Τέσσερα χρώματα Λευκό Γαλάζιο

Αυτή ή ανάρτηση δεν είναι τόσο εύκολη, φέρνει στην θύμηση δύσκολες στιγμές και πολύ πόνο, δυστυχώς υπάρχουν και αυτά στην ζωή, έτσι είναι αυτή, σαν την μελισσοκομία, πολλές απογοητεύσεις λίγες χαρές. Σφίγγουμε τα δόντια και συνεχίζουμε. 

Θα παρατηρήσετε ότι στην λευκή παρτίδα κυψελών το υλικό δεν είναι εκτεταμένο, αυτό οφείλεται και στο ότι υπήρχαν άλλες προτεραιότητες εκείνη την εποχή από το να καταγράφω φωτογραφικά το κάθε βήμα μου, αλλά επίσης και δεν έχει και τόσο νόημα μια που τα βήματα για την κατασκευή όλης της παρτίδας τα περιγράφω στην προηγούμενη ανάρτηση μου Τέσσερα χρώματα κίτρινο πράσινο.

Αντίθετα επικεντρώνομαι περισσότερο στην τέταρτη παρτίδα (γαλάζιο), που έκανα και αυτό γιατί αποτελείται από κυψέλες παλιού τύπου!

Παλιού τύπου? Τι είναι αυτό το φρούτο? Θα ρωτήσει ένας νέος μελισσοκόμος.

Για να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή. Προτού την πλήρη επικράτηση των κυψελών με καπάκι Αυστραλίας (οι κυψέλες που όλοι μας χρησιμοποιούμε με τους αεραγωγούς στο καπάκι) υπήρχε στο υλικό των μελισσοκόμων μια άλλη μορφή κυψελών (ακόμα μερικοί μελισσοκόμοι έχουν τέτοιες κυψέλες που τις έχουν κληρονομήσει από τους πατεράδες τους ή τις είχαν προμηθευτεί όταν ήταν πιτσιρίκοι και γύρω τους βοσκούσαν δεινόσαυροι χα χα χα).

 Αυτή η κυψέλη ήταν πιο περίπλοκη γιατί αντί για καπάκι με αεραγωγούς είχε εσωτερικό καπάκι (ή ζυμωτήριο) το οποίο είχε εσωτερικά εσοχή για να μπαίνουν οι τροφές (εξού και η ονομασία ζυμωτήριο), και δεν είχε αεραγωγούς, επίσης η παλιού τύπου κυψέλη (αμφιβάλω αν την λέγαν έτσι στα χρόνια της, τώρα απλώς ορίζεται πάντα σε σχέση με τις νέες και για αυτό και αυτή η παραδοξολογία στο όνομα της) είχε ένα εξωτερικό καπάκι που εξείχε μερικούς πόντους γύρω γύρω από την κυψέλη και λειτουργούσε σαν στέγη (ναι ξέρω δεν βγάζει νόημα αλλά έχω φώτο κάτω και θα το καταλάβετε καλύτερα). 

Θα μου πείτε μα καλά!δεν υπήρχαν αεραγωγοί, καπάκια από εδώ από εκεί πως τις μετέφεραν τις κυψέλες δεν έσκαγαν μέσα τα μελίσσια από την ζέστη?!?!? 

Και η απάντηση είναι πως ναι, έσκαγαν όλα τα μελίσσια κάθε χρονιά! Δεν υπήρχαν μελισσοκόμοι παλιά! Μπούρδες μας λένε κάποιοι ότι οι πατεράδες τους είχαν μελίσσια! Χα χα χα. 

Μην μασάτε. Φυσικά και δεν έσκαγαν τα μελίσσια μέσα σε αυτές τις κυψέλες, και αυτό γιατί υπήρχε ακόμα ένα εξάρτημα ο αερισμός που τον τοποθετούσαν πάνω στην κυψέλη, αφού είχαν  αφαιρέσει πρώτα τα καπάκια (και τα δύο γκάβακες!). Ο αερισμός αποτελούσαν από ένα πλαίσιο (όχι τα πλαίσια που έχουμε τις κερήθρεςςςςς!) που κάλυπτε όλη την κυψέλη και είχε σήτα επάνω για να μπορούν να αερίζονται τα μελίσσια και να διατηρείται η θερμοκρασία του μελισσιού χαμηλή στις μεταφορές, έχω και φώτο από αερισμούς παρακάτω οπότε θα μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα την όλη ιδέα. Μάλιστα με τους αερισμούς οι μεταφορές γίνονταν καλύτερα και μπορούσαν άφοβα μελίσσια να μετακινηθούν σε μεγαλύτερες αποστάσεις, με υψηλότερες εξωτερικές θερμοκρασίες, και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταφοράς. 

Φυσικά όλο αυτό το σύστημα είναι περιπλοκότερο, και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που καθολικά έχουν καταργηθεί από την γκάμα των προϊόντων των κατασκευαστών (φταίνε αυτοί που θέλουν να συμπιέζουν τα κόστη τους φταίμε και εμείς που θέλουμε προϊόντα με όλο μικρότερο κόστος). 

Άλλο πλεονέκτημα που παρουσίαζαν οι κυψέλες παλιού τύπου είναι ότι βοηθούν στην πρόωρη ανάπτυξη του μελισσιού (δεν χρειάζονται και κερόπανα), και οι χαμηλές ή οι υψηλές εξωτερικές θερμοκρασίες δεν τις επηρεάζουν τόσο όσο τις νέου τύπου.

Φυσικά θα μου πείτε οι παππούδες δεν θυμούνται τι φάγανε χθες θα θυμούνται τι χαίρια βλέπανε με τις παλιές κυψέλες? 

Δεν ξέρω, θα δω φέτος την άνοιξη αν ισχύει αυτό, αν κατορθώσω και κόψω μια δύο βδομάδες νωρίτερα παραφυάδες από αυτές τότε πράγματι θα ισχύει αυτό! (και μέχρι στιγμής για εκεί βαδίζουμε αν και ακόμα νωρίς είναι για τέτοιες προβλέψεις).

Τώρα πώς έπεσε μια ολόκληρη παρτίδα στα χέρια μου? 

Τυχερός ήμουν, ένας παλιός μελισσοκόμος τις είχε αγοράσει πριν από πολλά χρόνια και τις είχε στην αποθήκη του, θέλεις δεν μπόρεσε να τις βάλει στην παραγωγή, θέλεις δεν τον ακολούθησε ο γιος του στα βήματα παρόλα τα όνειρά του παππού, το ζήτημα είναι ότι μέναν εκεί με μόνη επεξεργασία ένα στοκάρισμα στις τρύπες από τις βίδες και τα καρφιά στο εξωτερικό τους.

Έμαθα για αυτές και τις πήρα, τόσο απλά.

Τόσο απλά?

Φυσικά και όχι! Μιλάμε για κυψέλες που περίμεναν για 3-4 δεκαετίες σε μια αποθήκη! Τίποτα σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι απλό! Υπήρχαν πλαίσια που σκέβρωσαν, κυψέλες που τις είχαν ροκανίσει τις εισόδους τους ποντίκια (ευτυχώς ελάχιστη ζημία), κερόσκορος που είχε σκάψει μέσα τους αυλάκια.  

Μπέρδεμα! 

Δεν μπορώ να πω ότι αυτή η παρτίδα ήταν ότι καλύτερο στην ετοιμασία της (όχι και ότι και οι άλλες ήταν περίπατος στην παραλία αλλά σε αυτή πράγματι έφτυσα αίμα!), ένα πρόβλημα έλυνα δύο παρουσιάζονταν, ερωτήσεις παντού και για τα πάντα, πως αυτό πως εκείνο,που θα βρω από αυτό. Τα περισσότερα από τα"πως θα βρω από αυτό?" είχαν πάψει να παράγονται εδώ και δεκαετίες, πατέντες και αυτοσχεδιασμοί παντού, κουράστηκα μου σπάσανε τα νεύρα αλλά είμαι και περήφανος που μπόρεσα και βρήκα λύσεις και τέλος τις ολοκλήρωσα.

Προβλήματα που αντιμετώπισα και τα έλυσα:

-Οι είσοδοι ήταν σε μερικές από αυτές ψιλοφαγωμένες (δεν το αναφέρω καν τα πάντα τα καθάρισα με οινόπνευμα χα χα χα), για να το λύσω αυτό αγόρασα λαμαρίνα, ψαλίδι για να κόβω λαμαρίνες, δράπανο, και κόβοντας λωρίδες λαμαρίνας τις έβαλα πάνω από τις εισόδους έτσι ώστε να κλείνει ερμητικά η πόρτα χωρίς να αφήνει καθόλου μπόσικο πουθενά.

-Δυο τρεις αερισμοί και εσωτερικά καπάκια είχαν περισσότερη φθορά από κερόσκορο, χρειάστηκε να στοκάρω περισσότερο και να προσθέσω πάλι λωρίδες με λαμαρίνες για να το ενισχύσω περισσότερο (είχα σκεφτεί και προμηθευτεί ξυλόκολλα και πριονίδι για να στοκάρω με περισσότερες αξιώσεις αλλά βρήκα ότι η λαμαρίνα είναι κλάσεις καλύτερη λύση).

-Χρειαζόμουν κλειδιά για τα εσωτερικά καπάκια(αν και από τι μου είπαν οι παλιοί δεν χρειάζονταν συνήθως αλλά αν είναι να κάνεις μια δουλεία ας την κάνεις σωστά, μισές λύσεις δεν λένε) και τους αερισμούς (εδώ είναι τελείως αναγκαίοι) έψαξα παντού, κανένας δεν πουλούσε! Το εργοστάσιο έκλεισε, κάηκε, φούνταρε, πήγε φαντάρος, ετέλευσε τι ψάχνεις φιλαράκι!Τρέλα εδώ και αν ήταν η απογοήτευση! Και τώρα τι? Τελικά πάλι μελισσοκόμος έδωσε την λύση, κοίτα λέει θα πάρεις κανονικά άγκιστρα από κλειδιά θα πας σε μηχανουργείο που έχει στράντζα και θα τους πεις να στα λυγίσουν σε ορθή ευθεία σε αυτό το σημείο, έτσι ώστε στους αερισμούς (εκεί ήταν το πρόβλημα κυρίως είναι μικρότεροι και δεν χωράνε τα άγκιστρα) οι δυο βίδες θα βιδώνουν από πάνω και η τρίτη προς τα μέσα, να δεις έτσι κρατάνε και πολύ καλύτερα, είχε δίκιο, αλλά εδώ άλλο θέμα, άντε βρες σιδηρουργείο τώρα με στράνζα, το βρήκαμε και αυτό.

-Πάλι πατέντα από παλιό μελισσοκόμο, βάλε λέει στα εξωτερικά καπάκια χοντρό φελιζόλ για να έχει ακόμα καλύτερη μόνωση και τον χειμώνα και το καλοκαίρι! Και φυσικά είπαμε ή όλα ή τίποτα! Βρες τώρα προμηθευτή για φελιζόλ, κάνε οδηγούς για τα φελιζόλ έτσι ώστε να τα κόψεις, και άρχισε να παίζεις μπάλα, έγινε και αυτό.

Σιγά σιγά κάθε πρόβλημα λύθηκε, η παρτίδα ολοκληρώθηκε, κούραση και ικανοποίηση μαζί, είναι βλέπεις που οι νέες δείχνουν και ψεύτικες μπροστά τους, είναι βαρύτερες οι παλιές, ανθεκτικότερες (ο βιδολόγος για να περάσει βίδα μέσα τους δούλευε διπλοβάρδια), γενικά δείχνουν σαν να είναι φτιαγμένες από ξύλο ενώ οι άλλες από κάτι το άλλο, κάτι δαντελένιο, κάτι που σε 7-8 χρόνια θα πρέπει να το αντικαταστήσεις, ενώ οι παλιές ήρθαν για να μείνουν. 

Κάτι μου λέει ότι όταν σε πολλά πολλά χρόνια από τώρα θα αποχαιρετώ τα μελίσσια μου αυτές ακόμα εκεί θα είναι και θα με κοροϊδεύουν λέγοντας μου ειρωνικά "Τι μόνο τόσο ήταν? Φεύγεις και όλας!!!". 

Εμείς στο Τέξας τα αλόγατα τα μαρκάρουμε!

Μελισσογατί!! Το πιο παράξενο γατί που έτυχε να με υιοθετήσει!!! Ήρθε μια μέρα από το πουθενά και απαιτούσε το σύνολο της προσοχής μου! Με ακολουθούσε όπου και να πήγαινα δεν με άφηνε να εργαστώ καθόλου, έβλεπε χέρι να πηγαίνει προς τον βιδολόγο αμέσως να βάλει το σωματάκι του εκεί να χαιδευτεί, γατάκι σκυλοκουταβάκι πρώτη φορά είδα!Εργασία μίας μέρας να περάσω κλειδιά και χειρολαβές μαζί του έκανα τρεις μέρες για να την ολοκληρώσω. 

Υπέροχο κρίμα που το έχασα όσο ξαφνικά μπήκε και στην ζωή μου!

Τα ψυγεία είναι έτοιμα για την Ηλεκτραγορά.

Και φυσικά και σε μία άκρη το γατί χα χα χα. 

Τα τριαντάφυλλα το παραδέχομαι δεν τα δημιούργησα εγώ. 

Θυμάστε που οι άλλες παρτίδες είχαν στοίχιση τάγματος? Αυτά έχουν στοίχιση ψόφιου φιδιού.

Μανχάταν. 

Εξωτερικά καπάκια νέοιιιιιιιιιι.

Αερισμοί στραβάδια!!!

Εσωτερικά καπάκια ποντικοίιιιιιιι χα χα χα

Υποθέτω η διαφορά στο ξύλο είναι εμφανέστατη.

Βαγόνια με κυψέλες 

Now the time is here 
For Iron Man to spread fear 
Vengeance from the grave 
Kills the people he once saved *

*Black Sabbath – Iron Man

Hey ho, let's go 
Hey ho, let's go 

They're forming in a straight line 
They're going through a tight wind 
The kids are losing their minds 
The Blitzkrieg Bop *

*Ramones – Blitzkrieg Bop

Όταν εγώ λέω θα μας φάνε τα μαύρα μεσάνυχτα δεν με πιστεύετε!

The Pope is 666

The Pope is the Anti-christ

OOOOOOYYY to the Pope*

-Ελένη Λουκά Σταυροφόρος. 

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή σ’ ανασταίνω
στα γαλάζια σου γράμματα*

*Δήμητρα Γαλάνη-Τα γαλάζια σου γράμματα 

Βαφέας παντός καιρού.

Σαν παιδικό αγορίστικο δωμάτιο

Α ναι βάψαμε και τα εξωτερικά καπάκια! Για το καλοκαίρι, είτε είσαι είτε δεν είσαι χα χα χα.

Ανάφερα ότι γεννήθηκα 25 Αυγούστου? Χωρίο που φαίνεται ε? 

Σουρεαλιστικά Μελισσοκομικά κλειδιά.

Στριπτίζ κυψέλης μόνο με εσωτερικό καπάκι.

Και με εξωτερικό καπάκι.

Εσείς τι θα πάρετε το κουτί Α ή το κουτί Β?

Λάθος!! Ζόγκ!!!

Σαν την Αυτόνομη θύρα 10 του Ηρακλή είναι!

Μόνο που οι κυψέλες είναι πιο πολλές από τις γριές!

Εξωτερικό καπάκι με ενίσχυση Φελιζόλ 

Άλλοι βάζουν πάτους στις σόλες στους για να δείχνουν ψηλότεροι.

Εμείς βάζουμε Αφρό στα καπέλα μας για το ίδιο πράγμα. 

Μότσανος Λάζαρος

14/2/2014

Υστερόγραφο

Όπως πολύ σωστά μου επισήμαιναν δεν έχω βάλει φωτογραφία από την ταΐστρα του εσωτερικού καπακιού, το ονομαζόμενο και ζυμωτήριο γιατί όταν βάζεις στερεά τροφή την πιέζει πάνω στα πλαίσια σαν να την ζυμώνει, επίσης δεν μπορείς να βάλεις τροφοδότη οροφής (όταν τα πλαίσια είναι πάνω από 7 και δεν χωράει μπουκάλι μέσα) λόγου του εσωτερικού καπακιού οπότε όταν θέλεις να τροφοδοτήσεις με σιρόπι θα πρέπει να βάλεις δεύτερο όροφο και να βάλεις το μπουκάλι με τις πευκοβελόνες σε αυτόν. Το παραπάνω κολάζ φωτογραφιών σκοπό έχει να καλύψει αυτή την έλλειψη. Με τα σχόλια σας αυτό το blog βελτιώνεται συνέχεια. Ευχαριστώ. 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 26/7/2014