UA-50457385-1

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Στρατιά του ενός


Και  με ποιον εγώ τώρα πια θες πάλι να ταυτιστώ
εσένα που φαίνεται να γνωρίζεις πολλά σε ρωτώ
ποιος από αριστερά και δεξιά τώρα θες να σταθεί
όταν όλοι ξένοι μου δείχνουν σε καρδιά και λογική

Με όσους καθώς τα σπίτια τους γίνονταν όλο και πιο ζεστά
αβίαστα και εύκολα άφησαν να τους αργοσβήσει η καρδιά
και τώρα που ξαναπλάκωσε δριμύς και σκληρός ο χιονιάς
ζητούν να σταθούμε δίπλα τους μην και τους πάρει ο βορράς

Μήδε και με αυτούς που πουλάνε πατρίδα και παρελθόν γλυκύ
μα ούτε καν του αρχαίου Γένους τους δεν γνωρίζουν την γραφή
θρησκεία τους το καυτό μίσος για ότι είναι από αυτούς διαφορετικό
μαστιγώνουν με λόγια βδελυρά όσους κουβαλούν τον δικό τους σταυρό

Γαλήνια στρατιά του ενός για πάντα και μόνο θες να είμαι εγώ
μόνος περιδιαβαίνω αυτή την ζωή, σαν χλωμή σκιά μες το καπνό
φωνές δεν ακούω σαν της Λορένης την παρθένα από το πουθενά 
μόνιμα απρόθυμος να σκοτώσω και να σκοτωθώ για απατηλά ιδανικά    





 Αφιερωμένο σε όσους ορίζει ο Αριστοτέλης ως φύση πολιτικά ζώα, όλου του πολιτικού φάσματος, από ένα πρόθυμο να ζήσει είτε ωσαν Θεριό είτε ωσαν Θεός. 


Μότσανος Λάζαρος

Σοχος 9/1/2017                          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου