Για να σας ετοιμάσω και μια τσακ μπάμ μελισσοκομική ανάρτηση, λίγο πατεντιάρικη, αρκετά κατασκευαστική (μια ανάρτηση που άνετα θα μπορούσε να ενταχθεί στην ανάρτηση του blog Μελισσοκομικά Προβλήματα Λύσεις Πατέντες Επιλογές ) , για να γουστάρετε και λίγο, γιατί από ότι φαίνεται αναρτήσεις που έχουν μετρό μέσα, ή Φραντζέσκες, δεν είναι το φόρτε σας!
Χα χα χα.
Οπότε για να αρχίσουμε χωρίς πολλά, πολλά, λόγια. Πρέπει να δουλεύεις με ότι έχεις, πρέπει να εκμεταλλεύεσαι ότι έχεις. Βασική αρχή αυτή εάν θέλεις να πάει μπροστά η μελισσοκομική σου επιχείρηση (και όχι μόνο οι μελισσοκομικές επιχειρήσεις), οπότε με την επισκευή στις βλάβες στην ύδρευση και την αποχέτευση στο μελισσοκομικό εργαστήρι μου, που αναφέρω στην ανάρτηση του blog Όταν κάποιοι μετακινούν μελίσσια κάποιοι άλλοι τρυγούν μελίσσια. Και μερικές ακόμη μελισσοιστορίες , αποφάσισα να μετακινήσω τον παραπάνω πολλαπλό πάγκο που τον χρησιμοποιούσα ως διαχωριστικό χώρων στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι, εκτός από πάγκο αποθήκευσης εργαλείων, στην μια άκρη του μελισσοκομικού μου εργαστηρίου, δημιουργώντας πλέον έναν ενιαίο χώρο στο εργαστήρι μου.
Πολλαπλός πάγκος που αποτελούταν από 3 πάγκους της βιοτεχνίας ετοίμων ενδυμάτων του πατέρα μου ( συνολικά έχω 6 πάγκους από την βιοτεχνία του πατέρα μου, και άλλους 2 πάγκους από το κατάστημα υαλικών που είχαμε, δεσμεύουν πολύ χώρο στο εργαστήρι μου μεν - και στο σπίτι- αλλά ήδη τους χρησιμοποιώ για να αποθηκεύω εργαλεία και μελισσοκομικό υλικό, και σχεδιάζω στο μέλλον να τους χρησιμοποιήσω ακόμη πιο εντατικά και δημιουργικά, φαντασία να έχεις και μπορείς να ανακυκλώσεις τα πάντα, και να γλυτώσεις αβέρτα χρήμα, και κόπο, από εάν τα έκανες όλα από το μηδέν) και μια επιφάνεια εργασίας φτιαγμένη από χοντρό κόντρα πλακέ από έναν τεράστιο πάγκο κοπής υφασμάτων για να γίνουν ρούχα.
Όλα αυτά ήταν συνδεμένα μεταξύ τους έχοντας βιδώσει με ξυλόβιδες το τεράστιο κόντρα πλακέ, και έχοντας τον ένα πάγκο πάνω από τον άλλο. Τεράστιο βάρος για να μετακινηθεί από ένα άτομο, αλλά ως γνωστό πρώτα θα επιτρέψω τον εαυτό μου να πεθάνει, και έπειτα θα του επιτρέψω να ζητήσει βοήθεια από οπουδήποτε, και οποιονδήποτε! Το είπαμε ξανά αυτό! Η περηφάνεια το δικό μου θανάσιμο αμάρτημα, και η αχίλλειος πτέρνα μου που θα με καταστρέψει! Χα χα χα.
Επίσης μια που πλέον δεν χρησιμοποιείται ως διαχωριστικό χώρου δεν είναι αναγκαίο να είναι βιδωμένο το κόντρα πλακέ στους πάγκους (που εξακολουθούν να λειτουργούν ως χώρος αποθήκευσης εργαλείων) και είναι η ευκαιρία να το μετατρέψω σε μια ιδέα που την έχω εδώ και πολλά χρόνια, την βάση για ένα πατάρι, όπου θα αποθηκεύω πράγματα με μεγάλο όγκο αλλά μικρό βάρος (άχτιστα πλαίσια από κυψέλες, πλαστικά βάζα, ή γυάλινα).
Λίγη ακατάστατή η φωτογραφία ε? Έτσι είναι τα εργαστήρια που δουλεύονται χα χα χα. Επίσης η παραπάνω φωτογραφία κρύβει πόσες, και πόσες, μελλοντικές μελισσοκομικές αναρτήσεις που θα σας τις προσφέρω σιγά, σιγά, αρκεί φυσικά να κάτσετε να τις διαβάσετε! Να σας πυροβολήσω τις γνώσεις μου στο κεφάλι σας, χωρίς να διαβάσετε αυτά που γράφω, είναι τελείως αδύνατο! Ακόμη και για μένα! Χα χα χα.
Γουστάρετε καλλιτεχνία?
Ιδέα της Κυρά Μορφούλας, της μάνας μου, πριν από 40 χρόνια!
Ιδέα της να κατασκευαστεί μια Σιδηροκατασκευή ψιλά στο κατάστημα υαλικών από όπου κρεμόταν τα φωτιστικά προς πώληση.
Ένα τετραγωνισμένο (τεράστιο) μεταλλικό πλαίσιο με βάσεις για τα κρεμαστάρια των φωτιστικών, και σε κάθε τετράγωνο βάζαμε 4 ξύλα που τα λυγίζαμε για να δημιουργήσουμε αυτή το σχήμα (είχε φάει αβέρτα βρίσιμο την μέρα που 4-5 άνθρωποι επάνω σε σκάλες λυγίζαμε τα ξύλα για να γεμίσουμε τα άπειρα τετράγωνα, έχοντας κάθε τόσο να σου πέφτει και ένα, ή πολλά, ξύλα από αυτά που ήδη είχαμε βάλει στην προσπάθεια μας να βάλουμε και το επόμενο. Και όμως! Κράτησε 4 δεκαετίες αυτή η τόσο ευαίσθητη κατασκευή. Η μάνα μου ήταν ιδιοφυία, και τρομερά ικανή, επίμονη, και τελειομανής σε οτιδήποτε ασχολούτανε! Ένα άτομο με μοναδικές ικανότητες, και σχεδόν άπειρες δυνατότητες! Κρίμα που την έχασα τόσο νωρίς στην μελισσοκομική μου πορεία! Εάν την είχα θα βλέπατε πράγματα και θαύματα σε αυτό το blog, η δική της η ιδιοφυία στο οτιδήποτε, η τρομερή εργατικότητα της, και πείσμα της στο να είναι η καλύτερη σε οτιδήποτε κάνει, και η δικός μου γραπτός λόγος, η τρέλα μου, και η οργή μου που με κάνει να μην λογαριάζω όρια σε ότι κάνω, θα ήταν ένας τρομερός συνδυασμός! Το Scania παρκαρισμένο έξω από το σπίτι μου θα ήταν τώρα, εάν την είχα στο πλευρό μου!).
Και επίσης είχε δημιουργήσει και τετράγωνα με φελιζολ επάνω από την μεταλλική κατασκευή, για να χωρίζουν τον χώρο ανάμεσα στην μεταλλική κατασκευή και το ταβάνι! Μιλάμε την συγκεκριμένη μέρα που τα κάναμε όλα αυτά είχε βασανίσει πολύ κόσμο η μάνα μου!
Χα χα χα.
Αλλά αυτή ήταν η μάνα μου, άκρως δημιουργική, τελείως ασυμβίβαστη, εμμονικά τελειομανής, με τρομερή θέληση! Μια Δύναμη της Φύσης!
Σας ετοιμάζω και μια ακόμη μελισσοκομική ανάρτηση με το υλικό που βλέπετε!
Υπομονή!
Κληρονόμησα και εγώ ένα μέρος της δημιουργικότητας της βλέπετε!
Όχι στο δικό της το επίπεδο! Αλλά και πάλι, ακόμη και οι σκιές της δικής της δημιουργικότητας πάλι λένε πολλά.
Και εδώ πάλι ξεθέωμα, για να μπορέσω απλώς να μετακινήσω τον πολλαπλό πάγκο, για να "ελευθερώσω" το τεράστιο κόντρα πλακέ για να το ξεβιδώσω από τους πάγκους.
Κόντρα πλακέ που ήδη μέρος του μας έδωσε τα στεφάνια για τα δοχεία ωρίμανσης που σας έδειξα στις αναρτήσεις του blog Μελισσοκομικές κατασκευές και πατέντες και Κοίτα τι μας έφερε η γάτα! - Επενδύοντας σε ακόμη περισσότερα δοχεία ωρίμανσης, αλλά και την βάση για το μελισσοκομικό καρότσι που παρουσιάζω στην ανάρτηση του blog Να και το δεύτερο μελισσοκομικό καρότσι μας.
Όπως ήδη προ είπα, δουλεύεις με ότι έχεις, εκμεταλλεύεσαι ότι έχεις
Εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν για αυτή την δουλειά το δραπανοκατσάβιδο μου και οι βάσεις με τροχάκια (που έχουν παρουσιαστεί στην ανάρτηση του blog Και η μελισσοκομία σε τροχούς συνεχίζεται. Η σημασία της αντικατάστασης εργασίας με κεφάλαιο) που θα χρησιμοποιηθούν για να μετακινηθεί το πολύ βαρύ κόντρα πλακέ (διαστάσεις 2,45 επί 1,80 μέτρα).
Λεπτομέρεια το πόσο λερώνει η πρόπολη τα πλακάκια!
Ακόμη και όταν την αφαιρείς με την σπάτουλα (ηλεκτρική σπάτουλα-πολυεργαλείο πλέον) πάλι αφήνει σημάδια στα πλακάκια!
Και η περηφάνεια που οδηγεί στην άρνηση βοήθειας από τους άλλους σε αναγκάζει σε περισσότερη σκέψη, δημιουργικότητα του πως θα κάνεις τα πάντα μόνος σου, και φυσικά σε περισσότερο κόστος, γιατί λύσεις που εξοικονομούν εργασία πάντα θέλουν επένδυση σε κεφάλαιο!
Δεύτερη λεπτομέρεια για να προσέξετε, χαρτόνια στο πάτωμα, τα βάζεις στους τρύγους για να το προστατεύσεις από το μέλι, κερί, και πρόπολή, που θα πέσει από τα πλαίσια που τρυγάς!
Τα προβλήματα είναι για να λύνονται, και όχι για απλώς να διαπιστώνονται, και να χρονίζουν!
Και έχω τοποθετήσει το κόντρα πλακέ στην ράμπα του εργαστηρίου μου και στο μεταλλικό "γαϊδουράκι" που παρουσιάζω στην ανάρτηση του blog Μελισσοκομικές κατασκευές και πατέντες, και αυτό "κληρονομιά" από την βιοτεχνία του πατέρα μου.
Σημειώνω και το που θα κόψω το κόντρα πλακέ για να φύγει το μέρος του που φούσκωσε από την υγρασία (για αυτό και οι επισκευές που αναφέρω παραπάνω).
Θα αφαιρεθούν 30 πόντοι από το κόντρα πλακέ με μια σέγα που αγόρασα (κόστος 30 ευρώ) και θα την χρησιμοποιήσω πρώτη φορά για αυτόν τον σκοπό.
Και θα ξανακόψω το κόντρα πλακέ σε δύο κομμάτια, για να μπορέσω να το φέρω σε ανθρώπινο μέγεθος για να το ανεβάσουμε δύο άτομα στην μεταλλική κατασκευή (προσφέρθηκε ο μάστορας που έκανε τα υδραυλικά, αλλά βοήθησε και στην ενίσχυση της κατασκευής βάζοντας ντίζες, να έρθει την ημέρα που θα τελείωνα με τις κοπές του κόντρα πλακέ για να με βοηθήσει, έτοιμος πάλι να αρνηθώ αλλά ήδη με σκοτώνει από τον πόνο η μέση από τις μεταφορές των μελισσιών μου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Καλό ξεχειμώνιασμα παίδες), οπότε σκέφτηκα ότι δεν λέει να ρισκάρω μια ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στην μέση, γιατί μισός μελισσοκόμος λόγου μέσης είτε έχει πατάρι στο εργαστήρι του, είτε δεν έχει, πάλι άχρηστος θα είναι!
Και βουαλά!
Έγινε!
Με την πρώτη φορά!
Η αυτοπεποίθηση στα Ουράνια!
Όχι άσχημα για ένα παιδί με δύο αριστερά χέρια ε?
Δύο κομμάτια κόντρα πλακέ με μέγεθος 123 επί 150, και 122 επί 150, και μια σέγα που έκανε αυτό το τσακαλίκι!
Τα λεφτά της τα έβγαλε ακόμη και εάν δεν την χρησιμοποιήσω ποτέ για τίποτα άλλο.
Περισσότερα λεφτά θα έπαιρνε ένας ξυλουργός για αυτή την εργασία!
Την έκανα εγώ, έχω να λέω ότι "το έκανα και αυτό!", μου έχει μείνει και η σέγα!
Δεν αρκεί μάγκες μου να αγοράζετε τα εργαλεία, πρέπει να τα χρησιμοποιείτε και όλας! Χα χα χα.
Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με το να αφαιρέσω τα ξύλα και τα φελιζολ όσο περίμενα τον τεχνίτη για να ανεβάσουμε μαζί τα κόντρα πλακέ στην μεταλλική κατασκευή.
Επίσης αφαίρεσα τα παλιά καλώδια από την ηλεκτρολογική εγκατάσταση (δεν ήταν φυσικά συνδεμένη στο ρεύμα εδώ και δεκαετίες! Χαζά με "ζωντανά" καλώδια δεν κάνεις εάν δεν είσαι ηλεκτρολόγος!) που θα εμπόδιζαν την τοποθέτηση των κόντρα πλακέ.
Και φυσικά αβέρτα καθάρισμα του εργαστηρίου από σκόνη, και μικρά, μικρά, κομμάτια φελιζολ που πέφτανε από τα πλαίσια του φελιζολ.
Και η μία από τις 5 ντίζες από (πολύ) χοντρό σύρμα που βάλαμε ως πρόσθετη υποστήριξη στην μεταλλική κατασκευή.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχαν ακόμη 3 σημεία στήριξης σε τοίχους, και στο ταβάνι, με κοιλοδοκούς που εισχωρούσαν σε αυτά.
Μοιάζουν χαλαρές οι ντίζες αλλά στην πραγματικότητα θα χρειαστεί να αποδείξουν την χρησιμότητα τους μόνο εάν το βάρος υπερβεί την αντοχή των ήδη υπάρχοντών σημείων στήριξης, οπότε τότε θα απορροφήσουν την πρόσθετη πίεση από το υπερβάλλον βάρος και θα τεντώσουν πλήρως.
Αλλά δεν σκοπεύω να τοποθετήσω τόσο βάρος σε ένα πατάρι των 4 τετραγωνικών μέτρων (3,7 τετραγωνικά μέτρα περίπου το κόντρα πλακέ), βάζα, πλαίσια, φίλτρα μελιού, και ίσως μερικά βαλιτσάκια με εργαλεία δεν έχουν τόσο βάρος.
Ούτε κυψέλες, ούτε 27κιλους κουβάδες με μέλι δεν σκοπεύω να βάλω επάνω στο πατάρι (και ούτε μπορώ τόσο βάρος να το ανεβάσω από μια μεταλλική σκάλα, για να το βάλω στο πατάρι που θα είναι πάνω από το κεφάλι μου, η λογική ούτε σε εμένα λείπει, ούτε και σε όσους τυχόν θα βιαστούν να σχολιάσουν επίσης! Χα χα χα).
Λεπτομέρεια από την ντίζα που έχει στερεωθεί στο ταβάνι, για να έχετε την τεχνογνωσία αυτή στα υπόψη σας για τα δικά σας αντίστοιχα πρότζεκτ.
Και έχω πατάρι λέμε!!!!
Το έλεγα ότι θα το κάνω τόσα χρόνια και πλέον το έκανα!
Αυτό επίσης να το έχετε στα υπόψη σας! Ότι λέω ότι θα το κάνω, το κάνω! Μπορεί να αργήσω για να το κάνω, αλλά στο τέλος θα το κάνω!
Έχω πει πολλά ότι θα τα κάνω, και θα τα κάνω, υπομονή, να είσαστε μαζί μας σε αυτό το ταξίδι, να διαβάζετε και τις αναρτήσεις του blog, και θα δείτε πολλά πράγματα να γίνονται!
Εδώ θα κρύβω τα Καλάσνικόφ και τα εκρηκτικά ANFO ναούμ!
Χα χα χα.
Χαρούμενος μέχρι εκεί που δεν πάει! Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια, όχι πια! Η αυτοπεποίθηση στα κόκκινα! Ο γιός της Κυρά Μορφούλας που έχει δαιμονιστεί και έχει το πνεύμα της μέσα του! Χα χα χα.
Δεν το έχω "δέσει" ακόμη με ξυλόβιδες (ή κανονικές βίδες) το κόντρα πλακέ με την μεταλλική κατασκευή, στηρίζεται επάνω στις υποδοχές από τα κρεμαστάρια για τα φωτιστικά, και δεν ξέρω εάν πρέπει να το κάνω, ή να αφήσω τις υποδοχές έτσι ακριβώς όπως είναι!
Μπορεί να έχουν χρησιμότητα τα κρεμαστάρια και για μένα (πχ να κρεμάω οκτάδες από ασυρμάτωτα πλαίσια δεμένα μεταξύ τους με δετικά), στο μέλλον θα σκεφτώ τι με συμφέρει περισσότερο να κάνω.
Και το πατάρι μου ήδη λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος για αντικείμενα με "μπούγιο" (μεγάλο όγκο χωρίς μεγάλο βάρος), μια έξυπνη λύση για να βρεθεί χώρος που είναι πλέον κάτι σε μεγάλη έλλειψη στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι.
Μια λύση δική μου, ένα ακόμη "και αυτό το έκανα εγώ¨, μια ακόμη τεχνογνωσία αποθηκευμένη στο αρχείο του blog, ένας ακόμη κρίκος γνώσης μοιρασμένος με όλους σας, ένα ταξίδι στις μνήμες, και τις γλυκές αναμνήσεις ανθρώπων που αγάπησα και με αγάπησαν.
Ευτυχισμένος και περήφανος για ακόμη μια μέρα!
Πάμε παρακάτω!
Σειρά Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια - Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 15/12/2024
