Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Έβδομη (25/4/2020 έως 28/4/2020)

Και συνεχίζουμε με την νέα σειρά αναρτήσεων σε αυτό το blog που θα έχει αποκλειστικά θεματολογία της την επιδημία του Covid-19, όπου και θα υπάρχουν συγκεντρωμένα το καθημερινό ημερολόγιο καραντίνας που τηρώ πλέον στο προφίλ μου στο Facebook, αλλά και οι αναρτήσεις σχετικά με τον κορωνοϊό που έχουν γραφτεί (και θα γραφτούν στο μέλλον) στο blog μου.

 Σκοπός είναι να παρουσιαστεί μια σοβαρή (καλά λέμε τώρα! Χα χα χα), λογική και τεκμηριωμένη ματιά και άποψη σχετικά με την αναγκαιότητα να τηρηθεί η καραντίνα από όλους μας, για να μην ξεφύγει η κατάσταση όπως σε γειτονικές μας χώρες. 

 Δυστυχώς υπάρχει εκεί έξω πολύς ανορθολογισμός, θεωρίες συνωμοσιών, και ωχαδερφισμός που μπορεί να κάνει τεράστιο  κακό. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι όσοι εκπροσωπούν τα παραπάνω και έχουν πολύ δυνατότερη φωνή μέσα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης από όλους, και οι απόψεις τους έχουν πολύ μεγαλύτερη μεταδοτικότητα από τον κορονοϊό, αλλά και η καταστροφή που μπορούν να προκαλέσουν είναι και αυτή μεγαλύτερη επίσης από οποιαδήποτε καταστροφή μπορεί να προκαλέσει η ίδια η επιδημία!

 Σε όσους ξενιστούν (νέοι αναγνώστες μου) από το ύφος της γραφής μου διευκρινίζω ότι όσο πιο άμεσο το μέσο μετάδοσης του μηνύματος τόσο πιο αποτελεσματική και η επικοινωνία ανάμεσα σε πομπό  και δέκτη. Οπότε τα κείμενα μου έχουν την φυσική ροή και μορφή που έχει και ο πηγαίος προφορικός λόγος μου. Όσο για το χιούμορ μου? Ε! Ας πούμε ότι υπάρχει  και αυτό! Χα χα χα.

 Πολλά είπαμε, θα τα λέμε κάθε εβδομάδα σε κάθε νέα ανάρτηση των Ημερολογίων καραντίνας, καθώς και των αντίστοιχων αναρτήσεων στο blog για την επιδημία.

 Καλή δύναμη να έχουμε όλοι μας.

 Θα νικήσουμε! 

Αναρτήσεις του blog για την επιδημία του Covid-19

Ποιος Κορωνοϊος? Μην τρώτε σανό!!! Στα αρχίδια σας όλα!

Τα μαθηματικά της επιδημίας πάνω στα κοινωνικά δίκτυα

ΛΙΣΤΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Κομμουνιστής μέχρι να πλουτίσεις..

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα πρώτη (13/3/2020 έως 20/3/2020)

Η λεπτή γαλάζια γραμμή

Επιδημία Κορωνοϊού και Ελλάδα: Τέσσερις αισιόδοξες υποθέσεις

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Δεύτερη (21/3/2020 έως 27/3/2020)

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Τρίτη (28/3/2020 έως 03/4/2020)

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Τέταρτη (04/4/2020 έως 10/4/2020)

Οι άγγελοι του Λέτσε

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Πέμπτη (11/4/2020 έως 17/4/2020)

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Έκτη (18/4/2020 έως 24/4/2020)

Ημερολόγιο Καραντίνας

25/4/2020

 Δεύτερη μέρα κοψίματος παραφυάδων και φαίνονταν από νωρίς ότι  δεν θα πήγαινε καλά, και αυτό είναι εύκολο να το καταλάβεις, εάν ξυπνήσεις μετά από 8 ώρες ύπνου κουρασμένος και πιασμένος παντού! Και φυσικά η γνωστή ρουτίνα για το ξύπνημα, καφές και διαρκή κίνηση για ένα μισάωρο για να κυλήσει το αίμα παντού.

 Ετοιμάζω κάτι να φάω γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος όταν είσαι στις μέρες εντατικής μελισσοκομίας είναι η εξάντληση και η υπογλυκαιμία. Μου φαίνεται τρομερά παράξενο που όλοι σας λέτε ότι με την καραντίνα πήρατε κιλά, ενώ εγώ έχω χάσει! Και πολλά μάλιστα! Το να διαβάζεις καθημερινά στατιστικές θανάτου προφανέστατα σε κάνει να χάσεις την όρεξη σου (ναι! Τον τελευταίο καιρό πρέπει να πιέζω –έντονα- τον εαυτό μου να φάει, να υποθέσω ότι κάτι μου λείπει?). Φυσικά το να χάνεις κιλά σε κάνει μεν πολύ πιο ευκίνητο, αλλά ταυτόχρονα χάνεις σε δύναμη και σε αντοχή (αντοχή να σηκώνεις πολλές κυψέλες, όχι σε αντοχή να τρέξεις σε μαραθώνιο!). Και πάω να κερώσω μερικά πλαίσια με κερί για να δώσω στις παραφυάδες (εύκολη εργασία αλλά όταν ξεπερνάς τις μερικές δεκάδες πλαίσια -50 συγκεκριμένα- τρώει και αυτό ώρα).

 Φορτώνω το φορτηγό με 16 κυψέλες (5 με χτισμένα πλαίσια, οι υπόλοιπες άδειες) και 5 ορόφους με άχτιστα πλαίσια που τα έχω μόλις κερώσει, και φυσικά εξωτερικά καπάκια, αερισμοί, μελισσοκομικό καρότσι, τροφή, καπνιστήρι και πευκοβελόνες. Και για τους νεώτερους που μας παρακολουθούν εκεί έξω, από τροφή για τον μελισσοκόμο εάν χτυπήσει μπιέλα από την υπογλυκαιμία έχουμε ένα τρίκιλο μέλι, κρουασάν με σοκολάτα, ζελεδάκια με ζάχαρη, άφθονο νερό, και φυσικά χαρτί υγείας. Σε περίπτωση που δεν έχετε τα παραπάνω και σας χτυπήσει η υπογλυκαιμία, φάτε από την τροφή των μελισσών (ζαχαροζύμαρο ή βανίλια) αρκεί να μην έχουν μέσα θυμόλη ή κανένα νοζεβίτ (εάν έχει σκόρδο φάτε άφοβα, έτσι και αλλιώς δεν κάνει καμία δουλειά, ούτε στις μέλισσες αλλά ούτε και σε εσάς! Χα χα χα).

 Μια  ακόμα λεπτομέρεια για τους νεότερους, είναι τρομερή η διαφορά στο να κόβεις παραφυάδες και να τις βάζεις σε κυψέλη παλιού τύπου με τον οριζόντιο αερισμό, σε σχέση με τις κυψέλες νέου τύπου! Και ενώ πάντα ξεκινώ να γεμίζω κυψέλες παλιού τύπου με παραφυάδες και όταν τελειώσω με αυτές βάζω σε κυψέλες νέου τύπου, ωστόσο όμως όταν πάω να τις ανοίξω τα μελίσσια είναι πολύ πιο ήρεμα στις κυψέλες παλιού τύπου με τον τεράστιο αερισμό από ότι στις κυψέλες νέου τύπου που βγαίνουν έξω εξαγριωμένες (βοηθά να ρίχνεις και λίγο νερό στα μελίσσια για να μην υπερθερμανθούν).

 Προφανέστατα υπερθερμαίνονται στις νέου τύπου που οι αεραγωγοί είναι πολύ μικροί! Και πλέον έχω καταλάβει την εμμονή του δασκάλου μου στο να αποκτήσω και μια παρτίδα από παλιές κυψέλες για να τις δουλέψω! Μου είχε πει «θα καταλάβεις πολλά δουλεύοντας με κυψέλες παλιού τύπου!».  Και ναι πλέον καταλαβαίνω ακριβώς το τι εννοούσε. Μπορείς  να καταλάβεις πολλά με αυτές, κυρίως τον ρόλο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στο ίδιο το μελίσσι και πόσο το πιέζουν αυτές οι δύο παράμετροι! Στα υπόψη αυτά, θυμίστε μου κάποια στιγμή να σας ετοιμάσω μια σχετική ανάρτηση πάνω σε αυτό!

 Και φτάνοντας στο κύριο μελισσοκομείο μου ξεφορτώνω το υλικό μου και αρχίζω να προετοιμάζω τις κυψέλες που θα πάρουν τις παραφυάδες (παίρνω 2 χτισμένα πλαίσια και 2 άχτιστα και βάζω τα δύο χτισμένα εξωτερικά από τα δύο χτισμένα, όταν θα κοπούν οι παραφυάδες θα μπουν εξωτερικά από τα χτισμένα πλαίσια τα πλαίσια με τις τροφές και ανάμεσα στα άχτιστα πλαίσια οι γόνοι, δηλαδή θα έχουμε με αυτή την σειρά, πλαίσιο με τροφή, χτισμένο πλαίσιο, άχτιστο πλαίσιο, γόνοι, άχτιστο πλαίσιο, χτισμένο πλαίσιο, πλαίσιο με τροφή. Με αυτό τον τρόπο ίσως χτίσουν τα άχτιστα πλαίσια μέχρι να βγει η μάνα και να έχει στην διάθεση της για γέννα τα δύο πλαίσια που θα έχουν ξεγονεύσει, τα δύο πλαίσια που θα έχουν χτίσει, και τα δύο χτισμένα πλαίσια που θα τα έχεις δώσει. Μια μικρή βοήθεια άμεσα στην παραφυάδα (φυσικά δύσκολα να τα γεννήσει άμεσα όλα αυτά, αλλά θεωρητικά θα μπορούσε, 4 πλαίσια πληθυσμού συν άλλα τέσσερα πλαίσια πληθυσμού που θα έδιναν τα 2 πλαίσια γόνου, φυσικά αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε σε αυτό το διάστημα να χάσει πληθυσμό από τον ήδη υπάρχοντα!). Δεν μπορείτε να πείτε! Δεν σας αφήνω χωρίς μελισσοκομικό μπλα μπλα ακόμα και μέσα στα Ημερολόγια καραντίνας ε? Χα χα χα.

 Και εκεί που ετοιμάζω όλες τις κυψέλες με αυτόν τον τρόπο (γιατί να το κάνεις αυτό προκαταβολικά? Γιατί είναι ταχύτερο ιδίως όταν έχεις όλο το υλικό δίπλα σου, αλλά και γιατί εάν πας να το κάνεις αυτό όταν θα έχεις ανοιγμένο ένα διπλό μελίσσι δεν είναι και η καλύτερη ιδέα του κόσμου να καθυστερείς τόσο πολύ με αυτά!) ακούω ένα θόρυβο από ένα αμάξι. Δεν σταματώ το ότι κάνω, και απλώς παρακολουθώ με την άκρη του ματιού το τι θόρυβος ήταν αυτός. Και σιγά, σιγά, μπαίνει στο οπτικό μου πεδίο ένα Suzuki Vitara με κοτσαρισμένο ένα τρέιλερ για σκυλιά (και νομίζω ότι όταν πήγαινα στα μελίσσια το είχα σταμπάρει να κινείται στους πέριξ χωματόδρομους! Πάντα ένας μελισσοκόμος παρατηρεί τα πάντα κοντά στα μελίσσια του! Ο νοών νοείτω!). Το φορτηγό στο μεταξύ προφανέστατα εμποδίζει μια που πιάνει τον μισό χωματόδρομο, και βλέπω τον οδηγό από το Vitara να κοιτά προς το χωράφι με την ελαιοκράμβη για να περάσει. Προτού προλάβω να του πω «Κάτσε μάστορα να πάρω το φορτηγό» τον βλέπω να μπαίνει μέσα στο χωράφι  και αμέσως  ακούω ένα ΓΚΑΠΠΠΠΠΠ! «Την κάτσαμε την βάρκα!» η πρώτη σκέψη μου! «Τον βρήκε τον βράχο που είχα βρει και εγώ και μου έσπασαν τα σωληνάκια από τα φρένα» η δεύτερη!

 Τον κοιτώ που είναι σαστισμένος και απλώς σηκώνω ελαφρά τα χέρια μου στο επίπεδο της μέσης ανοιχτά (όπως έκανε ο Night King στο GOT όταν ήθελε να αναστήσει τους πάντες και να τους κάνει White walkers! Χα χα χα). Τον βλέπω να προσπαθεί να κάνει όπισθεν, το αμάξι να μην κινείται καν! «Βρήκε κάτω ! Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκολλήσει εύκολα» η σκέψη μου, τον πλησιάζω, του λέω « ρε μάστορα κοτζαμάν βράχο δεν τον είδες?» μου απαντά «Μα ποιος θα το φανταζόταν να υπάρχει εδώ βράχος?!?!» , «δίκιο έχεις ντεμέτερον» λέω «ποιος θα φανταζόταν να υπάρχει ένας βράχος στο χωράφι, τέτοια πράγματα υπάρχουν μόνο στους ασφαλτόδρομους!», συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ, τα ήθελε ο κώλος του! Και αμέσως πάω και κάνω μια οπιστογωνία με το  Τ4 (και ναι! Δεν τα πήρα όλα παραμάζωμα! Ναι ξέρω! Έκπληξη! Ακόμα και για μένα!) για να του ελευθερώσω τον δρόμο «Απλώς ρε μάστορα έπρεπε να μου πεις να το μετακινήσω λίγο, τι μου  μπαίνεις στο χωράφι, Vitara έχεις όχι Τάνκ!» και σκέφτομαι από μέσα μου « Τον ηλίθιο εάν μου έλεγε να το μετακινήσω θα μας έτρωγε μισό λεπτό χρόνο, τώρα με την μαλακία του θα φάμε ώρες εδώ!».  Κατεβαίνει κάτω αλλά οι μέλισσες ήταν εξαγριωμένες από χθες (ήδη εμένα μου επιτιθόταν διαρκώς αλλά φορούσα ήδη την στολή) και σχεδόν αμέσως μια τον τσιμπά κάτω από το μάτι, αμέσως ξαναμπαίνει στο αμάξι φοβισμένος. «Αυτές τσιμπάνε λέει», «Γιατί ρε μάστορα είμαι εγώ ντυμένος σαν παγωτατζής? Θαρρείς ότι είναι καμία στιλιστική επιλογή που είναι της μόδας στο Μιλάνο?» ανταπαντώ (ναι ξέρω! Αλλά δεν την μπορώ την πολύ βλακεία! Χα χα χα).

 Αρχίζει πάλι να προσπαθεί να ξεκολλήσει το Vitara, αλλά κάνει διαρκώς τα ίδια και τα ίδια, τον αρχίζω στις οδηγίες «βάλε τα διπλά», το βλέπω να το κάνει, βάζει πρώτη δεν γίνεται τίποτα «Σου είπα βάλε τα διπλά διαφορικά, αλλά στο Vitara πρέπει να βάλεις πρώτα όπισθεν για να μπουν, κάνε όπισθεν», έχει πανικοβληθεί και δεν σκέφτεται σωστά, τον καταλαβαίνω, έχω βρεθεί σε κοντινές καταστάσεις αλλά εγώ δεν φοβάμαι και τις μέλισσες, αυτός είχε και αυτό να σκέφτεται, θα πονάει τρομερά στο πρόσωπο σκέφτομαι, δεν είναι συνηθισμένος σε αυτό το είδος πόνου και καψίματος!

 Του δίνω από το παράθυρο ένα από τα μελισσοκομικά μπουφάν μου, φοράει μόνο την μάσκα και δεν περνά τα χέρια μου από τα μανίκια, «Ααααα το χάσε! Πανικός!», βγαίνει από το αμάξι με δύο ζευγάρια χέρια να κρέμονται από τους ώμους του, φοράει τα πλαστικά γάντια που είναι μάλλινα από πάνω «καλά θα φας» σκέφτομαι και αμέσως αρπάζει στα χέρια του δύο τσιμπιές, «ουααα αυτά τσιμπάνε πάνω από τα γάντια» ουρλιάζει, «κάτσε ρε μάστορα να σου βάλω καλά την στολή, έχει και μανίκια η στολή, πέρνα τα χέρια σου μέσα από αυτά», «που είναι μου λέει?» «εκεί που θα έπρεπε να είναι τα μανίκια ρε γκάου μπιο» μου έρχεται να πω αλλά το βουλώνω. Ξαπλώνει κάτω από το Vitara με ένα γρύλλο «θα το σηκώσω λέει και θα πάρουμε τον βράχο από κάτω», «πλάκα μου κάνεις! Αυτός ο βράχος είναι στα 150-200 κιλά! Πως θα το μετακινήσουμε?», «θα το δέσουμε με ένα σκοινί, και θα τραβάς εσύ το σκοινί και θα σκουντάω εγώ με τα πόδια μου», «ρε μάστορα έχεις βάλει τον γρύλο στο μισό εκατοστό από το βράχο, εάν το κάνουμε αυτό θα πάρει παραμάζωμα ο βράχος τον γρύλο, και θα πέσουν 1200 κιλά από μέταλλο στα πόδια σου και θα στα κόψουν στα δύο, μπλέξαμε που μπλέξαμε εδώ μην σε έχω και να αιμορραγείς μέχρι θανάτου σφηνωμένος κάτω από ένα αμάξι!!!» αρχίζει να μου την δίνει η μη συνειδητοποίηση της κατάστασης από τον «μάστορα», κάτσε να τον ηρεμίσω  λίγο «Δεν μου λες μάστορα πώς σε λένε?»  η σκέψη μου είναι να του μιλήσω λίγο μπας και ηρεμήσει και αρχίσει να στροφάρει πάλι «Παναγιώτη», «Λάζαρος», «είσαι από τον Σοχό?», με ρωτά «Γέννημα θρέμμα» ανταπαντώ, «Και τι κάνεις εδώ?», «Τα κόβω τα μελίσσια, αυτά που τα βλέπεις θα τα κάνω 250», «250?» ρωτά, δεν ανταπαντώ, «φτάνει τόσο κοινωνικότητα για φέτος!» σκέφτομαι.

 Έχει ηρεμήσει πλέον, «Αααα θα βάλουμε το φορτηγό να τραβήξει τον βράχο με το σκοινί» λέει «καλή ιδέα αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ένα πρόβλημα Παναγιώτη», «βλέπεις αυτό το μέταλλο που εξέχει από τον γρύλο, εξακολουθεί να απέχει μερικά χιλιοστά από τον βράχο, με που θα ξεκινήσω το Τ4 θα το χτυπήσουμε τον γρύλο», «Κανένα πρόβλημα! Θα το μετακινήσω τον γρύλο», «Άντε επιτέλους να αρχίζει να σκέφτεται!» η σκέψη μου, δένουμε τον βράχο όπως, όπως, έτσι όπως ήταν κάτω από το αμάξι, και μπαίνω στο Τ4 και αρχίζω να κάνω όπισθεν αργά, αργά, με τον βράχο να ακολουθεί, με που βγαίνει κάτω από το αμάξι δίνω μια ξαφνική ώθηση και τον τραβώ πολύ πιο γρήγορα, το Vitara πλέον είναι ελεύθερο «Σε καθυστέρησα» μου λέει «Δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά, πάνε και από το κέντρο υγείας εάν δεν σε έχει ξανατσιμπήσει μέλισσα, ποτέ δεν ξέρεις» μου δίνει το μελισσοκομικό μπουφάν μέσα από το αυτοκίνητο του και φεύγει. «Το είδαμε και αυτό» μονολογώ «Γαμώ το στανιό μου, τα μελίσσια τα έχω στην άκρη του πουθενά για να μην έρχεται κανένας και επειδή ο άλλος έχει γκαιλέ με το κυνήγι –έτσι θέλω να πιστεύω! Γιατί αλλιώς….- και θέλει να χάσει χρόνο μας πήγε πίσω εμάς την δουλειά»  και λέγοντας αυτό κοιτώ το κινητό 2,48! «Πλάκα μου κάνεις? Έχει περάσει με αυτά τα χαζά 1,5 ώρα? Πάει όλη η μέρα! Δεν θα βγει δουλειά έτσι!».

 Αρχίζω να δουλεύω βιαστικά, χωρίς κανένα διάλειμμα ούτε για νερό, αλλά ήδη είμαι εξαντλημένος με την ιστορία με το βράχο (φέρε πέτρες να βάλουμε στο λάστιχο, τράβα βράχους από εδώ, λύσε δέσε σκοινιά, και οι τσαούσες να τσιμπούν αβέρτα), και ο Ήλιος να καίει σαν πούστης που λέει το τραγούδι (από τους «το πλοκάμι του καρχαρία»! Χα χα χα), βγαίνει η πρώτη κυψέλη, 3 παραφυάδες, η δεύτερη έχει κελιά αντικατάστασης αλλά είναι εικοσάρι, κόβω άλλες 2 (μην σμηνουργήσει με αφεσμό 10αρι τουλάχιστο, αν είναι να σμηνουργήσει να είναι σε πολύ μικρότερο μέγεθος ο αφεσμός), Τρίτη κυψέλη και έρχεται βολικά στο χέρι άλλες 4 παραφυάδες! Γιασά έτσι όπως γουστάρω! Αλλά πλέον νιώθω την εξάντληση μαζί με την θερμοπληξία (φορώ εδώ και ώρες ασταμάτητα την στολή και πλέον οι εξαγριωμένες μέλισσες έχουν σχηματίσει ένα θορυβώδες φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι μου), αλλά οι εύκολες κυψέλες για σπάσιμο (σουσουρίσιες) έχουν τελειώσει, πάμε στα διπλά τα πευκίσια, έλεγχος στο πρώτο, δεν έχει βασιλικά κελιά, έλεγχος στο δεύτερο ούτε και αυτό έχει, πάμε στο τρίτο, κελιά αντικατάστασης αλλά είναι και πατημένο εικοσάρι, του κόβω δύο παραφυάδες και από αυτό.

 Πάω τις παραφυάδες στο φορτηγό, δεν έχω άλλες δυνάμεις, δεν λέει να πας στα τυφλά για να κόψεις, πρέπει να γίνει πρώτα έλεγχος σε όλα τα μελίσσια για να σημειωθούν ποια έχουν βασιλικά κελιά, και να πάς να συστημένος για να κόψεις παραφυάδες από αυτά, αλλιώς θα αρχίσω να αργώ πολύ και οι παραφυάδες  που θα έχουν κλειστεί για ώρα θα υποφέρουν. «Τέλος, ώρα να πάω τις παραφυάδες στο δεύτερο μελισσοκομείο, και μετά να έρθω πίσω να τακτοποιήσω κυψέλες, και να πάρω ορόφους και το υπόλοιπο μελισσοκομικό υλικό» σκέφτομαι καθώς σφίγγω το δεξί μου χέρι που άρχισε να τρεμουλιάζει από την υπογλυκαιμία, «Φτάνει τόσο, και αύριο και μεθαύριο μέρα είναι, δεν μπορείς άλλωστε τα 4ημερα συνεχούς κοψίματος παραφυάδων μάλλον, έγινες στιλάκι αλλά αυτό έχει και το κόστος του, έχει και πλεονεκτήματα το λίπος!». «9 μελίσσια 28 παραφυάδες συν τα αρχικά! Χμμμμμμ! Θα μπορούσες και καλύτερα, αλλά δεν είναι και άσχημα!», η τελευταία μου σκέψη καθώς αφήνω μετά από ώρες το κύριο μελισσοκομείο μου φορτωμένος με την πραγμάτια μου γυρνώντας προς το σπίτι.

  Δεν νομίζω να μην ικανοποιήθηκαν οι μελισσοjunky που διαβάζουν το blog μου ε?

 Χα χα χα.

 Στα της χώρας μας τώρα. Πολύ λιγότερα τα κρούσματα, συνεχίζουν διαρκώς να μειώνονται οι διασωληνωμένοι, και σήμερα πάλι κανένας νεκρός!

 Νίκη και σήμερα, απλώς συνεχίστε να είσαστε σε εγρήγορση, και μην έχετε αίσθημα ψευδές ασφάλειας, και υπερτιμάτε τις ικανότητες σας καθώς και υποτιμάτε τον κίνδυνο. Θα την πάθετε σαν τον Παναγιώτη που νόμιζε ότι επειδή είχε Vitara μπορούσε να κάνει ότι γουστάρει με αυτό! Σας το λέει και ο Ντόκτορας αυτό «Η μάσκα δίνει απλώς ένα εσφαλμένο αίσθημα ασφάλειας και για αυτό είναι επικίνδυνη μερικές φορές». Μην  χαλαρώνετε, μην εφησυχάζετε, μείνετε εν εγρήγορση! 

26/04/2020

 Στις 11/4/2020 πριν ακριβώς από δυο εβδομάδες είχα γράψει αυτό:

 «« Άλλος Έλληνας διαδικτυακός σχολιαστής σε προφίλ φίλου μου έγραφε για το κλίμα που επικρατεί για τον Κορωνοϊό ως «ΥΣΤΕΡΙΑ! Καθαρή ΥΣΤΕΡΙΑ» (ΦΥΣΙΚΆ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑΤΙ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ!), και αυτό γιατί έχουμε ακόμα κάτω από 10 νεκρούς στην Ελλάδα. Ναι ρε μεγάλε αλλά πήρες χαμπάρι ότι οι νεκροί στην Ισπανία ξεπέρασαν ήδη τους 1.000? 3.400 στην Ιταλία και δεν έχουμε μάθει ακόμα τον απολογισμό για την σημερινή ημέρα? Στην Γαλλία ήδη ξεπέρασαν τους 500***! Και έχουμε διαρκώς επιταχυνόμενους ρυθμούς θανάτου σε όλες τις χώρες. Το πήρατε χαμπάρι ότι οι νεκροί παγκοσμίως ξεπέρασαν σήμερα τους 10.000? Έχουν σχεδόν διπλασιαστεί σε λιγότερο από μία εβδομάδα! Το αντιλαμβάνεστε ότι σε μια εβδομάδα από τώρα θα είναι υπερδιπλάσιοι? Και το ίδιο την επόμενη, και την μεθεπόμενη? Ξέρετε τι σημαίνει αυτό? Τρείς υπερδιπλασιασμοί σε 3 εβδομάδες? Κοντά στους 100.000 νεκρούς! Σε τρεις εβδομάδες!».

 Έχουν περάσει ακριβώς 3 εβδομάδες από τότε, και οι νεκροί από την επιδημία έχουν ξεπεράσει τους 100.000 (συγκεκριμένα αυτή την στιγμή το κοντέρ του Covid-19 Traker της Microsoft καταμετρά 102.136 νεκρούς παγκόσμια. Χθες αργά το βράδυ ξεπεράστηκε το ορόσημο των 100.000 από όπου και η φωτογραφία που σας αναρτώ σήμερα). Μια πρόβλεψη που όσο και εάν δεν το ήθελα ήταν ακριβέστατη! Μου προκαλεί μεγάλη λύπη αυτό, και δεν με ευχαριστεί καθόλου το ένστικτο μου επάνω στο να «νιώθω» τους αριθμούς, πραγματικά θα ήθελα να κάνω λάθος πάνω σε αυτό, αλλά…..»

 Και ενώ οι πρώτοι 100.000 νεκροί από χρειάσθηκαν περίπου 3 εβδομάδες, για τους επόμενους 100.000 νεκρούς χρειάστηκε μόνο 2 εβδομάδες! Ναι δυστυχώς χθες το βράδυ ξεπεράστηκε και το ορόσημο των 200.000 νεκρών από τον κορωνοϊό! Ένα ακόμα τραγικό ορόσημο αποτελεί και αυτό παρελθόν, και δυστυχώς ενώ έχει πέσει ο ρυθμός αύξησης των θανάτων, υπάρχουν ωστόσο σχεδόν 5.000-7.500 νεκροί ημερησίως παγκόσμια!

 Θα έχουμε τις επόμενες 100.000 νεκρούς σε λιγότερο από 2 εβδομάδες? Μάλλον όχι! Γιατί πλέον η Ευρώπη άρχισε να έχει μειωμένους αριθμούς νεκρών στις κυριότερες μεγάλες χώρες της πχ Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία (φυσικά ακόμα η Μεγάλη Βρετανία εξακολουθεί να καταγράφει μεγάλους αριθμούς νεκρών μέχρι τώρα!) και αυτό μετριάζει σε μεγάλο βαθμό το πόσοι χιλιάδες νεκροί καταγράφονται παγκοσμίως.

 Δυστυχώς η Η.Π.Α. είναι πλέον το νέο επίκεντρο της επιδημίας του κορωνοϊού και καταγράφει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο (και ο Καναδάς αν και δεν συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας έχει φτάσει σχεδόν τις 2.500 νεκρούς!) με το κοντέρ αυτή την στιγμή να γράφει πάνω από 54.000 νεκρούς!

 Επίσης και η Λατινική Αμερική άρχισε να ανεβαίνει διαρκώς σε αριθμό νεκρών, με την Βραζιλία να έχει ήδη πάνω από 4.000 νεκρούς, το Μεξικό πάνω από 1.300, το Περού πάνω από 700, και τον Ισημερινό πάνω από 550. Πιθανότατα το επόμενο κέντρο της επιδημίας μετά τις Η.Π.Α. να είναι αυτός ο Γεωγραφικός χώρος.

 Η Αφρική αρχίζει και αυτή να καταγράφει αξιοσημείωτη αύξηση αλλά τα δεδομένα από αυτή την Ήπειρο δεν είναι και ιδιαίτερα αξιόπιστα, μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτεροι εκεί οι αριθμοί αλλά απλούστατα να μην καταγράφονται. Μια από τα ίδια και στην Ινδία που αρχίζει και αυτή σιγά, σιγά, να καταγράφει όλο και περισσότερους νεκρούς, αλλά φυσικά ακόμα πολύ μικρούς αριθμούς σε σχέση με τον τεράστιο πληθυσμό της (το ίδιο ισχύει και με το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές δύο ακόμα χώρες με τεράστιους πληθυσμούς).

 Αυξήσεις αρχίζουν να παρατηρούνται και στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά με τίποτα δεν προσεγγίζει αυτή η αύξηση τις αντίστοιχες αυξήσεις της Δυτικής Ευρώπης.

 Η εξέλιξη της επιδημίας θα κριθεί πλέον από Ηγέτες που τους είχαμε εξετάσει εδώ και αρκετό καιρό στα Ημερολόγια Καραντίνας, με πρώτο και κυριότερο τον πρόεδρο των Η.Π.Α. που δεν σταματάει να εκπλήσσει με τις ηλίθιες δηλώσεις του (με τελευταίο μαργαριτάρι του το να προτρέπει τους ιατρούς να εξετάσουν εάν μπορούν να πάρουν ενδοφλεβίως ή με κατάπτωση οι ασθενείς αντισηπτικά –πχ χλωρίνη! Κάτι που το χρησιμοποιούν με τρομερή επιτυχία για αυτοκτονίες!- ή να χρησιμοποιηθούν υπεριώδη ακτινοβολία, ή δυνατό φως, ή θερμότητα για να θεραπευτούν οι ασθενείς. Μιλάμε το πόσο χαμηλό είναι το γνωστικό επίπεδο αυτού του ανθρώπου είναι απίστευτο! Το μόνο πιο απίστευτο είναι το πώς το εκλέξανε σε αυτό το αξίωμα!).

 Για τον Τζόνσον της Μεγάλης Βρετανίας τι να πούμε? Δεν δέχονταν την ύπαρξη της επιδημίας, μετά πήγε να εφαρμόσει την ανοσία της Αγέλης, άλλαξε πανικόβλητος γνώμη και άρχισε τους περιορισμούς, κόλλησε κορωνοϊό, πήγε στην εντατική όσο οι νεκροί στην χώρα του ήταν κοντά στις 4.000, έμεινε εκτός δράσης 3 εβδομάδες,  θα αναλάβει τις επόμενες μέρες ξανά καθήκοντα όταν οι νεκροί θα είναι πάνω από 21.000! Μια χαρά! Υπόδειγμα Ηγεσίας! Να κάνουμε την περίπτωση του σεμινάριο στο τι να μην κάνετε σε περίπτωση επιδημίας!

 Όσο για τον Μπολσονάρο της Βραζιλίας? Τι να πρωτοπείς! Απέπεμψε τον υπουργό υγείας του γιατί επέμενε σε μέτρα περιορισμού, και έρχονταν σε διαρκή σύγκρουση μαζί του, μια που αυτός δεν αναγνωρίζει την σοβαρότητα της κατάστασης, και ήδη πλέον στην Βραζιλία η ημερήσια καταγραφή των νεκρών έφτασε τους 350-400 την ημέρα με τάση για αλματώδη αύξηση. Η επόμενη μεγάλη χώρα που αναμένεται να ξεπερνά τους 1.000 νεκρούς την ημέρα!

 Η Τουρκία ήδη έχει φτάσει και αυτή τους 2.700 νεκρούς αλλά ακολουθεί την τακτική της γάτας, απλώς αντί αυτή  να θάβει τα κόπρανα της προτιμά να «θάβει» τους πραγματικούς αριθμούς των νεκρών της επιδημίας (τουλάχιστο θάβει τους νεκρούς! Κάτι είναι και αυτό! Απλώς δεν ξέρουμε εάν ξέρουν και οι συγγενείς τους που είναι θαμμένοι!).

 Η Σουηδία? Μια χαρά και αυτή! Θα κοιτούν τους νεκρούς του Βελγίου (που είναι κοντά στις 13-14 φορές πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή από την Σουηδία) και θα λένε «Νααααα δίκιο είχαμε για την ανοσία της Αγελής! Κοιτάξτε πόσους νεκρούς έχουν αυτοί, και πόσοι εμείς! Μην σας πούμε και για την πόλη της Νέας Υόρκης!».

 Δεν μπορώ να πω εδώ το «Δεν πειράζει, τουλάχιστο να μας γίνουν όλα τα παραπάνω μαθήματα» γιατί τα «μαθήματα» αυτά κοστίζουν δεκάδες χιλιάδες, ίσως και να φτάσουν στις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς! Δεν είναι λάθη που τα κάνεις και μετά λες «δεν πειράζει, εμείς να είμαστε καλά» γιατί κάποιοι έχασαν το πιο πολύτιμο αγαθό στην ζωή η οποία ήταν η ύπαρξη τους!

 Ελπίζω όλοι οι παραπάνω πολιτικοί να μην έχουν καν ελπίδες επανεκλογής, γιατί το αντίθετο θα είναι  βαρύ πλήγμα και για την Ανθρώπινη νοημοσύνη, αλλά κυρίως για την έννοια της Δημοκρατίας!

 Αρκετά! Εξαντλημένος σήμερα από οκτάωρη επιθεώρηση στα μελίσσια δεν είμαι για πολλά, πολλά.

 Οπότε πάμε στα της χώρας μας.

 Λιγότερα κρούσματα και σήμερα και ξαναρχίζουν να προσεγγίζουν τους μονοψήφιους αριθμούς, ακόμα λιγότεροι διασωληνομένοι και σήμερα, αλλά περισσότεροι νεκροί!

 Νίκη και σήμερα, πλέον το τέλος είναι κοντά, λίγη ακόμα υπομονή και αρχίζετε σιγά, σιγά, να προγραμματίζετε τις στρατηγικές σας, τις τακτικές σας, τα μέσα σας, και τις κινήσεις σας για το τέλος της καραντίνας. Εάν δεν το έχετε καταλάβει η ευθύνη για την υγεία σας θα περάσει αποκλειστικά στα χέρια σας εάν αρθούν όλοι οι περιορισμοί, και δεν θα υπάρχει ένας καλός «πατερούλης» κράτος ή ένας «δυνάστης» κράτος για να σας έχει στα μην και στα δεν! Θα είσαστε ελεύθεροι εσείς και εκατομμύρια άλλοι να κάνετε τις επιλογές σας, για καλό ή για κακό! Αρχίστε να σκέφτεστε τι θα κρατήσετε από περιορισμούς, μια που υπάρχει πλέον η γνώση στο τι μπορεί να σας προστατεύσει, εσάς και την οικογένεια σας. Αλλά μέχρι τότε εγρήγορση και μην χαλαρώνετε! 

27/04/2020

 Τα λιγουρεύεστε? Τα λιγουρεύεστε? Τα λιγουρεύεστεεεεεεεεε!?!?

 Χα χα χα.

 Και πριν πάμε σε αυτό το σκέλος της σημερινής ιστορίας, ας ξεκινήσουμε λίγο πιο ορθόδοξα. Οπότε πάμε από την αρχή.

 Και σήμερα έστειλα ακόμα ένα 2 στο 13033, πιθανότατα το τελευταίο, για να κάνω ορισμένες πληρωμές και ψώνια στο Λαγκαδά. Οπότε ξεκινώ κατά τις δέκα και κατηφορίζω  προς την πεδιάδα, και μια καλή ευκαιρία για να δω σε τι επίπεδο είναι οι ελαιοκράμβες εκεί, για να ξέρω περίπου πόσο ζωή θα έχουν και οι δικές μας, μια που είναι σχεδόν μια εβδομάδα πίσω. Με που φτάνω στο Κολχικό βλέπω ζωηρές ελαιοκράμβεις και μου έρχεται ένα χαμόγελο στα χείλη, έχουν ζωή ακόμη! Αλλά επίσης παρατηρώ και πάρα πολύ κίνηση από αμάξια!

 Παρκάρω στον Λαγκαδά και αρχίζω να περπατώ στον κεντρικό του δρόμο, υπερβολικά πολύς ο κόσμος έξω! Δεν φοράνε ούτε γάντια, ούτε μάσκες! Σε μια διασταύρωση βλέπω ένα σταματημένο περιπολικό πίσω από ένα αυτοκίνητο, μια αστυνομικίνα με μάσκα κόβει μια κλίση (κλίση για παρκάρισμα σε στροφή? Κλίση για μη δικαιολογημένη έξοδο?) δίνει το κόκκινο αντίγραφο στον οδηγό, δεν φοράει ούτε αυτή γάντια. Φτάνω στην Αγροτική τράπεζα, μια τεράστια ουρά, ελάχιστοι φοράνε μάσκες, 1-2 ηλικιωμένοι, 1-2 γυναίκες. Κάθομαι στο τέλος της ουράς, μια γυναίκα με μάσκα ρωτάει «η ουρά αυτή είναι και για τα ΑΤΜ?», «Όχι» απαντά ένας ηλικιωμένος «αυτή η ουρά είναι για όσους θα πάνε μέσα, μπορείτε να πάτε από εκεί για τα μηχανήματα», την ακολουθώ μια που και εγώ ήθελα να πάω στο ΑΤΜ και όχι μέσα στα γκισέ της τράπεζας, κανένας μπροστά από τα ΑΤΜ! Τελειώνει γρήγορα η γυναίκα και παίρνω θέση μπροστά στο ΑΤΜ και εγώ, κάνω μια κατάθεση για να πληρώσω διαδικτυακά την δόση του φόρου εισοδήματος, και για να ανανεώσω διαδικτυακά το υπόλοιπο για το κινητό μου.

 Κοιτάζω την τεράστια ουρά, δεν έχει προχωρήσει καθόλου! Κόβω φάτσες σε αυτή, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι «Αδιόρθωτοι! Εδώ και δεκαετίες ΑΤΜ έξω από τις τράπεζες, Κάπιταλ Κοντρόλ  που ώθησαν τους περισσότερους να τα χρησιμοποιούν, Internet Banking, τρομερή μείωση σε υποκαταστήματα τραπεζών και ταμείων στα γκισέ, καραντίνα, και όμως αυτοί εκεί! Με το βιβλιάριο στο χέρι και «Μου το κάνεις μια ενημέρωση?», δεν θα αλλάξουν ποτέ!» η σκέψη μου.  Πάω προς το σούπερ μάρκετ. Περνώ έξω από το ταχυδρομείο, τεράστια ουρά και εκεί! Φτάνω στο σούπερ μάρκετ, πρώτη εικόνα που αντικρίζω μια γυναίκα στο παγκάκι της εξόδου του σούπερ μάρκετ να τρώει κρακεράκια! Αδιανόητη εικόνα πριν από 2 εβδομάδες! Μπαίνω μέσα στο σούπερ μάρκετ, δεν υπάρχουν γάντια στην είσοδο, υπάρχει μόνο ένα αντισηπτικό με αντλία, ο πελάτης ακριβώς μπροστά μου επίμονα να πατάει την αντλία, δεν βγαίνει καθόλου υγρό! Φεύγει χωρίς να έχει απολυμάνει τα χέρια του, πάω με την σειρά μου να βάλω αντισηπτικό στα χέρια μου αλλά δεν δουλεύει η αντλία, προσπαθώ πιο επίμονα βγαίνει μια πολύ μικρή ποσότητα! Χμμμμμμ! Προχωρώ μέσα, η ταμίας που την προηγούμενη φορά που είχα πάει σε αυτό το κατάστημα δεν φορούσε μάσκα, σήμερα δεν φορούσε ούτε και γάντια!

 Δεν λέω τίποτα και αρχίζω τα ψώνια μου, πάω στα εβαπορέ γάλατα, έχουν τσιμπήσει οι τιμές, από 0,69 πήγαν στα 0,75! Κοντά στο 10% αύξηση! Κερδοσκοπία? Πάω στο ράφι με τα γάντια, υπάρχουν πολλά πακέτα, οπότε είναι επιλογή του καταστήματος να μην φοράνε γάντια οι υπάλληλοι του και όχι λόγου έλλειψης υλικών! Μέσα στο κατάστημα μόνο ένας φοράει μάσκα, κανένας  δεν φοράει γάντια! Τελειώνω με τα ψώνια μου πάω στην Ταμία, μου χτυπάει όλα τα ψώνια μου πιάνοντας τα με γυμνά χέρια, το έχω στην άκρη της γλώσσας μου το να πω «κοπελιά εγώ και εσύ δεν φοράμε γάντια, αλλά η διαφορά ανάμεσα σε εμένα και εσένα είναι ότι εγώ θα δω 1-2 άτομα στην εβδομάδα, ενώ εσύ είσαι σε επαφή με 25-30 άτομα την ώρα! Φόρα τουλάχιστον γάντια!» Ρίχνω ακόμα μια ματιά στο ταμείο, δεν υπάρχει πουθενά αντισηπτικό, δεν λέω τίποτε και φεύγω, απογοητευτική η εικόνα αυτή την φορά από αυτό το κατάστημα!

 Πάω να πάρω μια αμπούλα για τα τσιμπούρια για τον γάτο μου τον πορτοκαλί, και περνώ διαδοχικά από την Εμπορική, την Εργασίας, την Εθνική, και οι τρεις τράπεζες είχαν τεράστιες ουρές, στον δρόμο αβέρτα κόσμος, λες και ήταν Τρίτη που έχει λαϊκή στον Λαγκαδά! Και να σκεφτείς ότι τα εμπορικά καταστήματα δεν είναι ανοιχτά, περνώ από τα διάφορα καταστήματα κοιτώ τους υπαλλήλους τους ή τους ιδιοκτήτες τους, κανείς μα κανείς δεν φοράει γάντια ή μάσκες, ελάχιστοι φοράνε μάσκες ή γάντια και από τους περαστικούς, μερικοί ηλικιωμένοι μόνο. Φτάνω στο κτηνιατρείο, ουρά και εδώ, ένας παππούς με ένα πιτ μπουλ μπροστά μου, επικεντρώνομαι σε αυτό, ουλές στο πρόσωπο, φυσικά κεφάλι σαν τσιμεντόλιθο, χοντρούλης, τον έχει χτυπήσει η ζέστη, τεμπελιάζει, αδιαφορεί για τα πάντα, εκτός από ένα σέτερ που το έφερε ο ιδιοκτήτης του στο κτηνιατρείο! Του μιλάω για να βγει από την κατάσταση επίθεσης που είναι έτοιμο να μπει «Τι τρέχει όμορφε? Μας έχεις γραμμένους όλους μας? Το μόνο που σε νοιάζει είναι να φας το σκυλί?» ξεκολλάει από το κόλλημα της φυλής του. Αγοράζω την αμπούλα, ο κτηνίατρος ευτυχώς φοράει γάντια.

 Πάω να πάρω κάτι να φάω γιατί αμέσως μετά θα πάω στα μελίσσια, και δεν θα έχω χρόνο για να ετοιμάσω εγώ, φτάνω στο γυράδικο, ο μάστορας φοράει γάντια, ωραίος! «Μάστορα 2 σουβλάκια σε ψωμάκι, ντομάτα, πατάτες, μουστάρδα λεμόνι! Θα πάρω και μια λεμονάδα, όχι πορτοκαλάδα, μάλλον μια Κόκα κόλα μπουκάλι!», «Θα τα πάρω σε πακέτο», μου τα ετοιμάζει γρήγορα, ευγενέστατος, τον πληρώνω και φεύγω για Σοχό.

 Αφού αφήνω τα ψώνια και τρώω τα «βρόμικα» πάω στην αυλή για να φορτώσω στο φορτηγό 42 ορόφους με χτισμένα πλαίσια, 9 καπάκια από κυψέλες (παλιού τύπου εσωτερικά και εξωτερικά αλλά και κανονικά καπάκια από κυψέλες νέου τύπου), παίρνω και δύο κυψέλες που έχουν τόσο μεγάλη φθορά που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κυψέλες για να έχεις μόνιμα μελίσσι μέσα τους, αλλά μπορούν μια χαρά να λειτουργούν προσωρινά ως παγίδες αφεσμού, παίρνω και 3 μαντιλάκια αφεσμών για να κάνω τρεις παγίδες αφεσμού στο μελισσοκομείο που έχω τις παραφυάδες.

 Πάω να βάλω μπρος αλλά δεν αρπάζει η κινητήρας ενώ γυρίζει η μίζα, ξαναδοκιμάζω, πάλι τίποτα, δοκιμάζω ακόμα μια φορά αλλά πατάω και γκάζι, ο κινητήρας παίρνει μπρος, αφήνω το γκάζι δεν κρατά το ρελαντί και σβήνει, επαναλαμβάνω και πάλι δεν κρατά ρελαντί. Παίρνω τηλέφωνο στον μηχανικό του λέω το και το, «θα έρθω σε λίγο», «Έχω φορτωμένο το φορτηγό, να το ξεφορτώσω?», «Όχι, μπορεί να είναι καμιά μαλακιούλα και να πάρει» μου λέει, περιμένω λίγη ώρα, παίζω με τον πορτοκαλί, του βάζω και την αμπούλα στο σβέρκο του, μυρίζει σαν σάπιο ψάρι!

 Έρχεται μετά από λίγο και ο μηχανικός, πάει να βάλει μπρος το αμάξι, δεν τσακμακάει, του λέω «πάτα και το γκάζι στην εκκίνηση» ξαναβάζει μπρος και κρατά πατημένο το γκάζι «αν αφήσεις το γκάζι χάνει το ρελαντί του» του λέω και περιμένω να αφήσει το γκάζι για να το διαπιστώσει και ο ίδιος, δεν το κάνει, κρατά το πόδι του στο γκάζι για μισό λεπτό, το αφήνει τελικά αλλά πλέον κρατά το ρελαντί «κάτσε να το κάνω μια βόλτα να δω τι χαβά βαράει», επιστρέφει μετά από λίγο «Θα το φέρεις αύριο το πρωί, να του ρίξω μια ματιά, ίσως όταν έκαναν την μοιρομέτριση να μην χρόνισαν σωστά την πόμπα με τον ιμάντα χρονισμού, πάνε τώρα κάνε την δουλειά σου, αλλά επέμενε λίγο περισσότερο στο γκάζι για να μην σβήνει», «Και εάν μείνω?», «Θα βρω τρόπο για να σε τραβήξω!».

 Με μαγκωμένη την καρδιά ξεκινώ για το κύριο μελισσοκομείο μου, έχω βαρεθεί τελείως αυτή την κατάσταση με το Τ4, λες και είναι δαιμονισμένο! Φτάνω στο μελισσοκομείο μου, με το καλημέρα μου κάνουν επίθεση οι κυρές, είναι απίστευτό, οι ελαιοκράμβες δίνουν πολύ καλά αλλά τα μελίσσια είναι πολύ επιθετικά, το ανάφερα στον δάσκαλο μου και έχει διαπιστώσει το ίδιο και αυτός στα δικά του τα μελίσσια δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, εάν ήμουν ψεκασμένος θα έλεγα «το 5G φταίει!» άσχετα εάν δεν έχουν ακόμα μπει στην περιοχή μας τέτοιες κεραίες!

 Αρχίζω να βάζω ορόφους στα σημειωμένα μελίσσια (χθες έκανα μια οκτάωρη επιθεώρηση και ξέρω πλέον ποια μελίσσια μου θέλουν ορόφους, και ποια κόψιμο), οι επιθέσεις ασταμάτητες, λες και έχω μέλισσες δολοφόνους και όχι apis melifera! Έχω το μελισσοκομείο μου σε ημικύκλιο, οι κοντινότερες άκρες του απέχουν από το φορτηγό (που το έχω έξω από την απουλιάνα που είναι τα μελίσσια στον δρόμο για να είναι στην κατηφόρα σε περίπτωση που δεν ……)  28 βήματα δικά μου (τα δικά μου βήματα είναι του ενός μέτρου, όχι στα 0,75 του μέτρου που είναι το δικό σας άνοιγμα ποδιών κοντοπίθαροι!) ενώ στα πιο μακρινά η απόσταση είναι στα 78-82 βήματα, ο ιδρώτας τρέχει από το τζόκεϊ που φοράω κάτω από την μάσκα σαν καταρράκτης, τα πόδια μου είναι βαριά από την  κούραση των προηγούμενων ημερών εντατικής μελισσοκομίας, η καρδιά πάει σαν τρελή από το διαρκές πάνε έλα, και οι κυρές μου είναι αποφασισμένες να με σκοτώσουν, διαρκής πόνος, σημαδεύουν τα ακροδάχτυλα, ξέρουν ακριβώς που πονάει περισσότερο. Οι επιθέσεις είναι διαρκείς και μανιασμένες, κυψέλη στην κυψέλη απλώς προστίθενται και άλλες μανιακές πάνω από το κεφάλι μου, τα μελίσσια που θέλουν ορόφους είναι πατημένα δεκάρια, ίσως και 11αρια ή 12αρια, και όλες έχουν έναν σκοπό, να με κατεβάσουν κάτω σαν μπεκάτσα.

 Με πιάνει το παράπονο καθώς δακρύζω από τον διαρκή πόνο «Μαρι ναμκιόρες πουτάνες, σας ταΐζω, σας ποτίζω, σας κάνω βόλτες συνέχεια για να μην σας λείπει η τροφή, σας ετοιμάζω νέα σπίτια, σας δίνω έτοιμα κεριά και εσείς έτσι με φέρεστε? Μαρί ναμκιόρες πουτάνες και  δικές μου κόρες να είχα πάλι σε εσάς καλύτερα θα φερόμουν, γιατί με φέρεστε έτσι αχάριστα! Μαρί ναμκιόρες πουτάνες γαμώ το στανιό σας, εγώ σας φταίω που είσαστε 25,000 αγάμητες εκτός από μια.?Μαρί ναμικιόρες πουτάνες, άτιμα σαν θηλυκά και εσείς, εμπιστοσύνη ποτέ σε θηλυκό».

 Τα λέω αυτά και αρχίζουν οι πρώτες στάλες βροχής να πέφτουν επάνω μου, μπουμπουνίζει από την πλευρά του βουνού, βλέπω την βροχή να κατεβαίνει προς την πεδιάδα, δεν σταματώ να δουλεύω, πρέπει να βγει η δουλειά, εάν είναι να κατεβεί το φορτίο από το Τ4 ας είναι εκεί που πρέπει.

 Πλέον βρέχει πολύ δυνατότερα αρχίζει να με θερίζει και ένας δαιμονισμένος άνεμος. Έχασα την συνοδεία μου από μέλισσες δολοφόνους, κάτι είναι και αυτό, δεν σταματώ, δουλεύω ασταμάτητα, έχω πέσει σε έκσταση, είμαι ταχύτατος, ρίχνω καπνό, ανοίγω καπάκι αφαιρώ 2 πλαίσια σχεδόν με μια κίνηση,  προσθέτω δύο πλαίσια από τον όροφο και βάζω τα πλαίσια με τους γόνους στον νέο όροφο, και τον κοτσάρω στην κυψέλη, συνεχίζω τρέχοντας, γλιστρώ σε κάθε βήμα μου στο βρεγμένο χορτάρι, με τυφλώνει η βροχή, κρυώνω «δεν χρειάζομαι τον κορωνοϊό για να πάθω πνευμονία» σκέφτομαι «σήμερα θα την αρπάξω έτσι όπως πάει», η βροχή εξακολουθεί να δυναμώνει, είμαι ώρες σε αυτή την κατάσταση, αλλά έχουν μείνει πλέον μόνο 5 όροφοι, δεν είναι δυνατόν όμως πλέον να βάζω γόνους στον όροφο και να κατεβάζω χτισμένα πλαίσια, ανοίγω απλώς την κυψέλη και τον κοτσάρω από πάνω τον όροφο χωρίς πολλά, πολλά.

 Τελειώνω και κοιτώ τις κυψέλες που ήθελα να τις κάνω παγίδες αφεσμού «άσε καλύτερα, μπορεί να μην μπορείς να μπεις καν στο μέρος που έχεις τα μελίσσια με τόση βροχή,  είναι και πληγωμένο το αμάξι και η βροχή μόνο χειροτερεύει, φύγε, θα τις βάλεις μια άλλη μέρα».

 Μπαίνω στο Τ4 και βάζω το κλειδί στην μίζα, νοιώθω σαν μαφιόζος που πάει να γυρίσει το κλειδί και φοβάται ότι του έχουν συνδέσει καμία βόμβα με την μίζα, το αμάξι παίρνει μπρος, δεν το ρισκάρω πατάω το γκάζι άμεσα και ξεκινώ χωρίς καθυστέρηση, πηγαίνω σαν τρελός μέσα στην λάσπη, διαρκώς σκέφτομαι «αν είναι να σταματήσει ας σταματήσει σε άσφαλτο, όχι εδώ!». Πλαγιολισθένω ασυστόλως αλλά δεν σταματώ πουθενά, η βροχή πέφτει πλέον σαν κουρτίνα στο παρμπρίζ, περνώ από κίτρινα χωράφια που ο άνεμος τα κάνει να κυματίζουν σαν  άγρια θάλασσα. «Και να σκεφτείς ότι υπάρχουν κάποιοι που γκρινιάζουν για την βαρεμάρα της καραντίνας μέσα στα άνετα σπίτια τους» η τελευταία μου σκέψη πριν φτάσω στην άσφαλτο. Πάει και αυτό, την βγάλαμε καθαρή και σήμερα.

 Στα της χώρας μας.

 Λίγα περισσότερα κρούσματα σήμερα, λιγότεροι διασωληνωμένοι, λιγότεροι και οι νεκροί.

 Νίκη και σήμερα αλλά όσα είδα στον Λαγκαδά δεν μου άρεσαν, έχουν όλοι χαλαρώσει υπερβολικά, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το τελείως αντίθετο! Σας το είπα και χθες, πλέον η ευθύνη για τις ζωές σας, τις ζωές όσων αγαπάτε, τις ζωές όσων ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες είναι δική σας. Οι ζωές τους βρίσκονται πλέον στα χέρια σας. Δεν θα υπάρχει πλέον το κράτος να σας απαγορεύει το να είσαστε εγκληματικά επιπόλαιοι, θα πρέπει να πάρετε μόνοι σας τα μέτρα ατομικής προστασίας που πρέπει, αλλιώς είναι ζήτημα (λίγου) χρόνου να ξαναβρεθούμε σε επικίνδυνο σημείο όσο αφορά την εξέλιξη της επιδημίας!

 Πρέπει να αλλάξετε την συμπεριφορά σας και να την προσαρμόσετε στα νέα δεδομένα, δεν θα ξαναγυρίσει η ζωή στο σημείο που ήταν πριν την καραντίνα! Ο λύκος που δεν ξέραμε ότι υπήρχε, πλέον ξέρουμε ότι είναι εκεί και μας παρακολουθεί διαρκώς με τα κίτρινα μάτια του, δεν μπορούμε να μπαίνουμε αμέριμνοί και χαλαροί πλέον στο δάσος!

 Μάθετε να χρησιμοποιείτε τα ΑΤΜ και το διαδίκτυο για τις εργασίες σας με τράπεζες, εφορίες, εταιρίες. Μάθετε να κρατάτε αποστάσεις σε ουρές εάν δεν μπορείτε να τις αποφύγετε. Είναι κόστος τα γάντια και οι μάσκες, μεγαλύτερο κόστος είναι τα μνημόσυνα! Ενοχλούν και τα γάντια στην δουλειά των επαγγελματιών! Ναι το ξέρω, από πρώτο χέρι, και εγώ φοράω για οκτάωρα και δεκάωρα γάντια μιας χρήσης όταν δουλεύω, μάλιστα φοράω και διπλά ζευγάρια και κόβουν την κυκλοφορία του αίματος, αλλά το κάνω. Αλλά εγώ δουλεύω μόνος μου με τις κυρές μου, εσείς δουλεύετε με κόσμο, κόσμος που θα σκέφτεται ακριβώς όπως και εγώ! Θα βλέπει γυμνά χέρια και θα κομπλάρει! Απλά πράγματα, σεβαστείτε τους πελάτες σας για να σας σεβαστούν ως επαγγελματίες και ως προμηθευτές τους.

Μην χαλαρώνετε, ο εχθρός ακόμα εκεί έξω είναι και περιμένει την πρώτη ευκαιρία που θα φανούμε χαλαροί για να κυριαρχήσει απόλυτα στο πεδίο της μάχης! Μιας μάχης που μόνο απώλειες μπορεί να μας χαρίσει και κανένα κέρδος. Σε εγρήγορση διαρκώς το λοιπόν. 

28/04/2020

 Περιμένοντας να μάθουμε το χρονοδιάγραμμα της σταδιακής άρσης των περιορισμών της κυκλοφορίας από τον πρωθυπουργό αρχίζω σοβαρά να σκέφτομαι το που θα βάλω και εγώ μια γραμμή στον χρόνο όσο αφορά τα Ημερολόγια καραντίνας, το που θα είναι δηλαδή το τέλος τους. Να είναι σήμερα με την ανακοίνωση του σχετικού χρονοδιαγράμματος? Να είναι στις 4 Μαρτίου που μάλλον θα ανοίξουν τα εμπορικά καταστήματα και θα καταργηθούν τα SMS στο 13033? Να είναι στις 11 Μαρτίου που θα αρχίσουν μαθήματα οι της Γ λυκείου, ή σε δύο εβδομάδες πιο μετά που θα αρχίσουν όλες οι τάξεις του Λυκείου (Οι ημερομηνίες είναι από διαρροές στα ΜΜΕ)? Η κάθε μια από τις παραπάνω ημερομηνίες ή ορόσημα είναι αυθαίρετα σε μεγάλο βαθμό, γιατί στην πραγματικότητα ούτε η καραντίνα θα τελειώσει πλήρως, συνεχώς θα υπάρχουν κάποια μέτρα περιορισμού, αλλά επίσης μπορεί και να υπάρχει και μια επαναφορά των μέτρων περιορισμού, ανάλογα με την εξέλιξη της Επιδημίας.

 Οπότε το πότε θα τελειώσουν τα ημερολόγια καραντίνας είναι σε μεγάλο βαθμό μια αυθαίρετη επίσης απόφαση δικιά μου που δεν θα έχει και μεγάλο βαθμό συσχέτισης με την ίδια την επιδημία.

 Θα βασιστεί σε κριτήρια τελείως διαφορετικά από τα ιατρικά ή τα διοικητικά κριτήρια που ορίζουν τα μέτρα περιορισμού.

 Θα μπορούσαν να είναι πχ η αίσθηση μου σχετικά με το πόσο έχουν κουραστεί οι αναγνώστες μου με την καθημερινή ενασχόληση μου και αρθρογράφηση σχετικά με την επιδημία. Κάτι που το έχω αντιληφθεί ήδη να ισχύει.

 Επίσης θα μπορούσε να είναι και η δική μου κούραση του να μελετώ διαρκώς στατιστικές θανάτου, άρθρα για την επιδημία, μελέτες επιδημιολογικές, παρακολούθηση των σχολιαστών στα κοινωνικά δίκτυα για να ξέρω το τι επικρατεί εκεί έξω, ρεπορτάζ από τις δικές μου εξόδους, και το κυριότερο να γράψω όλα τα παραπάνω σε κείμενα των 2-6 σελίδων καθημερινά μετά από την καθημερινή μου εργασία.

 Ή θα έχει ανέβει πλέον και ο δικός μου όγκος εργασίας, τόσο που να μην είναι πλέον δυνατό να κρατήσω το επίπεδο των κειμένων μου στο υψηλό επίπεδο που μπορώ να δεχθώ ως το μόνο αποδεκτό από μένα.

 Επίσης αυτή η ενασχόληση μου θα μπορούσε να αποβαίνει εις βάρος προς την κύρια ενασχόληση μου με το γράψιμο που είναι το blog μου.

 Περιττό να σας πω ότι όλα τα παραπάνω ήδη ισχύουν!

 Αλλά και οι στόχοι αυτής της καθημερινής δραστηριότητας θα μπορούσαν ήδη να έχουν επιτευχθεί στον βαθμό που θα μπορούσαν τα γραπτά μου να επηρεάσουν την πραγματικότητα εκεί έξω. Ναι  πιστεύω ότι ανεξάρτητα από την δική μου ελάχιστη προσφορά τα περισσότερα διδάγματα από την επιδημία έχουν ήδη γίνει κτήμα των περισσοτέρων εκεί έξω. Η συντριπτική πλειοψηφία καταλαβαίνει την ανάγκη ύπαρξης μέτρων περιορισμού, την αναγκαιότητα μαζικότητας τους, και την αποτελεσματικότητα που μπορούν να φέρουν στην αντιμετώπιση της επιδημίας. Επίσης καταλαβαίνουν και το διακύβευμα που κρίνεται στην επιτυχία ή όχι της συλλογικής μας προσπάθειας. Δεν χρειάζεται προσπάθεια πλέον για όλα τα παραπάνω, τα τέλη του Απρίλη δεν έχουν καμία σχέση με τις αρχές του Μάρτη, όσο αφορά αυτή την συνειδητοποίηση!

 Το να δημιουργηθεί επίσης ένα αρχείο με στατιστικά της επιδημίας όσο δυσκολοχώνευτο και μακάβριο και να δείχνει είναι ένα γεγονός και αυτό. Ναι τα Ημερολόγια καραντίνας μπορούν να χρησιμεύσουν και ως κάτι τέτοιο. Επίσης μπορούν να είναι και ένα αρχείο σχετικά με τον ανορθολογισμό εκεί έξω που αρκετοί από εμάς αναγκαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε, αναπτύσσοντας μια μαχητικότατη πολεμική απέναντι του, και φυσικά να πληρώσουμε το σχετικό τίμημα σε «φίλους» και σχέσεις που πληγώθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Απώλειες που ωστόσο είναι αποδεκτές, ξερώντας ότι κάναμε και εμείς το καθήκον μας και θέσαμε ένα λιθαράκι στο τείχος απέναντι στην επιδημία.

 Από την άλλη πλευρά μιλάμε και για ένα θέμα που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και στο τι θεματολογία θα αναπτύξουμε, και για πόσο θα την αναπτύξουμε, καθώς και τον τρόπο που θα την αναπτύξουμε, για να μην κατηγορηθούμε στο τέλος ότι «εκμεταλλευόμαστε» τον πόνο, τον φόβο, και τον θάνατο των άλλων, όπως κατηγορούνται (τις περισσότερες φορές δικαιολογημένα!) οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ. Είναι πολύ δύσκολο να θέσεις τα όρια έτσι ώστε να δίνεις ενημέρωση, αλλά ταυτόχρονα να μην φανείς ως ένα αδίστακτο όρνεο που η μόνη ενασχόληση του είναι ο πόνος και ο θάνατος των συνανθρώπων μας!

 Νομίζω ότι όσοι με ξέρουν ήδη έχουν καταλάβει και ποια θα είναι η απόφαση μου σχετικά με το πότε θα τελειώσουν τα Ημερολόγια καραντίνας ε?

 Ναι!

 Το καταλάβατε σωστά!

 Σήμερα είναι η τελευταία καταχώριση στα Ημερολόγια καραντίνας!

 Σας είχα άλλωστε προετοιμάσει σχετικά τις τελευταίες μέρες με το να σας δίνω έμφαση στο τι πρέπει να γίνει στην μετά την καραντίνα εποχή και στο ότι πλέον η ευθύνη για τον περιορισμό της επιδημίας είναι κυρίως δική μας!

 Ήδη σας εξήγησα το γιατί θα πρέπει να τελειώσουν εδώ τα Ημερολόγια καραντίνας, μια φθοροποιός για την ψυχή και κουραστική (για σας και για μένα) δραστηριότητα που έχει επιτελέσει πλήρως τους σκοπούς της, δημιούργησε και ένα αρχείο για τους μετέπειτα μελετητές της επιδημίας αλλά πρέπει να μην ξεπεράσει τα όρια που ορίζουν την Ανθρωπιά!

 Μου φαίνεται απίστευτο ότι έχει περάσει ενάμιση μήνας αδιάλειπτης γραφής των Ημερολογίων καραντίνας, ακόμα πιο απίστευτο μου φαίνεται ότι σας κράτησα, και με κρατήσατε συντροφιά, σε αυτή την δραστηριότητα μου. Σας ευχαριστώ για αυτό.

 Αλλά πιο πολύ σας ευχαριστώ που ήσασταν όλοι εδώ από την αρχή τους μέχρι το τέλος τους χωρίς απώλειες (τουλάχιστο σωματικές γιατί απώλειες είχα καθώς ξεχώρισα την ήρα από το σιτάρι!).

 Θα συνεχίζουμε να τα λέμε από το προφίλ μου στο Facebook και από το blog μου, και εάν χρειασθεί στο μέλλον ίσως να ξαναδούμε τα Ημερολόγια καραντίνας να αναγεννιούνται (αλλά είναι κάτι που δεν θα το θέλω γιατί θα σημαίνει ότι όλα πήγαν στραβά και κατά διαόλου και είναι αναγκαίο οι παραπάνω στόχοι των Ημερολογίων να ξανατεθούν από την αρχή).

 Λένε οι αποχαιρετισμοί θα πρέπει να είναι σαν να τραβάς τσιρότο, γρήγοροι και αποφασιστικοί, οπότε τσακαλάκια μου…..

 Αντίο, ελπίζω να μην τα ξαναπούμε, όλοι μαζί θα νικήσουμε!  

 Α ναι!

 Και για το τέλος ένα δώρο που το αξίζετε!

 Τα πήγατε πολύ καλά, το καλοκαίρι ήρθε, αυτά σας περιμένουν εκεί έξω, για αυτά πολεμήσατε, η μάχη μας ήταν μια μάχη για την ζωή και όχι για τον θάνατο, χαρείτε την!

Adios Amigos Locos

Λάζαρος  Μοτσανος

Σοχός 28/04/2020

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Έκτη (18/4/2020 έως 24/4/2020)

Και συνεχίζουμε με την νέα σειρά αναρτήσεων σε αυτό το blog που θα έχει αποκλειστικά θεματολογία της την επιδημία του Covid-19, όπου και θα υπάρχουν συγκεντρωμένα το καθημερινό ημερολόγιο καραντίνας που τηρώ πλέον στο προφίλ μου στο Facebook, αλλά και οι αναρτήσεις σχετικά με τον κορωνοϊό που έχουν γραφτεί (και θα γραφτούν στο μέλλον) στο blog μου.

 Σκοπός είναι να παρουσιαστεί μια σοβαρή (καλά λέμε τώρα! Χα χα χα), λογική και τεκμηριωμένη ματιά και άποψη σχετικά με την αναγκαιότητα να τηρηθεί η καραντίνα από όλους μας, για να μην ξεφύγει η κατάσταση όπως σε γειτονικές μας χώρες. 

 Δυστυχώς υπάρχει εκεί έξω πολύς ανορθολογισμός, θεωρίες συνωμοσιών, και ωχαδερφισμός που μπορεί να κάνει τεράστιο  κακό. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι όσοι εκπροσωπούν τα παραπάνω και έχουν πολύ δυνατότερη φωνή μέσα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης από όλους, και οι απόψεις τους έχουν πολύ μεγαλύτερη μεταδοτικότητα από τον κορονοϊό, αλλά και η καταστροφή που μπορούν να προκαλέσουν είναι και αυτή μεγαλύτερη επίσης από οποιαδήποτε καταστροφή μπορεί να προκαλέσει η ίδια η επιδημία!

 Σε όσους ξενιστούν (νέοι αναγνώστες μου) από το ύφος της γραφής μου διευκρινίζω ότι όσο πιο άμεσο το μέσο μετάδοσης του μηνύματος τόσο πιο αποτελεσματική και η επικοινωνία ανάμεσα σε πομπό  και δέκτη. Οπότε τα κείμενα μου έχουν την φυσική ροή και μορφή που έχει και ο πηγαίος προφορικός λόγος μου. Όσο για το χιούμορ μου? Ε! Ας πούμε ότι υπάρχει  και αυτό! Χα χα χα.

 Πολλά είπαμε, θα τα λέμε κάθε εβδομάδα σε κάθε νέα ανάρτηση των Ημερολογίων καραντίνας, καθώς και των αντίστοιχων αναρτήσεων στο blog για την επιδημία.

 Καλή δύναμη να έχουμε όλοι μας.

 Θα νικήσουμε! 

Αναρτήσεις του blog για την επιδημία του Covid-19

Ποιος Κορωνοϊος? Μην τρώτε σανό!!! Στα αρχίδια σας όλα!

Τα μαθηματικά της επιδημίας πάνω στα κοινωνικά δίκτυα

ΛΙΣΤΑ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Κομμουνιστής μέχρι να πλουτίσεις..

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα πρώτη (13/3/2020 έως 20/3/2020)

Η λεπτή γαλάζια γραμμή

Επιδημία Κορωνοϊού και Ελλάδα: Τέσσερις αισιόδοξες υποθέσεις

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Δεύτερη (21/3/2020 έως 27/3/2020)

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Τρίτη (28/3/2020 έως 03/4/2020)

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Τέταρτη (04/4/2020 έως 10/4/2020)

Οι άγγελοι του Λέτσε

Ημερολόγια Καραντίνας: Εβδομάδα Πέμπτη (11/4/2020 έως 17/4/2020)

Ημερολόγιο Καραντίνας

18/4/2020

 Μέρες Θείου δράματος, μέρες αναλογισμού της Θυσίας Εκείνου για όλους μας. Εκείνος που θυσίασε τα πάντα για μας και έμεινε μόνος του, κρεμασμένος από ένα ξύλο, με τους καρπούς του και τα πόδια του να αιμορραγούν διαρκώς, όπως και οι πληγές σε όλο το σώμα του που του προκάλεσε το μαστίγιο. Αλλά στο τέλος αυτό που τον νίκησε ήταν το ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει λόγου της κατάρρευσης των πνευμόνων του από το βάρος του σώματος του. Δύσκολος, αγωνιώδης, και βασανιστικός θάνατος που έρχεται σιγά, σιγά, ανάσα με την ανάσα.

 Σαν να πνίγεσαι κάθε στιγμή και λίγο περισσότερο, να ασφυκτιάς σαν να έχεις πνευμονία, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι τον τελευταίο καιρό που άφησαν τις τελευταίες ανάσες τους μέσα σε θαλάμους εντατικής, ή σε γηροκομεία, ή και ολομόναχοι στα σπίτια τους. Αλλά Αυτός αναστήθηκε, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που απλώς αποτελούν καταγραφές μιας στατιστικής και υποσημειώσεις της ιστορίας. Αλλά επίσης έχουν και κοινά, στον Μεν αμφισβητήθηκε ότι είχε αναστηθεί, στους δε ότι πέθαναν! Θεωρώ ότι πάντα θα υπάρχουν οι άπιστοι Θωμάδες που θα θέλουν να δουν τις τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες. Αλλά μόνο Ένας ήταν ικανός να τους παρουσιάσει τις αποδείξεις πάνω στο σώμα του, μόνο Ένας μπόρεσε να γυρίσει από το μεγάλο ταξίδι, μόνο Ένας έκανε την καρδιά των άπιστων και ικανοποίησε την περιέργεια τους. Οι υπόλοιποι είναι βολικά θαμμένοι κάτω από το χώμα, ή διασκορπισμένοι από τον άνεμο.

 Μέρες Άγιες, μέρες αναστοχασμού, μέρες περισυλλογής. Μέρες που πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι μας «Αξίζαμε την Θυσία Του? Μας Έδωσε ότι είχε και δεν είχε, στο τέλος μας έδωσε και την Ύπαρξη του. Πως αντιμετωπίσαμε αυτό το δώρο? Τα διδάγματα του τα ακολουθήσαμε? Το αγαπάτε αλλήλους ωσαν τον εαυτό σας μας έγινε βίωμα? Είμαστε ικανοί να δώσουμε από τα υπάρχοντα μας τα μισά στους συνανθρώπους μας? Είμαστε ικανοί να βοηθάμε χωρίς ανταλλάγματα τον φτωχό? Τον γέρο? Τον ξένο? Τον άρρωστο? Τον αδύναμο? Αυτόν που δεν μοιάζει σε εμάς? Ή αντίθετα αρκούμαστε σε μεγάλους σταυρούς, σε παχιά λόγια, σε κούφιες δηλώσεις πίστης, αλλά από τα διδάγματα Εκείνου δεν τηρούμε απολύτως τίποτα? Έχουμε χώρο στις καρδιές μας μόνο για μισαλλοδοξία, φανατισμό, μίσος για τους άλλους και όχι την αγάπη που Εκείνος μας δίδαξε?».

 Δύσκολες οι μέρες που περνάμε, μέρες όπου δεν θα πρέπει να χάσουμε την Ανθρωπιά μας, μέρες όπου η έγνοια μας για τον άλλον θα πρέπει να είναι υπαρκτή, μέρες όπου κρινόμαστε ως πραγματικοί χριστιανοί που έχουμε τις διδαχές Εκείνου στην καρδιά μας, και όχι ως τυπολάτρες και κενόδοξοι, ικανοί να ρίξουμε το ανάθεμα σε όσους μας εμποδίζουν να στεκόμαστε στο κέντρο των εκκλησιών, σαν τον Φαρισαίο, και να διατρανώνουν την αρετή τους και την πίστη τους, καθώς και να αισθάνονται ανώτεροι όλων, βυθισμένοι μόνο στην αβυσσαλέα αλαζονεία τους.

 Σήμερα είναι μια γιορτή πίστης. Πίστη σε Εκείνον ότι νίκησε τον Θάνατο, πίστη στον συνάνθρωπο μας ότι θα δείξει τον καλύτερο εαυτό του, πίστη και σε εμάς ότι θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον ξένο σαν τον εαυτό μας.

 Περάσαμε δύσκολες στιγμές, όχι μόνο τον τελευταίο ενάμιση μήνα, αλλά και όλη την δεκαετία πιο πίσω, ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης, αλλά και διατήρησης της Ανθρωπιάς μας. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι νικηφόρος, αυτό είναι το δικό μου στοίχημα πίστης. Μια πίστη ότι θα κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες που θα βρεθούν στον δρόμο μας, θα αντέξουμε τον πόνο και τις ελλείψεις, θα αντέξουμε τις στερήσεις. Αλλά δεν θα χάσουμε αυτό που μας κάνει Ανθρώπους, δεν θα χάσουμε την αγάπη μας για τους άλλους. Μια πίστη που καίει σαν κάρβουνο μέσα στην ψυχή, μια πίστη στο πλάσμα που αξίζει κάθε Θυσία στον Κόσμο!  

 Σήμερα δεν έχει καταμέτρηση της επιδημίας στην χώρα μας, ένα μικρό διάλειμμα, αν και τα νέα είναι για ακόμη μια φορά καλά. Ο Αγώνας συνεχίζεται. ο Αγώνας για την Ανθρωπιά μας. 

19/4/2020

 Τι λέει? Εξακολουθεί να γυρίζει η Γη γύρω από τον άξονα της? Δεν μας την έπεσαν στίφη από ακρίδες ε? Ο Ήλιος εξακολουθεί να βρίσκεται στην θέση του ή έχει εκραγεί? Προφανέστατα όλα συνεχίζουν όπως και χθες να υποθέσω ε?

 Υπερβολές! Ο κόσμος έχει καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης εκεί έξω κατά 99,99% και υπάκουσε σε ορθές εντολές. Ελάχιστες οι περιπτώσεις που υπήρχαν παραβάτες τις Άγιες μέρες που δεν αξίζει καν να αναφερθούν. Κάποιοι προσπαθώντας με ένα επιπόλαιο και επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι  να ξαναμπούν στην βουλή και δημιούργησαν ντόρο από το τίποτα, αλλά δεν τους ακολούθησε σχεδόν κανένας! Η Ελληνική κοινωνία πέρασε ένα ακόμα τεστ ωριμότητας με βαθμό άριστα!

 Προφανέστατα και οι παραπάνω φωνές έχουν πολύ μεγαλύτερη παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα από ότι έξω στην πραγματικότητα. Αλλά πάντα το διαδίκτυο ήταν ο προνομιακός χώρος των άδειων Τενεκέδων (ξέρετε όσο πιο άδειος ο τενεκές τόσο πιο μεγάλος ο θόρυβος όταν τον χτυπάς!). Είμαι περήφανος για σας, απομονώσατε τους γραφικούς και δεν παίξατε το παιχνίδι τους, θα πρέπει να βρουν τώρα αυτοί άλλο άλογο για να ποντάρουν την είσοδο τους ξανά στις καλοπληρωμένες θέσεις του Ελληνικού κοινοβουλίου!

 Στα της επιδημίας τώρα, με όλες αυτές τις γραφικότητες τις τελευταίες μέρες υποθέτω ότι δεν έχετε αντιληφθεί ότι τα νέα κρούσματα από τον κορωνοϊό στην χώρα μας είναι πολύ χαμηλά, και πλέον προσεγγίζουν μονοψήφιους αριθμούς! Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό σημαίνει ότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση της επιδημίας και είναι πλέον ολοκάθαρα μπροστά μας η εγκατάλειψη των αυστηρών μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας εκεί έξω (περιορισμός και όχι απαγόρευση! Άλλο το ένα άλλο το άλλο! Στο ένα δεν μπορείς να πας σε συγκεκριμένους προορισμούς, στο άλλο σε πυροβολούν σαν το σκυλί με που θα ξεμυτίσεις στους δρόμους!). Ναι πλέον έφτασε αυτή η ώρα, ιδίως μια που δεν τα θαλασσώσαμε τις προηγούμενες μέρες! Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για αυτό το επόμενο βήμα. Θα είναι δύσκολο, έχει χαθεί η εμπιστοσύνη (και η εσφαλμένη στην πραγματικότητα πίστη) ότι η κοινωνική συναναστροφή με τους άλλους είναι ακίνδυνη!

 Ο φόβος μας έχει κυριεύσει όλους μας, αλλά όχι ο φόβος για μας, αλλά για τους οικείους μας. Το εάν θα τους προκαλέσουμε κακό με το να κυκλοφορούμε ελεύθεροι εκεί έξω. Και αυτός ο φόβος είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί από την μία μέρα στην άλλη. Θα αργήσουμε να βρούμε τον ρυθμό μας, ιδίως μια που θα παραμείνουν και κάποια πιο ελαφριάς μορφής μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας (πχ να μην κυκλοφορούν οι άνω των 65 ετών, να είναι πιο «ανοιχτές» οι λαϊκές αγορές, να υπάρχει μια απόσταση και συγκεκριμένος αριθμός τραπεζιών  σε καφετερίες και εστιατόρια κ.α.). Αλλά θα είναι αναγκαίο να τον ξεπεράσουμε, μια που θα πρέπει να λειτουργήσουμε ξανά την οικονομία μας, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και τις πιεστικές ανάγκες της καθημερινότητας μας. Και φυσικά θα πρέπει μέσα από αυτή την επαναλειτουργία της οικονομίας μας να ανοίξουμε και την χώρα μας σε τουρίστες από χώρες που δεν τα έχουν πάει τόσο καλά στην αντιμετώπιση της επιδημίας όσο εμείς.

 Και αυτό έχει ένα τεράστιο ρίσκο! Ρίσκο στο να ξαναεισαχθεί ο κορωνοϊός στην χώρα μας και να αντιμετωπίσουμε το δεύτερο κύμα της επιδημίας το φθινόπωρο! Δυστυχώς ακόμα και εάν οι χώρες του βορείου ημισφαιρίου που τώρα υποφέρουν από τον  κορωνοϊό κατορθώσουν με μεγάλη δυσκολία να αντιμετωπίσουν την επιδημία στα πλαίσια της χώρας τους, οι χώρες του νότου ημισφαιρίου τις τελευταίες μέρες άρχισαν να έχουν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο σε κρούσματα και θανάτους καθώς περνούν σιγά, σιγά, και αυτές στην χειμερινή τους περίοδο.

 Δυστυχώς θα είμαστε θύματα της επιτυχίας μας, όχι όμως γιατί δεν αποκτήσαμε την περίφημη ανοσία της αγέλης (που στην πραγματικότητα καμία χώρα δεν θα την αποκτήσει τους πρώτους μήνες της επιδημίας! Ακόμα και στην Ισπανική γρίπη του 1920 που είχε στοιχίσει την ζωή 120 εκατομμυρίων ατόμων σε όλο τον κόσμο, το δεύτερο κύμα της επιδημίας ήταν 4 φορές βαρύτερο σε απώλειες από το πρώτο! Παρόλο που δεν είχαν παρθεί μέτρα περιορισμού και οι πληθυσμοί που είχαν εκτεθεί στην τότε επιδημία (στο πρώτο κύμα δηλαδή) ήταν πολύ ευρύτεροι!). Αλλά γιατί θα αποτελούμε πρώτο προορισμό για όλους τους (ελάχιστους σχετικά!) τουρίστες εκεί έξω! Δεν ξέρω τι λύσεις θα βρεθούν, αλλά αυστηρές καραντίνες 14 ημερών για κάθε νέο τουρίστα που θα πατάει στην χώρα μας το κόβω ως αδύνατο να γίνουν, εάν θέλουμε να έρθουν τουρίστες!

 Το πλεονέκτημα μας φυσικά στο δεύτερο κύμα της επιδημίας θα είναι ότι πλέον θα είμαστε έτοιμοι για αυτήν στα μέτρα του δυνατού για την χώρα μας. Ήδη έχει ανέβει πολύ ο αριθμός των ΜΕΘ στην χώρα μας (κυρίως από δωρεές από πλούσιους συμπολίτες μας, αλλά και από επένδυση από το κράτος μας, και μάλλον η στόχευση της κυβέρνησης θα είναι να φτάσουμε τις 11,5 κλίνες ΜΕΘ ανά 100,000 που ήταν ο μέσος όρος της Ε.Ε. από 6 που είχαμε πριν την επιδημία. Φυσικά κάποιος θα πρέπει να τους πει ότι όπως αυξήσαμε εμείς τις ΜΕΘ στην χώρα μας, τις έχουν αυξήσει και όλες οι άλλες χώρες, και πλέον ο μέσος όρος της Ε.Ε. θα είναι πολύ, πολύ, πολύ, πιο ψιλά από αυτό το όριο!), θα έχουμε πολύ πιο στρωτή και διαρκή τροφοδοσία από μάσκες, στολές, αντισηπτικά, από πηγές στην χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού, θα (πρέπει να!) υπάρχουν επιτέλους μεγαλύτεροι αριθμοί από τεστ για μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού μας, θα υπάρχει ήδη υποδομή για τηλεργασία και τηλεκπαίδευση, ενημερωμένες και αναβαθμισμένες υγειονομικές βάσεις δεδομένων, καθώς και προγράμματα παρακολούθησης της επιδημίας σε Real time.

 Θα υπάρχει πλέον και περισσότερο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που θα έχει πλέον εμπειρία από καταστάσεις επιδημίας,  αλλά το κυριότερο θα έχει αναπτυχτεί στην συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα μια ανοσία αγέλης, μια που πολλοί από αυτούς είχαν προσβληθεί από τον κορωνοϊό στην αρχή της επιδημίας και είχαν βγει για κάποιο διάστημα από την ενεργό δράση! Πλέον όμως αυτό θα αποτελεί πλεονέκτημα, το ότι δηλαδή θα υπάρχει ένας πυρήνας γιατρών και νοσηλευτών που θα μπορούν πολύ πιο άνετα να λειτουργούν αποτελεσματικά σε καταστάσεις επιδημίας (φυσικά αυτό στον βαθμό που θα υπάρχει ανοσία από τον κορωνοϊό! Γιατί μέχρι τώρα τα δεδομένα δεν έχουν αποφανθεί ξεκάθαρα στο ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει ανοσία της αγέλης, και εάν δεν υπάρχει τότε θα έχει συμβεί μια πολύ άσκοπη σφαγή πληθυσμού σε όσες χώρες ακολούθησαν ως επίσημη στρατηγική το παραπάνω μονοπάτι).

 Επίσης μέχρι το φθινόπωρο μπορεί να έχουν ξεκαθαρίσει το ποια φαρμακευτικά σχήματα θα είναι αποτελεσματικότερα για την θεραπεία του κορωνοϊού. Αυτή η γνώση όμως δεν θα έρθει από την χώρα μας, γιατί σε εμάς γίνονταν χορήγηση σε όλους των γνωστών φαρμακευτικών σχημάτων χωρίς να έχουμε ομάδες ελέγχου για να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα του κάθε ενός σχήματος (αυτό σημαίνει ότι οι ομάδες ελέγχου δεν έπρεπε να πάρουν κανένα φάρμακο και να δούμε το ποσοστό θνησιμότητας τους χωρίς (εσκεμμένα) να τους βοηθήσουμε να ξεπεράσουν την ασθένεια! Εμείς δεν το κάναμε αυτό, σε άλλες χώρες το έκαναν όμως, και από αυτές θα πάρουμε τα αντίστοιχα δεδομένα! Κυνικό? Ναι! Δυστυχώς!) όπως έχουν κάνει άλλες χώρες. Οπότε έτσι θα χρησιμοποιήσουμε την αποτελεσματικότερη θεραπεία για να μειώσουμε την θνησιμότητα όσων θα είναι σε βαριά κατάσταση από τον κορωνοϊό.

 Αυτό φυσικά σημαίνει ότι ήδη θα τον έχουν κολλήσει! Ναι γιατί άλλο το φάρμακο, και άλλο το εμβόλιο που θα σε εμποδίσει να νοσήσεις! Δυστυχώς αυτό θα αργήσει να έρθει, αλλά από ότι δείχνουν οι καταστάσεις εκεί έξω το σύνολο του ιατρόερευνητικού κόσμου έχει εστιάσει τις προσπάθειες του σε αυτόν το τομέα και τα αποτελέσματα θα έρθουν πολύ ταχύτερα από άλλα εμβόλια για άλλες ασθένειες (αυτό συν το ότι κατάργησαν πολλά βήματα ελέγχου και γραφειοκρατικές διαδικασίες οι εποπτικές αρχές!).

 Αυτά θα πρέπει να τα κατανοήσετε για να ξέρετε το τι θα ακολουθήσει μετά και να μην εκπλήσσεστε, δυσανασχετείτε, ή τρομοκρατείστε με αυτά που θα ακολουθήσουν (αφήστε τον τρόμο για την οικονομική πλευρά της επιδημίας! Χα χα χα).

 Και επειδή βλέπω τους αντιεμβολιαστές να αρχίζουν ξανά τις ηλιθιότητες για τα τσιπάκια και τις παπαριές που θα τους βάλουν με τα εμβόλια, ας προλάβω τις αντιδράσεις τους λέγοντας τους το εξής:

 «Δικαίωμα σας να μην εμβολιαστείτε! Από την στιγμή που θα υπάρχει εμβόλιο για εμάς που θα εμβολιαστούμε όπως και για όσους αγαπάμε και έτσι να προστατευτούμε πλήρως από τον κορωνοϊό, δεν έχω κανένα πρόβλημα να μην εμβολιαστείτε εσείς (Όχχχχχιιιιιιι!!!!! Με τίποτα δεν θέλω να είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός!!!!!)! Να μην τηρείτε τις καραντίνες! Να κάνετε ότι σας κατεβάσει η γκλάβα σας! Αλλά θα έχω πρόβλημα εάν λόγου της καφρίλας σας αναγκαστώ να πληρώνω εγώ την νοσηλεία σας στις εντατικές! Οπότε όταν θα έρθει η ώρα του εμβολιασμού με το εμβόλιο του κορωνοϊού μην το κάνετε εσείς! Αλλά θέλω να υπογράψετε ταυτόχρονα και μια υπεύθυνη δήλωση ότι σε περίπτωση που θα αρρωστήσετε από τον κορωνοϊό δεν θέλετε να νοσηλευτείτε σε δημόσια νοσοκομεία με τα λεφτά των φορολογούμενων! Υπογράψτε την παραπάνω αίτηση και κάνετε οτιδήποτε θέλετε! Σε τελική ανάλυση που και που θα πρέπει να λειτουργεί και η φυσική επιλογή και να γίνεται και ένα ξεσκαρτάρισμα του Ανθρωπίνου Είδους! Χα χα χα».

 Στα της χώρας μας τώρα.

 Χαμηλοί οι αριθμοί από νέα κρούσματα, και διασωληνωμένους, ελαφρά περισσότεροι οι θάνατοι.  Νίκη και σήμερα. Μας περιμένει αγώνας ακόμα, κρατήστε λίγο ακόμη την λεπτή γαλάζια γραμμή, νικάμε!

20/4/2020

 Περιμένοντας να επισκευαστεί (για ακόμη μια φορά!)  το Τ4, σήμερα είχα δουλειά στην αποθήκη όπου καθάριζα κυψέλες,  ορόφους  και πλαίσια που τα είχε χτυπήσει κερόσκορος, μια που θα χρειαστώ πολλές κυψέλες να γεμίσω (ήδη υπάρχει ένα απόθεμα από άδειες κυψέλες, γεμάτες με χτισμένα πλαίσια κυψέλες, και πάνω από μια εκατοντάδα όροφοι με χτισμένα πλαίσια) τις εβδομάδες που μας έρχονται μια που η ελαιοκράμβη δίνει τα ρέστα της (πέτυχα σήμερα πολύ παλιό μελισσοκόμο στην πεδιάδα και έλεγε «Αααα αυτά έχουν τρελαθεί!! Βάζουν αβέρτα μέλια, χτίζουν, κάνουν βασιλοκύτταρα, θα μας τρελάνουν!!» Ο καημένος! Τα έλεγε και μπαϊλντισμένος μια που είχε μόλις τελειώσει την επιθεώρηση χα χα χα).

 Και από το μεσημέρι και μετά  πήγα για να κόψω παραφυάδες στα μελίσσια ενός φίλου  μου (πιθανότατα θα σας ετοιμάσω μια ανάρτηση σχετική, μια που πήρα αρκετές φωτογραφίες από την διαδικασία) που  έχω αναλάβει να του δείξω την μελισσοκομία πάνω στην πράξη για να μπορέσω να τον βάλω στο σωστό μονοπάτι (στο σωστό και αποτελεσματικό μονοπάτι) βλέποντας έναν έμπειρο μελισσοκόμο από κοντά, μια που δεν είχε αυτή την δυνατότητα μέχρι τώρα.

 Μια γεμάτη μέρα, μου έκανε καλό και αυτή η προθέρμανση στο κόψιμο παραφυάδων! Μου γέμισε την ψυχή! Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα όταν γεμίζεις άδειες κυψέλες με μελίσσια, όταν το ένα το κάνεις τρία, τέσσερα, έξι, μέχρι  και επτά (χε χε χε!). Οι μέρες που κόβεις παραφυάδες στάνταρ είναι οι πιο κουραστικές, οι πιο απαιτητικές σε αντοχές του μελισσοκόμου, αλλά και οι πιο ευχάριστες! Ναι ο τρύγος είναι ο στόχος, αλλά έχει άλλη χάρη το κόψιμο των παραφυάδων.

 Σας το έχω πει πολλές φορές ότι τα μελίσσια είναι οικογένεια! Ίσως κάποια στιγμή ο ορισμός του καλού μελισσοκόμου να έχει ακριβώς αυτή την φράση, τα μελίσσια είναι η οικογένεια του μελισσοκόμου. Οπότε όταν κόβεις μελίσσια είναι σαν να έρχονται νέα μέλη στην οικογένεια σου, ναι! Οι παραφυάδες είναι τα νεογέννητα! Οπότε όπως και ένας τοκετός είναι επίπονος και κουραστικός έτσι και το κόψιμο των παραφυάδων είναι επίπονο και κουραστικό. Αλλά ταυτόχρονα και τα δύο είναι εξίσου «χορταστικά» για την ψυχή, είναι μια ολοκλήρωση! Και αυτά τα λέει ο μελισσοκόμος που διαρκώς λέει «Μου πέρασε ο μελισσοκομικός πυρετός από μένα, δεν είμαι πλέον στην ρομαντική πλευρά της μελισσοκομίας, μου την έσβησε αυτή την οπτική το βάσανο του να ζήσεις με την επαγγελματική μελισσοκομία μόνο!» ναι! Έτσι λέει ο κακόμοιρος φουκαράς! Και μετά βλέπει μερικές νέες παραφυάδες, που δεν είναι καν δικές του, και του έρχεται να λέει «Κου πε πε, κου πε πε! Ουχ ουχ ουχ μπουμπούκα μου εσύ!» Χα χα χα.

 Αχχχ πως θα εξακολουθήσω να γράφω τα ημερολόγια καραντίνας όταν οι μεγαλύτερες μέρες του πολέμου είναι ακριβώς μπροστά μου. Και φέτος θα πάω για μεγάλους αριθμούς (ουπππσσσς! Φέτος εγώ θα πάω για μεγάλους αριθμούς, αλλά το πόσο η δική μου θέληση θα συμβαδίσει με την πραγματικότητα είναι και θέμα της θέλησης των μελισσιών μου, σε αυτό τον τομέα αφήνω τις κυρές μου να είναι τα αφεντικά!). Θα σας έχω προφανέστατα μικρότερα κείμενα και πολύ πιο αυτοβιογραφικά μια που τα μαιμούνια εκεί έξω θέλουν περισσότερο να γράφω για τα βιώματα μου και λιγότερο για τα της επιδημίας.

 Ναι! Και εγώ θέλω να γράφω για τα ενδιαφέροντα μου, για την δουλειά μου, για την ζωή μου, και όχι για την επιδημία. Αλλά θεωρώ ότι έχω και εγώ ένα χρέος να βοηθήσω στην συνολική προσπάθεια που γίνεται εκεί έξω για να κρατηθεί ακέραια και ακλόνητη η λεπτή γαλάζια γραμμή (λεπτή γαλάζια γραμμή, μια παραλλαγή της θρυλικής « λεπτή κόκκινη γραμμή» (thin red line) του αγγλικού στρατού στον πόλεμο της Κριμαίας, όπου στις 25 Οκτωβρίου του 1854 στην μάχη της Μπαλακλάβας  το 93 σύνταγμα και μια δύναμη πεζοναυτών αντιμετώπισε την επίθεση 400 Ουσάρων της 6^ης ταξιαρχίας του ρωσικού ιππικού παραταγμένοι σε διάταξη μόνο 2 αντρών πάχους (αντί για 4), για να μπορέσει να αυξήσει το μήκος της, και να εμποδίσει τους ιππείς να φτάσουν στο στρατόπεδο τους, όπου ήταν αποδιοργανωμένοι 20,000 Άγγλοι, Γάλλοι, Οθωμανοί, και κατόρθωσαν να τους αποκρούσουν! Οι πολεμικοί ανταποκριτές που έβλεπαν την μάχη από το στρατόπεδο έγραψαν «ανάμεσα σε εμάς και στους επιτιθέμενους ιππείς δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά μόνο μια λεπτή κόκκινη γραμμή από ατσάλι!». Υπάρχει και ο αντίστοιχος όρος Thin blue line που αναφέρεται στις δυνάμεις της αστυνομίας που είναι το μόνο εμπόδιο στην επικράτηση του χάους και της ανομίας. Και φυσικά εδώ και λίγο καιρό υπάρχει και ένα Ελληνικό ποίημα με τον ίδιο τίτλο! Δεν σας λέω ποιος το έγραψε! Χα χα χα).

 Και μια που δεν μπορώ να προσφέρω μέσα στα νοσοκομεία, ή έξω στους δρόμους, δικό μου μετερίζι είναι το δημόσιο βήμα μου, όπλο μου η «πέννα σαν  φλογισμένη ρομφαία» που αρκετοί έχουν πει για την γραφή μου, μοναδικό μου ταλέντο η μείξη λογικής και επίκλησης του συναισθήματος που χαρακτηρίζει την γραφή μου. Σε αυτό είμαι καλός, εδώ μπορώ να προσφέρω, η δική μου λεπτή γαλάζια γραμμή είναι το εμπόδιο που θα ορθώσω στον ανορθολογισμό και την επιπόλαιη και καταστροφική πολιτική σκοπιμότητα των πιο σκοτεινών μυαλών που γέννησε η υπερδεκαετής οικονομική ύφεση στην χώρα μας.

 Πιθανότατα να είναι πολύ μικρή η δική μου η συνεισφορά, το ξέρω, δεν έχω αυταπάτες, αλλά με γεμίζει ικανοποίηση! «Ήμουν και εγώ εκεί και πολέμησα, έναν αγώνα δίκαιο και σωστό, πήρα θέση, πήρα βήμα, πλήρωσα ένα κόστος και τίμημα, αλλά άξιζε! Δεν πέρασαν οι ορδές των ψεκασμένων, οι ανορθολογιστές, οι κενοί και φαύλοι που θα υπονόμευαν την Εθνική προσπάθεια. Μια λεπτή γαλάζια γραμμή που άντεξε!».

 Το έχετε αντιληφθεί ότι τις επόμενες μέρες κάπου τόσο θα είναι το πάχος αυτής της λεπτής γαλάζιας γραμμής! Χα χα χα. Πλέον θα έχει βάθος 1-2 σελίδων και όχι 4-5 μέχρι τώρα, και αυτό για να μπορέσει να καλύψει ένα μέτωπο πολλών ημερών και πολλών διαστάσεων. Δεν πειράζει! Είμαστε ήδη στην 6 εβδομάδα των ημερολογίων καραντίνας! Ούτε καν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να γράφω κάθε μέρα τόσα πολλά, θα είχα διάρκεια και συνέπεια σε τέτοιο βαθμό! Ναι είμαι ευχαριστημένος με το ότι ακόμα έχω την ίδια διάθεση για μάχη όσο και την πρώτη μέρα των ημερολογίων καραντίνας, και θα συνεχίζω να γράφω μέχρι την μέρα που θα είναι η τελευταία των ημερολογίων καραντίνας.

 Γιατί όπως όλα θα τελειώσουν και αυτά. Αλλά θα είναι ένα τέλος όχι λυπητερό αλλά χαρούμενο! Γιατί το τέλος των ημερολογίων θα έρθει μαζί με το τέλος της καραντίνας. Και πιστέψτε με, τίποτα περισσότερο δεν μπορεί να με κάνει να χαρώ από αυτό το συγκεκριμένο τέλος! Υπομονή! Κοντά είναι και αυτό!

 Στα της χώρας μας τώρα. Ίδιος αριθμός νεκρών με χθες (στην καθημερινή αναφορά απλώς δώσανε τον αριθμό των νεκρών και από τις δύο μέρες μαζί), λιγότεροι διασωλήνωμένοι, και το κυριότερο τα νέα κρούσματα είναι απλώς ο μικρότερος διψήφιος αριθμός (10), αριθμός που είχαμε να τον δούμε από την αρχή της επιδημίας. Μάλιστα το R(0) έχει πέσει πλέον  κάτω από 0,6 (αριθμοί μετάδοσης κάτω από το 1 οδηγούν σε ύφεση της επιδημίας) που είναι ένας πολύ χαμηλός ρυθμός μετάδοσης και αυτό είναι ένα τρομερά ευχάριστο νέο.

 Νίκη και σήμερα, το τέλος είναι κοντά, υπομονή, θα νικήσουμε!

21/4/2020

 Παρακολουθούσα μια ανάρτηση στο facebook από το in.gr, αλλά και μια αντίστοιχη από το Έθνος και το Hellas journal όπου ανέλυαν την στρατηγική της Σουηδίας πάνω στην επιδημία του κορωνοϊού, και κάνανε μια σύγκριση με την στρατηγική της Ελλάδας, και το πόσο πιο επιτυχημένη είναι η επιλογή της Ελλάδας σε σχέση με της Σουηδίας, που οδήγησε σε υπερδεκαπλάσιους θανάτους στη Σουηδία σε σχέση με την Ελλάδα.

 Και από κάτω στα σχόλια υπήρχαν πολλαπλές περιπτώσεις σχολιαστών που λέγανε με θυμό τα εξής «Ααααα καλά! Τον Ιανουάριο θα δούμε ποιοι θα κλαίνε στο τέλος!», «Ναιιιι αυτοί θα έχουν ανοσία της Αγέλης και εμείς θα ψοφάμε σαν τις μύγες», «Να δούμε ποιος στο τέλος θα γελάει που μου συγκρίνεστε με την Σουηδία, θα πέσει ψόφος εδώ που θα δείτε πόσο σωστοί ήταν αυτοί», «Με τέτοια ψέματα να χαίρεστε! Σε μερικούς μήνες θα δείτε πως θα αλλάξουν τα πράγματα! Και θα έχουμε περισσότερους νεκρούς από αυτούς και θα πεινάμε!», «Για μερικούς γέροντες που θα πέθαιναν θα πεινάσουμε τώρα όλοι! Ντροπή!!!» και πολλά ακόμα τέτοια σχόλια.

 Και μάλιστα ο τόνος τους, και το μένος που απέπνεαν, έκαναν τους άλλους σχολιαστές και να το παρατηρήσουν, και να τους κάνουν αντίστοιχες παρατηρήσεις «Τι συμβαίνει? Χαίρεστε με το να πεθάνουν περισσότεροι Έλληνες? Δεν είσαστε και εσείς κάτοικοι αυτής της χώρας?», «Μεγάλε εάν τόσο γουστάρεις τα συστήματα της Σουηδίας, δεν σε κρατάει κανένας! Πάνε εκεί τώρα εάν τολμάς!», «Φίλε ακόμα και ένας θάνατος έχει σημασία, εάν είναι μέσα στην οικογένεια σου!», «Πραγματικά οι παραπάνω σχολιαστές έχουν λυπηθεί που δεν έχουμε πολλούς θανάτους στην Ελλάδα?» και πάει λέγοντας.

 Και τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ορισμένες υποθέσεις μου. Πρώτα από όλα η Κλασική υπόθεση μου ότι όσοι σχολιάζουν στα κοινωνικά δίκτυα είναι ΗΛΙΘΙΟΙ! Δεύτερη υπόθεση που και αυτή είναι γνωστή είναι ότι κάποιοι περίμεναν να τα θαλασσώσουμε στην αντιμετώπιση της επιδημίας για να αποκτήσουν πολιτικά ερείσματα στην κοινωνία. Και αυτοί περισσότερο έχουν ακροδεξιά κατεύθυνση παρά ακροαριστερή!

 Και φυσικά το επίπεδο τους είναι τόσο χαμηλό που δεν μπορούν καν να αντιληφθούν ότι τέτοια σχόλια και τέτοιες προσδοκίες πλησιάζουν επικίνδυνα ακόμα και με το φάσμα της προδοσίας! Θα το πω ξεκάθαρα αυτό, εάν ήταν σε ένα μη δημοκρατικό πολίτευμα και γράφανε πχ « Ζηλεύετε την Σουηδία που δεν θα έχουν πολλούς Νεκρούς τον Γενάρη ενώ εδώ εμείς στην (βάλε στην Θέση της χώρας όποια γουστάρεις! Από Βόρεια Κορέα, Κίνα, Τουρκία, Ρωσία, Τουρκμενιστάν, Σαουδική Αραβία, Ιράν, Βιρμανία, Φιλιππίνες, Αφγανιστάν κ.α.) θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ τότε» πιθανότατα ή θα έβρισκαν το πτώμα τους σε ένα χαντάκι την επόμενη μέρα ή δεν θα τους έβρισκαν ποτέ ξανά! Αλλά εδώ έχουμε δημοκρατία και ο κάθε ηλίθιος μπορεί να πει την ηλιθιότητα του ελεύθερα χωρίς περιορισμούς και συνέπειες!

 Αλλά δυστυχώς (ευτυχώς) εκτός από τις ηλιθιότητες και τις μικροψυχίες για τους ηλίθιους υπάρχει και κάτι ακόμα. Και αυτό είναι οι αριθμοί!

 Η Σουηδία είναι αγαπημένη περίπτωση για συγκρίσεις, όσο και εάν είναι επικίνδυνες αυτές γιατί στην περίπτωση της επιδημίας είναι πολλοί οι παράγοντες που έχουν αυξημένη βαρύτητα στην ορθή εξαγωγή συμπερασμάτων. Αλλά η Σουηδία είναι η εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα όπως έχω πει πολλές φορές. Και αυτό γιατί όλα τα πλεονεκτήματα είναι με το μέρος της! Και μικρή πληθυσμιακή πυκνότητα (4 φορές μικρότερη από την Ελλάδα), και κοινωνικά απομακρυσμένοι οι Σουηδοί σε σχέση με τους Έλληνες (κοινώς κρυόκωλοι και ακοινώνητοι! Φανταστείτε ένα λαό από Αρκούδους που όμως δεν έχουν χιούμορ! Χα χα χα), και το κυριότερο η Σουηδία είναι στην άκρη του πουθενά. Κανένας δεν θα πάει Τουρισμό στην Σουηδία για τις παραλίες της, κανένας δεν θα περάσει από την Σουηδία για να πάει σε ένα άλλο μέρος εκτός από το χωρίο του Αι Βασίλη, κανένας δεν έχει λόγο να επισκεφτεί την Σουηδία εάν δεν πάει μόνο για δουλειά ή δεν ανήκει στους 9-10 νοματαίους κάθε χρονιά που πάνε να παραλάβουν το βραβείο Νόμπελ! Η Σουηδία είναι η τέλεια περίπτωση για συγκρίσεις γιατί ευνοείται από όλους τους παράγοντες. Επίσης και η Σουηδία έχει ξεκάθαρη στρατηγική απόκτησης ανοσίας της Αγέλης (παρόλο που πήραν «και καλά!» κάποια μέτρα περιορισμού από την κυβέρνηση τους, που όμως στην πραγματικότητα είναι αστεία σε σχέση με όσα πήραν οι άλλες οι χώρες και μάλιστα πολύ, πολύ, πολύ, πολύ νωρίτερα!).

 Οπότε για να κάνουμε μια σύγκριση με την χώρα μας που ομολογημένα από όλους εκεί έξω τα έχει πάει υπερβολικά καλά στην αντιμετώπιση της επιδημίας. Και ας παραθέσουμε τα στατιστικά για κάθε μια χώρα όπως σας τα έχω παρουσιάσει και σε προηγούμενα κείμενα μου (εάν έχετε προσέξει κάθε μέρα κάποια από τα στατιστικά της χώρας μας αλλάζουν μια που αλλάζει αριθμός κρουσμάτων και νεκρών!). Οπότε θα έχουμε:     

Ελλάδα: πληθυσμός 10,72,  πυκνότητα 81,97 ανά τετ χιλ, κρούσματα 2.245, θάνατοι 119,  θάνατοι ανά εκατομμύριο 11,01, ποσοστό θνησιμότητας 5,3%,  έκταση σε τετ. χιλ 132.049, θάνατοι ανά τετ χιλ 0,00090, Τετ. χιλ ανά νεκρό 1109,65

Σουηδία: πληθυσμός 10,23,  πυκνότητα 22,9 ανά τετ χιλ, κρούσματα 14.777, θάνατοι 1.580,  θάνατοι ανά εκατομμύριο 154,45, ποσοστό θνησιμότητας 10,69%,  έκταση σε τετ. χιλ 450.295, θάνατοι ανά τετ χιλ 0,00350, Τετ. χιλ ανά νεκρό 284,99

 Πληθυσμός της Ελλάδας σε σχέση με τον πληθυσμό της Σουηδίας 104,79%

 Νεκροί της Σουηδίας σε σχέση με τους νεκρούς της Ελλάδας 1327,73%

 Ποσοστιαία αναλογία βάση πληθυσμού νεκρών Σουηδίας σε σχέση με τους νεκρούς της Ελλάδας 1391,33%

 Οπότε αναλογικά με τον πληθυσμό η Σουηδία έχει ήδη 14 φορές περισσότερους νεκρούς από την Ελλάδα!!! Κάτσε καλά στρατηγική μέχρι τώρα!

 Αλλά το πόσες φορές περισσότερους θανάτους έχει η Σουηδία σε σχέση με την Ελλάδα μπορείς εύκολα να το καταλάβεις και με το μάτι. Εκείνο όμως που θέλει λίγο περισσότερη προσοχή είναι τα αντίστοιχα ποσοστά θνησιμότητας, που στην Ελλάδα είναι 5,3% και στην Σουηδία 10,69%!!!!!

 Τι συμβαίνει εδώ? Μάλιστα υποτίθεται ότι στην Ελλάδα εξετάζονται μόνο με τεστ όσοι πάνε να νοσηλευτούν στα νοσοκομεία οπότε ήδη η κατάσταση τους είναι σοβαρή (τόσο ώστε να νοσηλευτούν!) αλλά πάλι το ποσοστό θνησιμότητας της Σουηδίας είναι διπλάσιο από την χώρα μας. Μάλιστα οι αριθμοί κλινών ΜΕΘ πριν από την επιδημία ήταν κοντινές και για τις δύο χώρες (Ελλάδα 6, Σουηδία 5,7) γιατί τέτοια διαφορά στην θνησιμότητα? Μήπως επειδή «φράκαρε» το Δημόσιο σύστημα Υγείας τους (που υποτίθεται είναι και καλύτερο από το δικό μας!) λόγου τεράστιου αριθμού περιστατικών που το γονάτισε κυριολεκτικά? Και φαίνεται αυτό και στο ότι ένας στους δέκα από αυτούς που έχουν διαγνωστεί με τον κορωνοϊό πεθαίνει! Ναιιιιιι! Αυτό δεν το πιάσατε με την πρώτη ματιά βλέποντας τους αντίστοιχους αριθμούς!

 Αλλά ας δούμε και πόσο κοντά είναι η ανοσία της Αγέλης στις δύο χώρες, αφού επαναλάβω ότι για επιδημίες με R(0) = 2 (Δηλαδή ένα άτομο μολύνει με την σειρά τους 2 νέα άτομα) θα πρέπει να φτάσουν στο 50% του Γενικού πληθυσμού τα κρούσματα για να αρχίσει να μειώνεται ο αριθμός των νέων κρουσμάτων, ενώ για επιδημίες με R(0)=3 αυτός ο αριθμός είναι στο 66% του Γενικού πληθυσμού. Στην επιδημία κορωνοϊού το R(0) βρίσκεται ανάμεσα στο 2,35 και στο 2,65! Οπότε για να δούμε σε διάφορα σενάρια αναλογιών ανάμεσα στα επιβεβαιωμένα και στα πραγματικά κρούσματα πόσο ποσοστό από το Γενικό σύνολο του πληθυσμού έχει μολυνθεί ήδη.

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Ελλάδα εάν ισχύει αναλογία 10 προς 1 με τα επιβεβαιωμένα 22.450 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 0,21%

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Ελλάδα εάν ισχύει αναλογία 100 προς 1 με τα επιβεβαιωμένα 224.500 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 2,1%

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Σουηδία εάν ισχύει αναλογία 10 προς 1 με τα επιβεβαιωμένα 147.770 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 1,44%

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Σουηδία εάν ισχύει αναλογία 100 προς 1 με τα επιβεβαιωμένα 1.477.700 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 14,4%

 Οπότε ακόμα και στο πολύ αισιόδοξο σενάριο του για κάθε επιβεβαιωμένο κρούσμα να υπάρχουν ακόμα 100 (υπόθεση που την πιπιλίζει και ο δικός μας  ο καθηγητής Ιωαννίδης του πανεπιστημίου του Στάφορντ χωρίς μέχρι τώρα να έχει παρουσιάσει στοιχεία για αυτή την υπόθεση του!) εκεί έξω που να μην τα πήραμε χαμπάρι, στην Σουηδία το ποσοστό του Γενικού πληθυσμού που θα έχει μολυνθεί θα είναι μόλις 14,5%! Δηλαδή με τίποτα δεν έχει φτάσει ακόμα σε ποσοστό ανοσίας της Αγέλης (φυσικά αυτό εάν θα υπάρχει και ανοσία! Γιατί εάν δεν υπάρχει, ή δεν κρατάει πολύ, ή δεν την έχουν όλοι που έχουν ασθενήσει, ή μεταλλαχθεί ο ίδιος ο Ιός και ξαναρχίζει η επιδημία από την αρχή, αυτή η στρατηγική πάει στράφι εξ αρχής!)! Οπότε και με αυτόν τον ρυθμό ακόμα και στο ευνοϊκό σενάριο δεν θα αποκτηθεί η πολυπόθητη ανοσία της αγέλης πριν έρθει (εάν έρθει!!!) το δεύτερο κύμα της επιδημίας! Και φυσικά μην ξεχνάτε ότι στην επιδημία της Ισπανικής γρίπης (120 εκατομμύρια νεκροί!) το 1920 το δεύτερο κύμα της επιδημίας ήταν 4 φορές χειρότερο από το πρώτο σε νεκρούς, παρόλο που δεν υπήρξαν στο πρώτο κύμα μέτρα περιορισμού και αυτό γιατί η ανοσία της αγέλης δεν αποκτιέται τόσο γρήγορα!

 Αλλά ήδη υπάρχει μια έρευνα που έγινε στον χώρο των Η.Π.Α. όπου παρουσιάζει μια αναλογία 1 προς 40 ανάμεσα στα επιβεβαιωμένα κρούσματα και τα πραγματικά, οπότε για να εξετάσουμε και αυτό το σενάριο για τις δύο χώρες!

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Ελλάδα εάν ισχύει αναλογία 40 προς 1 (σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας για την Santa Clara στο Los Angeles) με τα επιβεβαιωμένα 89.800 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 0,84%

 Αριθμός πραγματικών κρουσμάτων στην Σουηδία εάν ισχύει αναλογία 40 προς 1 (σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας για την Santa Clara στο Los Angeles) με τα επιβεβαιωμένα 591.080 και αναλογία με Γενικό σύνολο πληθυσμού 5,78%

 Οπότε με αυτό το σενάριο μόνο το 5,78% (ούτε καν 6%) του Γενικού πληθυσμού της Σουηδίας έχει ήδη μολυνθεί από τον Ιό! Μα με αυτό τον ρυθμό όχι δεν θα έρθει το φθινόπωρο ανοσία της Αγέλης αλλά ούτε καν μέσα στο 2021!!!

 Οπότε έχουμε μια κοινωνία που μετρά δεκατέσσερις φορές περισσότερους νεκρούς ήδη από εμάς, το ποσοστό θνησιμότητας προσεγγίζει καταστάσεις κατάρρευσης του δημοσίου συστήματος υγείας, και δεν πλησιάζουν καν τα όρια προσβολής του Γενικού πληθυσμού που θεωρούνται ελάχιστα για την απόκλιση ανοσίας της Αγέλης! Αυτό τι σας λέει? Είναι επιτυχημένη η στρατηγική αυτή?

 Λεπτομέρεια. Η επιδημία του Κορωνοϊού ξεκίνησε από το βόρειο ημισφαίριο, μέχρι τώρα έχουν εμπλουτιστεί οι γνώσεις μας σε πολλές τάξεις μεγέθους από ότι στην αρχή της επιδημίας. Αρχίζουμε να ξέρουμε ρυθμούς μετάδοσης, στο περίπου την θνησιμότητα σε σχέση με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα (αλλά όχι με τα πραγματικά!), τα θεραπευτικά σχήματα που μπορούν να έχουν αποτέλεσμα απέναντι σε αυτή την απειλή  κ.α. Όλη αυτή την γνώση την πήρε σχεδόν αυτούσια το νότιο ημισφαίριο χωρίς να έχει ακόμα αρχίσει να πληρώνει και αυτό το βαρύ τίμημα της επιδημίας. Και χάρη σε αυτά θα μπορεί να εφαρμόσει ακόμα πιο αποτελεσματικές θεραπείες στις ΜΕΘ του. Αντίστοιχα όταν θα αρχίσει το δεύτερο κύμα της επιδημίας θα ξέρουμε με ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια όλα τα παραπάνω (οι του βορείου ημισφαιρίου) και θα είμαστε ακόμα πιο αποτελεσματικοί απέναντι στην επιδημία (ήδη υπάρχουν φαρμακευτικά σχήματα με αποτελεσματικότητα άνω του 80% και περιμένουμε τα αποτελέσματα των ερευνών που θα επιβεβαιώνουν αυτά τα νούμερα τους επόμενους 1-2 μήνες, οπότε και θα πάμε μαζικά σε αυτά τα σχήματα θεραπειών).

 Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένα Feedback στα δεδομένα της επιδημίας, και μια αύξηση της αποτελεσματικότητας των δημοσίων συστημάτων υγείας καθώς πάμε πιο βαθιά στον χρόνο, ένα κατενάτσιο που μας συμφέρει! Ένα νέο κύμα επιδημίας αρκετά μακριά στον χρόνο θα είναι όλο και ευκολότερο να αντιμετωπισθεί! Ας σας δώσω εδώ ένα ποδοσφαιρικό παράδειγμα για να το καταλάβετε καλύτερα!

 Η Barcelona με το διαστημικό της ποδόσφαιρο, πάσα, πάσα, πάσα, πάσα, πάσα, γκολ! Υπήρχε μια εποχή που ξεφτίλιζε όλες τις άλλες ομάδες και τις τρατάριζε 5άρες και 7αρες! Δεν μπορούσε τίποτα να την σταματήσει, έπαιζες ανοιχτά, 5άρα! Έπαιζες Μαν του Μαν 5αρα! Έπαιζες πιάνοντας χώρους σε όλο το γήπεδο 5αρα! Μέχρι που ήρθε η Ίντερ, παρκάρισε ένα λεωφορείο στην μικρή περιοχή, έπαιξε με δύο γραμμές άμυνας ακριβώς μπροστά από το τέρμα, και τέλος! Μετά από εκείνο το σημείο όλοι κατάλαβαν πως θα έπρεπε να παίζουν την Barcelona. Λεωφορείο μπρος στο τέρμα? 0-1! Άντε να την παίξουμε στα ίσια και αντρίκια? 5-0 ξανά! Βρέθηκε το αντίδοτο? Πάει η τρομερή υπερομάδα!

 Μια από τα ίδια και με τα φάρμακα, βρίσκουμε το αποτελεσματικότερο? Δεν θα πάμε στο 10,69% θνησιμότητα! Θα έχουμε μόνο 1% πες θνησιμότητα, οπότε και να φτάσουμε στον ίδιο αριθμό κρουσμάτων τον Γενάρη, οι νεκροί θα είναι 10 φορές λιγότεροι με τέτοια θνησιμότητα! Τόσο απλό! Αλλά εάν είσαι στόκος που να το σκεφτείς καν αυτό!

 Και φυσικά ακόμα ένα παράδειγμα πάνω σε αυτό. Δυο νεαρά φτωχόπαιδα είναι ερωτευμένα με την ίδια πανέμορφη γυναίκα, που όμως εκτιμάει ως μόνο προσόν στον άντρα τα λεφτά. Ο ένας πάει με σκληρή δουλειά να βγάλει χρήματα, δίνει όλη την ζωή του πάνω σε αυτόν τον στόχο, θυσιάζει τα πάντα στην ζωή του, ζει με τεράστιες στερήσεις. Βρίσκει όλο άκρες και επενδύει σιγά, σιγά, όλα τα λεφτά που κερδίζει για να βγάλει και άλλα λεφτά, περνά ο χρόνος αλλά αρχίζει να αποδίδει όλη αυτή η προσπάθεια του, αρχίζει να αποκτά όλο και περισσότερα χρήματα, αλλά πρέπει να βγάλει και άλλα για να θεωρηθεί πλούσιος! Και άλλες θυσίες, και άλλες στερήσεις, και ακόμα περισσότερη σκληρή δουλειά! Πλέον είναι μεσήλικας, δεν έχει χαρεί τίποτα από την ζωή του, έζησε μέσα στην στέρηση αλλά είναι πλούσιος πλέον! Πάρει θριαμβευτικά να βρει την αγαπημένη του για να την παντρευτεί γεμάτος με προσδοκία. Για να την δει με 2 κουτσούβελα δίπλα της, και ένα ακόμα στην κοιλιά της, έχοντας παντρευτεί εδώ και πολλά χρόνια τον δεύτερο νέο που είχε κερδίσει το λαχείο εδώ και πόσο καιρό!

 Δεν χρειάζεται να σας πω ότι αυτό το λαχείο ονομάζεται εμβόλιο! Ναι! Σε περίπτωση που βγει το εμβόλιο στρατηγικές σαν την ανοσία της αγέλης που έχουν οδηγήσει σε εκατόμβες νεκρών θα είναι ακόμα πιο τραγικές!

   

 Πάμε και για το τέλος σε ένα δημοσίευμα από αρθρογράφο των New York Times που έκανε μια σύγκριση ανάμεσα στους νεκρούς της πόλης της Νέας Υόρκης (όχι της πολιτείας), με τους νεκρούς της Σουηδίας για να δείξει ότι δεν είναι κακή η στρατηγική της Σουηδίας σε σχέση με αυτά που βιώνουν οι Η.Π.Α. (πιθανότατα για να υποστηρίξει την  άρση των μέτρων περιορισμού στις Η.Π.Α. μια που είναι γνωστοί φραγκοκίλλερς και εκεί!). Οπότε για να δείξουμε το πόσο λάθος είναι μια ανάποδη σύγκριση ανάμεσα σε ένα μέρος που σχεδόν όλοι  οι παράμετροι είναι ενάντια του με την Σουηδία. Και  μιλάμε για την Νέα Υόρκη, τουριστικότατο μέρος, η οικονομική και εμπορική πρωτεύουσα αυτή την στιγμή στον κόσμο, με εκατοντάδες παγκόσμιους οργανισμούς  εγκατεστημένους εκεί, και μέρος που αποτελεί «γέφυρα» για να πας σε χιλιάδες άλλους προορισμούς μέσω, αεροπλάνων, πλοίων και τρένων (και οδικός!).

Σουηδία: πληθυσμός 10,23,  πυκνότητα 22,9 ανά τετ χιλ, κρούσματα 14.777, θάνατοι 1.580,  θάνατοι ανά εκατομμύριο 154,45, ποσοστό θνησιμότητας 10,69%,  έκταση σε τετ. χιλ 450.295, θάνατοι ανά τετ χιλ 0,00350, Τετ. χιλ ανά νεκρό 284,99

Πόλη της Νέας Υόρκης: πληθυσμός 8,175,  πυκνότητα 6.734,04 ανά τετ χιλ, κρούσματα 136.806, θάνατοι 10.344,  θάνατοι ανά εκατομμύριο 1265,32, ποσοστό θνησιμότητας 7,76%,  έκταση σε τετ. χιλ 1.214, θάνατοι ανά τετ χιλ 8,52, Τετ. χιλ ανά νεκρό 0,117

 Πυκνότητα πληθυσμού Πόλης της Νέας Υόρκης σε σχέση με Σουηδία. 5.525,41% !

 Ποσοστό θνησιμότητας στην Πόλη της Νέας Υόρκης 7,76%, ποσοστό θνησιμότητας της Σουηδίας 10,69%! Οπότε βλέποντας ότι παρόλο που η πόλη της Νέας Υόρκης έχει 1265,32 θανάτους ανά εκατομμύριο, ενώ η Σουηδία 154,45 ωστόσο όμως το ποσοστό θνησιμότητας είναι μικρότερο από αυτό της Σουηδίας! Σε μια πόλη που έχει κοντά στις 55 φορές μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα από την τέταρτη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης σε έκταση! Ναι αυτή είναι μια σύγκριση ανάμεσα σε πορτοκάλια και μήλα, και με κάνει να λέω «Κοίτα ρε τι τενεκέδες δουλεύουν στους New York Times και εγώ δεν μπορώ να περάσω ούτε καν από έξω από αυτούς!» χα χα χα.

 Για να σας κάνω και την αγαπημένη σας σύγκριση τώρα.

Ελλάδα (1 νεκρός ανά 1109,65 τετ χιλ) ένας νεκρός σε μια έκταση λίγο παραπάνω από του Νομού Πρέβεζας (1036  τετ χιλ).

Σουηδία: (1 νεκρός ανά 284,99 τετ χιλ) ένα νεκρός σε μια έκταση λίγο λιγότερη από τον Δήμο της Κω (293,30 τετ. χιλ)

Πόλη της Νέας Υόρκης: (1 νεκρός ανά 0,117 τετ χιλ) είκοσι νεκροί σε μια έκταση μικρότερη από τον Δήμο Αγίας Βαρβάρας (2,4 τετ χιλ)

 Είδατε μια βροχή και ένα χαλασμένο Τ4 πως ξαναπάνε τα ημερολόγια καραντίνας στις 6 σελίδες μάνι, μάνι?

 Χα χα χα

 Για να πάμε και στα της χώρας μας.

 Πολλά περισσότερα κρούσματα σήμερα! 150 στην προσφυγική δομή στο Κρανίδι συν 6 στην υπόλοιπη χώρα! 150 στους 400 της προσφυγικής δομής! Και μάλιστα με το πρώτο ανιχνεύσιμο κρούσμα την Μεγάλη Πέμπτη! Και αυτό εξηγεί καλύτερα από κάθε τι το «Μα γιατί κλείσανε τις εκκλησίες?». Κάθε εκκλησία μπορεί να πάρει 250-500 άτομα σε πολύ πυκνότερη διάταξη από ότι σε ένα στρατόπεδο προσφύγων, ένα κρούσμα να υπάρχει μέσα σε αυτή μέχρι το τέλος της μεγάλης Μεγάλη εβδομάδας θα έχουμε εκατοντάδες κρούσματα από αυτή την κατάσταση! Σε κάθε εκκλησία!

Πάμε παρακάτω. Λιγότεροι διασωληνωμένοι, αλλά περισσότεροι οι νεκροί!

 Σήμερα δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε αυτό Νίκη (θα ήταν Νίκη εάν δεν υπήρχαν τα δεκάδες κρούσματα μέσα στην προσφυγική δομή!), αλλά μια υπενθύμιση το πόσο ευαίσθητες είναι οι ισορροπίες εκεί έξω, και το πόσο δεν θα πρέπει να χαλαρώσουμε με τίποτα, είναι κρίμα τόσο κοντά στο να τελειώσει η καραντίνα να έχουμε ένα τεράστιο πισωγύρισμα, ιδίως όταν ο Ελληνικός λαός έχει θυσιάσει τόσα, και έχει δείξει υποδειγματική συμπεριφορά στο 99,99% του Γενικού πληθυσμού του! Σε εγρήγορση παίδες, συνεχίζουμε για την Νίκη!

22/4/2020

 Σήμερα το κείμενο των ημερολογίων καραντίνας δεν θα μιλάει περί επιδημίας, αλλά περί προσωπικού!

 Βλέπω από μερικούς εκεί έξω δυσφορία για όσα γράφω, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς  παίρνουν και το θάρρος να με «νουθετήσουν» και να με «συμβουλέψουν» στο τι θα γράφω ή πως θα το γράφω, απαιτούν (!!!!)  να μπορούν να κοινοποιούν όσα γράφω στο προφίλ μου, ή επιδίδονται σε ένα hit and run πόλεμο μέσα στο προφίλ μου με σπόντες ή ειρωνείες!

 Οπότε για ακόμη μια φορά θα πρέπει να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα, γιατί για κάποιο παράξενο λόγο που δεν μπορώ να τον καταλάβω, παρά τις όλες τις διευκρινήσεις μου κάποιοι επιμένουν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη διαρκώς!

 Πρώτα από όλα είμαι ένας έμπειρος χρήστης των κοινωνικών δικτύων, είμαι στο Facebook από το 2008 και σε  forum πολύ, πολύ, πολύ, πιο παλιά! Έχω κατασταλάξει σε απόψεις και συμπεριφορές εδώ και πολλά χρόνια. Δεν θεωρώ ότι όσοι είναι «φίλοι» σου στο Facebook είναι και πραγματικοί φίλοι σου (η λέξη «φίλος» για τις επαφές σου στο Facebook είναι απλώς μια έξυπνη ιδέα του Ζουκενμπεργκ για να κάνει πιο «πιασιάρικο» το κοινωνικό του δίκτυο, αλλά δεν έχει καμία απολύτως σχέση και με την έννοια πίσω από αυτή την λέξη)! Πολλοί που δεν σε συμπαθούν απλώς σου κάνουν αιτήματα φιλίας για να μπορούν να ρίχνουν κλεφτές ματιές σε ότι αναρτάς, στο να «υποκλέβουν» πληροφορίες για την ζωή σου, την εργασία σου, τις απόψεις σου, τις γνωριμίες σου. Πληροφορίες που μπορεί και στο τέλος να τις χρησιμοποιήσουν ενάντια σου! Αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποίησα νωρίς, και για αυτό έχω και την ανάλογη αντιμετώπιση σε όλο το concept των κοινωνικών δικτύων!

 Επίσης θεωρώ το προφίλ μου στα κοινωνικά δίκτυα ως μια προέκταση του προσωπικού μου χώρου (κάτι σαν το σπίτι μου δηλαδή) όπου μπορώ να εκθέσω απόψεις μου, την εργασία μου, τον προβληματισμό μου, μέρη από την προσωπική ζωή μου. Αλλά δεν  είναι ένας χώρος που μπορώ να δεχθώ τον οποιοδήποτε που απροσκάλεστος να αρχίζει να αναπτύσσει ότι γουστάρει την συγκεκριμένη στιγμή, ακριβώς όπως δεν αποδέχομαι κάποιον να μου έρθει απροσκάλεστος στο σπίτι μου και να με πρήζει με τις ώρες πχ για τους μάρτυρες του Ιεχωβά, ή για πλαστικά τάπερ, ή για πυραμίδες και αεροπλανάκια που θα μου χαρίσουν πολλά λεφτά, ή για την αποξένωση του εργαζομένου στις δομές παραγωγής του καπιταλισμού που βασίζονται στον καταμερισμό της εργασίας όπως έγραψε ο Μαρξ πριν από εκατοντάδες χρόνια, και η λίστα με χαζά πάει λέγοντας!  Το προφίλ μου είναι (για μένα τουλάχιστο!) ένας ιερός χώρος και αξίζει σεβασμού, όποιος δεν μπορεί να έρθει σε αυτό με καλές  προθέσεις και τον απαραίτητο σεβασμό καλύτερα να μην έρθει καν!

 Συνεχίζουμε, είμαι αυτός που είμαι! Οι περισσότεροι με ξέρετε καλά, έχω έναν χαρακτήρα πρόσχαρο, ευγενικό, καλόβουλο, ορθολογικό, αλλά ταυτόχρονα και υπερβολικά απόμακρο και απρόσιτο! Σε πολλές πλευρές του χαρακτήρα μου είμαι πολύπλοκος, και σε μεγάλο βαθμό απόλυτος, στην πραγματικότητα είμαι ένα εκπολιτισμένο και εξευγενισμένο αγρίμι! Αυτό που θα πρέπει να κρατήσετε από την παραπάνω πρόταση είναι η λέξη «Αγρίμι»! Ναι αντιδρώ ακριβώς σαν αγρίμι, θέλω την απόσταση μου, δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα, σε περίπτωση που υποψιαστώ πρόθεση επίθεσης θα λειτουργήσουν διαδικασίες Fly or Fight! Και ξέρετε το πόσο απότομα και άμεσα λειτουργώ σε αυτές τις περιπτώσεις!

 Πάμε παρακάτω. Δεν είμαι ρατσιστής, μισώ τους ρατσιστές! Δεν είμαι φανατικός με τίποτε, μισώ τους φανατικούς σε οτιδήποτε! Δεν είμαι μισαλλόδοξος, μισώ όσο οτιδήποτε άλλο τους μισαλλόδοξους! Όλα αυτά είναι γνωστά! Τι περιμένετε όταν κάνετε ένα αίτημα φιλίας σε εμένα (και το διευκρινίζω αυτό! Σε ελάχιστα άτομα έχω κάνει αιτήματα φιλίας, και σε ακόμα πιο ελάχιστους μελισσοκόμους! Το 95-96% όσων είναι φίλοι μου στο Facebook  έγιναν φίλοι μου με δικά τους αιτήματα, σας το ξαναλέω, είμαι αγρίμι! Και αυτό ισχύει ακόμα και σε αυτή την έκφανση της διαδικτυακής παρουσίας μου!)? Ότι όλα τα παραπάνω θα πάψουν να ισχύουν μόνο και μόνο επειδή δέχτηκα κάποια συγκεκριμένα αιτήματα φιλίας?

 Δυστυχώς (ή  και ευτυχώς) αποδέχομαι οποιοδήποτε αίτημα φιλίας (εκτός από κάτι ξέκωλα εκεί έξω!) γιατί θεωρώ ότι πολλοί μελισσοκόμοι μου τα κάνουν για να έχουν από κοντά κάποιον που ίσως μπορεί να τους βοηθήσει με το γνωστικό του κεφάλαιο. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι είναι αφιλτράριστη η επιλογή μου! Αλλά δεν σημαίνει επίσης αυτό ότι θα αφήνω οτιδήποτε που έχει τα χαρακτηριστικά που μισώ να εμφανίζονται στην αρχική μου σελίδα.

 Καλό είναι να γνωρίζετε ότι παρόλο που μπορεί να είμαστε φίλοι στο Facebook εάν δω αναρτήσεις ρατσιστικές, φανατικές, μισαλλόδοξες, ψεκασμένες, ανορθολογικές, θα πάψω να σας ακολουθώ! Φυσικά δεν θα έρθω στο προφίλ σας να «σας την πω» γιατί απλούστατα σέβομαι το ότι το προφίλ σας είναι ο προσωπικός σας χώρος (και αυτό είναι μια βελτίωση σε σχέση με το ακόμα μεγαλύτερο αγρίμι που ήμουν παλιά, και που αμέσως θα σας διέγραφα, και θα σας μπλόκαρα, εάν έβλεπα κάτι τέτοιο  από σας στην αρχική μου σελίδα!).

 Για κάποιο παράξενο λόγο βλέπω και από συναδέλφους μου μελισσοκόμους τον τελευταίο καιρό πρόθεση για επίθεση (πρόθεση για επίθεση  και μόνο βλέπω! Όχι επίθεση! Γιατί δεν προλαβαίνουν καν να την κάνουν! Είπα! Η πρόθεση για μένα μετρά για επίθεση, και η αντίδραση είναι άμεση! Διαγραφή, μπλοκάρισμα σε δέκατα του δευτερολέπτου!), και δεν ξέρω το γιατί?!?! Φθόνος για το ότι εδώ και χρόνια έχω ένα δημόσιο βήμα όπου προσφέρω τελείως αφιλοκερδώς το γνωστικό μου κεφάλαιο, και ίσως κάποιοι εκεί το εκτίμησαν αυτό και έχω κερδίσει τον σεβασμό τους? Ξέρετε δεν είναι μονοπώλιο δικό μου τα δημόσια βήματα! Μπορείτε και εσείς να κάνετε το ίδιο ακριβώς, και εάν το κάνετε καλά ίσως να κερδίσετε και κάποιο σεβασμό από τους άλλους! Δεν σας εμποδίζει τίποτα να το κάνετε αυτό, εκτός από τον ίδιο σας τον εαυτό!

 Ίσως και αγνωμοσύνη από κάποιους που για χρόνια καθόμουν να τους κάνω «θεραπεία» απαντώντας τους κάθε ερώτηση τους, με το δικό μου πλήρη και αναλυτικό τρόπο, που μου έτρωγε ώρες από τον ελεύθερο μου χρόνο που τον στέρησα από μένα, τους δικούς μου, και την δουλειά μου, οπότε  και το μέλλον όλων των παραπάνω?  Πολύτιμος και υπερβολικά σπάνιος  χρόνος, καθώς και κόπος, που στερήθηκε και για να τους προσφέρω και όλο το γνωστικό μου κεφάλαιο σε μορφή αναρτήσεων του blog για να γνωρίσουν, μεθόδους, τεχνικές, γνώσεις, εμπειρίες, θεωρίες και αποδείξεις αυτών που ποτέ ξανά δεν τους είχαν παρουσιαστεί? Ξέρετε το να σας έχω προσφέρει όλα τα παραπάνω με όλη μου την καλή διάθεση, και με όλη μου την ψυχή, για να βλέπω στο προφίλ μου κάτι της μορφής «Την γνώμη σου ρωτάνε δεν τρέχει τπτ, χαμηλά την μπάλα» από άτομα που τους έδωσα όλα τα παραπάνω εμένα με πληγώνει! Και σε αυτό είμαι ακόμα πιο απόλυτος στις απόψεις μου, αχάριστους δεν τους ανέχομαι καθόλου! Για μένα καλύτερα να είσαι νεκρός, παρά αχάριστος!

 Οπότε όσοι από τους παραπάνω έχετε πλέον πρόβλημα με μένα, είτε γιατί δεν καταλάβατε ότι είμαι αυτός που είμαι και δεν αλλάζω για κανένα, είτε γιατί νομίζετε ότι σας εμποδίζω με κάποιο «μαγικό» τρόπο να κάνετε το ίδιο με αυτό που κάνω και εγώ, είτε θεωρείτε ότι πρέπει να υποβιβάσετε όλη μου την προσπάθεια που έκανα κάποια στιγμή στην ζωή σας για να σας βοηθήσω, έστω και λίγο, για να μην «μου χρωστάτε υποχρέωση», θα ήθελα να μην αποτελείτε μέρος αυτής της διαδικτυακής παρουσίας μου!

 Επίσης άτομα που δεν έχουν καμία απολύτως αλληλεπίδραση με εμένα εδώ και χρόνια, και ξαφνικά με «νουθετούν» και με «συμβουλεύουν» το τι να γράφω ή πώς να το γράψω θα ήθελα να μην το κάνουν! Εκτός εάν είναι ο Νικόλαος Τσιφόρος, ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο Ουμπέρτο Έκο, ο Φιοντόρ Ντοσκογιεύσκι, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, ο Ισαάκ Ασίμοφ καθώς και 3-4 ακόμα εκατοντάδες συγγραφείς που εκτιμώ και αγαπώ, και των οποίων την γνώμη τους σχετικά με το πώς θα βελτιώσω την γραφή μου ή και τις απόψεις μου μόνο θα τις έπαιρνα σοβαρά στα υπόψη μου!  Δεν γουστάρω λογοκρισία, δεν γουστάρω λογοκριτές!

 Χωρίς καμία διάθεση να προσβάλω κανένα ή να δημιουργήσω έριδες γράφω όλα τα παραπάνω, για ακόμη μια φορά, για να μην δημιουργηθούν τζάμπα και βερεσέ παρεξηγήσεις.

 Δεν με γουστάρετε? Δεν γουστάρετε τα γραπτά μου? Οι προθέσεις σας δεν είναι αγαθές προς το πρόσωπο μου? Δεν μπορείτε να σεβαστείτε έννοιες όπως προσωπικός χώρος?

 Δεν χρειάζεται να δηλητηριάζουμε τις καρδιές μας, οι δρόμοι είναι ανοιχτοί, και τα σκυλιά δεμένα!

Γιατί σε διαφορετική περίπτωση σας εγγυούμαι ότι δεν θα αντιδράσω καλά σε επιθέσεις ή ακόμα και σε πρόθεση ή προδιάθεση για επιθέσεις! Έχω δει το πώς πέφτουν σαν αγέλες άγριων λύκων πολλοί απέναντι σε έναν στα κοινωνικά δίκτυα (κυρίως σε συγκεκριμένες μελισσοκομικές ομάδες!) χωρίς κανένας να τον υπερασπισθεί, και δεν είμαι διατιθέμενος να παίξω τον ρόλο του θύματος! Πιστεύω στον προληπτικό πόλεμο, και δεν θα διστάσω να απομονώσω την οποιαδήποτε αγέλη ή  μεμονωμένο λύκο εκεί έξω που έχει μυρισθεί αίμα από την πλευρά μου, και θα την (τον) αποκεφαλίσω άμεσα και τάχιστα! Εγώ έχω εξηγηθεί, μην πείτε ότι δεν υπάρχει προειδοποίηση για τις πράξεις μου!

  Στα της χώρας μας τώρα.

 Πολύ λίγα κρούσματα, που στην πραγματικότητα είναι ο δεύτερος συνεχόμενος μονοψήφιος αριθμός (χθες τα 150 ήταν από ένα σημειακή εστία μολύνσεως, μια προσφυγική δομή, και στην υπόλοιπη χώρα είχαμε ελάχιστα νέα κρούσματα), λιγότεροι διασωληνωμένοι και σήμερα, και μηδέν νεκροί! Μηδέν! Μηδέν! Μηδέν! Ναι! Μηδέν! Μετά από τόσο καιρό δεν είχαμε καταγραφή ημερήσιων νεκρών από τον κορωνοϊό! Και  μάλιστα μεγάλο μέρος της Ενημέρωσης των 6 δαπανήθηκε στην άρση των περιορισμών με μερικούς από αυτούς να έχουν προγραμματιστεί για την επόμενη εβδομάδα!

 Μια Νίκη, μια ξεκάθαρη Νίκη! Και εδώ φαίνεται η κρισιμότητα της προηγούμενης εβδομάδας καθώς και η σπουδαιότητα των μέτρων που είχαν παρθεί κατά την διάρκεια της! Δεν θα μπορούσαμε καν να σκεφτόμασταν μια τέτοια εξέλιξη εάν όλα είχαν πάει στραβά πριν από μερικές μέρες! Καλά πάμε, δεν χαλαρώνουμε, προσοχή και όταν τραβάμε την ουρά του Λιονταριού!

23/4/2020

 Μερικές φορές κατά την διάρκεια της επιδημίας του κορωνοϊού σκέφτηκα το πόσο πολύ με βοήθησε η μελισσοκομική μου εμπειρία, και γνώσεις, στην κατανόηση του κινδύνου, αλλά και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που έχει αυτή η επιδημία. Θα ήθελα να σας δώσω αυτή την οπτική μου και σε εσάς για να μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα κάποιους συσχετισμούς και αναλογίες σχετικά με διάφορα μεγέθη της επιδημίας, και του πόσο συχνά βλέπουμε αντίστοιχες καταστάσεις και στην πραγματική ζωή.

 Ταχύτητα μετάδοσης και ταχύτητα που αυξάνουν οι νεκροί. Πολλοί μου κάνουν το ερώτημα, «είναι δυνατό μέσα σε τόσο λίγο χρόνο να έχουμε πάνω από 100.000 (ή 150.000 ή 170.000) νεκρούς? Σε 2-3 εβδομάδες να έχουν κολλήσει τόσοι πολλοί και να έχουν πεθάνει τόσοι?». Και η απάντηση είναι «Ναι! Είναι τόσο εύκολο να μεταδοθεί η ασθένεια και να προκαλέσει τόσες απώλειες σε ελάχιστο χρόνο. Το έχω δει να γίνεται σε μελίσσια μου όπου μέσα σε ελάχιστο χρόνο να έχω χάσει δεκάδες μελίσσια! Τον Δεκέμβριο να λες έχω τόσες εκατοντάδες μελίσσια, και τον Γενάρη να έχεις μείνει με μερικές δεκάδες!». Το έχω δει να γίνεται και για αυτό ήταν τόσο εύκολο για να το αποδεχτώ, σε αντίθεση με αρκετούς άλλους συμπολίτες μας (το γιατί δεν μπορούν να το αποδεχθούν αυτό αντίστοιχα άλλοι μελισσοκόμοι ή κτηνοτρόφοι, ή οποιοσδήποτε δουλεύει με ζωικό κεφάλαιο δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα! Θα πρέπει να ρωτήσετε τους ίδιους!).

 Στο πόσο πιο αποτελεσματική είναι η καταπολέμηση της επιδημίας εάν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα πολύ νωρίς. Άλλη ερώτηση «Σιγά μην την έχουμε γλυτώσει εμείς επειδή πήραμε τα κατάλληλα μέτρα πιο νωρίς από τους άλλους! Είναι δυνατό να είναι μόνο αυτό το στοιχείο της επιτυχίας μας?». Και η απάντηση είναι «Ναι! Είναι τόσο αποτελεσματική η καταπολέμηση της επιδημίας εάν πάρεις άμεσα και τάχιστα τα μέτρα όσο το δυνατόν πιο νωρίς! Το έχω δει να γίνεται, στα μελίσσια μου, χρονιές που με που είδα την πρώτη βαρρόα (παράσιτο πάνω στα μελίσσια) και έκανα θεραπεία άμεσα δεν είχα πρόβλημα από ασθένειες, όσο καθυστέρησα  στην θεραπεία τόσο ανέβαιναν εκθετικά οι απώλειες. Σε περίπτωση που γίνονταν μάλιστα και προληπτικές οι θεραπείες τότε οι απώλειες ήταν ακόμα μικρότερες. Προληπτικές θεραπείες που είναι αντίστοιχες με τον εμβολιασμό ενάντια στην επιδημία!».

 Κατάρρευση δημοσίου συστήματος υγείας εάν δεν «επιπεδοποιηθεί» η καμπύλη. Όσο και να φαίνεται περίεργο αυτό, ναι! Έχω μια αντίστοιχη μελισσοκομική εμπειρία με αυτή την έννοια. Και αυτό είναι η περίοδος της άνοιξης στην ελαιοκάμβη (στον Βορρά τουλάχιστον) όπου σε μια εβδομάδα μπορούν δεκάδες μελίσσια να κάνουν βασιλικά κελιά και να είναι έτοιμα να σμηνουργήσουν! Οπότε εσύ εκείνη την εποχή θα πρέπει μαζί με την κανονική σου εργασία (να κάνεις επιθεωρήσεις στις  κυψέλες να βάζεις χτισμένα ή άχτιστα κεριά, καθώς και ορόφους ) θα πρέπει να «σπάζεις» δεκάδες νέες παραφυάδες από τα μελίσσια που έχουν βασιλικά κελιά (ή να καταστρέφεις βασιλικά κελιά). Εάν αυτά τα βασιλικά κελιά σου γίνουν σε ένα διάστημα 2-3 εβδομάδων θα μπορείς εύκολα και σχετικά άνετα να χωρίσεις τις παραφυάδες που θέλεις, αλλά εάν μέσα σε μια εβδομάδα δεις στον όγκο των μελισσιών σου βασιλικά κελιά, και θα πρέπει πες να γεμίσεις 100-150 κυψέλες με νέες παραφυάδες σε 3-4 μέρες ,τότε πραγματικά θα σε λυγήσει αυτή η διαδικασία, και πιθανότατα να γεμίσεις και το βουνό με αφεσμούς εάν έχεις μελισσοκομεία σε διαφορετικά μέρη!

 Ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στα νοσοκομεία που μπορούν να οδηγήσουν σε άμεσο φρακάρισμα των ΜΕΘ και αύξηση των θανάτων. Το να είσαι μελισσοκόμος και να δουλεύεις σε μια εργασία του πρωτογενούς τομέα που δεν έχει σοβαρές επιδοτήσεις θα σε κάνει να λειτουργείς διαρκώς με λιγότερο κεφάλαιο, αλλά και προσωπικό, από αυτό που χρειάζεσαι για να λειτουργείς αποτελεσματικά. Παράδειγμα, έχεις ένα μεταχειρισμένο Τ4 που διαρκώς σου χαλάει (ένα νέο δεν χαλάει τόσο, αλλά εάν δεν έχεις τζαμπανταν λεφτά από την Ε.Ε. στα μερικές δεκάδες ευρώ τον χρόνο από επιδοτήσεις δεν μπορείς να αγοράσεις το TOYOTA HILUX που θα χαλάει σπάνια!) και είσαι στην μέση της ελαιοκράμβης τότε αναγκαστικά, όση προετοιμασία να έχεις κάνει από πριν για αυτή την περίοδο, πάλι θα τρέχεις σαν τρελός για να «σπάσεις» μέσα σε 3-4 μέρες δεκάδες μελίσσια μόλις γίνει το φορτηγό σου! Εάν επίσης είσαι διαρκώς μόνος σου, το να μπορείς να βγάλεις 100 και βάλε παραφυάδες σε λιγότερο από 4-5 μέρες θα σε λυγήσει κυριολεκτικά!

 Δεύτερο κύμα επιδημίας στο φθινόπωρο παρόλο που είχαμε εκκαθάριση των ασθενειών μέσα στον χειμώνα και την άνοιξη. Ακόμα μια κατάσταση που μπορώ να την καταλάβω απόλυτα. Μελίσσια που τους έγιναν όλες οι θεραπείες (προληπτικές ή μη) τον χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης, και μέσα στο καλοκαίρι δεν έχουν επάνω τους βαρρόα ή σημάδια από Νοζεμίαση, με που τα πας στα πεύκα όπου υπάρχουν εκεί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μελίσσια αμέσως σε λίγο χρόνο μπορούν να ξαναγεμίσουν με βαρρόα (ή και νοζεμίαση), παρόλο που σταματούν να γονεύουν μέσα στα πεύκα, και δεν έρχεται τόσο αυτή η αύξηση των βαρρόα από την ίδια την διαδικασία αύξησης τους μέσα στις κυψέλες από την εκκόλαψη τους στον γόνο!

 Υποκείμενα νοσήματα που μαζί με τον κορωνοϊό μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο. Αντίστοιχο στην μελισσοκομία είναι ένα μελίσσι που θα το έχει εξουθενώσει η έντονη προσβολή από βαρρόα, και έρχεται η νομεζίαση για να το αποτελειώσει. Συνήθως αυτός ο συνδυασμός οδηγεί στο σύνδρομο εγκατάλειψης της κυψέλης. Τρομερός εχθρός το Βαρρόα, μεγάλος εχθρός και η νοζεμίαση, ο συνδυασμός τους εφιάλτης όμως!

 Βλέπετε ότι πόσο μερικές καταστάσεις της ζωής μας και των επαγγελμάτων μας μπορούν να είναι αντίστοιχες σε όσα ακούμε για την ίδια την επιδημία και την εξέλιξη της? Για προσπαθήστε και εσείς να βρείτε τα αντίστοιχα ανάλογα στο δικό σας επάγγελμα με την επιδημία και θα δείτε το πόσο ευκολότερα θα σας φανούν στην κατανόηση ορισμένα από τα μεγέθη της!

 Στα της χώρας μας τώρα.

 Μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων σε σχέση με χθες! Και μάλιστα σε μέρη που είναι είτε κάτω από την εποπτεία κρατικών φορέων ή είναι υγειονομικές δομές! Και αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό! Αυτοί που θα έπρεπε να είναι στην μεγαλύτερη εγρήγορση «πουλήσανε» την μπάλα και βάλανε αυτογκόλ! Οι διασωληνωμένοι ακόμα λιγότεροι και από χθες, αλλά είχαμε και περισσότερους θανάτους και από χθες!

 Πισωγύρισμα, και για αυτό και υπάρχει παράταση των μέτρων και για μια ακόμη εβδομάδα! Μια δυο ακόμα τέτοιες γκέλες και θα υπάρχουν και άλλες αντίστοιχες παρατάσεις των μέτρων!

 Το μόνο καλό είναι ότι έτσι θα καλυφθεί όλο το Ραμαζάνι που αρχίζει από σήμερα και τελειώνει στις 23 Μαΐου (άσχετα εάν κάποιοι νομίζουν ότι αρχίζει στις 4 Μαΐου, γιατί έτσι θα τους είπε η «Ελεύθερη ώρα» αφού το έγραψε ο εκδότης της, καθώς μύρισε τα νύχια του, και ταυτόχρονα ρώτησε έναν γέροντα που είδε ένα όνειρο, με ένα δράκο που ψάρευε με τσαπαρί!) και θα προστατευτούν και οι φίλοι μας οι Μουσουλμάνοι, μια που οι φίλοι μας οι ψεκασμένοι αφού είδαν ότι δεν τους βγήκε με τους νεκρούς από την απλή γρίπη (μην μασάτε όμως! Πάντα θα είναι  όμως λιγότεροι οι νεκροί από κορωνοϊό από όσους πέθαναν γενικώς στον πλανήτη!), δεν τους βγήκε και το υγρό τσιπάκι (ξέρετε εκείνο που έχει ο εξολοθρευτής Τ1000 στο Terminator 2!), τώρα άρχισαν να ανησυχούν και εάν θα είναι διαρκώς σε καραντίνα και οι μουσουλμάνοι, μήπως και δεν κολλήσουν από τον κορωνοϊό (τώρα τι σχέση έχει το ραμαζάνι που είναι μια ημερήσια αποχή από το φαγητό, καθώς  και κατανάλωση φαγητού μόνο το βράδυ, με την καραντίνα δεν το ξέρω! Αλλά βρίσκω συγκινητικό το ενδιαφέρων των ψεκασμένων στο να μην ξεκληριστούν οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα εάν κάνουν μαλακίες και κολλήσουν μαζικά κορωνοϊό, στην πραγματικότητα θα περίμενα να έχουν την τελείως διαφορετική οπτική και ελπίδα!).

 Μην χαλαρώνετε! Και πλέον αυτό δεν απευθύνεται μόνο στους πολίτες αλλά και στο κράτος και στους υγειονομικούς (τουλάχιστο στον ιδιωτικό τομέα!). Πρέπει να νικήσουμε, και θα νικήσουμε!

24/4/2020

 Σήμερα (και τις επόμενες λίγες μέρες) θα έχει πολύ λίγο μπλα, μπλα, γιατί άρχισε η μάχη της παραφυάδας (παραφυάδιν). Μια η ελαιοκράμβη που είναι στα ντουζένια της, μια που μου χάλασε το Τ4, και πρέπει πλέον να τρέξω τις επόμενες μέρες σαν τρελός για να μπορέσω και να γεμίσω όσο περισσότερες κυψέλες μπορώ με παραφυάδες, και ταυτόχρονα να μην γεμίσω το βουνό με αφεσμούς.

 Σήμερα φόρτωσα το φορτηγό με 24 κυψέλες ( συν 3 πατώματα) από τις οποίες οι πέντε είχαν χτισμένα πλαίσια και οι δύο άχτιστα (όπως και τα τρία πατώματα), για να προσθέτω 2  χτισμένα, 2 άχτιστα σε κάθε παραφυάδα, μαζί με 2 πλαίσια γόνου, και δύο πλαίσια με τροφή ,καθώς και 2 βασιλικά κελιά, και φυσικά 1 κιλό τροφή (στο μόνο που δεν πάει διπλό!).

 Στην φωτογραφία σας έχω το σημερινό φόρτωμα, μαζί με το μελισσοκομικό καρότσι αλλά και αερισμούς και εξωτερικά καπάκια για τις κυψέλες παλιού τύπου, και φυσικά τροφές για τις παραφυάδες (Και ακόμα ένα νέο καπνιστήρι! Χα χα χα). Πήγα στα μελίσσια που είχα σημειώσει πριν από 9 μέρες ότι είχαν βασιλικά κελιά (εάν δεν είχα το Τ4 για επισκευή θα τα είχα κόψει πιο νωρίς!) και από 5 μελίσσια έκοψα 17 παραφυάδες (συν τα 5 αρχικά).

 Χμμμμμμ! Θα μπορούσα καλύτερα! Χα χα χα. Χεράκι χασάπη ε? Αλλά επειδή το χρόνος πιέζει, και δεν είμαι για καμία καθυστέρηση, έκοβα όπου δεν έβρισκα την βασίλισσα με βασιλικά κελιά σε όλα τα μελίσσια! Εάν είναι να σου γίνει αφεσμός να σου γίνει από παραφυάδα, και όχι από δεκάρι μελίσσι! Φυσικά τα σουσουρίσια μελίσσια που έκοβα ήταν πλήρως πατωμένα εικοσάρια, παντού γόνοι και μέλια, είχε μπλοκάρει το σύμπαν, κα φυσικά παντού βασιλικά κελιά και μάλιστα ώριμα. Οπότε κόψιμο καλό μια που δεν θέλω να κάνω και τρύγο στα μέλια της Ελαιοκράμβης και τα αφήνω για τα μελίσσια.

 Πως είμαι τώρα που τα γράφω όλα αυτά? Σαν να με πάτησε 18αξονη νταλίκα! Διαλυμένος, εξαντλημένος, με κάθε σημείο του σώματος μου να με πονά!  Λίγο φαγητό, λίγη χαλάρωση μια που είμαι ακόμη σε υπερένταση και δεν μπορώ να κοιμηθώ, και μάλλον θα με πάρει ο ύπνος μπρος από την τηλεόραση ή στον υπολογιστή. Οι επόμενες μέρες θα είναι αντίστοιχα εξουθενωτικές και τα ημερολόγια καραντίνας θα είναι σχεδόν τηλεγραφικά.

 Στα της χώρας μας τώρα. Λιγότερα τα κρούσματα, λιγότεροι οι διασωληνωμένοι, περισσότεροι οι νεκροί. Δυστυχώς μετά το χθεσινό, και προχθεσινό, πισωγύρισμα θα επιμηκυνθεί σε χρονική διάρκεια ο αγώνας μας για την Νίκη, αλλά ένα είναι το σίγουρο. Θα νικήσουμε!

Adios Amigos Locos

Λάζαρος Μοτσανος

Σοχός 25/4/2020