Καιρό δεν έχουμε να δημοσιεύσουμε μια ανάρτηση της σειράς Ο δρόμος έχει την δικιά του ιστορία με θεματολογία τα Graffiti και τα Street Art της Θεσσαλονίκης (και του ευρύτερου μητροπολιτικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης)?
Οπότε σήμερα αυτό θα είναι το θέμα αυτής της ανάρτησης. Μια ανίχνευση που είχε γίνει δίπλα στην Σωληνουργία Χίτζου (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I , Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol II , Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III ) στις 24-1-2018, και με την ευκαιρία επισκέφτηκα και το συγκρότημα σχολείων (4ο και 13ο Νηπιαγωγείο, 4ο Δημοτικό, 2ο Γυμνάσιο, 2ο Λύκειο) που βρίσκεται ακριβώς από δίπλα από το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο όπου υπάρχουν πολλά Street Art, σε πολύ καλό επίπεδο μάλιστα μπορώ να προσθέσω.
Οπότε χωρίς πολλές, πολλές, σάλτσες ώρα να σας τα παρουσιάσω και σε εσάς, ένα ακόμα ταξίδι μέσα στην τέχνη του δρόμου.
Και αφού έχουμε μπει μέσα στον προαύλιο χώρο του σχολείου και έχουμε καταστεί αυτομάτως εξωσχολικοί αρχίζει η ανίχνευση μας στους καμβάδες που αποτελούν οι τοίχοι των σχολείων.
Ωραίο!
Τι να σημαίνει για κάποιον η συγκεκριμένη ημερομηνία?
Και η πέμπτη πτέρυγα των ανδρικών φυλακών Κορυδαλλού!
Μα τι παράξενος συνειρμός αυτός!!
Πως μου ήρθε?
Χα χα χα.
Μμμμμμ!
Καλό!
Ξανά το ίδιο όνομα μέσα στην καρδιά.
Teenage mutant ninja turtles!
Πολύ ωραίο!
Τούρτα γενεθλίων για 24α γενέθλια?
Καλό και αυτό, τι υπονοεί?
Ψυχές που πετάνε μακρυά?
Ούπς!!!
11-12-2015 Καλό παράδεισο!?!?
Κάποιος πέθανε και τα Street Art είναι αφιερωμένα σε αυτόν?
Κάποιο από τα παιδιά που "γράφουν" στους δρόμους?
Και έχουμε δει ακόμα ένα παρόμοιο Graffiti στο εργοστάσιο Χίτζου που γράφει "καλό ταξίδι" (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I), υπονοεί το ίδιο γεγονός?
Ψιλομουδιασμένος και αρκετά σαστισμένος συνεχίζω την ανίχνευση με ένα κόμπο όμως στο λαιμό και ένα σφίξιμο στο στομάχι, πόσα επίπεδα μηνυμάτων κρύβουν τελικά αυτές οι μικρές ιστορίες πάνω στους τοίχους?
Και το σφίξιμο εξακολουθεί, και δεν μπορώ να εκτιμήσω σωστά την δουλειά των παιδιών που παρουσιάζεται μπρος στα μάτια μου, σαν γροθιά στο στομάχι μου ήταν τα προηγούμενα.
Και για ακόμα μια φορά ο Κασμ δείχνει ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από καλλιτέχνες που εκθέτουν την τέχνη τους σε μουσεία (ακόμα ένα τέτοιο διαμαντάκι έχει κάνει μεταγενέστερα στο δίπλα εργοστάσιο ο συγκεκριμένος, δείτε ανάρτηση Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III).
Και αυτό καλό.
Και αυτή την τεχνική την έχουμε συναντήσει πολλές φορές στις ανιχνεύσεις μας.
Και ώρα να αποδράσουμε από το Αλκατραζ!
Και ο επόμενος στόχος μας.
2ο Περιφερειακό επιμορφωτικό κέντρο Θεσσαλονίκης (Π.Ε.Κ.)
Πολύ ωραίο!
Μου θυμίζει και εκείνη την γκόμενα σε εκείνη την Fake ταινία με εκείνα τα Fake βαμπίρ που έχουν στρας επάνω τους και εκείνους τους Fake λυκάνθρώπους που δεν έχουν πουκάμισα επάνω τους!
Χα χα χα.
Χμμμμμ!
2ο Λύκειο Πολίχνης.
Πραγματικά υπέροχο!
Κρίμα που δεν μπορούσα να μπω πιο μέσα για να το αποθανατίσω χωρίς κάγκελα μπροστά του!
Και ο επόμενος στόχος μας.
Και εδώ φαίνεται το πόσο κοντά στα σχολεία ήταν αυτή η ανοιχτή πληγή και εστία μολύνσεως το εργοστάσιο της Σωληνουργίας Χίτζου.
Είπαμε υπέροχο!
Του αξίζει ακόμα μια ματιά.
Για να δούμε και τι έχουμε και εδώ.
Hip Hop.
Κασμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ!
Χα χα χα.
Ούπςςςς!
Τι έχουμε εδώ?
Κάποιοι μου φαίνεται δημιουργήσανε ολόκληρες τοιχογραφίες εδώ!
Προφανέστατα και με άδεια από τις αρχές του Σχολείου (και όχι μόνο!).
Αμαννννν!
Σε χρυσωρυχείο πέσαμε!
Και με θεματολογία προεφηβική.
Προφανέστατα είναι Δημοτικό αυτό.
Καλό.
Και παντού υπάρχει και ένας Αρκούδας!
Χα χα χα.
Μπράβο ρε Κάσμ! Παλίκαρος!
Και ένας βομβίνος δίπλα στο περιστέρι.
Και ναι, Δημοτικό, και μάλιστα το 4ο Δημοτικό Πολίχνης.
Υπέροχα, από νωρίς να γίνονται κοινωνοί της τέχνης του δρόμου τα παιδάκια, υπέροχα αρχικά ερεθίσματα προορισμένα να χτίσουν υπέροχες προσωπικότητες και πολίτες.
Εύγε!
Ωραίο!
Με τέτοιο σχολείο θα έχεις και όλη την διάθεση του Κόσμου για να κάνεις μάθημα.
Πραγματικά πολύ όμορφη και αξιοθαύμαστη προσπάθεια, μακάρι όλα τα σχολεία να ήταν έτσι. Εάν επενδύσουμε πραγματικά στην παιδεία των νέων Ελλήνων υπάρχει μόνο πιθανότητα αλλαγής και σωτηρίας για αυτόν τον ξεχασμένο από τον Θεό και τους ανθρώπους τόπο.
Τελευταίες ματιές στο σχολικό συγκρότημα και νοιώθω τον φιλόλογο να ξυπνά μέσα μου για να την πει σε κάποιον. Τι "Καρατάσου Hood" ρε μαιμούνια? Το δίπλα στρατόπεδο ονομάζεται "Καρατάσιου"βρε σκατιάριδες!!!! Αχχχχ θα σας πνίξω!!!
Και εδώ τελειώνει και αυτή η ανάρτηση που με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Μια σκοτεινή συνειδητοποίηση σχετικά με το τι μπορεί να εκφράζουν πολλά από τα Street Art που εμείς που τα κοιτάμε ως περαστικοί βρίσκονται τελείως έξω από την σφαίρα της αντίληψης μας. Αλλά και ταυτόχρονα μια αχτίδα αισιοδοξίας καθώς σε ακόμα ένα σχολείο δόθηκε το ελεύθερο οι τοίχοι του να ομορφαίνουν με την τέχνη των παιδιών του δρόμου, ένα κομμάτι σύγχρονης αστικής τέχνης που γίνεται "περιουσία" τόσο νεαρών μυαλών που θα τους διαμορφώσει τα ερεθίσματα τους, την αισθητική τους, και εν τέλει όλο τον χαρακτήρα τους.
Νιώθω ξαφνικά μια ελαφρά γαλήνη, υπάρχει ακόμα ζωή και σπίθα σε αυτό το κουφάρι πολιτισμού και κοινωνίας που μετέχουμε.
Έσω αισιόδοξοι.
Υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό
Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου