UA-50457385-1

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Support your local vandals Vol II


 Και συνεχίζουμε την κάλυψη της εκδήλωσης Support Your Local Vandals από το σημείο που την αφήσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση μας (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση του blog Support your local vandals Vol I καθώς  και επόμενη ανάρτηση Support your local vandals Aftermath) γυρνώντας από την πλατεία Ναβαρίνου έχοντας καταβροχθίσει 5 κομμάτια πίστα και μια Coca Cola (και ναι  Αλεπού, ήπια Κουόκα Κουόλααααα,  Νιε νιε νιε νιε νιεεεεεεε!!! Χε χε χε) γιατί έχουμε και 100 κιλά μυς να διατηρήσουμε στην 1,90 ύψους κορμάρα μας (ε καλά ίσως και να μην είναι όλα αυτά μυς! Χα  χα χα).

 Και τα παιδιά εκεί ακάθεκτα συνεχίζουν το έργο τους ακατάπαυστα!




 Τι  όμορφος Τζέιμς Ντιν είναι αυτός!


  Μαργαριταράκι!


 Όπα και δεύτερη θηλυκή καλλιτέχνης! Όχι δεν ανδροκρατείται ο χώρος της Steet Art αλλά και οι γυναίκες κάνουν αισθητή την παρουσία τους αρκετά δυναμικά!


 Μια ώρα έλειψα και προχώρησε τόσο το κάθε έργο ("Καλά μια ώρα για να φας 5 κομμάτια πίτσα στην  Ναβαρίνου και να  πιεις και μια Coca Cola?",  "Ε καλά! Πήγα και μέχρι την πλατεία Αριστοτέλους για να χτυπήσω και ένα γύρο με όλα και ένα Monster ακόμα, να κατεβάσω και μια μπουγάτσα μισή κρέμα - μισή τυρί! Μικρό παιδάκι στην ανάπτυξη είμαι βλέπεις!", "Γιου ρε μουσκάρρρρρρρρρ!!!!" Χα χα χα)! 




 Κάτσε καλά!


 Ούπς! Ο Μαρινάκης και το βαπόρι από την Περσία!!!




 !!!!!!!!






 Ομορφιές παντού.












 Ούπς!!! Τι έχουμε εδώ?








 Teenage mutant ninja Merlin!


 Και το πρότυπο που θα μεταφερθεί στον τοίχο.


 Σαν να θυμίζει λίγο videoclip των Gorillaz η αμφίεση των περισσοτέρων ε? Αντίθετα η δική μου αμφίεση θυμίζει περισσότερο videoclip των Motorhead! Χα χα χα.










 Και όσο περνά ο χρόνος ο βαθμός ολοκλήρωσης των έργων μεγαλώνει.




 Και όλο μεγαλώνει και ο αριθμός όσων έρχονται για να δούνε το γεγονός, κόσμος έρχεται και φεύγει διαρκώς, όλοι νέοι, ενθαρρυντικό αυτό, προφανέστατα η καγκουροελλάδα, η κλαρινογαμπρελλάδα, η κομματικοελλάδα, η κιτσελλάδα θα πεθάνει με τις γενιές μας καθώς και  τις μεγαλύτερες γενιές από εμάς. Αυτά τα παιδιά θα αλλάξουν την Ελλάδα, τους ρίξαμε στις λάσπες αλλά αυτά θα ξανασηκωθούν και θα ξεβρομίσουν από την βρωμιά που κληρονομήσανε. Σε αυτούς ελπίζω, είναι ποιο καθαρή γενιά. Το μέλλον τους ανήκει.  


 Και αυτό μου θυμίζει τρομερά το εξώφυλλο του δίσκου των Crazy Town The gift of game!


 Πολυμήχανη φάρα οι Έλληνες.






  Παραδείσιο πουλί! Υπέροχη!!


 Και τα pitbull πληθαίνουν.


Η ανάπαυση του πολεμιστή.




 Η ώρα περνά, το φως διαρκώς μειώνεται αλλά και κόσμος δεν σταματά να έρχεται για να ρίξει έστω μια ματιά, τι συμβαίνει εδώ, τι μπιτιές είναι αυτές που βομβαρδίζουν τα αυτιά, τι μυρουδιές είναι αυτές από τα σπρέι, τι κάνουν όλοι αυτοί οι παλαβοί εδώ?




 Άδικο τόσο ταλέντο σε τόσα λίγα άτομα μόνο!




 Σιγά σιγά αρχίζουν και να  μαζεύουν και το υλικό τους οι καλλιτέχνες, στα τελειώματα τους οι περισσότεροι από αυτούς. 


Ούπςςς, τι έχουμε εδώ ένας Τζέιμς Ντιν στην Dia de Muertos (Νύχτα των Νεκρών)?






 Μπράβο την μικρούλα, ακόμα παλεύει με την έμπνευση!


 Ω ρε θεέ μου!!!

 Τι έκανε ή άλλη η μικρούλα εδώ!!!

 Το αγαπώ τρελά λόγου συγγένειας (Αρκούδας το ψευδώνυμο βλέπετε! Χα χα χα)!




 Dark!






 Είπαμε το ταλέντο ξεχειλίζει.
















 Και η επιμονή στην λεπτομέρεια είναι που κάνει ξεχωρίζει ένα καλό έργο από ένα αριστούργημα!




 Πλέον εμφανέστατα έχει μειωθεί ο κόσμος όπως και οι καλλιτέχνες καθώς αρχίζει ο ήλιος να δύει. Θες η κούραση, θες η νύχτα Σαββάτου που ακολουθεί, θες και το φως που δεν αρκεί πλέον, όλα έχουν την επίπτωση τους στην προσέλευση του κόσμου. 


 Υπέροχο!


 Και τα παιδιά συνεχίζουν ασταμάτητα να προσφέρουν μουσική υπόκρουση στις στιγμές μας.








 Αυτό το αγάπησα! Τέλος!


 !!!!!




 Ψυχεδέλεια!








 Τελευταίες ματιές μια που και τα έργα είναι σχεδόν ολοκληρωμένα πλέον και έχουμε και καθαρά πεδία φωτογράφησης μια που δεν υπάρχει πολύς κόσμος μπροστά τους. 
















 Και μια καλλιτεχνική φωτογραφία για να μην μας περάσουν για τίποτα τσομπανίκες blogger μελισσοβοσκούς!!! Χα χα χα. 




 Και κάπου εδώ έφτασε η ώρα για να εγκαταλείψω τους χώρους της εκδήλωσης γιατί με περίμεναν άλλες υποχρεώσεις, αλλά δεν έφτασε ακόμα το τέλος της  κάλυψης της εκδήλωσης από μέρος μας. Θα επιστρέψουμε με μία άλλη ανάρτηση για να κάνουμε την σούμα της όλης εκδήλωσης επισκεπτόμενοι ξανά τον χώρο μετά από μερικές μέρες, για να δούμε πως στέκονται όλα αυτά τα έργα στον χώρο, το πόσο μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τους περαστικούς θεατές τους, την μοίρα τους καθώς θα στέκονται μόνα τους χωρίς αυτούς που τα βγάλανε μέσα από τις ψυχές τους. Υπομονή σε λίγες μέρες θα τα εξερευνήσουμε και αυτά.


 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III
















 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος


Θεσσαλονίκη 26/03/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου