Επισκευή μελισσοκομικού τζάκετ (τύπου Ultra Breeze)

 

 Σήμερα τσάκ μπάμ ανάρτηση, γιατί μου παθαίνετε και ψυχολογικό τραλαλά όταν οι αναρτήσεις μου ξεπερνούν τις 4-5 σελίδες (άντε καλά τις 25-35 σελίδες! Χα χα χα). Οπότε το μενού ημέρας έχει ένα τελείως πρακτικό θέμα που αφορά όσους δουλεύουν με τις διάτρητες μελισσοκομικές στολές, ή μελισσοκομικά μπουφάν-τζάκετ τύπου Ultra Breeze (Σόρρυ για αυτή την ονομασία, αλλά αυτή ή μελισσοκομική στολή ήταν το πρότυπο και για όλες τις υπόλοιπες, οπότε λογικό είναι να ονομάζω πλέον όλη αυτή την υποκατηγορία μελισσοκομικών στολών με αυτό το όνομα, τιμής ένεκεν στον πρωτοπόρο! Σόρρυ και όλας! Χα χα χα). 

 Και αυτό είναι η επισκευή της, που θεωρητικά με την πρώτη ματιά είναι πολύ δυσκολότερη από την επισκευή μιας υφασμάτινης στολής (εκεί παίζει βελόνα και κλωστή, εδώ δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό μια που πρακτικά η στολή αποτελείται από πολλαπλά επίπεδα σίτας, με ελάχιστα κομμάτια υφάσματος επάνω της). 

  Γουστάρετε στολή? 

 Μαύρη, μαύρη? 

 Στην πραγματικότητα είναι μόλις πλυμένη με χλωρίνη (πολύ χλωρίνη!) και απορρυπαντικό για πλύσιμο στο χέρι (ναι την έπλυνα σε σκάφη και με το χέρι!), και πάλι έχει το χρώμα της πολυχρησίας (την έχω τρία χρόνια και από την στιγμή που την φόρεσα δεν γύρισα ποτέ ξανά στις υφασμάτινες (ones with a black, never go back!!!! Χα χα χα))! 

 Πολύ πιο δροσερή* από αυτές (τις υφασμάτινες στολές και τζάκετ), προσφέρει και μεγαλύτερη προστασία από τα κεντριά (αλλά απόλυτη προστασία από αυτά δεν σου προσφέρει τίποτε εκεί έξω!) μετά από τρία χρόνια εντατικότατης χρήσης (βοηθούν στο να αποκτάει και χρωματάκι και οι παραφιναρισμένες με χρώμα κυψέλες! Ξεβάφουν το καλοκαίρι που ψιλολιώνει η παραφίνη επάνω τους και σκορπούν χρωματάκι σε οτιδήποτε τις αγγίζει -πχ όταν τις κουβαλάς διπλές για μετακίνηση και αναγκαστικά ακουμπάνε σε μανίκια, και στον γοφό σου. Για κοιτάξτε την στολή, από ποια πλευρά είναι πιο σκοτεινή? Από την δεξιά! Λογικό! Ως δεξιόχειρας ρίχνω το περισσότερο βάρος της κυψέλης προς την δεξιά μου πλευρά, και την ανεβάζω στο φορτηγό δίνοντας περισσότερη δύναμη στο δεξί χέρι, και στο δεξιό πόδι, έχοντας τον κορμό μου από τα δεξιά να ακουμπάει την κυψέλη για να σπρώχνει και αυτός την κυψέλη στην καρότσα! Και αυτό φαίνεται στην στολή!). 

 Βλάβες στην στολή (μελισσοκομικό μπουφάν-τζάκετ σε αυτή την περίπτωση ) που αποτελούνται από κοψίματα (από τα αγκάθια των πουρναριών, ακακιών, παλιουριών, κ,α, αλλά και από τις λαμαρίνες που εξέχουν οι γωνίες τους στο καπάκι από τις κυψέλες), αλλά και καψίματα (από το καπνιστήρι! Πως γίνεται αυτό? Όταν πας να σηκώσεις μια κυψέλη και έχεις το καπνιστήρι στο χέρι σου! Γίνεται αυτό? Πολύ πιο συχνά από όσο νομίζετε! Χα χα χα).

 Το συγκεκριμένο είναι "δώρο" από το καπνιστήρι! 

 Εδώ αντίθετα έχουμε σκάλωμα του μανικιού σε γωνία που εξείχε από το καπάκι της κυψέλης. 

 Και εδώ έχουμε την λύση. Αυτοκόλλητη πλαστική σίτα σε ρολό που την προμηθεύτηκα μέσω Temu από την Κίνα με το εξωφρενικό κόστος των 2,14 ευρώ! Μιλάμε θα μας χρεοκοπήσουν οι άτιμοι! Πως θα βγούμε με τέτοια κόστη! Έχω βαρεθεί να πληρώνω κερατιάτικα! Θα πουλήσω τελικά τα παιδιά για ένα καρβέλι ψωμί!

 Χα χα χα. 

 Όταν λέω κάνω "έρευνα για το blog" θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι αυτή εκτείνεται παντού, και για τα πάντα! Ποτέ δεν ξέρετε τι υπάρχει εκεί έξω! Κάτι που μοιάζει σχεδόν αδύνατο να επισκευαστεί (πχ η σίτα!) και να αποτελεί ένα δομικό μειονέκτημα σε κάτι, όπως σε αυτή την περίπτωση το διάτρητο μελισσοκομικό μπουφάν-τζάκετ, στην πραγματικότητα μπορεί να έχει μια λύση εκεί έξω που να κάνει την επισκευή της πολύ πιο εύκολή και από τις επισκευές στα προϊόντα που ανταγωνίζεται (τις υφασμάτινες στολές σε αυτή την περίπτωση, που γίνεται της σταυροβελονιάς το κάγκελο! Ιδίως εάν έχεις κανένα κόψιμο όχι σε ευθεία, αλλά να σχηματίζει γωνία!).

 Οπότε κόβεις δύο λωρίδες από αυτοκολλούμενη σίτα και τα εφαρμόζεις επάνω στην τρύπα της στολής (καλό είναι να το αφήνεις μια, δύο, μέρες χωρίς να το χρησιμοποιήσεις για να σταματήσει να κολλάει και η επάνω επιφάνεια της. Συνήθως αυτό γίνεται γιατί τα μικροσωματίδια στην ατμόσφαιρα (σκόνη) επικάθονται στην επιφάνεια της σίτας, κολλάνε στην κόλλα, και καλύπτουν όλη την εξωτερική επιφάνεια και την ουδετεροποιούν όσο αφορά την κόλλα που έχει).

 Θα κρατήσει θα μου πείτε? 

 Θα δούμε! 

 Μπορεί ναι, μπορεί και όχι! 

 Αλλά και να μην κρατήσει (κυρίως μπορεί να μην κρατήσει όταν θα την ξαναπλύνεις!) η επισκευή είναι τόσο εύκολη που μπορείς να την κάνεις κάθε φορά που θα χρειάζεται, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και κόστος (στην πραγματικότητα σχεδόν δεν άνοιξα το ρολό με την αυτοκολλητική σίτα!). 

 Και εδώ η αντίστοιχη επισκευή για το μανίκι της! Μα τι νοικοκυρόπαιδο είναι αυτό λέμε! Χα χα χα. 

 Και τσιμπήστε το πώς είναι ένα νέο μελισσοκομικό τζάκετ, που δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου, σε σχέση με ένα που έχει αρπάξει φθορά τριών ετών! Έτσι, έτσι, έτσι! Για να ξέρετε τι παπά σας σερβίρουν όσοι βγάζουν μελισσοκομικές φωτογραφίες έχοντας ολοκάθαρες στολές και καπνιστήρια! Το πιθανότερο είναι η μόνη φορά που πατήσανε, και θα πατήσουν, σε μελισσοκομείο είναι αυτή η φωτογραφία που βγάλανε μέσα σε αυτό! Χα χα χα.

 Γιατί και δεύτερο μελισσοκομικό τζάκετ? Γιατί πρώτα από όλα δεν είμαι τσιγκούνης! Χα χα χα. Υπακούω στην αρχή επίσης "Τα δύο είναι ένα, και το ένα είναι κανένα!" πάντα έχω καβάντζες στον βασικό μου εξοπλισμό (καπνιστήρια, στολές, ξέστρα, μελιτωεξαγωγείς! !..............................! Ίσα μωρή τσότσα που έχεις καβάντζα στους μελιτωεξαγωγείς!!!! Που μου πήρες προπέρσι τον δεύτερο και μας τον μοστράρεις αβέρτα τώρα! Έβγαλε και η μύγα κώλο και έχεσε τον Κόσμο όλο! Χα χα χα). 

 Επίσης αγόρασα δεύτερο μελισσοκομικό τζάκετ όταν είχε χαλάσει το φερμουάρ από το πρώτο μελισσοκομικό τζάκετ, και αυτή είναι βλάβη που δεν επισκευάζεται εύκολα από άτομο που δεν ξέρει ραπτική με γαζωτική μηχανή (μου το έφτιαξε η θεία μου η Φανή η Σαλαχώρα που είναι από τις πολύ δυνατές ράφτρες στο χωριό μας). Οπότε και δεύτερη στολή μέσα στο φορτηγό που μπορεί να φορεθεί και από κανέναν που θα με βοηθήσει στις μετακινήσεις (αντί να φοράει αυτός το δικό μου μελισσοκομικό διάτρητο τζάκετ, και να μένω εγώ χωρίς να φοράω στολή, ή να φοράω κάποια από τις παλιές τις υφασμάτινες μου που είναι μόνιμα παρκαρισμένες στο φορτηγό μου). 

 Λεπτομέρεια εδώ, το πρώτο τζάκετ ήταν στα 52 ευρώ πριν τρία χρόνια, το νέο είναι στα 60 ευρώ, μια αύξηση 15% σε τρία χρόνια. Το μέλι μου στην λιανική πριν από τρία χρόνια ήταν στα 8 ευρώ το μονόκιλο, τώρα εξακολουθεί να είναι στα 8 ευρώ!

 Μια χαρά!

 Χα χα χα. 

 Οπότε εδώ τελειώνει η τσάκ μπαμ ανάρτηση μας, δεν πιστεύω να σας γέλασα όταν είπα ότι θα είναι σύντομη, μάθατε και πως να επισκευάζετε χωρίς κόστος τις διάτρητες στολές σας, για σας δουλεύω μαϊμούνια! Για να μου βγάζετε μετά και γλώσσα!

 Χα χα χα.

* Το παρακάτω είναι απόσπασμα από επικοινωνία που είχα με φίλο μου που προμηθεύτηκε διάτρητη μελισσοκομική στολή αλλά δεν του γέμισε το μάτι (δικαιολογημένα τελείως! Αλλά τα φαινόμενα στην συγκεκριμένη περίπτωση απατούν!) ως προς την προστασία που παρέχει, και του απάντησα τα εξής:

"Πάμε παρακάτω, στολή, ναι έτσι είναι η διάτρητη τους, είναι πιο ασφαλής από την υφασμάτινη γιατί περνά δυσκολότερα το κεντρί σε αυτή, αλλά πάλι μπορεί να περάσει (που? Στο καπέλο εκεί που το τριχωτό της κεφαλής ακουμπά στο καπέλο (βάζεις ίσως το κράνος που έχουν στα εργοτάξια) στα μανίκια, στην γάμπα, στα ανοίγματα στην μέση ή στα φερμουάρ (μπαίνει η μέλισσα μέσα στην στολή) ή εάν πιεστεί η μέλισσα επάνω στην στολή και μειωθεί ο χώρος ανάμεσα στα πολλαπλά στρώματα σίτας και φτάνει πλέον το κεντρί στο δέρμα σου.

Στους φυσιολογικούς (μη αλλεργικούς) ανθρώπους ο κίνδυνος θερμοπληξίας λόγου της στολής (υφασμάτινής) της καλοκαιρινής ζέστης και των υπερβολικών πολλών κυψελών που πρέπει να δουλέψεις είναι πολύ μεγαλύτερος από τον κίνδυνο αναφυλαξίας από το δηλητήριο της μέλισσας. Έχω φτάσει πολλές φορές στο επίπεδο να τρεκλίζω από την θερμική εξάντληση Μάη, Ιούνη, Ιούλη, Αύγουστο, με την στολή (την υφασμάτινη), και αυτός είναι ο λόγος που προτιμώ την διάτρητη, και όχι η (πιο) αυξημένη προστασία που προσφέρει. Ναι είναι μια ευπρόσδεκτη ιδιότητα αυτής της στολής, αλλά για μένα είναι δευτερεύουσα, το ότι είναι δροσερότερη είναι το κύριο πλεονέκτημα για μένα, αλλιώς θα έπρεπε να δουλεύω χωρίς στολή, ή με προσωπίδα (ήδη πολλές από τις μεταφορές μου τις κάνω χωρίς να φορώ την στολή, με αποτέλεσμα όταν πάει κάτι στραβά και ανοίγει μια κυψέλη να τρέχω και να μην φτάνω, με αυτή την στολή μπορώ να φορτώνω και να ξεφορτώνω φορώντας την διαρκώς (χωρίς να χάνω σε 2 ώρες φόρτωμα – ξεφόρτωμα 4-5 κιλά ιδρώτα))." 

 

Adios Amigos Locos

 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 19/1/2025

Και ήρθε η ώρα να ξεχειμωνιάσει και ο Μελισσοκόμος

 

 Και μια που φροντίσαμε για το ξεχειμώνιασμα των μελισσιών μας (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος -Κατασκευάζοντας πλαίσια περιορισμού κυψέλης (πλαίσια με φελιζολ) και Και μπαίνουμε δυναμικά μελισσοκομικά στο 2025 ) ήρθε και η ώρα να ξεχειμωνιάσει και ο μελισσοκόμος σε μια χρονιά που ο χειμώνας δείχνει τα δόντια του, και υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα είναι σαν τους παλιούς (κακούς και άσχημους) χειμώνες που στοιχειώνουν τις θύμησες μας, και στενάζανε τις τσέπες μας. Ας είναι καλά ότι μπαίνουμε σε χρονιές El Ninia που προβλέπονται να είναι ψυχρότερες από τις χρονιές El Ninio που βιώσαμε μέχρι τώρα. 

 Οι προβλέψεις των μετεωρολόγων βγήκανε σωστές, και όσο και εάν το Σάββατο είχαμε ένα τέλειο καιρό για Γενάρη η Κυριακή που ξημέρωσε μας βρήκε στις αρχές μιας χιονοθύελλας, που συνεχίζεται ως σήμερα Δευτέρα που γράφω αυτή την ανάρτηση με διαρκώς δριμύτερο ρυθμό και ήδη στην περιοχή του Σοχού έχουμε διακοπές των δρομολογίων του ΚΤΕΛ από τον Λαγκαδά, όπως και κλείσιμο των σχολείων της περιοχής μας. 

 Κρύο άγριο και δεν το σκέφτεσαι καν, σήμερα ευκαιρία να ανάψω το τζάκι μετά από χρόνια (δεν δουλεύω πλέον την σόμπα μια που λερώνει υπερβολικά με κάπνα στο σημείο που μπαίνει το μπουρί στον τοίχο, και αναγκάστηκα να βάψω ολόκληρη την κρεβατοκάμαρα που είναι η σόμπα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Όταν σε πιάνουν οι νοικοκυροσύνες - Αποκατάσταση μελισσοκομικού υπόστεγου) οπότε δεν σκοπεύω να την ξαναδουλέψω και να πάει χαράμι όλος αυτός ο κόπος που έκανα για να βάψω την κρεβατοκάμαρα). 

 Να δω επίσης και τι λέει ως ξύλο το πεύκο που έφερα και το έκανα καύσιμη ξυλεία για το τζάκι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Οι Northmen και η περηφάνεια για τις Φραντζέσκες τους ), όσο είναι ακόμη νωπή η ανάμνηση του τεμαχισμού τους, και της εξάντλησης που μου έφερε αυτή η διαδικασία, για να μπορώ να αξιολογήσω εάν αξίζει το πεύκο (και η διαδικασία μετατροπής του σε καύσιμη ύλη) ως καύσιμη ύλη, ή όχι. 

 Ταυτόχρονα να δώσω και λίγο την οπτική που έχουμε εμείς που έχουμε μια πιο συχνή φθορά με τον χιονιά, και τους χειμώνες του βορρά, και το πόσο μας ξενίζει το ότι οι Νότιοι έχουν μια πιο ανάλαφρη, και εξωπραγματική, οπτική όσο αφορά τα παραπάνω.

 Και για αυτό παραθέτω και την σημερινή ανάρτηση στο προφίλ μου στο facebook επάνω στο πόσο με παραξενεύει η παραπάνω οπτική τους. 

"Η Μαρία η Αναγνωστοπούλου, το ξανθό μωράκι (μωράκι αφού πλέον έκανε ίσια την μυτούλα, και έβαλε μεγάλα στητά και πλαστικά βυζιά) στην εκπομπή που έχει με τον Προτοσάλτε στον Σκαι, τρελαίνεται με τις φωτογραφίες με τα χιόνια, και πειράζει τον δημοσιογράφο που κάνει ρεπορτάζ στην Φλώρινα (που έκανε 3 ώρες για να πάει από τα Γιαννιτσά στην Φλώρινα από την Εγνατία! Πίκρα! Χα χα χα) λέγοντας του "Λες ότι οι Βόρειοι είναι "συνηθισμένοι" στα χιόνια, και στον χειμώνα, αλλά δεν βλέπω καμία κίνηση στους δρόμους! Όλοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους!"!!!

Ουχ ουχ ουχ ουχ ξανθό μωράκι που είσαι για ξεπουπούλιασμα κάτω από τα παπλώματα!!!!

Χα χα χα.

Ρε Νότιοι πόσο σπάνια βλέπετε χιόνια εκεί κάτω?

Τι παράξενες ιδέες έχετε για τον χειμώνα και τις χιονοθύελλές?

Χιόνια βλέπετε μόνο στην Αράχοβα, όταν τα παιδιά από τα βόρεια προάστια με τα λεφτά του Ντάντυ δίνουν 400 ευρώ την βραδιά για τα μπάγκαλοους-σπηλιά για να πάνε για ξεσκί με τα ξανθά μωράκια σαν την Μαρία?

Εάν αυτή είναι η επαφή σας με τα χιόνια τότε ναι, τα χιόνια είναι κάτι διασκεδαστικό και απολαυστικό!

Αλλά αν τα τρως κάθε χρονιά στην μάπα, έχεις βαρβάτους χειμώνες προβληματικότατους, ξοδεύεις τα τρελά σου για να τους βγάλεις απλώς με ζέστη (ναι καλάαααα!), τότε ξέρεις ότι οι χειμώνες δεν είναι κάτι το καλό!

Αναγκαίο ναι!

Αλλά καλό όχι!

Πρωί πρωί, να πας να βγάλεις το σκυλί από το λεβητοστάσιο που τρέμει το καημένο από το κρύο (και είναι τσομπανόσκυλο με διπλό τρίχωμα!), να πας να φέρεις μέσα στο βρωμόκρυο σε 3-4 διαδρομές ξύλα για το τζάκι, να τα βάλεις φωτιά για να σπάσεις λίγο το κρύο, να γεμίσει το δωμάτιο με καπνό, να πας κάτω στο φορτηγό να το βάλεις μπροστά, να μην γυρνάει καν η μίζα, να λες "Ωχχχχχ είτε είναι απλώς κρύα η μπαταρία και δεν αποδίδει, είτε είναι 100 και βάλε ευρώ ζημία για κανένα δυναμό πάλι", να πηγαίνεις στο εργαστήρι να κόψεις ένα τεράστιο κομμάτι ύφασμα από το τόπι υφάσματος που έχεις, για να το βάλεις στην φωλιά του σκυλιού ως ενίσχυση στο άλλο ύφασμα που έχεις ήδη βάλει μπας και είναι πιο ζεστή και να μην υποφέρει το καημένο, και να τροφοδοτείς αβέρτα με ξύλα το τζάκι και σε κάθε άνοιγμα του εξωτερικού γυαλιού του να εισχωρεί αβέρτα καπνός στο δωμάτιο!

Τι νομίζεις ξανθό μωράκι?

Θα βγω μετά στους δρόμους για να "χαρώ το χιόνι" καθώς θα δαγκάνω το καυλί μου στους -5 βαθμούς!

Τα ξανθά μωράκια μπορεί να πάνε τον χειμώνα για ξεσκί στην Αράχοβα, αλλά σε εμάς από τον Νοέμβρη μέχρι τον Απρίλη ο Χειμώνας μας ξεσκί!!!

Αχχχχχχ τυχερή είσαι που είναι καλός ο πλαστικός χειρούργος και σου έκανε καλή δουλειά, και στα μωράκια τα καλά δεν λέμε πολλά, πολλά, γιατί αλλιώς θα σε είχα ξεσκί και χωρίς να σε πήγαινα για να "χαρείς το χιόνι" στην Αράχοβα!

Χα χα χα."

Και ναι!

Στο προφίλ μου στο Facebook ο γραπτός μου λόγος εξακολουθεί να είναι καυστικότατος, αλλά το στιλ μου είναι πολύ πιο Αριστοφανικό! Δεν έχω και ιδιαίτερο φρένο στο τι θα γράψω επίσης!

Χα χα χα.

  Και αρχίζουμε με το "καμινάδιασμα" στο στήσιμο των ξύλων του πεύκου, για να υπάρχει καλή ροή του αέρα ανάμεσα τους για να λαμπαδιάσουν εύκολα όταν πας να τα βάλεις φωτιά. Κόλπα δύσκολα, που κάνουμε εμείς οι Ινδιάνοι εις τας δυτικάς Ινδίας!

 Και λαμπαδιάζει με το πρώτο (φυσικά τα έχεις περιλούσει και με πετρέλαιο!), εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα πήρε το πεύκο φωτιά, τεράστιο πλεονέκτημα (και αντίστοιχα τεράστιο μειονέκτημα όταν η φωτιά είναι μέσα σε ένα πευκοδάσος). Μου προκάλεσε έκπληξη αυτό το γεγονός, και μου θύμισε τις τελευταίες χρονιές που παίρναμε δημοτικά ξύλα από τον Δασικό συνεταιρισμό του χωρίου μας, τα οποία δεν έπαιρναν με τίποτα φωτιά (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κάτεργο ), και αυτό με οδήγησε να αγοράζω μόνο εμπορικά ξύλα από τους ξυλέμπορους του χωριού μας, ακριβότερα μεν, λειψά επίσης από μερικούς από αυτούς, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν πυρίμαχα και ανέξικαυστα όπως οι τελευταίες παρτίδες από τον Δασικό συνεταιρισμό (Ανήλια? Τελείως φρέσκα? Δεν ξέρω! Αλλά το να αγοράζεις 12-16 τόνους ξύλο και να μην έχεις θέρμανση γιατί δεν μπορούσαν τα ξύλα να πάρουν φωτιά, και μάλιστα μέσα σε ξυλολέβητα, πάει πολύ! Ποτέ ξανά ξύλα από αυτούς!). 

 Εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα παίρνουν φωτιά τα πεύκα! Και τα πλεονεκτήματα τους σε σχέση με ξύλα όπως η βελανιδιά, ή η ελιά, και η οξιά, τελειώνουν ακριβώς εδώ! 

 Όσο αφορά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους όπως η διάρκεια καύσης τους, και η φλόγα που δίνουν, το πόρισμα είναι τελείως καταδικαστικό! Μάπα! 

 Είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα καίγεται το πεύκο! 

 Ξύλα τριών δρομολογίων με τον κουβά για ξύλα της σόμπας που είναι καύσιμη ύλη για δύο τουλάχιστον μέρες στην σόμπα (με ξύλο κυρίως βελανιδιά και λίγη οξιά) στο τζάκι κάηκαν σε 4 μόνο ώρες! 

 Απίστευτο! 

 Ναι το τζάκι καίει πολύ περισσότερο ξύλο από την σόμπα (ναι το δέχομαι ξερό το μισό, και παραπάνω, από το ξύλο του πεύκου, αλλά και πάλι είναι τεράστια η κατανάλωση του) αλλά πλέον μιλάμε για κατανάλωση που έχει ένας ξυλολέβητας! 

 Τα ξύλα που έκοψα στην ανάρτηση για τον τεμαχισμό του πεύκου ήταν περίπου 4 πλήρη οικοδομικά καρότσια, σε φρέσκο ξύλο είναι περίπου 300 κιλά αυτό σύμφωνα με το φόρτωμα μου (75 κιλά max το καρότσι), αυτό είναι 2-3 ημέρες ξύλα για ξυλολέβητα (ναι αλλά ο ξυλολέβητας με αυτή την ποσότητα ζέστανε δύο σπίτια, και ένα μαγαζί, όχι απλώς "έσπαζε" το κρύο μέσα σε ένα σπίτι!) και 8-10 μέρες για σόμπα. 

 Έτσι όπως το κόβω θα είναι περίπου δύο μέρες για το τζάκι! Απίστευτο! Εάν κάποιος μου πουλούσε αυτή την ποσότητα ξύλο και το διαπίστωνα αυτό το γεγονός θα τον είχα μετά για απατεώνα! Ευτυχώς το ξύλο το απέκτησα με "ψώνια" στο πευκοδάσος (γιατί τα κόψανε τα πεύκα, και κανένας απολύτως δεν καταδέχθηκε να πάρει τα κομμένα ροδέλια για να τα μετατρέψει σε καυσόξυλα, και πλέον καταλαβαίνω πλήρως το γιατί! Δεν πρόκειται να ξαναμφισβητήσω τους υλοτόμους της περιοχής μας που περιφρονούν πλήρως το πεύκο και δεν ασχολούνται καθόλου με αυτό! Έχουν απόλυτο δίκιο, προβληματικό στην κοπή του, μάπα και ως καυσόξυλό! Δεν αξίζει απλώς! Μην αγοράζετε πεύκο σαν καυσόξυλο! Ξεφτιλιζέ ξύλο τελείως! Χα χα χα). 

 Επίσης δεν δίνει και τόσο πολύ θερμότητα αν αναλογιστείς την ταχύτατη κατανάλωση του! Φλόγα βγάζει, θερμότητα αξιόλογη δεν βγάζει. Βγάζει όμως μια πανάλαφρη στάχτη σαν ηφαιστειακή τέφρα, που με το που ανοίγεις το τζάμι του τζακιού εκτοξεύεται από αυτό και μένει για πολύ ώρα στον αέρα για να φτάσει σε όλα τα σημεία του σαλονιού για να το λερώσει! 

 Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να καθαρίσεις το σαλόνι από την τέφρα? Θα έρθεις αύριο να μαζεύεις στάχτη από 100-150 κιλά ξύλου που θα έχει μαζευτεί στο τζάκι, και θα πρέπει να την απομακρύνεις πριν ανάψεις για την επόμενη μέρα το τζάκι? 

 Και μετά από τέσσερις ώρες (στις 3 το απόγευμα) αναγκάστηκα να ξανακατεβώ για να φέρω ξύλα, μια που τα ξύλα που έφερα το πρωί ήδη έχουν καταναλωθεί. Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να κουβαλήσεις μερικές δεκάδες κιλά ξύλα την κάθε φορά, να τα ανεβάσεις στο σπίτι, για να τροφοδοτούμε το τζάκι που τα καίει με ρυθμό πολυβόλου? 

 Και πλέον ξέροντας το πόσο γρήγορα καίει το πεύκο, φέρνω την διπλάσια ποσότητα ξύλου από αυτή που έφερα το πρωί! 

 

 Το κόβω αύριο να έχει τελειώσει το πεύκο (Αν ήξερα ότι αυτά τα ξύλα θα κρατούσαν μόνο για δύο μέρες δεν θα έτρωγα μια μέρα για να τα μεταφέρω στο φορτηγό μου, και στο σπίτι μου, και να τα τεμαχίσω, και να τα ντανιάσω! Ακόμη και χωρίς κανένα κόστος δεν αξίζει ο κόπος για όλα τα παραπάνω!), και μετά θα αρχίσω να καίω πιο φυσιολογικά ξύλα όπως βελανιδιά και οξιά, αλλά και ξύλα που τα έκοψα καθώς κάνω κηπουρική με το αλυσοπρίονο στον κήπο μου, όπως δάφνη, κερασιά, ελιά κ.α. (σας χρωστάω μια ανάρτηση "Πιάνοντας το μη μελισσοκομικό κόστος από το λαιμό" για να σας εξηγήσω το τι ακριβώς θυσιάζεις για να έχεις τα λίγα έξτρα χρήματα για να επενδύσεις σε κεφάλαιο που υποκαθιστά την εργασία, που σας παρουσιάζω στις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog. Ναι αυτό σας το χρωστώ, αλλά δεν θα το παρουσιάσω ακόμη! Αλλά πρέπει, γιατί κάποιοι από εμάς, τους μελισσοκόμους πρώτης γενιάς, ότι το κάνουμε το κάνουμε από το υστέρημα μας, τις στερήσεις και θυσίες μας, ούτε μας έχει χαρισθεί από τους γονείς μας, ούτε έχουμε επιδοτηθεί για αυτό (μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο στο μέλλον, για να δούμε τι πουλιά πιάνουμε εάν έχουμε και εμείς ένα τέτοιο αβάντζο, όπως είχαν κάποιοι άλλοι στο παρελθόν, και στο παρόν), ούτε έχουμε αβέρτα χρηματικά διαθέσιμα, ή πρόσθετα εισοδήματα, πολλαπλάσια από τα εισοδήματα μας στην μελισσοκομία! Υπομονή! Όταν θα φτάσω στο επίπεδο της μελισσοκομικής επιχείρησης που θέλω, και ονειρεύομαι, θα σας πω ακριβώς το τι ακριβώς θυσίασα, τι ακριβώς στερήθηκα, τι ακριβώς έκοψα από την ζωή μου για να το πετύχω! Υπομονή!).  

 Και από ότι βλέπετε η χιονόπτωση συνεχίζεται, και ο κήπος πλέον είναι μέσα στο χιόνι που όσο πάει και συσσωρεύεται περισσότερο. 

 Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να καθαρίσεις τους διαδρόμους από το χιόνι, όπως και τις σκάλες, για να μην κινδυνεύουμε να αρπάξουμε καμία τούμπα και σπάσουμε κανένα κόκκαλο?

 Όπως και το χιόνι αυξάνεται στην καρότσα. 

 Και το ερώτημα είναι εδώ Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να φτυαρίσεις το χιόνι από την καρότσα, για να μην λιώσει αργά, αργά, επάνω στην καρότσα και να συνεχίζει να διαλύει σιγά, σιγά, τα ήδη φθαρμένα ξύλα της καρότσας?

 Και φυσικά το Τ4 δεν παίρνει μπρος και την δεύτερη φορά που πήγα να το βάλω μπρος το μεσημέρι, γιατί δεν χτυπούσε καν η μίζα, οπότε στάνταρ πλέον θέλει μηχανικό (πιθανότατα ηλεκτρολόγο αυτοκινήτων είτε για τις ασφάλειες του, είτε για την καλωδίωση του, είτε για το δυναμό του, με το κόστος να ανεβαίνει όλο και περισσότερο ανάλογα την περίπτωση). 

 Δεν μου λες Μαρία εσύ που χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα θα έρθεις να τσοντάρεις για να κάνω την βλάβη στο Τ4? Ή μόνο θα χαίρεσαι με το χιόνι και τον χειμώνα?

 Χα χα χα. 

 Εμείς είμαστε από μεγάλο τζάκι (Ουτζάκ στα Σοχινά! Χα χα χα). 

 

 Δεν έχει καν τελειώσει η ανάρτηση και έχω ήδη ταΐσει 4 φορές το τζάκι! Ούτε MG-3 πολυβόλο να ήταν χα χα χα. Τουλάχιστον το πεύκο έχει μια ιδιαίτερα γλυκιά μυρουδιά όταν καίγεται (υπερβολικά γρήγορα!). Ας του το δώσω και αυτό στα πλεονεκτήματα του.

 Οπότε αυτή είναι μια "χαλαρή" μέρα ξεχειμωνιάσματος ενός μελισσοκόμου του βορρά. Ενός ιδιότροπου γέρο παράξενου που τολμάει να μην χαίρεται με το χιόνι και τον χειμώνα! Τι να πούμε? Παγοκολόνες βόρειοι, που δεν ξέρουν να χαίρονται τις μικροαπολαύσεις της ζωής! Δωριείς! Τι να πεις! Χαμένα κορμιά!

 Χα χα χα.

Σειρά αναρτήσεων Πολιτισμός του Ξύλου. 

Τεστ κοπώσεως

Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ 

Αίμα, δάκρυα, και ιδρώτας

Πατεντιάρης 

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ

Ανιχνεύσεις: με παρέσυρε το ρέμα

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ (ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ)

Κάτεργο

Υποθηκεύοντας το μέλλον

Παιχνίδια με την φύση

Μαύρο Μέλι: Το Βελανιδόμελο

Ανιχνεύσεις Δάσος Φλαμουρίου Vol I

Ανιχνεύσεις Δάσος Φλαμουρίου Vol II

Ανιχνεύσεις Φυτώριο Φλαμουρίου - Κατάληψη Τερηδόνα Vol I

Ανιχνεύσεις Φυτώριο Φλαμουρίου - Κατάληψη Τερηδόνα Vol II

Εκεί που ζουν ακόμα οι παλιοί Θεοί. Εκεί που οι κραταιές βελανιδιές πεθαίνουν όρθιες

Πιέζοντας διαρκώς την φύση

Οι Northmen και η περηφάνεια για τις Φραντζέσκες τους 

 Adios Amigos Locos

 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 13/1/2025

   

Και μπαίνουμε δυναμικά μελισσοκομικά στο 2025

 

 Και μπαίνουμε δυναμικά στο 2025 όσο αφορά τις εργασίες μας τις μελισσοκομικές με το να πάω για ένα διήμερο εντατικής μελισσοκομίας στις 9/1/2025 (Πέμπτη), και 10/1/2025 (Παρασκευή), για να πάω να βάλω τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης που κατασκεύασα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog  Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος -Κατασκευάζοντας πλαίσια περιορισμού κυψέλης (πλαίσια με φελιζολ)) όταν επιτέλους σταμάτησε να βρέχει, και στέγνωσαν οι χωματόδρομοι που οδηγούν στο μελισσοκομείο που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου, και δεν υπήρχε κίνδυνος να κολλήσω στις λάσπες. 

 Εργασία που δεν πρόλαβα να την τελειώσω στο προηγούμενο εντατικότατο διήμερο μελισσοκομικών εργασιών στο μελισσοκομείο μου (19/12 και 20/12) όπου έκανα προληπτική θεραπεία στα μελίσσια μου, μεταγγίσεις μελισσιών από κυψέλες με διάτρητους πάτους σε κυψέλες με κλειστό πάτο, και έβαλα σε μέρος των μελισσιών μου πλαίσια περιορισμού κυψέλης (στα περισσότερα από όσα έκανα μεταγγίσεις, και σε 4 μελίσσια από τα υπόλοιπα). Οπότε μια που αναμένεται να χαλάσει ο καιρός από το Σάββατο 11/1/2025 (Σήμερα) με έντονες χιονοπτώσεις στον βορρά ήταν η τέλεια ευκαιρία για να ολοκληρώσω αυτή την εργασία, πριν γίνει δύσκολη ως αδύνατη η πρόσβαση μου στο μελισσοκομείο μου.

 Οπότε σας παρουσιάζω και αυτό το διήμερο εντατικής μελισσοκομίας, με τον σχολιασμό στο ελάχιστο δυνατό, αλλά και με τις απαραίτητες διευκρινήσεις όπου θεωρώ ότι πρέπει να γίνουν.   

 Φόρτωμα 120 πλαισίων περιορισμού κυψελών σε 12 κυψέλες, μια που μεγάλο μέρος των μελισσιών μου είναι δεκάρια σε πληθυσμό, και σε μέλια, και δεν θα μπούνε σε όλα πλαίσια περιορισμού κυψέλης (δεν αφαιρείς πλαίσιο με μέλι για να βάλεις πλαίσιο περιορισμού κυψέλης στην θέση του! Απλό!). 

 Επίσης ο γνωστός εξοπλισμός στην καρότσα, καρότσι (που μεταφέρεις τις κυψέλες με τα πλαίσια) αλλά και συρματόσκοινο, φτυάρι, αξίνα (για την λάσπη, γιατί από όπου περνάει τρακτέρ που πάει αυτή την εποχή για όργωμα, και σπορά, δεν είναι σίγουρο ότι δεν έχει κάνει τον δρόμο αδιάβατο από την λάσπη που θα την έχει μετατρέψει σε αυλάκια στην μέση του χωματόδρομου).  

 Και φτάνω στο μέρος που έχω τα μελίσσια μου, και αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια από τις ελάχιστες φορές που ο καιρός στον Σοχό ήταν καλύτερος από το μέρος που είχα τα μελίσσια μου, και ότι δεν είναι οι ιδεώδεις συνθήκες για μελισσοκομικές εργασίες, αλλά μελισσοκομικές εργασίες που ήδη έχουν αργήσει και δεν μπορούν να πάρουν περαιτέρω αναβολή (η κατανάλωση των αποθεμάτων μελιού αρχίζει να ανεβαίνει από αυτό το χρονικό σημείο και μετά που αναμένεται να αρχίσει το γόνεμα των μελισσιών μια που πλέον έχουμε περάσει από την "γούβα"* του Χειμερινού Ηλιοστασίου, την μικρότερη μέρα του χρόνου, συνήθως κατά τις 10-20 Γενάρη αρχίζει πλέον το γόνεμα στις περιοχές μας τις χρονιές που δεν κάνει τρελό κρύο, επίσης πλέον θέλεις αυτή την εποχή το μελίσσι να έχει όσο το δυνατόν πιο υψηλές θερμοκρασίες μέσα στην κυψέλη και για να αρχίσει το γόνεμα η βασίλισσα, αλλά και για να μην είναι τόσο σφιχτή η μελισσόσφαιρα και να καλύπτει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χώρο το μελίσσι στα πλαίσια που θα γεννήσει η βασίλισσα, οπότε ακριβώς αυτή είναι η στιγμή που θα έχεις το μεγαλύτερο κέρδος από τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης). 

 Οπότε δεν υπάρχει επιλογή, πρέπει να δουλέψω υπό αυτές τις (κακές μελισσοκομικά) συνθήκες. Αλλά έχω μεριμνήσει να βάλω απλώς αυτή την ημέρα πλαίσια περιορισμού κυψέλης στα μελίσσια (ένα στο κάθε ένα που είναι από 5 έως 9 πλαίσια πληθυσμού, και ένα με δυο σε όσα είναι από 3 έως 4 πλαίσια (ελάχιστα)) και να μην κάνω τις μεταγγίσεις μελισσιών που δεν είχα προλάβει την προηγούμενη φορά και να το αφήσω αυτό για την επόμενη μέρα. 

 Και αυτό γιατί ενώ το κέρδος από την μετάγγιση του μελισσιού από κυψέλη με διάτρητο πάτο σε κυψέλη κλειστού πάτου είναι πολύ (πολύ, πολύ, πολύ!) μεγαλύτερο από το κέρδος από το πλαίσιο περιορισμού κυψέλης που θα βάλεις στα μελίσσια (και μάλιστα σε μελίσσια με 8-9 πλαίσια πληθυσμού είναι υπερβολικά μικρό το κέρδος από το πλαίσιο περιορισμού που θα βάλεις, τόσο μικρό που στα μελίσσια με 10 πλαίσια πληθυσμού ή μελιού δεν βάζεις καν πλαίσιο περιορισμού! Στα μικρότερα μελίσσια ναι υπάρχει ένα υπολογίσιμο κέρδος που αυξάνεται όσο μειώνεται το μέγεθος του μελισσιού), ωστόσο μου είχαν μείνει μόνο 4-5 μελίσσια με διάτρητους πάτους να τα κάνω μεταγγίσεις, ενώ τα μελίσσια που θα έπαιρναν πλαίσιο περιορισμού κυψέλης ήταν πάνω από μια εκατοντάδα! 

 Οπότε το συνολικό κέρδος θα ήταν μεγαλύτερο εάν είχα τον περιορισμό να ολοκληρώσω μια μόνο εργασία από τις δύο και διάλεγα την τοποθέτηση των πλαισίων (η πρόβλεψη είναι για να χαλάσει ο καιρός το Σάββατο, αλλά τον Γενάρη και τον Φλεβάρη δεν είναι να τους εμπιστεύεσαι καθόλου (Ούτε και τον Μάρτη στον Σοχό! Χα χα χα)! Ιδίως κοντά στον Σοχό όπου βάζεις πάντα μια με δύο μέρες πιο νωρίς το όριο του πότε θα αλλάξει ο καιρός από αυτό που δίνουν οι μετεωρολόγοι!).    

 Ουχ ουχ ουχ ουχ τι Αγγελοπουλικό τοπίο στην ομίχλη είναι αυτό?

 Χα χα χα. 

 Και εδώ είναι τα ελάχιστα παραμένοντα μελίσσια σε ένα δεύτερο μέρος κοντά στο κύριο μελισσοκομείο μου, που δεν τα είχα μετακινήσει και έχουν μείνει εδώ από τον καιρό του Βελανιδιού. 

 Λεπτομέρεια, ενώ τα μελίσσια στο κύριο μελισσοκομείο μου έχουν νότιο προσανατολισμό με σεπέρι στον βορρά για να προστατεύονται από τον Βοριά, αυτά τα μελίσσια έχουν βόρειο προσανατολισμό και είναι χωρίς σεπέρι (που εάν είχαν θα ήταν προς τον νοτιά που φέρνει όμως θερμό (και υγρό όμως!) αέρα). 

 Λάθος προσανατολισμός για ξεχειμώνιασμα φυσικά! 

 Έπρεπε να είχα πάρει αυτά τα μελίσσια (όταν μετακίνησα όλα τα άλλα μελίσσια που ήταν σε αυτό το μέρος στα πεύκα για το πρώτο χέρι του πεύκου) σε άλλο μέρος 6-8 χιλιόμετρα τουλάχιστον μακριά, να τα άφηνα εκεί για 2 εβδομάδες, και έπειτα να τα έφερνα στο κύριο μελισσοκομείο μου για να τα τοποθετήσω σεπεριασμένα από τον βορρά με νότιο προσανατολισμό (όπως είναι αυτά που έφερα από τα πεύκα αλλά και όσα ήταν παραμένοντα μέσα στο κύριο μελισσοκομείο μου). 

 Δεν το έκανα! Γιατί? Γιατί ήμουν κουρασμένος για να το κάνω και αυτό, γιατί βαρέθηκα, γιατί, γιατί, γιατί! Πολλά γιατί! Γιατί μερικές φορές μουλαρώνεις και δεν κάνεις αυτό που στην πραγματικότητα είναι η πιο σωστή λύση και χειρισμός. Είναι πολύ εύκολο να το κάνεις αυτό το λάθος στο τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς όταν έχει πέσει επάνω σου ή κούραση όλης της χρονιάς σαν ένα κοπάδι από πεινασμένα όρνια, ιδίως στις κακές μελισσοκομικές χρονιές όπου κάθε μελισσοκομικός χειρισμός και τοποθέτηση σου δεν σου έχει βγει, γιατί απλούστατα σε τέτοιες χρονιές ότι και να κάνεις θα αποτύχει! Οπότε λες "Δεν γαμιέται! Δεν το κάνω!".

 Ναι αλλά εδώ μιλάμε για ξεχειμώνιασμα (Αχχχχ που να βρεθούν μερικοί νότιοι μελισσοκόμοι να μας πούνε πως γίνεται το σωστό ξεχειμώνισμα!!! Γιατί αυτοί ξέρουν από δριμύτατους χειμώνες! Σαν αυτούς που περιμένουμε στον βορρά τις επόμενες ώρες! Γιατί όσο περιμένουμε εμείς να θαφτούμε στο χιόνι αυτοί κολυμπάνε στην θάλασσα γύρω από την Πελοπόννησο! Όσο και να το κάνεις εάν αυτό δεν είναι το απόλυτο επιχείρημα για την κατοχή από μέρους τους της πλήρης γνώσης του σωστού ξεχειμωνιάσματος δεν ξέρω ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι! Χα χα χα. Δεν πειράζει, ας λένε αυτοί και ας τους κοιτάμε εμείς με ύφος "Τι μου λες ρε μπάρμπα που θα μου πεις για ξεχειμώνιασμα! Εσύ που είσαι πιο κοντά στο Κάιρο της Αιγύπτου από ότι στον Σοχό της Θεσσαλονίκης!", το ξέρουν ότι κατά βάθος (βάθος! Πολύ βάθος! Πιο πολύ βάθος δεν πάει! Χα χα χα)  τους αγαπάμε! Ας συνεχίζουν να λένε! Εμείς θα τους αγαπάμε και παρόλο αυτό! Χα χα χα). 

 Τέτοιες χαζομάρες κοστίζουν μελίσσια τον Μάρτη. Οπότε ποια λύση σκέφτηκε ο "νέουρας"? Φυσικά τον περιορισμό της εισόδου (το ελάχιστο δυνατό άνοιγμα της, πλάγιο κλείσιμο της και άνοιγμα όσο ένα μολύβι σε πάχος), και το μερικό κλείσιμο των αεραγωγών με ζελοτείπ και χαρτί από τα φύλλα κεριού. Αλλά όχι κλείσιμο των αεραγωγών που είναι αντίθετα από τον προσανατολισμό τους (στα μελίσσια που έχουν νότιο προσανατολισμό στο κύριο μελισσοκομείο μου είναι κλειστοί σε μερικά από αυτά οι βόρειοι αεραγωγοί) αλλά τους αεραγωγούς που είναι στην διεύθυνση του προσανατολισμού τους (δηλαδή έχουν βόρειο προσανατολισμό και έχεις κλειστούς του βόρειους αεραγωγούς και ανοιχτούς του νότιους αεραγωγούς!). 

 Λύση που όταν την είχα κάνει αμέσως είχα δει αποτέλεσμα με τα μελίσσια εκεί που δεν πετούσαν καθόλου να έχουν τρομερό πέταγμα για να φέρνουν γύρη από τον άγριο κρόκο (ενώ πιο πριν πετούσαν μόνο στην ανθοφορία της Σουσούρας και μετά "έκατσαν" όταν τελείωσε αυτή). Μικρό λεπτομέρειες που όμως μπορούν να φέρουν όλη την διαφορά του κόσμου (πχ να επιζήσουν όλα αυτά τα μελίσσια! Χα χα χα).

 Κερασμένο αυτό από μένα παίδες.

    

 Τελικά είχα υποτιμήσει το πόση εργασία ήθελε το πέρασμα των πλαισίων περιορισμού την προηγούμενη φορά, μου πήρε 8 ώρες το φόρτωμα των κυψελών, το πέρασμα των πλαισίων σε κάθε κυψέλη που άνοιξα και είδα ότι χρειαζόταν -και σε αρκετές απλώς τις άνοιξα, είδα ότι δεν έπρεπε να μπουν και τις ξανάκλεισα χωρίς να βάλω τίποτα σε αυτές-, και να φορτώσω πάλι τις κυψέλες που πλέον δεν είχαν πλαίσια περιορισμού μέσα τους αλλά χτισμένα πλαίσια που τα είχα αφαιρέσει από τις κυψέλες για να βάλω στην θέση τους το πλαίσιο περιορισμού, και με περιμένει το να πάω στο σπίτι μου στο Σοχό για να ξεφορτώσω το φορτηγό από κυψέλες, καρότσι, και όλα τα υπόλοιπα. Δεν υπήρχε περίπτωση να την τελείωνα αυτή την εργασία στο προηγούμενο διήμερο, ακόμη και εάν είχε καλό καιρό στις 21/12 για να το κάνω τριήμερο μελισσοκομικών εργασιών!

 Τελευταία εικόνα αυτής της ημέρας, με φορτωμένο το φορτηγό, εξαντλημένο τον μελισσοκόμο αλλά και έχοντας την ανεβασμένη ψυχολογία του "Να έκανα και φέτος αυτό το "κάτι παραπάνω" για τις κυρές μου, φέτος θα έχουν και αυτή την βοήθεια για να βγάλουν τον χειμώνα όσο το δυνατόν πιο εύκολα, περπατήσαμε και το extra mile για αυτές, ότι μπορώ περισσότερο θα το κάνω για αυτές, αυτές να είναι καλά και εγώ αντέχω! Αυτές μόνο να είναι καλά, αυτές και μόνο, οι κυρές μου, οι αγάπες μου!" να ετοιμάζομαι για την επιστροφή στην βάση μου. Μια ψυχολογία που έχει περισσότερη βαρύτητα στο μυαλό του μελισσοκόμου από ότι στα υπαρκτά αποθέματα στις κυψέλες, και στην μελλοντική κατανάλωση τους. 

 Αλλά αυτή είναι η αγάπη, υποκείμενο της φαντασίας κυρίως και όχι της πραγματικότητας.  

 Δεύτερη μέρα και έχουμε μια υπέροχη ημέρα, ή κατάλληλη μέρα για μεταγγίσεις! Λίγες οι εναπομένοντες μεταγγίσεις και το να αδειάσεις τις κυψέλες από πλαίσια περιορισμού κυψελών για να βάλεις χτισμένα πλαίσια από κυψέλες με σταθερό πάτο για να τις χρησιμοποιήσεις αυτές για τις μεταγγίσεις, παίρνει περισσότερο χρόνο από τις ίδιες τις μεταγγίσεις (μια που πλέον γίνονται σε κενές κυψέλες και όχι σε κυψέλες γεμάτες με πλαίσια περιορισμού που θα πρέπει να τα μεταγγίζεις με την σειρά τους και αυτά σε άδειες κυψέλες με διάτρητούς πάτους, που έχεις ήδη κάνει μετάγγιση των μελισσιών από αυτές). 

 Λεπτομέρεια εδώ, οι αεραγωγοί κλειστοί για νότιο προσανατολισμό! Εάν είναι να κάνεις κάτι κάνε το όσο γίνεται πιο σωστά! Θα αρπάξουν καλό σοκ τα μελίσσια που ήταν σε διάτρητούς πάτους και θα βρεθούν ξαφνικά με κλειστούς πάτους, πλαίσιο περιορισμού κυψέλης και εν μέρη κλειστούς αεραγωγούς, και που να δείτε το σοκ σε αυτές που έχουν μπει και σε κυψέλες παλιού τύπου με εσωτερικό και εξωτερικό καπάκι! Από το "Τι κωλόκρυο είναι αυτό ρε κοπελιές?" θα πάνε αμέσως στο "Πάμε για τρέλεεεες στις Σεϋχέλλεεεεεες!"¨Χα χα χα   

 Και εδώ έχουμε το δεκάρι μελίσσι που ήταν το τρίτο στην σειρά για μετάγγιση στις 20/12 και με τσάκισε όταν πήγα να το ανοίξω, και αποφάσισα να μην του κάνω μετάγγιση (εκείνη την ημέρα). 

 Πλέον με πολύ καλύτερη ημέρα ήρθε και η ώρα του να βρει ένα πολύ πιο ζεστό σπιτάκι για να βγάλει τον χειμώνα. Όσο περισσότερο τα μελίσσια τους μελισσοκόμους πονάνε τόσο περισσότερο τους κάνουν να τα αγαπάνε! 

 Και μόλις σας έδωσα και τον ορισμό του Μαζοχισμού! 

 Για να μην λέτε ότι δεν έχετε κάποια σοβαρή ψυχολογική πάθηση! Και σοβαρή είναι, και έχει και Cool όνομα! 

 Τυχεράκιδες! 

 Χα χα χα.  

 Αχχχχ αχχχ αχχ αυτό που μου αγριεύει αλλά δεν τσαμπουκαλεύει! Σήμερα βγήκε και η δική του η μετάγγιση χωρίς καθόλου από τα πύρινα φιλιά των κυρών μου! Νέο σπιτάκι για αυτές, πιο ζεστό, ένα κατάλληλο σπιτάκι για ένα πατημένο δεκαράκι, που μπορεί είτε να δώσει από 5-6 άλλα μελίσσια, ή μερικές δεκάδες κιλά μέλι, ή και τα δύο μαζί εάν επιτέλους έχουμε μια καλή χρονιά! 

 Το βλέπετε το άσπρο επάνω στα πλαίσια? 

 Άχνη ζάχαρη για μηχανικό περιορισμό της βαρρόα (10% αποτελεσματικότητα της άχνης ζάχαρης σε διάτρητο πάτο ή σε πάτο με κολλητικό χαρτί, 40% αποτελεσματικότητα της κηφηνοκερύθρας, τα δύο μαζί 50% -έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν-, ένα ξελάφρωμα μεν, κάτι που μπορείς να το κάνεις διαρκώς δε χωρίς επίπτωση στο μέλι, πιθανότατα κατάλληλο για βιολογική μελισσοκομία!) μια που το συγκεκριμένο μελίσσι ήταν με διάτρητο πάτο (ο διάτρητός πάτος από τις βάσεις της Τεχνοσετ έχει μικρότερα κενά και μπορούν να τα βουλόσουν οι μέλισσες με πρόπολή, ή με σκουπίδια, και να μην λειτουργεί αυτή η μέθοδος τόσο καλά, αλλά επίσης δεν χρειάζονται αλλαγή οι κυψέλες για ξεχειμώνιασμα μετά από μερικά χρόνια -μερικές κυψέλες που είχαν διάτρητους πάτους Τεχνοσετ δεν τις άλλαξα για αυτόν τον λόγο, σε αντίθεση με όλες τις κυψέλες με διάτρητους πάτους ANEL που έχουν αλλαχθεί για το ξεχειμώνιασμα).

 Και αυτό κερασμένο από μένα, ιδίως στα παιδιά που θα ενταχθούν στο νέο πρόγραμμα της βιολογικής μελισσοκομίας (αλλά και στα παιδία που ήταν ενταγμένα στο παλιό πρόγραμμα).

 Ουχ ουχ ουχ ουχ! Αυτά που όλο στα κεράσματα τα έχω, και το μόνο που σκέφτονται είναι το "Φόβου τους Δαναούς και δώρα φέροντας"!

 Μα εγώ σας αγαπάω! Για αυτό και σας πονάω!

 Και αυτός είναι ο ορισμός του Σαδισμού! 

 Γιατί και εγώ έχω μια ψυχολογική πάθηση! Με Cool όνομα επίσης!

 Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!

 Χα χα χα. 

 Ευτυχώς που είπα ότι θα είναι και σύντομη η ανάρτηση!

 Χα χα χα.

* Η Γούβα = Η ελαχιστοποίηση της ημέρας, και το διαδοχικό μεγάλωμα της μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. 

 Πλέον μετρώ τον χρόνο μόνο βάση των Ηλιοστασίων (Χειμερινό, Θερινό) και των Ισημεριών του. Ένας αρχαίος τρόπος κατανόησης του χρόνου, που είναι πολύ πιο σύμφωνος με το επάγγελμα που κάνω από την μέτρηση στα πλαίσια των αλλαγών των ημερολογιακών ετών. 

 Ένας τρόπος μέτρησης αποτελεσματικότατος, και εδραιωμένος για χιλιετίες από (και για) τους επαγγελματίες της φύσης (αγρότες, κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους, ψαράδες) που έχει νόημα όσο αφορά το αντικείμενο της εργασίας μας. 

 Πχ η Γούβα, το χειμερινό ηλιοστάσιο που αναμένεις το ξεγόνιασμα των μελισσιών (τουλάχιστον ακόμη στον Βορρά)  και μετά από 1,5-2,5 δεκαήμερα περιμένεις το ξαναγόνεμα των μελισσιών, ή η υποψία που έχω ότι οι σμηνουργίες ορίζονται χρονικά (στον Βορρά) από την Εαρινή Ισημερία (21 Μαρτίου) μέχρι το Θερινό Ηλιοστάσιο (21 Ιουνίου) ως καθοριστικό παράγοντα για αυτές, και όχι ως μόνη αναγκαία συνθήκη την υπερβολική νεκταροέκκριση έξω από την κυψέλη (ή την ηλικία της βασίλισσας! Εάν δεν δίνει υπερβολικά καλά η νεκταροέκκριση δεν θα έχουμε σμηνουργία αλλά αντικατάσταση βασίλισσας, εάν δεν δίνει υπερβολικά καλά η νεκταροέκκριση δεν θα έχουμε υπερβολικό πληθυσμό σε ένα μελίσσι λόγου γέννας βασίλισσας, και σμηνουργία λόγου έλλειψης χώρου! Η υπερβολική νεκταροέκκριση είναι ο καθοριστικός παράγοντας της σμηνουργίας! Συν κάτι άλλο! Κάτι που περιορίζει χρονικά τις σμηνουργίες! Η υποψία μου είναι ακριβώς ότι υπάρχει ένα "χρονικό παράθυρο" ενγραμμένο στο DNA των μελισσιών επάνω σε αυτή την συμπεριφορά των μελισσιών, και ορίζεται από την Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, μετά από το πέρας του δεν έχουμε σμηνουργίες αλλά απλώς αντικαταστάσεις συνήθως, χρονικά είναι κάτι που τείνει να συμφωνεί με τις παρατηρήσεις μου και την μελισσοκομική μου εμπειρία. 

 Adios Amigos Locos

 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 11/1/2025