Και ήρθε ο καιρός να γυρίσουν τα μελίσσια από τα πεύκα στο μέρος που θα ξεχειμωνιάσουν.
Το τέλος της χειρότερης μελισσοκομικής χρονιάς (η χειρότερη από άποψη του ότι δεν μπόρεσαν αναπτυχθούν τα μελίσσια, με αποτέλεσμα να κατεβούν οι μικρότεροι αριθμοί από αυτά στα πεύκα, και να μην δώσουν μια ικανοποιητική παραγωγή στα επιθυμητά επίπεδα. Αλλά είχα και χειρότερες χρονιές όσο αφορά απώλειες μελισσιών από λεηλασίες, ή ασθένειες, απλώς ακόμη είναι νωρίς για να διαπιστωθεί κάτι τέτοιο, αν και τα μελίσσια δείχνουν πολύ πιο ακμαία, και με πολύ μεγαλύτερα αποθέματα μελιού από τις χρονιές που είχα αυτές τις απώλειες -οι απώλειες από λεηλασία είχαν γίνει στα πεύκα, οπότε αυτό ήδη είναι δεδομένο ότι δεν θα συμβεί-), μιας χρονιάς που λόγου ανομβρίας δεν απόδωσαν τα ρίσκα των τοποθετήσεων μου τα αναμενόμενα, μιας χρονιάς που ελπίζω να μην επαναληφθεί (αν και οι κλιματικές αλλαγές που καλπάζουν, όλο και πιο επιταχυνόμενες, είναι που οδήγησαν ακριβώς σε αυτές τις καιρικές συνθήκες, και είναι πιθανότερο στο μέλλον τέτοιες χρονιές να ξανασυμβούν δυστυχώς).
Μια ανάρτηση η συγκεκριμένη κλεισίματος της μελισσοκομικής χρονιάς, που θα φροντίσω να μην είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη, αλλά θα αναφέρω ορισμένα πράγματα που παρατήρησα, και θεωρώ σκόπιμο να τα αναφέρω για να υπάρχουν και αυτά στο αρχείο μας.
Αρχίζουμε από το τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς, που είναι η επιστροφή των μελισσιών από τα πεύκα, τέλη Νοέμβρη και βγήκανε δύο δρομολόγια για να φύγουν και τα τελευταία μελίσσια από την μια από τις δύο τοποθετήσεις μου (μόνο δύο δρομολόγια! Πέρσι και από τις δύο τοποθετήσεις μου χρειάσθηκαν 4 μετακινήσεις από τα πεύκα προς τα μέρη που ξεχειμωνιάζω -βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Τέλος ακόμη μιας μελισσοκομικής χρονιάς-).
Είχα κρατήσει τα μελίσσια μέσα στα πεύκα, παρόλο που έκανα τους τελευταίους μου τρύγους σε αυτά στις αρχές του Νοέμβρη, γιατί τα μελίσσια κρατούσαν πολλούς γόνους (μέχρι 6 πλαίσια!), τα είχα αφήσει με πάρα πολλά μέλια για αυτά, και έλεγα να μείνουν ακόμη λίγο για να πάρουν κουμαριά και πεύκο για αυτά, και ίσως και για έναν ακόμη μικρό τρύγο για να βελτιωθεί η κατάσταση από πλευράς παραγωγής. Τα μελίσσια μεν πήραν μέλια, όσα τουλάχιστον είχαν αρκετή "ζωή" μέσα τους, αλλά τα λυπήθηκα τα μελίσσια και δεν τα τρύγησα (τα μελίσσια έφυγαν πιο βαριά από ποτέ από τα πεύκα) και αποφάσισα να τα αφήσω τα έξτρα μέλια για αυτά, το αξίζουν σε μια πολύ δύσκολη χρονιά να έχουν όσα περισσότερα πλεονεκτήματα για να ξεχειμωνιάσουν, και να αναπτυχθούν στην επόμενη μελισσοκομική χρονιά, δεν είμαστε μελισσοκόμοι για μια μόνο χρονιά!
Περιμένοντας το να χαλάσει ο καιρός μέσα στο σαββατοκύριακο (που χάλασε πάρα πολύ, εδώ και δύο μέρες ρίχνει ακατάπαυστα βροχή!) αποφάσισα να μην καθυστερήσω άλλο και να μετακινήσω τα μελίσσια μου σε δύο συνεχόμενες μέρες, την Πέμπτη (28/11), και την Παρασκευή (29/11), πριν το ξέσπασμα της κακοκαιρίας.
Οπότε πρώτη μέρα μετακίνησης ξεκινώ από τον Σοχό στις 1, φτάνοντας στην τοποθέτηση μου στα πεύκα ξεκινώ αμέσως το φόρτωμα στις 4:10 και τελειώνω στις 5:30 (προσπαθώ να ξεκινήσω πριν σκοτεινιάσει, γιατί με ενοχλούν αφάνταστα τα φώτα των άλλων αυτοκινήτων -ιδίως τα αλκαλικά φώτα, όπως και τα φώτα ομίχλης που έχουν μόνιμα σε λειτουργία οι κάγκουρες που τα έχουν για μόστρα!-).
49 κυψέλες φόρτωμα, με τις 48 να είναι στην καρότσα, και η 49η μέσα στην καμπίνα (Ναι ξέρω λάθος, και κίνδυνος! Αλλά εάν δεν το έκανα αυτό είτε θα έπρεπε το δεύτερο δρομολόγιο να έχει μονό αριθμό κυψελών στην καρότσα (40+1), και μάλιστα να υπάρχουν πέντε κυψέλες στην τελευταία σειρά, με μια μάλιστα κυψέλη να είναι μόνη της στην δεύτερη γραμμή κυψελών αυτής της σειράς (εκεί να δείτε κίνδυνο!), είτε θα έπρεπε να βγάλω τρίτο δρομολόγιο, έχοντας μοιράσει τις 89 κυψέλες σε 3 δρομολόγια, αλλά πλέον θα μετακινούσα μέσα σε ακραίες καιρικές συνθήκες, και πάλι θα υπήρχε κίνδυνος, και ατυχήματος, και να κολλήσεις σε λάσπες. Τουλάχιστον φρόντισα να βάλω μέσα στην καμπίνα το πλέον αδύναμο μελίσσι (το μόνο που όταν το τρύγησα δεν του έβαλα τρυγημένα πλαίσια, και το άφησα με τα 4 πλαίσια που κάλυπτε).
Έφτασα στις 8:30 στο μέρος που ξεχειμωνιάζω (που δεν είναι ο Σοχός! Ο Σοχός δεν είναι κατάλληλο μέρος για να ξεχειμωνιάζεις! Ο Σοχός είναι κατάλληλο μέρος για να βόσκεις λύκους! Τετράποδους ή και δίποδους! Δίποδους και με ξέστρο στο μπροστινό τους δεξί πόδι! Χα χα χα), τελείωσα το ξεφόρτωμα και γύρισα στις 10 στον Σοχό.
Δεύτερη μέρα μετακίνησης και ξεκίνησα από τις 11 από τον Σοχό, μια που η πρόγνωση έλεγε ότι αναμένονταν βροχή στο μέρος που είχα μελίσσια στις 2 το μεσημέρι (και στο μέρος που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια στις 7 το απόγευμα), και ήθελα να είμαι εκεί πριν αρχίσει να βρέχει και να μην μπορώ να φτάσω εκεί λόγου λάσπης, και ανηφόρας που είχα να περάσω (στην ανηφόρα η λάσπη μπορεί να σε κάνει να σπινάρεις και να κολλήσεις επειδή θα έχεις σκάψει τον δρόμο και θα έχει γίνει σλίκ το λάστιχο με όλη την λάσπη που θα μπει μέσα στα αυλάκια του, στην κατηφόρα η λάσπη μπορεί να σε κάνει να γλιστρήσεις και να βγεις από τον δρόμο, και να κολλήσεις επειδή θα βρει το σασί στο έδαφος! Αλλά εάν δεν σου ξεφύγει το φορτηγό βγαίνουν οι κατηφόρες με λάσπη, οι ανηφόρες όχι! Εάν δεν έχεις 4Χ4 φυσικά όλα αυτά).
Ξεκινώ το φόρτωμα στις 2 και τελειώνω στις 4:10 (με λιγότερα μελίσσια μου πήρε περισσότερη ώρα για να τα φορτώσω! Και αυτό γιατί ήταν τα πιο μακρινά μελίσσια από το φορτηγό, που τα έφερνα 2-2 με το όρθιο καρότσι (που βλέπετε ότι το έχω δεμένο με ιμάντα στην προτελευταία πλήρη σειρά κυψελών πάντα, στην τρίτη την πρώτη μέρα, στην δεύτερη την δεύτερη μέρα, φορτώνεις την προηγούμενη σειρά κυψελών και την δένεις με τον ιμάντα, φορτώνεις την σειρά όπου θα βάλεις το καρότσι, και συνεχίζεις να φέρνεις κυψέλες με το καρότσι αλλά δεν τις φορτώνεις στο φορτηγό, θα φέρεις όλες τις κυψέλες που θέλεις να φορτώσεις στο φορτηγό και θα τις έχεις δίπλα στο φορτηγό, και μετά ανεβάζεις το καρότσι στο φορτηγό και το δένεις στην σειρά των κυψελών που έχεις ήδη φορτώσει, και έπειτα φορτώνεις τις άλλες κυψέλες στο φορτηγό και τις δένεις! Έτσι και έχεις λειτουργικό το καρότσι σε όλες τις κυψέλες που θέλεις να φορτώσεις, και μπορείς να δέσεις το καρότσι στην προτελευταία σειρά για μεγαλύτερη ασφάλεια! Κερασμένο και αυτό από μένα μαγκίτες μου!).
Προσέξατε την διαφορά στην φωτεινότητα ανάμεσα στις δύο φωτογραφίες ε? Στην πραγματικότητα το δεύτερο φορτίο είχε ήδη φορτωθεί στην ώρα που άρχισε το φόρτωμα του πρώτου φορτίου την προηγούμενη ημέρα. Και γιατί πίεζε η αναμενόμενη αλλαγή του καιρού, και γιατί είχα παρατηρήσει την προηγούμενη μέρα ότι όταν είχα φτάσει στα μελίσσια μου αυτά δεν πετούσαν καν, οπότε μια που η επόμενη μέρα αναμενόταν να είχε χειρότερες καιρικές συνθήκες ήταν ευκαιρία να γίνει το φόρτωμα μέρα (για να γλυτώσω και μεγάλο μέρος της διαδρομής της επιστροφής σε συνθήκες σκότους και τυφλώματος από τα φώτα των άλλων). Παρόλο το κρύο που είχε το μέρος το ιδρώτας έτρεχε ποτάμι φορώντας την πολύ ελαφριά δικτυωτή μελισσοκομική στολή (το μπουφάν! Όχι ολόσωμη!), και η κούραση ήταν μεγάλη παρόλο το καρότσι, μια που η απόσταση ήταν μεγάλη από εκεί που ήταν οι κυψέλες και στο φορτηγό που ήταν επάνω στον δρόμο.
Παρόλο που πλέον το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έγινε με φως πάλι τα φώτα των άλλων οχημάτων με τύφλωναν, μάλλον λόγου της κούρασης των συνεχόμενων μετακινήσεων (και μισός αιώνας άνθρωπος να μην ξεχνάμε, μόνος, φόρτωμα, ξεφόρτωμα, σχεδόν μια κατοστάρα βαριές μονές κυψέλες σε 2 ημέρες, και 600 χιλιόμετρα πάνε, έλα, οδήγηση! Όχι άσχημα για ένα εν δυνάμει ραμολιμέντο ε? Αν σε αρπάξει αυτό το ραμολιμέντο στα χέρια του δεν σε σώζει ούτε διμοιρία από ΜΑΤ! Στα υπόψη και αυτό! Ποντίκια ε ποντίκια! Χα χα χα).
