Ανίχνευσεις: Νυμφόπετρες Ή περιμένοντας τον κοντό (μηχανικό)

 Και φυσικά για ακόμα μια φορά το Volkswagen μας την έκανε την γκέλα και καθώς έφερα ένα φορτίο από κυψέλες από τα πεύκα στον χώρο που θα τα ξεχειμωνιάζω αποφάσισε να κάνει στάση εργασίας και να βασανίσει κόσμο μέσα στην νύχτα (είχα προλάβει να κατεβάσω τις κυψέλες, ξεφορτώνοντας με αναμμένα τα φώτα και τον κινητήρα, και έπειτα έσβησα τον κινητήρα για να πάω να ανοίξω τις κυψέλες. Με που πήγα να το ξαναξεκινήσω όταν ήταν να φύγω απλούστατα δεν έπαιρνε εμπρός! Φώτα μεν είχε, αλλά προφανέστατα την ισχύ για να γυρίσει την αναθεματισμένη την μίζα δεν είχε!). Αμέσως τηλέφωνο στον Μηχανικό για να δούμε τι μπορεί να γίνει έτσι ώστε να το ξεκινήσω. 

 Αφού αρχίσαμε με τα κλασικά "Γύρνα το κλειδί, πάτα το κουμπί" (καλά μιλάμε το βαβά μου έχει και γαμώ τα συστήματα! Χα χα χα), πήγαμε στα ταχύρρυθμα "Δες κάτω από το σασί υπάρχει ένα χοντρό καλώδιο και δίπλα του ένα λεπτό με ένα φις, είναι το φις στην θέση του? Είναι ε? Υπάρχει ένα χοντρό μεταλλικό πράγμα δίπλα τους, είναι η μίζα (ή δυναμό? Ποιος γαμά τέτοια ώρα το τι είναι! Χα χα χα) βάρα το με κάτι μπας και ξεκολλήσει" Βαράω και εγώ σαν μαλάκας με το ξέστρο και μια πόρτα κυψέλης ταυτόχρονα και σκέφτομαι εκείνη την στιγμή " Τόσοι αιώνες τεχνολογίας ρε πούστη μου και οι λύσεις που προτείνουν οι μηχανικοί για κάθε πρόβλημα είναι οι ίδιες που θα έκαναν και οι Νεάτερνταλ!!!" Χα χα χα. 

 Φυσικά το να χτυπάς κάτι συνήθως δεν λύνει κανένα πρόβλημα (να τα ακούν αυτά οι χρυσαυγήτες! χα χα χα), οπότε πήγαμε μετά στις ηρωικές λύσεις "Προσπάθησε να το σπρώξεις λίγο μια που είναι λίγο κατηφορικό το έδαφος και κότσαρε μετά μια δευτέρα μπας και πάρει εμπρός", υπέροχη ιδέα!! Έλα όμως που είναι λίγο δύσκολη στο να γίνει σε ένα υπερυψωμένο φορτηγό, με νεκρό το υδραυλικό τιμόνι, σε μικρή κλίση εδάφους, με σβηστά τα φώτα, πάνω σε μια στροφή, με πουρνάρια αριστερά και δεξιά. 

 Μετά από μερικές δεκάδες Χριστοπαναγίες και δύο καμένους τρικέφαλους ακούω τον μηχανικό να λέει από το τηλέφωνο "Γάμα το θα έρθω εγώ από εκεί για να το βάλουμε μπρος! Που στο πούτσο είσαι?" και εδώ είναι το πραγματικό πρόβλημα! Άντε να εξηγήσεις στον άλλο που στον πούτσο είσαι! Τι να του πεις? "Ξέρεις εκείνο το χωριό?", "Ναι το ξέρω", "Ωραίααααααααα!!! Τέσσερα βουνά πίσω από αυτό το χωριό και 6 στάνες αριστερά είμαι εγώ!!!!" χέσε από ψιλά και αγνάντευε κατάσταση!!! 

 Οπότε η μόνη λύση που μου ήρθε στον νου ήταν η εξής "Δεν μου λες κοντέ? Το πάρκο με τις νυμφόπετρες ανάμεσα στην Νυμφόπετρα και τον Προφήτη το ξέρεις?", "Φυσικά!", "Ωραία εκεί θα είμαι για να με βρεις και θα έρθουμε μαζί μετά στο μέρος που έχω τα μελίσσια μου γιατί ούτε στρατιωτικός δορυφόρος δεν μπορεί να τα βρει εδώ που τα έχω!", "Οκ ξεκινώ, και σε μισή ώρα θα είμαι εκεί!", "Σιγά μην είσαι" σκέφτομαι αλλά δεν το λέω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι είναι 10 και μισή στο βράδυ και έχω μιάμιση ώρα ποδαρόδρομο εις τας χωματόδρομους και ανάμεσα από τσομπανόσκυλα για να φτάσω στο πάρκο με τις νυμφόπετρες! 

 Παράξενο! Τα τελευταία χρόνια έχω αποκτήσει ξανά την ψυχοσύνθεση (mentality) που είχα όταν ήμουν αρχιφύλακας στα σύνορα. Μια πλήρη περιφρόνηση των υπαρκτών κινδύνων με ένα ιδιαίτερα αυξημένο τσαμπουκά που με κάνει να φέρομαι παράτολμα και παράλογα. Και καλά όταν ήμουν 25-27 ετών ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλους άντρες και που υπήρχε μια θετική ανάδραση ανάμεσα μας για να δείχνουμε μια τέτοια "Μάτσο" συμπεριφορά (ήμασταν και οπλισμένοι! Μην το ξεχνάμε και αυτό!), τώρα τι δικαιολογία έχω για αυτή την συμπεριφορά "αγριμιού"? 

 Τελικά μετά από μιάμιση ώρα περπάτημα, 6 στάνες, 4 βουνά, και μερικές κλωτσιές με τις γαλότσες μου σε αρκετά στόματα από εξίσου τσαμπουκαλεμένα με μένα τσομπανόσκυλα έφτασα μπροστά από το πάρκο με τις νυμφόπετρες.

 Και φυσικά ο κοντός πουθενά!!!

 Να μου θυμίσετε να εκτελέσω τον κοντό με το πολυβόλο του φυλακίου παίδες!!!

 Χα χα χα.   

 Όμορφο μέρος το πάρκο με τις νυμφόπετρες! Μια συστάδα από εντυπωσιακούς βράχους που κουβαλάνε ένα μύθο με αρκετές παραλλαγές. Ένα μύθο και μια κατάρα. Και φυσικά όπου υπάρχει κατάρα τι άλλο είναι σίγουρο ότι θα υπάρχει? Μια γυναίκα φυσικά!!! Χα χα χα. 

 Ο μύθος λοιπόν λέει ότι μια κατάρα έχει προκαλέσει αυτό το φαινόμενο. Η κατάρα μιας πεθεράς (καταραμένο είδος οι πεθερές μάγκα μου!!!). Και όχι απλώς μιας πεθεράς, αλλά μιας πεθεράς από την πλευρά της νύμφης (το χειρότερο είδος αυτό φίλε μου!!! Κανονικά με που γεννιούνται οι μανάδες της νύμφης πρέπει να τις χώνουμε σε τσουβάλια και να τις πετάμε από τον Καιάδα όπως κάνανε και οι Σπαρτιάτες με όλα τα ελαττωματικά άτομα!!! Χα χα χα χα)! 

 Και η ιστορία πάει κάπως έτσι, όταν ήταν να παντρευτεί η νύμφη φρόντισε και πήρε από το πατρικό σπίτι τα πάντα ως προικιά της (καλό κοπρόσκυλο και αυτή, αν θέλετε την γνώμη μου! Χα χα χα). Ακόμα και την δαχτυλήθρα (ή το αδράχτι, ή ένα δαχτυλίδι της μάνας της, άλλες παραλλαγές του μύθου). 

 Οπότε η μάνα της την καταράστηκε αυτή και όλη την γαμήλια πομπή που έφευγε για την εκκλησία ("Να πας να γαμηθείς Χαμούρα! Ασίζα, Σουρλουλού, Παστρικιά, Καρατσαλκάκ!!! Χρυσό να πιάνεις σκατά να γίνεται, νερό να πίνεις κάτουρο να γίνεται, Κούλη να πας να ψηφίσεις Τσίπρας να βγαίνει!!!" Χα χα χα) και αυτομάτως μετατράπηκαν όλοι τους σε πέτρες!!! 

 Είδατε η πεθερά?

 Ούτε ο Σάουρον τέτοια δύναμη δεν είχε!!!

 Τελείως Thug Life μάγκα μου!!!

 Χα χα χα. 

 Μια άλλη παραλλαγή του Μύθου αναφέρει ως αιτία της κατάρας το ότι δεν συμφωνούσε η πεθερά με τον γάμο (Μωρή Χαμούρα!!! Αυτόν τον μπεκρή θα πάρεις? Τον χτικιάρη, τον χασικλή? Τον χαραμοφάη? Τον κουμαρτζή? Είναι και Αρειανός! Που το πας αυτό? Μαρί για αυτόν τον σουρεκλεμέ, τον σερσερή, τον αφίφκο, τον ξεδοντίαρη σε κουβαλούσα 9 μήνες μέσα μου? Για αυτόν τον ταραμούγκαλα έκανα τον μ@υνί μου ναααααααα για να σε βγάλω από μέσα μου???? Δεν γεννούσα καλύτερα καμία πέτρα μωρή μαλάκωωωωωω!!!! Τι κατάραμμμμμμμ να έχειιιιιιιςςςςς σκύλλλλλλαααααααααααααααααα!!!! Χα χα χα).

 Μου παντρεύεστε μετά και αφού κάνετε τα παιδιά σας και μεγαλώσουν για μερικά χρόνια, ξαφνικά διαπιστώνετε ότι δεν σας σηκώνεται, και μου τρέχετε σε γιατρούς ανδρολόγους για να βρουν το τι τρέχει!!! Φουκαράδες!!! Βάλατε χέρι στα άδυτα των αδύτων από τις κορούλες τους και περιμένατε να μην το κρατήσουν μανιάτικο για όλη τους την ζωή οι πεθερές σας ε? Θα την βγάζατε καθαρή μετά από αυτό ε? Φουκαράδες!!! Βουντού σας το έχουν κάνει από την πρώτη μέρα!!! "Να κάνει μανούλα την κόρη μου ο Κερατάς! Να τα μεγαλώσει τα εγγόνια μου ο Βρωμόπουστρας!!! Και όταν τα βυζιά της κόρης μου φτάσουν στον αφαλό της, και θα ετοιμάζεται ο μπαστάρδης να την κάνει τάρανδο με καμιά μικρούλα να μην του σηκώνεται ούτε με γεράνοοοοοοοοοο!!! Την κατάρα μου το κωλοπαίδι να έχειιιιιιιιιιι" αυτό ακριβώς λένε μέσα τους την ίδια ακριβώς στιγμή που η κόρη τους σας πατάει το πόδι μέσα στην εκκλησία!!!!! 

 Χα χα χα.

 Σκεπτόμενος αυτά για να ζεσταθώ (νύχτα τέλη Οκτώβρη, αλλά ήμουν τυχερός που ήμουν στα χαμηλά, στην πεδιάδα, αν ήμουν στον Σοχό θα είχα δαγκώσει το κ@υλί μου από το κρύο!) αποφάσισα να μην αφήσω την ευκαιρία χαμένη και όσο περίμενα τον κοντό να τραβήξω μερικές φωτογραφίες από αυτό το εντυπωσιακό νυχτερινό θέαμα. 

 Οι επιστήμονες φυσικά λένε ότι αυτό το φαινόμενο είναι απλώς εναποθέσεις αλάτων στον βυθό μιας τεράστιας λίμνης που υπήρχε πολύ πολύ παλιά εδώ (το μέρος βρίσκεται ανάμεσα στις λίμνες της Βόλβης και του Αγίου Βασιλείου) που πετροποιήθηκαν με τους αιώνες. 

 Αλλά φυσικά τι ξέρουν και οι επιστήμονες? Εδώ δεν έχουν βρει ένα αντιπεθερικαταραστικό χάπι για να μας σηκώνεται μετά την κατάρα την κακιά, της μάγισσας της πεθεράς!

 Χα χα χα. 

 Υπέροχο μέρος και ιδίως την νύχτα!!! Μαγικό, καταλαβαίνεις απόλυτα για ποιο λόγο βγήκε αυτός ο μύθος (που δεν είναι μύθος!  Όσοι έχουν πεθερές ξέρουν τι είναι ικανές να κάνουν, καθώς πετούν πάνω στα σκουπόξυλα τους μέσα στην νύχτα!!! Χα χα χα)

 Από στιγμή σε στιγμή περιμένεις να βγει από μια γωνιά και ο Πανοραμίξ μαζί με τον Οβελίξ (δεν είμαι χοντρός, είμαι απλώς εύσωμος!!!) και τον Αστερίξ!

 Για να κάνουμε ένα τεστ και στα κοριτσάκια που άντεξαν να με διαβάζουν μέχρι αυτό το σημείο!

 Δεν μου λέτε μωρέ κοπελούδες μου σαν τι σας μοιάζει αυτόοοοοοοοοοοοοοοο?

 Έτσι ε? 

 Σαν αυτό σας μοιάζει ε?

 Μαρί σκύλεεεεεεεςςςςς!!!!

 Θα σας σφάξωωωωωωω!!!

 Αν σας μοιάζει με οτιδήποτε άλλο εκτός από εναποθεσεις αλάτων ή ένα πετρωμένο ζουρνατζή που έπαιζε σε ένα γάμο έχετε πολύ βρώμικο μυαλό!!!!

 Σε αυτή την περίπτωση το τηλέφωνο μου είναι γραμμένο δίπλα από την ανάρτηση πάρετε με για να τα πούμε και από κοντά!!!

 Χα χα χα. 

 Αρκετά με την πλάκα παίδες, θα με πουν και μισογύνη σε λίγο (Ποιος εγώ? Μισογύνης? Αδύνατο!!! Εγώ είμαι φιλόζωος! Και κανένας πραγματικός φιλόζωος δεν μπορεί να είναι μισογύνης!!!! Χα χα χα).

 Το μέρος είναι φοβερό, είτε μέρα να πας είτε νύχτα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε μια φορά τουλάχιστο στην ζωή σας. 

 Ιδίως αν έχετε και συντροφιά θηλυκή. Φέρτε την εδώ να δει και αυτή με τα μάτια της αυτό το μέρος, αγκαλιάστε την από πίσω της σφικτά, φιλήστε την στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, και ψιθυρίστε της απαλά και σιγανά πίσω στο αυτί της "Όταν θα μπορέσουμε εμείς οι άντρες να τεκνοποιούμε μόνοι μας και δεν θα σας έχουμε ανάγκη, τότε θα σας κάψουμε όλες ζωντανές πάνω στην πυρά καταραμένες μάγισσες!!!

 Χα χα χα.

 Τελικά μετά από μισή ώρα ήρθε και ο κοντός λέγοντας "Δεν μπορούσα να βρω βενζινάδικο ανοιχτό!!! Τα μαλακισμένα παίρνουν το αμάξι της δουλειάς αλλά δεν βάζουν μέσα βενζίνη!!! Δεν περίμενες πολύ ε? Σόρρυ φίλε, δεν είχες και τίποτα να κάνεις εδώ ε? Θα έπηξες?", "Μην μασάς κοντέ, είχα πολλά να κάνω ακόμα και εδώ", "Τι έκανες ρε τρελέ εδώ μέσα στην ερημιά?", "Έπλαθα", "Τι έπλαθες?", "Μελισσοιστορίες, απλώς μελισσοιστορίες!"

 Παίρνοντας μερική από την μαγεία του μέρους μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο για να πάμε πίσω στο πληγωμένο φορτηγό μου.

 Μια τελευταία ματιά πίσω και ένα αμυδρό σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη πριν την τελευταία σκέψη μου "Ποιος θα τα διαβάζει τα τρελά που θα γράψω πάλι και θα με πιστέψει? Ποιος άραγε?"

Adios Amigos Locos










Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 3/11/2016