές.
    Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο παλιός χειρότερος μου εχθρός θα γινόταν σήμερα σύμμαχος αφού, με αφορμή δική σου ανάρτηση, μετέφερα τα 15 μελισσάκια μου σε αυτό το κτήμα που συνορεύει με αχλαδοκαλλιέργειες.
    Βάζουν μελάκια.
    Όπως είπα το κόστος καταπολέμησης είναι μεγάλο και όλοι μετά την συγκομιδή
    εγκαταλείπουν τις προσπάθειες.
    Να είσαι καλά και να με συγχωρείς για τις αμπελοσοφίες.
    Θοδωρής από Βόλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θοδωρή τα λόγια των μεγαλυτέρων συνήθως είναι απόσταγμα σοφίας και μόνο χαμένος δεν είσαι αν τους ακούς, αρκεί να ξέρεις να ακούς και να σέβεσαι την γνώμη του καθενός. Σε ευχαριστώ για κάθε σταγόνα σοφίας που μου προσφέρεις!

      Πραγματικά χαίρομαι αφάνταστα όταν υπάρχει κάποιος που μου λέει ότι μια ανάρτηση μου τον βοήθησε κάπου (είτε είναι αυτήν για ένα θερμοθάλαμο, είτε για μια τοποθέτηση, είτε για μια επιθεώρηση κ.α), νιώθω ότι όλη η προσπάθεια για αυτό το blog έχει κάποιο αντίκτυπο για κάποιους και νιώθω υπέροχα για αυτό.

      Το κινητό μου τώρα είναι η πιο σπάνια πληροφορία που έχω δώσει τα τελευταία χρόνια και δύσκολα να είναι κάποιος από αυτούς που το έχω δώσει τα τελευταία χρόνια (στο μέλλον φυσικά ίσως και να το δώσω στην δημοσιότητα μέσα στα πλαίσια αυτού του blog), τα μόνα άτομα που είχαν αυτή την πληροφορία (τον αριθμό του κινητού μου) ανήκουν στο παρελθόν μου στον φάκελο "πρώην" και δεν ξέρω αν κάποιοι από αυτούς έχουν το θάρρος (ή θράσος) να ξαναμπούν στην ζωή μου (δυστυχώς είμαι απόλυτος σε πολλές πτυχές στην ζωή μου, μπαίνεις δύσκολα στην ζωή μου και βγαίνεις ακόμα πιο δύσκολα από αυτή, αλλά έτσι και βγεις είσαι νεκρός πλέον για μένα χα χα χα).

      Και τέλος "τα όρια είναι για να τα σπάζουμε!" ρητό μου πριν από 1 μόλις δεκαετία όταν είχα 3 δεκαετίες σε αυτή την ζωή. Που να φανταζόμουν ότι τα όρια θα ήταν τόσο αμείλικτα σε μόλις μια δεκαετία ζωής παραπάνω χα χα χα.

      Διαγραφή