Πάω σήμερα σε ένα μελισσοκομείο μου που είχα να πάω μια εβδομάδα, και ξαφνικά δεν βλέπω πουθενά τις κυψέλες μου!
Χτύπησα μπιέλα!!
"Όχι ρε πούστη μου άρπαξαν 60 μελίσσια" το μόνο που σκέφτηκα!!!
Κατεβαίνω από το Τ4 σε μια απουλιάνα* δίπλα από ένα σιταροχώραφο και αρχίζω να ψάχνω τις κυψέλες μου, "Μα εδώ τις είχα! Δίπλα στο σιταροχώραφο", "Ποιος τις πήρε", "Θα τους σφάξω όλους!", "Μου κλείσανε το σπίτι", οι σκέψεις μου με ακριβώς αυτή την σειρά.
Αλλά επίσης και ένας μικρός μελισσοκόμος στον δεξί μου τον ώμο να μου λέει στο αυτί "Αρκούδα μην ξεχνιέσαι, η βασική μελισσοκομική αρετή είναι η Ψυχραιμία!".
Κοντοστέκομαι για μια στιγμή και λέω, "Nαι, αλλά μέσα στο σιταροχώραφο που ήταν δίπλα στις κυψέλες υπήρχε και ένα δέντρο! Που στο διάολο είναι αυτό!".
Κοιτάζω λίγο καλύτερα και βλέπω το δέντρο μέσα σε ένα σιταροχώραφο 40 μέτρα μακρυά που τα σιτάρια είχαν φτάσει στο ύψος μου, "Έχει γούστο" λέω, "Μην μου πεις! Εγώ τα μελίσσια μου σε απουλιάνα τα είχα, τώρα έγινε και αυτό σε μια εβδομάδα σιταροχώραφο?".
Ξεκινώ με το Τ4 και σε 10 μέτρα μέσα στην πρώην απουλιάνα - νυν σιταροχώραφο κρυμμένες οι κυψέλες μου (μονές και διπλές) με τα σκόρπια σιτάρια από εδώ και εκεί να έχουν φτάσει μέχρι την μέση μου, "Διάολε πάλι θα πρέπει να τσαπίσω γύρω γύρω από τις κυψέλες και να με σαπίσουν οι κυρές που θα βγαίνουν σαν χουλιγκάνοι από την Θύρα Τέσσερα μόλις περνά το λεωφορείο του Γαύρου".
Γαμώ τις βροχές μου, στο τέλος ούτε τους δρόμους δεν θα βρίσκουμε μέσα στην ζούγκλα!
Οπότε όσοι αράζετε στην ΚούΚου - Σίτι πείτε τον Σώζων Παλαίστο Χάρο να έρθει με την Κοσιά του να κάνει ένα ψυχικό, γιατί δεν λέει πάλι να τρέχω από εδώ και εκεί πανικόβλητος κρατώντας μια τσάπα στο δεξί μου χέρι έχοντας ένα οργισμένο μαύρο σύννεφο από πάνω μου!
Χα χα χα.
*Απουλιάνα= Μη καλλιεργήσιμο χωράφι.
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 26/5/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου