UA-50457385-1

Σάββατο 28 Ιουνίου 2025

Ήρθε και το πρώτο μέλι της χρονιας

 


 Και μόλις βγήκε από τα δοχεία ωρίμανσης το πρώτο μας μέλι για την χρονιά 2025. Ένα υπέροχο κατακόκκινο ανθόμελο όπου κυριαρχεί η δύναμη του παλιουριού, η γλυκύτητα της αγριορίγανης, το παιχνίδισμα του άγριου τριφυλλιού, και η αψάδα της ρίγανης. 

 Ένα μέλι μεθυστικό, παιχνιδιάρικο, πολύπλοκό, αλλά και μπρούσκο! Γιομάτο με γεύσεις, και αρώματα, αλλά και με μια ιδιαίτερα πλούσια, και πτυχή υφή. Ένα μέλι που θυμίζει τρομερά στην γεύση το χτυπητό αυγό με ζάχαρη που μας έκαναν οι μητέρες μας, όταν ήμασταν μικράκια. Ένα μέλι που θυμίζει τόσο την αγάπη της μάνας, και την φροντίδα της, σε ότι θεωρούσε ως το πολυτιμότερο στην ζωή της.

 Ένα μέλι που θα σας μεθύσει με τις γεύσεις του, θα σας ξετρελάνει με τα αρώματα του, θα σας ξελογιάσει με την υφή του. Ένα μέλι απόλαυση, ένα μέλι ανάμνηση, ένα μέλι εισιτήριο για την εποχή που ήσασταν περισσότερο ευτυχισμένοι στην ζωή σας.

 Ένα μέλι που περιμένει τα χείλη σας για να τα γλυκάνει, την γλώσσα σας για να την ξετρελάνει, την καρδιά σας για να την κατακτήσει, το μυαλό σας για να το μεθύσει.

 Τι περιμένετε το λοιπόν? 

 Ελάτε να το γνωρίσετε!

 

 

  Adios Amigos Locos


 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 28/6/2025 

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2025

Ο Άγιος ο Πάλιουρος ο Θαυματουργός, δοξασμένη η χάρη του και μεγάλα τα θαύματα του

 


 Μια που προσπαθώ να συνέρθω από την χθεσινή υπογλυκαιμία και θερμοπληξία στο ένα από τα μελισσοκομεία μου που έχω τις παραφυάδες (πήγα να προσθέσω κεριά (ένα χτισμένο, ένα άχτιστο) για να τις δεκαρίσω, και ταυτόχρονα να δω ποιες έχουν μάνες που γεννάνε, και όσα δεν έχουν αμέσως γίνονται συνένωση εν θερμό (χωρίς τίποτα, ούτε τσίπουρο, ούτε εφημερίδα, ούτε αρώματα) όσο είναι ακόμη ορφανά και όχι αρρενοτόκα) που έγινε υπό συνθήκες καύσωνα, και τρομερής υποτίμησης από μέρος μου του πόση ώρα θα μου έπαιρνε, και έτσι δεν πήγα σωστά προετοιμασμένος (να φάω κάτι πριν ξεκινήσω, οπότε μετά από 4-5 ώρες καύσωνα, και μελισσοκομικής εργασίας, κυριολεκτικά λύγησα με αποτέλεσμα να κάνω μια τρομερά επιτυχημένη μίμηση από κομπρεσέρ! Όταν έφτασα να μην μπορώ να αναπνεύσω, και να θέλω να ξεράσω μέσα στην στολή μου, αντιλήφθηκα το σοβαρό λάθος (υποσημείωση εδώ. Δεν είμαι διαβητικός! Αλλά υπογλυκαιμία μπορείς να πάθεις και χωρίς να είσαι διαβητικός! Η μελισσοκομία είναι πολύ δύσκολη δουλειά, με τεράστιες ενεργειακές απαιτήσεις, και μάλιστα υπό συνθήκες καύσωνα ακόμη και με την διάτρητη στολή είναι κόλαση τελείως!)) είναι ευκαιρία να κάνω μερικές εργασίες στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι (μια που σε λίγο θα ακολουθήσει ακόμη ένας τρύγος, αλλά θα πρέπει να βγουν και τα μέλια από τα δοχεία ωρίμανσης από τον πρώτο τρύγο της χρονιάς-Παλιούρι-) αλλά να σας γράψω και μια μελισσοκομική ανάρτηση, γιατί σας άφησα ορφανά από αναρτήσεις τον τελευταίο καιρό που τρέχω σαν τρελός. 

 Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σύντομος, και περιεκτικός, μια που είμαι σε διαδικασία ανασυγκρότησης των δυνάμεων μου  τις επόμενες 1-2 μέρες καύσωνα, και δεν λέει να κάψω περισσότερες δυνάμεις γράφοντας στο blog μου από αυτές που θα έκαιγα στα μελισσοκομεία μου.  

 Οπότε σήμερα θα μιλήσουμε για έναν από τους δυο Άγιους της Μελισσοκομίας του Βορρά! 

 Τον Άγιο Πάλιουρο τον Θαυματουργό (ο άλλος είναι ο Άγιος ο Πεύκος ο Μεγαλόψυχος, υπάρχουν και δύο Αγίες επίσης! Η Αγία Βελανιδιά η Άπονη, και η Αγία Σουσούρα η Άπιστη! Χα χα χα). 

 Ο Άγιος Πάλιουρος που ορίζει με τι μελίσσια (και πόσα) θα συνεχίσεις την μελισσοκομική σου χρονιά ακριβώς πριν από τις παραγωγικές ανθοφορίες/μελιτωφορίες, ενώ ο Άγιος Πεύκος ορίζει το εάν η μελισσοκομική σου χρονιά θα είναι επιτυχία ή αποτυχία.


 Θυμάστε μια αυλή γεμάτη με κυψέλες που σας έδειξα στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol I και Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol II?


 Πολύ πράμα ε?


 Να σιχαίνεσαι να βλέπεις αβέρτα κυψέλες ένα πράμα!


 Πλέον είναι έτσι!


 Κυψέλες Γιόκ! 

 Εξαφανιζόλ!

 Χα χα χα.


 Άφησα μόνο μια ντουζίνα κυψέλες, και μάλιστα αυτές που τις έκανα τις βαρύτερες επισκευές, μόνο και μόνο για να μπορώ να κάνω τους τρύγους τις επόμενες μέρες, και να μην βρεθώ σε αντίστοιχη κατάσταση με αυτή που περιγράφω σε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κάνοντας τρύγο με τρείς κυψέλες και ένα σημάδι.


 Κάθε μέρα στο κύριο μελισσοκομείο μου, όπου είχα τα δυνατά μου μελίσσια, έκοβα 2-3 μελίσσια με βασιλικά κελιά σε 8-12 παραφυάδες, έχοντας κάνει πλήρη έλεγχο πρώτα σε όλα τα μελίσσια, και είχα σημειώσει το ποια μελίσσια είχαν βασιλικά κελιά. 

 Αλλά φέτος ο Άγιος ο Πάλιουρος αποφάσισε να δώσει τα ρέστα του, και όταν άρχισε να δίνει πολύ καλά όλα τα μελίσσια έκαναν από βασιλικά κελιά, οπότε αποφάσισα να κόψω μερικά από αυτά για να γεμίσω και τις τελευταίες κυψέλες που είχαν μείνει στην αυλή (με βαρύ κόψιμο, το εικοσάρι μελίσσι κομμένο πλέον στα 3-4 και όχι στα 5-6 που έκανα μέχρι τώρα, ο αφεσμός κόβεται και αυτός στα 3-4 (αρχικό μελίσσι, ο ίδιος ο αφεσμός που τον κατέβασες, συν δύο ακόμη παραφυάδες). 

 Ο σχεδιασμός μου ήταν να βάζω πλήρεις ορόφους με χτισμένα πλαίσια στα δυνατά μου μελίσσια, να μην τα πιέσω για να κάνουν όσο πιο νωρίς βασιλικά κελιά και να κόψω νωρίς παραφυάδες, αλλά να φτάσω στο παλιούρι με πολύ δυνατά μελίσσια τα οποία θα έδιναν πολλές παραφυάδες, και όσα "διασώθηκαν" να είναι τιγκαρισμένα με μέλια (γιατί δεν έκαψαν μέλι για να χτίσουν πλαίσια), ώστε να γίνει τρύγος - ξελαφρώματος στο παλιούρι, και να πάνε τιγκαρισμένα με μέλι στην επόμενη παραγωγική ανθοφορία/μελιτωφορία. 

 Σχεδιασμός ευέλικτος, γιατί σου δίνει την δυνατότητα να πας και για παραφυάδες ή για μέλι (και στην τρελή χρονιά που Άγιου Παλιούριου του Θαυματουργού και για τα δύο!), αλλά έχει φυσικά ρίσκο να μην αποδώσει παραγωγικές παραφυάδες-μελίσσια για το πεύκο (μέχρι στιγμής αυτός ο κίνδυνος μοιάζει να μην υπάρχει, γιατί είμαστε σε χρονιά που βρέχει μέλι και κάνει μελίσσια!) και μετά να καταστρέψω όλα τα άλλα βασιλικά κελιά, να κάνω ένα τρύγο ξελαφρώματος στα μελίσσια που διασώθηκαν από τα κοψίματα, και να τα μεταφέρω στην επόμενη ανθοφορία/μελιτωφορία με κάτσε καλά βάρος!

 Οπότε εδώ σας έχω την τελευταία μέρα που έκοψα παραφυάδες, όπου χρησιμοποίησα κυρίως τις κυψέλες παλιού τύπου, με τους αερισμούς τους, για να κόψω σε αυτές παραφυάδες (άλλο ένα πλεονέκτημα αντίστοιχο με την μεταφορά που έχουν οι κυψέλες παλιού τύπου εάν χρησιμοποιήσεις τον αερισμό τους (εάν δεν τον χρησιμοποιήσεις και πας μόνο με το εσωτερικό καπάκι έχεις ένα αντίστοιχο τεράστιο μειονέκτημα και στις παραφυάδες και στις μεταφορές!)), με τον αερισμό τους δεν υπερθερμαίνεται η παραφυάδα πολύ, και μπορείς έτσι να καθυστερήσεις περισσότερο κόβοντας παραφυάδες, για να κόψεις περισσότερες παραφυάδες. Αντίστοιχο πλεονέκτημα έχουν και οι κυψέλες με διάτρητους πάτους. 

 Και φυσικά γεμίζεις πρώτα με παραφυάδες τις κυψέλες παλιού τύπου (ή με διάτρητό πάτο) και έπειτα τις κυψέλες νέου τύπου (που δεν έχουν διάτρητό πάτο) για να αποφύγεις την υπερθέρμανση, επίσης βάζεις επάνω στις κυψέλες νέου τύπου (χωρίς διάτρητο πάτο) τις κυψέλες παλιού τύπου (ή με διάτρητο πάτο) για να προσφέρουν σκιά σε αυτές, μια που έχουν πιο έντονο πρόβλημα υπερθέρμανσης. 

 Και για το τέλος έχεις ετοιμάσει και τις κυψέλες βάζοντας 2 χτισμένα πλαίσια στις άκρες, 2 άχτιστα ενδιάμεσα, με κενά ανάμεσα του όπου θα μπουν τα πλαίσια με τις τροφές, και στο κέντρο οι γόνοι και τα βασιλικά κελιά (και ξέρεις από προηγούμενη επιθεώρηση σου ποιες κυψέλες έχουν βασιλικά κελιά).

 Κερασμένα όλα τα παραπάνω από μένα τσακαλάκια μου, μπορεί να σας χρειαστούν γιατί βλέπω εδώ και λίγο καιρό κυψελοποιούς να κάνουν εξωτερικά καπάκια για κυψέλες νέου τύπου, και μπορεί να είναι ζήτημα χρόνου να αρχίσουν να κάνουν και αερισμούς, και εσωτερικά καπάκια, και να υπάρχει ξανά η επιλογή να μπορείς να προμηθευτείς κυψέλες παλιού τύπου, οπότε θα πρέπει να ξέρετε πως τις δουλεύουν!  


 Και με αυτό τον τρόπο μπορείς να κόψεις μόνος σε μερικές ώρες 17 παραφυάδες, και να καταστρέψεις αμέσως μετά όλα τα βασιλικά κελιά από τα άλλα τα μελίσσια σου, γιατί έχεις πλέον ξεμείνει από κυψέλες (εδώ έχουν πλέον χρησιμοποιηθεί ακόμη και οι παγίδες αφεσμού που είχα στα μελισσοκομεία μου).  


 Και αυτό είναι ένα από τα μελισσοκομεία μου που τα έχω γεμάτα με παραφυάδες, μακριά από το μελισσοκομείο από όπου τις έκοψα. 

 Ο σχεδιασμός ήταν να μπω εδώ με το χορτοκοπτικό μου και να τα κάνω όλα ίσιωμα, αλλά δυστυχώς με που άρχισα να κόβω έπαθε βλάβη (φέτος με τις αβέρτα βροχές έχω κόψει περίπου 10 φορές το γκαζόν στο κήπο (πέρσι με την ξηρασία όλη την χρονιά το είχα κόψει μόνο 3 φορές), και αυτό είχε επίπτωση στη λειτουργία του, για να δούμε τι θα μας γράψει η λυπητερή για να το φτιάξω!). 

 Οπότε άρχισα τις βόλτες με το Τ4 μέσα στο μελισσοκομείο, όταν δεν είχα αρχίσει να φέρνω αβέρτα παραφυάδες σε αυτό, για να πατήσω τα χόρτα και να τα "καθίσω" για να μην είμαι μέσα σε μια κίτρινη ζούγκλα όταν θα δούλευα αυτές τις παραφυάδες, ή θα τις μετακινούσα (για τα πεύκα).  


 Δεν φαίνεται, αλλά εδώ υπάρχουν θαμμένες 70 παραφυάδες! Χα χα χα. 


 Φυσικά όλες με καθαρισμένο το πεδίο ακριβώς από μπροστά τους από χόρτα (για να μην μπερδευτεί σε αυτά η βασίλισσα στην πτήση της, αλλά και για να μην την έχει στήσει σε αυτά καμία αράχνη ή μύγα κλέφτης και την αρπάξουν στην επιστροφή) με διαφορετικό προσανατολισμό ή κάθε μία, με απόσταση 3-4 μέτρων μεταξύ τους, και με εναλλαγή των χρωμάτων τους για να υπάρχει η μέγιστή παράλλαξη (που στην περίπτωση των παραφυάδων είναι βασικότατης σημασίας, για να μην μπερδευτεί η βασίλισσα και πάει σε λάθος κυψέλη, και θανατωθεί άμεσα από τους φρουρούς της λάθος κυψέλης).

 Πολύ σωστό στήσιμο για παραφυάδες, αλλά θα φτύσω αίμα στην μεταφορά τους, έτσι όπως είναι διασκορπισμένες σε έναν τεράστιο χώρο! 

 Δεν μπορείς να τα έχεις όλα! 

 Και επιτυχία στο κόψιμο στα επίπεδα του 93-95% με βασιλικά κελιά, και να μπορείς μετά να φορτώνεις εύκολα και ωραία τα μελίσσια όπως όταν είναι σε μια γραμμή!


 Λεπτομέρεια εδώ ακριβώς μπροστά σας, η κυψέλη παλιού τύπου έχει και τον αερισμό της, και το εσωτερικό καπάκι, ακριβώς από πάνω του. 

 Για να μην βγάζεις τον αερισμό για να βάλεις το εσωτερικό καπάκι με που θα την φέρεις, αλλά θα το κάνεις αυτό την επόμενη φορά που θα την ανοίξεις, για να κάνεις έλεγχο, ή να προσθέσεις πλαίσια. 

 Αν αργήσεις πολύ μπορεί να δεις ότι έχουν σκεπάσει την σίτα του αερισμού με πρόπολή (ή όλη ή μεγάλο μέρος της), οπότε βγάζεις τους αερισμούς και τους αφήνεις στο μελισσοκομείο σου σε διάταξη τέτοια που να μπορούν να πάρουν την πρόπολή από αυτούς τα μελίσσια, και σε μερικές μέρες θα τους έχουν καθαρίσει πλήρως, για να μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις ξανά ως αερισμούς. 

 Σας είπα! Πρέπει να μάθετε να δουλεύετε τις κυψέλες παλιού τύπου, εάν αποφασίσουν ξανά οι κυψελοποιοί να τις εισάγουν στην Ελληνική αγορά. 

 Δεν έχετε την τεχνογνωσία για αυτό, και ναι, διαφέρουν αρκετά οι χειρισμοί τους από τις κυψέλες που ξέρετε οι περισσότεροι (και οι πολύ παλιοί μελισσοκόμοι που ξέρουν να τις δουλεύουν δεν υπάρχει περίπτωση να σας δώσουν την αντίστοιχη πληροφόρηση! Χα χα χα).  


 Θα πήξωωωωωωωωωω!

 Χα χα χα. 


 Ναι αλλά παραφυάδες τίγκα σε παλιουρόμελο με βάρος από δεκαρισμένη κυψέλη που τις πήρα από τα ανθισμένα παλιούρια και τις πήγα πάλι σε ανθισμένα παλιούρια!


 Κάλυψη απόκρυψη στα καλύτερα της! 

 Ούτε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν να ήταν! 

 Χα χα χα. 


 Να έρθεις την νύχτα να τις μεταφέρεις, να πάρεις παραμάζωμα τις μισές που θα βρεθούν στην πορεία του Τ4, εάν ξεχαστείς λίγο! Χα χα χα.


 Αντίθετα στο δεύτερο μελισσοκομείο μου που έχω παραφυάδες η κατάσταση είναι πολύ πιο βελτιωμένη σχετικά με την ευκολία μετακίνησης τους! 

 Απλώς όταν βάζεις ανά 3-4 μέτρα κυψέλη, με μάλιστα διαφορετικούς προσανατολισμούς, εξαντλείς πολύ εύκολα το μέρος που θα υποδεχθεί τις παραφυάδες σου!


 Πολύ πράμα και εδώ!


 Ελαφρώς μικρότερος αριθμός παραφυάδων εδώ από ότι στο προηγούμενο μελισσοκομείο μου. 


 Και δεν μου έφτασε ο χώρος (που στην πραγματικότητα είναι ένα από τα μέρη που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου) και πήγα και στην δίπλα απουλιάνα να χώσω παραφυάδες! Χα χα χα. 

 Ναι χειμερινές πόρτες οι παραφυάδες! Πόση άμυνα νομίζετε μπορεί να προσφέρει μια παραφυάδα εάν υπάρξουν κοντά δυνατά μελίσσια? Ιδίως στο διάστημα που δεν είναι γονιμοποιημένη η μάνα και υπολειτουργεί το μελίσσι?


 Βρήκαμε παπά ας θάψουμε 2-3 ε? 

 Χα χα χα. 


 Και αμέσως μετά ένας τρύγος ξελάφρωμα από όπου πήρα μερικά πλαίσια από κάθε δυνατό μελίσσι μου, για να είναι πιο εύκολο να μετακινηθεί (αλλά ήταν πάλι τόσο βαριά που δεν μπορούσα να τα ανεβάσω στην καρότσα του Τ4, όπως περιγράφω στην προηγούμενη ανάρτηση του blog Μα πως μπορείς να σηκώνεις μόνος σου τόσες πολλές 60κιλες κυψέλες?). 

 Ξελάφρωμα ντεμέκ αλλά σαν κάτι να κάναμε ε? 

 Χα χα χα.

 Έτσι, έτσι, έτσι!

 Ο Άγιος Πάλιουρος ο Θαυματουργός!

 Δοξασμένη η Χάρη του και μεγάλα τα θαύματα του!


 Adios Amigos Locos


 Λάζαρος Μότσανος
 Σοχός 26/6/2025

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025

Μα πως μπορείς να σηκώνεις μόνος σου τόσες πολλές 60κιλες κυψέλες?

 


 "Με πολύ πόνο!" είναι η απάντηση στην ερώτηση του τίτλου της ανάρτησης!

 Χα χα χα.

 Πολλαπλά καθημερινά φορτία, με διπλές κυψέλες, που είναι κοντά στα ανώτατα όρια βάρους τους (Max 65-68 κιλά η διπλή κυψέλη, αλλά αυτές είναι στα 57-60 κιλά), και δημιουργείται η παραπάνω απορία του τίτλου για όσους ξέρουν την ηλικία μου (51-52 έτη), καθώς και του γεγονότος ότι κουβαλώ συνήθως μόνος μου τις κυψέλες μου (οι μοίρα των μελισσοbloggers! Εάν δίνεις απλόχερα την γνώση σου μέσα από το μελισσοκομικό σου blog, δεν είναι αναγκαίο για τους άλλους να σε βοηθήσουν σε μεταφορές, εργαστήριο, μελισσοκομεία, για να την αποκτήσουν! Χα χα χα), αλλά και των γεγονότων ότι συνήθως κουβαλώ ατρύγητες κυψέλες για τις ανθοφορίες/μελιτωφορίες που με ενδιαφέρουν για παραγωγή (αν και φέτος έκανα και ένα μικρό ξελάφρωμα-τρύγο, αλλά και πάλι οι κυψέλες έμειναν σε απάνθρωπα βάρη!), αλλά και ότι οι τοποθετήσεις μου μέχρι τώρα πήγαν εξαιρετικά καλά, με αποτέλεσμα οι διπλές μου κυψέλες να είναι βαριές σαν κουρσούμια (παρόλο το ξελάφρωμα!). 

 Και η απάντηση είναι "Πολύ δύσκολα!". 

 Μερικές κυψέλες ήταν τόσο βαριές που δεν μπορούσα να τις σηκώσω μέχρι την καρότσα του φορτηγού με μία κίνηση (στους 97 πόντους ύψος αυτή! Μια λεπτομέρεια που θα μας φανεί πολύ χρήσιμη, σε μια επόμενη ανάρτηση τους επόμενους μήνες, όπου θα δείτε την χρήση του πυθαγορείου θεωρήματος σε κάτι μελισσοκομικό! Χα χα χα. Για να μην λέτε "Μα που θα μου χρειαστούν τα μαθηματικά στην πραγματική ζωή!" Χα χα χα). 

 Και αναγκαστικά τις φόρτωνα πρώτα στο αριστερό μου πόδι (και συγκεκριμένα στην εσωτερική πλευρά του αριστερού μου μηρού, καθώς ήταν ελαφρώς λυγισμένος) και μετά σε δεύτερη φάση έχοντας ως σκαλοπάτι το αριστερό μου πόδι (γιατί το αριστερό? Γιατί είμαι δεξιόχειρας! Η δυνατή μου πλευρά είναι η δεξιά, από τα αριστερά που λείπει το πλεόνασμα δύναμης πλέον (γιατί 52 ετών! Στα 38 μου χρόνια δεν είχα αυτό το πρόβλημα! Βλέπετε για την έννοια της σαρκοπενίας και του μέλλοντος που περιμένει όλους τους μελισσοκόμους (και άντρες γενικώς!) στην ανάρτηση του blog Και η μελισσοκομία σε τροχούς συνεχίζεται. Η σημασία της αντικατάστασης εργασίας με κεφάλαιο ) που χρειάζεται για τέτοια τσακαλίκια, οπότε λογικό είναι προς τα αριστερά να "μπατάρει" η κυψέλη, τόσο όσο να μην μπορεί να ανέβει με μια κίνηση στην καρότσα, και επίσης λογικό είναι το αριστερό πόδι να αποτελεί το "σκαλοπάτι" που θα κάτσει η κυψέλη, καθώς η μισή είναι (περίπου! Χα χα χα) επάνω στην καρότσα, και ή άλλη μισή δεν είναι) να φορτώνω την κυψέλη στην καρότσα του φορτηγού μου. 

 Επίσης το αριστερό πόδι θα σπρώξει την κυψέλη (το δεξί πόδι αρπάζει όλη την πίεση να στηρίξει και το βάρος της κυψέλης, και του σώματος σου!) για να την ανεβάσεις σε δεύτερο χρόνο στην καρότσα, και για αυτό και δημιουργούνται αυτοί οι τεράστιοι μώλωπες (αιματώματα) στο εσωτερικό του αριστερού μηρού σου, και αρχίζεις να μοιάζεις με λεοπάρδαλη! Χα χα χα. 

 "Πονάει αυτό?" θα ρωτήσετε?

 "Όχι περισσότερο από την καρδιά σου, που πάει να βγει από το στόμα σου σε κάθε ανάσα σου!" είναι η απάντηση σε αυτή την ερώτηση! Χα χα χα.


 Για να δώσουμε και μια ακόμη πληροφορία εδώ, οι λαβές στις κυψέλες είναι τρομερά χρήσιμες, ιδίως στις διπλές κυψέλες, ιδίως εάν τις σηκώνεις και μόνος σου, και μάλιστα όσο αυξάνει το βάρος τους τόσο πιο χρήσιμες είναι! Μέχρι ένα σημείο βάρους όμως! 

 Κοντά στα 47-50 κιλά (εάν είσαι όπως εγώ στα 98 κιλά αυτή την εποχή! Ναι κατόρθωσα και διατήρησα το βάρος μου στα κιλά που είχα τον Ιανουάριο με πολύ προσπάθεια, και δεν έχασα μέχρι τώρα 10-12 κιλά που είχα χαμένα άλλες χρονιές από το τρέξιμο στα μελισσοκομεία μου (και περίπου 20-25 κιλά μέχρι το τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς στα τέλη του Νοέμβρη!), για να μπορώ να σηκώνω τις πολύ βαριές κυψέλες, έχοντας ένα "καπέλο" 40-50% περισσότερο βάρος από τις πιο βαριές κυψέλες μου! Όσο μικρότερο είναι αυτό το πλεόνασμα βάρος τόσο δυσκολότερο θα είναι να σηκώνεις κυψέλες που είναι πολύ κοντά στο βάρος σου! Λυπάμαι, αλλά εάν είσαι στα 55-60 κιλά, μεσήλικας, και δεν είσαι τίγκα για δεκαετίες στα αναβολικά, δεν έχεις σοβαρές προοπτικές να φορτώνεις δεκάδες κυψέλες στο δικό σου βάρος για πολύ καιρό! Η αλήθεια πικρή, αλλά πρέπει να λέγεται!) αρχίζει να αλλάζει αυτό, και να συμφέρει περισσότερο να σηκώνεις τις κυψέλες αγκαλιάζοντας τες, και φέρνοντας τες, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σώμα σου (και αντίστοιχα στο κέντρο βάρους σου!), με αποτέλεσμά εσύ και η κυψέλη να αποτελείς ένα ενιαίο "σύνολο" με κοινό κέντρο βάρος (κοντά στο δικό σου κέντρο βάρους), από το να τις έχεις με λαβές στα χέρια σου και να τις σηκώνεις με τα χέρια σου (υπάρχει τεράστια καταπόνηση στους μυς των πηχών σου (από το σφίξιμο στις λαβές), αλλά και στους δικέφαλους σου, και τους τένοντες στους αγκώνες σου (εκεί μπορείς να κάψεις και μυς εσωτερικά από όλη αυτή την καταπόνηση, ακριβώς όπως έχω κάψει και εγώ τους μυς στον αριστερό μου αγκώνα, και έχω ένα αντίστοιχο εσωτερικό αιμάτωμα εκεί! Γιατί στον αριστερό αγκώνα? Γιατί όπως είπαμε είμαι δεξιόχειρας, και το δεξί μου χέρι είναι πολύ δυνατότερο από το αριστερό).

 Από ένα σημείο βάρους και μετά ναι, οι λαβές είναι μειονέκτημα (γιατί σε αναγκάζουν να έχεις πιο μακριά από το κέντρο βάρους σου την κυψέλη, και όλο το βάρος της πέφτει στους δικέφαλους). Έχετε το και αυτό στα υπόψη σας. Καλά είναι να μην μεταφέρετε μόνοι σας τις κυψέλες ατρύγητες από ένα σημείο και πάνω εάν έχετε λαβές σε αυτές, ούτε και εάν δεν έχετε λαβές, απλώς στην δεύτερη περίπτωση είναι πιο υψηλό το αντίστοιχο βάρος-όριο! 

 Βλέπετε τι μαθαίνετε εάν κουβαλάτε τις κυψέλες των άλλων (που δεν έχουν λαβές), ταυτόχρονα με τις δικές σας (που έχουν λαβές)! Χα χα χα. 

 Αυτά το λοιπόν, όποιος θέλει το μέλι πρέπει όχι μόνο να αντιμετωπίσει τον πόνο από τις μέλισσες, αλλά και τον πόνο από τις κυψέλες!

 Ουχ ουχ ουχ ουχ τα ευαισθητούλια μου!

 Χα χα χα. 



Adios Amigos Locos


Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 21/6/2025