Καιρός για ακόμη μια ανάρτηση της σειράς "Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος", όπου παρουσιάζεται μια πληθώρα λύσεων, από μέρους μου, για να κρατηθεί χαμηλά το μελισσοκομικό κόστος, σε μια περίοδο όπου έχουν εκτιναχθεί όλα τα κόστη μας λόγου του πολέμου στην Ουκρανία.
Επίσης με αφορμή αυτή την ανάρτηση θα δημιουργήσω μια ακόμη σειρά αναρτήσεων με το όνομα "Αντικαθιστώντας εργασία με κεφάλαιο - Επενδύοντας σε μια μελισσοκομική επιχείρηση" όπου θα παρουσιάζω επενδύσεις που ήδη έχω κάνει, αλλά και θα κάνω, έτσι ώστε να αντικατασταθεί εργασία με κεφάλαιο (οι σχετικές αναρτήσεις της κάθε σειράς θα βρίσκονται στο τέλος της ανάρτησης με τους υπερσυνδέσμους τους, για να μπορείτε εύκολα να μεταβείτε στις αντίστοιχες αναρτήσεις).
Τροφοδοσία με μέλι, μια ανάρτηση που σας την έχω υποσχεθεί εδώ και πολύ καιρό. Καιρός να εμβαθύνουμε και να αναπτύξουμε αυτό το θέμα αναλυτικά, για να έχετε την όλη διαδικασία, και τεχνογνωσία, στα υπόψη σας.
Αλλά πρώτα θα παρουσιαστεί ο απαραίτητος εξοπλισμός για να γίνει αυτή η τροφοδοσία όσο το δυνατόν ταχύτερα και ασφαλέστερα (από τον κίνδυνο των λεηλασιών! Όσο αργείς στην τροφοδοσία των μελισσιών με ζαχαροσίροπο, και κυρίως σε μελισίροπο, τόσο αυξάνει -εκθετικά- η πιθανότητα να προκαλέσεις μια λεηλασία στο μελισσοκομείο σου που θα οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες μελισσών),
Και αρχίζουμε με το δοχείο 90 λίτρων από γαλβάνιζέ ατσάλι με κάνουλα, που είχα αγοράσει από έναν μη μελισσοκομικό προμηθευτή μου ("Γιατί γαλβάνιζέ και όχι ανοξείδωτο -ΙΝΟΧ-?" θα ρωτήσετε. Γιατί η διαφορά τιμής ανάμεσα στο ένα και στο άλλο είναι σχεδόν 1 προς 3! Και δεδομένου ότι σε αυτό το μέγεθος δοχείου ήδη ήταν υψηλή η τιμή του αντιλαμβάνεστε ότι εάν ήταν ΙΝΟΧ θα ήταν τελείως απαγορευτική. Απαγορευτική για ένα δοχείο που δεν θα χρησιμοποιηθεί για παρασκευή τροφής ως μέρος ενός συγκροτήματος βανιλιέρας που προορίζεται για επαγγελματική χρήση, και πρέπει να τηρούνται κάποια πρότυπα ποιότητας θεσπισμένα από το κράτος. Η χρήση του σε εμένα θα είναι είτε για παρασκευή σιροπιού από ζάχαρη, ή μέλι, είτε για αποστράγγιση του μελιού από τα απολεπίσματα (θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση)).
Οπότε 90 λίτρα δοχείο στο οποίο θα γίνεται η μείξη του μελιού με το νερό (είτε της ζάχαρης με το νερό) και έπειτα θα αδειάζει το μείγμα στα 28λίτρα μπιτόνια.
Δεύτερο βασικό κομμάτι του εξοπλισμού τροφοδοσίας είναι ένα πλαστικό βαρέλι των 60 λίτρων με κάνουλα, όπου θα μπαίνει το σιρόπι από τα ντεπόζιτα (χωράει 2 28λίτρα ντεπόζιτα άνετα) και από εκεί γεμίζεις τα 1,5 λίτρων μπουκάλια - τροφοδότες που βάζεις σε κάθε κυψέλη (μόνο εσωτερική τροφοδοσία! Ξέρετε τις απόψεις μου για την εξωτερική τροφοδοσία, δεν την εγκρίνω καθόλου! Είναι υπερεπικίνδυνη μέθοδος τροφοδοσίας όσο αφορά τις λεηλασίες, και την μετάδοση ασθενειών, είναι και μη αποτελεσματική, γιατί εκτός από τα δικά σου μελίσσια ταΐζεις και εκατοντάδες, με χιλιάδες, ξένα μελίσσια!).
Γιατί δεν χρησιμοποιούμε κατευθείαν το μεταλλικό δοχείο για αυτή την εργασία? Γιατί δεν έχει καπάκι πρώτα από όλα, στο μεταλλικό δοχείο θα είναι τελείως εκτεθειμένο το σιρόπι, και θα το εντοπίσουν πολύ πιο εύκολα και γρήγορα οι μέλισσες, και έτσι αυξάνονται εκθετικά οι πιθανότητες για αναταραχή στο μελισσοκομείο, που με την σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε μια καραμπινάτη λεηλασία!
Δεύτερον και βασικό και αυτό είναι ότι το πλαστικό βαρέλι χωράει μέσα στην καμπίνα χωρίς να λερώσει τα πάντα εκεί μέσα με σιρόπι, και βολεύει αφάνταστα αυτό (τροφοδοτείς και μέχρι να τελειώσεις ήδη έχουν εντοπίσει οι μέλισσες το πλαστικό βαρέλι, που είναι για αυτές η πηγή του σιροπιού -τα ντεπόζιτα που δεν έχεις χρησιμοποιήσει ακόμη τα έχεις ερμητικά κλειστά, όπως και όσα έχεις ήδη αδειάσει από το σιρόπι τους- και αρχίζουν να το πολιορκούν, οπότε το βάζεις εσύ μέσα στην καμπίνα στην θέση του συνοδηγού -στα πόδια της θέσης του συνοδηγού-, κλείνεις την καμπίνα, και μαζεύεις ότι είναι να πάρεις μαζί σου, και φεύγεις χωρίς πολλά, πολλά, και ιδιαίτερες καθυστερήσεις. Και είτε πας σε άλλο μελισσοκομείο σου για να τροφοδοτήσεις, είτε πας πίσω στην βάση σου. Τελειώνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς, δεν χρονοτριβείς για τίποτα, το τέλειο είναι να τα κάνεις όλα τόσο γρήγορα που να μην καταλάβουν οι μέλισσες απολύτως τίποτα!).
Όλα τα παραπάνω από άποψη εξοπλισμού είναι δικές μου ιδέες, που τις ανάπτυξα σταδιακά, και έπειτα από πολύ σκέψη, και πάντα κάτω από το πρίσμα του να γίνεται όλη αυτή η διαδικασία από ένα άτομο, που θα τροφοδοτεί πάνω από μια - δυο εκατοντάδες μελίσσια!
Η εμπειρία μου από τους άλλους μελισσοκόμους που τους βοηθούσα στην δική τους τροφοδοσία ήταν να πηγαίνουν στα μελίσσια που ήταν να τροφοδοτήσουν κουβαλώντας ένα, ή δυο, σακιά ζάχαρη και 1-2 μπιτόνια νερού μαζί με έναν κουβά. Να βρίσκουν επί του πεδίου ένα ξύλο για να ανακατεύουν το σιρόπι, να κάνουν το σιρόπι μέσα στο μελισσοκομείο (εγκληματικό! Αλλά η μεγάλη η άνεση οδηγεί σε καφρίλα!), και μετά με ένα χωνί κομμένο από 1,5 λίτρο αναψυκτικό (ο λαιμός του πλαστικού μπουκαλιού) να γεμίζουν ένα, ένα, τα μπουκάλια με το σιρόπι χύνοντας το σιρόπι από τον κουβά στο αυτοσχέδιο χωνί και εκεί στο μπουκάλι τροφοδότη (ή σε καπάκια από γλάστρες που τα έκαναν τροφοδότες οροφής). Δηλαδή πηγαίναμε 2-3 άτομα μαζί με μένα. Ένας ετοιμάζει το σιρόπι στον κουβά και γεμίζει με την βοήθεια του δεύτερου ατόμου τα μπουκάλια, το δεύτερο άτομο πηγαίνει τα μπουκάλια στο τρίτο άτομο, το οποίο καπνίζει και ανοίγει τις κυψέλες και τοποθετεί σε αυτές τις κυψέλες.
Ο δικός μου τρόπος γίνεται αντίστοιχα με 2 άτομα και παρασκευή του σιροπιού στο μελισσοκομείο ως εξής: Το ένα άτομο ετοιμάζει το σιρόπι στο πλαστικό βαρέλι σε διπλάσια, και βάλε, ποσότητα από ότι στον κουβά, γεμίζει μόνο του τα μπουκάλια με σιρόπι και τα πάει σε αυτόν που ανοίγει τις κυψέλες. Ή όταν είμαι μόνος μου έχω ετοιμάσει το σιρόπι από πριν στο εργαστήρι μου, το μεταφέρω μέσα στα μπιτόνια, το αδειάζω στο πλαστικό δοχείο με την κάνουλα, γεμίζω τα μπουκάλια, τα πάω στις κυψέλες, τις ανοίγω και τα τοποθετώ μέσα.
Όταν δε τους εξηγούσα το δικό μου τρόπο τροφοδοσίας δεν ήταν ικανοί να τον καταλάβουν (μάλλον δεν ήταν ικανοί να καταλάβουν το πως κάποιος είναι ικανός να ρίχνει λεφτά για να αγοράζει μελισσοκομικό εξοπλισμό πέρα από αυτόν που τον νομίζανε αυτοί ως αναγκαίο!).
Μόνο όταν κάποια στιγμή πήγα το πλαστικό βαρέλι με την κάνουλα για να τον βοηθήσω στην τροφοδοσία των μελισσιών του γιατί ήμασταν μόνο εγώ και αυτός (δεν είχε έρθει ο γιός του για να τον βοηθήσει) και βγάλαμε πάνω από μια εκατοντάδα μελίσσια σε χρόνο που δεν θα μπορούσαμε να τα βγάλουμε 3 άτομα με τον δικό του τρόπο, αναγνώρισε την πρακτικότητα και αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου (και αξιώθηκε να αγοράσει ένα αντίστοιχο βαρέλι και αυτός μετά από αυτό! Αλλά τα "εγώ 60 χρόνια μελισσοκόμος είμαι και άλλα τόσα ήταν και ο πατέρας μου πριν από μένα!" εξακολουθούσε να τα λέει! Χα χα χα).
Οι παλιοί μελισσοκόμοι είναι τρομεροί σε γνώσεις και εμπειρία! Απίστευτοί! Αλλά έχουν και τρομερά μειονεκτήματα! Ένα από αυτά είναι η παντελή έλλειψη φαντασίας και καινοτομίας! 60 χρόνια μελισσοκομίας τους έχουν βάλει να πηγαίνουν σε ράγες! Ότι έμαθαν από τους πατεράδες τους είναι ευαγγέλιο, το να αλλάξουν κάτι σε αυτά είναι αίρεση!
Άλλο μειονέκτημα τους είναι η μιζέρια τους, η κακομοιριά τους, το εσκεμμένο φουκαριλίκι τους που τους βγαίνει αβίαστα και αυτόματα! Και που τους έρχεται από εποχές που οι μελισσοκόμοι ήταν πάμφτωχοί, και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.
Κάτι που το διατηρούν ακόμη μετά από τόσες δεκαετίες που είναι μελισσοκόμοι, από πατέρα σε γιό (Ανά νταμ μπάμπα νταμ! Από μάνα σε μάνα, και από πατέρα σε πατέρα, η έκφραση στα Τουρκικά! Χα χα χα) παρόλο που ήδη είναι φτασμένοι σε μελίσσια, εξοπλισμό, χρηματικά αποθέματα, και βγάζουν κάθε χρονιά δεκάδες χιλιάδες ευρώ μόνο από την μελισσοκομική τους δραστηριότητα, και άλλα πόσα από τις άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες τους! Τελικά μπορείς να βγάλεις το παιδί μέσα από την φτώχια, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις την φτώχια μέσα από το παιδί (παράφραση της Αμερικανικής έκφρασης του "Μπορείς να βγάλεις το παιδί από το χωριό, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις το χωριό από το παιδί!" ).
Τρίτο βασικό συστατικό για την τροφοδοσία μας είναι ο τροφοδότης - μπουκάλι. Τροφοδότης οροφής, ή τροφοδότης πλαίσιο, που και τα δύο δεν εμποδίζουν την οσμή του σιροπιού να διαχυθεί στο γύρω περιβάλλον της κυψέλης, είναι απαγορευμένα όσο αφορά την τροφοδοσία με σιρόπι από μέλι, που εκ ορισμού μυρίζει πάρα πολύ με την οσμή του μελιού! Η τροφοδοσία με τον τροφοδότη - μπουκάλι μπορεί να γίνει αντιληπτή από τα άλλα μελίσσια μόνο από την αναστάτωση του μελισσιού (την "χαρά" του, το βούισμα όλου του μελισσιού μέσα στην κυψέλη, αλλά και την πτήση του ακριβώς μπροστά από την είσοδο του, παρόμοια συμπεριφορά που εκδηλώνει το μελίσσι σε καλές νεκταροεκκρίσεις εκεί έξω) που τροφοδοτείται, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λεηλασία, αλλά όχι όσο εάν υπάρχουν αβέρτα οσμές από μέλι παντού μέσα στο μελισσοκομείο!
Διευκρίνηση εδώ, οι εταιρίες που παράγουν τα μπουκάλια - τροφοδότες που λειτουργούν με υποπίεση ( το κάθε μπουκάλι τροφοδότης έχει δύο μικρές τρύπες από την κάτω πλευρά του, και όταν τον βάλεις σχεδόν γεμάτο με σιρόπι αφήνουν να τρέχει σταγόνα, σταγόνα, το σιρόπι λόγου της υποπίεσης που δημιουργείται στο εσωτερικό μπουκάλι, και έτσι το παίρνουν αργά, αργά, τα μελίσσια το σιρόπι σε διάρκεια που μπορεί να φτάσει και τις 7 ημέρες, ένα δυνατό μελίσσι φυσικά μπορεί να πάρει αυτή την ποσότητα σιροπιού και σε μία μέρα! Στα υπόψη και αυτό!) ορίζουν ότι το μέγεθος των τρυπών που θα κάνουμε στα μπουκάλια θα είναι στο μέγεθος που προκαλεί μια πυρωμένη βελόνα.
Λάθος! Αυτό το μέγεθος είναι υπερβολικά μικρό, και μπορεί να οδηγήσει και στο πολύ εύκολό κλείσιμο των τρυπών από τις μέλισσες με πρόπολή, αλλά και στην μικρή ροή του που θα οδηγήσει το σιρόπι να μην καταναλωθεί και να ξινίσει (ενδεικτικά το ζαχαροσίροπο στην 6-7 μέρα έχει αρχίσει να ξινίζει, η ύπαρξη θυμόλης εμποδίζει κατά μερικές μέρες αυτό το ξίνισμα, και τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια υποτίθεται μπορούν να αντέξουν μέχρι 2 εβδομάδες πριν αρχίσουν να ξινίζουν. Επίσης εάν το νερό για το ζαχαροσίροπο είναι από πριν βρασμένο μπορεί να κάνει την διαδικασία ξινίσματος του σιροπιού να καθυστερήσει. Στην τροφοδοσία με σιρόπι με μέλι το ξίνισμα μπορεί να αρχίσει από την 3-4 ημέρα! Προσοχή! Καλό είναι να γίνεται και χρήση θυμόλης σε αυτή την τροφοδοσία!).
Η σωστή τρύπα σε αυτούς τους τροφοδότες - μπουκάλια είναι στην διάμετρο ενός καρφιού (το μεσαίου μεγέθους μπετονόκαρφο). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα δυνατά μελίσσια να μπορούν να πάρουν αυτή την ποσότητα σιροπιού σε 2-3 ημέρες, και τα πιο αδύναμα μελίσσια σε 6-7 μέρες. Λεπτομέρεια βασική, και απαράδεκτο να μην την γνωρίζουν όσοι παράγουν (και όσοι μεταπουλούν!) αυτόν τον εξοπλισμό!
Άλλη μια λεπτομέρεια στην παραπάνω φωτογραφία, ο κουβάς για το μέλι χωράει ακριβώς 10 μπουκάλια τροφοδότες! Πολύ βολική αυτή η σύμπτωση! Χα χα χα.
Εδώ έχουμε έναν κουβά με αποκρυσταλλωμένο μέλι από απολεπίσματα (το οποίο για να ξεχωρίσει από το κερί των απολεπισμάτων έχει θερμανθεί σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή της αποκρυστάλλωσης, και για αυτό και δεν είναι προς πώληση στους πελάτες μας, και προορίζεται μόνο για παρασκευή τροφών για τα μελίσσια μας. Στο προσεχές μέλλον θα σας δείξω πως μπορεί να αλλάξει αυτό μια που έχουν γίνει οι απαραίτητες διαδικασίες από εμένα (από πλευράς προμήθειας εξοπλισμού) για να αλλάξει το συγκεκριμένο σημείο της παραγωγικής μου διαδικασίας.
Υπερθερμασμένο μέλι που έχει υψηλότερο HMF, και που μπορεί να μειώσει την διάρκεια ζωής των μελισσών που το καταναλώνουν! 'Έχετε το αυτό στα υπόψη σας θα το συναντήσουμε παρακάτω, όπως και πως το ξεπερνούμε.
Η παραπάνω τροφοδοσία έγινε όταν είχε γίνει πλέον ο τρύγος στο βελανίδι, είχε κόψει πλέον το βελανίδι, και έπρεπε να προετοιμαστούν τα μελίσσια για τα πεύκα (έπρεπε να ξαναγονεύσουν τα μελίσσια για να προλάβουν να έχουν κάποιους γόνους για να ανανεώσουν πληθυσμούς λίγο πριν κατεβούν στα πεύκα, γιατί εκεί ξεγονεύουν και αποδυναμώνονται σε μεγάλο βαθμό).
Και συγκεκριμένα η γνώση για την βαρύτητα αυτής της τροφοδοσίας μου ήρθε από τον παλιό Σοχινό μελισσοκόμο Γεώργιο Αδαμίδη (92 χρονών μελισσοκόμος! Με πάνω από 7 δεκαετίες μελισσοκομίας!) που έχει και το blog "Ο Σοχαλής"! 92 χρονών μελισσοκόμος, και blogger επίσης!
Δικιά του αυτή η γνώση, και μεθοδολογία, όσο αφορά και την βαρύτητα της τροφοδοσίας ακριβώς αυτή την στιγμή, όσο και για την αναλογία του σιροπιού που είναι 1 προς 3 (ένα μέρος ζάχαρη προς τρία μέρη νερού), και όχι 1 προς 2 που είναι η αποδεκτή διεγερτική τροφοδοσία!
Και αυτό γιατί και επειδή παρόλο που κόβει το βελανίδι πάλι εξακολουθούν και βρίσκουν λίγο οι μέλισσες, και επειδή είναι μελίτωμα αυτό που βρίσκουν είναι "βαρύ" και πυκνό μελίτωμα, και πρέπει να το αραιώσουν οι μέλισσες έτσι ώστε να είναι κατάλληλο για τον γόνο και να μην το αποθηκεύσουν. Αλλά και ακόμη εάν δεν δίνει καθόλου το βελανίδι υπάρχουν ήδη πλαίσια και στεφανώματα με βελανιδόμελο μέσα στην κυψέλη, και απλώς αραιώνουν αυτό το μέλι με το (ιδιαίτερα αραιό και αδύναμο) σιρόπι για να τροφοδοτήσουν τον γόνο!
Τρομερή γνώση που μου μοιράστηκε ο παππούς Γιώργης!
Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό!
Παράξενο βέβαια που η πηγή αυτής της γνώσης μου ήταν ο παππούς Γιώργης, και όχι άλλοι μελισσοκόμοι που έχω δουλέψει μαζί τους για πάρα πολλά χρόνια. Μια καίρια πληροφορία με τρομερή βαρύτητα για την μετέπειτα πορεία των μελισσιών, που μου ήταν άγνωστη από τους μελισσοκομικούς κύκλους που υπήρχα και λειτουργούσα!' Από άγνοια? Από πρόθεση? Δεν ξέρω!
Εκείνο που ξέρω είναι ότι ο παππούς Γιώργης είχε δίκιο, και ότι έχω δει τελείως διαφορετική συμπεριφορά και αποτελέσματα έπειτα από την συμβουλή του!
Εκείνο που δεν είχα δει ποτέ στην μελισσοκομική μου πορεία ήταν η τροφοδοσία με μέλι! Οι αναλογίες της βρέθηκαν έπειτα από δική μου έρευνα από διάφορες πηγές, και ορίζουν την αναλογία του σιροπιού από μέλι στο 1 προς 3 ( ένα μέρος μέλι προς τρία μέρη νερού, πολύ σπάνια μπορείς να κάνεις και την αναλογία 1 προς 2. Αν σου αντέχει φυσικά και η τσέπη σου! Χα χα χα).
Ευτυχής σύμπτωση που είναι ακριβώς η ίδια αναλογία με την γνώση που πήρα από τον παππού Γιώργη! Αλλά είναι πραγματικά σύμπτωση ή απλώς η καθορισμένη αναλογία τροφοδότησης που χρησιμοποιούσαν από παλιά οι πολύ παλιοί μελισσοκόμοι, και ήταν απόρροια των συνθηκών της πιο φτωχής (από ότι σήμερα) Ελληνικής μελισσοκομίας?
Στην επάνω εικόνα βλέπουμε επίσης και μια ανοξείδωτη κουτάλα γιγαντιαίου μεγέθους που την χρησιμοποιώ για να ανακατεύω το μέλι στο νερό για να κάνω το σιρόπι από μέλι.
Εδώ έχουμε ρίξει έναν κουβά με μέλι (είναι στους 44-45 βαθμούς κελσίου, επειδή μόλις βγήκε από τον θάλαμο αποκρυστάλλωσης, και έτσι είναι εύκολη η μείξη του με το νερό -είναι και Ιούλης και έτσι το νερό έχει μια σχετική χλιαρή θερμοκρασία! Τον Μάρτη που το νερό θα έχει πολύ μικρότερη θερμοκρασία θα χρειασθεί πολύ περισσότερη διαδικασία για να διαλυθεί το μέλι στο νερό!) και 3 28λίτρα νερό (στο πλαστικό βαρέλι δεν μπορεί να γίνει εύκολα αυτό, γιατί αυτή η ποσότητα υπερβαίνει την χωρητικότητα του!).
Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς που κάνουμε εδώ είμαι το αντίθετο που κάνουν οι μέλισσες όταν συλλέγουν νέκταρ, του αφαιρούν την υγρασία του, και το μετατρέπουν σε μέλι! Εμείς παίρνουμε το μέλι, προσθέτουμε υγρασία, και το προσφέρουμε στις μέλισσες σε μορφή σιροπιού!
Ένα σιρόπι όμως από μέλι με πολύ καλύτερα χαρακτηριστικά, περιεχόμενο, και ιδιότητες από τα σιρόπια από ζάχαρη! Μην ξεχνάτε ότι το μέλι έχει μέσα του και γύρη που δεν έχει η ζάχαρη! Άλλωστε όπως λένε και οι σοφοί επιστήμονες αλλά και οι παλιοί μελισσοκόμοι "Η καλύτερη τροφή για το μελίσσι είναι το μέλι!".
Οπότε όσοι είχατε στοιχηματίσει ότι η καλύτερη τροφή για τις μέλισσες είναι τα κρουασάν με γέμιση κρέμα μάνγκο μπανάνα ακτινίδιο πάτε άμεσα κουβά! Χα χα χα
Και ιδού το παραπάνω που λέγαμε, ο αφρός επάνω στην επιφάνεια του σιροπιού είναι γύρη που υπάρχει στο μέλι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αφρόμελο )!
Τι τα ταΐζεις τα μελίσσια?
Κόκα κόλα!
Χα χα χα.
Ωραίο χρωματάκι ε?
Παρατήρηση τρία 28λίτρα μπιτόνια νερό συν ένας 25κιλος κουβάς με μέλι, μας δίνουν 3 28λιτρά συν 3/4 του 28λίτρου μπιτόνια σιρόπι από μέλι!
Τα μπιτόνια όλα έχουν σκοινιά με κόμπο στην άκρη τους, για να δένονται στα μεταλλικά παράπετα της καρότσας για να μην πηγαίνουν πέρα δώθε!
Κερασμένο και αυτό από μένα παίδες!
Σήμερα το αφεντικό τρελάθηκε και τα χαρίζει ούλααααααα!
Χα χα χα.
Και μια ακόμη πατέντα, τα μπιτόνια ανά δύο μέσα σε έναν όροφο για να μην μπορούν να πέσουν! Τα δε μπουκάλια τροφοδότες μέσα σε κουβάδες για μέλι ή σε κουτιά από εικοσάκιλή τροφή. Συν ένα μπιτόνι με νερό για να ρίχνεις όπου έχει πέσει σιρόπι, για να του "σβήσεις" την οσμή! Η τροφοδοσία με μέλι είναι επικίνδυνη είπαμε, και δεν πρέπει να αφήσεις απολύτως τίποτα στην τύχη!
Και φυσικά πάντα και τα δύο στόμια από το καπνιστήρι βουλωμένα όταν δεν το χρησιμοποιείς!
Και εδώ είναι το πρώτο μελισσοκομείο (24 μελίσσια) που πήγα να τροφοδοτήσω.
Λεπτομέρεια, κοιτάξτε την κυψέλη παλιού τύπου που την έχω βάλει έναν έξτρα όροφο (η τριώροφη) για να την τροφοδοτήσω με μπουκάλι. Το εσωτερικό καπάκι της δεν αφήνει χώρο για το μπουκάλι, όπως αφήνει το καπάκι στις κυψέλες νέου τύπου, οπότε προσθέτεις έναν κενό όροφο για να μπορείς να τροφοδοτήσεις με αυτόν τον τρόπο (το ίδιο συμβαίνει και για να τροφοδοτήσεις με τροφοδότη οροφής).
Κόκα κόλα τελείως!
Χα χα χα.
Και εδώ μια εικοσάδα (συν άλλα τέσσερα μπουκάλια στην καρότσα) περιμένουν να μοιρασθούν και να τοποθετηθούν στις κυψέλες, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να μην προκληθεί καμία λεηλασία, και εδώ ένα ακόμη πρόβλημα!
Ένας μελισσοκόμος είχε φέρει τα μελίσσια του ακριβώς στα 10-12 μέτρα από τα δικά μου!!! Όταν μάλιστα είχε κόψει το βελανίδι, και ήμουν έτοιμος να κάνω τους τρύγους μου. Έκανα τρύγο, έβαλα πίσω τα απομελωμένα πλαίσια, τροφοδότησα και δυο φορές με σιρόπι με μέλι! Και να νιώθω διαρκώς σαν να είμαι δίπλα σε ωρολογιακή βόμβα!
Ρε φίλε μελισσοκόμε τι ακριβώς σκεφτόσουν όταν έφερνες τα μελίσσια σου 10 μέτρα μακριά από τα δικά μου που ήταν εκεί εδώ και 1,5 μήνα όταν μάλιστα είχε κόψει το βελανίδι (καλά αυτό δεν το σχολιάζω καν! Είδες μελίσσια σε ένα μέρος, υπόθεσες ότι δίνει το μέρος, και χωρίς να ξέρεις εάν δίνει μια που δεν έβαλες δείκτες εκεί για να βλέπεις την μελιτωέκριση τα προσγείωσες ε? Δεν σου πέρασε καν από το μυαλό ότι κάποιος απλώς περίμενε να αρχίσει να δίνει το πεύκο για να τα πάρει από εκεί γιατί το μέρος ήταν "νεκρό" ε?. Υπήρχαν πάνω στο βουνό 40-60 τετραγωνικά χιλιόμετρα για να βάλεις τα μελίσσια σου, και εσύ τα έφερες δίπλα μου! Που ήξερες ότι τα μελίσσια μου ήταν υγιή και όχι άρρωστά? Που ήξερες ότι εγώ δεν είμαι εγκληματίας μελισσοκόμος και οι χειρισμοί μου είναι άκρως επικίνδυνοι (πχ να τρυγώ με ακάλυπτα τα τρυγημένα πλαίσια! Πχ να έρχομαι να βάλω απομελωμένα πλαίσια και να τα έχω ακάλυπτα φόρα πατρίδα και να δουλεύω με το πάσο μου? Που ξέρεις ότι εγώ παρόλο που σε έχω δίπλα μου δεν θα κάνω καμία εξωτερική τροφοδοσία? Που μπορεί να έχω βάλει χίλια δύο πράγματα μέσα στα μείγμα τα μου! Και στην πραγματικότητα δεν έκανα και εγώ λίγα!!! Τρύγος, μελωμένα πλαίσια, τροφοδοσία με μέλι!!! Το μυαλό φίλε μου μελισσοκόμε το έχουμε για να σκεφτόμαστε, και όχι απλώς για να μην παλαντζάρει το κεφάλι μας όταν περπατάμε!!!))?
Φυσικά εκτός από το να είμαι με την ψυχή στα δόντια εξαιτίας αυτού του μελισσοκόμου όταν έκανα τις μελισσοκομικές μου εργασίες με είχε πιάσει και η μελισσοκομική παράνοια! Γιατί αυτός έφερε εδώ τα μελίσσια του? Τι σκοπό έχει? Θα φύγει και θα πάρει μαζί με τα μελίσσια του και τα δικά μου (ναιιιιιι! Έτσι θα σκεφτεί οποιοσδήποτε μελισσοκόμος όταν δει ένα τέτοιο καραγκιοζιλίκι! Δεν θα σκεφτεί το πιο απλό και πιθανό "Αααααα το παιδί είναι γκαζαγκούγκου, και γκασμάς, και στόκος, και τρόμπας, και δεν του κόβει!!!!!")?
Δεν χρειάζεται να σας πω ότι τα πρώτα μελίσσια που φύγανε (εσπευσμένα!!!) από το βουνό για να πάνε στα πεύκα ήταν αυτά τα 24! Φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά!
Ναι!
Είχα βγάλει φωτογραφίες τους κωδικούς από τις κυψέλες του "γείτονα" για καλό και κακό! Να ξέρει ακριβώς η αστυνομία που να ψάξει εάν γινόταν καμία στραβή!
Είπαμε!
Μελισσοκομική παράνοια!
Χα χα χα.
Και εδώ είναι το δεύτερο μελισσοκομείο και το κέρασμά του!
Τρώνε πολύ τα άτιμα!
Και η γύρη - αφρός που λέγαμε.
Κοντά στην μια πενηντάρα σε αυτό το μελισσοκομείο (άλλα 8 μπουκάλια στην καρότσα). Είχαν ήδη κατέβει 36 στα πεύκα (12 για να πιάσω μέρη στα πεύκα, συν άλλα 24 το πρώτο δρομολόγιο που μου είχε χαλάσει το φορτηγό όπως περιγράφω στην ανάρτηση του blog Κάθε φορά που πεθαίνει ένας μικρός μελισσοκόμος της ψυχής . Και φυσικά άλλα 108 μελίσσια που ήταν εκείνη την εποχή στον κάμπο στον Ηλίανθο και βρίσκαν σαν τρελά, και δεν χρειάζονταν τροφοδότηση! ). Περισσότερη εργασία μεν, αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχε από δίπλα κανένας "περίεργός" και απρόσκλητος γείτονας!
Τελευταία εικόνα και από αυτή την μελισσοιστορία η μπόρα που πλησίαζε το μελισσοκομείο μου καθώς είχα τελειώσει την τροφοδοσία, την τόσο απαραίτητη για την μακροπρόθεσμη πορεία των μελισσιών μου. Μια από τις πολλές μπόρες αυτό το καλοκαίρι που έκοψαν νωρίς την μελιτωφορία του βελανιδιού, και δεν πήραμε την παραγωγή που προσδοκούσαμε σε αυτό.
Δεν πειράζει!
Του χρόνου θα........!
Πάμε τώρα στο παρόν!
Τον επόμενο μήνα θα τροφοδοτήσω τα μελίσσια μου όλο τον Μάρτη με σιρόπι από μέλι! Έχω μισό τόνο μέλι από απολεπίσματα και θα τον χρησιμοποιήσω για να τροφοδοτήσω τα μελίσσια μου με αυτό (ίσως και του χρόνου να κάνω το ίδιο, εάν έχω ακόμη απόθεμα από αυτό, και εξακολουθούν οι τιμές από τις τροφές να βρίσκονται στα Ουράνια! Η τροφή έχει πάει πλέον στα 1,5 ευρώ το κιλό, από τα 0,80 που ήταν πέρσι, και τα 0,62-0,65 που ήταν πριν από μερικά χρόνια!).
Η παραπάνω τροφοδοσία είναι ζαριά! Μεγάλα τα ρίσκα της! Και συγκεκριμένα:
Α/ Λεηλασίες! Τεράστιος κίνδυνος, χρήση μπουκαλιού και μόνο, τροφοδοσία το απόγευμα και όχι από το μεσημέρι, και προσευχή! Είναι καλό το ρίσκο!
Β/ Κίνδυνος από νοζεμίαση (για αυτό τόνισα τόσο το ξίνισμα του σιροπιού!). Θα πρέπει να υπάρχει και θυμόλη μέσα στο μείγμα, και φυσικά οι κατάλληλες τρύπες για να μην ξεμείνει το σιρόπι στα μπουκάλια.
Γ/ Κίνδυνος μείωσης της ζωής των μελισσιών λόγου αυξημένου HMF! Και εδώ κολλάει η αναλογία 1 προς 3 στο σιρόπι από μέλι. Το νερό έχει μηδενικό HMF οπότε με αυτή την αναλογία το HMF του σιροπιού είναι μόνο το 25% του HMF του μελιού! Οπότε και εδώ έχει μειωθεί ο κίνδυνος αρκετά!
Από ότι βλέπετε έχει πέσει αρκετή σκέψη πάνω σε αυτό το ζήτημα, δεν είναι απόφαση που έχει παρθεί αβίαστα και επιπόλαια (Διάολε έχω μισό τόνο μέλι από απολεπίσματα! Πως δημιουργήθηκε ένα τόσο μεγάλο απόθεμα? Επειδή δεν είμαι ιδιαίτερα πρόθυμος να χρησιμοποιήσω ακριβώς αυτή την συγκεκριμένη τροφοδοσία!!!).
Η εναλλακτική είναι να μην τροφοδοτηθούν καθόλου όλα τα μελίσσια για τον μήνα Μάρτη (τα μελίσσια δεν είναι μέσα στα πεύκα για να βρίσκουν από αυτά!)! Και εδώ να δείτε πόσο τεράστιο είναι το ρίσκο αυτής της επιλογής!!!
Και γιατί κόστος μιλάμε τώρα ότι θα μας κοστίσει αυτή η μέθοδος (ή αντίστοιχα θα γλυτώσουμε με αυτή την μέθοδο!)? Κάθε εβδομάδα τροφοδοσίας με αυτή την μέθοδο θα καταναλώνονται 50 κιλά μέλι! 200 κιλά σε 4 εβδομάδες, 1,3 με 1,5 κιλά μέλι ανά μελίσσι (εάν είχα χρησιμοποιήσει κανονικό μέλι αυτό είναι 11-12 ευρώ ανά μελίσσι! Άντε πάνε κάνε κοστολόγηση στο μέλι σου τέτοιες χρονιές σαν την φετινή!!!).
Στα υπόψη, τα μελίσσια ήδη έχουν τροφοδοτηθεί με ένα μονόκιλο τροφής με νοζεβίτ (1,50 ευρώ το κιλό), συν 1-2 κιλά ζυμωτής τροφής (ανάλογα το μελίσσι, τα πεντάρια 1 κιλό, τα δεκαριά 2 κιλά! Δεκάρια? Έχεις στον βορρά δεκάρια τέτοια εποχή?!?! Ναι και πολλά μάλιστα, σουσουρίσια γαρ! Και το κόστος σε αυτή την τροφή από 1,35 ως 1,50 το κιλό!).
Όπως λέει και ο παππούς ο Γιώργης "η μελισσοκομία θέλει αγγλικό πορτοφόλι" Χα χα χα.
Αυτά τα πολλά παίδες!
Όλα αυτά κερασμένα από μένα, μέσα από την καρδιά μου, γιατί είσαστε και εσείς μέσα σε αυτή.
Και μην ξεχνάτε όταν θα βρείτε τον Άγιο Πέτρο πείτε του μια καλή κουβέντα και για μένα! Η μόνη αμοιβή που σας ζητώ είναι αυτή!
Χα χα χα.
Σειρά Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος
Σειρά Αντικαθιστώντας εργασία με κεφάλαιο - Επενδύοντας σε μια μελισσοκομική επιχείρηση
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 15/2/2023
