Περιμένοντας μάταια την
βροχή
πόσο πεθύμησα των πεύκων την οσμή
το ταξίδι μες την νύχτα την μοναχική
μου έχεις λείψει αφόρητα και εσύ
Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή
βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί
βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική
βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί
Περιμένοντας να πάω εκεί μόνο που νιώθω καλά
εκεί που το κόκκινο μέλι στάζει από δέντρα ψιλά
εκεί που η ελπίδα ψιθυρίζει τραγούδια γλυκά
εκεί που και εσύ κολυμπάς σε γαλανά νερά
Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή
βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί
βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική
βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί
Εκεί ανήκω, εκεί στο μυαλό μου υπάρχω, εκεί και ζω
για τα πράσινα δάση αναπνέω, για αυτά τραγουδώ
το μονάκριβο μέλι τους να το κλέψω, για να πάρω ότι ποθώ
σε σένα να το δώσω, να αγαπήσεις από την αρχή τον τρελό
Βρέξε βρε καιρέ μπαμπέση, μπαγλαμά και εγωιστή
βρέξε για να χαμογελάσω και εγώ σαν παιδί
βρέξε να περάσει η κόλαση η μελισσοκομική
βρέξε για να είμαστε και πάλι οι δύο μας μαζί
Άριστος
ΑπάντησηΔιαγραφήΆριστος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Κυριάκο!
Διαγραφή