Φτάνω υπό συνθήκες βροχής στο μέρος που ξεχειμωνιάζω (εδώ η πρόβλεψη βγήκε σωστή, σε αντίθεση με την πρόβλεψη στην Χαλκιδική) στις 7 και τρέχοντας κυριολεκτικά ξεφορτώνω απνευστί τα μελίσσια (για να μην προλάβει να σχηματιστεί πολύ λάσπη στον δρόμο και κολλήσω καθώς θα φεύγω) γλιστρώντας επάνω στα μουσκεμένα από την βροχή ξύλα της καρότσας έχοντας από μια κυψέλη στην αγκαλιά. Μούσκεμα μετά από 40 λεπτά βροχής, και ιδρώτα, τα μελίσσια έχουν κατεβεί και ανοιχθεί (με τις πόρτες σε διαμόρφωση χειμερινής πόρτας! Παρόλη την βροχή, παρόλη την πίεση μην κολλήσω στην λάσπη, φρόντιζα όχι μόνο να ανοίγω τις πόρτες στα μελίσσια αλλά και να τις φέρνω στην χειμερινή διαμόρφωση, δεν ξέρεις πόσο θα βρέξει και πότε θα είσαι ικανός να ξαναπάς στα μελίσσια σου λόγου λάσπης, οπότε κάνεις και αυτό το βήμα. Τι να αρπάξεις 40 κιλά βροχής επάνω σου τι να αρπάξεις 42-43! Χα χα χα). Στις 8 και κάτι είμαι στον Σοχό με την βροχή πλέον να πέφτει σαν από πυροσβεστική αντλία και εγώ να πρέπει να ξεφορτώσω το φορτηγό από καρότσι, αξίνα, φτυάρι, συρματόσκοινο, πευκοβελόνες, καπνιστήρι, νερά, προμήθειες! Μια χαρά!
Και μερικές φώτο από τις πέντε μέρες τρύγου στα μελίσσια, ή πρώτη μέρα με τρύγο στο κύριο μελισσοκομείο μου, και έπειτα τρύγο στα μελίσσια στο δεύτερο μελισσοκομείο μου, και ταυτόχρονη μεταφορά των μελισσιών από εκεί που τα είχα αφήσει για να πιάσω το μέρος, γιατί το συγκεκριμένο σημείο εάν βρέξει είναι το χειρότερο που έχω συναντήσει ποτέ όσο αφορά την λάσπη και την τρομερή ευκολία που μπορείς να κολλήσεις σε αυτή! Ίσως να ήταν λάθος να το κάνω αυτό τον τρύγο - μετακίνηση την πρώτη μέρα γιατί με εξάντλησε για τις επόμενες μέρες τρύγου (μια μέρα τρύγος μια μέρα απομελίσματος των πλαισίων που τρύγησα την προηγούμενη μέρα, γιατί ο Σοχός αυτή την εποχή έχει κρύο και πλαίσια που δεν θα απομελιστούν την επόμενη μέρα που θα τα πάρεις από την κυψέλη θα πρέπει να ζεσταθούν για να βγαίνουν τα μέλια!).
Με αποτέλεσμα κάθε μέρα τρύγου να έχω φθίνουσα απόδοση στο πόσες κυψέλες τρυγούσα (φυσικά και κάθε μέρα τρύγου ήταν όλο και πιο απομακρυσμένες οι κυψέλες που τρυγούσα από το φορτηγό και αυτό έχει την σημασία του).
Λεπτομέρειες σε αυτή την φωτογραφία, οι κλειστοί αεραγωγοί με χαρτί από τα φύλλα κεριού και κολλητική ταινία, και επίσης το όρθιο καρότσι για να με βοηθά στην μετακίνηση των κυψελών με τα τρυγημένα πλαίσια, και αυτό γιατί υπήρχε και υπεραισιοδοξία στο πόσες κυψέλες θα τρυγηθούν (οπότε και πόσες ντάνες με πλαίσια θα υπάρχουν στην καρότσα) αλλά και γιατί θα μετακινούταν και οι κυψέλες από την δεύτερη τοποθέτηση μου, οπότε ο χώρος στην καρότσα αναμενόταν να είναι λίγος, οπότε το όρθιο καρότσι ήταν μονόδρομος σε αυτή την περίπτωση.
Δεύτερη μέρα τρύγου και πλέον χρησιμοποιώ το μεγάλο οικοδομικό καρότσι στους τρύγους, πιο αποτελεσματικό σε αυτή την περίπτωση γιατί το φορτώνεις μια άδεια κυψέλη για να την γεμίσεις με τρυγημένα πλαίσια, και έπειτα βάζεις και έναν όροφο επάνω της. Την μεταφέρεις ως διπλή στο φορτηγό και την ανεβάζεις μονοκόμματη (ναι! Το λέει ακόμη η καρδούλα μου να φορτώνω μόνος μου διπλές κυψέλες με τρυγημένα πλαίσια! Χα χα χα) στην καρότσα του φορτηγού έχοντας ένα πλεονέκτημα ύψους σε σχέση με το όρθιο καρότσι που η κυψέλη είναι στο επίπεδο του εδάφους! Κερασμένο και αυτό από μένα παίδες!
Τρίτη μέρα τρύγου, και οι κόποι και τα ρίσκα όλης της χρονιάς περνάνε μπροστά από τα μάτια σου. Τάισμα μισού τόνου μελιού στα μελίσσια -βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Τροφοδοσία με μέλι- ποσότητα που εγώ την θεωρούσα αρκετή, αλλά σε συνομιλίες με άλλους μελισσοκόμους αντιλήφθηκα ότι διαφέρουν τελείως οι ποσότητες τροφής που εγώ θεωρώ αρκετές σε σχέση με τις ποσότητες που θεωρούν αυτοί "αρκετές" (οι δικές μου ποσότητες, συν 1,5-2,5 ακόμη τόνους τροφής! Χα χα χα. Φυσικά το ρίσκο του να ταΐζεις μέλι είναι τεράστιο! Να είσαι υποχρεωμένος να ταΐζεις σχεδόν νύχτα παρόλο που ταΐζεις με μπουκάλι για να αποφύγεις την λεηλασία! Και φυσικά πάνε περίπατο τα μελισσοκομικά φολκλόρ σχετικά με τις τρελές σμηνουργίες λόγου τροφοδοσίας με μέλι! Εάν δεν δίνει το μέρος έξω από την κυψέλη και με πλουτώνιο να ταΐσεις σμηνουργίες γιοκ! Χα χα χα.).
Αλλά και ρίσκα τοποθετήσεων που δεν βγήκανε (Ακακία ανθισμένη για 17 μέρες! Δεν έδωσε τίποτε λόγου βροχής! Ελαιοκράμβη γιοκ γιατί δεν σπείρανε λόγου ανομβρίας την προηγούμενη χρονιά Οκτώβρη και Νοέμβρη, Παλιούρι που έδωσε για ανάπτυξη μελισσιών αλλά όχι και για τρύγο λόγου αδυναμίας των μελισσιών, βελανίδι που έδωσε στο φύλλο αλλά όταν άρχισε να δίνει και ο καρπός του έκανε ένα τριήμερο με έντονους καυτούς αέριδες και το έκοψαν και το ένα και το άλλο, με αποτέλεσμα να γίνει ένας μέτριος τρύγος στο Βελανίδι (πάλι καλά! Άλλοι δεν το πρόλαβαν και αυτό!) αλλά τα μελίσσια να έχουν ακόμα γόνους και να μην μπορούν να τρυγηθούν στον βαθμό που έπρεπε, έκτακτη τοποθέτηση στον Ηλίανθο για να βρουν λίγα μέλια εκεί να ξεγονεύσουν τα μελίσσια στα πλαίσια που είχαν το βελανίδι και να πάρεις εκεί τα πλαίσια, αλλά ο Ηλίανθος δεν έδωσε απολύτως τίποτα λόγου ανομβρίας και τα μελίσσια να μην τρυγηθούν, ατρύγητα να κατέβουν στο πρώτο χέρι του Πεύκου όπου πάλι λόγου ξηρασίας δεν έκαναν τίποτα (αν και ήταν η σωστή επιλογή αυτή! Τροφή πλέον δεν είχα καθόλου να δώσω στα μελίσσια μια που μου τελείωσε το μέλι από τα απομελίσματα, και λεφτά για άλλη τροφή γιοκ! Τα μελίσσια στα πεύκα χάσανε μερικά μέλια αλλά γονεύσανε, τα μελίσσια που έμειναν κοντά μου γονεύσανε και αυτά, αλλά φάγανε τελείως τα μέλια τους, και ήταν στα πρόθυρα της πείνας, και τα έσωσε τελευταία στιγμή η Σουσούρα που άνθησε και τα γόνευσε ακόμη περισσότερο και τους εξασφάλισε αποθέματα μελιού, και μέλλον για την επόμενη χρονιά!).
Και στο τέλος να γίνει ένας τρύγος στο δεύτερο χέρι του Πεύκου (ο Άγιος ο Πεύκος ο Θαυματουργός! Χα χα χα) από ανανεωμένα μελίσσια (μια που είχε δώσει ο αρκουδόβατος, και η σουσούρα, στο μέρος που τα είχα στα πεύκα, και όταν έδωσε το πεύκο είχαν ψυχή μέσα τους για να πάρουν αρκετό μέλι, μαζί φυσικά με τα πλαίσια με βελανίδι που δεν τα είχαν καταναλώσει) στο επίπεδο του τρύγου που είχα κάνει και πέρσι στο δεύτερο χέρι του πεύκου (μόνο που πέρσι είχα διπλάσια μελίσσια στα πεύκα!) και αυτό γιατί σχεδόν όλα τα μελίσσια μου τα έβαλα στο μέρος που περίμενα ότι θα έδινε το πεύκο. Επιτέλους και ένα ρίσκο της χρονιάς που βγήκε.
Τέταρτη μέρα τρύγου! Και η ερώτηση εδώ η εξής: "Και γιατί μας τα δείχνεις όλα αυτά?". Και η απάντηση απλή: "Το κάθε τι που λέω εγώ το αποδεικνύω! Έχω αποδείξεις για το κάθε τι που γράφω στο blog! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!"
Χα χα χα.
Πέμπτη μέρα και τρυγήθηκαν και τα μονά μελίσσια (φαίνεται η διαφορά στο φόρτωμα, ήρθα μόνο με άδειες κυψέλες και με κυψέλες με μελωμένα πλαίσια για να αντικαταστήσω αυτά που θα τρυγήσω από τα μελίσσια). Προτίμησα να κάνω ακόμη ένα δρομολόγιο, και μέρα τρύγου ακόμη, για τα μονά (δηλαδή 50 ευρώ σε καύσιμα κόστος) παρά να ξεσκιστώ τις προηγούμενες μέρες τρύγων βγάζοντας μερικές περισσότερες κυψέλες ανά τρύγο, και κυρίως να αναγκαστώ να οδηγώ μέσα στην νύχτα έχοντας τα φώτα των άλλων να με τυφλώνουν, αλλά όχι πλέον έχοντας την εξάντληση των μετακινήσεων, αλλά την κατά πολύ μεγαλύτερη εξάντληση των τρύγων!
Δύσκολη χρονιά, με πολλά ρίσκα, και όχι τις αποδώσεις που περιμέναμε, αλλά ένας τρύγος στο βελανίδι βγήκε.
Όπως και ένας τρύγος στο πεύκο!
Ικανοποιημένος μόνο στο ότι δεν υπήρξαν απώλειες μελισσιών στα πεύκα, βγαίνουν από αυτά δυνατότερα από ποτέ, και βαρύτερα από ποτέ, μια ελπίδα ότι η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη από την φετινή, κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο δεδομένου το ότι η φετινή χρονιά ήταν από τις χειρότερες ποτέ (ή η χειρότερη ποτέ!). Ένα δικαιολογημένο σε μεγάλο βαθμό "Του χρόνου καλύτερα!" που βγαίνει από τα χείλη κάθε μελισσοκόμου στο τέλος κάθε μελισσοκομικής χρονιάς.
Του χρόνου καλύτερα το λοιπόν!
Καλό ξεχειμώνιασμα παίδες!
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 1/12/2024
