Μια ανάρτηση με χρονοκαθυστέρηση αυτή. Αφορά τον πέμπτο τρύγο της χρονιάς και πιθανότατα θα δημοσιοποιηθεί μετά τις μεταφορές των κυψελών έξω από τα πεύκα. Δυστυχώς ο φόρτος εργασίας είναι τέτοιος αυτή την εποχή και οι καθυστερήσεις στις εργασίες που αφορούν τους τρύγους και τις μετακινήσεις άκρως επικίνδυνες (για τα μελίσσια) που ορισμένοι συμβιβασμοί πάνω στην λειτουργία αυτού του blog είναι αναγκαίοι και επιβεβλημένοι.
Βλέπετε αρκετοί μελισσοκόμοι ορμώμενοι από την ικανοποιητικότατη νεκταροέκκριση που είχαν φέτος τα ρείκια (σουσούρες) κράτησαν τα μελίσσια τους για μεγάλο διάστημα εκεί και τα φέρνουν με καθυστέρηση στα πεύκα (και ξεχνούν ότι τα πεύκα δίνουν συνήθως σε καθορισμένα διαστήματα 21 ημερών αν δεν είναι παρδαλό το πεύκο, με αποτέλεσμα να φέρνουν πολύ δυνατά και άκρως επιθετικά μελίσσια σε μέρη όπου τα ήδη υπάρχοντα μελίσσια είναι εξαντλημένα και η μελιτοέκκριση μπορεί να κοπεί απότομα -κάτι που φέτος έγινε-, οπότε? Οπότε αυξημένος κίνδυνος λεηλασιών, κάτι που παρατηρήθηκε σε ένα διπλανό μελισσοκομείο από το δικό μου που τα μελίσσια του δεν βγήκαν από τα πεύκα ανάμεσα στα δύο χέρια του πεύκου), οπότε είναι μονόδρομος η έξοδος από τα πεύκα των μελισσιών μου πριν γίνει κανένα "ατύχημα" (ναι έτσι ονομάζεται η απληστία των άλλων πλέον χα χα χα). Οπότε και οποιοδήποτε άλλη εργασία (είτε στο μελισσοκομικό εργαστήρι είτε στο blog) αναγκαστικά θα μείνει πίσω μέχρι να γίνουν οι μετακινήσεις έξω από τα πεύκα.
Μετά από αυτή την διευκρίνηση πάμε πάλι πίσω στο θέμα μας.
Ο τελευταίος τρύγος της χρονιάς τελείωσε και αυτός. Ένα τριήμερο τρύγων μέσα στα πεύκα με ικανοποιητικότατα αποτελέσματα. Αλλά επίσης και ένα ιδιαίτερα επίπονο τριήμερο τρύγων μια που είχε μόλις κόψει τελείως το πεύκο με αποτέλεσμα οι κοπελιές μου να με φιλοδωρούν με αρκετά πύρινα φιλιά σε κάθε κυψέλη που τρυγούσα. Μάλιστα από τα πολλά τσιμπήματα την πρώτη ημέρα τρύγων στην επιστροφή να έχω συμπτώματα δύσπνοιας (στην αρχή το ενεργειακό ποτό που ήπια πριν ξεκινήσω μου ανέβασε τον μεταβολισμό λόγου της καφεΐνης με αποτέλεσμα να μην την νιώθω τόσο έντονα την δύσπνοια, καθώς όμως περνούσε η άμεση επίδραση της καφεΐνης όλο και γίνονταν πιο έντονα τα συμπτώματα της δύσπνοιας και ο νους μου όλο να υπολογίζει πιθανότητες και αποστάσεις. Είμαι πιο κοντά στο κέντρο υγείας των Νέων Μουδανιών ή της Κασσάνδρειας? Πιο κοντά στα Νέα Μουδανιά ή στον Πολύγυρο? Απέχω λιγότερο από το κέντρο υγείας του Σταυρού ή του Πολύγυρου? Να συνεχίζω για Σοχό που έχει κέντρο υγείας ή πάω προς Σταυρό μετά την Ρεντίνα? Τελικά μόλις έφτασα στον Σοχό πήρα ένα αναβράζων Παναντόλ (το κόκκινο, το ισχυρο) όχι γιατί πονούσα αλλά γιατί έχει και αυτό καφεΐνη στην σύνθεση του. Φυσικά και δεν υπήρχε περίπτωση να πάρω από μόνος μου πιο δραστικά φάρμακα που μόνο γιατρός-καρδιολόγος επιτρέπεται να σου χορηγήσει! Τελικά όλα κύλισαν ομαλά και θα υπάρχω για πολύ καιρό να σας βασανίζω με τις τρέλες μου χα χα χα).
Εκτός από υπερβολικά επίπονο αυτό το τριήμερο ήταν και υπερβολικά κουραστικό. Βλέπετε είμαστε στα τέλη της μελισσοκομικής χρονιάς και η κούραση έχει συσσωρευτεί σε υπερβολικό βαθμό πάνω στα σώματα μας μήνα με τον μήνα (του δικού μου σώματος αλλά και κάθε άλλου επαγγελματία μελισσοκόμου που έχει να δουλέψει με μερικές εκατοντάδες κυψέλες) λόγου της έντονης μελισσοκομικής δραστηριότητας που είχε προηγηθεί. Έτσι ενώ στον προηγούμενο τρύγο (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μελισσοκομική Κόλαση) μπορούσα μέρα με την μέρα να αυξάνω τον αριθμό των κυψελών που τρυγούσα ώστε να προλάβω να τελειώσω σε 4 συνεχόμενες ημέρες τρύγων, σε αυτόν τον τρύγο αντίθετα μείωνα μέρα με την ημέρα τον αριθμό κυψελών που μπορούσα να τρυγήσω λόγου της αθροιστικής κούρασης όλης της μελισσοκομικής χρονιάς γενικά, και των συνεχόμενων ημερών τρύγων ειδικά.
Οπότε ο συνδυασμός μερικών δεκάδων τσιμπημάτων κάθε ημέρα (πολλά το πρωί και το απόγευμα και λιγότερα το μεσημέρι που ανέβαινε λίγο η θερμοκρασία*) μαζί με την κούραση δημιούργησαν ένα αξέχαστο τριήμερο μέσα στα πεύκα. Ένα τριήμερο που δίνει μια άλλη διάσταση στην κοστολόγηση του μελιού μου με κριτήρια διαφορετικά από τα οικονομικά (αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι όταν κάποιος πάει να διαπραγματευτεί την τιμή του μελιού σου ώστε να κατεβάσει την τιμή πιθανότατα ενδόμυχα η πρώτη σου σκέψη είναι να του πετάξεις το μονόκιλο βάζο του μελιού στο πρόσωπο του χα χα χα).
Έχετε το και αυτό στο νου σας οι νεότεροι μελισσοκόμοι όταν κοστολογείτε το μέλι σας. Η παραγωγή μελιού είναι μια κουραστική, επίπονη**, και επικίνδυνη εργασία (και όχι μόνο για τις μέλισσες χα χα χα) και όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίζονται στην κοστολόγηση της παραγωγής σας. Μην σκοτώνετε το προϊόν σας όσο και αν σας πιέζουν για αυτό τα υπόλοιπα μέρη της συναλλαγής μιας αγοραπωλησίας (λέγε με αγοραστή χα χα χα).
Μερικές λεπτομέρειες πάνω σε αυτό τον τρύγο που φαίνονται και στις φώτο (κολλάζ) που ανέβασα.
Σε μια επισήμανση ενός φίλου μου ότι φορτώνω το φορτηγό μου υπερβολικά εμπροσθοβαρή και ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιώ όλη την καρότσα για το φόρτωμα η απάντηση μου είναι η εξής: Για να φορτώσεις όλη την καρότσα θα χρειασθείς τουλάχιστο 16 κυψέλες (+τα αντίστοιχα πατώματα). Ναι αλλά οι κυψέλες που έχεις δεν είναι άπειρες, κάθε χρονιά προσπαθώ να γεμίζω με μελίσσια όσο το δυνατό περισσότερες (και να κάνω τα μελίσσια που είναι μέσα τους παραγωγικά) και να αφήνω λίγες μόνο για να τις χρησιμοποιώ για τους τρύγους βάζοντας 2-3 πατώματα επάνω τους με τρυγημένα πλαίσια. Για αυτό και το εμπροσθοβαρή φόρτωμα.
Επίσης ένα μέρος από τις κυψέλες που έχω απόθεμα είναι γεμάτες με τρυγημένα πλαίσια από τον πρώτο τρύγο στα πεύκα (και φέτος είχα ξεχωριστά τα τρυγημένα πλαίσια που είχαν γύρη (μερικές εκατοντάδες πλαίσια με γύρη) έτσι ώστε να τα βάλω αυτά πίσω στα μελίσσια που θα τρυγούσα, φέτος κάθε κόλπο που ήξερα και δεν ήξερα το χρησιμοποίησα για να επαναφέρω τον αριθμό μελισσιών που είχα και πέρσι όπως και να τα έχω στην ίδια δυναμικότητα -ή και περισσότερο- από τα περσινά. Και φυσικά το πέτυχα ποντικοί! Χα χα χα) που ελευθερώνονταν και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι αντίστοιχες κυψέλες στους τρύγους, για αυτό η φώτο από την τρίτη ημέρα τρύγων παρουσιάζει διπλές κυψέλες στην καρότσα και ένα πιο φυσιολογικότερο φόρτωμα του φορτηγού.
Κάπου εδώ τελειώνει και αυτή η ανάρτηση και σε λίγες μέρες θα ακολουθήσει μια ακόμα μελισσοιστορία από τις μεταφορές έξω από τα πεύκα (εκεί να δείτε πανηγύρι σχετικά με τα απρόοπτα της χα χα χα) όσο εγώ θα απομελώνω τα πλαίσια που τρύγησα στον πέμπτο και τελευταίο τρύγο της χρονιάς.
Όμως μέχρι τότε...........
Adios Amigos Locos
* Ήταν τόσο επιθετικές καθώς και ευρηματικές στις επιθέσεις τους οι μέλισσες που αναγκάστηκα να βάλω ανάμεσα στα πλαστικά γάντια μιας χρήσης που είχα στα χέρια μου και στα μανίκια του μελισσοκομικού μου τζάκετ ξυλοταινία για να μην μπορούν να μπαίνουν από το άνοιγμα που υπήρχε ανάμεσα τους στους καρπούς μου και στους πήχεις μου και να τσιμπούν αβέρτα.
**Το πιο επίπονο από όλα ήταν το ότι είχε κολλήσει το ραδιόφωνο του αμαξιού στον σταθμό 98 Radio North που έπαιζε διαρκώς σκυλολαικά!!!! Τέτοια κακοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας και κάθε κανόνα της στιχουργικής δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί να συμβεί! Χα χα χα. Είχαμε και εμείς στην εποχή μας γελοίους στίχους στην Λαϊκή μουσική σκηνή (Μείνε μαζί μου έγκυος γιατί είμαι πολύ φερέγγυος!) αλλά αυτά τα μαργαριτάρια που άκουσα αυτό το τριήμερο πραγματικά έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο! Στίχοι από άτομα με σοβαρή εγκεφαλική βλάβη για άτομα με βαριά εγκεφαλική βλάβη!!! Χα χα χα.
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 31/10/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου