Και μια που φροντίσαμε για το ξεχειμώνιασμα των μελισσιών μας (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος -Κατασκευάζοντας πλαίσια περιορισμού κυψέλης (πλαίσια με φελιζολ) και Και μπαίνουμε δυναμικά μελισσοκομικά στο 2025 ) ήρθε και η ώρα να ξεχειμωνιάσει και ο μελισσοκόμος σε μια χρονιά που ο χειμώνας δείχνει τα δόντια του, και υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα είναι σαν τους παλιούς (κακούς και άσχημους) χειμώνες που στοιχειώνουν τις θύμησες μας, και στενάζανε τις τσέπες μας. Ας είναι καλά ότι μπαίνουμε σε χρονιές El Ninia που προβλέπονται να είναι ψυχρότερες από τις χρονιές El Ninio που βιώσαμε μέχρι τώρα.
Οι προβλέψεις των μετεωρολόγων βγήκανε σωστές, και όσο και εάν το Σάββατο είχαμε ένα τέλειο καιρό για Γενάρη η Κυριακή που ξημέρωσε μας βρήκε στις αρχές μιας χιονοθύελλας, που συνεχίζεται ως σήμερα Δευτέρα που γράφω αυτή την ανάρτηση με διαρκώς δριμύτερο ρυθμό και ήδη στην περιοχή του Σοχού έχουμε διακοπές των δρομολογίων του ΚΤΕΛ από τον Λαγκαδά, όπως και κλείσιμο των σχολείων της περιοχής μας.
Κρύο άγριο και δεν το σκέφτεσαι καν, σήμερα ευκαιρία να ανάψω το τζάκι μετά από χρόνια (δεν δουλεύω πλέον την σόμπα μια που λερώνει υπερβολικά με κάπνα στο σημείο που μπαίνει το μπουρί στον τοίχο, και αναγκάστηκα να βάψω ολόκληρη την κρεβατοκάμαρα που είναι η σόμπα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Όταν σε πιάνουν οι νοικοκυροσύνες - Αποκατάσταση μελισσοκομικού υπόστεγου) οπότε δεν σκοπεύω να την ξαναδουλέψω και να πάει χαράμι όλος αυτός ο κόπος που έκανα για να βάψω την κρεβατοκάμαρα).
Να δω επίσης και τι λέει ως ξύλο το πεύκο που έφερα και το έκανα καύσιμη ξυλεία για το τζάκι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Οι Northmen και η περηφάνεια για τις Φραντζέσκες τους ), όσο είναι ακόμη νωπή η ανάμνηση του τεμαχισμού τους, και της εξάντλησης που μου έφερε αυτή η διαδικασία, για να μπορώ να αξιολογήσω εάν αξίζει το πεύκο (και η διαδικασία μετατροπής του σε καύσιμη ύλη) ως καύσιμη ύλη, ή όχι.
Ταυτόχρονα να δώσω και λίγο την οπτική που έχουμε εμείς που έχουμε μια πιο συχνή φθορά με τον χιονιά, και τους χειμώνες του βορρά, και το πόσο μας ξενίζει το ότι οι Νότιοι έχουν μια πιο ανάλαφρη, και εξωπραγματική, οπτική όσο αφορά τα παραπάνω.
Και για αυτό παραθέτω και την σημερινή ανάρτηση στο προφίλ μου στο facebook επάνω στο πόσο με παραξενεύει η παραπάνω οπτική τους.
"Η Μαρία η Αναγνωστοπούλου, το ξανθό μωράκι (μωράκι αφού πλέον έκανε ίσια την μυτούλα, και έβαλε μεγάλα στητά και πλαστικά βυζιά) στην εκπομπή που έχει με τον Προτοσάλτε στον Σκαι, τρελαίνεται με τις φωτογραφίες με τα χιόνια, και πειράζει τον δημοσιογράφο που κάνει ρεπορτάζ στην Φλώρινα (που έκανε 3 ώρες για να πάει από τα Γιαννιτσά στην Φλώρινα από την Εγνατία! Πίκρα! Χα χα χα) λέγοντας του "Λες ότι οι Βόρειοι είναι "συνηθισμένοι" στα χιόνια, και στον χειμώνα, αλλά δεν βλέπω καμία κίνηση στους δρόμους! Όλοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους!"!!!
Ουχ ουχ ουχ ουχ ξανθό μωράκι που είσαι για ξεπουπούλιασμα κάτω από τα παπλώματα!!!!
Χα χα χα.
Ρε Νότιοι πόσο σπάνια βλέπετε χιόνια εκεί κάτω?
Τι παράξενες ιδέες έχετε για τον χειμώνα και τις χιονοθύελλές?
Χιόνια βλέπετε μόνο στην Αράχοβα, όταν τα παιδιά από τα βόρεια προάστια με τα λεφτά του Ντάντυ δίνουν 400 ευρώ την βραδιά για τα μπάγκαλοους-σπηλιά για να πάνε για ξεσκί με τα ξανθά μωράκια σαν την Μαρία?
Εάν αυτή είναι η επαφή σας με τα χιόνια τότε ναι, τα χιόνια είναι κάτι διασκεδαστικό και απολαυστικό!
Αλλά αν τα τρως κάθε χρονιά στην μάπα, έχεις βαρβάτους χειμώνες προβληματικότατους, ξοδεύεις τα τρελά σου για να τους βγάλεις απλώς με ζέστη (ναι καλάαααα!), τότε ξέρεις ότι οι χειμώνες δεν είναι κάτι το καλό!
Αναγκαίο ναι!
Αλλά καλό όχι!
Πρωί πρωί, να πας να βγάλεις το σκυλί από το λεβητοστάσιο που τρέμει το καημένο από το κρύο (και είναι τσομπανόσκυλο με διπλό τρίχωμα!), να πας να φέρεις μέσα στο βρωμόκρυο σε 3-4 διαδρομές ξύλα για το τζάκι, να τα βάλεις φωτιά για να σπάσεις λίγο το κρύο, να γεμίσει το δωμάτιο με καπνό, να πας κάτω στο φορτηγό να το βάλεις μπροστά, να μην γυρνάει καν η μίζα, να λες "Ωχχχχχ είτε είναι απλώς κρύα η μπαταρία και δεν αποδίδει, είτε είναι 100 και βάλε ευρώ ζημία για κανένα δυναμό πάλι", να πηγαίνεις στο εργαστήρι να κόψεις ένα τεράστιο κομμάτι ύφασμα από το τόπι υφάσματος που έχεις, για να το βάλεις στην φωλιά του σκυλιού ως ενίσχυση στο άλλο ύφασμα που έχεις ήδη βάλει μπας και είναι πιο ζεστή και να μην υποφέρει το καημένο, και να τροφοδοτείς αβέρτα με ξύλα το τζάκι και σε κάθε άνοιγμα του εξωτερικού γυαλιού του να εισχωρεί αβέρτα καπνός στο δωμάτιο!
Τι νομίζεις ξανθό μωράκι?
Θα βγω μετά στους δρόμους για να "χαρώ το χιόνι" καθώς θα δαγκάνω το καυλί μου στους -5 βαθμούς!
Τα ξανθά μωράκια μπορεί να πάνε τον χειμώνα για ξεσκί στην Αράχοβα, αλλά σε εμάς από τον Νοέμβρη μέχρι τον Απρίλη ο Χειμώνας μας ξεσκί!!!
Αχχχχχχ τυχερή είσαι που είναι καλός ο πλαστικός χειρούργος και σου έκανε καλή δουλειά, και στα μωράκια τα καλά δεν λέμε πολλά, πολλά, γιατί αλλιώς θα σε είχα ξεσκί και χωρίς να σε πήγαινα για να "χαρείς το χιόνι" στην Αράχοβα!
Χα χα χα."
Και ναι!
Στο προφίλ μου στο Facebook ο γραπτός μου λόγος εξακολουθεί να είναι καυστικότατος, αλλά το στιλ μου είναι πολύ πιο Αριστοφανικό! Δεν έχω και ιδιαίτερο φρένο στο τι θα γράψω επίσης!
Χα χα χα.
Και αρχίζουμε με το "καμινάδιασμα" στο στήσιμο των ξύλων του πεύκου, για να υπάρχει καλή ροή του αέρα ανάμεσα τους για να λαμπαδιάσουν εύκολα όταν πας να τα βάλεις φωτιά. Κόλπα δύσκολα, που κάνουμε εμείς οι Ινδιάνοι εις τας δυτικάς Ινδίας!
Και λαμπαδιάζει με το πρώτο (φυσικά τα έχεις περιλούσει και με πετρέλαιο!), εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα πήρε το πεύκο φωτιά, τεράστιο πλεονέκτημα (και αντίστοιχα τεράστιο μειονέκτημα όταν η φωτιά είναι μέσα σε ένα πευκοδάσος). Μου προκάλεσε έκπληξη αυτό το γεγονός, και μου θύμισε τις τελευταίες χρονιές που παίρναμε δημοτικά ξύλα από τον Δασικό συνεταιρισμό του χωρίου μας, τα οποία δεν έπαιρναν με τίποτα φωτιά (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κάτεργο ), και αυτό με οδήγησε να αγοράζω μόνο εμπορικά ξύλα από τους ξυλέμπορους του χωριού μας, ακριβότερα μεν, λειψά επίσης από μερικούς από αυτούς, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν πυρίμαχα και ανέξικαυστα όπως οι τελευταίες παρτίδες από τον Δασικό συνεταιρισμό (Ανήλια? Τελείως φρέσκα? Δεν ξέρω! Αλλά το να αγοράζεις 12-16 τόνους ξύλο και να μην έχεις θέρμανση γιατί δεν μπορούσαν τα ξύλα να πάρουν φωτιά, και μάλιστα μέσα σε ξυλολέβητα, πάει πολύ! Ποτέ ξανά ξύλα από αυτούς!).
Εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα παίρνουν φωτιά τα πεύκα! Και τα πλεονεκτήματα τους σε σχέση με ξύλα όπως η βελανιδιά, ή η ελιά, και η οξιά, τελειώνουν ακριβώς εδώ!
Όσο αφορά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους όπως η διάρκεια καύσης τους, και η φλόγα που δίνουν, το πόρισμα είναι τελείως καταδικαστικό! Μάπα!
Είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα καίγεται το πεύκο!
Ξύλα τριών δρομολογίων με τον κουβά για ξύλα της σόμπας που είναι καύσιμη ύλη για δύο τουλάχιστον μέρες στην σόμπα (με ξύλο κυρίως βελανιδιά και λίγη οξιά) στο τζάκι κάηκαν σε 4 μόνο ώρες!
Απίστευτο!
Ναι το τζάκι καίει πολύ περισσότερο ξύλο από την σόμπα (ναι το δέχομαι ξερό το μισό, και παραπάνω, από το ξύλο του πεύκου, αλλά και πάλι είναι τεράστια η κατανάλωση του) αλλά πλέον μιλάμε για κατανάλωση που έχει ένας ξυλολέβητας!
Τα ξύλα που έκοψα στην ανάρτηση για τον τεμαχισμό του πεύκου ήταν περίπου 4 πλήρη οικοδομικά καρότσια, σε φρέσκο ξύλο είναι περίπου 300 κιλά αυτό σύμφωνα με το φόρτωμα μου (75 κιλά max το καρότσι), αυτό είναι 2-3 ημέρες ξύλα για ξυλολέβητα (ναι αλλά ο ξυλολέβητας με αυτή την ποσότητα ζέστανε δύο σπίτια, και ένα μαγαζί, όχι απλώς "έσπαζε" το κρύο μέσα σε ένα σπίτι!) και 8-10 μέρες για σόμπα.
Έτσι όπως το κόβω θα είναι περίπου δύο μέρες για το τζάκι! Απίστευτο! Εάν κάποιος μου πουλούσε αυτή την ποσότητα ξύλο και το διαπίστωνα αυτό το γεγονός θα τον είχα μετά για απατεώνα! Ευτυχώς το ξύλο το απέκτησα με "ψώνια" στο πευκοδάσος (γιατί τα κόψανε τα πεύκα, και κανένας απολύτως δεν καταδέχθηκε να πάρει τα κομμένα ροδέλια για να τα μετατρέψει σε καυσόξυλα, και πλέον καταλαβαίνω πλήρως το γιατί! Δεν πρόκειται να ξαναμφισβητήσω τους υλοτόμους της περιοχής μας που περιφρονούν πλήρως το πεύκο και δεν ασχολούνται καθόλου με αυτό! Έχουν απόλυτο δίκιο, προβληματικό στην κοπή του, μάπα και ως καυσόξυλό! Δεν αξίζει απλώς! Μην αγοράζετε πεύκο σαν καυσόξυλο! Ξεφτιλιζέ ξύλο τελείως! Χα χα χα).
Επίσης δεν δίνει και τόσο πολύ θερμότητα αν αναλογιστείς την ταχύτατη κατανάλωση του! Φλόγα βγάζει, θερμότητα αξιόλογη δεν βγάζει. Βγάζει όμως μια πανάλαφρη στάχτη σαν ηφαιστειακή τέφρα, που με το που ανοίγεις το τζάμι του τζακιού εκτοξεύεται από αυτό και μένει για πολύ ώρα στον αέρα για να φτάσει σε όλα τα σημεία του σαλονιού για να το λερώσει!
Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να καθαρίσεις το σαλόνι από την τέφρα? Θα έρθεις αύριο να μαζεύεις στάχτη από 100-150 κιλά ξύλου που θα έχει μαζευτεί στο τζάκι, και θα πρέπει να την απομακρύνεις πριν ανάψεις για την επόμενη μέρα το τζάκι?
Και μετά από τέσσερις ώρες (στις 3 το απόγευμα) αναγκάστηκα να ξανακατεβώ για να φέρω ξύλα, μια που τα ξύλα που έφερα το πρωί ήδη έχουν καταναλωθεί. Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να κουβαλήσεις μερικές δεκάδες κιλά ξύλα την κάθε φορά, να τα ανεβάσεις στο σπίτι, για να τροφοδοτούμε το τζάκι που τα καίει με ρυθμό πολυβόλου?
Και πλέον ξέροντας το πόσο γρήγορα καίει το πεύκο, φέρνω την διπλάσια ποσότητα ξύλου από αυτή που έφερα το πρωί!
Το κόβω αύριο να έχει τελειώσει το πεύκο (Αν ήξερα ότι αυτά τα ξύλα θα κρατούσαν μόνο για δύο μέρες δεν θα έτρωγα μια μέρα για να τα μεταφέρω στο φορτηγό μου, και στο σπίτι μου, και να τα τεμαχίσω, και να τα ντανιάσω! Ακόμη και χωρίς κανένα κόστος δεν αξίζει ο κόπος για όλα τα παραπάνω!), και μετά θα αρχίσω να καίω πιο φυσιολογικά ξύλα όπως βελανιδιά και οξιά, αλλά και ξύλα που τα έκοψα καθώς κάνω κηπουρική με το αλυσοπρίονο στον κήπο μου, όπως δάφνη, κερασιά, ελιά κ.α. (σας χρωστάω μια ανάρτηση "Πιάνοντας το μη μελισσοκομικό κόστος από το λαιμό" για να σας εξηγήσω το τι ακριβώς θυσιάζεις για να έχεις τα λίγα έξτρα χρήματα για να επενδύσεις σε κεφάλαιο που υποκαθιστά την εργασία, που σας παρουσιάζω στις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog. Ναι αυτό σας το χρωστώ, αλλά δεν θα το παρουσιάσω ακόμη! Αλλά πρέπει, γιατί κάποιοι από εμάς, τους μελισσοκόμους πρώτης γενιάς, ότι το κάνουμε το κάνουμε από το υστέρημα μας, τις στερήσεις και θυσίες μας, ούτε μας έχει χαρισθεί από τους γονείς μας, ούτε έχουμε επιδοτηθεί για αυτό (μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον, για να δούμε τι πουλιά πιάνουμε εάν έχουμε και εμείς ένα τέτοιο αβάντζο, όπως είχαν κάποιοι άλλοι στο παρελθόν, και στο παρόν), ούτε έχουμε αβέρτα χρηματικά διαθέσιμα, ή πρόσθετα εισοδήματα, πολλαπλάσια από τα εισοδήματα μας στην μελισσοκομία! Υπομονή! Όταν θα φτάσω στο επίπεδο της μελισσοκομικής επιχείρησης που θέλω, και ονειρεύομαι, θα σας πω ακριβώς το τι ακριβώς θυσίασα, τι ακριβώς στερήθηκα, τι ακριβώς έκοψα από την ζωή μου για να το πετύχω! Υπομονή!).
Και από ότι βλέπετε η χιονόπτωση συνεχίζεται, και ο κήπος πλέον είναι μέσα στο χιόνι που όσο πάει και συσσωρεύεται περισσότερο.
Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να καθαρίσεις τους διαδρόμους από το χιόνι, όπως και τις σκάλες, για να μην κινδυνεύουμε να αρπάξουμε καμία τούμπα και σπάσουμε κανένα κόκκαλο?
Όπως και το χιόνι αυξάνεται στην καρότσα.
Και το ερώτημα είναι εδώ Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να φτυαρίσεις το χιόνι από την καρότσα, για να μην λιώσει αργά, αργά, επάνω στην καρότσα και να συνεχίζει να διαλύει σιγά, σιγά, τα ήδη φθαρμένα ξύλα της καρότσας?
Και φυσικά το Τ4 δεν παίρνει μπρος και την δεύτερη φορά που πήγα να το βάλω μπρος το μεσημέρι, γιατί δεν χτυπούσε καν η μίζα, οπότε στάνταρ πλέον θέλει μηχανικό (πιθανότατα ηλεκτρολόγο αυτοκινήτων είτε για τις ασφάλειες του, είτε για την καλωδίωση του, είτε για το δυναμό του, με το κόστος να ανεβαίνει όλο και περισσότερο ανάλογα την περίπτωση).
Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να τσοντάρεις για να κάνω την βλάβη στο Τ4? Ή μόνο θα χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα?
Χα χα χα.
Εμείς είμαστε από μεγάλο τζάκι (Ουτζάκ στα Σοχινά! Χα χα χα).
Δεν έχει καν τελειώσει η ανάρτηση και έχω ήδη ταΐσει 4 φορές το τζάκι! Ούτε MG-3 πολυβόλο να ήταν χα χα χα. Τουλάχιστον το πεύκο έχει μια ιδιαίτερα γλυκιά μυρουδιά όταν καίγεται (υπερβολικά γρήγορα!). Ας του το δώσω και αυτό στα πλεονεκτήματα του.
Οπότε αυτή είναι μια "χαλαρή" μέρα ξεχειμωνιάσματος ενός μελισσοκόμου του βορρά. Ενός ιδιότροπου γέρο παράξενου που τολμάει να μην χαίρεται με το χιόνι και τον χειμώνα! Τι να πούμε? Παγοκολόνες βόρειοι, που δεν ξέρουν να χαίρονται τις μικροαπολαύσεις της ζωής! Δωριείς! Τι να πεις! Χαμένα κορμιά!
Χα χα χα.
Σειρά αναρτήσεων Πολιτισμός του Ξύλου.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 13/1/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου