Ο JOHANNES KEPLER θεωρούσε μέσα στα πλαίσια της θρησκευτικής του παιδείας καθώς και σε συμφωνία με τις αντιλήψεις της εποχής του ότι οι σχέσεις ανάμεσα στα 5 τέλεια Στερεά κυβερνούσαν το συμπάν.
Με τεράστια επιμονή προσπαθούσε να αποδείξει ότι οι τροχιές των πλανητών ακολουθούσαν ένα μοτίβο που οριζόταν από μια τάξη που έθεταν τα 5 Πλατωνικά Στερεά (τετράεδρο, οκτάεδρο, κύβος, δωδεκάεδρο, εικοσάεδρο) καθώς αυτά θεωρούταν ότι αντιπροσώπευαν τα τέσσερα στοιχεία (αέρας, νερό, γη, φωτιά) καθώς και ένα ακόμα πέμπτο (την πεμπτουσία).
Θέλησε να μπει στο Νου του Θεού και να ακούσει την μουσική των σφαιρών.
Δυστυχώς αυτή η θεωρία ήταν λάθος, αλλά ωστόσο παρόλη την απογοήτευση του όταν το συνειδητοποίησε, ανακάλυψε τους νόμους που διέπουν την κίνηση των πλανητών, έτσι ώστε με την δικά του εργασία, την εργασία του Γαλιλαίου, και του Νεύτωνα, να αλλάξει για πάντα η θεώρηση του κόσμου για το συμπάν και την φυσική που το διέπει (προς μεγάλη απογοήτευση τον μετέπειτα φοιτητών της φυσικής, που πλέων φτύνουν αίμα για να κατανοήσουν και τα πλέων αυτονόητα).
Σε αυτή την σύνθεση έχουμε ένα εικοσάεδρο που περικλείεται σε ένα οκτάεδρο, που περικλείεται σε ένα τετράεδρο, που περικλείεται σε ένα κύβο, που περικλείεται σε ένα δωδεκάεδρο.
Περίπλοκο?
Αν ρωτιέστε ένα οποιοδήποτε φοιτητή της φυσικής θα σας έλεγε ότι κάτι τέτοιο το προτιμά χίλιες φορές από το καθιερωμένο μοντέλο που επικρατεί στο συμπάν.
Αλλά φυσικά ως γνωστό το συμπάν μισεί και περιγελά τους φυσικούς.
Λάζαρος Μότσανος
ΣΟΧΟΣ 8/2/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου