Οι μελισσοκόμοι και οι άλλοι

Μελισσοκόμοι και φυσιολογικοί άνθρωποι.

Μπορούν να συνυπάρξουν?

Όχι!

Τέλος ανάρτησης!!!

Χα χα χα.

Βρε τι λες ρε τεμπελόσκυλο που θα την βγάλεις έτσι καθαρή, χρωστάς μια ανάρτηση και θα την γράψεις!

Εξυπνάκια.

Καλά καλά.

θα την γράψω δουλέμποροι, ούτε να λουφάρει λίγο κάποιος δεν μπορεί εδώ μέσα!

Αρχίζουμε ξανά το λοιπών.

Μελισσοκόμοι και φυσιολογικοί άνθρωποι.

Μπορούν να συνυπάρξουν?

Υπό προϋποθέσεις ναι.

Τέλος ανάρτησης?

Γράφε τεμπελόσκυλε θα σε βάλω τενεκέ στην ουράααααααααααααααααααααα! 

Και συνεχίζουμε.

Ούτε σκλάβος σε γαλέρα να ήμουν ρε μάγκα μου!

Χα χα χα.

Σήμερα θα εξετάσουμε τα πρέπει, τους περιορισμούς, και τον τρόπο συμπεριφοράς των μελισσοκόμων προς τους άλλους και επίσης την συμπεριφορά των άλλων προς αυτούς. 

Γουστάρετε φώτο αρχική?

Κάτσε καλά ε?

Και η γκόμενα μπιμπελό ε?

Ωραία αρχίζουμε από τα βασικά.

Τέτοιες γκόμενες όσοι θέλετε να γίνετε μελισσοκόμοι ξεχάστε τες!

Η μελισσοκομία παλικάρια μου αν είναι το βασικό σου επάγγελμα είναι μια απαιτητική ερωμένη, απαιτεί πολύ από τον χρόνο σου, τις προσπάθειες σου, τους κόπους σου, και τους πόρους σου. Απαιτεί να είναι η πρώτη προτεραιότητα σου όταν όλα πάνε στραβά, ή απλώς είναι το τετράμηνο που θα τρέχεις σαν παλαβός. Επίσης δεν σου δίνει ένα μεγάλο εισόδημα εύκολα, θα πρέπει να φτύσεις αίμα για να το κατορθώσεις, και αφού θυσιάσεις ακόμα περισσότερο χρόνο και προσπάθεια, καθώς και δεν θα σου δίνει κάθε χρονιά εισόδημα, θα είσαι πότε μήλα πότε φύλλα, ανάλογα με την χρονιά. Οπότε αν το καταλάβατε δεν θα είσαστε και η πρώτη επιλογή για τις γκόμενες μπιμπελό. Επίσης και το κυριότερο, αυτές δεν θα είναι για εσάς, δεν θα έχουν καμία απολύτως χρησιμότητα για εσάς, ούτε θα μπορούν πουθενά να σας βοηθήσουν, ούτε να καταλάβουν ποτέ την ζωή σας, ούτε και να την εκτιμήσουν, η μόνη τους χρησιμότητα για εσάς θα είναι η ίδια που έχει το έρμα* για τα αερόστατα, ο μόνος τρόπος για να πάνε ψιλά (τα αερόστατα) είναι να το ξεφορτωθούν (το έρμα) χα χα χα.

*Το έρμα το λένε και Σαβούρα! Τυχαίο? Δεν το νομίζω!

Καλά άρχισα ε?

Να για να μάθετε να με βάζετε να γράφω αναρτήσεις όταν δεν έχω όρεξη!

Χα χα χα. 

Ξέρω ξέρω είμαι σατανάς.

Χε χε χε.

Το θυμάστε αυτό (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Το παράπονο)?

Με αυτό το παράδειγμα θα ξεκινήσουμε την αναφορά ανάμεσα στην αμφίδρομη και αμφιλεγόμενη σχέση των μελισσοκόμων με τους αγρότες. Το μόνο σίγουρο σε αυτή την σχέση είναι ότι ο ένας χρειάζεται τον άλλο, ο αγρότης τον μελισσοκόμο για την επικονίαση των φυτών του και των δέντρων του, ο μελισσοκόμος τον αγρότη για την νεκταροέκκριση και την γυρεοπαραγωγή των παραπάνω φυτών (άλλα φυσικά όχι μόνο από τα καλλιεργούμενα φυτά μπορεί να υπάρξουν αυτά τα δυο), δυστυχώς ο ένας αναγνωρίζει αυτή την σχέση αλληλεξάρτησης ανάμεσα στους δύο, ο άλλος όχι.

Έτσι από την πλευρά του ο αγρότης είναι ικανός να ραντίζει ασύστολα, χωρίς καμία προειδοποίηση (προς τον μελισσοκόμο), καθώς και σε ώρες και περιόδους που δεν πρέπει (δηλαδή σε ώρες μη απογευματινές, και σε περιόδους εντός της ανθοφορίας) με αποτέλεσμα να δημιουργεί τεράστιες ζημίες στον μελισσοκόμο (που μπορεί να φτάσει μέχρι και την πλήρη θανάτωση του ζωικού του κεφαλαίου). Δυστυχώς επιφύεται στην καλή διάθεση του αγρότη, καθώς και στο γνωστικό του επίπεδο, το πόσο σωστός θα είναι απέναντι στους μελισσοκόμους και δεδομένου ότι σαν λαός ούτε για το ένα διακρινόμαστε ούτε για το άλλο το μέλλον διαφαίνεται ζοφερό για τους μελισσοκόμους.

Η ειρωνεία είναι ότι σε άλλες αγροτικές οικονομίες πολιτισμένων κρατών (ΗΠΑ) οι μελισσοκόμοι πληρώνονται από τους αγρότες (επιχειρήσεις) για τις υπηρεσίες επικονίασης που προσφέρουν τα μελίσσια τους. Φυσικά εκεί η κάθε αγροτική επιχείρηση έχει χιλιάδες στρέμματα στην διάθεση τους ενιαία, και για να μπεις μέσα στις εκτάσεις τους θα πρέπει να έχεις την έγκριση του ιδιοκτήτη, κάτι που διαφέρει στις μικρές καλλιέργειες που υφίστανται στην Ελλάδα. Ποίος αγρότης θα ήταν δεκτικός να πληρώσει για κάτι που μπορεί να έχει τζάμπα? (πες ότι σε καλεί κάποιος για επικονίαση, έχοντας όμως μικρό κλήρο ο ενοικιαστής (των μελισσιών) η ακτίνα δράσης των μελισσιών σου θα εκτείνεται πολύ πέρα από τις εκτάσεις του και θα επικονιάζουν και πολλές άλλες ακόμα, και θα επωφελούνται μαζί με αυτόν και πολλοί ακόμα αγρότες, αρά κανένας -ιδίως Έλληνας!- δεν πρόκειται να επωμισθεί ένα κόστος ενώ τις ωφέλειες από αυτό το κόστος θα τις απολαύσουν όλοι).

Εδώ πατά και ο αμοραλισμός που δείχνουν και οι αγρότες και δεν τηρούν τις δικές τους υποχρεώσεις απέναντι στους μελισσοκόμους. Αυτό όμως μπορεί και να είναι και η κερκόπορτα που μπορεί να οδηγήσει και τους δυο επαγγελματικούς κλάδους σε ολοκληρωτική καταστροφή. Οι μεν μελισσοκόμοι από τα ραντίσματα (μην γελιέστε τα ραντίσματα και οι δηλητηριάσεις είναι μέσα στην πρώτη τριάδα των προβλημάτων της μελισσοκομίας), οι δε αγρότες αμέσως μετά, καθώς χωρίς επικονιαστές το φαινόμενο της ακαρπίας θα είναι μόνιμη κατάσταση (με τα λόγια του λαού μας  θα τα βάλουν στον "Κώλ@ τους τα Ραντίσματα").

Δεδομένου όμως ότι το πνευματικό επίπεδο ενός λαού είναι δύσκολο να αλλάξει γρήγορα, και ο χαρακτήρας του αλλάξει ακόμα πιο αργά (ναι έχουν περάσει μόλις 2500 χρόνια από τότε που σκοτώσαμε τον Σωκράτη, θέλει ακόμα πολλές χιλιετίες  για να γίνουμε άνθρωποι), το να έχεις τα μελίσσια σου διαρκώς σε καλλιέργειες (σε αντίθεση με τα λαγκάδια και τα βουνά) θα είναι πάντα με την υψηλή πιθανότητα  να υποστείς κάποια στιγμή (ή πολλές φορές) δηλητηρίαση στα μελίσσια σου με μερική ή πλήρη καταστροφή του ζωικού κεφαλαίου σου. Δυστυχώς η μελισσοκομία είναι ένα ρίσκο και οι δηλητηριάσεις ένα μεγάλο μέρος των κινδύνων που θα συναντήσεις, και είναι αξίωμα των πιθανοτήτων το ότι κανείς δεν μπορεί να κερδίζει πάντα, και σε όλες τις περιστάσεις.

Δεύτερο σύνολο ατόμων που μπορεί να αλληλεπιδράσει ένας μελισσοκόμος είναι οι κάτοικοι των περιοχών που μπορεί να κάνει τις τοποθετήσεις του. Καλώς, κακώς, τα μελίσσια έχουν και μια μικρή δόση επικινδυνότητας για όσους είναι κοντά τους (κυρίως στους αλλεργικούς, αλλά και τα παιδάκια που μπορεί να θεωρήσουν ότι οι κυψέλες είναι παιχνίδι μπορεί να κινδυνεύσουν από αυτές). Τοποθετήσεις μέσα σε αστικές περιοχές μπορεί να προκαλέσουν οχλήσεις (υπαρκτές ή και μη). Αυτές οι οχλήσεις μπορούν και να είναι και πηγή παραπόνων (δικαιολογημένων ή μη) και προβλημάτων για την ύπαρξη του μελισσοκομείου (δυστυχώς εδώ ισχύει το καλύτερα κακός χειμώνας πάρα κακός γείτονας αμφίδρομα φυσικά και από τις δυο πλευρές).

Λύση η τοποθέτηση του μελισσοκομείου σε απομακρυσμένες και δύσβατες περιοχές που θα πρέπει και να μην βρίσκονται πάνω σε αγροτικούς δρόμους (μην κοιτάτε που οι αγρότες δεν σέβονται τους μελισσοκόμους, το αντίθετο δεν πρέπει να γίνεται, άλλωστε είπαμε η μελισσοκομία θέλει και άτομα με υψηλότερο επίπεδο, και νοητικό και γνωστικό, καθώς και χαρακτήρα). Φυσικά η επίσκεψη στο μελισσοκομείο θα είναι δυσχερής ιδίως τους χειμερινούς μήνες, αλλά τουλάχιστο γλιτώνετε από πολλά προβλήματα (λυπάμαι παιδιά που ασκείτε την μελισσοκομία σε αστικές περιοχές αλλά μερικά πράγματα είναι δυσκολότερο να γίνουν σε ορισμένες περιοχές, όσο δύσκολο είναι για ένα άντρα να φορέσει φόρεμα και eyeliner στο χωριό, τόσο δύσκολο είναι και η συνύπαρξη αστικού περιβάλλοντος και μελισσοκομίας, φυσικά είμαι πεπεισμένος ότι το γνωρίζετε αυτό ήδη χα χα χα).

Παραπάνω στην φώτο έχω μια τοποθέτηση χειμερινή του μελισσοκομείου μου πριν χρόνια, στην άκρη του πουθενά, σε έδαφος με κλίση (τεράστιο λάθος αυτή η κλίση! Ξεπάτωμα η μετακίνηση) πολύ μπροστά  από τον αγροτικό δρόμο (έτσι ώστε οι πτήσεις των μελισσών να μην περνάνε από τον δρόμο), σε ένα μέρος που θα πήγαινες μόνο για να κόψεις πουρνάρια για καυσόξυλα (μην κοιτάτε που το κάνω αυτό εδώ και χρόνια, ελάτε να με συμβουλέψετε να κάνω αυτό ακριβώς με που θα μου μιλήσετε για πρώτη φορά στην ζωή σας μέσα στο Φατσοβιβλίο! Πάντα θέλω να μου δείχνουν τα εγγόνια μου τα αμπελοχώραφα μου χα χα χα).

Απομακρυσμένα απομακρυσμένα αλλά τα προβλήματα δεν τελειώνουν ακόμα και στην άκρη του πουθενά, ακόμα και αν βάλεις το μελισσοκομείο σου στο τέλος ενός αγροτικού δρόμου που το μόνο που θα υπάρχει εκεί αν δεν βάλεις το μελισσοκομείο σου θα είναι το τίποτα, ακόμα και αν βάλεις τις κυψέλες σου εκατέρωθεν του δρόμου έτσι ώστε να μην υπάρχει ούτε μια κοντά του, ακόμα και αν υπάρχει ακριβώς από μπροστά σου μια ολόκληρη πλαγιά άδεια από εμπόδια και γεμάτη με βοσκή, πάλι είναι ικανοί οι βοσκοί να περάσουν μέσα από το μελισσοκομείο σου (βλέπετε φώτο παραπάνω)!

Θέλεις το νεαρό της ηλικίας τους που τους οδηγεί σε τέτοιες άσκεφτες συμπεριφορές, θέλεις η άγνοια κινδύνου που μπορεί να έχει το χαμηλό (συνήθως, όχι πάντα) γνωστικό τους επίπεδο, θέλεις ο ριψοκίνδυνος χαρακτήρας που μπορούν να αναπτύξουν τα παιδιά από τα χωριά και κυρίως αυτά που είναι σε άμεση επαφή με την φύση, θέλεις το πνεύμα επιπολαιότητας και ανευθυνότητας που μπορεί να διακρίνει πολλούς ανθρώπους, το ζήτημα είναι όμως ότι θέτουν το κοπάδι τους και κυρίως τον εαυτό τους σε άμεσο κίνδυνο (τα μελίσσια ζούνε σε ένα κόσμο οσμών και ένα κοπάδι με ζώα έχει πολλές οσμές και έντονες, είναι πολύ εύκολο να αποκτήσουν επιθετικότητα τα μελίσσια με την απλή και μόνο παρουσία των ζώων κοντά τους, αν μάλιστα τα ενοχλήσουν με το να βόσκουν κοντά τους ή να τις χτυπήσουν κατά λάθος (τις κυψέλες) τότε θα έχουμε πρωτοσέλιδα πάλι του στυλ "Μέλισσες σκοτώσανε κοπάδι με 80 πρόβατα!").

Για αυτό κάθε φορά που θα πετυχαίνετε τους βοσκούς κοντά στο μελισσοκομείο σας φροντίζετε να τους επισημάνετε τους κινδύνους για αυτούς και για τα ζώα τους, ταυτόχρονα πείτε τους και αν μπορούν που και που να ρίχνουν και καμία ματιά στα μελίσσια σας, δώστε τους και λίγο μέλι επίσης, συνήθως πρόκειται για φιλότιμα παιδιά και θα το εκτιμήσουν, αλλά κάντε το και γιατί  αξίζουν και αυτοί να μπορούν να γευτούν κάτι τέτοιο (κυρίως φτωχά παιδιά που είναι μετανάστες, φουκαράδες, χωριατόπαιδα του επιπέδου της Ελλάδος του '50, πιο αγνά παιδιά από τα δικά μας, που σε αντικρίζουν με ένα καπνιστήρι στο χέρι και αθώα αθώα σου λένε πάντα "θείο?" μην μασάτε όλους θείους τους λένε χα χα χα "Βγάζει λεφτά αυτό?" και χαμογελώντας τους λες "Άσε δουλειά για χαζούς και μπουνταλάδες είναι" χα χα χα, και ταυτόχρονα τους λες "Θα πρέπει να πας μακρυά τώρα γιατί θα αρχίσουν να ορμάνε σε λίγο" για να ακούσεις την απάντηση "Α σιγά και στην Αλβανία έχει ο θείος μου και δεν τσιμπάνε" και εσύ το μόνο που σκέφτεσαι είναι αν πάνε όλα στραβά σε πόση ώρα θα είσαι στο κέντρο υγείας με ένα μετανάστη βοσκό που θα έχει μετανιώσει που υποτίμησε τα μελίσσια).

Βοσκοί, αγνοί άνθρωποι, αλλά βοσκοί δεν είναι πλέον οι Έλληνες, αυτοί είναι επιδοτούμενοι τσελιγκάδες (βρε καλώς τον Τζεη Αρ!), βοσκοί πλέον είναι σχεδόν μόνο παιδάκια από χώρες της βαλκανικής που νόμισαν ότι η Ελλάδα θα είναι για αυτούς μια φιλόξενη παραμάνα.

Κρίμα. 

Τα πιο τραγικά λάθη πάντα τα κάνουν οι πιο αγνοί των ανθρώπων!

Και πάμε τώρα στις σχέσεις των μελισσοκόμων με την ίδια την φύση.

Να και κάτι ακόμα που θα θυμάστε (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μικροί διάολοι), είναι το μελίσσι που είχαν αφαιρέσει από το δέντρο δίπλα στα Νηπιαγωγεία στην Σοφούλη, ναι κάνανε ζημία στο δέντρο μεν, έπρεπε όμως να φύγει από το σχολείο με τα μικρά παιδάκια δε.

Συμφωνώ και επαυξάνω!

Έτσι έπρεπε να γίνει.

Πάμε σε άλλη περίπτωση, καστανιά στην άκρη του πουθενά, πάνω σε μια πλαγία, δίπλα σε ένα φυτώριο, κάποιος πήγε να βγάλει μελίσσι από μέσα της, έκοψε διαδοχικά ξύλο ύψους 2 μέτρων και φάρδους 60-70 πόντων, το δέντρο άρχισε μέσα στην τριετία να ξηραίνεται, λογικό είναι, η ζημία που του έκανε είναι τεράστια. Και με θυμό βλέποντας αυτό το θέαμα το μόνο που μου έρχεται είναι να πω "Μα τι σκατά είχε στο κεφάλι του αυτός ο μελισσοκόμος?. Για ένα μελίσσι που θα έβγαζε από το δέντρο έπρεπε να καταστρέψει όλο το δέντρο? Σιγά το κέρδος! Ας έκοβε μια περισσότερη παραφυάδα αν ήθελε περισσότερα μελίσσια και λιγότερο κόπο θέλει, και δεν κάνεις καμία ζημία πουθενά! Ρε μαλάκα ένα τέτοιο δέντρο για να αναπτυχθεί θέλει δεκαετίες, ίσως και εκατονταετίες, με ποίο δικαίωμα πας και το καταστρέφεις? Πόσο μαλάκας είσαι?"

Ίδια ενέργεια (βγάλσιμο μελισσιού από δέντρο) διαφορετικές περιπτώσεις,η μία σωστή η άλλη λάθος. Πόσο μυαλό χρειάζεται για να ξέρεις ποία είναι τι?

Πάμε παρακάτω χωρίς φώτο, μελισσοκομεία γεμάτα πλαστικές σακούλες από τροφές, πατώματα διαλυμένα καθώς και κυψέλες σε μαύρα χάλια πεταμένα από εδώ και εκεί, σκουπίδια, λίθοι, πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα (εδώ ο κόσμος χάνεται και εγώ σφάζω το παιδί μου? Δεν πηδιόμαστε λέω εγώ! χα χα χα) και αυτά, μια χωματερή γύρω από το μελισσοκομείο, είναι κατάσταση αυτή? Είναι οικολογική συμπεριφορά αυτή? Είναι συμπεριφορά σωστού επαγγελματία αυτή?

Παιδιά είναι υποχρέωση μας να διατηρούμε ένα επίπεδο συμπεριφοράς προς την φύση τέτοια για την οποία να είμαστε υπερήφανοι για αυτήν, το να φερόμαστε τελείως εγωιστικά, συμφεροντολογικά, χωρίς να σεβόμαστε τίποτα και κανένα δεν μπορεί να είναι συμπεριφορά που θα πρέπει να διακρίνει ένα σωστό μελισσοκόμο.

Η θα είμαστε μελισσοκόμοι με αρχίδι@ ή θα είμαστε μελισσοκόμοι αρχίδι@!

Πάμε παρακάτω στις σχέσεις των μελισσοκόμων με τους άλλους μελισσοκόμους και στους δείκτες - μάρτυρες - σημάδια, πονεμένη ιστορία, όλοι έχουν απόψεις και τις υποστηρίζουν με φανατισμό. Άλλοι γεμίζουν πλαγιές ολόκληρες με σαράκια κυψέλες άσχετα αν είναι να πάνε μια φορά στα 5 χρόνια σε αυτό το μέρος, άλλοι αγνοούν τελείως τους δείκτες και κάνουν τοποθέτηση του μελισσοκομείου τους όπου γουστάρουν. Και οι δύο λάθος, και ναι τους δείκτες τους σεβόμαστε αλλά δεν κάνουμε και υπερβολές με αυτούς. Κανονικά δείκτης που δεν μπορεί κανείς να τον αμφισβητήσει είναι δείκτης με ζωντανό μελίσσι μέσα, δεν τίθεται τέτοιο σημάδι να το αγνοήσει κανένας (μόνο τελείως μαλάκες μελισσοκόμοι, δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι, μάλιστα σε ένα αξιοπρεπέστατο και καλόκαρδο παιδί μια ανώμαλη και αρρωστημένη ψυχή έκανε το εγκληματικό ανοσιούργημα να του κάψει τις κυψέλες!!! Πόσο διεστραμμένη μπορεί να είναι η ψυχή σου για να κάνεις κάτι τέτοιο? Έχεις πρώτα από όλα ψυχή?), αλλά πες δεν έχεις τέτοιο (ζωντανό μελίσσι), καλώς βάλε και μια παλιά κυψέλη ή δυο για να οριοθετήσεις τα όρια του μελισσοκομείου σου, αλλά αυτό θα το κάνεις σε 1 άντε 2 περιοχές, όχι παραπάνω, και ηλίθιο είναι, λες και δεν υπάρχουν αβέρτα μέρη για τοποθετήσεις, αλλά και δείχνει απληστία (τα πεντάχρονα και μόνο κάνουν έτσι, και αυτό δικό μου είναι, και αυτό δικό μου είναι, και αυτό δικό μου επίσης είναι).

Δεν μας ανήκει κάθε τι που πέφτει πάνω του το μάτι μας, επιτέλους !!!

Για να πω και εγώ μια δικιά μου ιστορία, πεύκα Χαλκιδική, κάνω τοποθέτηση σε μέρος που μου έδωσε το οκ ο δικός μου δάσκαλος της μελισσοκομίας που έκανε τοποθετήσεις διαρκώς αυτός και ο πατέρας του για δεκαετίες, κατεβάζω 15 ημέρες πριν 2 μελίσσια με ζωντανό πληθυσμό μέσα για να οριοθετήσω το μέρος που θα έκανα την τοποθέτηση, σε 15 ημέρες φέρνω τα μελίσσια μου, και σε 2 εβδομάδες μετά φέρνω και 2 κυψέλες σημάδια (η παραπάνω φωτογραφία) και τις βάζω μέσα στο μελισσοκομείο μου για να κρατήσω το μέρος και για το δεύτερό χέρι του πεύκου (από τον τρύγο του πρώτου χεριού, την άμεση μετακίνηση στον Σοχό για να γονεύσουν λίγο, και το κατέβασμα στο δεύτερο χέρι του πεύκου μεσολαβήσαν 19 ημέρες), όλα καλά αφήνω τα μελίσσια και στο δεύτερο χέρι του πεύκου και ξεχνώ εκεί τα σημάδια, κάνω τον τρύγο και γυρνάμε για να πάρουμε και τις κυψέλες για να τις πάμε στις σουσούρες, και ξαφνικά βλέπω το ένα δείκτη παλιά κυψέλη διαλυμένη τελείως μέσα στο μελισσοκομείο μου που ήταν γεμάτο με κυψέλες με ζωντανό πληθυσμό!!!!

Ένας μαλάκας μου έστειλε μήνυμα πως δεν με ήθελε εκεί, σε ένα μέρος που δικοί μου άνθρωποι (ο δάσκαλος μου και πριν ο πατέρας του) κάνανε διαρκώς τοποθετήσεις εκεί!!!! Και σκέφτομαι "Ρε μαλάκα άνθρωπε, δηλαδή τι μαλακία έκανες? Αν την ώρα που έκανες τα καραγκιοζιλίκια σου σε πετύχαινα τι ακριβώς θα γινότανε? Γιατί θα έστελνες εσένα στο χώμα και εμένα στην φυλακή? Να ήτανε ένα μέρος που δεν ήξερα την προϊστορία του να έλεγα καλά άσε, αλλά εδώ ξέρω ακριβώς από πότε στο παρελθόν και ποιος έφερνε τα μελίσσια του εδώ!!! Τι θα μου πεις? Εγώωωωωωωωωω Εδώωωωωωωωωω!!! Το ξέστρο στο μάτι θα το αρπάξεις μέσα στην επόμενη στιγμή χωρίς καμία τύψη και σκέψη!!!"

Ναι έχω όμορφο και αγαθό πρόσωπο (καλά λέμε τώρα χα χα χα), αλλά τα φαινόμενα μπορεί να απατούν, δεν ξέρεις τι θύελλες βασανίζουν την ψυχή μου και για ποιο πράγμα είμαι ικανός!

Κανένας δεν ξέρει τι καπνό φουμάρει ο άλλος και τι τον βασανίζει, το πως θα συμπεριφερθεί κάθε φορά, ποία είναι τα όρια του.

Μην ρισκάρετε για ασήμαντα πράγματα να χάσετε κατά πολύ σημαντικότερα πράγματα!

Και πάμε στα καφενεία πάλι, μελισσοκομικές ομάδες όπου όλοι είναι πλέον εναντίων όλων (μάλλον φταίει η τρίτη συνεχόμενη άσχημη μελισσοκομικά χρονιά, δεν μπορώ αλλιώς να το εξηγήσω), παλιοί εναντίων νέων, πλήρης απασχόλησης εναντίων μερικής απασχόλησης, βόρειοι εναντίων νότιων, βιολογικοί εναντίων συμβατικών, νησιώτες εναντίων ηπειρωτικών, πλαστικοί εναντίων ξύλινων χα χα χα και πάει λέγοντας. Όλοι παίζουν το παιχνίδι των ευθυνών, ο κάθε ένας φταίει για οτιδήποτε εκτός από εμένα, δάχτυλα δείχνουν προς πάσα κατεύθυνση, κατηγορίες εκτοξεύονται προς παντού, χάνει το παιδί την μάνα και η μάνα το παιδί.

Άσχημο θέαμα, και δυστυχώς θέαμα διαρκείας.

Τα τελευταία χρόνια έχω γνωρίσει ένα σωρό τύπους μέσα στις μελισσοκομικές ομάδες έξυπνους, δημιουργικούς, ανοιχτόμυαλους, εφευρετικούς, γνώστες και μύστες. Ταυτόχρονα έχω γνωρίσει και βλάκες, άσχετους, εγωιστές, ξερόλες, πονηρούς, συμφεροντολόγους, καθίκια, ζηλιάρηδες, κομπλεξικούς (καλά τους μεγαλύτερους κομπλεξικούς τους έχω γνωρίσει στις μελισσοκομικές ομάδες -σχεδόν όλους από αυτούς που έχω  γνωρίσει (το σύνολο των κομπλεξικών) εδώ είναι χα χα χα-),  ακόμα και ένα τρελό έχω γνωρίσει (όχι από τους Ντεμέκ!!! Τρελός τρελός, 100%!) χα χα χα.

Δυστυχώς το δεύτερο σύνολο ατόμων έχει δυνατότερη φωνή και παρουσία και είναι πολύ πιο επίμονο στις θέσεις τους, απόψεις τους, καθώς και συμπεριφορές τους. Με αποτέλεσμα να υποβαθμίζουν διαρκώς το επίπεδο των μελισσοκομικών ομάδων (το έχω επισημάνει διαρκώς δεν θα βάλω εδώ συνδέσμους από προηγούμενες αναρτήσεις μου, ήδη έχω γίνει κακός γιατί λέω τα πράγματα έξω από τα δόντια, δεν είναι έξυπνο για μένα να επιμένω, εδώ πράγματι είμαι εξυπνότερος από τον Σωκράτη χα χα χα).

Και αυτός ο λόγος που δεν κάνω μελισσοκομική ομάδα όπως μου έχει επανειλημμένα προταθεί από μερικούς φίλους μου, δυστυχώς παιδιά παρόλο που μου αρέσει η διάχυση της γνώσης ωστόσο όμως δεν είμαι πλέον ανεκτικός σε καμία από τις παραπάνω αρνητικές συμπεριφορές, μια μελισσοκομική ομάδα με εμένα διαχειριστή θα ήταν μια μελισσοκομική ομάδα με περισσότερες ημερήσιες διαγραφές παρά εγγραφές χα χα χα. 

Τι να κάνουμε με τα χρόνια είτε θα γίνεις ανεκτικότερος αν δεν ήσουν μικρός ανεκτικός ή θα πάψεις να είσαι τόσο ανεκτικός αν ήσουν πολύ ανεκτικός σε μικρότερη ηλικία (και το μετάνιωσες πικρά αυτό).

Αρκετά με μένα, να και αν κάνω ομάδα, να αν δεν κάνω, Π@π@ρα χα χα χα.

Το ζήτημα είναι τι γίνεται με αυτό το χάλι στις μελισσοκομικές ομάδες?

Έχει νόημα αυτός ο διάλογος κωφών, το ατέρμονο πάρτυ κωφαλάλων ?

Έχει νόημα όλη αυτή η βαβούρα απόψεων και παρεξηγήσεων?

Έχει αποτέλεσμα το να μείνει χωρίς επιπτώσεις η προσβολή χαρακτήρων και προθέσεων?

Μπορούν να αποτελέσουν όχημα μετάδοσης γνώσεων οι μελισσοκομικές ομάδες όταν δεν τηρούνται καν στοιχειώδεις συμπεριφορές που να παραπέμπουν σε πολιτισμένα άτομα?

Ζητήματα που πρωτίστως αφορούν τους μετέχοντες στις μελισσοκομικές ομάδες και έπειτα τους διαχειριστές τους. Δυστυχώς είναι δύσκολη η δημοκρατία, και δεν είναι για όλους.

Έχουμε ένα τεράστιο έλλειμμα παιδείας και δεν κάνουμε καμία προσπάθεια να το κρύψουμε δυστυχώς.

Είναι δύσκολο να είσαι σωστός επαγγελματίας πρώτα, ακόμα πιο δύσκολο να είσαι σωστός μελισσοκόμος, και πολύ δυσκολότερο από όλα να είσαι σωστός Άνθρωπος!

Σε τελική ανάλυση τις βελανιδιές τις έχουμε για να βγάζουμε βελανιδόμελο, και όχι για να ανεβαίνουμε επάνω τους και να τρώμε βελανίδια χα χα χα.

Πολλά είπα, φτάνει, μέχρι την επόμενη φορά, κλέφτες ονείρων αν δεν είστε ότι και να είστε σας αγαπώ.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 1/07/2014



Υποσημείωση

Ει Γκάβακες! Μέσα στις αναρτήσεις μου έχω και τραγουδάκια, κατεβαίνει ευκολότερα στο στομάχι το αδιάλειπτο παραλήρημα μου με μουσική υπόκρουση χα χα χα.