UA-50457385-1

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Οι τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες

 Σήμερα θα έχουμε μια παράξενη ανάρτηση (και μεγάλη χα χα χα) που σας συνιστώ να την διαβάσετε από την αρχή μέχρι το τέλος γιατί είναι μια ανάρτηση που την κυοφορούσα καιρό πολύ και έναυσμα της ήταν ορισμένα περιστατικά μέσα στο facebook που ήταν αποκαλυπτικά εξόχως σχετικά με το σκεπτικό ορισμένων συνανθρώπων μας και με κινητοποίησε να δράσω αναλόγως. 

 Με λίγα λόγια καθίστε και διαβάστε τα παρακάτω (Όλα! Και ότι έχω γραμμένο με κόκκινα γράμματα και εκεί υπάρχει πολύ ζουμί), κερδισμένοι και μόνο θα βγείτε. 

 Και πρώτα από όλα μια συλλογή με φωτογραφίες με τα αποθέματα της φετινής μας παραγωγής στις 29/11/2015* (χωρίς τα αποθέματα σε μέλι που ήδη έχουν συσκευαστεί σε βάζα). Μια σχετικά καλής χρονιάς (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μελισσοκομικός απολογισμός 2014-2015) που αν δεν υπήρχαν δύο διαστήματα με βροχές (περίπου μιας εβδομάδας το κάθε ένα) η παραγωγή θα μπορούσε να είναι αυξημένη κατά 50 με 60% από αυτή που βλέπετε.



 Τα πέντε υπέροχα μέλια μου που μου ομόρφυναν την μελισσοκομική χρονιά 2014-2015.

  Από αριστερά προς τα δεξιά:
 1/ Μέλι Αργιορίγανης (Παραγωγή 2015)
 2/ Μέλι Βελανιδιού (Παραγωγή 2015)
 3/ Μέλι Λυγαριάς (Παραγωγή 2015)
 4/ Μέλι Πεύκου πρώτο χέρι (Παραγωγή 2015)
 5/ Μέλι Πεύκου δεύτερο χέρι (Παραγωγή 2015)

  Λεπτομέρεια, το πόσο έχει σκουρύνει το Πευκόμελο από την ύπαρξη Βελανιδόμελου μέσα του.

 
 Ενάμιση όροφος μέλι!!!

 Χα χα χα.


 Αγναντεύοντας από ψιλά!


 Το πρώτο μας χέρι στο πεύκο.


 Χωρισμένες οι διαφορετικές παραγωγές για να μην μπερδευόμαστε.

 Λυγαριά, Βελανίδι, δεύτερο χέρι του Πεύκου. Δυστυχώς η Αγριορίγανη μας έχει τελειώσει πια!


 Φρέσκο φρέσκο και να σπαρταράει το πευκόμελο από το δεύτερο χέρι.

 Χα χα χα.


 Και λίγα απολεπίσματα από τους φετινούς τρύγους που θα μας δώσουν το κερί για κεραλοιφές, φύλλα για κερήθρες καθώς και το μέλι που θα βάλουμε μέσα στις τροφές για τις μέλισσες (θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση)


 Και λίγη πρόπολη για να στανιάρουμε!

 Χα χα χα.

 Φυσικά και δεν είναι αυτή όλη η φετινή παραγωγή (είπαμε είναι τα αποθέματα με 29/11/2015), από την εικόνα λείπει τελείως το πρώτο ανθόμελο που βγάλαμε, επίσης το δεύτερο ανθόμελο είναι και αυτό στα τελειώματα του, αρχίζει να τελειώνει το βελανιδόμελο και ήδη μια καλή ποσότητα από το πευκόμελο έχει και αυτή φύγει. 

 Θα μου πείτε γιατί μετά από σχεδόν 2 χρόνια βγάζεις ξαφνικά την παραγωγή σου σε μέλι (και όχι μόνο) φάτσα κάρτα? Γιατί Μίστερ?

 Γιατί παίδες διάβασα μερικούς διαλόγους και ερωτήματα που κάνανε έμπειροι μεγαλομελισσοκόμοι (με δήλωση τους) με μη έμπειρους μελισσοκόμους (που ωστόσο έχουν άποψη προφανέστατα για όλα) σχετικά με το ότι κάποιοι που συμβουλεύουν δημόσια (στην πραγματικότητα οι διάλογοι αναφέρονται σε μεγαλοδασκάλους του Ίντερνετ) τους άλλους μελισσοκόμους δεν έχουν φωτογραφίες από την παραγωγή τους, τις κυψέλες τους, (και μετά πηγαίναμε και στο μελισσοκομικό βιβλιάριο και αν συνέχιζαν σε αυτό το επίπεδο υποθέτω θα ζητούσαν και εκκαθαριστικό της εφορίας χα χα χα).

 Μάλλον από όσα ψιλοκατάλαβα υπάρχει ένα σοβαρό θέμα εκεί στον Νότο (άλλη μια διαφορά ανάμεσα στον μελισσοκομικό Βορρά και στον Μελισσοκομικό Νότο, να τα λέμε αυτά!) σχετικά με κάποιους που κάνουν σεμινάρια, πωλήσεις παραφυάδων, καθώς και προωθούν μελισσοκομικές θεραπείες (άτομα που όταν είχαν πρωτοεμφανισθεί διαδικτυακά κάποιοι τους είχαν πάρει χαμπάρι από τότε το τι καπνό φουμάραν και όχι μόνο δεν τους κάνανε φίλους διαδικτυακούς -ούτε και πραγματικούς χα χα χα- αλλά τους είχαν στην πλήρη αγνόησή). Και προφανέστατα άτομα πού τους είχαν φίλους τους (ή και τους παρακολουθούσαν μέσα από το διαδίκτυο) τώρα έχουν ξεσπαθώσει  ενάντια τους (σαν να αργήσατε λίγο ε? Τα ζώα μου αργά ε? Χα χα χα).

 Μια διευκρίνηση εδώ! Γιατί είπαμε υπάρχει και περίεργος κόσμος εκεί έξω. Δεν έχω καμία σχέση με τους παραπάνω "διδασκάλους" της μελισσοκομίας στο διαδίκτυο. Η μόνη μου επαφή με αυτούς ήταν πριν από δύο χρόνια όταν τους είχα πετύχει σε ένα διάλογο μελισσοκομικό να πουλάνε "μελισσοσοφία" και φυσικά τα επακόλουθα ήταν γνωστά, ξεσπάθωσα εγώ και τους καθάρισα σαν βραστό αυγό (η συνηθισμένη συνήθως κατάληξή όταν έχω κέφια χα χα χα). Από εκείνο το σημείο και μετά εγώ κατάλαβα ότι είναι άσχετοι (να μην πω και τίποτα χειρότερο) και αυτοί κατάλαβαν ότι είμαι το τελείως λάθος άτομο για να μου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα εγώ να τους έχω γραμμένους και να μην ασχολούμαι με αυτούς και αυτοί να με αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι (και πολλοί πολλοί ακόμα το κάνουν αυτό χα χα χα).

 Ούτε μέλος στις μελισσοκομικές τους ομάδες ήμουν, ούτε ποτέ διαδικτυακός φίλος τους ήμουν, ούτε "προνομιακός" συνομιλητής τους στο διαδίκτυο. Μερικές φορές παιδιά που μου ζητούσαν τις συμβουλές μου λέγανε για το τι παίζει με αυτούς (τους "διδασκάλους") αλλά εγώ τους υπενθύμιζα ότι ευθύνη για τα μελίσσια τους (και την ζωή τους) όπως και για το ποιόν θα ακούνε έχουν αυτοί (οι ίδιοι οι μελισσοκόμοι) και μόνο. Σε κάθε συναλλαγή υπάρχουν δύο μέρη, αυτός που πουλά (θεραπείες, "σοφία", παραφυάδες, ή και τρέλα χα χα χα) και αυτός που είναι διατεθειμένος να τα αγοράσει αυτά για να αποκτήσει ένα πλεονέκτημα. Ναι είμαι αυστηρός πάνω σε αυτό, την ευθύνη του κάθε μελισσοκόμου που θα δεχθεί οτιδήποτε ως σωστό άκριτα!

 Και είμαι αυστηρός σε αυτό το θέμα χωρίς να κάνω εγώ σεμινάρια, χωρίς να το παίζω διδάσκαλος, χωρίς να πουλώ θεραπείες, χωρίς να διαφημίζω άλλους μέσα στο blog μου, χωρίς να πουλώ φύκια για μεταξωτές κορδέλες! Για να υπάρχουν διδάσκαλοι θα πρέπει να υπάρχουν και μαθητάδες, για να υπάρχουν λύκοι θα πρέπει να υπάρχουν και πρόβατα! Ξυπνήστε επιτέλους και μην χρησιμοποιείτε τον εγκέφαλο σας μόνο σαν αντίβαρο για να κρατάτε σε ισορροπία το κεφάλι σας ώστε να μην παλαντζάρει όταν περπατάτε!!!

 Μα τι υπέροχα κακός είμαι μερικές φορές!!!

 Χα χα χα.

 Συνεχίζουμε την μετάδοση από το σημείο που την διακόψαμε τώρα.

 Μέχρι εδώ καλά αλλά υπάρχει ένα μελανό σημείο εδώ. Όταν κάποιος δεν μιλάει με ονόματα τότε ότι λέει παίρνει μπάλα τους πάντες. Το έχω συνοψίσει αυτό με την πρόταση "Η προσβολή έχει ένα αποστολέα αλλά πολλούς παραλήπτες!". Και ενώ οι παραπάνω ερωτήσεις και διάλογοι από το άτομο που τους ξεκίνησε δεν απευθυνόταν σε εμένα (ή έτσι τουλάχιστον νομίζω χα χα χα) δεν είμαι σίγουρος ότι και ότι ο κάθε ένας που συμμετείχε σε αυτούς τους διαλόγους δεν είχε και εμένα στο κάδρο (δάσκαλός στην μελισσοκομία δεν είμαι, το λέω διαρκώς, αλλά μαλάκας κόσμος υπάρχει αβέρτα εκεί έξω και πιστεύει ότι θέλει να πιστέψει!). Οπότε κατάλαβα ότι στην σκέψη των άλλων θα πρέπει να αποδεικνύεις τα αυτονόητα με φωτογραφίες τουλάχιστον. Δεν αρκούν να είναι σωστά αυτά που λες, πρέπει να αποδείξεις επίσης ότι δεν είσαι και ελέφαντας.

 Οπότε μετά από αυτή την σειρά από φωτογραφίες τι έγινε? Είναι τώρα πιο σωστά όσα έχω γράψει τα τελευταία χρόνια? Είμαι πιο αξιόπιστος μετά από αυτές? Πιο έγκυρος? Τώρα πλέον έχουν μεγαλύτερη βαρύτητά οι απόψεις μου?

 Για χαλαρώστε λίγο παίδες. Το ότι μέχρι τώρα δεν βγάζουν μερικοί φωτογραφίες της παραγωγής τους δεν σημαίνει ότι δεν έχουν. Σημαίνει απλώς ότι δεν θέλουν να προκαλέσουν τον φθόνο (ήδη έχουμε αρκετό φθόνο με την δημιουργία αυτού του blog!!!) των άλλων (μου το είχε επισημάνει και ένας φίλος μου ότι δεν είναι αναγκαίο να βγάλω την παραγωγή μου μόνο και μόνο γιατί θεώρησα ότι έχω προκληθεί και εγώ από τα άστοχα λόγια των χασομέριδων του Facebook και ότι αυτός ποτέ δεν θα ένοιωθε αυτή την ανάγκη που ένοιωσα και εγώ. Για μια στιγμή ένοιωσα ότι ήταν ορθά ότι μου είπε. Την επόμενη στιγμή όμως ο σατανάς μου ψιθύρισε ότι παρόλο που αυτή η συμβουλή έμοιαζε ως ορθή ωστόσο όμως αυτός που δεν νοιώθει αυτή την ανάγκη για να δείξει μια τέτοια συλλογή από φωτογραφίες έχει ήδη παρουσιάσει εδώ και χρόνια τέτοιες φωτογραφίες στο προφίλ του -Ναι είμαι δίκοπο μαχαίρι χα χα χα-).

 Μην ξεφεύγετε κάποιοι και παίρνετε ψιλά τον αμανέ γιατί βγάλατε πριν από λίγο τις πρώτες σας παραγωγές και φροντίσατε να γεμίσετε το διαδίκτυο με τα πρώτα σας βάζα (αν και μερικοί το κάνουν καθαρά και μόνο λόγο της χαράς που έχουν, αποδεκτό, θεμιτό, και επιθυμητό. Μάλιστα το να βλέπω άβαφες ή βαμμένες κυψέλες (θα παρατηρήσατε εδώ ότι δεν αναφέρω τις πλαστικές κυψέλες ε? Φτου, λιακ, μπλιαχ κακά! Χα χα χα), βάζα με μέλι, και όλα αυτά με τίτλους που εκφράζουν τρελή χαρά και ενθουσιασμό είναι το μόνο που γουστάρω να βλέπω σε ομάδες μελισσοκομικές και μελισσοκομικά προφίλ. Μου θυμίζουν τις πρώτες ημέρες που ο μελισσοκομικός μου πυρετός ήταν στο Ζενίθ του και η καταπόνηση του σώματος μου από την μελισσοκομία στο Ναδίρ της, τι υπέροχες εποχές! Δεν θα τις ξαναζήσω ποτέ! ) και νομίζετε ότι όσοι δεν βγάζουν τις αντίστοιχες φωτογραφίες είναι επειδή δεν έχουν παραγωγή. Γιατί μπορεί όσα βάζα μέλι βγάλατε εσείς σε μια χρονιά αυτοί να έχουν βγάλει τον ίδιο αριθμό σε τενεκέδες με μέλι (και μάλιστα κάποιοι μπορούν να έχουν βγάλει τον ίδιο αριθμό όχι σε βάζα , ούτε σε τενεκέδες, αλλά σε βαρέλια!!!-Υπάρχουν πολλοί μελισσοκόμοι στον Βορρά και μερικοί στον Νότο που έχουν πάνω από 1600 μελίσσια παίδες, αυτοί πως νομίζετε μετράνε την παραγωγή τους? Ποια μονάδα μέτρησης χρησιμοποιούν? Τα κιλά? Τους τόνους? Ή τους δεκάδες τόνους?-). Στην Ελλάδα και μόνο παρατηρείται οι άπειροι μελισσοκόμοι να κρίνουν τους εμπειρότερους από αυτούς μελισσοκόμους αντί να γίνεται το αντίθετο!!!

 Φυσικά μετά τα παραπάνω να περιμένετε να αρχίσω να διαφημίζω εδώ το μέλι μου αβέρτα!!! Όχι για τίποτα άλλο αλλά για να δείχνουμε ότι είμαστε και μελισσοκόμοι. Προφανέστατα για να αποδείξεις ότι είσαι μελισσοκόμος χρειάζεται πιστοποιητικό μελισσοκομικών φρονημάτων! Χα χα χα

 Επίσης μια που άκουσα και εγώ πολλές ερωτήσεις** τον τελευταίο καιρό ας κάνω και εγώ μερικές (ωχ ωχ ωχ άρχισε η πριονοκορδέλα!!! Χα χα χα). Πως γίνεται όχι τόσο μεγάλοι και έμπειροι μελισσοκόμοι (όπως π.χ πες εγώ!) εδώ και χρόνια να έχουν ανοίξει (πλήρως) τις μελισσοκομικές τους επιχειρήσεις στα μάτια των άλλων (σχετικά με το πόσο κόπο και χρόνο δαπανάς για ένα μελισσοκομικό blog διαβάστε την προηγούμενη ανάρτηση Διαχειρίζοντας ένα μελισσοκομικό ή μη blog) και να μοιράζονται όλες τις γνώσεις τους χωρίς να έχουν εξασφαλίσει ότι θα είναι πέρα από τον ανταγωνισμό των άλλων (λόγου μεγέθους), ενώ μεγαλομελισσοκόμοι με πάνω από 500 μελίσσια και περισσότερο από μια δεκαετία στο κουρμπέτι δεν έχουν κάνει το ίδιο εδώ και χρόνια? Δικαιολογούνται και οι δύο να κρίνουν την μελισσοκομική κατάσταση στο διαδίκτυο? Όταν ο ένας έχει προσφέρει στους άλλους μελισσοκόμους όλο του το γνωστικό κεφάλαιο ενώ ο άλλος έχει προσφέρει μόνο στον εαυτό του?

 Έτσι, έτσι, καλά είναι όσοι κρίνουν να ξέρουν ότι κρίνονται και αυτοί.






 Πάμε παρακάτω με μια δεύτερη σειρά φωτογραφιών όπου είναι μια τοποθέτηση που έχω στα πεύκα (όπου φαίνονται και οι κυψέλες μας οπότε οκ έχουμε και από αυτές χα χα χα). Για να δούμε μερικές λεπτομέρειες και να διηγηθούμε μερικές ιστορίες σχετικά με το πως βγήκε αυτή η παραγωγή που δείξαμε παραπάνω.



 12 πατώματα και 10 κυψέλες γεμάτες με πλαίσια με μέλι. Και δεν ήταν αυτό το βαρύτερο φόρτωμα (το βαρύτερο ήταν με 8 κυψέλες και 16 πατώματα!).


 Το λάστιχο φουσκωμένο στα 42 Bar (Θα έπρεπε να είναι στα 30 Bar κανονικά) για να αντέξει το υπερβολικό φόρτωμα και πάλι το κλατάραμε (είμαι κανένας παλαβός σαν τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Ναπολέοντα και μιλάω για τον εαυτό μου στο πρώτο πληθυντικό? Χα χα χα)!


 Οι σούστες ένα σώμα μια ψυχή.


 Την κάτσαμε την βάρκα Μπάρμπα!

 Παίδες σε αυτή την φωτογραφία έχω το τρέιλερ μου φορτωμένο με πατώματα και κυψέλες γεμάτα με πλαίσια που τα έχω τρυγήσει. Λεπτομέρειες από τα παραπάνω οι σούστες και οι αναρτήσεις τους είναι στα όρια τους από το βάρος (σε μερικά φορτία μάλιστα τις έχω γυρίσει και ανάποδα, όπως θα λέγαν στα μαθηματικά ο άξονας είναι το τοπικό μέγιστο και σημείο καμπής ταυτόχρονα χα χα χα). Για να γίνει η παραπάνω παραγωγή εκτός από τους κοντινούς σε εμένα τρύγους την άνοιξη και το καλοκαίρι χρειάστηκε να γίνουν και μακρινοί τρύγοι στα πεύκα (στα 320 χιλιόμετρα πήγαινε έλα από τον Σοχό). Και το κάθε χέρι του πεύκου χρειάσθηκε 4 δρομολόγια με το τρέιλερ να έχει το διπλάσιο βάρος από το επιτρεπόμενο του. Οπότε έχουμε 8 δρομολόγια για τρύγους, επίσης χρειάσθηκαν 12 δρομολόγια για να μεταφέρω τα μελίσσια μου με το τρέιλερ (μαζί με ένα δρομολόγιο με φορτηγό καθώς και ένα με το αγροτικό του δασκάλου μου, και ένα δρομολόγιο μόνο με το Vitara για να μεταφέρω ζωντανές κυψέλες-δείκτες στα πεύκα). Σύνολο δρομολογίων με ένα τρέιλερ από πίσω (και φορτωμένο μέχρι τα μπούνια!!) 20. Σύνολο χιλιομέτρων 6.400. Συνολικό κόστος για μεταφορές στα πεύκα (μόνο να πάνε και να έρθουν από μια φορά) 20 Χ 40 ευρώ (δρομολόγια με τρέιλερ) + 40 ευρώ (τοποθέτηση με δείκτες) +350 ευρώ (τα υπόλοιπα δρομολόγια με φορτηγό και δάσκαλο + μεροκάματα για βοηθούς) = 1190 ευρώ. Για να πάνε απλώς τα μελίσσια εκεί να έρθουν και να τρυγηθούν χωρίς να τα βγάλω από τα πεύκα όταν τελείωσε το πρώτο χέρι του πεύκου και να τα ξαναφέρω (σχεδόν αλλά τόσα χρειαζόμουν!)***.

 Αυτό για τα παιδάκια που πουλάνε το μέλι τους με 10-12 ευρώ και προβάλουν ως "αυξημένο" το κόστος τους για αυτή την υπερβολική τιμή (παιδιά αν θέλετε να βγάζετε μόνο 1,5 τόνο μέλι και να κάνετε ζωάρα δυστυχώς δεν θα βγαίνετε με 12 ευρώ το κιλό αλλά ούτε και με 50 ευρώ το κιλό.)! Αυτό είναι το κοστολόγιο μόνο για την μεταφορά στα πεύκα κάποιου που πουλάει το μέλι του με 7 ευρώ! Και αν βάλουμε και περίπου 100 ευρώ τον μήνα σε καύσιμα για μεταφορές, επιθεωρήσεις, και ανιχνεύσεις φτάνουμε στα 2500 χιλιάδες ευρώ μόνο για καύσιμα!

 6.400 χιλιόμετρα με ένα τρέιλερ στην πλάτη ε? Και τι μας λέει αυτό? Αυτό μας λέει ότι αν έπαιρνα το Vitara και ξεκινούσα να πάω βόρεια σε ευθεία θα περνούσα την Σερβία, την Τσεχία, την Πολωνία, την Σουηδία, τον Βόρειο Πόλο και θα σταματούσα κάπου στον Καναδά!!! Αυτό για να έχουμε μια ιδέα για τις αποστάσεις που κάλυψα το τελευταίο τρίμηνο. Και αυτά με ένα τρέιλερ φορτωμένο μέχρι τα μπούνια να σε σκουντά σαν τρελό στις κατηφόρες (δεν έχει φρένα) όπου και μπορείς να χάσεις πανεύκολα τον έλεγχο του οχήματος.

 Στην προηγούμενη ανάρτηση χιλιομετροφάγος περιγράφω μια μέρα της μεταφοράς του τρύγου και το πως παραλίγο να είχα ένα ατύχημα στον δρόμο, ας πω και μια ακόμα ιστορία από την μεταφορά των μελισσιών από τα πεύκα πίσω στον Σοχό για ξεχειμώνιασμα.

 Πέμπτη, και ενώ έχει βρέξει ελαφρά στην Χαλκιδική, έχω φορτώσει ένα φορτίο με 16 κυψέλες πίσω στο τρέιλερ και 3 μέσα στο αμάξι (με αυτό τον τρόπο γλυτώνεις στα 6 δρομολόγια το 7!) και ξεκινώ για τον Σοχό, στον δρόμο από Καλλιθέα  προς Νέα Φώκαια (στο σημείο που έχουν κόψει τον παραλιακό δρόμο ακριβώς έξω από την Νέα Φώκαια) σε μια στροφή κλειστή κατηφορική που ακολουθείται και από δεύτερη φρενάρω για να κόψω ταχύτητα, με που πατώ το φρένο δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση, νιώθω από πίσω το τρέιλερ να σκουντά σαν τρελό, σανιδώνω το πεντάλ του φρένου και ταυτόχρονα αρχίζω να στρίβω, το αμάξι δεν επιβραδύνει καθόλου, ούτε καν το ABS δείχνει σημάδια ζωής, το αμάξι πραγματικά έχει χάσει τον έλεγχο και σέρνεται πάνω στον δρόμο, βγαίνει η πρώτη στροφή κάνοντας σλάλομ και μπαίνω στο αντίθετο ρεύμα στην δεύτερη συνεχόμενη στροφή (δύο φορές μου έκανε το ίδιο, δύο φορές με έστειλε αριστερά να μπω στο αντίθετο ρεύμα!), εκείνη την στιγμή μπαίνει αμάξι από την αντίθετη κατεύθυνση στην στροφή και πάω κατευθείαν επάνω του για μετωπική (πλάγιομετωπική!), ευτυχώς κόβει τελείως το αμάξι του αριστερά και την τελευταία στιγμή τον αποφεύγω εξακολουθώντας να πάνω πατινάζ στον δρόμο, με τεράστια δυσκολία τελευταία στιγμή πατώντας γκάζι ανακτώ εν μέρη τον έλεγχο του οχήματος ίσα ίσα για να γλιτώσω την σύγκρουση με τα εμπόδια που βάλανε στον δρόμο για να κόψουν την κυκλοφορία προς την παραλιακή οδό (εκείνα τα άσπρα κόκκινα που τα γεμίζουν με νερό οι αστυνομικοί ). Σταματώ μέσα στην Νέα Φώκαια μετά από μισό χιλιόμετρο, κατεβαίνω κάτω τρέμοντας, και την άραξα σε ένα παγκάκι εκεί για ένα δεκάλεπτο μέχρι να σταματήσω να πηγαίνω σαν κομπρεσέρ. Και μετά συνεχίζω το ταξίδι μου ξέροντας ότι έχω ακόμα δύο διαδρομές με τις ίδιες συνθήκες να κάνω (εκεί να δείτε πίκρα! Να ξέρεις πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που κάνεις, να μην θέλεις να το κάνεις, αλλά να είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις!!!).

 Αλλά η ιστορία μας δεν τελειώνει εδώ!

 Μετά από 2 ημέρες το Σάββατο που ήταν το τελευταίο μου δρομολόγιο για να φέρω τις κυψέλες στο ίδιο σημείο με ελάχιστα χιλιόμετρα ξαναπαίρνω τις στροφές, θα τις βγάλω χωρίς πρόβλημα παρόλο που ο δρόμος είναι υγρός και το Σάββατο (από ομίχλη), και ξαφνικά στο σημείο που παραλίγο πριν από δύο ημέρες να χτυπήσω εγώ τα εμπόδια που έκοβαν τον δρόμο βλέπω μια τσακισμένη βάρκα!!! Από εκείνες τις ξύλινες με καμπίνα και από κάτω της αναποδογυρισμένο ένα τρέιλερ για βάρκες (Ακούς Κωστή? Εσύ που μου έλεγες "Μαντεμένιες χούφτες έχουμε εμείς στο τρέιλερ Μότσανε!" χα χα χα). Προφανέστατα στην κατάσταση που βρέθηκα εγώ πριν δύο μέρες βρέθηκε και ο φουκαράς με την βάρκα το Σάββατο και ενώ εγώ με δυσκολία κράτησα στον δρόμο το τρέιλερ με τις κυψέλες (και τα 500-600 κιλά βάρος) αυτός δεν μπόρεσε να κρατήσει το ίδιο καλά το τρέιλερ με την βάρκα (στα 1200-1500 κιλά βάρος!). Και εγώ σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή να σκέφτομαι διαρκώς το πόσο τυχερός ήμουν την Πέμπτη.



 Εδώ η βάση από τις σούστες μας είπε Bye bye my darling (ή μάλλον Die, Die my Darling που λένε και οι Metallica χα χα χα)!

 Χα χα χα.


 Το ένα σώμα μια ψυχή που λέγαμε παραπάνω! Αν προσθέσεις μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα και άφθονους κραδασμούς έχεις αυτό το αποτέλεσμα μαγκίτες μου!!!


 Και εδώ έχουμε φωτογραφίες αμέσως μετά από το τέλος των μεταφορών των κυψελών για ξεχειμώνιασμα, στην μία φαίνεται που έχει σπάσει η βάση από τις σούστες του Τρέιλερ! Και λογικό ήταν! Είπαμε 6.400 χιλιόμετρα τιγκαρισμένο από το βάρος και μάλιστα ένα μέρος της διαδρομής μέσα σε χωματόδρομους και νεροφαγώματα.

 Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε πως έχει εισχωρήσει η μία σούστα μέσα στην άλλη από την πίεση του φορτίου και τους κραδασμούς! Τι γίνεται εδώ παίδες? Δεν σας τα λένε αυτά τα βιβλία? Τα άλλα μελισσοκομικά blog? Οι μελισσοκομικές ομάδες και σελίδες? Όχι ε? Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί? Πάλι όχι και σε αυτή την ερώτηση ε? Ήμουν σίγουρος για αυτό! Χα χα χα.

 Οπότε έχουμε και λέμε μια παραγωγή που βγαίνει με πολύ κόπο, κόστος και κυρίως κίνδυνο!

 Θα μου πείτε όμως ναι αλλά θα σου αφήσει ένα καλό μεροκάματο!

 Θα μου αφήσει όμως στην πραγματικότητα? Αυτή η παραγωγή βγήκε από 160-180 κυψέλες παίδες. Το λειτουργικό κόστος της επόμενης χρονιάς για αυτόν τον αριθμό κυψελών (καύσιμα, τροφές, κεριά, βάζα κ.τ.λ.) είναι περίπου στις 6.000 ευρώ.


 Ένα τέτοιο Θέλωωωωωωωωωωωωω!!!

 Από την περσινή μεταφορά από τα πεύκα (Αρχές Γενάρη, όταν είχε παγώσει το έδαφος γιατί ούτε Μ113 δεν μπορούσε να περάσει από την λάσπη της Χαλκιδικής!!!). Με την μια, μια κατοστάδα κυψέλες έγιναν μεταφορά.

 Επίσης για να μην τραβήξω τα παραπάνω που περιγράφω θα χρειαστώ φέτος να αγοράσω ένα φορτηγό (μεταχειρισμένο φυσικά!!!), οπότε βάλτε άλλα τόσα χρήματα να επενδύσω φέτος****.

 Με 7 ευρώ το κιλό το μέλι (φυσικά και δεν θα το δώσω όλο με αυτές τις τιμές!!!) πόσα μου μένουν για να επιζήσω εγώ όλη την χρονιά? Ακριβώς! Λιγότερα από αυτά που χρειάζονται τα μελίσσια μου για να βγάλουν την χρονιά!!!!

 Ξεχάσαμε σε αυτόν τον λογαριασμό τίποτα?

 Ναι τις εισφορές σε ΟΓΑ και τα χαράτσια στην Εφορία (ιδίως αν δώσω στην χονδρική μέρος της παραγωγής μου για να αγοράσω το φορτηγό). Εισφορές στον ΟΓΑ που θα τριπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια όπως και το τι θα φορολογεί η εφορία!

 Μήπως έχουμε ξεχάσει τίποτα άλλο?

 Ναι!

 Την κοστολόγηση της προσωπικής σου εργασίας! Γιατί εκτός από το κεφάλαιο που έχουμε επενδύσει στην δουλεία έχουμε και την προσωπική μας εργασία. Εργασία σκληρή, χειρωνακτική, αλλά και πνευματική, επικίνδυνη, εξειδικευμένη, με πολυπληθή αντικείμενα. Αν κάνουμε τον ίδιο υπολογισμό που κάνουν οι ιδιοκτήτες ανωνύμων εταιριών (που περνούν την εργασία τους ως αμειβόμενη υπηρεσία προς την εταιρία) τότε πραγματικά οι αποδόσεις του κεφαλαίου μας στην μελισσοκομική μας επιχείρηση είναι αρνητικές!

 Μάλιστα φέτος μου το ρώτησε αυτό ο δάσκαλος μου, "Μετά από τόσα χρόνια, τι λες? Αξίζει η μελισσοκομία?" και η απάντηση μου ήταν "Εάν υπάρχει επιλογή να κάνεις μια μισθωτή εργασία όχι δεν αξίζει ο κόπος να ασχοληθείς με την μελισσοκομία, καθώς και το κεφάλαιο που θα επενδύσεις. Στην κατάσταση όμως που είναι η χώρα μας που οι δουλειές είναι σπάνιες δυστυχώς είναι μονόδρομος η ενασχόληση με αυτή εάν μπεις στον χορό".

 Οπότε εκτός από κόπο, κόστος, κίνδυνο η παραπάνω παραγωγή θα μου χαρίσει και πολλές στερήσεις και θυσίες (θυσιάζεις πολλά πράγματα για να κατορθώσεις να αναστήσεις μια τέτοια επιχείρηση εάν δεν έχεις μεγάλα χρηματικά διαθέσιμα ή συμπληρωματικά εισοδήματα (εισοδήματα από μια δεύτερη δουλειά, επιδοτήσεις από αγροτικά επαγγέλματα, συντάξεις, ενοίκια, χαρτζιλίκια και όχι μόνο από πατεράδες ή πεθερούς και πολλά πολλά άλλα χα χα χα). Αυτό να μην το ξεχνάτε κάποιοι οι οποίοι τα διαθέτουν τα παραπάνω και δεν είναι υποχρεωμένοι να ζήσουν αυτή την πραγματικότητα που ζούνε πολλοί από εμάς. Να το έχετε κατά νου αυτό και να μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια ) μέχρι να αρχίσει να αποδίδει αυτά που πρέπει (που θέλει αυτό μια πενταετία με επταετία το λιγότερο!).

 Τα παραπάνω παιδιά ήταν μια αναλαμπή της ζωής μου τα τελευταία χρόνια και μάλιστα της τελευταίας (και πιο δύσκολης) χρονιάς της περιόδου που την ονομάζω η Ηρωική περίοδος της μελισσοκομίας (έτσι όπως την ασκώ). Σας την χαρίζω για να κατανοήσετε ορισμένα πράγματα για μένα (Γιατί το κάνω αυτό? Θα το δείτε λίγο πιο κάτω).

 Πάμε παρακάτω.

 Παίδες καλά είναι να διευκρινίσω μερικά πράγμα σχετικά με εμένα για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Καλώς κακώς υπάρχει πολύς κόσμος που θεωρεί ότι ορισμένα πράγματα τα λέω σωστά τουλάχιστον όσο αφορά την μελισσοκομία. Αρκετός από αυτόν τον κόσμο μου έχει κάνει αιτήματα φιλίας στο Facebook τα οποία και τα έχω αποδεχθεί, και εκεί μου έχουν απευθύνει εκατοντάδες ερωτήσεις μερικές από τις οποίες τις έχω δημοσιοποιήσει στην σειρά Απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν ( Η οποία σειρά έχει 25 αναρτήσεις (+1) και 129 ερωτοαπαντήσεις (+2)). Πραγματικά πιστεύετε ότι μόνο αυτές οι ερωτήσεις μου έχουν γίνει? Όχι φυσικά! Περίπου μία στις πέντε ή μια στις έξι και μόνο από τις ερωτήσεις που μου γίνονται μπαίνουν στην σειρά απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν! Αυτή την πληροφορία σας την δίνω για να δείτε τον βαθμό αλληλεπίδρασης που έχω αποκτήσει με τους άλλους μελισσοκόμους εξαιτίας του γεγονότος ότι έχω υποσχεθεί να απαντώ οτιδήποτε θα με ρωτήσουν (μελισσοκομικό ε? Μην το χοντρύνουμε χα χα χα).).

 Επίσης αυτή η σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε μένα και στους άλλους μελισσοκόμους μου δίνει την "προνομιακή" θέση να εντρυφώ πάνω στα όνειρα τους, τις αγωνίες τους, τους φόβους τους, και δυστυχώς πολλές φορές στην απελπισία τους! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί μελισσοκόμοι που έχουν ελάχιστα χρηματικά διαθέσιμα, καμία δουλειά, ελάχιστες προοπτικές στην ζωή τους και έχουν στηρίξει όλες τους της ελπίδες στην μελισσοκομία. Άνθρωποι που κόβουν από παντού για να μπορέσουν να καταφέρουν κάτι με την μελισσοκομία που θα τους βγάλει από το οικονομικό τέλμα στο οποίο βρίσκονται τώρα. Και το κυριότερο άνθρωποι που δεν έχουν την πολυτέλεια να κάνουν κανένα λάθος, να ακολουθήσουν δρόμους που θα οδηγήσουν σε αδιέξοδα, να ποντάρουν σε συμβουλές που θα τους οδηγήσουν στον όλεθρο! Άνθρωποι με τους οποίους ταυτίζομαι τελείως μαζί τους γιατί δεν περάσαν πολλά χρόνια από τότε που ήμουν στην ίδια θέση με αυτούς (και ακόμα δεν έχω φύγει τελείως από το ίδιο τέλμα στο οποίο βρίσκονται και αυτοί). Αυτός είναι και ο λόγος που έχει τόσες αναρτήσεις μελισσοκομικές αυτό το blog, για να μπορέσει να φανεί χρήσιμο σε αυτούς, να τους δώσει ένα χέρι βοήθειας όπως μου δώσανε και σε μένα όταν ήμουν πεσμένος στα γόνατα μου, να αποτελέσει ένα οδηγό για αυτούς στην πραγματική μελισσοκομία και όχι στην μελισσοκομία με τα "πολλά μελάκια"!

 Ευτυχώς δυστυχώς κυρίως σε αυτούς απευθύνεται το blog μου ύστερα από απόφαση μου, ούτε στους χομπίστες, αλλά ούτε και στους επαγγελματίες (και τις δύο κατηγορίες μπορούν οι αναρτήσεις μου να τους βοηθήσουν, αλλά κυρίως η προσγειωμένη του ματιά απευθύνεται στους μη έχοντες (κεφάλαιο) και τους μη κατέχοντες (γνώση). Κάτι που οι χομπίστες δεν το χρειάζονται (κεφάλαιο) και οι επαγγελματίες ήδη το έχουν (γνώση)). Για αυτό και οι συμβουλές μου καθώς και οι προτροπές μου είναι αυστηρές και εδώ (στο blog) και στο προφίλ μου στο Facebook και προτρέπω τον κόσμο που με παρακολουθεί να μην χάνει χρόνο με χαζά και βλακείες, αλλά να προσπαθεί όσο το δυνατό ταχύτερα να σταθεί μόνος του στα πόδια του και να χτίσει την ζωή του και το μέλλον του για αυτόν και τα άτομα που αγαπάει και νοιάζεται για αυτά.

 Και επειδή μας την είπανε μερικά βαριά "κουλτουριάρικα" πεπόνια για αυτή την εμμονή μου με την επιβίωση και την προσήλωση μου σε κάθε συμβουλή μου για την επιδίωξη της ας κάνουμε λίγη θεραπεία ακόμα, γιατί μερικοί τα πράγματα τα έχουν δει λιγάκι λάθος.



 Εδώ παίδες έχουμε την πυραμίδα ιεράρχησης των αναγκών κατά τον Μάσλοου (Ποιος είναι αυτός? Σε ποιο μαγαζί τραγουδά? Για να πάμε να σπάσουμε κανένα πιάτο! Να τον ψάξετε στο διαδίκτυο μαιμούνια! Μην μου τα θέλετε όλα στο πιάτο! Χα χα χα).

 Σύμφωνα με τον παραπάνω μπάρμπα υπάρχει μια ιεράρχηση στις ανθρώπινες ανάγκες από τις βασικές ( επιβίωσης και ασφάλειας του ατόμου καθώς και της οικογένειας του) έως τις ανώτερες (ανάγκη να σε αγαπούν και να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου, να έχεις την εκτίμηση των άλλων και του εαυτού σου, να είσαι ευτυχισμένος, και τέλος να ολοκληρώσεις τον εαυτό σου και την προσωπικότητα σου μέσου ενός ηθικού πλαισίου αξιών, καθώς και να μπορέσεις να εκφράσεις τον εσώτερο σου κόσμο μέσου της δημιουργικότητας σου κ.α.) και ο άνθρωπος προχωρά στην κάλυψή πρώτα των βασικότερων αναγκών του, και όταν έχει καλύψει αυτές τότε συνήθως προχωρά στις επόμενες ιεραρχικά ανάγκες (Όχι απαραίτητα! Αλλά συνήθως ο κόσμος πρώτα κοιτάζει να έχει ένα πιάτο φαγητό το μεσημέρι και έπειτα να γράψει το επόμενο "Πόλεμος και Ειρήνη" που κατέβασε η γκλάβα του χα χα χα).

 Αυτή ακριβώς την πυραμίδα αναγκών προσπαθεί να καλύψει αυτό το blog! Ήδη σας είπα ότι υπάρχει πολύς κόσμος που την βγάζει πολύ δύσκολα (και όχι παίδες οι καφετέριες δεν είναι γεμάτες με άνεργους!!!***** Δεν θέλω να ξαναδιαβάσω κάτι τέτοιο από φίλους μου! Μερικά πράγματα αν δεν τα ξέρετε μην μιλάτε για αυτά! Δεν είναι όλα τα θέματα ίδια, μερικά καίνε σαν μαύρη φωτιά την ψυχή σε όσους τα έχουν ζήσει πραγματικά. Αν δεν ήσασταν ποτέ άνεργοι και μάλιστα μακροχρόνια άνεργοι ΜΗΝ ΜΗΝ ΜΗΝ σχολιάζετε για πράγματα που δεν ξέρετε! Όσοι θέλετε λίγο να μάθετε πως μπορεί να νιώθει ένας άνεργος διαβάστε την ανάρτηση μου Ξεφτίλα μοναξιά απελπισία για να πάρετε μια ιδέα και μόνο, γιατί αν δεν τα έχετε ζήσει δεν θα το καταλάβετε πλήρως ποτέ!) και πιάνεται από οπουδήποτε μπορεί να βρει έστω λίγο φως σε αυτό το απέραντο σκοτάδι που έχει καλύψει την χώρα μας. Για αυτό έχω γράψει 170 μελισσοκομικές αναρτήσεις (και μια εικοσάδα άλλες αναρτήσεις σχετικές με την επιβίωση) σε σύνολο σχεδόν 320 αναρτήσεων. Αυτή την ανάγκη προσπαθώ να καλύψω κυρίως. Εκεί θα φανεί κατά κύριο λόγο η χρησιμότητα αυτού του blog. Και η έννοια της χρησιμότητας για εμένα έχει τεράστια βαρύτητα στο ηθικό πλαίσιο αξιών μου. Στα υπόψη και αυτό.

 Κάτι που έχω παρατηρήσει ακόμα είναι ότι οι περισσότεροι παίρνουν από το blog μου μόνο ότι τους ενδιαφέρει ως πληροφορία ή γνώση και ταυτίζονται μόνο με αυτά που τους νοιάζουν και ταυτόχρονα προσπαθούν να με περιορίσουν μόνο στο στενό πλαίσιο ενδιαφερόντων τους.

Λυπάμαι παιδιά αλλά αυτό δεν μου αρέσει!

 Μην προσπαθείτε στην σκέψη σας να με περιορίσετε σε κουτάκια και να με κάνετε να ζω εκεί μέσα και μόνο. Το ίδιο άτομο που θα αναλύσει με μαθηματικά την μελισσοχωρίτικότητα περιοχών είναι το ίδιο άτομο που θα γράφει ποίηση ή θα μιλάει για τα στολίδια της Θεσσαλονίκης και τα Street Art της καθώς και για τους τζιχαντιστές στην Μέση Ανατολή, ή θα περιγράφει τι μανίκι είναι να κόβεις ξύλα με πριονοκορδέλα και πόσο εύκολα μπορείς να χάσεις την ζωή σου και τα πάντα με την μελισσοκομία! Είμαι όλα αυτά! Μην γελιέστε! Μην προσπαθείτε να με κρίνετε βάση μόνο μερικών αναρτήσεων που σας άρεσαν (ή δεν σας άρεσαν!) από όλο τον όγκο των αναρτήσεων μου.

 Για να με καταλάβετε κάπως θα πρέπει να διαβάσετε το σύνολο του έργου μου και έπειτα να καθίσετε απέναντι μου σε ένα τραπέζι και να συζητήσετε μαζί μου, να μάθετε το τι με κινεί, τι με συναρπάζει, τι με φοβίζει, ποιες είναι οι ελπίδες μου, τα όνειρα μου, τι αγαπώ, τι είναι αυτό το οποίο μου κλείνει τα μάτια μου τα βράδια και μου τα ανοίγει το πρωί. Αν δεν τα κάνετε αυτά δεν υπάρχει τρόπος ποτέ να με καταλάβετε. Για αυτό μην προσπαθείτε να με κρίνετε, να με λογοκρίνετε, να με περιορίσετε στα καλούπια που θέλετε εσείς.

 Απλούστατα δεν θα σας το επιτρέψω.

 Και επειδή είμαι και αγρίμι όποιο χέρι θα προσπαθήσει να με ορίσει όπως θέλει ο ιδιοκτήτης του να ξέρει ότι θα το αρπάξω με τα δόντια μου και θα το ξεριζώσω από τον ώμο του! Ακριβώς όπως κάνει κάθε αξιοπρεπής λύκος που σέβεται τον εαυτό του!

 Γνωρίζετε τα γραπτά μου, δεν γνωρίζετε εμένα! Ποτέ μην το ξεχάστε αυτό, ποτέ δεν θα σας αφήσω να το ξεχάστε αυτό!


Γρρρρρρρρρρ!!!!!

Χα χα χα.


Αυτάαααααααααααααααααααααααα!!!!

Οπότε μέχρι την επόμενη ανάρτηση........


Adios Amigos Locos



Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 1/12/2015

*Γιατί υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά σχέδια τενεκέδων μελιού καθώς και κουβάδες για μέλι στα αποθέματα σου? Μια καλή ερώτηση αυτή. Πάμε και στην ακόμα καλύτερη απάντηση. 

 Την εβδομάδα των Capital Controls  πριν το δημοψήφισμα η αγωνία μου ήταν τι θα γίνει με την αγορά μελισσοκομικών προμηθειών αν όλα πηγαίναν στραβά (με την αγορά μελιού δεν είχα καμία αγωνία, ήξερα ότι αν όλα πάνε στραβά δεν θα υπήρχε απλούστατα αγορά μελιού για χρόνια χα χα χα). Με το που έγινε το δημοψήφισμα και βγήκε το Όχι και όλοι σας πανηγυρίζατε (εκτός από το επιτελείο του πρωθυπουργού μαζί με τον πρωθυπουργό που μάλλον είχαν ψηφίσει Ναι, και φυσικά τον Βαρουφάκη γιατί κανείς δεν του είπε ότι σε λάθος άλογο πόνταρε χα χα χα) εμένα η μόνη μου σκέψη ήταν ότι πρωί πρωί Δευτέρας έπρεπε κατεπειγόντως να πάω να προμηθευτώ βάζα και τενεκέδες προτού εξαντληθούν τα αποθέματα γιατί μπορεί να μην υπήρχαν παραλαβές από το εξωτερικό για πολύ πολύ καιρό. Χαρακτηριστικά έλεγα "Διάβολε θα βγάλουμε φέτος μέλι και θα έρχονται οι γιαγιάδες να πάρουν μέλι από εμάς και θα τους το βάζουμε στις χούφτες τους γιατί δεν θα υπάρχουν βάζα ούτε για δείγμα!" Χα χα χα. 

 Οπότε Δευτέρα ξεκίνησα για να βρω βάζα και τενεκέδες. Στα βάζα δεν υπήρξε πρόβλημα και γέμισα το Vitara με βάζα για αρκετές εκατοντάδες κιλά μέλι, αλλά στους τενεκέδες υπήρχε πρόβλημα! Και δεν υπήρχαν πολλά αποθέματα και λόγου Capital Controls ήθελαν οι προμηθευτές τους μετρητά για να τα δώσουν στα καταστήματα (για αυτό και δεν υπήρχαν και αποθέματα! Με τις τράπεζες να μην δίνουν δεκάρα πίστωση, τα λεφτά στους λογαριασμούς να έχουν περιορισμούς στις συναλλαγές και τα ΑΤΜ να βγάζουν 60 ευρώ την ημέρα όλο το σύμπαν είχε πάει κατά διαόλου, φυσικά κάποιοι εξακολουθούσαν να πανηγυρίζουν! Αλλά οκ δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τότε που κατεβήκαμε από τα δέντρα χα χα χα). 

 Με αποτέλεσμά να αρχίζω να πηγαίνω από προμηθευτή σε προμηθευτή για να μπορέσω να σχηματίσω το απόθεμα από τενεκέδες (και αναγκαστικά και από κουβάδες κατάλληλους για μέλι, αλλά ακατάλληλους για την τσέπη! Χα χα χα) που θα τους είχα ως κύρια αποθήκη του μελιού μου. Έτσι προκύπτει η ανομοιογένεια στους τενεκέδες. 

 Αλλά ρε μπαγλαμάδες ήθελα τελικά να χτυπούσαμε μια χρεοκοπία (και επίσημη χρεοκοπία θέλω να πω χα χα χα), να μην υπήρχε καμία εισαγωγή από τέτοια μελισσοκομικά υλικά για μήνες, και να σας έβλεπα εσάς που ξέρετε να λέτε τα μεγάλα τα λόγια αλλά δεν ξέρετε πως λειτουργεί η αγορά και οι επιχειρήσεις που στο διάολο θα βάζατε το μέλι σας!!! Σε τάπερακια και σε παγουρίνο?!?!?! Χα χα χα. 

**Εδώ υπήρχε από φίλο μου ένα ενδιαφέρον ερώτημα στον μελισσοκόμο που έκανε τα παραπάνω ερωτήματα "Φίλε εμείς που δεν έχουμε την δικιά σου εμπειρία και κυψέλες που ισχυρίζεσαι ότι έχεις αλλά μπορέσαμε να καταλάβουμε τι αεριτζής ήταν αυτός που αναφέρεσαι, τον κράξαμε και μας έκανε επίθεση για αυτό όλο το μελισσοκομικό σύμπαν, εσύ που είσαι τόσο σπουδαίος μελισσοκόμος (όπως ισχυρίζεσαι) πως δεν τον πήρες χαμπάρι και τον είχες φίλο ενώ τώρα τον κράζεις?" Ενδιαφέρον ερώτημα που δεν υπήρξε για αυτό απάντηση! 

*** Θα με ρωτήσετε γιατί δεν τα έβγαλες από τα πεύκα ανάμεσα στα 2 χέρια του πεύκου? Πρώτον λόγου κόστους μετακίνησης (θα διπλασιαζόταν σχεδόν!). Και δεύτερον και κυριότερο λόγου αυτής της αριθμητικής. Ο τρύγος του πρώτου χεριού μου πήρε 4 ημέρες (μόνο να τρυγηθούν τα πατώματα όχι οι γονοφωλιές και τα μονά, και φυσικά δεν μιλάμε για απολέπισμα και ξεμέλιασμα εδώ, μόνο τρύγος στα πλαίσια). Για να τα βγάλω από τα πεύκα ήθελα 7 δρομολόγια με τρέιλερ (δυστυχώς έβρεχε εκείνη την εποχή και στον διαλυμένο χωματόδρομο πολύ δύσκολα δεν θα κολλούσε μεγάλο φορτηγό, το μόνο πλεονέκτημα που έχει το Vitara με την τετρακίνηση) δηλαδή μια συνεχόμενη εβδομάδα να βγάζω μελίσσια, επίσης για να τα ξαναφέρω στα πεύκα για το δεύτερο χέρι θα χρειαζόμουν ακόμα 7 δρομολόγια. Δηλαδή 18 ημέρες στο πήγαινε έλα για Χαλκιδική σε ένα παράθυρο 21 ημερών ανάμεσα στα 2 χέρια του πεύκου! 

 Δηλαδή κάνω 4 συνεχόμενες ημέρες τρύγο (γιατί αλλιώς θα έπρεπε να μεταφέρω διπλές ατρύγιστες κυψέλες, που ακόμα και αν μπορούσα να τις σηκώσω τα 7 δρομολόγια θα γίνονταν 14 μάνι μάνι, για σκεφτείτε το γιατί!),αμέσως να κάνω για συνεχόμενες 7 ημέρες μεταφορά από 19 κυψέλες (16 στο τρέιλερ + 3 μέσα στο αμάξι), να τις αφήσω 3 ημέρες στον Σοχό και μετά με την σειρά που της έφερα να της ξαναπήγαινα πίσω (σύστημα FIFO χα χα χα) για 7 ακόμα συνεχόμενες ημέρες. Δηλαδή θα έμεναν στον Σοχό για να ξαναγονεύσουν 10 ημέρες (οι 7 της μεταφοράς + 3 του κενού ανάμεσα στις μεταφορές). Και αυτά αν με επέτρεπε ο καιρός και κυρίως η κούραση (γιατί θα έπρεπε να κάνω άλλα 4.500 χιλιόμετρα σε 21 ημέρες φορτώνοντας και ξεφορτώνοντας κυψέλες). 

 Αυτό είναι το πλήρες πρόβλημα? Μήπως ξεχάσαμε τίποτα? Όχι ε? Δεν ξεχάσαμε τίποτα? Το απολέπισμά? 100 όροφοι με πλαίσια πότε θα τους απολέπιζα? Πότε όλα αυτά θα τα ξεμέλιαζα? Θα βρεθεί κανένας να πει ότι θα έκανα την μεταφορά το πρωί και το απόγευμα θα απολέπιζα και θα ξεμέλιαζα? Πόσες μέρες θα το έκανα αυτό προτού με τσακίσει η κούραση και σκοτωνόμουν στις μεταφορές γιατί θα με έπαιρνε ο ύπνος στο τιμόνι?   

 Και επειδή έχουμε και επαγγελματίες κριτικούς μελισσοκόμους σας προλαβαίνω εδώ και απαντώ πριν το ρωτήσετε. Όχι δεν θα μπορούσα να πηγαίνω με το τρέιλερ να παίρνω 19 κυψέλες την φορά, να βγάζω τον χωματόδρομο και να τις φέρνω στην άσφαλτο για να φορτώνουμε εκεί το φορτηγό! Γιατί έτσι θέλει 6 δρομολόγια για να γεμίσει ένα φορτηγό που παίρνει 110-120 κυψέλες αλλά θέλεις περίπου 45 λεπτά με μια ώρα για να μπεις μέσα στο δάσος με το τρέιλερ, να φορτώσεις τις κυψέλες στο τρέιλερ, να τις δέσεις, να βάλεις και κυψέλες μέσα στο Vitara, να βγεις από το δάσος, και να λύσεις, να ξεφορτώσεις το τρέιλερ, και να φορτώσεις το φορτηγό. Δηλαδή όλη αυτή η διαδικασία θα έπαιρνε από 5 έως 6 ώρες. Μαζί με το πάνε έλα στην Χαλκιδική (3 + 3 ώρες) και το ξεφόρτωμα (άλλη 1 ώρα) στο μέρος που θα ξεχειμωνιάσουν όλη η μετακίνηση θα έπαιρνε 12 με 13 ώρες. 

 Και δυστυχώς ενώ τους φορτηγατζίδες τους δίνεις 200 ευρώ για την μεταφορά (+ 50 ακόμα για ένα άτομο + 40 για να πας και εσύ με το Vitara) σου φέρονται σαν να σου κάνουν και χάρη! Και όταν το δρομολόγιο ξεπερνά τις 8 ώρες τους βλέπεις να κατεβάζουν μια προβοσκίδα μέχρι κάτω, οπότε αν πας να τους πεις κοιτά θα φάμε τουλάχιστο 12 ώρες (στην πραγματικότητα αν την βγάλεις και με 13 ώρες πάλι καλά να λες! Χα χα χα) θα γίνουν δύο πράγματα, είτε θα σου πούνε κατέβαζε 400 ευρώ (δηλαδή όσα θα κάψεις σχεδόν για να τα πας μόνος σου τα μελίσσια + τις τροφές για τον μήνα Δεκέμβριο!) είτε θα σου πούνε "Α! Να δεν με βολεύει εκείνη την ημέρα" και δεν θα τον ξαναδείς !!! Χα χα χα . Άλλο πράγμα είναι να έχεις δικό σου φορτηγό (ή έστω ενός φίλου σου) και άλλο να έχεις ένα μισθωμένο φορτηγό.

 Επίσης άλλο είναι να έχεις ένα μελισσοκόμο να σε βοηθά στις μεταφορές (άτομο που και θα ξέρει τι να κάνει αν όλα πάνε στραβά αλλά και θα αντέξει 30-40 τσιμπήματα μέσα σε μερικά λεπτά) και άλλο να έχεις ένα μη μελισσοκόμο να σε βοηθά σε μεταφορές (που θα πανικοβληθεί αν ανοίξει ξαφνικά μια κυψέλη και θα πάθει αλλεργική αντίδραση αν μέσα σε μια μέρα για πρώτη φορά στην ζωή του μαζέψει μια ντουζίνα τσιμπιές από τις τσαούσες μας). 

**** Θα μου πείτε ότι κάθε χρονιά δεν θα αγοράζεις φορτηγό ρε μεγάλε! Ναι πράγματι δεν θα αγοράζω κάθε χρονιά ένα φορτηγό, αλλά την επόμενη χρονιά πες θα αγοράσω άλλες 100 κυψέλες για να φτάσω τις 300. Την μεθεπόμενη χρονιά θα αγοράσω ένα ημιαυτόματο απολεπιστήριο (για αυτόματο ούτε σκέψη!!!) και ένα δεύτερο μελιτοεξαγωγέα με προγραμματισμό (γιατί με περισσότερες κυψέλες θα χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για να τρυγίσεις που μπορεί να μην τον έχεις). Μια ακόμα χρονιά παρακάτω θα χρειαστώ ψυκτικό θάλαμο, ένα θερμοθάλαμο, ένα δεύτερο αποθηκευτικό χώρο καθώς θα αρχίζω σιγά σιγά και να αρχίζω να αντικαθιστώ τις πρώτες κυψέλες που θα δείχνουν μεγάλη φθορά, και πάει λέγοντας η κάθε χρονιά. Κάθε επιχείρηση χρειάζεται διαρκώς επενδύσεις για να αναπτυχθεί (και για να γίνεται η αντικατάσταση του συντελεστή εργασίας με τον συντελεστή κεφάλαιο). 

 Επίσης μια δυο ακόμα λεπτομέρειες που σας ξεφεύγουν εδώ. Πρώτον η χρονιά ήταν καλή μελισσοκομικά. Θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερη οπότε όλη η παραπάνω παραγωγή δεν θα υπήρχε και τότε όχι μόνο δεν θα μπορούσε να γίνει επένδυση σε κεφάλαιο αλλά θα φτάναμε και στο επίπεδο είτε να κοπεί δραστικά το Μπάτζετ για τα μελίσσια ή για τον μελισσοκόμο. Και το Μπάτζετ για τα μελίσσια δεν κόβεται!!!! Οπότε ο Νοων νοείτο! 

 Δεύτερον όλη αυτή η παραγωγή είναι δυνητικό και μόνο χρήμα, όσο είναι στην αποθήκη δεν είναι χρήμα, θα πρέπει να πωληθεί για να γίνει χρήμα. Και μέχρι να γίνει αυτό θα υπάρχει ένα υπαρκτό πρόβλημα χρηματοροών και ρευστότητας αν οι πωλήσεις δεν ακολουθήσουν τον προβλεπόμενο ρυθμό. 

***** Παιδιά αυτή την θεώρηση την είχανε στον 18ο αιώνα οι εκφραστές του οικονομικού φιλελευθερισμού σχετικά με τους φτωχούς. Ότι είναι υπεύθυνοι για την φτώχεια τους γιατί αντί να δουλεύουν σκληρά κάθονται και απολαμβάνουν την ζωή τους (πως μπορείς τώρα να απολαύσεις μια ζωή μέσα σε στερήσεις και μιζέρια ποτέ δεν το διευκρίνιζαν!) Μάλιστα για τους λάτρεις της κλασικής λογοτεχνίας αυτή την άποψη ο Κάρολος Ντίκενς την βάζει να την εκφέρει ο Εμπενίζερ Σκρούτζ στο βιβλίο του "Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" (A Christmas Carol in Prose: Being a Ghost Story of Christmas). Μου κάθεστε και κατακρίνετε τους Νεοφιλελεύθερους, τις ιδέες τους και τις τακτικές τους, αλλά δεν αντιλαμβάνεστε ότι υιοθετείτε τις πιο απαίσιες (και σιχαμερές) από τις απόψεις τους!!!  

 Προσέξτε! Νέα παιδιά είσαστε και έχετε τέτοιες απόψεις, όταν θα μπορέσετε να σταθείτε ακόμα καλύτερα στα πόδια σας οικονομικά καθώς θα μεγαλώνετε και θα γίνετε όλο και περισσότερο κωλοπετσωμένοι και σκληροί (πεπρωμένο φυγείν αδύνατον χα χα χα) αναρωτιέμαι τι απόψεις θα έχετε τότε? "Α!!!! Η οικονομική κρίση του 2008! Ποία Κρίση? Μια μαλακία και μισή! Ήταν εκεί μερικοί μαλάκες, κοντά στο ενάμιση εκατομμύριο (1.500.000) που συνεννοήθηκαν όλοι μαζί να την αράξουν γιατί δεν γούσταραν να δουλεύουν, και γαμιώταν μέρα νύχτα να ψωλαρίζουν στις καφετερίες!" Χα χα χα. Φροντίστε να έχετε τέτοια μυαλά στα γεράματα σας και θα έρθω ρε κερατάδες να σας στοιχειώσω σαν τον Σκρούτζ!!!!! Χα χα χα. 

6 σχόλια:

  1. Στο είπα την εποχή που πρωτοτρακαραμε στο γαμοδιαδικτυο. Είσαι όαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Θοδωρή, κουβέντες σαν αυτές από άτομα που τα εκτιμώ βαθιά είναι όλη η ανταμοιβή που χρειάζεται για να συνεχίσω αυτή την παλαβομάρα μου μέσα στο μελισσοκομικό σύμπαν.

      Διαγραφή
  2. Όπως εμείς συνεχίζουμε στο πολιτικό ;)
    Μέχρι να ξεκαθαρίσει ποιοι όντως είναι οι παλαβοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποτέ μην σταματάς να κυνηγάς ότι πιστεύεις, ποτέ μην αμφισβητείς το δίκιο σου, ποτέ μην προδίδεις τα πιστεύω σου, ποτέ μην απογοητεύσεις τον εαυτό σου. Όρθιος μόνο στάσου απέναντι σε όλους, ακλόνητος και αλύγιστος απέναντι στον Κόσμο ολάκερο, αρκεί να ξέρεις ότι αυτό που κάνεις είναι αυτό που θέλει η καρδιά και η ψυχή σου.

      Διαγραφή
  3. Και πως προλαβαίνεις ρε μεγάλε και γράφεις τόσο μεγάλα κείμενα με τόσα μελίσσια και τόσα χιλιόμετρα; Εεεε; εεε;;; εεε;;;;
    ΥΣ. Πρέπει να δεις τα δικά μου δοχεία.... σαν χριστουγενιάτικο δέντρο είναι χε χε.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βαγγέλη.

      Μα είναι απλό!

      Έχω έναν να μου γράφει τις αναρτήσεις και έναν να μου προμηθεύει το μέλι, πάω και βγάζω φωτογραφίες από ξένες κυψέλες και δανείζομαι για κανένα τεταρτάκι τα απολεπίσματα από άλλους μελισσοκόμους για να βγάλω μουράτες φωτογραφίες, και φυσικά κλέβω καφέ πλαστελίνη από τα ανίψια για να την παρουσιάσω ως πρόπολη. Εγώ κάνω το πιο δύσκολο έργο από όλα να απαντώ στα σχόλια εδώ και στο Facebook!

      Χα χα χα.

      Χριστουγεννιάτικο δέντρο! Ανυπομονώ να το δω στις φωτογραφίες προφίλ σου!

      Διαγραφή