Περιμένοντας να σουρουπώσει σήμερα (Δευτέρα 7/7/2025), για να κάνω το τελευταίο (τρίτο) δρομολόγιο των μελισσιών μου από τις περιοχές όπου έγιναν οι επιθέσεις στα μελίσσια μου (Τετάρτη 2/7/2025, και Παρασκευή 4/7/2025), και μετά από την προειδοποίηση που είχα βγάλει στο προφίλ μου στο Facebook "Προσοχή μελισσοκόμοι του Νόμου Θεσσαλονίκης, Σερρών, Κιλκίς, επίθεση αρκούδας σε μελισσοκομείο στην οροσειρά Βερτίσκου (δικό μου)." πριν από 5 ημέρες, θα εξιστορήσω το χρονικό αυτών των επιθέσεων (και αυτών των επιθέσεων! Γιατί υπήρξε και άλλη επίθεση στο παρελθόν πριν από 2 περίπου μήνες, βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Προειδοποίηση - Προσοχή! Αρκούδα στον Νομό Θεσσαλονίκης και Τα μεταεόρτια της επίθεσης της Αρκούδας - Γνωριμία με την περιβαλλοντολογική οργάνωση Καλλιστώ-Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α), τις πληροφορίες που κατόρθωσα να συλλέξω επάνω σε αυτόν τον νέο εχθρό μας, για να υπάρχουν στο αρχείο του blog, και να είναι μέσου αυτού προσβάσιμες σε όλους σας, με σκοπό την δημιουργία ενός moto operandi (τρόπος λειτουργίας) για εμάς τους μελισσοκόμους επάνω στις επιθέσεις αρκούδας, μια που βλέπω να υπάρχει ένα σχετικό κενό στο γνωστικό μας κεφάλαιο επί του θέματος.
Αλλά και μερικές απόψεις μου επάνω στους αστικούς μύθους για τις αρκούδες, την διαφορά της οικολογίας από τον οικολογικό ζηλωτισμό, αλλά και ορισμένες ιδέες μου επάνω στην αντιμετώπιση του "νέου" προβλήματος/απειλή για τα μελίσσια μας (τουλάχιστον για την κεντρική Μακεδονία! Οροσειρά της Πίνδου στην Ήπειρο, και στην Δυτική Μακεδονία, αλλά και στην Ανατολική Μακεδονία, και Θράκη, αυτό το πρόβλημα δεν είναι νέο! Αλλά δεν βλέπω οι εκεί μελισσοκόμοι να προσπαθούν να συλλέξουν, συστηματοποιήσουν, και δημοσιοποιήσουν πληροφορίες για τις αρκούδες, και τρόπους αντιμετώπισης του θέματος εκτός από τις λύσεις "ηλεκτρικός φράχτης" και "να προσέχετε παιδιά!").
Τετάρτη 2/7/2025
Τετάρτη 2/7/2025 δεύτερη μέρα τρύγου για την τοποθέτηση μου στις βελανιδιές (είχε προηγηθεί η πρώτη μέρα τρύγου στις 29/6/2025, όπου αντιμετώπισα μεγάλο πρόβλημα στην μέση μου, καθώς είχα αναγκαστεί να ξεφορτώσω το φορτηγό μου με τις κυψέλες γεμάτες με τρυγημένα πλαίσια με μέλι μακριά από την είσοδο της αυλής μου -η οποία απέχει και κοντά στα 50 μέτρα από την είσοδο του μελισσοκομικού μου εργαστήριου) γιατί είχαν (για ακόμη μια φορά!) παρκάρει έξω από την είσοδο του σπιτιού μου.
Οπότε η κούραση του τρύγου, μαζί με την έξτρα κούραση από ένα πολύ δύσκολο ξεφόρτωμα του φορτηγού είχε ως επίπτωση το "κλείδωμα" της μέσης μου, και την ακινητοποίηση μου στο κρεβάτι (τόσο άσχημη η κατάσταση μου ώστε φοβήθηκα ότι αυτό μπορεί να είναι και το τέλος της μελισσοκομικής μου πορείας, και καριέρας! Οπότε η επόμενη μέρα ήταν μέρα αποθεραπείας για την μέση, και η μεθεπόμενη 1/7/2025 ήταν τελικά η μέρα που στάθηκα ξανά στα πόδια μου, και έκανα το απολέπισμα, και απομέλισμα, των τρυγημένων πλαισίων της πρώτης μέρας τρύγου) και πηγαίνοντας στο κύριο μελισσοκομείο μου, από τα δύο που έχω στο βουνό, περνώ και από το μικρότερο από τα δύο μελισσοκομεία μου, όπου βλέπω μια πεσμένη κυψέλη με βγαλμένα τα πλαίσια, σταματώ το Τ4 για να δω τι συμβαίνει, και να βάλω τα πλαίσια ξανά στην κυψέλη, και την κυψέλη στην θέση της έχοντας ως σκέψη το "Να δεις καμία γελάδα έριξε την κυψέλη! Αλλά άνοιξε αυτή και χύθηκαν έξω τα πλαίσια?".
Σκέψη μου μου έφυγε αμέσως μόλις είδα και τρία φαγωμένα πλαίσια! Αμέσως μου ήρθε η σκέψη "Αρκούδα!", "Πάλι ρε φίλε? Σε σχεδόν 2 μήνες από την προηγούμενη επίθεση! Υποτίθεται ότι αυτή η αρκούδα είχε τραβήξει μια πορεία Σοχός - Ασκός -Κρύονέρι- Όσσα - Λαχανάς - Κρούσια και ήταν κοντά στην Δοϊράνη στο Κιλκίς ξέροντας το ιστορικό καταστροφών της σε μελίσσια και στάνες! Και τώρα τι? Μετακίνηση? Τα μελίσσια τα μισά και παραπάνω δεν έχουν τρυγηθεί, ή μέση μου έχει ήδη "αρπάξει" και δεν είμαι για πολλά, πολλά! Αν δεν τρυγηθούν τουλάχιστον τα πολύ δυνατά (και πολύ βαριά!) μελίσσια μετακίνηση δεν γίνεται στην κατάσταση που είμαι. Πάμε στο άλλο το μελισσοκομείο που είναι τα πολλά μελίσσια να δω τι γίνεται εκεί, αν τα βρήκε και αυτά, και έκανε και εκεί ζημία!".
Φτάνοντας στο κύριο μελισσοκομείο μου βλέπω ότι δεν έχει καμία κυψέλη διαλυμένη από επίθεση αρκούδας, και παίρνω τηλέφωνο στον Θάνο από την οργάνωση Καλλιστώ (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Τα μεταεόρτια της επίθεσης της Αρκούδας - Γνωριμία με την περιβαλλοντολογική οργάνωση Καλλιστώ-Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α) για να τον ενημερώσω για την νέα επίθεση της αρκούδας στα μελίσσια μου (προσπαθώ να κρατήσω έναν ανοιχτό δίαυλο με τους ειδικούς επάνω στις αρκούδες για να αντλώ πληροφορίες, και γνώσεις, που θα μας οδηγήσουν σε ένα εγχειρίδιο-οδηγό αντιμετώπισης των επιθέσεων από αρκούδες! Το πρόβλημα υπάρχει, και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, και χρειαζόμαστε πρώτα από όλα γνώσεις επάνω σε αυτό, τις οποίες μπορούμε να τις βρούμε μόνο από αυτούς (γιατί άμα περιμένουμε από το Δασαρχείο ζήτω που καήκαμε!). Δεν έχει νόημα να ψάχνουμε για "ένοχους" και να κάνουμε επίρριψη ευθυνών για το πρόβλημα, ιδίως εάν δεν ξέρουμε τίποτα για όλα τα παραπάνω!).
Και ακολουθεί ο έξης διάλογος (στα μέτρα του δυνατού, και όσο καλά τον θυμάμαι) "Έλα Θάνο είμαι ο Λάζαρος ο Μελισσοκόμος από τον Σοχό που ήρθατε στα μελίσσια μου πριν από δύο μήνες μετά από την επίθεση της αρκούδας", "Καλημέρα Λάζαρε, ναι σε θυμάμαι, τι λέει?", "Τι να πει! Πάλι μου χτύπησε τα μελίσσια η αρκούδα! Μόλις έφυγα από ένα από τα μελισσοκομεία που έχω για το βελανίδι και βρήκα μια διώροφη κυψέλη πεσμένη με φαγωμένα τρία πλαίσια με μέλι από τον όροφο!", "Δεν μπορεί! Είσαι σίγουρος? Αυτό είναι περίεργο! Γιατί η αρκούδα που σε χτύπησε είναι στο Ελληνικό!", "Ελληνικό? Που είναι αυτό?", "Επάνω στην Δοϊράνη. Οπότε δεν είναι δυνατόν να είναι στην Δοϊράνη το βράδυ και το πρωί να είναι στον Σοχό!", "Οκ τότε είναι άλλη αρκούδα! Ποιο είναι το πρόβλημα?" (το πρόβλημα είναι Ότι την έχασαν την δεύτερη αρκούδα! Το αρχείο παρακολούθησης τους δεν είναι τέλειο, και έχει κενά! Η πρώτη πληροφορία που σύλλεξα χάρη σε αυτή την επικοινωνία! ).
"Και πότε έγινε αυτή η επίθεση?", "Κοίτα έκανα τρύγο στις 29/6 και όταν πέρασα από αυτό το μελισσοκομείο για να πάω στο άλλο που τρύγησα δεν ήταν πεσμένο το μελίσσι, επίσης είναι επάνω στον δρόμο, και κάθε μέρα είναι εκεί ένας κτηνοτρόφος που φυλάει τα γελάδια του από τους λύκους, και έχουμε καλή σχέση, εάν ήταν χτυπημένο κάποια από τις προηγούμενες μέρες θα με είχε ειδοποιήσει, μάλλον το χτύπησε το χάραμα το μελίσσι, και θα φοβήθηκε από κανένα από τα φορτηγά, ή τα αυτοκίνητα που περνάνε από τον δρόμο, για αυτό και έφαγε μόνο τρία πλαίσια, και για αυτό και βρήκα ζωντανό και το μελίσσι, δεν πρόλαβαν μάλλον τα άλλα μελίσσια να το λεηλατήσουν για να το αποτελειώσουν!", "Και έφαγε μόνο τρία πλαίσια? Και εξακολουθεί να είναι το μελίσσι ζωντανό? Αυτό και εάν είναι περίεργο!" (εδώ λίγο μου ήρθε λίγο στραβά όλη αυτή η πρόταση! Δηλαδή τι ακριβώς εννοεί? Ότι του λέω ψέματα? Ότι προσπαθώ να δημιουργήσω θέμα για το blog μου? Σας έχω πει πολλές φορές ότι δεν κρίνω το τι λες, ή το τι κάνεις, αλλά την πρόθεση από πίσω από αυτά! Για αυτό και πολλές φορές με βλέπετε να αποκεφαλίζω κόσμο, και να τον μπλοκάρω για κάτι ασήμαντο φαινομενικά, αλλά με πρόδηλή πρόθεση επίθεσης εις βάρους μου. Θα γινόμουν τρομερός αρχηγός μυστικών υπηρεσιών ή τρομερά παρανοϊκός δολοφόνος! Χα χα χα. Αλλά το άφησα να περάσει γιατί εδώ υπήρχε και η δεύτερη πληροφορία που σύλλεξα. Δεν έχουν συναντήσει πολλές περιπτώσεις να κάνει μια τόσο μικρή, σχετικά, ζημία η αρκούδα σε πλαίσια, ή ακόμη πιο σημαντικό με το μελίσσι να παραμένει ζωντανό! Πιθανότατα επειδή οι μελισσοκόμοι "ξεχνούν" τα μελίσσια τους, έρχεται η αρκούδα και κάνει όποια ζημιά κάνει, και έρχεται καπάκι και μια καραμπινάτη λεηλασία από τα υπόλοιπα μελίσσια που αποτελειώνει την ζημία που κάνει η αρκούδα, με αποτέλεσμα όταν μετά από μέρες έρχεται ο μελισσοκόμος να βλέπει την απόλυτη καταστροφή του μελισσιού, και να το ρίχνει αυτό όλο στην αρκούδα! Είτε έχουν επαφές μόνο με μελισσοκόμους που δεν πάνε συχνά στα μελίσσια τους, είτε δεν έχουν ιδιαίτερες επαφές με μελισσοκόμους, τουλάχιστον σε φιλικό πλαίσιο που να τους επιτρέπει μια ειλικρινή και σε βάθος επικοινωνία).
"Μπορεί να είναι μικρή η αρκούδα και για αυτό να μην έφαγε όλα τα πλαίσια του μελισσιού μου, να φοβήθηκε, να έφαγε μερικές κυψέλες από άλλα μελισσοκομεία της περιοχής και να ήταν χορτάτη!", "Πάντως σε αγαπάει πολύ η αρκούδα! Στην πρώτη επίθεση έχασες ένα μόνο μελίσσι, τώρα μόνο τρία πλαίσια και ζωντανό και το μελίσσι!" , "Να χαρώ τέτοια αγάπη!".
Περνά ένα μισάωρο, και βλέπω στο κινητό μου μια κλήση από τον Θάνο "Να έρθει η Λίλα από τον Ο.Φ.Υ.ΠΕ.Κ.Α. να εξετάσει τα πλαίσια για γενετικό υλικό (τρίχες από την αρκούδα)?", "Θάνο ήδη έχω βάλει τα φαγωμένα πλαίσια πίσω την κυψέλη για να την εικοσαρίσω, για να την μετακινήσω άμεσα εάν ξαναδώ επίθεση από την αρκούδα, ή αμέσως με που θα τελειώσω τους τρύγους στα μελίσσια μου στο βελανίδι! Δεν πρόκειται να κάτσω λεπτό περισσότερο εδώ!", "Α οκ εάν τα έβαλες πίσω στην κυψέλη δύσκολα θα βρει τρίχες! Οκ Λάζαρε! Εάν γίνει και άλλο περιστατικό ειδοποίησε με!".
Και συνεχίζω να τρυγώ τα μελίσσια μου στο κύριο μελισσοκομείο μου, αλλά έχοντας πλέον ένα επιτακτικότατο "πρέπει πάση θυσία να τελειώσω σήμερα τον τρύγο σε αυτά, αύριο ή μεθαύριο απομέλισμα τα πλαίσια, μεθαύριο ή το Σάββατο τρύγος στα άλλα που έγινε η επίθεση, απομέλισμα και σε αυτά, και αμέσως μετά 3 ημέρες μετακινήσεις έτσι όπως έγινε η κατάσταση! Δυστυχώς δεν λέει να τα αφήσω παραπάνω, μπας και γίνει κανένα θαύμα και πάω για δεύτερο τρύγο στο βελανίδι (πολύ δύσκολο!)" αφού όμως ειδοποιώ έναν φίλο μου μελισσοκόμο για την επίθεση στα μελίσσια μου, μια που έχει και αυτός μελίσσια στην περιοχή, αλλά με περίφραξη με ηλεκτρικό φράχτη, τον βλέπω υπερβολικά ψύχραιμο ακριβώς λόγου του γεγονότος της ύπαρξης του ηλεκτρικού φράχτη (να θυμηθώ να του στείλω το βίντεο με την αρκούδα που έσκαψε κάτω από τον ηλεκτρικό φράχτη, για να φτάσει στα μελίσσια, για να του φύγει η μαγκιά, και να μάθει να μην υποτιμάει τον εχθρό! Χα χα χα).
Κυψέλη στην κυψέλη η δουλειά βγαίνει, αλλά περνά και η ώρα, εξαντλημένος συνεχίζω ασταμάτητα, γιατί πρέπει να τελειώσω τον τρύγο σε αυτά τα μελίσσια, για να έχω την δυνατότητα να τα μετακινήσω τρυγημένα (αφού τους έχω βάλει τα πλαίσια που τους τρύγησα για να τα μεταφέρω εικοσαρισμένα).
Αντιλαμβάνομαι στις τελευταίες κυψέλες ότι αρχίζει να σουρουπώνει, ή ώρα που ξαναρχίζουν να δραστηριοποιούνται οι αρκούδες (σούρουπο, νύχτα, χαραυγή είναι το βασίλειο τους), είμαι μόνος, είμαι πλήρης απασχολημένος σε ότι κάνω, είμαι εξαντλημένος, είμαι δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από οποιαδήποτε βοήθεια μπορεί να μου προσφερθεί, είμαι σε ένα μέρος που επιβεβαιωμένα υπάρχει το μεγαλύτερο αρπακτικό/θηρευτής της Ευρώπης, και είμαι δίπλα στην πηγή του φαγητού του!
Στιγμή στην στιγμή νοιώθεις όλο και περισσότερο τον φόβο, και τον πανικό, να σε κυριεύει, "δεν πρέπει να μείνω άλλο εδώ, μην το ρισκάρεις! Άσε τες για μια άλλη μέρα, δεν βγαίνουν όλες σήμερα!". Και από την άλλη πλευρά να σκέφτεσαι "πρέπει να τελειώσεις σήμερα! Μην αναγκαστείς να ξανάρθεις για να τελειώσεις όσες δεν βγάλεις σήμερα! Μπορεί μέχρι τώρα να μην έχει εντοπίσει αυτό το μελισσοκομείο, και τις επόμενες μέρες να το ανακαλύψει, και την επόμενη φορά που θα έρθεις να είναι πλέον εδώ! Πόσο μέλι μπορεί να φάει η αρκούδα? Είναι χορτασμένη? Σε πόσες μέρες θα ξαναχτυπήσει? Μόνο εμένα χτυπάει? Πόσες μέρες περιθώριο έχω? Μπας και έχει φύγει σε άλλη περιοχή? Και εάν η άλλη περιοχή που έχει πάει είναι ακριβώς αυτή που είσαι?".
Και η εσωτερική διχογνωμία, και αναταραχή, συνεχίζει λεπτό στο λεπτό, κυψέλη στην κυψέλη, και ο φόβος και ο πανικός μόνο να θεριεύουν.
Επιτέλους τέλος! Τελειώνω τον τρύγο στις κυψέλες, φορτώνω το φορτηγό με τις βαρύτατες κυψέλες με τα τρυγημένα πλαίσια, κάνω υπερεκτάσεις της μέσης σε εκτεταμένα τόξα για να μπορέσω να ανεβάσω τις κυψέλες στην καρότσα, νιώθω τα τσιμπήματα στην μέση "θα την φάω την μέση σήμερα, και ήδη είναι αρπαγμένη! Όλα γίνονται στην χειρότερη δυνατή στιγμή! Και έχω ακόμη να τρυγήσω και αμέσως μετά καπάκι μετακίνηση! Δεν θα την βγάλω καθαρή, θα την καταστρέψω την μέση! Εάν δεν προλάβει φυσικά να με τεμαχίσει η αρκούδα!", τελειώνω και το φόρτωμα, πάω να πάρω το ψυγειάκι με τα νερά από την σκιά που τα είχα "Μιλάμε εδώ είναι το τέλειο μέρος για να σου κάνει ντου η αρκούδα, και να μην την πάρεις χαμπάρι! Βλακεία που τα έβαλα εδώ! Λάθος μου!" παύω να σκέφτομαι λογικά εδώ και ώρα, κάθε ήχος, κάθε σκιά, κάθε κίνηση που εντοπίζω με την άκρη του ματιού μου με βάζουν σε διαδικασία φυγής, παίρνω όλη την πραμάτεια μου, μπαίνω στην καμπίνα με την μελισσοκομική στολή και ξεκινώ με σπινάρισμα το φορτηγό, φεύγω από το μελισσοκομείο μου με ταχύτητα και μπαίνω στον χωματόδρομο για μισό χιλιόμετρο και έπειτα σταματώ για να βγάλω την στολή, να αλλάξω μπλουζάκι που είναι πνιγμένο στον ιδρώτα, βγάζω τις γαλότσες και φοράω τα παπούτσια εργασίας, τακτοποιώ την κοτσίδα και μπαίνω ξανά στην καμπίνα του φορτηγού, κοιτάζω το κινητό λέει 8:30 "Και πως θα γίνουν οι μετακινήσεις που θα πρέπει να είμαι τέτοια ώρα εδώ και να αρχίζω να κλείνω τότε τα μελίσσια, και για την επόμενη μια ώρα να τα φορτώνω στο φορτηγό?" η μόνη σκέψη μου καθώς κλειδώνω τις ασφάλειες και από την πόρτα του οδηγού, και του συνοδηγού, πριν ξεκινήσω για το σπίτι μου!
Ο πανικός κυριαρχεί απόλυτα.
Παρασκευή 4/7/2025
Έγινε ο τρύγος στις 2/7/2025 και αποφάσισα να ξεκουραστώ μια μέρα για να έχω δυνάμεις για τον τρύγο που απομένει, και τις μετακινήσεις (και για να δώσω μια "ευκαιρία" να φύγει η αρκούδα από την περιοχή και να μην αναγκαστώ να μετακινήσω τις κυψέλες), και αφού απέρριψα και την προσφορά του αδερφού μου να με βοηθήσει να μετακινηθούν οι κυψέλες, όταν διάβασε την προειδοποίηση μου για την επίθεση της αρκούδας στο προφίλ μου στο facebook (φυσικά! Από εκεί που υπάρχει κίνδυνος για εμένα όταν θα μετακινώ τα μελίσσια, να υπάρξει κίνδυνος και για αυτόν εάν μας επιτεθεί καμία αρκούδα! Με ένα περιστατικό να χαθούν και οι δύο άντρες της οικογενείας! Δεν υπάρχει περίπτωση για κάτι τέτοιο! Ξέχνα το!), και ακούω φωνές έξω από την αυλή μου, μου έρχεται μια υποψία τι μπορεί να έχει συμβεί, φοράω το παντελόνι της πιτζάμας, ένα μακό μπλουζάκι, και κατεβαίνω τις σκάλες, αντικρίζω τον Θοδωρή, κτηνοτρόφο με γελάδια ελευθέρας βοσκής, δεν χρειάζεται να πει πολλά, ξέρω με που τον είδα ότι έγινε και δεύτερη επίθεση στα μελίσσια μου!
Μου λέει ότι ο αδερφός του τον ειδοποίησε ότι υπάρχει μια κυψέλη μου πεσμένη και ανοιγμένη εκεί που φυλάνε καραούλι κάθε μέρα για τους λύκους (έχουν τεράστιο πρόβλημα οι κτηνοτρόφοι στο χωριό τα τελευταία χρόνια με τους λύκους, έχουν πληθήνει πάρα πολύ, και πλέον με βάρδιες μένουν διαρκώς με τα ζώα τους για να μην τους τα φάνε, κάτι που το πρόσεξα και εγώ, μια που πλέον τα συναντώ τα παιδιά κάθε φορά που πάω στα μελίσσια μου, από εκεί που τα έβλεπα αραιά και που πριν από 5-10 χρόνια!), καλά θα είναι να πάω να δω τι συμβαίνει, να πάρω και κυψέλες και ορόφους για να το επιδιορθώσω (δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο! συνήθως δεν την καταστρέφει πλήρως την κυψέλη αλλά ξεπατώνει τα κλειδιά της, τουλάχιστον οι συγκεκριμένες που έχουμε εμείς, που είναι με τρόπους, και έχουν εκλεπτυσμένα και γκουρμέ γούστα για αυτό προτιμούν τις κυψέλες μας! Χα χα χα).
Παίρνω καπνιστήρι, πευκοβελόνες, και ξεκινώ με το Τ4, στην διαδρομή έχω ήδη πάρει την απόφαση "Θα μετακινήσω το τελευταίο δρομολόγιο με ατρύγητες τις κυψέλες! Και η μέση? Θα το ρισκάρουμε!" Όπως έλεγε και ένας υπουργός Ελληνικής κυβερνήσεως τα τελευταία χρόνια (όλη την προηγούμενη μέρα ήμουν με βολταρέν, και θερμοφόρα, προκαταβολικά αμέσως μετά τον τρύγο, για να μην προλάβει να κλειδώσει η μέση μου! Έκανε δουλειά!). Φτάνω στο μελισσοκομείο μου, πεσμένη μια κυψέλη, όλα τα μελίσσια αναστατωμένα, αρχή λεηλασίας, υπάρχουν πάλι τρία πλαίσια φαγωμένα, αλλά το ένα από αυτά όχι πλήρως, και υπάρχει ένα μεγάλο μέρος κερήθρας με μέλι, και μερικά κομμάτια κερήθρας από εδώ και εκεί, και εκατοντάδες μέλισσες επάνω τους να προσπαθούν να κλέψουν οτιδήποτε μπορούν. Το μελίσσι είναι όμως και αυτό ζωντανό, μάλλον πρόλαβα ξανά την λεηλασία και τον θάνατο του από αυτή.
Πετάω τα σκόρπια κομμάτια κερήθρας όσο γίνεται πιο μακριά από το μελισσοκομείο μου, για να μην προκαλούν τα μελίσσια για λεηλασία, και βάζω τα τρία πλαίσια στην γονοφωλιά για να το έχω έτοιμο να το μετακινήσω μαζί με τα άλλα το απόγευμα (μετακίνηση σχεδόν ημερήσια! Αναγκαστικά! Δεν θέλεις να είσαι στο μέρος που ήταν η αρκούδα δύο φορές τις τελευταίες τρεις μέρες!), έχει ξεπατώσει και το κλειδί της κυψέλης με το χτύπημα της η αρκούδα, το τοποθετώ στην θέση του, και το σφίγγω με την Victorinox πένσα-πολυεργαλείο μου. Πάω σηκώνω από την θέση τους μερικούς πόντους κάθε μια από τις κυψέλες για να ξέρω τι έχω να αντιμετωπίσω στην μεταφορά τους, μια από αυτές έχει ρίζες και δεν σηκώνεται! "Εσύ θα μου την κάνεις την ζημιά! Εσύ είσαι που θα με αφήσεις ανάπηρο!".
Κοιτάζω μπροστά από τις κυψέλες για να βρω πατημασιές από την αρκούδα (για να μην μου λένε ότι είναι "παράξενο το να τρώνε μόνο 3 πλαίσια και το μελίσσι να μένει πάλι ζωντανό" και εγώ να είμαι στην φάση "Μου την λέει τώρα? Υπονοεί ότι είναι ντεμέκ "επίθεση αρκούδας"? Να τον αρχίσω στα μπενελίκια, ή είμαι απλώς παρανοϊκός και όλα τα παίρνω στραβά?") είμαι τυχερός, βρίσκω και σχετικά ευδιάκριτες (5 νύχια οι αρκούδες που κοιτάνε μπροστά, και με πατούσα που μοιάζει με τις δικές μας, σε αντίθεση με τα 4 νύχια των σκύλων και των λύκων, επίσης οι λύκοι έχουν πιο μακρόστενα και μεγάλα ίχνη από τα πιο απλωμένα των σκύλων).
Βάζω από δίπλα τους ένα πεντάευρώ για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισής του μεγέθους τους (είκοσι χρόνια παρακολούθησης των CSI στην τηλεόραση και με έχουν κάνει εγκληματολόγο πρώτης τάξεως! Χα χα χα).
Πάω και στο κύριο μελισσοκομείο μου για να δω εάν είχα επίθεση και εκεί, αλλά ευτυχώς δεν υπάρχει κρούσμα (υποψία μου είναι ότι επειδή κάνουν τον δρόμο εκεί βαριά μηχανήματα τίποτα απολύτως δεν πλησιάζει εκεί από άγρια θηρία). Παίρνω τηλέφωνο έναν μελισσοκόμο που μου είχε πει ότι θα έφερνε μελίσσια στο βουνό για να τον ειδοποιήσω για την διπλή πλέον επίθεση για να το έχει στον νου του, μου λέει δεν έφερε τελικά μελίσσια στο βουνό, οπότε του λέω να ειδοποιήσει και έναν άλλο φίλο του μελισσοκόμο που έχει μελίσσια στο βουνό για τον κίνδυνο, ας ειδοποιήσει και αυτός με την σειρά του τον αδερφό του γιατί καθώς ερχόμουν είδα στο δικό του μελισσοκομείο με πεσμένη μονή κυψέλη (αλλά τον συγκεκριμένο εγώ δεν τον μιλάω! Ξέρετε εσείς ακριβώς ποιον εννοώ! Χα χα χα)).
Παίρνω τηλέφωνο και στον Θάνο στην Καλλιστώ, αλλά δεν το σηκώνει "μπορεί να είναι σε κανένα κωλοβούνι να παίρνουν τρίχες αρκούδας από κανένα κατσίκι που καταβρόχθισε" σκέφτομαι, και το κλείνω το κινητό. Ο προγραμματισμός μου εργασιών της ημέρας πάει στράφι, δεν θα απομελώσω σήμερα, θα μεταφέρω τα ατρύγητα μελίσσια, οπότε πας και στον Λαγκαδά να αγοράσεις πράμα από τρόφιμα γιατί θα σε χρειασθούν τις επόμενες μέρες των εντατικών μετακινήσεων.
Και ξεκινάω για το χωριό, με που φτάνω σκέφτομαι "Μπας να πάρεις τηλέφωνο και την Λίλα από τον Ο.Φ.Υ.ΠΕ.Κ.Α. για να αναφέρεις το περιστατικό μια που δεν μπόρεσες να επικοινωνήσεις με τον Θάνο?", την παίρνω τηλέφωνο μου λέει "Λάζαρε που είσαι?", "Στο Σοχό", "Εγώ είμαι επάνω στο βουνό, μου είχε πει ο Θάνος για το περιστατικό και ήρθα σήμερα να πάρω γενετικό υλικό! Θα έρθεις εδώ πάνω?" Όχι ρε φίλε! "Οκ θα έρθω, περίμενε στο μελισσοκομείο μου γιατί σε εκείνα τα μέρη δεν έχω σήμα να σε ειδοποιήσω όταν έρθω"., "Θα πάρω στο μελισσοκομείο του Χρήστου που του έδωσε ο Θάνος ηλεκτροφόρο φράχτη, για να δω εάν του τον έριξε η αρκούδα, και μετά θα έρθω σε σένα, περίμενε με εσύ", "ΟΚ" και με αυτά πάει για δεύτερη φορά περίπατο ο προγραμματισμός εργασιών της ημέρας!
Ανεβαίνω για δεύτερη φορά στο βουνό, και περιμένω την Λίλα να έρθει για να πάρει γενετικό υλικό της αρκούδας από τα πλαίσια, και ετοιμάζομαι αργά, αργά, για να ανοίξω τις χτυπημένες κυψέλες για να πάρω τα φαγωμένα πλαίσια να τα εξετάσει η Λίλα.
Και έρχεται τελικά η Λίλα, της εξιστορώ τα γεγονότα, τις δείχνω τις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό, μάλλον της άρεσε η ιδέα με το πεντάευρω, και χρησιμοποιεί αυτή το μπλοκάκι της ως μέτρο σύγκρισής για μια πολύ καθαρή πατημασιά αρκούδας που βρήκε (είδες η εμπειρία? Εγώ σχεδόν πέρασα από πάνω της πόσες φορές και δεν την είδα!).
Ανοίγω την πρώτη κυψέλη για να της φέρω την πρώτη τριάδα με φαγωμένα πλαίσια, και βλέπω ότι σταμάτησε ένα αγροτικό δίπλα της, γνωστό αγροτικό, κόκκινο, το βλέπω και συννεφιάζω, συνεχίζω να περπατώ, πετώ ένα ψυχρό "καλημέρα" σαν γρύλισμα, "Σε χτύπησε αρκούδα?" με ρωτάει "Ναι" λέω γρυλίζοντας, "Και εσένα είδα σε χτύπησε η αρκούδα, εάν το μπροστά μελισσοκομείο είναι δικό σου, εμένα δυο, θα τα πάρω σήμερα, πες το και στον αδερφό σου που έχει μελίσσια εδώ", "Ναι θα τα μετακινήσουμε και εμείς σήμερα, μετακινήσαμε και τα άλλα από πίσω, γιατί είπαμε θα πάει σε αυτά η αρκούδα (Τσουκ! δεν τα μετακίνησαν! Έχουν γνώση οι φύλακες!)", τα δίνω τα πλαίσια στην Λίλα χωρίς να πω τίποτα άλλο, και πάω να ανοίξω την άλλη κυψέλη, για να πάρω και την δεύτερη τριάδα με χτυπημένα πλαίσια, καθυστερώντας σε κάθε τι που έκανα, όσο το δυνατόν περισσότερο, για να φύγει ο άλλος μελισσοκόμος χωρίς να αναγκαστώ να τον ξαναμιλήσω, και με μόνη σκέψη μου να είναι η εξής : "Αν την είχα εδώ την αρκούδα θα την καρύδωνα την άτιμη που εξαιτίας της αναγκάστηκα να του μιλήσω! Θα την ξεκοίλιαζα μιλάμε! Δεν με νοιάζει που είναι αρκούδα, θα της έτρωγα το λαρύγγι για αυτό που με ανάγκασε να κάνω!!!!" (Είμαι αρκούδι που κρατάω μανιάτικό! Μην το ξεχνάτε αυτό! Εάν σας βάλω στην λίστα των νεκρών προτιμώ να κόψω το δεξί μου χέρι, παρά να σας βγάλω από αυτή!).
Με χαλασμένη διάθεση αρχίζω να συνομιλώ με την Λίλα, καθώς εξετάζαμε τα πλαίσια για τρίχες, προσπαθώντας να βγάλω όσες περισσότερες πληροφορίες για την αρκούδα.
Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να αποδώσω τον διάλογο μας πλήρως, γιατί όπως είπα ήμουν σε δολοφονική διάθεση εκείνη την στιγμή, και δεν έχω συγκρατήσει ακριβώς τον πλήρη διάλογο αλλά μόνο το κεντρικό νόημα σε κάθε τι που είπαμε (όχι αυτό δεν χάθηκε, οι ακριβής φρασεολογία ναι, αλλά το νόημα όχι!).
Η επικινδυνότητα των αρκούδων, και το πόσο έχει υποτιμηθεί από όλους αυτό το γεγονός, της ανάφερα μάλιστα το περιστατικό με τον θάνατο του ορειβάτη στην Δράμα, που είχε πάει με τον φίλο του σε αναζήτηση του αεροπλάνου που είχε πέσει, και αμέσως η Λίλα πήρε φωτιά λέγοντας "Δεν τον σκότωσε η αρκούδα, μόνος του έπεσε, και της ρίξανε και σπρέι πιπεριού, και έκανε ντου ο σκύλος" και αμέσως την έκοψα λέγοντας την "Μην ξεχνάς Λίλα το τι κάνουμε τώρα, και πόσο ακίνδυνες είναι οι αρκούδες!" δείχνοντας της πρώτα τα πλαίσια στα χέρια της, και μετά με μια κίνηση του χεριού μου το μελισσοκομείο μου (υπονοώντας ξεκάθαρα το "Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί!"*. Και συνέχισε να λέει ότι υπάρχουν και άτομα που τις ταΐζουν λες και είναι κατοικίδια (ναι είμαι σίγουρος για αυτό! Υπάρχει ηλίθιος κόσμος εκεί έξω αβέρτα!) με αποτέλεσμα να συνηθίζουν τους ανθρώπους, να τους συσχετίζουν με την τροφή τους, και να είναι διαρκώς στα χωριά (φυσικά και χωρίς τους "ταιστές" οι αρκούδες μπορούν να κάνουν ακριβώς τον ίδιο συσχετισμό τρώγοντας από μόνες τους τα σκουπίδια των ανθρώπων!). Αλλά εδώ της ξεφεύγει το ότι εκτός από αυτούς που νομίζουν ότι οι αρκούδες είναι σαν τα λούτρινα αρκουδάκια, υπάρχει κόσμος που δεν δέχεται το ότι η αρκούδα είναι αρπακτικό (το κορυφαίο) και ο απόλυτος θηρευτής στον Ευρωπαϊκό χώρο, και αποδίδουν όλη την συμπεριφορά της στον "πανικό", στον αιφνιδιασμό, στο μπέρδεμα. Αλλά η Αρκούδα δεν είναι αλεπού, ή νυφίτσα! Η αρκούδα ( και τα λιοντάρια!)είναι ο λόγος που οι πρόγονοι μας ήταν σε σπηλιές για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, και τιθάσευσαν την φωτιά, για να έχουν ένα έστω πλεονέκτημα απέναντι σε αρπακτικά που τους έτρωγαν!
* Επάνω σε αυτό είχα γράψει στο προφίλ μου στο facebook σχετικά με τον διαδικτυακό πόλεμο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον λαό που σχολιάζει αλλά στην πραγματικότητα δεν λέει απολύτως τίποτα τα εξής:
"Για να κάνουμε μερικές διευκρινήσεις στο διαδικτυακό αρκουδοσήριαλ.
"Η αρκούδα ήταν στο φυσικό της
περιβάλλον".
Ναι και?
Ο άνθρωπος που ακριβώς ήταν?
Δεν είναι τα δάση και τα βουνά "Φυσικό
περιβάλλον" και για τον άνθρωπο?
Ποιο θεωρούν μερικοί ότι είναι το φυσικό
περιβάλλον του ανθρώπου?
Η πλατεία Ναυαρίνου στην Σαλονίκη, και η πλατεία
Ομόνοιας στην Αθήνα? Το κωλοπιασάδικο Shark στην Σοφούλη στην Καλαμαριά, και το
Κάσπερ ντε Βερίκοκο στο Λιμάνι της Σαλονίκης, ή το Namos στην Μύκονο?
Μπας και είναι μόνο ο βυθός της Θάλασσας, γιατί ως
γνωστό οι Άνθρωποι έχουν βράγχια, ή η Σαχάρα μια που ο Άνθρωπος μπορεί να
αντέξει εβδομάδες χωρίς νερό, σαν τις καμήλες?
"Η αρκούδα πανικοβλήθηκε, και μόνο σε ειδικές περιπτώσεις είναι επιθετική προς τους ανθρώπους"!
Οι οποίες "ειδικές περιπτώσεις" με την συνομιλία μου με τον απεσταλμένο της Καλλιστώ έπειτα από την επίθεση αρκούδας στο μελισσοκομείο μου είναι οι εξής:
Η θηλυκή αρκούδα να συνοδεύει τα μικρά της (τα
οποία μένουν μαζί της για 3 χρόνια, και αμέσως μετά ξανά μένει έγκυος)!
Όταν την αιφνιδιάσεις τυχαία εκεί που περπατά,
τρώει, κοιμάται, ξεκουράζεται.
Όταν έχει βγει από την χειμερία νάρκη, και πρώτη,
και μόνη της, προτεραιότητα είναι να είναι μια μηχανή που τρώει, για να
ανακτήσει ξανά το 30-40% του σωματικού βάρους της που το έχασε κατά την
διάρκεια της χειμερίας νάρκης της.
Όταν ζευγαρώνει, το οποίο κρατά για 2-3 μήνες.
Όταν έχει χάσει τον ντεμέκ φόβο για τους
ανθρώπους, επειδή βρίσκει τροφή στα μέρη τους (κοτέτσια, στάνες, κυψέλες,
σκουπίδια) και μπορεί να τους επιτεθεί εάν βρεθεί κοντά τους και
"πανικοβληθεί".
Για σκεφτείτε όλα τα παραπάνω!
Είναι τόσο "ειδικές περιπτώσεις" όλα
αυτά? Ή απλούστατα περιγράφουν πλήρως όλη την ζωή της αρκούδας, εκτός της
χειμερίας νάρκης (η οποία φυσικά εάν διακοπεί επειδή μπήκες σε μια σπηλιά που
είναι η αρκούδα μέσα, είσαι στάνταρ και νεκρός και φαγωμένος!).
Καλός ο οικολογικός προσανατολισμός (και εγώ
οικολόγος είμαι, και από τους πλέον αποφασισμένους) άλλο όμως ο οικολογικός
ζηλωτισμός και η άρνηση της πραγματικότητας με χαζές προφάσεις.
Οι αρκούδες δεν είναι ο Μίσα των Ολυμπιακών Αγώνων
της Μόσχας, ούτε ο Τάο Τάο των κινούμενων σχεδίων επί αρχές ΠΑΣΟΚ στην εξουσία,
ούτε ο Γουίνι το Αρκουδάκι, ούτε ο Μπέρνι του Μάπετ σόου!
Οι αρκούδες είναι ο Κασιδιάρης του ζωικού
βασιλείου, του αναγνωρίζεις μεν το δικαίωμα ύπαρξης και σε αυτόν, γιατί έτσι
πρέπει εάν έχεις ηθικές αρχές, και δεν θέλεις να είσαι σαν και αυτόν.
Αλλά εάν σε πλησιάσει σε απόσταση λιγότερη από 10
μέτρα αντιλαμβάνεσαι την σοφία των Αρχαίων Ρωμαίων, και την στρατηγική του
προληπτικού πολέμου, και την τρομερή σημασία του πρώτου χτυπήματος!
Με μπαζούκα!
Χα χα χα."
Της ανάφερα ότι μπορεί αυτή η αρκούδα να είναι διαφορετική αρκούδα από αυτή που μας χτύπησε πριν από 2 μήνες στην περιοχή μας, αναφέροντας της την συνομιλία μου με τον Θάνο και ότι μου είπε ότι η αρκούδα αυτή ήταν αυτή την εποχή στο χωριό Ελληνικό, και μου είπε "πως θα έφτανε μια άλλη αρκούδα έως εδώ χωρίς να αφήσει ένα μονοπάτι καταστροφής στο πέρασμα της? Και θα είχανε αναφορές για αυτό από τους μελισσοκόμους!".
Και εδώ της επισήμανα το ότι "Μην κοιτάς εμένα που σε κάθε επίθεση της αρκούδας σας το αναφέρω!!! Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι δεν θα το έκαναν αυτό! Όπως και ο συγκεκριμένος που πέρασε πριν από λίγο!" και της φάνηκε παράξενο. Που να της πεις ότι από την στιγμή που δεν θα αποζημιωθείς από την ζημία από την αρκούδα, ή θα αποζημιωθείς μετά από πολύ τρέξιμο και μετά από πολύ καιρό, από την στιγμή που δεν θα σου χορηγήσουν άμεσα ηλεκτρικό φράχτη, γιατί να ασχοληθεί κάποιος να χάσει πόσες ώρες στην εξέταση γενετικού υλικού εάν αναφέρει μια επίθεση (ιδίως εάν έχουν γίνει επιθέσεις στην περιοχή πριν από λίγο καιρό και δεν είδε τίποτα από όλα αυτά).
Εγώ είμαι ιδιάζουσα περίπτωση γιατί αυτή την στιγμή συλλέγω πληροφορίες για να δημιουργήσω ένα αρχείο-εγχειρίδιο αντιμετώπισης από αυτόν τον κίνδυνο!
Επίσης εγώ δεν θεωρώ ότι "αμουλάνε τις αρκούδες, και τους λύκους, και τα φίδια, και τους δεινόσαυρους, οι οικολόγοι!" θεωρώ τον εαυτό μου ως οικολόγο (αλλά όχι και ζηλωτή οικολόγο!) και για αυτό και επικοινωνούμε πιο άμεσα και ελεύθερα, αλλά στην πραγματικότητα οι περισσότεροι μελισσοκόμοι, σχεδόν όλοι οι κτηνοτρόφοι, και τα άτομα στα χωριά δεν έχουν αυτή την θεώρηση. Δεν θα σε αντιμετωπίσουν φιλικά (τεράστιο λάθος που στέλνουν μια γυναίκα μόνη να κάνει αυτή την δουλειά! Μπορεί να αντιμετωπίσει άσχημες καταστάσεις από άτομα που κινδυνεύει το βιός τους, και η ύπαρξη τους, άμεσα, ή έμμεσα).
Δυστυχώς αυτή είναι μια μάχη που έχει χαθεί στο συγκεκριμένο κομμάτι του πληθυσμού, και είναι απαραίτητο να κάνουν τεράστιες προσπάθειες ενημέρωσης του κοινού επάνω σε αυτό, και να μην υπάρχει μια ελιτιστική αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων του στιλ "Και τι με νοιάζει εμένα τι νομίζουν οι χωριάταροι! Αν είναι στόκοι πρόβλημα τους!".
Η διαφύλαξη της ύπαρξης των αρκούδων (και των Λύκων) απαιτεί και την συνεργασία ακριβώς αυτών των ανθρώπων (γιατί αλλιώς όλο και περισσότεροι Λύκοι και Αρκούδες θα βρίσκονται πυροβολημένοι και το κυριότερο δηλητηριασμένοι, όπως η αρκούδα στην Καστοριά πριν από μερικές μέρες (με ποιον ακριβώς τρόπο νομίζετε οι άνθρωποι εξολοθρεύσανε τα κυρίαρχα αρπακτικά σε μεγάλα μέρη του Κόσμου? Με σφαίρες, ή με δηλητήριο?)?
Ακριβώς αυτή η μη συνεργασία των μελισσοκόμων, και των κτηνοτρόφων, με τις οργανώσεις προστασίας της άγριας ζωής (και φυσικά το Δασαρχείο, που με κάποιο παράξενο (και αξιοθαύμαστο!) τρόπο κατορθώνει να μένει εκτός κάδρου σε έναν τομέα ευθύνης αποκλειστικά δικό του!!!) μπορεί να δημιουργήσει και τα κενά παρακολούθησης του πληθυσμού των αρκούδων!
Στην συνέχεια του διαλόγου μου με την Λίλα αναφέρω ότι είμαι αναγκασμένος να μετακινήσω την συγκεκριμένη 16αδα μελισσιών ατρύγητα (δύο φορές ατρύγητα! Ατρύγητα σχεδόν τα είχα φέρει και από το παλιούρι στο βελανίδι, βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μα πως μπορείς να σηκώνεις μόνος σου τόσες πολλές 60κιλες κυψέλες?) υπό τον φόβο της αρκούδας (ιδίως και υπό το πρίσμα ότι και όλα τα γειτονικά μελισσοκομεία θα μετακινηθούν άμεσα όπως προέκυψε από τον διάλογο με τον μελισσοκόμο παραπάνω, οπότε ότι μελισσοκομείο θα μείνει πίσω θα έχει (εκθετικά) περισσότερες πιθανότητες να δεχθεί επίθεση από την αρκούδα. Και οι κυψέλες είναι σε τέτοιο βάρος που οριακά και μόνο μπορώ να τις σηκώσω (και με μια μέση που αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα πριν από ελάχιστες μόνο μέρες, και είναι σε φάση αποθεραπείας).
Για να με ρωτήσει εάν έχω κανέναν να με βοηθά, για να λάβει την ανταπάντηση "Είμαι εκτός από μελισσοκόμος και blogger, και μοιράζω αβέρτα τις μελισσοκομικές γνώσεις μου χωρίς κανένα αντίτιμο, οπότε δεν χρειάζεται να "μαθητεύσει" κάποιος δίπλα μου κουβαλώντας τις κυψέλες μου (όπως έκανα εγώ στο πλευρό άλλων!) για να αποκτήσει μέρος του γνωστικού μου κεφαλαίου, οπότε δεν έχω άτομα να με βοηθούν, και μάλλον για αυτόν τον λόγο δεν θα έχω και στο μέλλον" και αυτή είναι όμως μόνο η μισή απάντηση.
Η άλλη μισή που δεν την ξεστόμισα είναι η εξής "Δεν θα θέσω την ζωή κάποιου άλλου στον κίνδυνο (μικρό μεγάλο δεν έχει σημασία! Είναι ένας νέος κίνδυνος και αυτός, σε ένα ήδη επικίνδυνο επάγγελμά!) που ήδη υφίσταμαι και εγώ εξαιτίας των νέων (δυσμενών) καταστάσεων! Δεν θα μεταθέσω μέρος του κινδύνου μου και σε κάποιον άλλο (και συνάδελφοι μελισσοκόμοι καλό είναι εάν χρησιμοποιήστε εργατικά χέρια επί αμοιβής για τις μεταφορές (ή μαθητευόμενους βοηθούς) να τους ενημερώνετε για τον νέο κίνδυνο σε μια τοποθέτηση που έχει δεχθεί επίθεση από αρκούδα. Καλό είναι να έχουν όλα τα δεδομένα μπροστά τους οι εργάτες σας, ή οι βοηθοί σας για να είναι δική τους η απόφαση και το ρίσκο να σας συνδράμουν στην μεταφορά, και όχι αποκλειστικά δική σας έχοντας αποκρύψει τα νέα δεδομένα από αυτούς! Όπως μας πειράζει να μας έχουν στο σκοτάδι όσο αφορά την παρουσία αρκούδων στα μέρη μας, των κινδύνων που διατρέχουμε από αυτές, το πως θα τις αντιμετωπίσουμε, άλλο τόσο θα πρέπει να μας πειράζει εάν κάνουμε ακριβώς τα ίδια και εμείς στους άλλους!).
Επίσης της ανάφερα ότι εμείς οι μελισσοκόμοι της κεντρικής Μακεδονίας που δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με τις αρκούδες (και της επισήμανα πολλές φορές το ότι "στον Σοχό δεν έχουμε αρκούδες για πάρα πολλές γενιές! Ούτε καν ιστορίες στην προφορική παράδοση του χωρίου υπάρχουν για αρκούδες!") έχουμε την τακτική να έχουμε τα μελίσσια μας σε πολλά μελισσοκομεία, σε αντίθεση με τους μελισσοκόμους που έχουν πρόβλημα με τις αρκούδες και τα έχουν τα μελίσσια τους συγκεντρωμένα σε ένα μελισσοκομείο (για μπορούν να τα προστατεύσουν με έναν ηλεκτρικό φράκτη!), και εάν έπρεπε να προμηθευτώ ηλεκτρικούς φράκτες με αυτή την τακτική θα έπρεπε να δώσω 2000-2500 ευρώ -εκείνη την στιγμή είχα σε 5 διαφορετικά σημεία μελίσσια στην ευρύτερη περιοχή- για 4-5 ηλεκτρικούς φράκτες.
Για να ακολουθήσει ακόμη ένα ξέσπασμα της "Αααα αυτό είναι λάθος που κάνετε! Γιατί έχετε αυτή την λανθασμένη τακτική με τα μελίσσια σας?" για να της πω "Όχι! Η τακτική να έχεις όλα τα μελίσσια σου σε ένα μέρος είναι η λανθασμένη! Τα μελίσσια σου τα σπας σε πολλά σημεία γιατί δεν ξέρεις που θα δώσει η μελιτωέκκριση/μελιτωέκκριση, και έτσι αυξάνεις τις πιθανότητες έστω ένα μέρος από τα μελίσσια σου να πετύχουν μια ικανοποιητική παραγωγή. Εμείς απλώς έχουμε (είχαμε!!!) την πολυτέλεια να εφαρμόζουμε αυτή την τακτική, σε αντίθεση με τους φουκαράδες που έχουν την απειλή από τις αρκούδες σε μόνιμη βάση".
Όπως επίσης της ανάφερα ότι δεν ξέρω στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα των επιθέσεων της αρκούδας στα δύο μελίσσια μου! Μπορεί να έχασα τα 3 πλαίσια μέλι (και κερί) από το κάθε ένα, και μέρος του πληθυσμού τους από την επίθεση της αρκούδας, αλλά δεν ξέρω αυτή την στιγμή εάν έχει σκοτώσει την βασίλισσα που έχει το κάθε μελίσσι.
Εάν την έχει σκοτώσει αλλά υπήρχαν αυγά μέσα στα πλαίσια με γόνου θα κάνει το μελίσσι βασιλικά κελιά και θα βγάλει νέα βασίλισσα, αλλά μέχρι να γίνει αυτό θα πάψει το μελίσσι να είναι παραγωγικό για τα πεύκα (που είναι η στόχευση για την κύρια παραγωγή μας!)! Εάν όμως σκότωσε την βασίλισσα και δεν υπάρχουν αυγά μέσα (γιατί μπλόκαρε ο γόνος από το μέλι!) τότε το μελίσσι θα γίνει αρεννοτόκο χωρίς την δική μου παρέμβαση (να βάλω πλαίσια με αυγά για να κάνει βασιλικά κελιά) και έχει καταστραφεί.
Και αυτό θα το ξέρω σε μερικές μέρες που θα έχω χρόνο για επιθεώρηση των μελισσιών, αφού έχω κάνει μεταφορές, και θα είμαι στον τρύγο! Οπότε το μελίσσι είναι εν δυνάμει παραγωγικό ή όχι, εν δυνάμει ζωντανό ή όχι! Πάνε τώρα εξήγησε το αυτό στον ΕΛΓΑ για να αιτηθείς αποζημίωση στα συγκεκριμένα μελίσσια από την επίθεση της αρκούδας!
"Αλλά τουλάχιστον εμείς οι μελισσοκόμοι δεν έχουμε ρίζες όπως οι αγρότες, ή οι φουκαράδες κτηνοτρόφοι που έχουν ζώα ελεύθερης βοσκής που έχουν εδώ τις σταυλίσιες εγκαταστάσεις, και είναι η βάση τους. Θα μείνουμε εδώ 3-5 εβδομάδες, και μετά φεύγουμε, προγραμματισμένα ή έκτακτα όπως τώρα! Αλλά αυτοί οι φουκαράδες είναι καρφωμένοι εδώ! 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο! Φουκαράδες!".
Για να ακολουθήσει πάλι μια έκρηξη από την Λίλα "Μα και αυτοί εδώ βρήκανε να έχουν τα ζώα τους? Κοίτα που είναι! Βαθιά μέσα στην καρδιά του βουνού!" για να ανταπαντήσω " Δεν είναι αυτή η καρδιά του Βουνού και του δάσους! Αυτή είναι 10 χιλιόμετρα πιο βαθιά και είναι μέρος που μπορείς άνετα να χαθείς εκεί μέσα, γιατί είναι τόσο πυκνό το δάσος που δεν μπορείς καν να περπατήσεις εκεί (αλλά και εκεί υπήρχε πριν από μια εκατονταετία και βάλε χωριό, βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Ανιχνεύσεις Δάσος Φλαμουρίου Vol I και Ανιχνεύσεις Δάσος Φλαμουρίου Vol II).
Επίσης εδώ υπήρχε και ένα χωριό την δεκαετία του 50! Τα σπίτια που βλέπεις στην απέναντι πλευρά (δηλαδή ακόμη πιο βαθιά στο βουνό από το σημείο που είμαστε τώρα) είναι ότι απέμενε από εκείνο το χωρίο, το οποίο άδειασε με εντολή του κράτους (και λόγου εμφυλίου πολέμου, αλλά και γιατί οι κάτοικοι του είχαν ιδιαίτερες "εκκεντρικές" καλλιέργειες στα όρια του χωριού, που δεν επιτρεπόταν από την Ελληνική νομοθεσία (sic! Χα χα χα))!
Εκείνο που δεν της ανάφερα ήταν ότι ακριβώς εδώ είναι η θέση για τα ζώα ελευθέρας βοσκής, και όχι κοντά στο χωριό! Γιατί είναι τεράστιο πρόβλημα να κυκλοφορούν κοπάδια με γελάδια με 50-100 κεφάλια στα όρια του χωριού! Υπάρχει στον Σοχό ένας ιδιοκτήτης μονάδας (καλά λέμε τώρα!) με ζώα ελευθέρας βοσκής που έχει παρατημένα τα ζώα του να κυκλοφορούν ακόμη και μέσα στο χωρίο, και έχει προκαλέσει πολλά τροχαία ατυχήματα (και θανατηφόρα!), προκαλεί τεράστια προβλήματα στις καλλιέργειες γύρω από το χωρίο, και φτάνουν ακόμη οι γελάδες του να βόσκουν μέσα στις αυλές των σπιτιών (και παρόλο που η Δημαρχία πήρε την απόφαση να του κατάσχει τα ζώα του για αυτή την αντικοινωνική συμπεριφορά που έδειχνε, αυτός τα ξανάκανε και εξακολουθεί να δημιουργεί πρόβλημα σε όλο το χωριό!). Δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει όλα τα παραπάνω, αλλά καλό είναι να αντιλαμβάνεται ότι άλλη η έννοια της σταβλίσιας κτηνοτροφίας, άλλη της ελεύθερης, άλλος ο τόπος εξάσκησης της μιας, άλλος της δεύτερης.
Επίσης όσοι έχουν οικολογικές ευαισθησίες και θέλουν μια πιο βιολογική διατροφή θα πρέπει να αντιληφθούν ότι πολύ μεγάλο μέρος των βιολογικών τροφών (ιδίως στην περίπτωση του μελιού) θα παραχθεί σε τέτοια ξεχασμένα από τον θεό μέρη, που δεν υπάρχουν συμβατικές καλλιέργειες και ραντίσματα ούτε για δείγμα. Μέλι Βελανιδιού, Καστανιάς, Ελάτου, Θυμαριού, Πεύκου, Παλιουριού συνήθως σε τέτοια ακριβώς μέρη είναι οι τοποθετήσεις τους! Και αυτά είναι συνήθως και τα μέλια που μπορούν να πάρουν τον χαρακτηρισμό "Βιολογικά"! Έχετε το στα υπόψη σας και αυτό!
Ένα ακόμη πράγμα που επισήμανα στην Λίλα ήταν και το εξής : "Ο μεγαλύτερος αριθμός των αρκούδων είναι στην Πίνδο στα δυτικά, τι έχει η Πίνδος που δεν το έχει και εδώ, και δεν είναι δυνατόν να μετακινηθούν μαζικά από εκεί οι αρκούδες προς τα εδώ, και προς την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα?", για να μου απαντήσει "Τροφή! Η Πίνδος έχει πολύ τροφή για αυτές! Εδώ τι να βρούνε να φάνε?" κάνοντας με να ανοίξω τα χέρια μου και να δείξω τα μελίσσια μου, και αμέσως μετά με ανοιχτά τα χέρια να της δείξω ένα κοπάδι με γελάδια, και ταυτόχρονα να της πω "Αν τρώνε βελανίδια οι αρκούδες εδώ έχεις ένα παρθένο βελανοδάσος με πάνω από 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα βελανιδιές! Νομίζεις έχει περισσότερη τροφή η Πίνδος για τις αρκούδες?", για να την ακούσω να λέει "Ναι σωστά, μάλιστα ο Σοχός είναι γεμάτο με οπωροφόρα δέντρα! Έχει πράγματι πολύ πράγμα να φάνε οι αρκούδες εδώ" (και όχι μόνο, και καστανιές, και καρυδιές!).
Και εδώ θα παραθέσω την προηγούμενη ανάρτηση του blog Χρήσιμα φυσικά μεγέθη από μελισσοκομική σκοπιά όπου έχω και τον χάρτη βροχοπτώσεων στην Ελλάδα, όπου φαίνεται η αυξημένη βροχόπτωση στην δυτική Ελλάδα, ακριβώς όπου στέκει ως φυσικό φράγμα η οροσειρά της Πίνδου. Αλλά και θέτω υπόψη σας ότι την τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί το ποσοστό βροχόπτωσης στην Ελλάδα σε ποσοστό 14-20%, και στην περίπτωση της δυτικής Ελλάδας η μείωση φτάνει στο 34%! Και ακριβώς αυτή η μεταβολή μπορεί να είναι που οδηγεί πληθυσμούς αρκούδων να κινούν προς τα ανατολικά για εξεύρεση τροφής! Τροφή για σκέψη αυτό.
Μια επισήμανση που ίσως να έχει κάποια σημασία που να μου διαφεύγει εδώ. Η επίθεση αρκούδας πριν από 5 χρόνια που περιγράφω σε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αφοδεύει η Αρκούδα στο δάσος? έγινε ακριβώς στο ίδιο σημείο που έγιναν και αυτές οι επιθέσεις τώρα! Υπάρχει κάποιο αρκουδομονοπάτι-ρεματιά που είναι ευκολότερο για να μετακινείται η αρκούδα μέσου αυτού και να φτάνει μέχρι το χωριό (στο οποίο χωρίο ακριβώς την ίδια μέρα είχαμε πάλι επίθεση αρκούδας στο μελισσοκομείο ενός κατοίκου του χωριού, όπου και χτύπησε 4 κυψέλες! 800 μέτρα μακριά από τα όρια του χωριού! Για να μην λένε κάποιοι ότι "είναι παράξενες οι επιθέσεις που αναφέρω!" τσιμπήστε και άλλες επιθέσεις σε άλλους μελισσοκόμους για να μάθετε να με αμφισβητείτε (εάν αυτό ήταν το νόημα αυτής της πρότασης, και όχι κάποιο άλλο! Χα χα χα)?
Για το τέλος πίεσα να μάθω εάν ήταν το ζώο μικράκι-ανήλικο ή ενήλικο κανονικό ζώο από το μέγεθος της πατημασιάς για να ξέρω "εάν είναι "κουταβάκι", πες στα 50 κιλά, και θα με φοβηθεί με που θα με δει (γιατί είμαι στα 1,90 και ακόμη στα 90 κιλά!), ή θα είναι καμία αρκούδα στα 150 κιλά και δεν θα με φοβηθεί" για να πάρω μια αποστομωτική απάντηση "Καλά πλάκα μου κάνεις? Πρώτα από όλα θα σε φοβηθεί και αυτό, όσο και να είναι το μέγεθος του (σε αυτό αμφιβάλω πλήρως! Είπαμε είναι αρπακτικό, και μάλιστα το κυρίαρχο αρπακτικό της Ευρωπαϊκής ηπείρου! Οι πρόγονοι του έτρωγαν τους προγόνους μας!) αλλά ακόμη και εάν είναι στον ένα χρόνο, που ακόμη είναι με την μάνα του, ήδη φτάνει στα 100-200 κιλά ανάλογα εάν είναι θηλυκό ή αρσενικό!" και εδώ αντιλήφθηκα το πόσο πολύ έχω υποτιμήσει τον ρυθμό ανάπτυξης των αρκούδων! "Κουταβάκια" μένουν μόνο για ελάχιστους μήνες, μετά έχουν ήδη μετατραπεί σε μπελά, πολύ πριν μετατραπούν σε απειλή!
Όλες αυτές τις φωτογραφίες τις έστειλα και στον Θάνο το απόγευμα ζητώντας οδηγίες στο πως θα μπορέσω να κάνω την μεταφορά χωρίς να "αιφνιδιάσω" την αρκούδα εάν είναι κοντά στα μελίσσια μου για να φύγει καθώς πλησιάζω, και μου έδωσε πάνω κάτω ακριβώς τις ίδιες οδηγίες που μου έδωσε και η Λίλα στο ίδιο ερώτημα μου "Κάνεις θόρυβο πολύ, πριν φτάσεις αρχίζεις να κορνάρεις, κρατάς ανοιχτό τον κινητήρα του φορτηγού να κάνει θόρυβο, έχε και ανοιχτό το ραδιόφωνο να παίζει και αυτό δυνατά, έχε και φώτα πολλά για να δηλώνεις παρουσία" ακριβώς δηλαδή ότι κάνουν και οι κάγκουρες με τα "φτιαγμένα" καγκουροάμαξια τους με τα φωτάκια στο σασί και τους προβολείς, τα ραδιόφωνα που παίζουν στην διαπασών Παντέλα στις 3 το βράδυ, και τις εξατμίσεις που έχουν βγάλει τα σελανσιέ! Χα χα χα.
Επίσης ζήτησα από τον Θάνο εάν μπορεί να μου κάνει εκτίμηση του μεγέθους του ζώου από τα ίχνη του (εξαρτάται εάν το ίχνος που γίνεται η σύγκριση με το πεντάευρο είναι μπροστινό ή πισινό πόδι) αλλά μέχρι τώρα δεν μου έχει παράσχει την συγκεκριμένη πληροφορία (μπορεί να είναι απασχολημένος, να μην μπορεί να βγάλει νόημα από το συγκεκριμένο ίχνος, ή ακόμη και να θεωρεί ότι δεν πρέπει να μου παράσχει την συγκεκριμένη πληροφορία!).
Και αφού πέρασαν περίπου 3 ώρες με το δεύτερο δρομολόγιο στο βουνό και την εξέταση των πλαισίων για γενετικό υλικό (η οποία έδωσε ένα πολύ φτωχό αποτέλεσμα από 3 τρίχες στις δύο διαφορετικές τριάδες πλαισίων -όταν χρειάζεται τουλάχιστον μια δεκάδα τρίχες για να έχεις ένα "καλό" δείγμα για ταυτοποίηση του ζώου- και λογικό, χιλιάδες μαλλιαρές μέλισσες που λειτουργούν σαν βούρτσες με την κίνηση τους, αλλά και η τάση των μελισσών να κρατάν καθαρή την κυψέλη από κάθε τι ξένο προς αυτή, και ο χρόνος που έμειναν τα πλαίσια μέσα στις κυψέλες "έσβησαν" αρκετό από το γενετικό υλικό που μπορούσε να αφήσει η αρκούδα επάνω σε αυτά) άφησα την Λίλα για να φύγω για τον Λαγκαδά (μπράβο της που επιτελεί ένα τέτοιο έργο στις ερημιές μόνη της! Αξιοθαύμαστη και γενναία! Έχει τον σεβασμό μου άσχετα εάν μερικές απόψεις μας επί του θέματος διαφέρουν! Έχει αυτή και τα άλλα παιδιά στις περιβαλλοντικές ομάδες ως πρωταρχικό σκοπό την προστασία των άγριων ζώων, ακριβώς όπως και εγώ έχω πρωταρχικό σκοπό την προστασία του ζωικού μου κεφαλαίου ειδικότερα, και της μέλισσας γενικότερα (και όπως έχω ήδη επισημάνει οι μελισσοκόμοι και οι κτηνοτρόφοι διαφέρουν στο ότι οι μελισσοκόμοι δεν αναπτύσσουν το ζωικό τους κεφάλαιο για να το οδηγήσουν στην σφαγή, όπως οι κτηνοτρόφοι! Οι μελισσοκόμοι πάση θυσία θέλουν να διατηρούν το ζωικό τους κεφάλαιο ζωντανό!) οπότε σέβομαι τον σκοπό τους, ακόμη και όταν έρχεται σε απευθείας σύγκρουση με τον δικό μου (και των συναδέρφων μου) σκοπό!) για να κάνω ψώνια (τρόφιμα κυρίως, μια που θα ακολουθούσε μια εντατική εβδομάδα μετακινήσεων και τρύγων που είναι αρκετά ενεργοβόρες καταστάσεις, που δεν μπορείς να τις κάνεις έχοντας χαμηλά ενεργειακά αποθέματα (πολλές φορές βλέπω την αγωνία πολλών να χάσουν βάρος, και τις προσπάθειες τους για αυτό! Εγώ έχω ακριβώς το αντίθετο πρόβλημα! Πως να μην χάσω τόσο πολύ βάρος ώστε να αποτελέσει πρόβλημα στην διεξαγωγή του επαγγέλματος μου. Απώλεια βάρους που γίνεται ακριβώς επειδή διεξάγω το συγκεκριμένο επάγγελμα! Χα χα χα).
Πήρα και τηλέφωνο τον φίλο μου που έχει τοποθέτηση στο βουνό με ηλεκτροφόρο φράχτη, για να του πω ότι θα μετακινήσω όλα τα μελίσσια μου μέχρι την δευτέρα, αλλά και ότι και οι άλλοι μετακινούν σήμερα τα γειτονικά μελίσσια τους, αλλά έχουν μετακινήσει και τα υπόλοιπα τους ( αυτό δεν ήταν αληθές μετά την ανίχνευση που έκανα!), οπότε θα μείνουν στο βουνό μόνο 2 ακόμη μελισσοκομεία χωρίς ηλεκτρική περίφραξη, και δύο μελισσοκομεία με ηλεκτρική περίφραξή (το ένα ήταν το δικό του) οπότε οι πιθανότητες να του επιτεθεί η αρκούδα στα μελίσσια του έχουν αυξηθεί υπερβολικά πολύ.
Και αυτό γιατί παρόλο τον ηλεκτρικό φράκτη εξακολουθεί ένα (ακίνητο) μελισσοκομείο να είναι ευκολότερος στόχος από ένα (κινούμενο, και μάλιστα πολύ γρήγορο εάν δεχθεί επίθεση!) κοπάδι με μοσχάρια!
Εδώ θέλω να τονίσω μια αντίφαση στα λεγόμενα του Θάνου στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog που σας παραθέτω. Το ότι η άμυνα του μελισσιού στην αρκούδα με τα αβέρτα τσιμπήματα του δεν μπορεί να αποτρέψει την αρκούδα από το να συνεχίσει να τρώει τα πλαίσια με γόνο και μέλι! Αλλά και ότι ο ηλεκτροφόρος φράκτης είναι ικανότατος να σταματήσει την αρκούδα, και όταν δεν γίνεται αυτό είναι μόνο επειδή δεν έχει στηθεί σωστά ο φράχτης! Εάν μια αρκούδα μπορεί να αντέξει τον τελείως οξύ (και μαζικό) πόνο από τα τσιμπήματα σε σημεία όπως τα ούλα, η μύτη, το πρόσωπο της, τα μάτια της, που στους ανθρώπους αυτά είναι που πονάνε και περισσότερο (μαζί με τα ακροδάχτυλα) από μια κυψέλη που έχει αποφασίσει να την σκοτώσει την αρκούδα καθώς παίζει το τελευταίο χαρτί επιβίωσης της, θα έχει πρόβλημα να αντέξει το ηλεκτρικό σοκ από έναν φράχτη που είναι ρυθμισμένος να μην διοχετεύει θανάσιμη ένταση ηλεκτρικού ρεύματος? Είτε υποτιμά τρομερά το τι είναι ικανό να κάνει ένα μελίσσι, είτε υπερτιμά ακόμη περισσότερο το τι μπορεί να κάνει ένας ηλεκτρικός φράχτης. Αλλά εδώ καλό είναι να αναφέρουμε τις 2-3 περιπτώσεις τα τελευταία 10 χρόνια που σκοτώθηκαν κοπάδια από πρόβατα των 80-100 κεφαλιών όταν πήγαν να περάσουν από μελισσοκομεία, και ερέθισαν τις μέλισσες!
Και φτάνει το απόγευμα της Παρασκευής όπου ανεβαίνω επάνω στο βουνό για να κάνω την πρώτη μετακίνηση μελισσιών από το μέρος όπου υπήρξαν οι δύο επιθέσεις της αρκούδας ( όπως και η επίθεση πριν από 5 χρόνια) οπότε υπήρχε επιβεβαιωμένη η ύπαρξη της αρκούδας, και παραμονή της στο μέρος για πολλές ημέρες.
Ανεβαίνω το βουνό με μεγάλη ταχύτητα ώστε να κροταλίζουν τα μεταλλικά παράπετα της καρότσας στην επαφή τους με την μεταλλική καρότσα (γιατί έχουν με τα χρόνια χαλαρώσει από τις τρύπες των βάσεων τους, και δημιουργούν κραδασμούς σε κάθε ανωμαλία του δρόμου), στις 8:20 είμαι στο μελισσοκομείο μου (έχω ήδη διαπιστώσει στην διαδρομή ότι φορτώνουν και οι γειτονικοί μελισσοκόμοι τα μελίσσια στα φορτηγά τους), είναι νωρίς ακόμη και οι μέλισσες πετούν, αλλά θέλω να φορτώσω όσο ακόμη υπάρχει φως της ημέρας για να μην έχω καμία δυσάρεστη έκπληξη και αρπάξω εγώ τον "αιφνιδιασμό" από την αρκούδα (μόνο που εγώ εάν αιφνιδιαστώ από μια αρκούδα δεν μπορώ να την αποκεφαλίσω με ένα χτύπημα όπως μπορεί άνετα να κάνει αυτή σε εμένα εάν την αιφνιδιάσω εγώ!), ανάβω το καπνιστήρι, βγάζω το τσεκούρι και το ακουμπώ στην καρότσα (για ψυχολογικούς και μόνο λόγους! Δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα ένα τσεκούρι σε μια αρκούδα περισσότερο από τα μηδαμινά αποτελέσματα που μπορούν να σου προσφέρουν τα γυμνά χέρια σου! Το πολύ, πολύ, να σου χώσει η αρκούδα το στειλιάρι από το τσεκούρι εκεί που δεν ανατέλλει ο ήλιος και να σου βγει από το στόμα!), κλείνω μια, μια, τις κυψέλες και φορτώνω αμέσως την κυψέλη που έκλεισα (για να μένουν όσο το δυνατόν περισσότερο ανοιχτές οι επόμενες κυψέλες για να μαζεύουν όσο περισσότερες από τις μέλισσες τους σε αυτό το διάστημα), δυστυχώς δεν μπορώ να αφήσω κυψέλες πίσω για να μαζεύουν τις μέλισσες από τις κυψέλες που φορτώνω (μεταφέρεις 4 κυψέλες αφήνεις 1 πίσω για να μαζεύουν τις μέλισσες και στο τέλος φορτώνεις και αυτές που άφησες πίσω στην μετακίνηση όταν ακόμη έχει φως) γιατί είναι ατρύγητες και δεν μπορώ να τις μεταφέρω για μεγάλη απόσταση.
Και φτάνω στην κυψέλη που έχει "ρίζες" προσπαθώ να την σηκώσω από τις λαβές της, κινείται ελάχιστα, αρχίζω να την σέρνω προς το φορτηγό με μόνη σκέψη μου το "ρε φίλε εγώ δεν μπορώ να την σηκώσω την κυψέλη και η αρκούδα με ένα χτύπημα τις στέλνει 4-5 μέτρα μακριά τις κυψέλες! Πόσο συντριπτική διαφορά δύναμης έχουν αυτές από εμάς!", φτάνω τελικά στην καρότσα του φορτηγού, και αρχίζω σιγά, σιγά, να την "σκαρφαλώνω" την κυψέλη στα πόδια μου χρησιμοποιώντας όλη την δύναμη μου, και ευχόμενος να μην διαλύσω την ήδη πληγωμένη μέση μου κατά την διαδικασία, με πολύ προσπάθεια κατορθώνω να την ανεβάσω ξαπλωμένη στην καρότσα, στάζοντας ιδρώτα από παντού λέω "Ωραία τα κατάφερα! Τρείς πάνε! Μένουν άλλες δέκατρεις! Μια χαρά!".
Δουλεύω ακατάπαυστα, οι κυψέλες με τεράστιο βάρος, τρομερά δύσκολα μπορώ να τις σηκώσω και να τις μεταφέρω, αλλά πρέπει να κάνω όσο το δυνατό ταχύτερα αυτό το έργο, δεν μπορώ να ρισκάρω την παραμονή μου επί μακρών στο μέρος που είναι η αρκούδα (δεν ήξερα ότι η αρκούδα είχε επίσης χτυπήσει και μελίσσια στο χωριό, οπότε μπορεί να μην ήταν επάνω στο βουνό εκείνη την στιγμή, αλλά στους πρόποδες του), η καρδιά να πάει να βγει από το στήθος αλλά δεν υπάρχει στιγμή για καθυστέρηση, φορτώνω, καπνίζω κυψέλη, κλείνω πόρτα, φορτώνω, επαναλαμβάνω, ξανά, και ξανά, και ξανά, και ξανά, ώσπου δεν υπάρχει άλλο ξανά!
Οι κυψέλες έχουν φορτωθεί, ένα μαύρο σύννεφο από μέλισσες επάνω στο κεφάλι μου, να πέφτει θυμωμένο επάνω στο καπέλο της στολής γιατί τις έχω στερήσει από το σπίτι τους "Λυπάμαι, λυπάμαι, λυπάμαι καλές μου! Εσάς πρέπει να σας θυσιάσω για να σώσω τα μελίσσια! Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη, συγχωρείστε με για αυτό!". Δεν είναι η καλύτερη μου στιγμή αυτό, αλλά δεν έχω επιλογή, βουλώνω το στόμιο από το καπνιστήρι, μπαίνω στην καμπίνα του Τ4 και πάω 200 μέτρα μακριά επάνω στον δρόμο για να βγάλω την στολή και να αλλάξω το μουσκεμένο μπλουζάκι μου, μπροστά μου περνά ένα Toyota Hilux με τρέιλερ, γεμάτο με κόσμο που πάει να φορτώσει τα δικά του μελίσσια αφού φορτώσανε τα μελίσσια από το κοντινό μελισσοκομείο στα δικά μου. Δεν υπάρχει χρόνος για λόγια, τα μελίσσια πρέπει να φύγουν, τα μελίσσια πρέπει να σωθούν, δεν υπάρχει επιλογή.
Ξεκινώ για την πεδιάδα, λίγο πιο ήσυχος, αλλά ο σατανάς πίσω από το αυτί μου να μου ψιθυρίζει " Και εάν πάει η αρκούδα στο μελισσοκομείο που θα τα πας τα μελίσσια που παίρνεις από εδώ, όπως έκανε πριν από δύο μήνες?" και νοιώθω βαθιά μέσα μου το τσίμπημα την καρδιά!
Σάββατο και όλη η μέρα είναι αφιερωμένη στο να απομελώσω τα τρυγημένα πλαίσια, φτάνω μέχρι τις 10:30 το βράδι αλλά τελείωσε και αυτή το έργο.
Κυριακή ξεκινάω το μεσημέρι για να βάλω τα τρυγημένα πλαίσια στις κυψέλες στο κύριο μελισσοκομείο μου όπου είχα κάνει τον τρύγο την Τετάρτη. Μεσημέρι γιατί είναι η ώρα που η αρκούδα έχει την ελάχιστη δραστηριότητα λόγου ζέστης, αλλάζω πλήρως τον προγραμματισμό των μελισσοκομικών εργασιών για να τον προσαρμόσω στο πότε η αρκούδα είναι λιγότερο δραστήρια.
Βάζω τα πλαίσια στις κυψέλες, κάνω αλλαγή κυψελών σε κάποιες που έχουν τρύπες (είχα επιδιορθώσει τις κυψέλες που είχα στον κήπο μου βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol I και Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol II αλλά οι κυψέλες που ήταν στα μελισσοκομεία μου και είχαν ενεργά μελίσσια δεν είχαν υποστεί τέτοια επεξεργασία, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα στις μεταφορές τους) ή τις στοκάρω τις τρύπες με κερί μελισσών, και προχωρώ σε μια ανίχνευση στην περιοχή.
Γιατί ανίχνευση? Για να δω εάν κάποιοι νιώθουν την ανάγκη να πουν ψέματα σχετικά με τις τοποθετήσεις και μετακινήσεις τους, γιατί εάν δεν πουν ψέματα παύει να λειτουργεί η αναπνοή τους (και όπως ήταν αναμενόμενο! Ναι για ακόμη μια φορά όταν δεν είχαν να κερδίσουν κάτι με το ψέμα ωστόσω το είπαν! Χα χα χα) επίσης για να παρατηρήσω για ακόμη μια φορά το σκουπιδαριό που αφήνουν στα μέρη που είχαν τοποθέτηση τα μελίσσια τους! Σκουπίδια όπως τενεκεδάκια από καλαμαράκια ή κρέας, ποτήρια από φραπέδες, περιτυλίγματα από μελισσοτροφές ή χάρτινα τσουβάλια από ζάχαρη, ξυλάκια θεραπειών ή ταινίες. Όλα αυτά μπορούν να ελκύσουν τις αρκούδες με την μυρουδιά τους! Είναι μια ανοιχτή πρόσκληση για αυτές! Μην είσαστε βρομύλοι, ότι σκουπίδι κάνετε να το μαζεύετε. το χώρο του μελισσοκομείου σας θα τον παραδίδετε ακριβώς στην κατάσταση που τον βρήκατε!
Επίσης πήγα στο μέρος που είχα πάει τα μελίσσια για να κάνω ανίχνευση και εκεί το τι ανθοφορίες έχει, το τι πέταγμα έχουν τα μελίσσια (καλό! Ευτυχώς!), τι προοπτικές έχει ο τόπος. Και αυτά όλα γιατί δεν είχα κάνει ανίχνευση στην πρώτη έκτακτη (αναγκαστική) μετακίνηση μου, και έκανα απλώς ένα άλμα πίστης μεταφέροντας τα μελίσσια.
Και έχοντας κάνει όλα τα παραπάνω γυρίζω πάλι στο βουνό (καλά μιλάμε το τι χιλιόμετρο έχω κάνει τις τελευταίες μέρες δεν λέγεται! Ο καλύτερος φίλος των βεντζινάδων! Χα χα χα) για να φορτώσω στις 8:20 το πρώτο μέρος από τα τρυγημένα μελίσσια του κύριου μελισσοκομείου μου, αλλά αφήνοντας πίσω κυψέλες μια που θα ακολουθήσει ακόμη μια μεταφορά την επόμενη ημέρα, για να μην νιώθω και τόσο μεγάλες τύψεις που αφήνω τόσες μέλισσες έξω από τις κυψέλες. Ελαφρύτερες οι κυψέλες λόγου τρύγου, λίγο πιο ήσυχος εγώ μια που δεν έγιναν ακόμη επιθέσεις σε αυτό το σημείο, αλλά όχι χαλαρός! Εξακολουθώ να δουλεύω ασταμάτητα, και φορτώνω όσο το δυνατόν περισσότερες κυψέλες σε αυτό το δρομολόγιο, να υπάρχουν λιγότερες για την επόμενη μέρα όπου η αθροιστική εξάντληση των συνεχόμενων μετακινήσεων θα έχει χτυπήσει τα μέγιστά. Με προλαβαίνει το σκοτάδι, αλλά το φορτηγό είναι φορτωμένο μέχρι τα μπούνια, ξεκινώ για να πάω στην πεδιάδα, ένα ακόμη δρομολόγιο μένει, μην μου τα χτυπήσεις, περίμενε μια μέρα ακόμη!
Δευτέρα απόγευμα ανεβαίνω για τελευταία φορά στο βουνό, να πάρω τις τελευταίες κυψέλες από εκεί, 8:30 οι μέλισσες πετούν ακόμη, δεν θέλω να έχω κάποια δυσάρεστη έκπληξη στο τέλος, κρατώ τον κινητήρα του Τ4 σε λειτουργία σε όλο το φόρτωμα για το "Ειιιι είμαι εδώ! Μην πλησιάζεις!" αφήνω μέλισσες έξω σε κάθε κυψέλη που κλείνω, δεν αφήνω κυψέλες πίσω για να τις συλλέξουν παρά μόνο το σημάδι που είχα για να "πιάσω" το μέρος, "αυτό θα γίνει το σπίτι σας για τις επόμενες λίγες μέρες ζωής που σας απομένουν -ιπτάμενες μέλισσες βλέπεις-, μικρές μου ψυχούλες, η θυσία σας μπορεί να είναι η σωτηρία για όλες τις άλλες τις αδερφούλες σας, η τελευταία σας, αλλά και η μεγαλύτερη προσφορά σας στην κυψέλη σας, αντίο!".
Έχω φορτώσει το φορτηγό, έτοιμος να φύγω, έχω μερικές στιγμές μόνο να αποχαιρετήσω τον Θεό του Βουνού "Σε ευχαριστώ για όλα, για όσα μου πρόσφερες και για ότι φύλαξες τις κυρές μου από μεγαλύτερο κακό, υπόχρεος για όλα, ελπίζω να είμαι καλά για να τα πούμε και του χρόνου, σε ευχαριστώ!".
Φεύγω νιώθοντας ελαφρύς στην καρδιά, "Σώθηκαν οι κυρές, αυτό και μόνο έχει σημασία, αυτό και μόνο!".
Και ας ολοκληρώσουμε αυτή την ανάρτηση παραθέτοντας συνοπτικά το moto operanti σε περιπτώσεις επιθέσεων αρκούδων σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλεξα, και έπειτα να προχωρήσουμε και στις λύσεις και ενέργειες που πρέπει να δοθούν στο πρόβλημα όσο αφορά τον δικό μας μελισσοκομικό κλάδο.
-Ηλεκτροφόρος φράχτης. Καλή επιλογή αλλά όχι πανάκεια, μπορεί να σκάψει από κάτω του η αρκούδα, να ρίξει κάτι επάνω του ή να οδηγήσει ένα κοπάδι να πέσει επάνω του (είναι πολύ έξυπνα ζώα οι αρκούδες!) ή να πέσει και τυχαία καμία γελάδα επάνω του και να τον ρίξει, ή να πάψει να λειτουργεί για κάποιον λόγο. Επίσης όταν είναι να γίνει η μετακίνηση ο ηλεκτροφόρος φράχτης δεν προσφέρει καμία προστασία (γιατί θα έχει αφαιρεθεί!).
-Πλησιάζουμε το μελισσοκομείο σαν κάγκουρες! Με πολύ θόρυβο, φώτα, ηχορύπανση για να δηλωθεί το "Κοίτα αρκούδα εδώ είμαι!
-Στην μετακίνηση μετακινούμε με φως. Αφήνουμε μια κυψέλη ανά τέσσερεις για να συλλέγουν τις μέλισσες εάν είναι δυνατό, αναμμένος ο κινητήρας όσο φορτώνουμε για να κάνει θόρυβο, το ραδιόφωνο και αυτό να παίζει δυνατά. Και ένας φάρος να δουλεύει επάνω στην οροφή του φορτηγού μπορεί να βοηθήσει!
-Δουλεύουμε τα μελίσσια τις πιο θερμές ώρες της ημέρας, και όχι πολύ πρωί, ή απόγευμα. Ναι ξέρω! Ο καλύτερος τρόπος να πάθεις θερμοπληξία με την μελισσοκομική στολή! Λυπάμαι αλλά σούρουπο, χαραυγή, νύχτα είναι πλέον το βασίλειο της αρκούδας, και όχι του μελισσοκόμου.
-Η φυγή (μετακίνηση μελισσιών) είναι πάθος, και η σωστή πάντα λύση. Όσο πιο νωρίς αντιληφθείς το πρόβλημα τόσο καλύτερα είναι να κάνεις την μετακίνηση. Κανένας τρύγος δεν αξίζει την απώλεια μεγάλου αριθμού από τα παραγωγικά μελίσσια σου (ιδίως εάν ακολουθούν αμέσως μετά οι τρύγοι του πεύκου που είναι οι πιο παραγωγικοί!), και ακόμη περισσότερο την ζωή του μελισσοκόμου.
-Όσο μένεις μόνος σου σε μια περιοχή τόσο στοχοποιείς τον εαυτό σου ως θήραμα. Καθώς φεύγουν τα υπόλοιπα μελισσοκομεία η μόνη πηγή τροφή που απομένει είναι τα μελίσσια σου! Όταν φεύγουν οι άλλοι είναι η ώρα να φύγεις και εσύ.
-Η καθαριότητα είναι η μισή αποφυγή. Δεν αφήνεις σκουπίδια στο μελισσοκομείο σου, ιδίως εάν αυτά είναι από δική σου τροφή, ή των μελισσιών, σε ένα περιβάλλον όπως το δάσος και το βουνό που δεν είναι και τόσο συχνές οι μυρουδιές από ανθρώπινη τροφή είναι ανοιχτή πρόσκληση κάθε τέτοια οσμή σε ένα ζώο με τρομερά έντονη όσφρηση.
-Η γνώση είναι δύναμη. Επικοινωνείς με τους άλλους μελισσοκόμους δίνοντας τους στοιχεία από επιθέσεις στα μελισσοκομεία σου, ή ζητώντας αντίστοιχα στοιχεία από επιθέσεις στα δικά τους. Τους αναφέρεις το πότε θα μετακινήσεις τα μελίσσια σου εξαιτίας αυτών τον επιθέσεων, είτε για να ξέρουν ότι μειώνονται τα μελισσοκομεία στην περιοχή του (οπότε αυξάνονται οι πιθανότητες επίθεσης), είτε για να κάνει μετακίνηση και αυτός τις ίδιες μέρες με σένα, να είσαστε μαζί στα φορτώματα, και να υποστηρίζει ο ένας τον άλλο.
-Τα μελίσσια δεν τα παρκάρουμε και τα ξεχνάμε. Μια επίθεση αρκούδας μπορεί να μην είναι το τέλος ενός μελισσιού, ή λεηλασία που θα ακολουθήσει όμως είναι! Μπορεί να προλάβεις την επίθεση της αρκούδας μόλις γίνει και να σώσεις το μελίσσι από την μετέπειτα λεηλασία (ή από το να έρθει ξανά η αρκούδα και να φάει και τα άλλα πλαίσια που έβγαλε από το μελίσσι). Πηγαίνεις συχνά στα μελίσσια και για αυτόν τον λόγο, δυστυχώς η μελισσοκομική ζυγαριά μπορεί να σου πει πολλά πράγματα, αλλά αυτό δεν είναι ένα από αυτά!
-Ποτέ μην υποτιμάς τον εχθρό. Η αρκούδα είναι το κυρίαρχο αρπακτικό. Οι πρόγονοί της έτρωγαν τους πρόγονους σου! Ποτέ μην το ξεχάσεις αυτό, γιατί πιθανότατα και η αρκούδα δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό!
Για να μιλήσουμε και για τις λύσεις επάνω σε αυτό το πρόβλημα όσο αφορά εμάς τους μελισσοκόμους.
Πρώτα από όλα ατομική ευθύνη. Είσαι υπεύθυνος για τα μελίσσια, τον εαυτό σου, και όσους σε βοηθούν στις μελισσοκομικές εργασίες. Για λίγο περισσότερο μέλι δεν αξίζει να ρισκάρεις όλα τα παραπάνω, είμαστε μελισσοκόμοι, δεν έχουμε ρίζες σαν τους αγρότες, ή τους κτηνοτρόφους. Όταν έχουμε ένα σοβαρό εμπόδιο στον τόπο εργασίας μας, απλούστατα αλλάζουμε τόπο εργασίας!
Εάν όλοι έχουν φύγει από ένα μέρος λόγου επιθέσεων αρκούδας και μένεις μόνο εσύ, εάν σου επιτεθεί η αρκούδα στα μελίσσια σου θα φταις μόνο εσύ! ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ! Μην περιμένεις να μην είμαι σκληρός προς εσένα σε μια τέτοια περίπτωση! Είδες τι τράβηξα σε αυτή την ανάρτηση για να μετακινήσω τα μελίσσια μου έξω από την ζώνη του κινδύνου! Τι ακριβώς περιμένεις να σκεφτώ για κάποιον που δεν κάνει ακριβώς το ίδιο! Θα σε χτυπήσει η αρκούδα θα ζητάς και αποζημίωση και από τον ΕΛΓΑ γιατί είσαι στόκος! Χμμμμμμ!
Πάμε παρακάτω, διάχυση των πληροφοριών και τον γνώσεων ανάμεσα στους μελισσοκόμους αλλά και ανάμεσα στους μελισσοκόμους και τις περιβαλλοντικές ομάδες. Αυτοί έχουν τις γνώσεις που χρειαζόμαστε εμείς για να προστατεύσουμε το ζωικό μας κεφάλαιο, εμείς μπορούμε να τους παρέχουμε μάτια και πληροφορίες σε όλη την Ελλάδα σχετικά με το αντικείμενο προστασίας τους. Πρέπει να διατηρηθεί μια γέφυρα πληροφορίας ανάμεσα μας. Ιδίως θα πρέπει να μετέχουν σε αυτό οι διοικήσεις των μελισσοκομικών συλλόγων για να μπορούν να μεταδίδουν τις πληροφορίες που συλλέγουν σε όλα τα μέλη των συλλόγων τους γρήγορα και άμεσα.
112 και για τις επιθέσεις των αρκούδων. Ένα σπουδαίο εργαλείο στα χέρια του κράτους που μπορεί να μας βοηθήσει και εμάς, αλλά και το γενικό πληθυσμό. Αλλά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει οι περιβαλλοντικές οργανώσεις να ανοίξουν τις βάσεις δεδομένων τους με τις επιθέσεις των αρκούδων στο κράτος!
Βάση δεδομένων σχετικά με τις επιθέσεις αρκούδων, τον πληθυσμό τους, την ακριβή γεωγραφική κατανομή τους, τον ρυθμό αύξησης τους και αριθμητικά αλλά και γεωγραφικά ανά την χώρα προσβάσιμη σε όλους μας. Ναι ξέρω αυτό είναι μια πληροφορία που δεν θέλουν να διαδοθεί από τις περιβαλλοντικές ομάδες (πχ λόγου των κυνηγών!) αλλά είναι αναγκαίο να ξέρουμε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι (επαγγελματίες της φύσης-αγρότες, κτηνοτρόφοι, υλοτόμοι, μελισσοκόμοι-, περιπατητές, ορειβάτες, αθλητές ανωμάλου δρόμου, φυσιολάτρες) το τι κίνδυνο αντιμετωπίζουν την δεδομένη στιγμή, σε ένα δεδομένο τόπο.
Προσδιορισμός ανώτατων επιτρεπτών ορίων αρπακτικών σε μια χώρα ανά είδος, και ανά περιοχή, και προσδιορισμός του πότε θα γίνει αυτό, βάση των αυξητικών τάσεων που θα αποκαλύπτουν οι βάσεις δεδομένων. Ναι αυτό είναι και το δυσκολότερο να αποδεχθούν οι περιβαλλοντικές ομάδες, ένα ανώτατο όριο στους προστατευμένους πληθυσμούς!
Αλλά δεν μπορεί να είναι άπειρη η προστασία σε κυρίαρχα αρπακτικά! Γιατί τρέφονται και αυτά με άλλα πλάσματα, είτε είναι αγριογούρουνα και ελάφια (σπάνια), είτε με μοσχάρια, πρόβατα και μελίσσια (πολύ συχνότερο), τα οποία έχουν και αυτά δικαίωμα ύπαρξης όπως και τα αρπακτικά.
Πρέπει να υπάρχει ένα όριο, 1000? 2000? 3000? 150.000? Ναι υπάρχει η προστασία λόγου μικρού αριθμού, αλλά δεν μπορεί να είναι ο μικρός αυτός αριθμός τους κριτήριο ιεράρχησης του τι αξίζει να ζει και τι όχι! Γιατί με την ίδια λογική φέτος έχουν δηλωθεί για το πρόγραμμα βιολογικής μελισσοκομίας (με πάρα πολύ αέρα στους αριθμούς αυτούς, ιδίως όσο αφορά ένα μπαμπάσικο νησί! Χα χα χα) 2.600.000 κυψέλες. Οι οποίες είναι τέσσερεις φορές λιγότερες από τον πληθυσμό των Ελλήνων! Οπότε να υποθέσω ότι με το παραπάνω κριτήριο 1 κυψέλη έχει την αξία 4 ανθρώπων?
Άμεση αποζημίωση των ζημιών από τις επιθέσεις των αρκούδων από τον ΕΛΓΑ. Πληρώνουμε εισφορές στον ΕΛΓΑ ακριβώς για αυτόν τον λόγο! Καιρός είναι να έχουμε και τις αντίστοιχες αποζημιώσεις για αυτές τις εισφορές μας.
Χορήγηση από το κράτος ηλεκτροφόρων φρακτών στους μελισσοκόμους ανάλογα τον αριθμό των μελισσιών τους και όχι έναν ανά μελισσοκόμο. Τα 75-100 μελίσσια για κάθε χορηγούμενο ηλεκτρικό φράκτη είναι μια καλή βάση συζήτησης. Για να μπορούμε να εφαρμόζουμε τις σωστές μελισσοκομικές πρακτικές της επιμέρησης του ρίσκου των τοποθετήσεων μας, απολαμβάνοντας και ένα αυξημένο επίπεδο προστασίας από τον νέο μελισσοκομικό εχθρό.
Καμπάνια από τις περιβαλλοντικές ομάδες και το κράτος για την ενημέρωση αγροτών, κτηνοτρόφων, μελισσοκόμων, και του γενικού συνόλου του πληθυσμού για τον ρόλο τους, τα μέσα τους, την λειτουργία τους. Πρέπει να κατεβούν αυτά τα αξιοθαύμαστα κατά τα άλλα άτομα για όσα κάνουν για το φυσικό περιβάλλον, ανάμεσα στον κόσμο και να τους εξηγήσουν ότι δεν "αμολάνε" αρκούδες και λύκους και φίδια, εδώ και εκεί, το πόσο σημαντικό είναι το έργο τους, το ότι κατανοούν ότι πρέπει όλοι μαζί να συνεργαστούμε για την προστασία της άγριας πανίδας, και να πάψουμε να περιχαρακωνόμαστε σε στρατόπεδα που πλήττει αυτός ο διαχωρισμός τους στόχους όλων μας. Και οι δύο πλευρές θα πρέπει να προσέλθουν σε αυτή την συζήτηση με ανοιχτά μυαλά, αλλά και να αφήσουν τον ζηλωτισμό έξω από αυτή. Όσο δικαίωμα ύπαρξης έχουμε εμείς οι άνθρωποι τόσο έχουν και τα άγρια ζώα, δεν μπορεί αυτό το δικαίωμα ενός πλάσματος να ασκείται εις βάρος του δικαιώματος του άλλου!
Και γυρίζουμε για το τέλος πάλι στη ατομική ευθύνη! Έχετε αποδείξεις ότι αμολούν αρκούδες κάποιοι εδώ και εκεί? Στην αστυνομία τώρα! Δεν έχετε? Φερμουάρ στο στόμα! Το "μου το είπε ο Νίκος ο "Τακατούκας", που του το είπε ο Μάρκος ο "Δικάβαλος", που το το είπε ο Θάνος "Δύο φορές", που του το είπε ο Λάρρυ ο "Ναούμ", που του το είπε ο Μπάμπης ο "Σουγιάς" και "όλοι αυτό το λένε" δεν σημαίνει τίποτα εάν δεν υπάρχουν αποδείξεις περί αυτού. Επιτέλους ωριμάστε και αφήστε τους αστικούς μύθους για όσους με αυτούς κυνηγούν ψηφαλάκια! Οι αρκούδες έχουν πόδια, και μάλιστα 4, και δεν έχουν ανάγκη ταξί για να τις πηγαίνουν εδώ και εκεί.
Ήδη από τις πρώτες επιθέσεις στην περιοχή μας η αρκούδα πήγε από την Μαυρούδα, στον Σοχό, τον Ασκό, Κρυονέρι, Όσσα, Λαχανά, για να φτάσει στα Κρούσια. στο Ελληνικό στην Δοϊράνη σε λίγες μόνο εβδομάδες, πάνω από 150-200 χιλιόμετρα απόσταση! Πόσο νομίζετε απέχει σε ευθεία η Κοζάνη, Καστοριά, Φλώρινα, από τον Σοχό?
Όχι θα φορτώσει κάποιος ένα άγριο αρπακτικό 350 κιλών σε ένα τζιπ ναρκωμένο, θα το πατικώσει μέσα στην καμπίνα γιατί δεν θα χωράει με τίποτα, για να το αφήσει στον Σοχό για να τρώει γκουλουμούραντα (ο άγουρος καρπός της αμυγδαλιάς στα Σοχινά!) και Γκουσκουντούκια (ο καρπός της αγριοτριανταφυλλιάς στα Σοχινά)!!!! Πάτε καλά ρε? Χα χα χα.
Πουθενά δεν αναφέρω από ότι βλέπετε το Δασαρχείο! Δεν εμπιστεύομαι καθόλου το Δασαρχείο ως δημόσια υπηρεσία, μετά από τους πολύχρονους διωγμούς των μελισσοκόμων από τα πευκοδάση! Πιθανότατα εάν τους ορίζαμε ως υπεύθυνους για την σωματική ακεραιότητα των μελισσοκόμων αλλά και τον κτηνοτρόφων και υλοτόμων μέσα στα δάση από τις επιθέσεις των αρκούδων στάνταρ θα έβγαζαν απαγορευτικό στο να μπεις σε ένα δάσος με που θα εμφανιζόταν μια αρκούδα εκεί, για να αποποιηθούν των ευθυνών τους ("Εγώ φταίω που τον αποκεφάλισε η αρκούδα? Εγώ τους απαγόρευσα να μπουν στο δάσος και αυτοί μπήκαν! Τι να έκανα παραπάνω? Να και το έγγραφο με τη στρόγγυλη μπλε σφραγίδα από κάτω!" Χα χα χα). Ούστ το Δασαρχείο!
Αυτά λοιπόν τα νέα της αρκούδας μας της Αλεξάνδρας!
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 8/7/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου