Βροχερές
οι μέρες
βάλσαμο
στην ψυχή
της λύπης
οι ξέρες
δάκρυα
στην βροχή
βουρκωμένη
και η σιωπή
αναπάντητο
ακόμα το γιατί
μα τι
είπα πάλι, το άτιμο σκυλί
δαρμένο μου
από τις λέξεις γατί
βροχερές
οι μέρες
βάλσαμο
στην ψυχή
της λύπης
οι ξέρες
δάκρυα
στην βροχή
μικρό μου
γιαβρί κλαίς σιωπηλή
τα
δάχτυλα μου μια μικρή φωλιά
να σου
στεφανώνουν την μορφή
γαλήνεψε
και όλα θα πάνε καλά
βροχερές
οι μέρες
βάλσαμο
στην ψυχή
της λύπης
οι ξέρες
δάκρυα
στην βροχή
το στόμα
μου για πάντα φυλακή
τα δόντια
μου στομωμένα τώρα πια
δηλητήριο
να μην χύνουν στην πληγή
να μην σε
πονούν τα λόγια τα κοφτερά
βροχερές
οι μέρες
βάλσαμο
στην ψυχή
της λύπης
οι ξέρες
δάκρυα
στην βροχή
των
αντρών η άστοχη λαλιά
βουτηγμένη
μόνο στην αμυαλιά
άσε με να σου μιλώ μόνο με φιλιά
και με τα
γλυκά χάδια τα σιωπηλά
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 12/4/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου