Όλης της γης οι θύελλες

Κάστανο, κάστανο μου, κάστανο μου μικρό

αγκάθια  εξωτερικά, μια γλυκιά καρδιά

ποιος τις μικρές σου νίκες μία μία μετρά

στον πόλεμο σου τον χαμένο εδώ και καιρό

Τζιβαέρι, τζιβαέρι μου, τζιβαέρι μου λαμπερό

χαμόγελο στα χείλη, λάμψη στα μάτια τα καστανά

ποιος της θλίψης σου τις νότες τραγουδά μες την νυχτιά

στης άτυχης ζωής σου την ιστορία, παρελθόν μακρινό 

Αλεπούδι, αλεπούδι μου, αλεπούδι μου πονηρό

βλέμμα έντονο, ατενίζει  το άπειρο, μυωπικό θαρρείς

ποιος από της μοναξιάς σου τα βαθιά σκοτάδια προσδοκείς

να σε λυτρώσει από δαίμονες που σου θολώνουν τον λογισμό  

Παράπονο, παράπονο μου, παράπονο μου κρυφό

οργή συμπυκνωμένη, όλης της γης οι θύελλες μαζεμένες

ποιος σε φιλά όταν κλαίς γοερά με τις γροθιές σφιγμένες

της ψυχής σου το μένος σου σβήνει παριστάνοντας τον τρελό

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 4/8/2016