Τριακοστό έκτο μέρος της σειράς απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν παίδες, και εδώ σας έχω μερικά ερωτήματα και διαλόγους που είχα με νεότερους μελισσοκόμους και τα απόλαυσα υπερβολικά πολύ.
Δυστυχώς όσο αυξάνει η κούραση, η προσπάθεια, οι δυσκολίες, τα προβλήματα στην μελισσοκομική σου εργασία και ζωή τόσο χάνεται ο αρχικός ενθουσιασμός που έχεις με την μελισσοκομία (ο μελισσοκομικός πυρετός δηλαδή). Ευτυχώς μέσα από αυτή την σειρά αναρτήσεων μου δόθηκε η χαρά και το πολύτιμο δικαίωμα να μοιράζομαι τις γνώσεις μου και να αλληλεπιδρώ με πολλούς νεότερους μελισσοκόμους από εμένα που έχουν ακόμα αυτόν τον αρχικό ενθουσιασμό και να τον μεταδίδουν (ή έστω να μου τον θυμίζουν!) και σε μένα. Σας είμαι υπόχρεος για αυτό! Ευχαριστώ!
Επίσης χάρη σε αυτή την σειρά αναρτήσεων έχω γνωρίσει πάρα πολλά ενδιαφέροντα άτομα με ευρύτατα ενδιαφέροντα και γνώσεις που είναι τιμή μου να συνομιλώ μαζί τους, η αλληλεπίδραση με τόσο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες μόνο να σε κάνει καλύτερο μπορεί. Όπως μόνο καλύτερη μπορεί να κάνει και την μελισσοκομία όλη αυτή η εισροή νέου αίματος. Αρκεί οι παλιότεροι να τους αφήσουν να μας δείξουν τις δυνατότητες τους και να μην τους έχουν στον διαρκή αρνητισμό και στην καταφρόνηση.
Έι τσακαλοπνίχτες άστε τους νέους μελισσοκόμους να ανθήσουν! Μόνο κέρδος θα έχουμε όλοι από αυτό!
Πολλά και σήμερα είπαμε, πάμε στο παρασύνθημα.
Δυστυχώς όσο αυξάνει η κούραση, η προσπάθεια, οι δυσκολίες, τα προβλήματα στην μελισσοκομική σου εργασία και ζωή τόσο χάνεται ο αρχικός ενθουσιασμός που έχεις με την μελισσοκομία (ο μελισσοκομικός πυρετός δηλαδή). Ευτυχώς μέσα από αυτή την σειρά αναρτήσεων μου δόθηκε η χαρά και το πολύτιμο δικαίωμα να μοιράζομαι τις γνώσεις μου και να αλληλεπιδρώ με πολλούς νεότερους μελισσοκόμους από εμένα που έχουν ακόμα αυτόν τον αρχικό ενθουσιασμό και να τον μεταδίδουν (ή έστω να μου τον θυμίζουν!) και σε μένα. Σας είμαι υπόχρεος για αυτό! Ευχαριστώ!
Επίσης χάρη σε αυτή την σειρά αναρτήσεων έχω γνωρίσει πάρα πολλά ενδιαφέροντα άτομα με ευρύτατα ενδιαφέροντα και γνώσεις που είναι τιμή μου να συνομιλώ μαζί τους, η αλληλεπίδραση με τόσο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες μόνο να σε κάνει καλύτερο μπορεί. Όπως μόνο καλύτερη μπορεί να κάνει και την μελισσοκομία όλη αυτή η εισροή νέου αίματος. Αρκεί οι παλιότεροι να τους αφήσουν να μας δείξουν τις δυνατότητες τους και να μην τους έχουν στον διαρκή αρνητισμό και στην καταφρόνηση.
Έι τσακαλοπνίχτες άστε τους νέους μελισσοκόμους να ανθήσουν! Μόνο κέρδος θα έχουμε όλοι από αυτό!
Πολλά και σήμερα είπαμε, πάμε στο παρασύνθημα.
176. Λάζαρε καλημέρα και καλή εβδομάδα. Ήθελα
τη γνώμη σου σχετικά με το μέλλον των παραφυάδων που κόπηκαν άνοιξη και δεν
πρόλαβαν να πάρουν πάτωμα μέχρι τώρα καθώς και για τα "τσακώσματα"
(Νικητιανή διάλεκτος χα χα), τους αφεσμούς δηλαδή που έπιασα την περίοδο των
σμηνουργιών. Τα περισσότερα είναι 8-9 πλαίσια πληθυσμό. Αυτή τη στιγμή είναι σε
καστανιά (στις πλαγιές του Μπέλλες που σε ρώτησα παλαιότερα). Νεκταροέκκριση
υπάρχει καλή (από ανθοφορίες, όχι από καστανιά), οι βασίλισσες γεννάνε καλά και
εκτίμησή μου είναι ότι δεκαρίζουν σύντομα. Τα πεθερικά-δάσκαλοι λένε ότι αυτά
πάτωμα δε παίρνουν και ότι θα διατηρηθούν για να αποδώσουν του χρόνου. Εσύ τί
λες; Να τα πατώσω; Να τα κρατήσω έτσι μέχρι το πεύκο και να τα βάλω να
δουλέψουν συναγωνιστικά ή να τα συνενώσω; Να τα κρατήσω ως τράπεζα γόνων για να
20αρίσω όσα πατωμένα δεν συμπλήρωσαν; Να μη κάνω τίποτα και να ακούσω τα
πεθερικά; ******** Bear’s Nest: ******* τα πεθερικά σου
έχουν δίκιο (η ερώτηση έγινε στις 29/6/2016) πολύ δύσκολα αυτά τα μελίσσια να πάρουν όροφο από εδώ και πέρα μια
που οι περισσότερες ανθοφορίες του βορρά πριν το πεύκο έχουν ήδη αρχίσει να
δίνουν ή και είναι στα τελειώματα τους (Ηλιόσπορος, Ρίγανη, Βελανίδι, η Λυγαριά
μόλις άρχισε) μόνο αν έχεις χτισμένους ορόφους και πέσεις σε καμία εξαιρετική
ανθοφορία θα μπορέσουν να αποδώσουν τόσο σε ανάπτυξη που θα μπορούσες να
κατεβάσεις στο πεύκο (πρώτο χέρι) ένα αξιοπρεπές 17-18αρι (παρόλο που θα έχουν
είκοσι πλαίσια) αλλά αυτό είναι δύσκολο από εδώ και πέρα, μόνο αν πετύχεις
κάπου τριφύλλια που δεν θα τα κόψουν όταν ανθήσουν σε εκτεταμένες εκτάσεις.
Τώρα το τι θα κάνεις
είναι και θέμα του σχεδιασμού σου καθώς και των οικονομικών σου δυνατοτήτων,
καθώς και το αν θα αποδώσουν οι σχεδιασμοί σου είναι συνάρτηση και των
νεκταροεκκρίσων από εδώ και πέρα (πεύκο, σουσούρα).
Αν σκοπός σου είναι να
αναπτύξεις τον αριθμό των μελισσιών σου μια συνένωση μεταξύ τους δεν στην συνιστώ.
Άλλωστε έχει παρατηρηθεί ότι «σφιχτά» δεκάρια πολλές φορές αποδίδουν καλύτερα
από εικοσάρια στα πεύκα (όταν δεν έχει και τόσο καλές νεκταροεκκρίσεις φυσικά! Μην
λέμε και ότι θέλουμε!) οπότε καλά θα ήταν να μην αποδυναμώσεις τα δεκαράκια σου
βοηθώντας μελίσσια που δεν χρειάζονται και τόση βοήθεια (τα εικοσάρια).
Στην θέση σου εγώ θα
άφηνα τα μελίσσια όπως είναι και απλώς θα φρόντιζα να μην αποδυναμωθούν μέχρι
το πεύκο (δεν είναι τόσο απλό αυτό που μόλις είπα, η χρονιά είναι πρώιμη και
ήδη τα Ηλιόσπορα είναι στα τελειώματα τους, το πεύκο μάλλον θα ξεκινήσει
κανονικά οπότε σχεδόν ο Ιούλιος θα είναι κενός από κύριες ανθοφορίες –αν δεν
πας στο βαμβάκι- και θα χρειασθεί τρέξιμο –ή και τύχη- για να μπορείς να βρεις
ικανοποιητικές νεκταροεκκρίσεις μέχρι τις αρχές Αυγούστου τέτοιες που θα
κρατήσουν τις γέννες σε ένα τέτοιο επίπεδο που δεν θα ρίξουν τα μελίσσια). Με
αυτό τον τρόπο και δεν θα αναγκαστείς να κάνεις συνενώσεις σε δυνατά μελίσσια
που είναι αυξημένες οι πιθανότητες να αποτύχουν, όπως και θα κρατήσεις ένα
ικανοποιητικό αριθμό από σφιχτά δεκάρια και εικοσάρια για να τα κατεβάσεις στα
πεύκα (ιδίως αν αποφασίσεις να ελαχιστοποιήσεις το ρίσκο σου με πολλαπλές
τοποθετήσεις ένας αυξημένος αριθμός μελισσιών θα σε βοηθήσει σε αυτό –Τι κάνουν
οι νότιοι στα έλατα με τις συνενώσεις και δεν παίρνουν μέλι? Ε ακριβώς το
αντίθετο για να αυξήσεις τις πιθανότητες σου να πετύχεις ένα μέρος που θα δώσει
-έστω και σε ένα μέρος μόνο από τα μελίσσια σου-).
Επιλογή σου θα ήταν
επίσης και να μην κατεβάσεις αυτά τα μελίσσια στα πεύκα και να περιμένεις του
χρόνου να σου αποδώσουν σαν τρελά αν υπάρχουν οι απαραίτητες νεκταροεκκρίσεις,
φυσικά αυτό δεν στο συνιστώ γιατί τα μελίσσια τα έχουμε για να βγάζουμε μέλι
και όχι απλώς για να τα προετοιμάζουμε για του χρόνου (του χρόνου ποιος ζει
ποιος πεθαίνει! Στην Ελλάδα είμαστε, την μελισσοκομία ασκούμε, σχεδιασμοί
μακροχρόνιοι δεν έχουν νόημα και στις δύο περιπτώσεις).
Επίσης βασικότατο και το
παρακάτω, φαντάσου να σου έχουν δώσει μια συμβουλή οι δάσκαλοι – μελισσοκόμοι
σου που επίσης είναι και πεθερικά σου, και εσύ να την αγνοήσεις και να κάνεις
του κεφαλιού σου, και στο τέλος να αποτύχει ο σχεδιασμός σου και οι χειρισμοί
σου, τι νομίζεις θα γίνει?!?!?! Θα έχεις τα πεθερικά σου για όλη την ζωή σου να
στο χτυπάνε και να λένε «Καλό παιδί ο ******** αλλά δεν του κόβει πολύ, μας
έχει εμάς από δίπλα να του δείχνουμε την τέχνη και αυτός ακούει τους άσχετους
στα Ιντερνέτια και πάει από την μία μαλακία στην άλλη!!!!», και άστο αυτό πάει
και έρχεται, την κρεβατομουρμούρα από την κερά που θα την έχει μπριζώσει η
πεθερά σχετικά με ότι τους έχεις γραμμένους τους γονείς της που την πας? Θα στο
θυμίζει διαρκώς μέχρι να κρυώσει η κόλαση χα χα χα.
177. Καλησπέρα Λάζαρε, λέγομαι ******* και ασχολούμαι με τη μελισσοκομία πρακτικά περίπου 3 μήνες και θεωρητικά κανά 3άρι χρόνια. Βλέπω ότι είναι κάτι που μου αρέσει και θα ήθελα να συνεχίσω και να το αναπτύξω με σταθερά βήματα. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει 500 μελίσσια. Η προοπτική της μεταφοράς αποτελεί εφιάλτη. Και σκέφτομαι το εξής. Γιατί να μην "σπάσουμε" αυτό το μεγάλο μελισσοκομείο σε 5 κομμάτια των 100 μελισσιών έκαστο, και να τα τοποθετήσουμε μόνιμα σε περιοχές με συγκεκριμένες ανθοφορίες, π.χ. 100 μελίσσια στην πορτοκαλιά, 100 στο πεύκο, 100 στο έλατο, 100 στο θυμάρι και 100 στο ρείκι. Οπότε γλυτώνουμε τις μεταφορές, έχουμε λιγότερο κόπο σε κάθε μελιτοφορία και επιπλέον λιγότερα έξοδα. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές μου ήρθε η απάντηση μόνη της, ότι δηλαδή αν έχεις 100 μελίσσια σε μια ανθοφορία θα πρέπει ταυτόχρονα να ταϊζεις 400 μελίσσια για να μη λιμοκτονήσουν, αλλά λέω να μην ακυρώσω την αποστολή του μηνύματος... χαχα. Θα ήθελα και τη δική σου άποψη. Με εκτίμηση, ******* Bear’s Nest: Καλησπέρα ****** και καλώς ήρθες στον χώρο της μελισσοκομίας, ενδιαφέρουσα ερώτηση και η απάντηση που έδωσες μόνος σου σε μεγάλο βαθμό καλύπτει την πραγματικότητα αλλά όχι ακριβώς.
Στην πραγματικότητα δεν θα λιμοκτονούσαν 400 μελίσσια σε κάθε ανθοφορία αλλά θα λιμοκτονούσαν 400-500 μελίσσια στην αρχή, αλλά μετά από μερικούς μήνες θα λιμοκτονούσαν πολύ λιγότερα γιατί κάθε εβδομάδα θα έχανες δεκάδες μελίσσια από πείνα!!!
Δυστυχώς δεν είναι αυτή η επιλογή διαθέσιμη στην μελισσοκομία σε τέτοιους αριθμούς χωρίς να προβείς σε τρελές τροφοδοτήσεις και σε μελισσοκομικά μέρη με πολλαπλές ανθοφορίες (υπάρχουν μερικά μέρη που διαθέτουν πολλές διαφορετικές ανθοφορίες στα όρια τους σε διαφορετικές εποχές, φυσικά αυτά τα μέρη δεν είναι με εκτεταμένες μονοκαλλιέργειες, ή σε εκτεταμένα δάση με πεύκα ή έλατα ή βελανιδιές. Οπότε μπορείς σε τέτοια μέρη να κάνεις σταθερή μελισσοκομία με πολύ περισσότερη τροφοδοσία από ότι στην νομαδική μελισσοκομία, και έχοντας ως στόχο να εκμεταλλευτείς όλα τα προϊόντα της κυψέλης με κύριο βάρος στα δευτερεύοντα (βασιλικό πολτό, γύρη, πρόπολη, κερί) κατά πρώτο λόγο, και κατά δεύτερο το μέλι (που θα έχεις και μικρότερες αποδόσεις σε μέλι, αλλά και θα είσαι αναγκασμένος να αφήνεις περισσότερο μέσα στις κυψέλες για να μπορέσουν να αντέξουν τα μελίσσια ορισμένες τελείως «ξηρές» εποχές όσο αφορά την νεκταροέκκριση).
Δυστυχώς η αριθμητική του μελισσιού είναι αμείλικτη και το στατιστικό που λέει ότι η κάθε κυψέλη χρειάζεται 4 στρέμματα ανθοφοριών για τις ανάγκες της είναι ένα από τα απόλυτα μεγέθη που την ορίζουν (για την μελισσοχωρητικότητα διάβασε την ανάρτηση του blog Μελισσοχωρητικότητα περιοχών). Οπότε μελισσοκομεία 100 κυψελών θέλουν το λιγότερο 400 στρέμματα ανθοφοριών για τις ανάγκες τους (σχεδόν μια πλευρά βουνού είναι αυτή η έκταση) και φυσικά δεν θα υπάρχει σε μία περιοχή μόνο το δικό σου μελισσοκομείο! Οπότε σε περιοχή 5 χιλιομέτρων (που είναι η μέγιστη παραγωγική ακτίνα πτήσης των μελισσών –δες ανάρτηση του blog Ακτίνα πτήσης μελισσών-) μπορούν να υπάρχουν εκατοντάδες με χιλιάδες ακόμα μελίσσια με τον αντίστοιχο κορεσμό της μελισσοχωρητικότητας που μπορεί να φέρουν αυτοί οι αριθμοί.
Επίσης το κρυφό λογικό σφάλμα που κάνεις στον συλλογισμό σου είναι ότι θεωρείς δεδομένο ότι τα μελίσσια σου σε κάθε τοποθέτηση που θα κάνεις με σκοπό να εκμεταλλευτείς αυτή μόνο την τοποθέτηση (100 πορτοκάλι, 100 πεύκο, 100 έλατο, 100 θυμάρι, 100 ρείκι) θα αποδώσει αυτό που προσδοκάς.
Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει με τίποτα!
Κάθε ανθοφορία έχει κάποιες πιθανότητες να αποδώσει και κάποιες να μην αποδώσει (φυσικά αλλάζει και ο βαθμός που θα αποδώσει η κάθε ανθοφορία! Αλλά ας μην το εξετάσουμε και αυτό και κάνουμε ακόμα πιο περίπλοκη την απάντηση). Με το πεύκο να είναι το πιο αξιόπιστο, να ακολουθεί το πορτοκάλι και το ρείκι, και στο τέλος να είναι το θυμάρι και το έλατο. Αλλά ακόμα και το πεύκο δεν δίνει κάθε χρονιά!
Οπότε πες ότι η πιθανότητα να δώσει το πεύκο να είναι 66% (Δύο χρονιές στις τρείς), η πιθανότητα να δώσει το πορτοκάλι και το ρείκι 50% (μία χρονιά στις δύο), η πιθανότητα να δώσει το θυμάρι 33% (μία χρονιά στις τρείς), και η πιθανότητα να δώσει το έλατο 25% (μια χρονιά στις τέσσερεις) και σε περίπτωση που δεν δώσει η ανθοφορία/μελιτοφορία σου που έχεις τα σταθερά μελισσοκομεία οι απώλειες των μελισσιών σου θα είναι 50%. Αυτό θα σου δώσει με τις παραπάνω πιθανότητες στο πεύκο να έχεις μέσα σε 3 χρόνια χάσει τα μισά μελίσσια σου, στο πορτοκάλι και στο ρείκι θα χάσεις τα μισά μελίσσια σου μέσα σε 2 χρόνια , στο θυμάρι σε μια διετία να έχεις χάσει τουλάχιστον τα μισά μελίσσια σου αλλά και σε μια τριετία να έχεις χάσει τα τρία τέταρτα από τα μελίσσια σου, και στο έλατο να χάσεις μέσα σε μια τετραετία τα επτά όγδοα των μελισσιών σου!
Θεωρητικό μεν το παράδειγμα αλλά σε μεγάλο βαθμό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα (αλλάζουν οι πιθανότητες επιτυχίας σε κάθε ανθοφορία/ μελιτοφορία στην πραγματικότητα, όπως και η θνησιμότητα σε κάθε αποτυχημένη ανθοφορία ή μελιτοφορία, αλλά η βασική αριθμητική στον παράδειγμα μας είναι σωστή!).
Το παραπάνω παράδειγμα το βασίζω και σε πείραμα που είχα κάνει στον Σοχό που είναι καλό σχετικά μελισσοκομικό μέρος από άποψη ανθοφοριών/μελιτοφοριών, σε μελίσσι που δεν του έκανα μετακίνηση αλλά ούτε και τροφοδοσία όλη την χρονιά για να διαπιστώσω αν θα κατορθώσει να επιζήσει με αυτά τα δεδομένα. Η απάντηση είναι ότι δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του και πέθανε από πείνα (είχε αποδώσει η ανθοφορία της ελαιοκράμβης αλλά καμία από τις υπόλοιπες που έχει ο Σοχός με αποτέλεσμα να λιμοκτονήσει τον Νοέμβρη το μελίσσι γιατί αυτά που μάζευε τον Απρίλη από την ελαιοκράμβη δεν ήταν αρκετά για να τα καταφέρει). Σκληρό πείραμα αλλά διδακτικότατο, φυσικά τέτοια πειράματα δεν τα κάνεις με πάνω από 1-2 μελίσσια αν δεν είσαι σαδιστής μελισσοκόμος χα χα χα.
Επίσης εκτός από τις απώλειες που θα αντιμετωπίσεις με αυτή την στρατηγική επίσης χάνεις σε αποδόσεις και δεν εκμεταλλεύεσαι την δυναμικότητα του μελισσοκομείου σου στο μέγιστο (σου αφήνω να υπολογίσεις μόνος σου το πόσο θα υπολειτουργεί το σύνολο των μελισσιών σου βάση των παραπάνω πιθανοτήτων σε κάθε ανθοφορία/μελιτωφορία), αλλά αυξάνεις επίσης και σε τεράστιο βαθμό τα λειτουργικά σου έξοδα (το πετρέλαιο είναι πολύ φθηνότερο από την ζάχαρη-δες ανάρτηση του blog τα μελίσσια τρέφονται με πετρέλαιο-) απλώς και μόνο για να συντηρείς μελίσσια σε μέρη που δεν υπάρχει νεκταροέκκριση για μήνες και μήνες τοποθετήσεων. Και μάλιστα για να μπορέσεις αυτά τα μελίσσια όχι μόνο να τα συντηρήσεις αλλά και να τα αναπτύξεις χωρίς νεκταροεκκρίσεις το κόστος τροφοδοσίας θα είναι τελείως απαγορευτικό! Με λίγα λόγια κάνεις παγίδευση κεφαλαίου (δες ανάρτηση του blog Παγίδευση κεφαλαίου) όχι γιατί έχεις κάνει υπερεπένδυση κεφαλαίου αλλά γιατί κάνεις υποαπασχόληση κεφαλαίου (ζωικού κεφαλαίου-τα μελίσσια-, αλλά και παγίου κεφαλαίου –οι κυψέλες-) αλλά και υποαπασχόληση εργασίας (με το να μην δαπανάς χρόνο και προσπάθεια για μετακινήσεις).
Οπότε αν κατορθώσεις να φτάσεις στα 500 μελίσσια δεν νοείται να ρισκάρεις μια τέτοια περιουσία να την παίζεις κορώνα γράμματα κάθε χρονιά μόνο και μόνο για να γλυτώσεις τις μετακινήσεις. Άλλωστε η ίδια η λέξη μελισσοκόμος (αυτός που κομίζει τις μέλισσες = αυτός που μεταφέρει τις μέλισσες* βλέπετε ερώτηση 178) υποδηλώνει την εξ ορισμού νομαδική φύση της μελισσοκομίας.
Οπότε οι επιλογές σου είναι είτε θα είσαι επαγγελματίας μελισσοκόμος και θα μεταφέρεις αβέρτα μελίσσια, είτε θα είσαι χομπίστας μελισσοτρόφος και θα ταΐζεις αβέρτα μελίσσια (παίδες δεν είναι κακό να είσαι μελισσοτρόφος στην μελισσοκομία, η ίδια η διαδικασία της παραγωγής βασιλικού πολτού βασίζεται τελείως στην μελισσοτροφία και όχι στην μελισσοκομία έτσι όπως προκύπτει εννοιολογικά από την λέξη μελισσοκόμος. Καλά είναι να έχουμε επακριβώς στο νου μας σε τι συνίσταται κάθε διαδικασία που αφορά τις μέλισσες, και την μελισσοκομία ή την μελισσοτροφία).
Ενδιαφέρουσα η ερώτηση ****** και αξίζει να δημοσιοποιηθεί καθώς θεωρώ ότι βασίζεται σε ένα σκεπτικό που μπορεί να απασχολήσει την πλειοψηφία των νέων μελισσοκόμων κάποια στιγμή στα πρώτα χρόνια της μελισσοκομικής τους καριέρας (μετά δυστυχώς η πραγματικότητα θα τους δείξει ακριβώς που και πόσο πάσχει αυτός ο συλλογισμός).
178. Επάνω σε αυτό το σημείο σε μετέπειτα διάλογο (μέσω μηνυμάτων) μου επισήμανε ο φίλος μου ότι: Το β' συνθετικό "-κόμος" δεν προέρχεται από το κομίζω (μεταφέρω) αλλά από το κομέω-κομώ που σημαίνει φροντίζω. Εξ'ού και δασοκόμος, βρεφοκόμος, τραπεζοκόμος, ιπποκόμος κτλ Για να του ανταπαντήσω το παρακάτω. Bear’s Nest: Σωστά ****** αλλά η αρχική ρίζα του ρήματος κομίζω (μεταφέρω) είναι το ρήμα κομώ (φροντίζω), βλέπε και τους παρακάτω συνδέσμους κομίζω αλλά και κομίζω , οπότε δεν είναι ξεκάθαρο με ποια ακριβώς σημασία έχει ορισθεί η λέξη μελισσοκόμος από τους αρχαίους Έλληνες (δεδομένου ότι την γραμματική της νεοελληνικής την έχουν γράψει νεοέλληνες και όχι οι αρχαίοι που μιλούσαν και την αρχαία γλώσσα) οπότε στην συγκεκριμένη λέξη όπου ο ορισμός της ταιρίαζει πλήρως εννοιολογικά με την λέξη κομίζω = μεταφέρω μπορεί να έχει λαθεμένα να έχει ταυτιστεί με την λέξη κομώ = φροντίζω (μια που όπως είπαμε είναι και η αρχική ρίζα και του ρήματος κομίζω) από τους μεταγενέστερους ερμηνευτές της γλώσσας μας.
Πολύ σωστή κατά τα άλλα η διαπίστωση σου, αλλά θεωρώ ότι στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια από τις πάραπολλές "γκρίζες" ζώνες της Ελληνικής γραμματικής (για αυτόν τον λόγο υπάρχουν και τόσα πολλά εγχειρίδια της Ελληνικής Γραμματικής που μερικές φορές αναιρεί το ένα το άλλο χα χα χα) που δίνει μια μεγάλη ελευθερία ερμηνείας πάνω στο εννοιολογικό υπόβαθρο της συγκεκριμένης λέξης.
Με λίγα λόγια Αυθεντίες δεν υπάρχουν στην μελισσοκομία, αλλά επίσης Αυθεντίες δεν υπάρχουν ούτε και σε όσους γράφουν εγχειρίδια Ελληνικής γραμματικής. Κάτι τέτοια έλεγα στο γυμνάσιο και στο λύκειο και ήμουν στο μαύρο βιβλίο κάθε φιλόλογου που είχε την ατυχία να με έχει στην τάξη του χα χα χα.
179. Γεια σου Λάζαρε, ενδιαφέρουσα η συζήτησή μας αλλά όπως λες κι εσύ η
ελληνική γραμματική είναι ένας λαβύρινθος που ούτε ένας ειδικός μάλλον δεν
μπορεί να διαβεί. Πολύ πιθανόν κατά την αρχαιότητα η έννοια της
μελισσοκομίας να αφορούσε τις μεταφορές και όχι την "οργανωμένη" όπως
την ξέρουμε σήμερα φροντίδα των μελισσών. Άλλωστε τί είδους φροντίδα και
τεχνικές να χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι; Τροφοδότηση; Χλωμό.. χωρίς όμως να
αποκλείεται, ίσως να τροφοδοτούσαν με μούστο; Να είχαν τη δυνατότητα
αναδιάταξης πλαισίων κτλ; Δεν μπορούμε να το απαντήσουμε αυτό αν δεν γνωρίζουμε
την ακριβή μορφή που είχαν οι τότε κυψέλες, οι "σίμβλοι". Τους
Σίμβλους τους αναφέρει ο Ησίοδος αλλά δεν γνωρίζουμε τη μορφή τους. Εφόσον όμως
κατασκεύαζαν εξειδικευμένες κυψέλες, λογικό είναι να υποθέσουμε ότι θα ήταν σε
"compact" μορφή και άρα σχεδιασμένοι από την αρχή ώστε να παρέχεται η
δυνατότητα για εύκολη ή έστω εφικτή μεταφορά; Βέβαια δεν γνωρίζουμε πολλά ούτε
και για το κλίμα, τη βλάστηση και τις ανθοφορίες εκείνων των εποχών. Ίσως τότε
οι εκάστοτε περιοχές να ήταν περισσότερο πλούσιες σε ανθοφορίες κατά τη
διάρκεια του χρόνου; Στη σύγχρονη όμως εποχή η μελισσοκομία νομίζω πως
ορίζεται ως η φροντίδα των μελισσών. Ετυμολογικά αν το πάρουμε και πάλι θα
δούμε ότι η λέξη μελισσοκομείο η οποία εννοιολογικά είναι στατική είναι ο χώρος
όπου λαμβάνει χώρα η φροντίδα των μελισσών. Αλλά στη νεοελληνική, οι διάρθρωση
των λέξεων γίνεται περισσότερο με πρακτικούς όρους παρά με όρους εννοιολογικού
περιεχομένου. *******
Τώρα σχετικά με την μεταφορά των αρχαίων μελισσιών υπάρχουν αναφορές ότι οι
αρχαίοι Έλληνες μετακινούσαν τα μελίσσια τους με πλοία στην Αίγυπτο (οπότε
μπορούσαν να κάνουν πολυήμερες μεταφορές μέσα στην θάλασσα, κάτι που είναι
δύσκολο για τους σημερινούς μελισσοκόμους, οπότε μην υποτιμάς τις ικανότητες
και τις τεχνικές των αρχαίων μελισσοκόμων).
Δεύτερο στοιχείο είναι ότι μέχρι τις αρχές του 20 αιώνα η Ελλάδα ήταν
καλυμμένη με δάση σε ποσοστό 90% και οι μονοκαλλιέργειες είτε οι βοσκότοποι δεν
ήταν τόσο διαδεδομένες/οι (και φυσικά στα αρχαία χρόνια το ποσοστό κάλυψης με
δάση έφτανε στο 99%) οπότε ήταν τελείως διαφορετική η μελισσοκομία τότε (άρα
και η στατική μελισσοκομία να ήταν λιγότερο διαδεδομένη τότε).
Τρίτο δεδομένο ήταν ότι δεν κατανάλωναν βασιλικό πολτό, και γύρη σε βαθμό
παρόμοιο με την σύγχρονη εποχή (αν κατανάλωναν καν!), αλλά επίσης το
κρασί τους γινόταν από μέλι (το υδρόμελι) και όχι από αμπέλια (που ήρθαν στην
Ελλάδα με την θρησκεία του Διονύσου από την Ασία) οπότε και η ζήτηση για μέλι
ήταν ακόμα μεγαλύτερη (φυσικά αναλογικά σε μια κοινωνία με μικρότερο εμπόριο
και καταμερισμό εργασίας από την δική μας, και με λιγότερη εγχρήματη οικονομία
) μια που είχε περισσότερες χρήσεις το μέλι. Άρα πάλι η στατική μελισσοκομία
δεν μπορούσε να τους προσφέρει αυτό που πράγματι ζητούσαν από την μελισσοκομία
(μια πηγή μελιού και κεριού).
Επίσης μπορούσαν να τροφοδοτούν με φρούτα αποξηραμένα όπως κάνουν αρκετοί
ακόμα και τώρα (σταφίδες, αποξηραμένα σύκα κ.α.) οπότε μην αποκλείεις και την
τροφοδοσία.
Από ότι βλέπεις είναι απελπιστικά πολλά αυτά που δεν ξέρουμε για την ίδια
την αρχαία μελισσοκομία και όχι μόνο από πού προέρχεται εννοιολογικά ο ορισμός
της μελισσοκομίας χα χα χα.
Όσο για τον νεοελληνικό ορισμό του μελισσοκόμου αυτός είναι τελείως περιγραφικός
και απλώς περιγράφει ένα άτομο που εκτρέφει μέλισσες και εμπορεύεται τα
προϊόντα τους.
Μου αρέσει που ψάχνεσαι πολύ σε ότι ασχολείσαι αλλά κάπου χάνεις τον στόχο
σου που είναι η πρακτική στην μελισσοκομία και όχι η εννοιολογική
κατηγοριοποίηση σε κάθε τι πάνω σε αυτή (γιατί υποθέτω ότι θέλεις να
δημιουργήσεις ένα μελισσοκομείο και όχι να γράψεις ένα βιβλίο πάνω σε αυτή).
Και σκοπός σου ιδίως στην αρχή είναι να επικεντρωθείς πάνω σε αυτό (το να
εμπεδώσεις πλήρως την πρακτική της μελισσοκομίας ώστε με μεταφορές να μπορείς
να μεγιστοποιήσεις τα αποτελέσματα από αυτήν την δραστηριότητα σου).
Είμαι τελείως σίγουρος ότι αν εστιάσεις σωστά και αποτελεσματικά σε αυτόν
τον στόχο θα κατορθώσεις να μάθεις να συντηρείς το ζωικό σου κεφάλαιο και να το
αυξάνεις σε πολύ μεγάλο βαθμό (σε τέτοιο βαθμό που όταν θα έχεις 200-300
μελίσσια ούτε θα σου περνά από το μυαλό να χάνεις χρόνο με την ρίζα κάθε λέξης
σχετικά με την μελισσοκομία χα χα χα).
Φυσικά και καταλαβαίνω την τάση σου να εμβαθύνεις σε κάθε τι πάνω σε αυτή.
Την είχα και εγώ (και εγώ μάλιστα είχα ασχοληθεί θεωρητικά με την μελισσοκομία
για πολύ περισσότερο χρόνο από ότι εσύ πριν ασχοληθώ με την πρακτική της, και
πραγματικά είχα ξεκοκαλίσει οτιδήποτε είχε σχέση με αυτή).
Το ζήτημα είναι όμως ότι όσο θα εμβαθύνεις στην πρακτική της μελισσοκομίας
τόσο θα σου φαίνεται ως χαμένος ο χρόνος που δαπάνησες για την κάθε μια
δευτερεύουσα γνώση και πληροφορία πάνω στην μελισσοκομία και όχι μόνο σε ότι
έχει πραγματικά σημασία σε αυτή. Αυτή ήταν μια πικρή συνειδητοποίηση δικιά μου
όταν κατάλαβα ότι αν είχα αρχίσει την μελισσοκομία αμέσως στην πρακτική της
μορφή τώρα η μελισσοκομική μου επιχείρηση θα ήταν 2 ή 3 επίπεδα παραπάνω από
αυτή που είναι τώρα. Και ναι μεν με ικανοποιεί το γεγονός ότι πχ μπορώ να
αποδείξω τα μεγέθη της μελισσοχωριτικότητας με μαθηματικά, αλλά το γεγονός ότι
πχ δεν έχω μια 500άδα μελίσσια εδώ και 5-7 χρόνια ή δεν κάνω εξαγωγή του κυρίου
όγκου του μελιού μου στο εξωτερικό με
λυπεί αφάνταστα και με θυμώνει γιατί άφησα την δίψα μου για γνώση να επισκιάσει
την ανάγκη μου για δράση.
Επικεντρώσου εκεί μόνο
που έχει σημασία, κάνε το αυτό και θα με ευχαριστείς στο μέλλον, μην το κάνεις
και θα έχεις ένα λόγο για να είσαι θυμωμένος με τον εαυτό σου.
180. Γεια σου Λάζαρε, με συγχωρείς για την καθυστέρηση στην απάντηση αλλά είχα
μπλέξει με τις δουλειές και σήμερα Παρασκευή ανασαίνω λίγο... Το
χαρακτηριστικό μου (και μάλλον ελάττωμα το θεωρώ) είναι ότι διψάω για γνώση
πάνω σε κάτι που αποτελεί για μένα εντελώς καινούργιο. Το αρνητικό είναι ότι
μόλις φτάσω σε ένα επίπεδο γνώσεων βαριέμαι εύκολα και ψάχνω πάλι κάτι
καινούργιο να καταπιαστώ.. Βέβαια ποτέ δε με απασχόλησε η ετυμολογία της λέξης
μελισσοκόμος για να είμαι ειλικρινής... δεν έχω φτάσει και σε αυτό το σημείο..
χαχαχα Λοιπόν, θα σου κάνω μια σύντομη και εντελώς πρακτική ερώτηση την
οποία πρέπει μέσα στις επόμενες ημέρες να απαντήσω στον εαυτό μου. Φέτος
τέλη Απριλίου (αργά δηλαδή) αγόρασα τις 2 πρώτες μου παραφυάδες. Αυτή τη στιγμή
(2μιση μήνες σχεδόν μετά) έχουν γίνει και οι 2 σχεδόν 20άρες σε πληθυσμούς, η
μία έχει ακόμα πολύ γόνο, η άλλη έχει κόψει αρκετά. Αυτή που έχει πολύ
γόνο πρέπει να την κόψω ώστε να αυξήσω για του χρόνου. Έμπειρος
μελισσοκόμος που είπε να την κόψω στα 2, δηλαδή 2 10άρια.Πιστεύεις ότι τέτοια
εποχή είναι μεγάλο ρίσκο να κόψω περισσότερες παραφυάδες; Εξαρτάται θα μου πεις
και από την περιοχή και από τί φέρνουν μέσα οι μέλισσες. Μελάκι έχουν αρκετό,
φέρνουν και λίγη γύρη αλλά αν χρειαστεί μπορώ να τροφοδοτήσω. Σκεφτόμουν
ιδανικά από το δυνατό μελίσσι να κόψω 3 παραφυάδες, άρα να έχω 4 μαζί με τη
μητρική. Η βασίλισσα γεννάει ικανοποιητικά για την εποχή. Έχω την αίσθηση ότι
θα τα πάει καλά. Αλλά η δική σου εμπειρία είμαι σίγουρος ότι θα με βοηθήσει. Να
είσαι καλά, ******* Bear’s Nest: ****** δεν είναι αργά για να κόψεις παραφυάδες, ιδίως αν είσαι στον νότο
που δεν ξεγονεύουν τα μελίσσια (τον χειμώνα! Το καλοκαίρι μπορεί για ένα
εικοσαήμερο να ξεγονεύσουν!). Και καλά θα ήταν να κόψεις το ένα
μελίσσι για να δουλέψεις και με μικρότερα μελίσσια εκτός από τα μεγάλα (η
γνώμη μου είναι κάποιος να ξεκινά με ένα δεκάρι και με ένα πεντάρι στην αρχή
για να βλέπει το πώς εξελίσσεται το κάθε ένα σε κάθε εποχή και συγκριτικά να
μαθαίνει πολύ περισσότερα από αν είχε 2 ισάξια μελίσσια –όπως είχες εσύ-).
Επίσης σύμφωνα με τον δικό μου ορισμό μελισσοκόμος είναι αυτός που μπορεί
να αναπαράγει μόνος του το ζωικό του κεφάλαιο ανεξάρτητα με το πόσες κυψέλες
έχει (είτε 100 είτε 2 αυτός που αναπαράγει τα μελίσσια του μόνος του είναι μελισσοκόμος
χα χα χα. Ο απλούστερος από τους ορισμούς χα χα χα). Οπότε ναι καλά θα ήταν να
κόψεις τις πρώτες σου παραφυάδες και να παρατηρείς το πώς θα πάνε μέσα στην
χρονιά μια μάλλον που δύσκολα θα πάς πλέον για τρύγους (μεγάλες
νεκταροεκκρίσεις πλέον υπάρχουν στα βαμβάκια και στα πεύκα, δεν θα στο
συνιστούσα ούτε το ένα ούτε το άλλο από την πρώτη σου χρονιά, από του χρόνου
φυσικά θα τα βάλεις στον προγραμματισμό σου).
Τώρα το πώς θα κόψεις τα μελίσσια σου μπορείς να το δεις στην ανάρτηση μου
οδηγίες για ναυτιλλόμενους όπου έχω τον γενικό τρόπο κοψίματος παραφυάδων,
πάντως γνώμη μου είναι να μην κόβεται μια παραφυάδα δυνατή (δηλαδή να κόψεις
ένα εικοσάρι σε 2 δεκάρια) γιατί αν αφήσεις 2 βασιλικά κελιά σε μια τόσο δυνατή
παραφυάδα ο κίνδυνος σμηνουργίας είναι πολύ υψηλός! Για αυτό καλύτερα
είναι να κόβεις τα μελίσσια σου μέχρι εξαντλήσεως (ένα δεκάρι σε 2 πεντάρια ή
σε 3 τριάρια, ένα εικοσάρι σε 4 ή 6 παραφυάδες) για να μειώσεις τον κίνδυνο
σμηνουργίας στο ελάχιστο.
Είσαι στην ωραιότερη εποχή για ένα μελισσοκόμο όπου τα πάντα είναι νέα, η
γνώση έρχεται με κατακλυσμιαίους ρυθμούς, και τα πειράματα εκτός από
συναρπαστικά έχουν και μικρό κόστος (γιατί τα μελίσσια είναι λίγα), και φυσικά
επιβάλλεται κάθε δοκιμή που θα σου δώσει πολύτιμα μαθήματα. Και κυρίως ακόμα
και τα λάθη επιτρέπονται! Αρκεί να μαθαίνεις από αυτά! Οπότε ναι καλά θα ήταν
να δοκιμάσεις να αναπαράγεις το ζωικό σου κεφάλαιο ακόμα και αν είναι νωρίς,
καλύτερα να πέφτεις με το πρώτο στην θάλασσα για να κολυμπήσεις, πάρα να
στέκεσαι έξω στην ακτή και να ζυγίζεις εάν πρέπει να ρίχτεις άμεσα σε αυτή ή
όχι.
Σειρά "Απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν".
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol IX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol X
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XV
Μελισσοκομία, αξίζει αυτή η μαλακία τελικά?
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙIΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXIX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXX
Διάλογος με ένα Αμερικάνο μελισσοκόμο
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXI
Μέθοδοι Αντικατάστασης Βασιλισσών
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol X
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XV
Μελισσοκομία, αξίζει αυτή η μαλακία τελικά?
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XVΙIΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XIX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙ
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXΙV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVI
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXVIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXIX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXX
Διάλογος με ένα Αμερικάνο μελισσοκόμο
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXI
Μέθοδοι Αντικατάστασης Βασιλισσών
Δημιουργώντας ένα μελισσοκομικό πλάνο
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXII
Οδηγός για την χρήση των δεικτών και των τοποθετήσεων που θα κάνουμε βάση αυτών
Κόψιμο Παραφυάδων κάτω από το πρίσμα του μελισσοκομικού ενθουσιασμού των νέων μελισσοκόμων και της έλλειψης εμπειρίας τους
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIII
Μελισσοκομία, παρανοήσεις, μύθοι, μυστικά, και «Μαγικές σφαίρες»
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXII
Οδηγός για την χρήση των δεικτών και των τοποθετήσεων που θα κάνουμε βάση αυτών
Κόψιμο Παραφυάδων κάτω από το πρίσμα του μελισσοκομικού ενθουσιασμού των νέων μελισσοκόμων και της έλλειψης εμπειρίας τους
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIII
Μελισσοκομία, παρανοήσεις, μύθοι, μυστικά, και «Μαγικές σφαίρες»
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIV
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXV
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 20/7/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου