Και επειδή έχουμε καιρό να παρουσιάσουμε ανιχνεύσεις καιρός να δημοσιεύσουμε μια ανίχνευση που έκανα στις 30/8/2016 (σαν να τις καθυστερείς πολύ τις δημοσιεύσεις Αρκούδι? Τι τρέχει? Άρχισε να γίνεται δύσκολο και να δουλεύεις με τόσες κυψέλες και να κρατάς πλήρως ενημερωμένο το blog σου? Χα χα χα).
Μια ανίχνευση που έγινε στο δάσος Φλαμουρίου (Μακράν Μπουρού - Μακρύ βουνό στην τοπολαλιά της περιοχής-) και στο Φυτώριο Φλαμουρίου - Κατάληψη Τερηδόνα και θα παρουσιαστούν σε 4 μέρη για να είναι ευκολότερο το άνοιγμα των αναρτήσεων μια που το φωτογραφικό υλικό είναι τεράστιο από την συγκεκριμένη ανίχνευση.
Έναυσμα ήταν για αυτή την ανίχνευση η εξόρμηση μου στην περιοχή με ένα γνωστό μου ορειβάτη και η μετέπειτα δική μου ανίχνευση για να αποτυπώσω το κάθε τι που βρήκα ενδιαφέρον σε αυτή. Τα σέβη μου και τις ευχαριστίες μου και στον Σταύρο Σαράπη που ήταν η αφορμή για αυτή την ανίχνευση στην καρδιά του δάσους.
Μερικά λόγια πρώτα από όλα για το δάσος Φλαμουρίου. Πρόκειται για ένα τεράστιο δάσος που εκτείνεται από τα βορειοανατολικά του Νομού Θεσσαλονίκης μέχρι βαθιά στον Νομό Σερρών -Κερδύλια όρη-, ένα τεράστιο και παρθένο δάσος τόσο κοντά σε σημαντικά αστικά κέντρα της χώρας μας (Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα). Η ανίχνευση μας θα μας οδηγήσει από τον Σοχό, μέσα στην καρδιά του Δάσους και στο εγκαταλελειμμένο χωριό Φλαμούρι, μέχρι το χωρίο Χωρούδα λίγο έξω από την Όσσα (και κοντά στον Λαγκαδά -15 χιλιόμετρα μακριά-).
Επίσης αυτή την σειρά αναρτήσεων - ανιχνεύσεων θα την εντάξω στην σειρά του blog Πολιτισμός του Ξύλου (βλέπετε συνδέσμους στο τέλος των αναρτήσεων) γιατί θεωρώ ότι ανήκουν πλήρως σε αυτή.
Μια ανίχνευση που έγινε στο δάσος Φλαμουρίου (Μακράν Μπουρού - Μακρύ βουνό στην τοπολαλιά της περιοχής-) και στο Φυτώριο Φλαμουρίου - Κατάληψη Τερηδόνα και θα παρουσιαστούν σε 4 μέρη για να είναι ευκολότερο το άνοιγμα των αναρτήσεων μια που το φωτογραφικό υλικό είναι τεράστιο από την συγκεκριμένη ανίχνευση.
Έναυσμα ήταν για αυτή την ανίχνευση η εξόρμηση μου στην περιοχή με ένα γνωστό μου ορειβάτη και η μετέπειτα δική μου ανίχνευση για να αποτυπώσω το κάθε τι που βρήκα ενδιαφέρον σε αυτή. Τα σέβη μου και τις ευχαριστίες μου και στον Σταύρο Σαράπη που ήταν η αφορμή για αυτή την ανίχνευση στην καρδιά του δάσους.
Μερικά λόγια πρώτα από όλα για το δάσος Φλαμουρίου. Πρόκειται για ένα τεράστιο δάσος που εκτείνεται από τα βορειοανατολικά του Νομού Θεσσαλονίκης μέχρι βαθιά στον Νομό Σερρών -Κερδύλια όρη-, ένα τεράστιο και παρθένο δάσος τόσο κοντά σε σημαντικά αστικά κέντρα της χώρας μας (Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα). Η ανίχνευση μας θα μας οδηγήσει από τον Σοχό, μέσα στην καρδιά του Δάσους και στο εγκαταλελειμμένο χωριό Φλαμούρι, μέχρι το χωρίο Χωρούδα λίγο έξω από την Όσσα (και κοντά στον Λαγκαδά -15 χιλιόμετρα μακριά-).
Επίσης αυτή την σειρά αναρτήσεων - ανιχνεύσεων θα την εντάξω στην σειρά του blog Πολιτισμός του Ξύλου (βλέπετε συνδέσμους στο τέλος των αναρτήσεων) γιατί θεωρώ ότι ανήκουν πλήρως σε αυτή.
Πολλά λόγια πάμε να δούμε τι έπιασε ο φωτογραφικός φακός του Αρκουδιού.
Και άποψη του Αγίου Χριστοφόρου (Κασά Μπουρού -Μικρό Βουνό-) από την πλευρά της Νέας Σεβάστειας. Οι φωτογραφίες με τίποτα δεν μπορούν να αναδείξουν την τρομερή ομορφιά της περιοχής!
Τύφλα να έχουν οι Άλπεις! Χα χα χα.
Και εδώ έχουμε μια υπερβολικά όψιμη κορομηλιά (τζάνερο, μπουρνέλο) που κανονικά θα έπρεπε να καρπίσει τον Ιούνιο αλλά σαν να μας ξεχάστηκε λίγο η συγκεκριμένη.
Ομορφιά!
Και είναι μόλις μερικά χιλιόμετρα μακριά από την Σαλονίκη. Θα μου πεις βέβαια ότι είναι και λιγότερο από 10 χιλιόμετρα από τον Σοχό αλλά οι κάτοικοι του το επισκέπτονται μόνο μια φορά τον χρόνο (Πρωτομαγιά) και άμα!
Και ένα από τα κουτσούρια που μέχρι πριν λίγα χρόνια ο Αρκούδας τα έβγαζε με το σφυρί του (βαριό) για καύσιμη ύλη στο τζάκι του χα χα χα.
Με καλές καιρικές συνθήκες μπορείς να δεις εκεί πίσω μέχρι και την κορυφή του Άθω (Άθωνος? Καλύτερα?)
Και τσάπουρνα (prunus spinosa) ! Ότι πρέπει για μαρμελάδες, λικέρ, και smoothies (ε καλά το τελευταίο δεν ξέρω αν στέκει και τόσο με την στυφή και ξινή γεύση που έχουν χα χα χα)
Γιομάτος ο τόπος με αυτά!
Και φυσικά βατόμουρα (Καπίγκες στην Τοπολαλιά χα χα χα)
Και εδώ έχουμε την κάρπωση του Κραταιγού (Crataegus), εντυπωσιακή!
Ενώ εδώ έχουμε ένα μικρό φιλαράκο που είχα ξεχάσει να τον εντάξω στο φωτογραφικό υλικό της ανάρτησης του blog Mελισσοκομικό Sex !
Και εδώ έχουμε Κυνόροδα (Γουσγκουντούκι ή Κουσκουντούκι στην τοπολαλιά! Δεν μπορείτε να πείτε! Εύηχη η γλώσσα αυτού του τόπου είναι! Χα χα χα) δηλαδή τους καρπούς της Αγριοτριανταφυλλιάς (Rosa canina).
Και φυσικά όλα τα παραπάνω έχουν εκτός από διατροφική χρήση και θεραπευτική (να ψάξετε τι κάνει το κάθε τι! Σιγά μην σας τα δώσω και αυτά στο πιάτο! Χα χα χα).
Και εδώ έχουμε μερικούς Έλληνες ψηφοφόρους! Χα χα χα.
Και αρχίζουμε πλέον να μπαίνουμε βαθιά στο δάσος όπου βλέπουμε να υπάρχουν πεύκα από την μία πλευρά του δρόμου και βελανιδιές από την άλλη. Και φυσικά υπάρχει μια φυσική διαδικασία που μπορεί να πετύχει ένα τέτοιο απόλυτο διαχωρισμό. Και αυτή ονομάζεται άνθρωπος! Χα χα χα.
Πεύκα!
Τα βλέπετε?!?!?
Τα λιγουρεύεστε?!?!?!
Δύο @ρχίδια θα πάρετε όμως από μέλι!!! Χα χα χα.
Κάποτε δώσανε επιδοτήσεις στους μελισσοκομικούς συνεταιρισμούς για να τα μπολιάσουν με τον εργάτη του Πεύκου, απλώς δεν σκέφτηκαν ότι ήταν το λάθος είδος πεύκου για αυτή την δουλειά! Χα χα χα.
Άχρηστα πεύκα! Ούτε γραμμάριο μέλι να δίνουν τα αναθεματισμένα! Αντί να πάω 300 χιλιόμετρα πάνε έλα για πευκόμελο στην Χαλκιδική, να κάνω 15 χιλιόμετρα τοποθέτηση σε αυτά και να είμαι μετά ιστορία όλο το καλοκαίρι ότι και καλά ξεσκιζόμαστε στην δουλειά στην μελισσοκομία! χα χα χα.
Και τσούππππ να και το Σοκ!
Τεράστιοι σοροί από κομμένα πεύκα!
Που τα κόβουν οι επαγγελματίες ξυλοκόποι αφού τους έχει δώσει άδεια (και τεμάχια εκμετάλλευσης) το δασαρχείο της περιοχής. Στην αρχή θεώρησα ότι αποτελούν ξυλεία για καύση και σκέφτηκα "Αν φτάσανε ακόμα και στην περιοχή μας να καίνε αυτό το άχρηστο ξύλο (Το πεύκο προκαλεί προβλήματα στις καμινάδες λόγου του ρετσινιού που έχει, δεν το χρησιμοποιούν πολύ εδώ ως καύσιμη ύλη γιατί υπάρχουν πολύ καλύτερα ξύλα για αυτό, μεσές, οξιά, πουρνάρι. Αντίθετα στην Χαλκιδική στο πρώτο πόδι βλέπω ότι το χρησιμοποιούν για αυτό τον σκοπό μαζικά, αλλά φυσικά εκεί δεν έχει και τίποτα άλλο να κάψεις εκτός από πεύκα και ελιές!) τότε έχουμε πρόβλημα με την υλοτόμηση στην περιοχή μας!" αλλά σε μετέπειτα συζητήσεις που είχα με παιδιά σχετικά με τον χώρο μου είπαν ότι μπορεί και να τα χρησιμοποιούν για χαρτοπολτό και όχι για καύσιμη ύλη (Τα πεύκα της περιοχής μας τα χρησιμοποιούν ήδη και για τηλεφωνικούς στύλους)
Όποια και να είναι η χρήση τους είναι απογοητευτικό να βλέπεις την μαζικότητα της κοπής!
Και για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης!
Εμφανές το άδειασμα του δάσους λόγου υλοτόμησης, αν και μπορεί απλώς να κάνουν "αραίωση" της περιοχής (κόβοντας ένα μέρος από τα δέντρα για να αναπτυχθούν τα άλλα, ή γιατί εμφάνισαν ασθένειες κάποια δέντρα από αυτά και προσπαθούν να περιορίσουν μια εξάπλωση της ασθένειας στα άλλα, αυτά οι δασάρχες τα ξέρουν καλύτερα).
Και ξανά ένα μέτρο σύγκρισης!
Όποιος και να είναι ο λόγος της υλοτόμησης η εικόνα είναι απογοητευτικότατη!
Και οι σωροί των κομμένων ξύλων συνεχίζουν για χιλιόμετρα.
Και εδώ έχω μια παλιότερη φωτογραφία με το Vitara μου από την ανάρτηση του blog Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ (Οικονομία και οικολογία) σε μια παρόμοια τοποθέτηση! Για να θυμούνται οι παλιότεροι αναγνώστες του blog, και για να μαθαίνουν οι νεότεροι, ότι ο οικολογικός προσανατολισμός του συγγραφέα αυτού του blog είναι και μόνιμος και η ενασχόληση με αυτόν διαρκής!
Και στο συγκεκριμένο σημείο η ανίχνευση συνεχίζεται πεζή για να δούμε και το μέγεθος της κοπής ("σφαγής" το άλλο ρήμα που μου πέρασε από το μυαλό!) από κοντά.
Αποδεκατισμός!
Δύσκολο θέαμα για να το χωνεύσεις από κοντά, μια ακόμα φορά που οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αποδώσουν το μέγεθος του γεγονότος ("καταστροφής" η άλλη λέξη που γυρνά διαρκώς στο μυαλό μου!).
Και εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος της ανίχνευσης στο Δάσος Φλαμουρίου, στην επόμενη ανάρτηση θα έχουμε την συνέχεια της ανίχνευσης μέσα στο εγκαταλελειμμένο χωρίο Φλαμούρι και οι επόμενες δύο θα επικεντρώσουν ξεχωριστά στο Φυτώριο Φλαμουρίου - Κατάληψη Τερηδόνα. Αλλά αυτά είναι πράγματα που θα τα δούμε παρακάτω. Φτάνει τόσο θα μου πάθετε τίποτα με τόση φύση στις οθόνες σας χα χα χα.
Παρακάτω θα παραθέσω τις αναρτήσεις της σειράς Ο Πολιτισμός του Ξύλου για να έχουμε μια πληρέστερη άποψη της σημασίας του περιβάλλοντος μας καθώς και των έντονων πιέσεων που δέχεται καθημερινά από εμάς και των κινδύνων που διατρέχει διαρκώς.
Σειρά αναρτήσεων Πολιτισμός του Ξύλου.
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση....
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 8/9/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου