UA-50457385-1

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I



Σήμερα θα κάνουμε μια ανάρτηση για το Graffiti και το Street Art στο (πρώην) στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Αυτή ήταν η αρχική τουλάχιστο πρόθεση αλλά καθώς περιηγούμουν (και έβγαζα φωτογραφίες για το αρχείο μας) μέσα στους χώρους του πρώην στρατοπέδου αποφάσισα να βγάλω μερικές φωτογραφίες και από τα κτήρια του για να έχουμε μια εικόνα της φθοράς που έχουν υποστεί με το πέρασμα του χρόνου και διάφορες καταστροφές που έχουν πάθει (πυρκαγιές) δεδομένου ότι παραχωρείται για 49 χρόνια στον ομώνυμο δήμο το στρατόπεδο από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης (από τα 289 στρέμματα του στρατοπέδου  25 πολεοδομημένα θα μείνουν στην κυριότητα του υπουργείου Εθνικής Αμύνης και 8 στρέμματα θα παραχωρηθούν στην Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. Τα υπάρχοντα κτήρια του στρατοπέδου έχουν χαρακτηρισθεί διατηρητέα και μέρος τους θα συντηρηθούν με ευθύνη του Δήμου και σε συνεργασία με την αρμόδια υπηρεσία νεωτέρων μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού).    

 Μια απόφαση παραχώρησης που μεν δικαιώνει τους αγώνες των κατοίκων των δήμων και τον τοπικών αρχών που περικλείουν το στρατόπεδο (που μάλιστα με συνένωση τους στα πλαίσια του Καλλικράτη αποφάσισαν να ονομαστούν και δήμος Παύλου Μελά για να ενισχύσουν το αίτημα τους να παραδοθεί το στρατόπεδο σε αυτούς για να το μετατρέψουν σε ένα μητροπολιτικό πάρκο και χώρο εκδηλώσεων για τους δημότες τους), αλλά είναι και αμφισβητούμενο από αρκετούς το γεγονός ότι η παραχώρηση είναι μόνο για 49 χρόνια και όχι μόνιμη. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, ίσως και όχι θα σας απαντήσω. Αλλά αυτό δεν είναι θέμα της ανάρτησης μας. 

 Αλλά πρώτα από όλα μια ιστορική αναδρομή σχετικά με το στρατόπεδο Παύλου Μελά. 

 Στρατόπεδο Παύλου Μελά. 

 Το 1881 με την αγορά 49 στρεμμάτων από την Σαφιγέ Χανούμ (από μια συνολική έκταση 573 στρεμμάτων και 2 ελβέκιων) δημιουργείται το στρατόπεδο από την Τουρκική Στρατιωτική Διοίκηση ( υπ΄αριθμών 24/1297/1881 του τούρκικου κτηματολογίου). Από τα έτη 1890 έως 1905 κατασκευάζεται ο στρατώνας πυροβολικού εκεί, όπου εξαιτίας του στρατοπέδου παίρνει το όνομα της η οδός που συνέδεε την Θεσσαλονίκη με τον Λαγκαδά και την Καβάλα ως Torcu Kislasi (του στρατοπέδου πυροβολικού). Τώρα ονομάζεται αυτή η οδός Λαγκαδά.

 Το 1912 με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης εγκαθίσταται στο στρατόπεδο ο Ελληνικός στρατός με μονάδες πυροβολικού και αεράμυνας και μετονομάζεται το στρατόπεδο σε Παύλου Μελά.

 Το 1931 το στρατόπεδο επεκτείνεται προς βορά για την δημιουργία πεδίου ασκήσεων των συνταγμάτων πυροβολικού (η έκταση κυρίως ήταν ιδιοκτησίας του Ιακώβ Σαούλ Μουδιάνο και ένα μικρό μέρος από μικροϊδιοκτήτες).

 Κατά την κατοχή το στρατόπεδο λειτουργούσε ως φυλακή και προθάλαμος εκτελέσεων από τους Γερμανούς. Οι εκτελέσεις γίνονταν στην δίπλα τούμπα (Τούμπα του Λεμπετ, πλέον έχει ισοπεδωθεί), επίσης δίπλα στο στρατώνα υπήρχε χώρος που διέμεναν όσοι ήταν να εκτοπισθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

 Στο στρατόπεδο στεγαζόταν υπηρεσίες και εγκαταστάσεις (όχι επί κατοχής! Χα χα χα) της 9ης Ταξιαρχίας υποστηρίξεως, στρατιωτικό ταχυδρομείο, υπηρεσίες του ΓΕΕΘΑ όπως στρατιωτικές φυλακές, Φρουραρχείο, Κέντρο διερχομένων, η 154 μοίρα βαρέος πυροβολικού, ΣΤΕΠ (σταθμός επειγόντων περιστατικών).

 Αρκετά με την  ιστορία πάμε να δούμε μερικά ακόμα στοιχεία σχετικά με το στρατόπεδο.

 Σύμφωνα τώρα με το «Στρατηγικό Σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης της Μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης» η αναλογία πρασίνου ανά κατοίκου στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης είναι 2,73 τ.μ.ανά κάτοικο όταν η ελάχιστη αποδεκτή αναλογία από τον Ο.Η.Ε. είναι 8-10 τ.μ. ανά κάτοικο. Σε περίπτωση που όλα τα στρατόπεδα της περιοχής του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης δοθούν για αστικά πάρκα θα διπλασιαστεί η αναλογία πράσινου ανά κάτοικο αλλά θα εξακολουθεί να είναι η μισή μόνο από την ελάχιστη αποδεκτή αναλογία από τον Ο.Η.Ε. 

 Οπότε και είναι άμεση προτεραιότητα τα στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης να δοθούν για τέτοιες χρήσεις και να μην οικοδοποιηθούν και χτιστούν και αυτά, αν θέλουμε να βελτιώσουμε το επίπεδο ζωής των κατοίκων αυτής της πόλης.

 ΠΗΓΕΣ

ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ

 Αυτά τα γενικά και τελείως ενδιαφέρουσα στοιχεία σχετικά με το στρατόπεδο, μερικές δικές μου τώρα παρατηρήσεις.

 Το στρατόπεδο (πρώην) είναι πραγματικά τεράστιο!!! Χρειάστηκα πάνω από 2,5 ώρες για να το γυρίσω και να το φωτογραφίσω και πραγματικά μου βγήκε η ψυχή (αυτό το λέει κάποιος που κάνει την διαδρομή Βαρδάρη - Αρέτσου και πίσω με τα πόδια και δεν έχει ιδρώσει καν!).

 Δεύτερο, πολύς κόσμος ήδη χρησιμοποιεί το στρατόπεδο για βόλτες (με ή χωρίς σκυλιά) και γυμναστική μια που όλες οι πύλες του είναι ανοιχτές (και είναι πάρα πολλές!! Υπερβολικά πολλές για στρατόπεδο!!!).

 Τρίτο, το επίπεδο εγκατάλειψης του πρώην στρατοπέδου είναι στο μέγιστο επίπεδο! Θα δείτε στο παρακάτω φωτογραφικό υλικό ότι τα περισσότερα κτήρια (που υποτίθεται είναι και διατηρητέα) είναι απλώς μερικοί όρθιοι τοίχοι (χωρίς καν σκεπές αρκετά από αυτά! Και μερικά μάλιστα με σημάδια εκτεταμένων πυρκαγιών!!!).

 Μερικές διευκρινήσεις πρώτα  πριν ξεκινήσουμε, το φωτογραφικό υλικό που έχω από την περιήγηση μου στο (πρώην) στρατόπεδο του Παύλου Μελά είναι πραγματικά τεράστιο σε αριθμό αλλά και σημασία. Δεδομένου ότι ήθελα να παρουσιάσω όσο το δυνατό περισσότερο από αυτό (αλλά δυστυχώς όλο δεν γίνεται! Είναι πραγματικά τεράστιο σε αριθμό φωτογραφιών που αναγκαστικά θα γίνει και μια επιλογή του τι θα βγάλω αν θέλω να μην γίνει απαγορευτικό το άνοιγμα των αντίστοιχων αναρτήσεων) αναγκάστηκα να σπάσω την αρχική ανάρτηση σε τρεις αναρτήσεις (με πολύ μεγάλο αριθμό φωτογραφιών και η κάθε μια!) στις όποιες θα υπάρχουν σύνδεσμοι για όλες τις άλλες αναρτήσεις. Επίσης για να κάνω οικονομία στον αριθμό φωτογραφιών που ανεβάζω ορισμένες από αυτές τις έκανα κολάζ φωτογραφιών για να μπορέσω να εξυπηρετήσω ταυτόχρονα και την ανάγκη να ανεβάσω όσο το δυνατό περισσότερες φωτογραφίες.

 Αρκετά!

 Πάμε να δούμε τι έχουμε και σήμερα.


 Μια λήψη από την οδό Λαγκαδά ή αλλιώς από την Torcu Kislasi χα χα χα. 


 Μια από τις πρώτες φωτογραφίες και το επίπεδο εγκατάλειψης των κτηρίων είναι εμφανές, αυτό που δεν είναι εμφανές με την πρώτη ματιά είναι ότι αυτά τα κτήρια είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τα κτήρια που είναι πιο βαθιά στο στρατόπεδο (το συγκεκριμένο κτήριο είναι προς την μεριά της Εκκλησίας). Στους τοίχους τους και ένα Graffiti για τα 40 χρόνια του ΚΝΕ-Οδηγητή και μια υπενθύμιση ότι οι χώροι του στρατοπέδου φιλοξενούν εδώ και πολλά χρόνια τα φεστιβάλ της ΚΝΕ όπως και πολλές ακόμα εκδηλώσεις (πχ το Αντιρατσιστικό φεστιβάλ, εκδήλωση "ΑΝΑΚΑΤΑ", Φεστιβάλ "Αναιρέσεις" κ.α.)


 Καλλιγραφία και Graffiti.





 Πολύ ωραία σύλληψη ο συνδυασμός της νεκροκεφαλής των πειρατών και της κασέτας κασετοφώνου. Για να μην ξεχνιόμαστε ότι η πειρατεία στην μουσική είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η μουσική. 


 Και τα κτήρια εξακολουθούν παρόλο που δεν είναι σε καλή κατάσταση να είναι σε πολύ καλύτερη από αυτά που θα δούμε παρακάτω.


 Σε αυτά τα κτήρια κάποιος έκανε και μια προσπάθεια να ασβεστώσει τους τοίχους για να μην φαίνονται τα Graffiti με αποτέλεσμα και να μην φαίνονται τόσο καλά και μην έχει καταφέρει και να τα σβήσει. Και Ηλίθιος και Άχρηστος ταυτόχρονα!!! Χα χα χα. 


 Ένας Θεός ξέρει μόνο τι σκεφτόταν όταν πήγαν να τα ασβεστώσουν!


 Δυστυχώς κάθε τι που μπορούσε να απομακρυνθεί έχει απομακρυνθεί, πόρτες παράθυρα και κουφώματα εξαφανιζόλ!


 Επόμενο κτήριο που είναι σε μια κατάσταση που θυμίζει τουλάχιστο κτήριο.








 Από εδώ ακόμα και τις λεκάνες της τουαλέτας σήκωσαν!


 Και ερχόμαστε σιγά σιγά στα κτήρια που έχουν ξεχάσει τι θα πει στέγη. Προφανέστατα θάλαμοι οπλιτών. 





 Και εδώ ένα θέαμα που δεν περίμενα να το δω. Μια παρέα ατόμων να παίζουν Κρίκετ!! Στην Θεσσαλονίκη!!! Προφανέστατα παιδιά από το Πακιστάν ή το Αφγανιστάν παίζουν στους χώρους του στρατοπέδου παιχνίδια που έχουν απήχηση στις χώρες τους. Μια προσπάθεια από το μέρος τους να διατηρήσουν στοιχεία της πολιτιστικής τους ταυτότητας. Και μια υπενθύμιση της πολυπολιτισμικότητας αυτής της πόλης διαχρονικά, που αλλάζουν μεν οι πρωταγωνιστές αλλά όχι ο χαρακτήρας της ως χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών και πληθυσμών.


 Και το θέαμα αρχίζει!


 Και το κτήριο από την μέσα πλευρά. Χωρίς στέγη φυσικά έννοιες όπως μέσα ή έξω έχουν λίγο διαφορετική σημασία χα χα χα. 





 Σαν να πέρασε όλο το στρατόπεδο από βομβαρδισμό από την εχθρική αεροπορία μοιάζει.

















 Ένα κτήριο που στην αρχή σε προϊδεάζει ότι θα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Αλλά τα φαινόμενα απατούν. 


 Πλακόστρωτα και παρτέρια με γρασίδι και δέντρα παντού.


 Αλλά η έλλειψη οροφής και εδώ είναι εμφανείς προτού καν μπεις στο κτήριο.


 Στο ισόγειο όροφο του κτηρίου οι καλλιτέχνες του δρόμου με το καλημέρα κάνουν αισθητή την παρουσία τους. 


 Προφανέστατα κτήριο που είχε σκοπό να στεγάσει γραφεία ή αποθήκες (μικρότεροι χώροι που δεν είναι κατάλληλοι για να στεγάσουν θαλάμους οπλιτών). 


 Στο πάτωμα έχει συγκεντρωθεί τσιμεντόσκονη και με την υγρασία αποτελούν ένα γλιστερό υπόστρωμα που σε κάνουν να είσαι υπερβολικά επιφυλακτικός σε κάθε βήμα σου (με λίγα λόγια την άρπαξα την τούμπα χα χα χα). 





 Το κτήριο έχει πάντως τις προϋποθέσεις αν ανακατασκευασθεί και αναπαλαιωθεί να δείχνει υπέροχο. 


 Στον πρώτο όροφο όμως η κατάσταση είναι δραματική! Η οροφή έχει καταρρεύσει και παντού υπάρχουν σπασμένα κεραμίδια και καμένα μαδέρια που συγκρατούσαν την οροφή. 


 Ούτε στο Στάλινγκραντ το 1943 τα κτήρια δεν ήταν σε τόσο τραγική κατάσταση!!! Το μόνο που τα σώζουν αισθητικά είναι τα Graffiti και τα Street Art. Το μεταποκαλυπτικό στιλ σε όλο το μεγαλείο του!


 Και εδώ έχουμε ένα εξώφυλλο από άλμπουμ Death Metal!! Χα χα χα.


 Καμένα δοκάρια παντού!


 Και εδώ η έκφραση The sky is the limit αποκτά νέο τελείως νόημα! Χα χα χα.





 Τουλάχιστο κάθε επιφάνεια των κτηρίων την χρησιμοποίησαν σαν καμβά τα παιδιά με τα Σπρέι.


 Υπέροχο!


 Και ωστόσο λίγοι μόνο μπορούν να τα δουν! Για αυτό είναι εδώ η Αρκούδα!














 Και ναι οι φήμες ήταν αληθινές πράγματι ο Αλέκος πίνει Μπάφο! Το αν παίζει και Pro δεν είμαι σίγουρος! Χα χα χα.  


 Φωριαμός για σάκους ιματισμού (λουκάνικα)?


 Είπαμε το σκηνικό Mad Max είναι διάχυτο παντού.


 Τσιμπήσετε και μια καλλιτεχνική φωτογραφία από τον αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ χα χα χα.


 Και όμως έχουν πολλές προοπτικές τα κτήρια αν τα συντηρήσουν καλά, θα δούμε στο μέλλον τι θα απογίνουν, αλλά είμαι απαισιόδοξος, χωρίς λεφτά λίγα μπορούν να γίνουν.

 Παίδες εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος της Σειράς Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά θα ακολουθήσουν ακόμα 2 (και θα έχουμε τους σχετικούς συνδέσμους για αυτές για την ευκολία σας) για να έχετε μια εικόνα και αυτής της τρέλας του Αρκούδα (Αμάν αυτό το παιδί!!! ¨Όπου δεν το σπέρνουν χώνεται διαρκώς! Χα χα χα).

Επίσης οι αναρτήσεις αυτής της σειράς ανήκουν και στην σειρά Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη.


Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I



Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII



 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος

Θεσσαλονίκη 14/6/2015



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου