UA-50457385-1

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Νομάδας







Ήταν η πρώτη μου φορά!!!

Ναι πλέων είναι γεγονός!!!

Εξασκώ την νομαδική μελισσοκομία!!!

Επιτέλους πήρα την μεγάλη απόφαση να μετακινήσω τις κυψέλες μου, καταπολέμησα φοβίες και αμφιβολίες, τις φόρτωσα στο Vitara μου, και ξεκίνησα.

Φοβίες σχετικά με το αν είναι σωστό να τις φορτώσω μέσα στο αμάξι και το ρίσκο που μπορεί να περιέχει μια τέτοια απόφαση, αμφιβολίες σχετικά με την στρωτή μου οδήγηση μέσα σε χωματόδρομους (κατσικόδρομους) κατά την διάρκεια της νύχτας και με φορτίο εξαιρετικά επικίνδυνο και ευαίσθητο.

Φοβίες και αμφιβολίες που με κάνανε να μην πάω αμέσως στην ανθοφορία του φθινοπωρινού Ερείκη  - Σουσούρα (που για να το βρω αναγκάσθηκα να προβώ σχεδόν σε βιομηχανική κατασκοπία, αποκρυπτογράφηση, και περιπλάνηση επί μέρες πάνω σε κατσάβραχα και πλαγίες χα χα χα), με αποτέλεσμα να είναι περίπου στην μέση προς το τέλος της (το κόβω στο 60% με 70%) αλλά ακόμα και αυτή θα μου γεμίσει τις κερήθρες με πολύτιμο μέλι Ερείκης, καθώς και θα μου ανανεώσει τον πληθυσμό αρκετά ώστε να αντέξει τον χειμώνα ευκολότερα.

Δεν πειράζει, φέτος γνώσεις τρυγώ, δεκάδες φορές το βάρος τους σε μέλι, του χρόνου θα είμαι αρκετά αποτελεσματικότερος στους μελισσοκομικούς χειρισμούς, και αυτό είναι που έχει σημασία.

Απίστευτη διαδικασία!!!

Κουραστική, απαιτητική σε προσοχή, λεπτότητα σε χειρισμούς, πρόβλεψη σχετικά με το τι μπορεί να πάει λάθος (τα πάντα!!!), αγωνία και άγχος  στο έπακρο, τρεις ώρες κυριολεκτικά χωρίς ανάσα! 

Και όμως τα κατάφερα!!! Κουρασμένος αλλά ικανοποιημένος, με πεσμένες τις δυνάμεις μου αλλά και ένα χαμόγελο στα χείλη, συνθέτω ένα ημερολόγιο παρατηρήσεων χρήσιμες για κάθε άλλη φορά.

Και το μοιράζομαι μαζί σας.

Όσο είναι νωπές ακόμα οι μνήμες τα βγάζω από μέσα μου και τα αποτυπώνω μέσα από τα πλήκτρα του υπολογιστή μου.

Λοιπών τρεις ώρες μέσα σε μαύρα στίγματα πάνω σε άσπρο φόντο.

-          Αποκωδικοποίηση του πώς δουλεύουν τα πίσω καθίσματα, μαζεύονται? Δίνουν πολύτιμο χώρο σε ένα σχεδόν ανύπαρκτο πορτμπαγκάζ? Θα καταφέρω να βρω τον τρόπο? Τρία ναι μετά και το Vitara αποκτά υπαρκτή μεταφορική ικανότητα.
-          Επίσκεψη στο μικρό μου μελισσοκομείο, βάζω την ολόσωμη μου πανοπλία, διάβολε!!! Έχω πάρει το μεγαλύτερο μέγεθός και πάλι την νιώθω μικρή, τελικά πόσο κοντοί θα πρέπει να είναι οι μελισσοκόμοι? Προσθήκη πλαισίων για να σταθεροποιήσω τις χτισμένες μου κερήθρες στους μισογεμάτους ορόφους (είμαι τυχερός ακόμα είναι γεμάτες από γόνο), κάπνισμά για να τις ησυχάσω, κλείσιμο των πόρτων.
-          Δόξα το Θεό που τόσα χρόνια κάνω βάρη!!! Οι μονές κυψέλες το έχουν το βάρος τους!!! Καλή ιδέα οι πρόσθετες χειρολαβές, θα τις εφαρμόσω από εδώ και πέρα σε όλες. Δύο στο πορτμπαγκάζ και μία να μου κάνει συντροφιά σαν συνοδηγός στο μπροστινό κάθισμα.  
-          Ξεκινάω σεμνά και ταπεινά, δεν τσαλακώνω το πεντάλ του γκαζιού, πρέπει να αποκτήσω ελαφρύτερο ποδαράκι, οι προβολείς δεν συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια να σβήνουν όταν τους σβήνεις εσύ, παράξενο δεν με ενοχλούνε και τόσο, ο συνδυασμός ψηλού οδηγού σε ψηλό όχημά μειώνει τις συνέπειες από την αγένεια των κακοαναθρεμμένων οδηγών.
-          Φτάνω στον χωματόδρομο, κατεβάζω ταχύτητα, προσπαθώ να κρατώ χαμηλές τις στροφές με ψηλότερη ταχύτητα στο κιβώτιο και κοτσαρισμένα τα 4Χ4, λάθος! Ξαναβάζω μπροστά το αμάξι, ταρακούνημα καλό, κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου τις κυψέλες, όλα καλά, ευτυχώς.
-          Ξαφνική κίνηση!!! Ακόμα και την νύχτα είναι πανέμορφες οι αλεπούδες!!! Την φωτίζω με τον φακό, τα μάτια της λάμπουν στο σκοτάδι, ακίνητη περιμένει να φύγω, την χαιρετώ και την αφήνω.
-          Απίστευτό το πόσο δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την νύχτα γνώριμα χαρακτηριστικά της διαδρομής που θέλεις να πάρεις, να η μπάρα με την λεύκα, ακολουθώ τους τηλεφωνικούς στύλους, που είναι το μαντρί? Νάτο! Χαζά σκυλιά, συνεχίζω, περνώ από την άδεια νερολακούβα, σε λίγο φτάνω, κατεβάζω ταχύτητα, οι δρόμος είναι σαν βομβαρδισμένος, επιτέλους έφτασα!!!
-          Κατεβάζω τις κυψέλες κίτρινη, μπλε, πράσινη, ανά ενάμιση μέτρο, δεν τις ανοίγω ακόμα, θα περιμένουν και την δεύτερη δόση να φτάσει για να γίνει αυτό, κλείνω το πορτμπαγκάζ, και ξεκινώ το δρόμο της επιστροφής, με περιμένουν και οι άλλες για να φορτωθούν.
-          Δόξα το Θεό που έχω αυξήσει τα βάρη!!! Οι διπλές κυψέλες δεν παίζονται!!! Φορτώνονται πολύ πιο δύσκολα στο πορτμπαγκάζ, αλλά φορτώνονται, σε αυτή την διαδρομή δεν έχω συνοδηγό, καλύτερα, δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε μια διπλή κυψέλη να σταθεί σε κάθισμα αυτοκινήτου χωρίς τεράστιο ρίσκο, ξεκινώ, με πολύ μεγαλύτερη προσοχή, αυτή την φορά αποφασίζω να μην πετυχαίνω κάθε λακκούβα στον δρόμο, προβολείς, εκνευρισμός, που και που θυμάμαι να ανασαίνω.
-          Ξανά στον χωματόδρομο, απίστευτο πόσο υποτιμάς την ταχύτητα σου την νύχτα, λάθος χωρίς επίπτωση ευτυχώς, υποσημείωση για το μέλλον, συνεχίζω προσεκτικά πλέων, είμαι σε κίνηση, μέσα μου νιώθω να ξυπνά ο νομάδας, είτε λόγο των ιστοριών που γαλουχήθηκα, είτε λόγου γενετικής προδιάθεσης, το νιώθω όλο αυτό φυσιολογικό, πλέων χωρίς την αμφιβολία για το αν είμαι στο σωστό δρόμο συνεχίζω, μετά από λίγο φτάνω στο νέο μου μελισσοκομείο.
-          Κλείνω τον κινητήρα, ακούω ένα αγριεμένο βούισμα από πίσω, κατεβαίνω, ανοίγω το πορτμπαγκάζ, θυμωμένες οι μέλισσες πετούν μέσα στην κυψέλη τους, ακούγονται σαν κόλαση, ευτυχώς είναι κλειστές, δεν το ρισκάρω, βάζω και την μάσκα στην πανοπλία μου, δεν ξέρεις ποτέ!!! Κατεβάζω την πρώτη, πράσινη, την βάζω δίπλα στην κίτρινη μόνη, παράλλαξη, πάω για την κίτρινη διπλή, την τοποθετώ δίπλα στην πράσινη μονή, ο κινούμενος πάτος μετακινείται, διάβολε!
-          Γρήγορα βάλτων στην θέση του πριν ξεσπάσει η κόλαση!!! Μερικές μέλισσες προλαβαίνουν να βγουν έξω, τις αποπροσανατολίζει το σκοτάδι, γρήγορες κινήσεις, ευθυγράμμιση του πατώματος και του πάτου, σφίξιμο τα κλειδιά, νομίζω πως το έσωσα!!!
-          Ανάβω το καπνιστήρι, καπνίζω γενναιόδωρα τις πόρτες και τις θύρες σε κάθε κυψέλη, επιτέλους ανοίγω τις πόρτες, περιμένω να φάω πολύ ξύλο, θα περιμένω για πολύ, ο καπνός, το σκοτάδι, δεν ξέρω τι, τις κρατά ήρεμες, καλύτερα! Αδειάζω τις ανάμενες πευκοβελόνες από το καπνιστήρι, τις περιχύνω με νερό, το μόνο που μας λείπει είναι να βάλουμε και καμιά φωτιά.
-          Τελευταίος έλεγχος αν όλα είναι καλά, οι πόρτες ανοικτές, οι κυψέλες πατούνε καλά και με τα τέσσερα πόδια, οι αποστάσεις ανάμεσα τους καλές, η παράλλαξη σωστή, ο προσανατολισμός τους νοτιοανατολικός, ελεύθερες από εμπόδια οι πτήσεις τους, αύριο η μέρα θα έχει πολλές εκπλήξεις για τα κορίτσια μου.
-          Μια τελευταία ματιά πριν φύγω, το μελισσοκομείο μου έτοιμο, ήχοι ακαθόριστοι μου θυμίζουν τις μέρες μου στο στρατό στα σύνορα, τότε όμως είχα όπλο και πυρομαχικά και όχι φακό και καπνιστήρι, μακριά μου τα φώτα των γύρω χωριών αντικατροπτίζονται στην λίμνη, αχνά σχηματίζουν το περίγραμμα της, ότι καλύτερο για τελευταία ανάμνηση μιας υπέροχης βραδιάς,

Αυτή ήταν η πρώτη μου φορά!!!

Δεν έχω πλέων καμία αμφιβολία!!! 

Είμαι ερωτευμένος!!!!


ΣΟΧΟΣ 5-11-2011

ΜΟΤΣΑΝΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ


5 σχόλια:

  1. Κάτι από τα παλιά, έτσι για να θυμόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε είσαι ωραίος..το΄χεις..γράφε κι άλλα..

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ Κώστα, το ζήτημα ήταν να μην αρχίσω να γράφω, πλέον είναι αργά, το να σταματήσω να γράφω είναι πια το δύσκολο χα χα χα.

      Διαγραφή
  2. Αν έγραφες βιβλίο αγαπητέ Λάζαρε,θα το αγόραζα όσο-όσο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήδη κάνουν έρανο όσοι διάβασαν τα κείμενα μου για ακριβώς τον αντίθετο σκοπό (να με πληρώσουν να μην γράψω ένα τέτοιο τερατούργημα!) χα χα χα.

      Ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή