Οι ανύπαρκτοι με τους ανύπαρκτους

 Καλά είναι κάποιοι ανύπαρκτοι να αντιληφθούν ότι δεν περιστρέφονται τα πάντα γύρω από αυτούς.

 Το τι θα πω εγώ με φίλους μου στο προφίλ τους δεν είναι αναγκαίο να έχει σχέση με το τι κάνουν αυτοί στην ζωή τους. Καλά είναι να πάψουν να έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους ώστε να νομίζουν ότι ο μόνος μας ο γκαιλές είναι να ασχολούμαστε με το κάθε παιδάκι που έχει μεγαλύτερη γλώσσα από μπόι.

 Το ότι δεν με ενδιαφέρει το αν ζουν ή αν έχουν πεθάνει μπορεί να τους ενοχλεί, αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό το γεγονός.

 Κάποιοι στην ζωή τους έχουν και άλλα πράγματα από το να δείχνουν το πόσο συμπλεγματικά άτομα είναι στο Facebook. Και ζωές έχουμε, και δουλειές έχουμε, και πολλές ακόμα ενασχολήσεις έχουμε.

 Χρόνο δεν έχουμε για να τον σπαταλάμε με τον κάθε τίποτα και τον κάθε πουθενά του Facebook.

 Τα κουβαδάκια σας, τα κόμπλεξ σας, το σκατοχαρακτήρα σας και τον πούλο από εδώ.

 Όσοι είναι στην λίστα των νεκρών δεν υπάρχει τρόπος να βγούν από αυτή.

 Οι ανύπαρκτοι με τους ανύπαρκτους. 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 31/8/2016

Δημιουργώντας αστικούς μύθους

 Σήμερα Τρίτη 30 Αυγούστου 2016 στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας δημιουργήθηκε ο παρακάτω αστικός μύθος:

 "Στρατιωτικός με κοτσίδα κουβαλούσε με φορτηγό σεντούκια γεμάτα με τουρκικές χρυσές λίρες!"

 Αν και εδώ υπάρχουν κάποια σημεία που ξενίζουν (Στρατιωτικός με κοτσίδα? Αλούρμου*!!! Χα χα χα).

 Ή μπορεί να έχει δημιουργηθεί μια παραλλαγή του παραπάνω αστικού μύθου που πάει κάπως έτσι: 

 "Μελισσοκόμος με κοτσίδα κουβαλούσε με φορτηγό σεντούκια γεμάτα με τουρκικές χρυσές λίρες!"

 Α γιασά! 

 Εδώ δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που να ξενίζει ένα λογικό άτομο! 

 Χα χα χα. 

 Τα πως, και τα γιατί, θα σας τα πω στο μέλλον, σε άλλες μελισσοιστορίες, μπροστά από την νυχτερινή φωτιά.

 Μέχρι τότε..........

 Adios Amigos Locos

*Αλούρμου = Αν είναι δυνατόν! Στα Τούρκικα (Μάλλον! Χα χα χα)

Λάζαρος "Ιντιάνα Τζόουνς" Μότσανος

Σοχός 30/8/2016

Και οι γλυκές απολαύσεις της ζωής συνεχίζονται

 Και ήρθε η ώρα για να βγει και το τρίτο μέλι της χρονιάς από τα δοχεία ωρίμανσης. Ένα ακόμα ανθόμελο, το κοκκινέλι μου. Ένας μεστός και δυνατός συνδυασμός τριφυλλιού, λυγαριάς, αγριορίγανης, βελανιδιού και μιας ακόμα ανθοφορίας που θα μου επιτραπεί να μην την κατανομάσω (Ιδιαίτερα Κόκκινο ε? Χα χα χα), ας μου επιτραπεί να γνωρίζω μερικά μυστικά και εγώ. Ένα ανθόμελο που ταιριάζει με τα βόρεια γευστικά γούστα όσο αφορά το μέλι. 

 Ένας ακόμα ικανοποιητικός τρύγος που μαζί με το προηγούμενο ανθόμελο που βγάλαμε (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Η γλυκιά ανταμοιβή των κόπων σου) θα μπορέσουν να καλύψουν την ζήτηση που έχουμε για τα ανθόμελα μας πλήρως. 

 Το επόμενο στοίχημα τώρα τα πεύκα, όπου ήδη έχουμε κάνει τοποθετήσεις. Σε μια δύσκολη χρονιά εξακολουθούμε να βγάζουμε τρύγους και αυτό έχει σημασία. 

 Οπότε στις επόμενες ημέρες θα αραιώσω την παρουσία μου στο προφίλ μου στο FB και στο blog μου μια που θα είμαι απασχολημένος με τους τρύγους του πεύκου (Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος). Αλλά θα προσπαθήσω κάθε τόσο να αναρτώ καμία ανάρτηση Hit and Run όταν θα ευκαιρώ μια που το απόθεμα αναρτήσεων που είχα έχει πια εξαντληθεί (και δεν υπάρχει περίπτωση να παρουσιάζω παλιές αναρτήσεις ως νέες!!!).


Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.......

Adios Amigos Locos





Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 28/8/2016

Απόδραση από το Ελλαδιστάν

 Σεμνά μαιμούνια!

 Το να χάνει κάποιος την δουλειά του είναι τραγικό είτε δουλεύει για την ΕΡΤ, είτε για το MEGA, είτε για τον Μαρινόπουλο, είτε για τις εκκενώσεις βόθρων «ο Αχόρταγος»!

 Ένα τέτοιο γεγονός του τσακίζει την ζωή, του σκοτεινιάζει το μέλλον του καθώς και της οικογενείας του, μειώνει τις προοπτικές του για μια ζωή αξιοπρεπή και δυσκολεύει αφάνταστα την επιβίωση του, καθώς και κάθε ενός που εξαρτάται οικονομικά (και όχι μόνο) από αυτό το άτομο.

 Επίσης διαλύει τον κοινωνικό ιστό γιατί σε συνθήκες απόλυτης οικονομικής στασιμότητας όπως αυτές που ζούμε τώρα η μόνη σοβαρή επιλογή για επαγγελματική αποκατάσταση που έχει κάποιος συνήθως συνοδεύεται και με την ταυτόχρονη μετανάστευση του μακριά από την χώρα μας.

 Το να χάνονται επίσης αυτές οι θέσεις εργασίας και να μην αναπληρώνονται είναι τραγικότατο για την Εθνική οικονομία, είτε είναι του Ιδιωτικού τομέα (το 95% των απωλειών θέσεων εργασίας συνολικά τα τελευταία χρόνια) είτε του Δημοσίου τομέα.

 Κάθε οικονομία είναι ένα κλειστό σύστημα, και το κάθε τι μέσα σε ένα κλειστό σύστημα επηρεάζει όλα τα άλλα μέρη αυτού του συστήματος.

 Μην χαίρεστε αν χθες, σήμερα, αύριο, κάποιος χάσει την δουλειά του ή αναγκαστεί να αφήσει την χώρα μας για να επιζήσει ή για να βρει ένα καλύτερο μέλλον, μόνο και μόνο γιατί ανήκει σε διαφορετικό «στρατόπεδο» από αυτό που έχετε τεθεί εσείς λόγου ιδεολογίας, επαγγέλματος, γνωριμιών, ή και απλής τύχης.

 Και καλό χαρακτήρα δεν δείχνει αυτή η συμπεριφορά και νοοτροπία, αλλά ούτε και υψηλή νοημοσύνη!

 Είναι σαν να βρίσκεστε στο μέσο ενός πολύ πυκνού δάσους που το διαπερνά ένας μόνο δρόμος και από στις δύο εισόδους/εξόδους του δρόμου να υπάρχουν 2 εστίες φωτιάς που κινούνται προς το κέντρο του δάσους. Δεν έχει σημασία ποια από τις δύο φωτιές θα εξαπλωθεί γρηγορότερα μέσα στο δάσος, εσείς έτσι και αλλιώς είσαστε παγιδευμένοι μέσα σε ένα δάσος που καίγεται!!!

 Προσπαθήστε να σβήσετε την φωτιά διατηρώντας θέσεις εργασίας ή δημιουργώντας καινούριες, δεν είναι καιρός για χαιρεκακία και ρεβανσισμούς. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου, αλλιώς το κοντέρ σε μια δεκαετία θα γράφει 1.500.000 - 2.000.000 νέοι Έλληνες μετανάστες κατόρθωσαν και έκαναν την απόδραση από το Ελλαδιστάν.

 Και εσείς θα συνεχίζετε να χαίρεστε που κάποιοι χάνουν τις δουλειές τους, και τις ζωές τους.

 Και το δάσος θα συνεχίζει να καίγεται με εσάς ακόμα παγιδευμένους μέσα του!!!

 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.

 Adios Amigos Locos

 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 26/8/2016

Του πολεμιστή η ψυχή

Τίποτα τιμιότερο από το ατσάλι

υπόσχεται μόνο αυτό που μπορεί να προσφέρει

λάμψη ανάμεσα σε άνθη κερασιάς

Στο δεξί σου χέρι πάντα θα είμαι

το αίμα σου μόνο θα με στομώσει

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 25/8/2016

Διαβίωση αξιοπρεπής

Η ποίηση μου φτύνει τις λέξεις σαν καρφιά

ωμή και σκληρή να χάνει χρόνο δεν μπορεί

για μια γενιά χαμένη μόνο σιγομουρμουρά

κραυγή για όσους από την γέννα είναι νεκροί

Λόγια σπασμένα γυαλιά έχω μόνο για εσάς όλους

που το λειψό μέλλον μας έχετε οικτρά καταχραστεί

φυλαγμένοι από την θύελλα που είναι για άλλους κώλους

ξέρετε μόνο να λέτε ότι στην κόλαση είμαστε όλοι μαζί

Σε ποίους πουλάτε πλέον τα ψέματα τα μεταξένια

ένα έθνος σε παρακμή, μία χώρα σε τιμές χοντρικής

κενά λόγια, φρούδες ελπίδες, όνειρα μουσαντένια

κάλπικη προίκα μιας νύφης εύπιστης και τραγικής  

Λέξεις βαριές ροχάλες, και ούτε και αυτές σας αξίζουν

πάππου προς πάππου παντού χωμένοι, βολεμένοι εκ γενετής

συμπάσχετε δήθεν και εσείς με φράσεις που δεν κοστίζουν

σε αυτούς που δεν γνωρίζουν τι θα πει «διαβίωση αξιοπρεπής»

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 22/8/2016

Tης ζήλειας το θεριό

Με τρελαίνουν τα λαμπερά χαμόγελα σου τα παλιά

που απλόχερα τα σκόρπιζες ολούθε με εμένα μακριά

με ενοχλεί η εικόνα σου του να γελάς σαν τον σατανά

με τις λεμονιάς τα ολόλευκα τα άνθη στα μαλλιά  

Γιατί εσύ να μου γελάς ενώ δεν με είχες εμένα κοντά

τι είναι αυτό που σου ‘κανε την καρδιά να σκιρτά δυνατά

είναι δυνατό κάποιον άλλο, σε μια άλλη ζωή, να έχεις αγαπήσει

χωρίς καν την δική μου ύπαρξη και παρουσία να έχεις γνωρίσει

Μου έρχεται με τα χέρια μου άγρια να σε σκοτώσω

το όμορφο κεφάλι σου μες τις παλάμες μου να λιώσω

όταν στο βλέμμα σου, το βλέμμα του νιώθω αποτυπωμένο

της ζήλειας το θεριό μέσα μου ξυπνά, επικίνδυνα αγριεμένο

Φυλάξου όταν τον λευκό πάγο στην φωνή μου νιώσεις ξαφνικά

τρέξε μακριά όταν η φλέβα στο μέτωπο μου αρχίζει να χτυπά μανιακά

μην μένεις κοντά μου όταν το βλέμμα μου είναι βαριά συννεφιασμένο

γιατί κινδυνεύεις από ένστικτα αρχαία και σκοτεινά, μικρό μου λατρεμένο




Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 20/8/2016

Στης γλυκιάς Παναγιάς την γιορτή

Στης γλυκιάς Παναγιάς την γιορτή

και εσύ με μαλώνεις πάλι τρελή

είσαι άτακτο γατί, με θύμωσες πολύ

θα σε σβέρκοσω και μέσα στο σακί

Αχ γλυκοφιλούσα μου εσύ Παναγιά

έχε χάρη που σε έχω αδυναμία βαριά

και σε αφήνω να μου τα ψάλεις συχνά

αυτή η βραχνή φωνή, τα μάτια τα καστανά

Το καλύτερο παιδί, το ξέρεις και εσύ

χαμόγελο ντροπαλό, βλέμμα καθαρό

χαζός, παλαβός, αλλά και πιστός σαν σκυλί

γνωρίζεις καλά, για σένα πεθαίνω μα και ζω

Στης γλυκιάς Παναγιάς την γιορτή

με την μούσα μου πάλι ερωτοτροπώ

έμπνευση να μου χαρίσει ξανά αυτή

λόγια μαγικά να πω, να πνίξω τον θυμό



Σαν αποθάνω να το κάνετε αυτό τραγούδι σε ρεμπέτικο χαβά μαγκίτες!

Χα χα χα.


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 15/8/2016

Καλό Δεκαπενταύγουστο παίδες από την ΤΕΑΠ

 Χρόνια πολλά σε Παναγιώτηδες, Μαρίες, Δέσποινές και όσους ακόμα γιορτάζουν σε δύο ημέρες.

 Βιαστικές ευχές αλλά πιθανό αύριο και μεθαύριο θα απολεπίζω και θα απομελώνω πλαίσια από τον τρύγο τον χθεσινό και τον σημερινό και υπάρχει πιθανότητα να μην προλάβω να δώσω τις ευχές μου σε ένα σωρό κόσμο που αγαπώ και εκτιμώ!

 Δεν σας ξεχνώ παίδες απλώς προσπαθώ να βάλω δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Και να κάνω ένα τρύγο της τελευταίας στιγμής (τσακ μπαμ τρύγος! Χα χα χα) και να έχω έτοιμα τα μελίσσια (δηλαδή να προλάβω να βάλω πίσω τα απομελωμένα πλαίσια στις κυψέλες) για την μεταφορά στα πεύκα, αν δώσουν (αν δεν δώσουν νιέμα προμπλέμα, πάλι τρύγο με ανθόμελο προβλέπω χα χα χα).

 Οπότε αν δεν δώσω το παρόν μην με κακοχαρακτηρίσετε, δεν είμαι ακοινώνητο (που στην πραγματικότητα είμαι! Χα χα χα), αλλά απλώς είμαι Δ.Ε.Α. (ΠΖ) Μελισσάς*

 *Δ.Ε.Α. (ΠΖ) Μελισσάς = Δέστε ένα αρχίδι που ζορίζεται Μελισσάς!

 **ΤΕΑΠ = Τρύγοι Έρχονται Από Παντού (όπως λέμε Σκατά Έρχονται Άπο Παντού (ΣΕΑΠ) χα χα χα). 

 Χα χα χα.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 13/8/2016

Αποχαιρετισμός σε ένα παλιό σύντροφο

 Αυτή είναι μια ανάρτηση αποχαιρετισμού.

 Αποχαιρετισμού σε ένα παλιό και πιστό σύντροφό μου, ένα σύντροφο που πιστά με συντρόφευσε σε όλη την Ηρωική μου περίοδο της μελισσοκομίας. Και δυστυχώς η λήξη της μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την θυσία του. 

 Το πιστό μου σκληροτράχηλο πισωκίνητο (μερικές φορές) πεισματάρικο μουλάρι μου, το μικρό μου ασπρόκοκκινο Vitara. 

 Δυστυχώς εδώ οι δρόμοι μας έμελλε να χωρίσουν. 

 Εγώ να συνεχίζω να πορεύομαι στις μελισσοκομικές μου ρότες με μια μεγαλύτερη γαλέρα που θα με οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερα και απαιτητικότερα πελάγη, και αυτό να βρει ένα νέο ιδιοκτήτη που να μην απαιτεί από αυτό να κάνει τον Ήλιο να ανατέλλει από την Δύση, και να περπατά πάνω στο νερό! 

 Δύσκολη ανάρτηση αυτή, δεν βγαίνουν οι λέξεις στην οθόνη με τίποτα. Δύσκολοι πάντα οι αποχαιρετισμοί. Επίπονοι. Συναισθηματικοί. Γεμάτοι μόνο με αναμνήσεις. Άλλες γλυκές και άλλες πικρές. Πέρασα πολλά με αυτό το αμάξι. Τεράστια η γκάμα των συναισθημάτων που έζησα μέσα του. Χαρά, λύπη, πανικός, φόβος, απογοήτευση, ελπίδα, απελπισία.

 Γέλασα πολύ και έκλαψα ακόμα περισσότερο μέσα σε αυτό το αμάξι. 

 Μου ρίζωσε βαθιά μέσα στην καρδιά, πάντα πίστευα ότι θα το κρατούσα μέχρι το τέλος του εγώ. Αλλά............

 Πολύ πουτάνα η λογική!

 Έρχεται πίσω από το αριστερό σου το αυτί σαν τον διάολο και σου σιγοψιθυρίζει " Πρέπει να φύγει, πρέπει να φύγει, ακόμα και ακίνητο θα την θέλει την πεντακοσάρα του τον χρόνο σε τέλη και ασφάλειες! Σε τρία χρόνια αυτά που θα γλυτώσεις μαζί με τα λεφτά που θα πάρεις αν το δώσεις μπορείς να πάρεις μια εκατοντάδα κυψέλες! Δεν μπορείς να το κρατήσεις, πρέπει να κάνεις τον Ελιγμό! Το υποσχέθηκες άλλωστε με όρκο που δεν μπορεί να σπάσει, "Θα γίνω ο καλύτερος, ο καλύτερος όλων των εποχών" είπες! Δεν μπορείς να γίνεις ο καλύτερος μόνο με τα λόγια μικρέ! Πρέπει να θυσιάσεις για να γίνεις ο καλύτερος, πολλά πρέπει να θυσιάσεις, τον εαυτό σου, την ζωή σου, αυτά που αγαπάς. Μην κοιτάς πίσω, μόνο μπροστά, σαν λύκος. Ήρθε η εποχή σου, η εποχή του "Ώρα να τρέμετε κουφάλες"! Ξεθηκάρωσε το σπαθί σου και όρμα μπροστά! Μην παίρνεις αιχμαλώτους!"

 Πουτάνα η λογική, άτιμη και αυτή ως γνήσιο θηλυκό.  

 Γάμα τα. 

 Πάνε πέρασαν αυτά. 

 Πάμε παρακάτω. 

 Δεν το κηδεύουμε, το συνταξιοδοτούμε απλώς. 

 Ώρα να πάψει να αποτελεί ένα πιστό σύντροφο και να γίνει ένα φιλαράκι, μόνιμο κάτοικο της μνήμης.

 Να βρει κανένα φυσιολογικό άτομο να το βγάζει καμία βόλτα στην παραλία έτσι μούρικο που είναι, για ποτάκια με τα μωράκια, και άντε βαριά βαριά να το πάει και για κανένα κυνήγι και μετά για τσίπουρα και ιστορίες για λαγούς μεγάλους σαν γουρούνια. Ότι κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι δηλαδή. 

 Και όχι να το παίρνει να βγάλει 300 χιλιόμετρα σέρνοντας ένα τρέιλερ με κυψέλες χωρίς φρένα και με 800 κιλά πάνω του, ή να ανεβαίνει σε βουνά για να κάνει "ψώνια" κουτσούρια! 

 Καιρός είναι ο παλιός σύντροφος μου να ζήσει τα ύστερα του χρόνια χαλαρά και ήρεμα. 

 Του αξίζει αυτό! 

 Την Χαλκιδική παλιόφιλε είθε να την ξαναδείς με ένα κοριτσίστικο απαλό κωλαράκι που θα φοράει μαγιό στην θέση του συνοδηγού και μόνο, είθε νερό και άμμο μόνο να πατήσεις σε παραλίες θερμές, είθε ποτέ ξανά την κόκκινη λάσπη να μην γευτείς επάνω σου, είθε να βρεις κάποιον που θα σε αγαπήσει όσο και εγώ, αλλά θα σε εκτιμήσει πολύ περισσότερο!

 Με πόνεσες πολύ σε πόνεσα περισσότερο και εγώ, με βασάνισες πολύ σε βασάνισα πολύ περισσότερο και εγώ, σε αγάπησα πολύ και επειδή είμαι σίγουρος ότι έχεις ψυχή ξέρω ότι με αγάπησες πολλές φορές περισσότερο και εσύ.

 Γιατί σε τελική ανάλυση αγαπάς μόνο ότι μπορεί να σου προκαλέσει στην καρδιά πληγή καθώς μέσα σε αυτή φωλιάζει για πάντα. 

 Ο πόλεμος και οι μάχες τελείωσαν για σένα!

 Χαρούμενες και ήσυχες ρότες φίλε μου από εδώ και πέρα. Θα σε θυμάμαι για πάντα. 

 Adios Hermano loco.................

 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 9/8/2016

 Τιμής ένεκεν δημιούργησα για το σκληροτράχηλο πισωκίνητο (μερικές φορές) πεισματάρικο μουλάρι μου την παρακάτω σειρά. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά για να δείξεις την εκτίμηση σου σε κάποιον!

Σειρά Vitara και Ηρωική μελισσοκομία

Τι εστί νομαδική μελισσοκομία?

Οι τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες

Χιλιομετροφάγος

Mια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική

Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία

Μετρώντας Μελισσοκόμους να περνούν

Τεστ κοπώσεως

Μελισσοκομία στην πράξη

Δε γαμιέται! Έτσι και αλλιώς οι μελισσοκόμοι δεν έχουν ψυχή....

Τα μελίσσια τρέφονται με πετρέλαιο

Προσοχή, εκτελούνται έργα!

Ημερολόγιο λαθών ανάγνωσμα

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ

Trust Me, I m an Engineer

Νομάδας 

Του Μελισσοκόμου ο Έρως

Περιμένοντας  μάταια την βροχή

πόσο πεθύμησα των πεύκων την οσμή

το ταξίδι μες την νύχτα την μοναχική

μου έχεις λείψει αφόρητα και εσύ

Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή

βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί

βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική

βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί

Περιμένοντας να πάω εκεί μόνο που νιώθω καλά

εκεί που το κόκκινο μέλι στάζει από δέντρα ψιλά  

εκεί που η ελπίδα ψιθυρίζει τραγούδια γλυκά

εκεί που και εσύ κολυμπάς σε γαλανά νερά

Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή

βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί

βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική

βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί

Εκεί ανήκω, εκεί στο μυαλό μου υπάρχω, εκεί και ζω

για τα πράσινα δάση αναπνέω, για αυτά τραγουδώ

το μονάκριβο μέλι τους να το κλέψω, για να πάρω ότι ποθώ

σε σένα να το δώσω, να αγαπήσεις από την αρχή τον τρελό

Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή

βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί

βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική

βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 8/8/2016

Που είσαι μάνα να με δεις που έγινα (και) φορτηγατζής

 Και ναι είναι γεγονός!

 Το αρκούδι απέκτησε μελισσοκομικό φορτηγό!

 Ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να κάνει τις μακρινές μεταφορές στα πεύκα!

 Τι νομίζατε? Όταν έγραφα ότι λόγου των επικείμενων τρύγων του καλοκαιριού θα μειώσω την παρουσία μου στο blog μου και στο προφίλ μου στο Facebook ότι μόνο αυτή η αιτιολόγηση ήταν αρκετή για να δικαιολογήσει ένα τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς αναρτήσεις (οι περισσότερες αναρτήσεις του blog αυτή την περίοδο ήταν από το απόθεμα που είχα δημιουργήσει πιο πριν)? 

 Όχι! Το μεγαλύτερο μου άγχος και μέριμνα τον τελευταίο μήνα ήταν να βρω ένα φορτηγό το οποίο θα αποτελούσε το μεταφορικό μου μέσο για την αμέσως επόμενη περίοδο στα πεύκα αλλά και μετά από αυτή επίσης.

 Σε αυτό το διάστημα μίλησα με αρκετούς εμπόρους αυτοκινήτων και ιδιώτες με αποτέλεσμα να ακούσω ένα σωρό τρελά και παράλογα και συνέχεια στο μυαλό μου να έρχεται η σκέψη "Καλά εδώ θα μας σκίσουν" χα χα χα. Ενδιαφέρουσα παρατήρηση για να την έχουμε στα υπόψη. Ο Κέινς είχε δίκιο όταν έλεγε ότι οι επιχειρηματίες είναι σαν τους καπεταναίους του γλυκού νερού που βολτάρουν τις βάρκες τους σε λίμνες και το παίζουν σπουδαίοι καπεταναρέοι όταν έχει καλό καιρό, αλλά με την πρώτη φουρτούνα είναι ικανοί μόνοι τους να βουλιάξουν τα πλεούμενα τους. Μια από τα ίδια και εδώ. Με την οικονομική κρίση και με τον φόβο να μην κλείσουν τις επιχειρήσεις τους έχουν κόψει οποιαδήποτε πίστωση σε οποιοδήποτε (από εκεί που παρακαλούσαν να πάρεις δάνειο για αμάξι παλιότερα) με άμεση συνέπεια? Να μην αγοράζει κανείς τίποτα! Τελικό αποτέλεσμα? Να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους! Μπράβο! Μπράβο! Μπράβο σαΐνια μου!!! Χα χα χα.

 Επίσης είχα διαρκώς σε όλο αυτό το διάστημα ένα σωρό άτομα να με συμβουλεύουν διαρκώς και αντικρουόμενα "Πάρε αυτό", "Δεν γίνεται θέλει επαγγελματικό δίπλωμα", "Βγάλε", "Δώσε μου 1000 ευρώ για να βγάλω", ή "Πάρε αυτό", "Δεν γίνεται είναι ακριβό", "Τι λεφτά δεν έχεις?", "Τσουκ! Εγώ δεν παίρνω αβέρτα επιδοτήσεις για γελάδια όπως εσύ!", ή "Μην το παίρνεις αυτό δεν τραβάει πολύ", "Δηλαδή όταν λες δεν τραβάει πολύ τι εννοείς, δεν πάει γαμιώντας με 150 χιλιόμετρα τίγκα με κυψέλες ή ότι δεν πάει ούτε με 80 χιλιόμετρα με αυτό το φορτίο?", "............................!", ή "Αυτό θα καίει πολύ πετρέλαιο!", "Πόσο ορίζεις το πολύ? Περισσότερο από ένα βενζινοκίνητο Vitara?", "..............................!", ή "Δεν έχω ακούσει καλά λόγια για αυτό, βγάζει προβλήματα!", "Και ποιο δεν βγάζει προβλήματα αν είναι μεταχειρισμένο, αν ήθελα να μην αντιμετωπίσω προβλήματα θα έπαιρνα καινούριο για να ήμουν σίγουρος!". Ενδιαφέρουσα παρατήρηση, οι άντρες πάνω στα αμάξια είναι σαν τους μελισσοκόμους! Έχουν άποψη για τα πάντα χωρίς να ξέρουν απολύτως τίποτα! Χα χα χα.

 Τελικά έγραψα τους πάντες, έκανα την επιλογή μου και προχώρησα με αυτή. Μια επιλογή που μπορεί να μου διπλασιάσει την μεταφορική μου ικανότητα και θα κάνει την μεγαλύτερη μου μελισσοκομική αδυναμία πλεονέκτημα!  Ένα πλεονέκτημα που δεν θα φανεί μόνο στις μεταφορές μελισσιών αλλά και στους τρύγους (μπορείς να τρυγήσεις περισσότερα πλαίσια γιατί απλούστατα δεν σε περιορίζει το πόσο βάρος μπορεί να κουβαλήσει το τρέιλερ), αλλά και στην προμήθεια πρώτων υλών και αναλώσιμων αναγκαία για την μελισσοκομική μου επιχείρηση (βάζα, τροφές, κυψέλες) και θα μου αυξήσει ακόμα και τις επιλογές μου σχετικά με το τι θα προμηθευτώ και από πού.

 Το κυριότερο είναι ότι οι μεταφορές γίνονται με πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια από ότι με το τρέιλερ. Και αυτό είναι το κυριότερο. Ασφάλεια πάνω από όλα.

 Οπότε η μεταφορική μου ικανότητα ορίζεται από την καρότσα που χωρεί 16 κυψέλες η στρώση κλειστό (μπορεί να πάρει 20 με κατεβασμένο το πίσω παραπέτο, στο μέλλον θα κάνω πατέντα με συρματόσκοινο ή αλυσίδα όταν αποκτήσω μεγαλύτερη εξοικείωση στην οδήγηση). Οπότε μπορούν να γίνουν οι συνδυασμοί: 48 μονών κυψελών, 32 διπλών κυψελών (μόνο όταν αποκτηθεί μεγαλύτερη εξοικείωση με το φορτηγό), και 16 διπλών κυψελών συν 16 μονών κυψελών (ο πιθανότερος για φέτος). Θα μου πείτε καλά ένα μεγαλύτερο δεν θα ήταν καλύτερο? Μπορεί ναι μπορεί και όχι. Το δικό μου σκεπτικό ήταν το εξής :

α/ Πιο μεγάλο φορτηγό πιο ακριβό επίσης, μπορεί να ήθελε και επαγγελματικό δίπλωμα, μεγάλη πιθανότητα για παγίδευση κεφαλαίου, αν τα επόμενα χρόνια πάει καλά η δουλειά και θα έχω περισσότερα χρήματα για μεγαλύτερο αμάξι και μεγαλύτερες ανάγκες για να το πάρω τότε βλέπουμε

β/ Χρειάζεται εξοικείωση η οδήγηση ενός φορτηγού, όσο μεγαλύτερη η διαφορά μεγέθους και όγκων από το Vitara τόσο δυσκολότερη αυτή η διαδικασία, καλύτερα να γίνει σταδιακά αυτό μέσα σε μερικά χρόνια παρά απότομα με κίνδυνο ατυχημάτων.

γ/ Ένα μεγάλο φορτηγό δεν μπορεί να πάει όπου μπορεί να πάει ένα μικρότερο, η αύξηση της μεταφορικής ικανότητας είναι αντιστρόφως ανάλογη της ευχέρειας να πας σε "δυσκολότερα" μέρη. Ναι αλλά οι τοποθετήσεις μου είναι οι περισσότερες σε "δύσκολα" μέρη!

δ/ Το φορτηγό αυτό θα είναι το κύριο μου όχημα (θα αναλυθεί περαιτέρω αυτό σε επόμενη ανάρτηση), οπότε κάθε μεταφορά μου σε πόλεις για προμήθειες ή ακόμα και βόλτες για ξέσκασμα θα γίνεται με αυτό! Οπότε δεν είναι λογικό να χρησιμοποιώ ένα πολύ μεγάλο φορτηγό (και περισσότερο πολυδάπανο!) πες στην Θεσσαλονίκη  απλώς και μόνο για να πάω να πάρω μερικά βάζα, ή να περπατήσω στην παραλία της Σαλονίκης για να ξελαμπικάρω ή να πάω να βγάλω φωτογραφίες από Street Art!

 Είπαμε πολλές φορές θα αναλύω το σκεπτικό μου για να έχετε γνώση του τρόπου λειτουργίας μου έτσι ώστε να σας βοηθήσει αυτή η γνώση και στις δικές σας επιλογές,

 Μακάρι όλα να πάνε καλά μελισσοκομικά και να είμαι αναγκασμένος σε 2-3 χρόνια να ανεβώ ακόμα μια κατηγορία μεταφορικά. Μέχρι τότε θα λύσω την μεγαλύτερη μου αδυναμία (που την κάλυπτα με πολλαπλές μετακινήσεις, με ριψοκίνδυνες μετακινήσεις!) με το νέο απόκτημα μου. Είθε να είναι σιδερένιο και καλοτάξιδο!

 Και φυσικά θα επαναλάβω και εδώ την ανάρτηση που είχα βγάλει στο προφίλ μου όταν έκλεισα το νέο μου φορτηγό.

"Η Ηρωική Εποχή της μελισσοκομίας τελείωσε!

Ήρθε η "Ώρα να τρέμετε κουφάλες" Εποχή της μελισσοκομίας για μένα!

Ο Ουρανός είναι το όριο."

 Χα χα χα


Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....

Adios Amigos Locos





Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 6/8/2016

Όλης της γης οι θύελλες

Κάστανο, κάστανο μου, κάστανο μου μικρό

αγκάθια  εξωτερικά, μια γλυκιά καρδιά

ποιος τις μικρές σου νίκες μία μία μετρά

στον πόλεμο σου τον χαμένο εδώ και καιρό

Τζιβαέρι, τζιβαέρι μου, τζιβαέρι μου λαμπερό

χαμόγελο στα χείλη, λάμψη στα μάτια τα καστανά

ποιος της θλίψης σου τις νότες τραγουδά μες την νυχτιά

στης άτυχης ζωής σου την ιστορία, παρελθόν μακρινό 

Αλεπούδι, αλεπούδι μου, αλεπούδι μου πονηρό

βλέμμα έντονο, ατενίζει  το άπειρο, μυωπικό θαρρείς

ποιος από της μοναξιάς σου τα βαθιά σκοτάδια προσδοκείς

να σε λυτρώσει από δαίμονες που σου θολώνουν τον λογισμό  

Παράπονο, παράπονο μου, παράπονο μου κρυφό

οργή συμπυκνωμένη, όλης της γης οι θύελλες μαζεμένες

ποιος σε φιλά όταν κλαίς γοερά με τις γροθιές σφιγμένες

της ψυχής σου το μένος σου σβήνει παριστάνοντας τον τρελό

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 4/8/2016

Η γλυκιά ανταμοιβή των κόπων σου

 Λίγο πριν την μετακίνηση στα πεύκα και το μεγαλύτερο στοίχημα κάθε χρονιάς, ήρθε η ώρα για να βγουν από τα δοχεία ωρίμανσης τα δύο υπέροχα μέλια μας.

 Το ανθόμελο που μας πρόσφερε απλόχερα ο κάμπος από παλιούρι-ηλίανθο-τριφύλλι-λυγαριά-αγριορίγανη, ένα λαμπερό μέλι με φρουτώδη γεύση και άρωματα. Ένα μέλι στολίδι που δυστυχώς παρόλο που μας ήρθε σε ικανοποιητικές ποσότητες δεν θα επαρκέσει να ικανοποιήσει την αυξημένη ζήτηση που έχουμε για ανθόμελα. 

 Και φυσικά το αγαπημένο μου Βελανιδόμελο, το μελανούρι μου, το καραμελένιο μου. Το οποίο φέτος δεν ήρθε στις ποσότητες που είχαμε πέρσι (σε μεγάλο βαθμό και επειδή ή πρόβλεψη μου ότι δεν θα είναι τόσο καλή η χρονιά για τις βελανιδιές με ώθησε τα δυνατότερα μου μελίσσια καθώς και τον κύριο όγκο από τα μελίσσια μου να τα κάνω τοποθετήσεις στον κάμπο. Πρόβλεψη που ήταν σωστή!)  και αυτό επίσης δεν επαρκεί για να καλύψει την αντίστοιχη ζήτηση που υπάρχει από τους πελάτες μας. 

 Αν φυσικά συνυπολογισθεί το πόσο αδύναμα ήταν τα μελίσσια στο τέλος του χειμώνα, τις απώλειες που είχα υποστεί στα πεύκα από τις λεηλασίες από τα μελίσσια του συναδέλφου μου μελισσοκόμου, και τον αριθμό νέων παραφυάδων που δημιούργησα, και κυρίως ότι δεν βοήθησε ιδιαίτερα και ο καιρός (στον Νότο μάλιστα φέτος η χρονιά είναι καταστροφικότατη!) τότε οι ποσότητες μελιού που έχω πάρει έως τώρα είναι τελείως απρόσμενες!

 Το κυριότερο είναι όμως ότι έχω δυναμώσει τα μελίσσια μου σε τέτοιο βαθμό που θα κατεβάσω στα πεύκα ίδιο αριθμό μελισσιών και δυναμικότητας με πέρσι! Και αυτός ήταν ο σχεδιασμός μου όλης της φετινής χρονιάς. Ότι περισσότερο από αυτόν τον σχεδιασμό ήταν εκτός προγράμματος και φυσικά τελείως ευπρόσδεκτο!

 Οπότε έχουμε τώρα μπροστά μας μια περίοδο που άνετα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως "Μελισσοκομική Κόλαση" με πολλαπλές μακρινές τοποθετήσεις και τρύγους, και αν όλα πάνε καλά αβέρτα εργασία για εβδομάδες ολόκληρες με απολεπίσματα και απομελίσματα μέσα στο μελισσοκομικό εργαστήρι. 

 Ώρα να βάλουμε το επόμενο στοίχημα μας, κόκκινο ή μαύρο, και η μπίλια όλο να γυρίζει.

 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.......

Adios Amigos Locos

Σοχός 2/8/2016