Και με την ευκαιρία μιας επιθεώρησης στα μελίσσια μου τους καλοκαιρινούς μήνες στον Σοχό αποφάσισα να δαπανήσω και λίγο χρόνο για μια εξερεύνηση κοντά σε κάτι παρατημένους κερασώνες (κερασιές για όσους δεν το καταλάβατε! Χα χα χα) από ένα παππού δενδροκόμο για να ψάξω για την τόσο πολύτιμη για τους τρύγους Ίσκα (οι καπνοί της έχουν καταπραϋντική επίδραση για τα μελίσσια και έτσι διευκολύνει στους τρύγους τον μελισσοκόμο να πάρει πλαίσια χωρίς να αγριέψουν ιδιαίτερα τα μελίσσια, φυσικά αυτό σε μέρη που υπάρχει νεκταροέκκριση, εάν δεν υπάρχει νεκταροέκκριση και χασίς να καις στο καπνιστίρι την έχεις άσχημα! Χα χα χα).
Αλλά πριν από όλα ένα μάθημα σχετικά με το τι είναι η Ίσκα.
Ίσκα
(Esca)
Μύκητας (Polyporus species, Boletus igniatus, Polyporus igniatus- Πολύπορο ο Πυρφόρος, ή Agaricus chirurgium- Αγαρικόν το Έναυσμα) των
δέντρων που μοιάζει με μανιτάρι (καρπόσωμα στον κορμό τους, αλλά σε αντίθεση με τα μανιτάρια η
ίσκα είναι πολύ σκληρή όταν πεθαίνει ο μύκητας, όσο είναι ζωντανός είναι
μαλακός σαν πολτός, εξωτερικά έχει συνήθως λευκό-γκρίζο χώμα, εσωτερικά καφέ)
είναι σοβαρή ασθένεια των δέντρων (εσπεριδοειδή, οπωροφόρα, ελιές, ιτιές,
οξιές, αμυγδαλιές, δρυς, μουριές, αμπέλι, κ.α.) που μπορεί να οδηγήσει και σε νέκρωση
τους, μεταδίδεται από τα σπόρια του μύκητα που μπαίνουν σε ανοιχτές πληγές των
δέντρων (χαλαζόπτωση, κλάδεμα με μολυσμένα από τον μύκητα εργαλεία κ.α.).
Τα παλιά χρόνια την
χρησιμοποιούσαν για άναμμα φωτιάς, αφού την συλλέγανε (κυρίως τους θερινούς
μήνες) την επεξεργαζόταν είτε βράζοντας
την για να μαλακώσει ή την άφηναν για μέρες μέσα σε αλισίβα - σταχτόνερο- (για 40
μέρες και περιοδικά την έβγαζαν για να
την πιέζουν για να μαλακώσει), και μετά την κόβανε σε λεπτές λωρίδες με μαχαίρι και με την χρήση
αυτοσχέδιων τσακμακιών (με ένα μικρό ορειχάλκινο κομμάτι μέταλλου –πριόβολος ή
μανάρι- και με στουρναρόπετρα –πέτρα πλούσια σε λεπτή σκόνη άνθρακα που
πυρακτώνεται εύκολα με τριβή σε μεταλλικό αντικείμενο-) δημιουργούσαν τον
σπινθήρα που θα μεταδιδόταν στο κομμάτι της ίσκας που θα έπαιρνε φωτιά (είναι εύφλεκτη
η ίσκα).
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως
αιμοστατικό μέσο όπως και σε εγκαύματα.
Το χρησιμοποιούσαν από παλιά
οι μελισσοκόμοι ως καύσιμη ύλη για τα καπνιστίρια τους και θεωρούν ότι έχει
ηρεμιστικές ιδιότητες ο καπνός της ίσκας στα μελίσσια και μπορεί να βοηθήσει στους
τρύγους (το ίδιο πιστεύω και εγώ με την εμπειρία μου με αυτή).
Επίσης τώρα τελευταία βρήκα
μια έρευνα σύμφωνα με την οποία εκχυλίσματα των μυκήτων Polyporus - Πολύπορο μπορούν να καταπολεμήσουν
τους ιούς που μεταδίδονται στις μέλισσες με τα βαρρόα (είδατε οι παλιοί μελισσοκόμοι!!
Χίλια χρόνια μπροστά! Δημιουργούσαν μόνοι τους Θεραπείες για ασθένειες που θα
ερχόταν μετά από χιλιάδες χρόνια στα μέρη τους!!! Χα χα χα) η σχετική έρευνα
στον παρακάτω σύνδεσμο για όσους μελισσοκόμους ενδιαφέρονται:
Ίσκα επίσης λέγανε και το σκυλί στο εργαστήριο μελισσοκομίας του ΑΠΘ (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Σεμινάριο Εχθροί μελισσών ). Και το είχαν ονομάσει έτσι γιατί όπως μας είχε πει ο κυρ Ανδρέας Θρασυβούλου ήταν μονίμως σε μια κατάσταση Νιρβάνα! Χα χα χα. Δεν ξέρω εάν ακόμα ζει, πρέπει να ήταν 4-5 ετών όταν έκανα εγώ το σεμινάριο και έχουν περάσει από τότε και πάνω από 7 χρόνια.
Και στην επάνω φωτογραφία βλέπουμε αρκετές Ίσκες στον κορμό της κερασιάς, ένα ευπρόσδεκτο δώρο για τον μελισσοκόμο που μπορεί υπό συνθήκες να του προσφέρει πιο ανώδυνους τρύγους.
Και το κυνήγι συνεχίζεται.
Φυσικά τον δικό μου ενθουσιασμό δεν μπορούν να τον συμμερισθούν και οι αγρότες μια που η ίσκα αποτελεί σοβαρή ασθένεια για τα δέντρα τους και μάλιστα και μεταδοτική (και για αυτό δεν πρέπει να κλαδεύουν χωρίς να απολυμαίνουν τα εργαλεία τους, να μην κλαδεύουν με αυτά ύποπτα για αυτή την ασθένεια δέντρα, να μην κλαδεύουν με υγρό καιρό, να προσέχουν πάντα για πληγές στα δέντρα πχ μετά από χαλαζοπτώσεις και να εφαρμόζουν θεραπείες με μυκητοκτόνα εάν παρατηρούν κάτι ύποπτο).
Συνήθως είπαμε έχει λευκό - γκρίζο χρώμα αλλά όχι πάντα. Εδώ μάλιστα δεν έχει νεκρωθεί πλήρως ο μύκητας και δεν είναι και τόσο σκληρός.
Και οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από προηγούμενες εξορμήσεις μου για Ίσκα. Βλέπετε με τόσους τρύγους που κάνω υπάρχει μόνιμα μια ανάγκη για Ίσκα (αυτή η σπόντα είναι για όσους σχολιάζουν στις μελισσοκομικές ομάδες ενώ ο τελευταίος τους τρύγος ήταν από την εποχή που το ΚΚΕ είχε 13% στις εθνικές εκλογές!!! Χα χα χα. Πολύ καλή ατάκα! Δεν ξέρω ποιος την έβγαλε αλλά την κλέβω! Χα χα χα!)
Βρεεεεε μπας και δεν είναι αυτό Ίσκα? Βρε βάλε το στο καπνιστίρι και μην μιλάς! Έχω δει να βάζουν στο καπνιστίρι της Παναγιάς τα μάτια (Πέλλετ, καβαλίνες αλόγου ή αγελάδας, πευκοβελόνες, κυπαρίσσι, ροκανίδι, άχυρα, φύλλα, ακονίζες, φάρμακα κ.α.) σε αυτό θα κολλήσεις? Χα χα χα.
Στην αντίληψη κάποιων η Ίσκα "φυτρώνει" σε νεκρά δέντρα. Κλασική περίπτωση μπερδέματος του αιτίου με το αιτιατό, η Ίσκα υπάρχει σε νεκρά δέντρα τσακαλάκια μου γιατί αυτή είναι η αιτία που νεκρώνεται το δέντρο και όχι το αντίθετο!
Αυτή η φωτογραφία είναι από δέντρο στην οδό Λαγκαδά στην Θεσσαλονίκη. Προφανέστατα τα επόμενα χρόνια ένα δέντρο στον Βαρδάρη (μπροστά από τον Σκλαβενίτη) θα χρειασθεί να αντικατασταθεί.
Και εδώ η "σοδειά" της ημέρας, όχι και άσχημα για ενός τετάρτου δουλειάς! Ένα τέταρτο ψαξίματος τουλάχιστο 20-40 τσιμπήματα λιγότερα στους τρύγους, δίκαια ανταλλαγή θα έλεγα!
Χα χα χα.
Αυτά τα λίγα για σήμερα τσακαλάκια μου, σας είχα μια πολύ βαριά ανάρτηση την προηγούμενη φορά, σας ετοιμάζω μια πολύ βαριά ανάρτηση αμέσως μετά. Χαλαρώστε λίγο σήμερα γιατί είμαι αποφασισμένος να σας λιώσω τις επόμενες μέρες!
Χα χα χα.
Adios Amigos Locos
Σοχός 11/10/2018
Μότσανος Λάζαρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου