UA-50457385-1

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Πέντε χρόνια Μελισσοιστορίες και άλλα. Η μακρά πορεία.



 Πέντε χρόνια πέρασαν, πέντε χρόνια σαν σήμερα, που αποφάσισα να δημιουργήσω το δικό μου προσωπικό δημόσιο βήμα. Πέντε χρόνια που υπάρχουν στην ζωή μας οι μελισσοιστορίες και άλλα. Κρύες μέρες του Γενάρη  πριν από πέντε χρόνια, κρύες μεν αλλά δεν μπορούσαν να παγώσουν την φλόγα στην ματιά μου καθώς και στην καρδιά μου. Φλόγα που με ώθησε να κάνω και εγώ το δικό μου άλμα πίστης στην διαδικτυακή  μελισσοκομία και να εκθέσω στα μάτια των αναγνωστών μου την ζωή μου και την εργασία μου, τις γνώσεις μου και τις εμπειρίες  μου, τα ενδιαφέροντα μου και τις απόψεις μου, τις ελπίδες μου αλλά και τις απογοητεύσεις μου, τις χαρές μου όπως και τις λύπες μου, αλλά  κυρίως τα όνειρα μου.

 Μου φαίνεται απίστευτo ότι έχουν ήδη περάσει 5 χρόνια, δεν μπορώ να το πιστέψω και όμως, πέρασαν. Πέντε χρόνια με δυσκολίες και σκληρή δουλειά, πέντε χρόνια να ξεκλέβεις από τον ελάχιστο πολύτιμο χρόνο που μπορείς να ξεκόψεις από την εργασία σου για να παρουσιάσεις μια πορεία ζωής στα μάτια περαστικών από το blog σου. Ορισμένοι από αυτούς έκατσαν και παρακολούθησαν αυτή την πορεία σε πολλά επεισόδια της, άλλοι ξέκλεψαν λίγο χρόνο για να αρπάξουν μερικά ψήγματα της από εδώ και εκεί. Ελπίζω όλοι αυτοί να κέρδισαν και κάτι από αυτό το δαπάνημα του χρόνου τους.

 Πέντε χρόνια επίσης μιας μοναχικής και ασυμβίβαστης πορείας μέσα στην blogοσφαιρα γενικά, και στην μελισσοκομική blogοσφαιρά ειδικότερα. Πέντε χρόνια χωρίς εκχωρήσεις όσο αφορά το επίπεδο και την ποιότητα αυτού του blog, χωρίς απώτερα κίνητρα εκτός από την διαρκή διάχυση των γνώσεων, χωρίς πατρόνες και χορηγούς που αντί να θέλουν να εκμεταλλευτούν την μέλισσα και την εργασία της  είναι αποφασισμένοι να εκμεταλλευτούν τον μελισσοκόμο και το εισόδημα του.

 Πέντε χρόνια επίσης χωρίς να χαϊδεύω αυτιά για να είμαι αρεστός, χωρίς να αποκτώ σχέσεις εξαρτήσεως και υποταγής για να με εντάξουν και εμένα στο «κοπάδι» τους οι κάθε λογής «ποιμένες» ώστε κάτω από τις φτερούγες τους να είναι πολύ ευκολότερο να γίνει γνωστή η προσπάθεια μου. Πέντε χρόνια να μην είμαι μαλιστάνθρωπός, τακουνοκρούστης, και οστεοκάμπτης, ώστε να έχω και εγώ το «χρίσμα» που θα με «ανυψώσει» στα μάτια του αποκλειστικού ποιμνίου που θέλει ο καθένας να υφαρπάξει για λόγου του.

 Πέντε χρόνια υπερηφάνειας ακριβώς για τους παραπάνω λόγους. Και αυτό θέλω να πιστεύω ότι έχει εκτιμηθεί από πολλούς αναγνώστες αυτού του blog, και  αυτό μου δίνει πρόσθετη χαρά και λόγο να νιώθω περήφανος. Λίγοι μεν οι αναγνώστες του blog σχετικά, αλλά πότε δεν ήταν και πολλοί αυτοί που πραγματικά αξίζουν εκεί έξω.

 Γνωστά όλα αυτά, ορόσημο το σημερινό της πορείας αυτού του blog μέχρι τώρα, τι όμως μας περιμένει από εδώ και πέρα?

 Όσο αφορά  τον χαρακτήρα αυτού του blog δεν θα αλλάξουν και πολλά, θα εξακολουθήσει να τραβά μια πορεία ανεξάρτητη και αυτόνομη μέσα στους χώρους που θα κινείται. Θα εξακολουθήσει να είναι ασυμβίβαστο όσο  αφορά τις αρχές του και  τις αξίες του. Και φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να χαλαρώσει και να αφήσει την ποιότητα που χαρακτηρίζει τις αναρτήσεις του να πέσει από  το πολύ υψηλό επίπεδο που έχουν. Αλλά  επίσης θα γίνει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην χαλιναγωγηθεί η δημιουργική πλευρά του που θα μας δώσει όλο και περισσότερες πρωτότυπες αναρτήσεις πάνω σε ευρύτερες  θεματολογίες από αυτές που πραγματεύεται ήδη.

 Ναι στον τομέα της θεματολογίας θα υπάρξουν πολλές αλλαγές. Φυσικά και θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι αγαπημένες για τους περισσότερους αναγνώστες μας μελισσοκομικές αναρτήσεις. Φυσικά θα υπάρξουν και οι όχι και τόσο αγαπημένες σας (πάτε καλά ρεεεεε! Χα χα χα) αναρτήσεις σχετικά με τα Street Art, τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, τα στολίδια της Θεσσαλονίκης, αρκτική ποίηση, κοινωνικά θέματα που την εκάστοτε στιγμή θεωρώ σωστό να τα αναπτύσσω, όπως και οι χιουμοριστικές  αναρτήσεις (που αυτές ναι αποτελούν για αρκετούς από σας αγαπημένη θεματολογία μπορώ να πω). Αλλά επίσης θα υπάρξουν στο μέλλον πολύ περισσότερες αναρτήσεις για κατασκευές, μελισσοκομικές ή μη, ακόμα περισσότερες αναρτήσεις που θα αφορούν κοινωνικά ή μη θέματα που θεωρώ ότι θα πρέπει να παρουσιαστούν και να αναδειχθούν μέσα στα πλαίσια αυτού του blog, καινούριες σειρές αναρτήσεων με οτιδήποτε θεωρώ ότι είναι αξιοπρόσεκτο και αξίζει να έχει χώρο μέσα σε αυτό το blog.

 Έχω ήδη κάνει αρκετές νύξεις ότι αυτή θέλω να είναι η κατεύθυνση του  blog μου για τα επόμενα χρόνια, γιατί ως γνωστό το blog μου αποτελεί καθρέπτη της ζωής μου, και ως τέτοιος δεν μπορεί να μην εξελίσσεται όσο εξελίσσομαι και εγώ και αποκτώ όλο και περισσότερα νέα ενδιαφέροντα ή επανακαλύπτω με διαφορετικές προσεγγίσεις τα παλιότερα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω την ζωή μου να τελματώσει και να χορταριάσει, δεν υπάρχει περίπτωση και το blog μου να τελματώσει και να χορταριάσει.

 Πριν από πέντε χρόνια κάτι μπήκε σε κίνηση και από τότε δεν λέει να σταματήσει, και δεν θα σταματήσει. Για  να μπορούμε σε πέντε χρόνια από τώρα να κάνουμε έναν αντίστοιχο απολογισμό και να ανανεώσουμε τους όρκους για συνέχιση αυτής της πορείας. Όχι μόνο για τα μεθεπόμενα 5 χρόνια αλλά για τα επόμενα πενήντα.

 Ναι αυτό σας το υπόσχομαι ότι θα γίνει,  εάν αντέξω και βρίσκομαι εν ζωή, θα εξακολουθώ και θα γράψω για πολλές δεκαετίες ακόμα. Η υπόσχεση δόθηκε, και όσοι με ξέρετε γνωρίζετε ότι εγώ όταν λέω μεγάλα λόγια τα τηρώ επίσης. Σπάνιο πράγμα αυτό για Έλληνα, και ακόμα πιο μοναδικό για Έλληνα μελισσοκόμο, αλλά έτσι είναι. Πέντε χρόνια το τηρώ διαρκώς, και θα συνεχίσω να το τηρώ εις το διηνεκές.

 Οπότε εγώ εδώ θα είμαι, στο χέρι σας θα είναι εάν με συντροφεύσετε σε αυτή την μοναχική μου πορεία και εσείς. Πολλά είπαμε, έχουμε πολύ περισσότερα να κάνουμε, όσοι πιστοί προσέλθετε.

 Μέχρι τα επόμενα πέντε χρόνια……



 Adios Amigos Locos








Μότσανος «Νέουυυυυς, πέντε χρόνια είναι πολλά?» Λάζαρος

Σοχός 30/1/2019

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

Προσοχή! Ο μελισσοκόμος δαγκάνει!


 Παρακολουθούσα ένα live κειμένου με τον αγώνα ΠΑΟΚ - ΟΦΗ και στα σχόλια του αγώνα βλέπω τον εξής διάλογο ανάμεσα σε έναν ανώνυμο σχολιαστή και σε αυτόν που έκανε τον σχολιασμό του αγώνα:


to10.gr 6:26 μ.μ.
53' Ο ΠΑΟΚ δεν έχει μπει το ίδιο επιθετικά όπως στο πρώτο ημίχρονο και το τέμπο στο ματς είναι αρκετά χαμηλό χωρίς όμως ο ΟΦΗ να μπορεί να απειλήσει

Anonymous70957 6:26 μ.μ.
Ξανα ρωταω υπήρχε πανο για την μακεδονια η ήταν εντολή σαββιδη ν μην δυσαρεστηθεί ο τσιπρας

to10.gr 6:28 μ.μ.
Υπάρχει πανό για τη Μακεδονία και είναι στις κεντρικές θύρες του γηπέδου

to10.gr 6:29 μ.μ.
55' Γύρισμα του Σασί από τα δεξιά αλλά δεν βρέθηκε παίκτης του ΟΦΗ στην πορεία της μπάλας

Anonymous70957 6:30 μ.μ.
To10 πιστεύεις ότι αν ο παοκ ήταν αδιάφορος και δεν πήγαινε για τιποτα θα υπήρχε ένταση στην τουμπα για την μακεδονια ναι η όχι με το χερι στην καρδιά πες μου

to10.gr 6:32 μ.μ.
Φίλε μου την ώρα που ο αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη δεν είναι η καταλληλότερη στιγμή για πολιτικού τύπου συζήτηση

Anonymous70957 6:32 μ.μ.
Αποφεύγεις ναι η όχι δρν θέλω ανάλυση

to10.gr 6:33 μ.μ.
Δεν αποφεύγω απλά δεν είμαι το Μαντείο των Δελφών

to10.gr 6:34 μ.μ.
60' Ο Πασχαλάκης δεν απομακρύνει σωστά μες την περιοχή, ο Σασί επιχειρεί σέντρα- σουτ αλλά δεν απειλεί

Anonymous70957 6:35 μ.μ.
Να σου πω εγώ αφου δεν θες θα ήταν εξω από τη τουμπα και αστυνομία θα είχε αναβάλει τον αγώνα

to10.gr 6:35 μ.μ.
62' Πρώτη αλλαγή για τον ΟΦΗ, Ντίνας στη θέση του Σασί

to10.gr 6:36 μ.μ.
ΟΚ φίλε μου

to10.gr 6:38 μ.μ.
64' Σεντράρει ο Μάτος, ο Σάκχοφ παίρνει μια κεφαλιά αλλά δεν απειλεί. Αουτ η μπάλα

to10.gr 6:38 μ.μ.
65' ΓΚΟΛ ο ΠΑΟΚ

 Και η μόνη μου σκέψη ήταν η εξής «Κοίτα τι άγιοι άνθρωποι είναι οι δημοσιογράφοι (ναι, ακόμα και αυτοί που εργάζονται για τον  Βαγγέλα! Χα χα χα), το άτομο έχει να κάνει μια περιγραφή αγώνα που την παρακολουθεί πόσος κόσμος, να κρατήσει σημειώσεις για το άρθρο που θα ακολουθήσει, και έχει τον άλλον τον παπάρα να του πρήζει το συκώτι για ότι να είναι θέμα, και πάλι του κρατάει χαρακτήρα! Εγώ παρόλο που είμαι Μακεδόνας, Παοκτσής, Έλληνας (δεν είναι ενδεικτική η σειρά ιεράρχησης! Μην μασάτε! Χα χα χα) εάν είχα κάποιον τέτοιον πρήχτη την ώρα που θα δούλευα στα μελίσσια, πες κάνοντας τρύγο, χωρίς δεύτερη σκέψη θα του είχα  χώσει το ξέστρο στο δεξί του το μάτι, θα τον πήγαινα κάπου στην άκρη του μελισσοκομείου για να μην ανησυχήσει τα μελίσσια την ώρα που θα σπαρταρούσε ξεψυχώντας,  θα έβριζα Θεούς και δαίμονες γιατί θα έπρεπε να αλλάξω γάντια επειδή αυτά που φορούσα θα ήταν μέσα στο αίμα, και ο μόνος μου ενδοιασμός θα ήταν τι να κάνω με το πτώμα αφού τελείωνα τον τρύγο, να το θάψω στο πευκοδάσος ή να το πετάξω σε καμιά θάλασσα ή λίμνη?»

 Χα χα χα.  


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 27/1/2019

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Πας μη Έλλην Άσχημος


 Επειδή βλέπω ότι τώρα τελευταία έχετε ένα πραγματικό πρόβλημα να αναγνωρίζετε τους συνέλληνες στα δελτία ειδήσεων, καθώς και στα διάφορα άρθρα που δημοσιοποιούνται στο facebook, και επειδή είναι τρομερά απαράδεκτο Ελληνόψυχοι να κάνουν τέτοια ανεπίτρεπτα λάθη καιρός είναι να σας κάνουμε ορισμένα μαθήματα σχετικά με την  μοναδική ομορφιά του φαινοτύπου που χαρακτηρίζει την αρχαία και δοξασμένη φυλή μας. 

 Τον λόγο της τεράστιας περηφάνιας μας, αλλά επίσης και τον λόγο που μας ζηλεύουν ολούθε στον Ντουνιά, και όλοι οι άλλοι λαοί συνωμοτούν για την καταστροφή μας (και όχι φυσικά επειδή τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού ή γιατί τους λέμε διαρκώς ότι "Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια πάνω στα δέντρα"). Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η φάτσα του μέγα σιωνιστή συνωμότη Σωρός μοιάζει σαν σφουγγαρίστρα που μόλις καθάρισε ξερατά! Αυτά τα κόμπλεξ όλων των κακομούτσουνων πληρώνουμε σαν Έθνος, και μας έχουν στην μπούκα και διαρκώς στην Πουστιά!

 Οπότε καιρός είναι να σας κάνουμε ένα μάθημα συγκριτικής αισθητικής για να μην ξεχνούμε το τι Εστί Έλλην και Ελληνίδα και τι Εστί Βάρβαρος χαλιαμούρης βελανιδοφάγος! 

 Πολλά είπαμε, στα αριστερά θα έχουμε τυπικά Ελληνοθρεμμένα και Ελληνοαιματοπλασμένα καιναράκια και από τα δεξιά τους αντίστοιχους τυπικούς βαρβάρους, για να εμπεδώσετε μια και καλή την διαφορά ανάμεσα στους Έλ και στα Νεφελίμ! 


                    

                    Τυπική Ελληνίδα                                        Τυπική Βάρβαρη    

                                      

                     Τυπικός Έλληνας                                      Τυπικός Βάρβαρος

                                 

                      Τυπική Ελληνίδα                                        Τυπική Βάρβαρη    


                     

                      Τυπικός Έλληνας                                     Τυπικός Βάρβαρος  
                         Μελισσοκόμος                                          Μελισσοκόμος  

                               

                      Τυπικός Έλληνας                                            Τυπικός Βάρβαρος 
                        Τρυποκάρυδος                                                 Τρυποκάρυδος

                                                  

    Ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας                 Ο κλασικός ο μαλάκας ο βάρβαρος 
                 Georgiou speaking                                              Georgiou speaking 

                          

         Ο Τυπικός Έλληνας Κούλης                            Ο Τυπικός Βάρβαρος Κούλης


                                            


        O Κλασσικός Danny Trejo                       
O Κλασσικός Βάρβαρος Danny Trejo


 Αυτά για σήμερα Ελληνόψυχοι μου, το μάθημα ετέλευσε, πλέον δεν έχετε καμία δικαιολογία για να μην γνωρίζετε τους Έλ όπου και εάν τους συναντάτε. Θαρρώ ότι είναι πλέον Ηλίου φαεινότερον το πόσο υπερβολικά ομορφότερο είναι το δοξασμένο Έθνος μας από τους λοιπούς βάρβαρους, οπότε μην ξαναδώ ξανά λάθη αναγνωρίσεως των συνελλήνων μας.


 Μέχρι το επόμενο διαστημόπλοιο για τον Σείριο......



 Adios Amigos Locos




 Μότσανος "Πολέμαρχος του Θεού" Λάζαρος

 Κοίλη Γη 22/1/2019
   

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019

My 10 Year Challenge!

 Μια που βλέπω ότι όλοι βγάζετε φωτογραφίες στο facebook για το "10 year challenge" και για να μην μοιάζω εγώ σαν την μύγα μες στο γάλα, και σαν ντεμοντέ δεινόσαυρος που δεν κάνω κάτι αντίστοιχο αποφάσισα να συμμετέχω και εγώ σε αυτό το μαζικό φαινόμενο.

 Οπότε ορίστε 2 φωτογραφίες μου με διαφορά μιας δεκαετίας για να στανιάρετε!




 Αφιερωμένο στα παιδιά που βρίσκονται στην μισθοδοσία του Βαγγέλα! 

 Μα πόσο πόνο πια!

 Χα χα χα. 


 Adios Amigos Locos





 Μότσανος " Ιβάν ο Βρομερός" Λάζαρος

 Ροστόφ 18/1/2019

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Μελισσοκομικές κατασκευές και πατέντες


 Και καιρός να δημιουργηθεί μια νέα σειρά αναρτήσεων σε αυτό το blog η οποία θα έχει ως θέμα τις κατασκευές, πατέντες, τεχνικές λύσεις για προβλήματα μελισσοκομικά ή όχι. Κατασκευές είτε πάνω σε επαγγελματικά μου ενδιαφέροντα ή σε χόμπι μου. 

 Σκοπός μου είναι τα επόμενα χρόνια μεγάλο μέρος της θεματολογίας του blog να ασχολείται με τα παραπάνω, καθώς θα εμβαθύνω ακόμα περισσότερο στην μελισσοκομία, σε άλλες επαγγελματικές προοπτικές, και ενασχολήσεις και με άλλα γνωστικά αντικείμενα, καθώς και με τα χόμπι μου (γιατί ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο η εργασία του). Και φυσικά θα είναι κάτι που θα το μοιραστώ μαζί σας.  

 Ήδη υπάρχουν αρκετές τέτοιες αναρτήσεις σκορπισμένες μέσα στο blog και είναι δύσκολο να τις παρακολουθήσεις, και για αυτό θα δημιουργηθεί και ένα αρχείο με αυτές και τους συνδέσμους που θα οδηγούν σε αυτές (και θα γίνει η αρχή από αυτή την ανάρτηση κιόλας), για να είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση σας σε αυτές. Οπότε κάθε ανάρτηση με τέτοια θεματολογία θα έχει στο τέλος της και μια λίστα με συνδέσμους που θα οδηγούν σε αναρτήσεις του blog με αντίστοιχη θεματολογία.

 Αχχχχ πόσο σας έχω καλομαθημένους!!!

 Χα χα χα.



 Πολλά είπαμε για να δούμε τι ποτ πουρί από  πατέντες και κατασκευές σας έχω εδώ ως τρατάρισμα για το νέο αρχείο αναρτήσεων που εγκαινιάζει αυτή η ανάρτηση.

 Και η πρώτη μας πατέντα φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία όπου σας έχω τον τρόπο που ζεστάνω τα πλαίσια με το μέλι, για να μπορέσω να τα απομελώσω τους μήνες που έχει πέσει δραματικά η θερμοκρασία στον Σοχό και δεν μπορεί να βγει το μέλι από τα πλαίσια που έχουν τρυγηθεί (Ααααααα! Δεν τα ξέρετε αυτά στον Νότο ε? Πολλά δεν ξέρετε! Χα χα χα). Και συγκεκριμένα αυτό αποτελεί πρόβλημα και για το πρώτο χέρι του πεύκου (που ο τρύγος του θα γίνει τον Σεπτέμβριο), και κυρίως για το δεύτερο χέρι του πεύκου (που ο τρύγος του θα γίνει τον Οκτώβριο-Νοέμβριο). Δυστυχώς εάν δεν είναι θερμαινόμενο το μελισσοκομικό εργαστήριο σου και δεν κάνεις το απομέλισμα την επόμενη ακριβώς μέρα που θα τρυγήσεις τα πλαίσια από τις κυψέλες (όσο ακόμα είναι ζεστά) τότε αρχίζει να παγώνει λόγου κρύου (που στον Σοχό μάλιστα είναι θανατερό!) το μέλι στα πλαίσια και γίνεται υπερβολικά δύσκολο να βγει μέσα από τα πλαίσια (από δύσκολο μέχρι και αδύνατο!). 

 Λύσεις είναι ο θερμοθάλαμος (υπερβολικά ακριβή λύση για να ζεσταίνεις ολόκληρα πατώματα με μέλια, ιδίως όταν έχεις μερικές εκατοντάδες πατώματα γεμάτα με πλαίσια με μέλι. Και μάλιστα εάν τον κάνεις και με ατσάλι INOX θα σου βγει ο κούκος αηδόνι!), είτε ένα μικρό δωματιάκι που μπορεί να ζεσταθεί σχετικά εύκολα από ένα αερόθερμο (πχ μια μικρή τουαλέτα όπου θα μπορείς να τοποθετείς 10-12 ορόφους με μέλια κάθε μέρα και να προσπαθείς να τα ζεσταίνεις με ένα αερόθερμο), ή για το τέλος μια κατασκευή σαν και αυτή που έχω κάνει εγώ.

 Η οποία αποτελείται από ένα μεταλλικό πλαίσιο σε σχήμα ορθογώνιου παραλληλόγραμμου όπου μπαίνει μέσα του ένα ηλεκτρικό καλοριφέρ και βάζεις επάνω του δύο πατώματα με πλαίσια με μέλι. Αφήνεις αρκετό χρόνο τους ορόφους με τα πλαίσια να ζεσταθούν από το καλοριφέρ, που δουλεύει στο φουλ, και παίρνεις μετά από ώρα τον κάτω όροφο για να βγάλεις την πρόπολή από τα πλαίσια, να  βγάλεις το κερί από τα σφραγίσματα (είτε με μελισσοκομικό μαχαίρι ατμού ή ηλεκτρικό μαχαίρι, ή με μελισσοκομική πιρούνα), και να αρχίζεις να τροφοδοτείς τον μελιτοεξαγωγέα  με τα πλαίσια. Ταυτοχρόνως έχεις κατεβάσει τον επάνω όροφο με τα πλαίσια να ακουμπά πάνω στο μεταλλικό πλαίσιο και ακριβώς πάνω από το ηλεκτρικό καλοριφέρ, και φέρνεις ένα ακόμα όροφο με πλαίσια  με μέλι και τον τοποθετείς πάνω από τον όροφο με πλαίσια που μόλις κατέβασες. 

 Με αυτή την εναλλαγή ορόφων μπορείς να ζεσταίνεις μέχρι και 10-12 ορόφους με πλαίσια με μέλι για να τα απομελώσεις μέσα σε μια μέρα (Χμμμμμμ! Δεν το έχετε σκεφτεί αυτό κάποιοι ε? Ότι μπορεί ακόμα και ένας παράγοντας όπως η θερμοκρασία του μελισσοκομικού εργαστηρίου να σου οριοθετήσει το πόσα πλαίσια μπορείς να απομελώσεις σε μια μέρα ε? Φαντάζεσαι να έχεις π.χ. ένα αυτόματο απολεπιστήριο, 2-3 εξαρίδες (ή και  ακόμα μεγαλύτερους) μελιτοεξαγωγείς, πάγκους για να αποθηκεύεις πλαίσια που βγάζει το απολεπιστήριο και δεν προλαβαίνουν να μπουν στους μελιτοεξαγωγείς, και να μην μπορείς να το δουλέψεις το όλο σύστημα γιατί δεν είναι θερμαινόμενο το εργαστήρι σε ένα υπερβολικά κρύο μέρος? Και εάν πας απλώς να βγάλεις το μέλι χωρίς να έχεις θερμάνει το κάθε πλαίσιο να μην βγει ούτε καν το μισό μέλι από τα πλαίσια? Δεν το έχετε σκεφτεί ποτέ ε? Γιατί δεν σας έχει τύχει ε? Και ότι δεν το έχετε ζήσει δεν έχετε και την δυνατότητα να το φανταστείτε ε?

 Περίπλοκο σας φαίνεται? 

 Η άλλη επιλογή είναι να βγάλεις το μέλι από τα πλαίσια το Πάσχα (μου το είχε αναφέρει ο δάσκαλος μου ότι αναγκάστηκε να το εφαρμόσει πολλές φορές, και έμεινα να τον κοιτώ με ορθάνοιχτα μάτια και ακόμα πιο ορθάνοιχτο στόμα!).

 Λύση με μικρό κόστος για να υλοποιηθεί, αλλά και μικρή αποτελεσματικότητα που μπορεί να οδηγήσει σε αργό απομέλισμα των δεκάδων με εκατοντάδων  ορόφων με μέλι που μπορείς να έχεις. Κόστος έχει επίσης και η αξία του ρεύματος (που φυσικά είναι μικρότερη από το να ζέστανες  με ηλεκτρικά μέσα όλο το μελισσοκομικό σου εργαστήρι). 

 "Γιατί δεν χρησιμοποιείς μια σόμπα με ξύλα?" θα μου πεις που είναι και μικρό το κόστος σε αξία πρώτης ύλης. "Δεν χρησιμοποιώ σόμπα" θα σας πω "λόγου της φύσης του μελιού" είναι η απάντηση μου. Δυστυχώς το μέλι συγκρατεί οσμές και μπορεί άνετα να συγκρατήσει την οσμή από τα ξύλα που καίγονται από την σόμπα (κάπνα), εδώ μπορεί να συγκρατήσει ακόμα και την οσμή από το καπνιστήρι εάν βαράς αβέρτα καπνό κατά τους τρύγους (ή και πιο πριν). Κάτι για να το έχετε στον νου σας, επίσης και κάτι ακόμα που θα πρέπει να έχετε στον νου σας είναι ότι εάν δεν έχει τόσο κρύο η εξωτερική θερμοκρασία και αφήσετε για υπερβολικά πολύ ώρα τον κάτω όροφο με πλαίσια πάνω από το καλοριφέρ μπορεί να λιώσουν πλαίσια και να πλημμυρίσετε στα μέλια! 


 Πάμε παρακάτω, εδώ έχουμε τα πλεονεκτήματα από τις κυψέλες παλιού τύπου εξαιτίας του υλικού που τις συνοδεύουν (σας είχα υποσχεθεί σε παλιότερη ανάρτηση να σας πω αρκετά από τα πλεονεκτήματα των κυψελών παλιού τύπου εάν θυμάστε). Και συγκεκριμένα στην παραπάνω φωτογραφία (και στην παρακάτω) βλέπουμε ότι έχουν ντανιαστεί οι όροφοι με τα απομελωμένα πλαίσια (ανά 5 ή 6 όροφοι) έχοντας από κάτω ως βάση έναν αερισμό από κυψέλη παλιού τύπου και ένα χρησιμοποιημένο τσουβάλι από ζάχαρη (ή διπλή στρώση από χοντρό χαρτί) που καλύπτει όλη την επιφάνεια του αερισμού, όπως και ως καπάκι έχουν πάλι έναν αερισμό μαζί με ένα χρησιμοποιημένο τσουβάλι (όταν θέλεις να κάψεις θειάφι για τον κερόσκορο θα βάλεις ένα άδειο όροφο πάνω από την ντάνα και αντί για αερισμό θα χρησιμοποιήσεις ένα εσωτερικό καπάκι για να μείνουν οι ατμοί θεϊκού οξέως μέσα στην ντάνα με τους ορόφους και να μην διαρρέουν έξω από αυτούς). 

 Έτσι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις ως βάση της ντάνας με τους ορόφους μια γονοφωλιά και ως καπάκι της ντάνας το καπάκι της γονοφωλιάς. Θα μου πείτε "και ποιο το κέρδος?". Το κέρδος είναι ότι εάν έχεις πες 200 ορόφους (για διακόσια διπλά μελίσσια) με χτισμένα πλαίσια και τα ντανιάζεις ανά 5 ορόφους χρειάζεσαι 40 γονοφωλιές για να τα τακτοποιήσεις όλα αυτά, και άντε εάν έχεις απώλειες μέσα στο φθινόπωρο θα βρεις γονοφωλιές για να ντανιάζεις ορόφους με χτισμένα πλαίσια, εάν δεν έχεις όμως απώλειες τότε θα πρέπει να έχεις πλεόνασμα από γονοφωλιές. 

 Είτε παλιές γονοφολιές που θα τις έχεις αποσύρει (αλλά τότε φυσικά θα έχουν και φθορές πχ τρύπες από τις οποίες θα μπορεί εύκολα να μπει ο κερόσκορος μέσα στους ορόφους με τα χτισμένα πλαίσια) είτε θα σπαταλάς πάγιο κεφάλαιο για νέες γονοφωλιές που θα τις χρησιμοποιείς μόνο για αυτόν τον σκοπό!

 Άλλη επιλογή είναι να έχεις τα χτισμένα σου κεριά σε αποθήκες (εάν τα έχεις σε κοντέινερ ή σε κόφα υπάρχει ο κίνδυνος εάν δεν τα χρησιμοποιήσεις όλα το καλοκαίρι εάν είναι ακάλυπτο το κοντέινερ να λιώσουν τα κεριά μέσα σε αυτό από την ζέστη) και φυσικά έτσι να καταλαμβάνουν πολύ χώρο, πολύτιμο χώρο!


 Εδώ έχω μετατρέψει το παραπάνω μειονέκτημα του Σοχού, του υπερβολικά κρύου καιρού που έχει, σε πλεονέκτημα, σε αποθήκη-υπόστεγο ανοιχτή στον άνεμο (για να υπάρχει κυκλοφορία ψυχρού αέρα και να λειτουργεί σαν καταψύκτης!) ντανιάζω τα χτισμένα πλαίσια μου και αφήνω την φυσική ψύξη του Σοχού να λειτουργεί ως ένας τεράστιος καταψύκτης που λειτουργεί για τουλάχιστο 5 μήνες τον χρόνο!


 Σε αυτή την φωτογραφία έχουμε μια κατασκευή που έκανε υπερβολικά πολλούς που την είδαν να με ρωτήσουν ποιος είναι ο ρόλος της.

 Αλλά πριν από αυτό ας εξηγήσουμε ορισμένα πράγματα για να καταλάβετε καλύτερα τον ρόλο της.


 Εδώ λοιπόν παίδες μου έχουμε δύο ειδών φίλτρα για το μέλι, ένα διπλό μικρό φίλτρο και ένα μονό φίλτρο. Το διπλό φίλτρο είναι του εμπορίου και χωράει αρκετό μεν μέλι για να φιλτράρει αλλά μπορεί εύκολα να στομώσει (ιδίως εάν χρησιμοποιείς την μελισσοκομική πιρούνα που αφήνει πολύ κερί σκόρπιο μέσα στο μέλι) μετά από μερικές δεκάδες κιλά μέλι που θα φιλτράρει (σχεδόν στους 2 κουβάδες με μέλι αρχίζει να στομώνει), καλή λύση αλλά όχι για έναν επαγγελματία μελισσοκόμο με παραγωγές τόνων. 

 Από δίπλα έχουμε μια πατέντα φίλτρο (όχι δική μου πατέντα!) με ένα απλό μονό φίλτρο που χωράει 3 κιλά μέλι μέχρι να γεμίσει και έχει και τρία πόδια για να στέκεται πάνω από τον κουβά (ή τον τενεκέ), δυστυχώς όμως η συγκόλληση τους με το φίλτρο έχει γίνει με απλές πόντες και όχι με πιο ισχυρές ραφές. Αυτό το φίλτρο στομώνει ακόμα γρηγορότερα από το μικρό φίλτρο του εμπορίου ( στον μισό με ένα κουβά μέλι αρχίζει να στομώνει) αλλά είναι επίσης και πολύ φθηνότερο από το φίλτρο του εμπορίου (το απλό φίλτρο πάει στα 12-13 ευρώ, ενώ το μικρό φίλτρο του εμπορίου πάει στα 28-32 ευρώ), οπότε μπορείς να έχεις περισσότερα φίλτρα από τα απλά (εγώ συγκεκριμένα έχω 13 από τα απλά φίλτρα, για να μπορώ να τα εναλλάσσω, και να μην χάνω χρόνο καθώς στομώνει το ένα μετά το άλλο φίλτρο καθώς φιλτράρω το μέλι από τα δοχεία ωρίμανσης).

 Θα μου πείτε "ρε μεγάλε πλάκα μου κάνεις?!?! Επαγγελματίας μελισσοκόμος και δεν έχεις από τα μεγάλα τα φίλτρα?" και η απάντηση μου είναι "Και φυσικά και έχω, αλλά δεν το χρησιμοποιούσα μέχρι πριν από λίγο καιρό", "Και γιατί δεν το χρησιμοποιούσες?" θα μου πείτε. 



 Γιατί είχα τα δοχεία ωρίμανσης μου παλιότερα σε πάγκους πάνω από ένα τελείως ίσιο μέρος του πατώματος του εργαστηρίου μου όπου και μπορούσα να βάζω από πάνω τους το μεγάλο φίλτρο μου (βλέπετε φωτογραφία παραπάνω) και φιλτράριζα το μέλι μόλις το έβγαζα από τον μελιτοεξαγωγέα και όλο το μέλι μέσα στα δοχεία ωρίμανσης ήταν καθαρό και περίμενα απλώς να ωριμάσει για να το συσκευάζω σε κουβάδες ή τενεκέδες (όταν έχεις μεγάλες ποσότητες μελιού δεν το συσκευάζεις όλο σε μονόκιλα ή τρίκιλα, αλλά το συσκευάζεις σε κουβάδες ή τενεκέδες και χρησιμοποιείς αφού το περάσεις από θερμοθάλαμο (εάν έχει κρυσταλλώσει) μόνο όσες ποσότητες μελιού θεωρείς ότι θα καλύψουν την άμεση ζήτηση για το μέλι σου, για να μην αναγκαστείς εάν σου ξεμείνει αρκετό μέλι και ξανακρυσταλλώσει να το αποκρυσταλλώνεις για πάνω από μια φορά). 

 Κάποια στιγμή όμως αναγκάστηκα να αλλάξω την διαρρύθμιση μέσα στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι (μια άλλη φορά σε άλλη ανάρτηση θα σας πω το γιατί) και το νέο μέρος που έβαλα τα δοχεία ωρίμανσης δεν ήταν πλέον σε τόσο ίσιο μέρος το πάτωμα. Εάν δείτε τώρα το πόδια του φίλτρου (μάλλον καλύτερα τα σκέλη του) ακουμπούν τσίμα, τσίμα, με τα χείλη του δοχείου ωρίμανσης (δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς σκεφτόταν όταν έκαναν αυτό το τραγικό λάθος από γνωστότατη εταιρία μελισσοκομικών προϊόντων!!!) και όταν ρίχνεις τον κουβά με το μέλι μέσα στο φίλτρο για να το φιλτράρεις εάν δεν είναι τελείως ίσιο το πάτωμα κάτω από το δοχείο ωρίμανσης (τα οποία πατάνε σε τρίποδα υπερυψωμένα για να μπορείς να αδειάζεις το μέλι σε κουβάδες όταν θέλεις να τα αδειάζεις) μπορείς εάν είσαι άτσαλος στο άδειασμα του μελιού να ρίξεις το φίλτρο μέσα στο δοχείο ωρίμανσης "λερώνοντας" το ήδη φιλτραρισμένο μέλι με αφιλτράριστο μέλι. Και εάν αυτό σου συμβεί σε δοχεία που έχουν μέσα 400-500 κιλά μέλι θα πρέπει αναγκαστικά να το ξαναφιλτράρεις όλο (και φυσικά μπορεί πάλι να αρπάξεις την φόλα, και να ξαναπέσει το φίλτρο μέσα, και ξανά μανά τα ίδια και τα ίδια). 

 Λύση που δόθηκε? Να ρίχνεις αφιλτράριστο το μέλι μέσα στα δοχεία ωρίμανσης και να το φιλτράρεις αφού το αδειάζεις μέσα στους κουβάδες ή τους τενεκέδες με μικρότερα φίλτρα (τα παραπάνω φίλτρα) χάνοντας φυσικά έτσι χωρητικότητα από τους κουβάδες (γιατί μέρος του φίλτρου μπαίνει μέσα στον κουβά και δεν μπορείς έτσι να φτάσεις τα 26-27 κιλά μελιού ανά κουβά). 

 Επίσης τεράστιο μειονέκτημα πλέον ήταν ότι ήθελες πάρα πολλές μέρες για να φιλτράρεις το μέλι μέσα από τα δοχεία ωρίμανσης και να το συσκευάζεις ταυτόχρονα μέσα στους κουβάδες. Χρησιμοποιώντας τα μικρά φίλτρα (με ρυθμό πολυβόλου, στόμωνε το ένα έβαζες άλλο στην θέση του) μπορούσες σε 7-8 ώρες να φιλτράρεις 200-300 κιλά μέλι με αυτή την διαδικασία (την έξτρα διαδικασία γιατί πριν με που έβγαινε το μέλι από τον μελιτοεξαγωγέα το φιλτράριζες κατευθείαν και όταν ερχόταν η ώρα τις συσκευασίας συσκεύαζες πολλαπλάσιες ποσότητες από ήδη φιλτραρισμένο μέλι).


 Άλλο ένα μειονέκτημα των απλών φίλτρων, επειδή έχουν απλώς μόνο πονταριστεί με ηλεκτροκόλληση τα ποδαράκια τους πάνω στο φίλτρο σπάζουν πολύ εύκολα μετά από μερικές φορές χρήσης τους. Απαράδεκτο τελείως! 13 ευρώ για ένα φίλτρο που μπορείς να το βρεις στην κινέζικη αγορά με 1,5 ευρώ (φίλτρο με χερούλι, είχα προμηθευτεί ένα τέτοιο για να φιλτράρω τα κεριά που έλιωσα από τα απολεπίσματα μου) και προσθέτεις απλώς  ακόμα 3 χοντρά σύρματα που τα έχεις λυγίσει! Κάνε ρε φίλε όμως και μερικές ραφές καλές σε αυτά!!! Τα περισσότερα φίλτρα μου έχουν βγει για επισκευή! Θα τα πάω σε ένα φίλο μου για να τα δουλέψουμε κάπως καλύτερα (όχι ότι θα τα χρειαστώ στο μέλλον γιατί βρήκα άλλη λύση αλλά καλό είναι να υπάρχουν μια που έχουν φάει και 150-160 ευρώ ήδη για να αγοραστούν).


 Και πάμε στην απάντηση του τι είναι εκείνο το λευκό με την τρύπα που όλοι με ρωτούν. Ένας φίλος μου μελισσοκόμος όταν του είχα πει τι πρόβλημα αντιμετωπίζω μου έριξε την ιδέα για αυτή την πατέντα (φίλος μελισσοκόμος όχι μέσα στις ομάδες αλλά μελισσοκόμος που έχω προσωπική επαφή μαζί του μου έδωσε την λύση! Για ακόμα μια φορά μου έδωσε λύση σε πρόβλημα μου πραγματικός μελισσοκόμος σε τετ α τετ συνομιλία μαζί του και όχι κάποιος διαδικτυακός μελισσοκόμος σε συνομιλία μου μαζί του στο facebook, να σημειωθεί και αυτό. Α! Και κάτι ακόμα για να μην ξεχνιόμαστε! Ευχαριστώ Δήμο για την ιδέα που μου έδωσες, μου έλυσε τα χέρια και με έσωσε από πολύ εργασία και χάσιμο εργατοημερών! Υπόχρεος!) μου είπε "Και γιατί δεν κάνεις μια στεφάνη από ξύλο όπου θα πατάει πάνω στα χείλη του δοχείου ωρίμανσης (έχοντας από κάτω σφήνες που θα εξέχουν και θα "αγκαλιάζουν" το στόμιο του δοχείου ωρίμανσης για να μην μπορεί να μετακινηθεί αριστερά ή δεξιά η όλη κατασκευή) και έχε μια τρύπα στο κέντρο της για να βάζεις το φίλτρο και έτσι να πατάνε τα πόδια του φίλτρου σε αυτή την κατασκευή και όχι στα χείλη του δοχείου ωρίμανσης? Έτσι θα είναι αδύνατο να πέσει το φίλτρο μέσα στο δοχείο ωρίμανσης!".

 Υπέροχη ιδέα! Την έκανα αμέσως, είχα ένα χοντρό κόντρα πλακέ με επιφάνειες με μελαμίνη και στις δύο πλευρές, έβαλα ένα φίλο μου ξυλουργό να μου το κόψει κυκλικά με σέγα λίγο μεγαλύτερο από τις διαστάσεις του στομίου του δοχείου ωρίμανσης, με ποδαράκια από την κάτω πλευρά που να πιάνουν τα χείλη του, και μια τρύπα στο κέντρο του ελαφρά μεγαλύτερη από το φίλτρο (για να μπορείς να βλέπεις σε ποια στάθμη βρίσκεται το μέλι σου καθώς αδειάζεις τους κουβάδες με μέλι από τον μελιτοεξαγωγέα). Μια υπέροχη ιδέα που βοήθησε να ξαναχρησιμοποιώ το μεγάλο φίλτρο μελιού και να γλιτώσω από ατελείωτες χαμένες εργατοώρες! 


 Και για το τέλος μια ακόμα πατέντα έκπληξη!

 Γάντι δικτυωτής πανοπλίας για να μπορείς να σηκώνεις τις κυψέλες και να μην κινδυνεύεις να σε τσιμπήσουν τυχών οχιές που θα έχουν βρει καταφύγιο κάτω από αυτές το καλοκαίρι για να προφυλαχθούν από τον ήλιο (τρομερά αυξημένος κίνδυνος αυτός, υπερβολικά πολλές φορές μου έχει τύχει αυτό, και σε μένα, και στον δάσκαλο μου!).

 Σας αρέσει? 

 Εγώ το έκανα! 

 Ναι, ναι, ναι! 

 Μόνος μου έκατσα και έπλεξα κρίκο με κρίκο όλο το γάντι!!!

 Με πιστέψατε?

 Καλά μαλάκες είσαστε?

 Αυτά ούτε στις φυλακές οι ισοβίτες δεν τα κάνουν!!!

 Χα χα χα.

 Όχι αυτό ήταν δώρο από το ξαδερφάκι μου τον Ζαχαρία (τον έχουμε συναντήσει σε πολλές αναρτήσεις με κατασκευές σε αυτό το blog) για να προστατεύω τα χέρια μου από τον παραπάνω κίνδυνο, μου είχε πει "Πάρε αξά αυτό το γάντι, το χρησιμοποιούν οι χασάπηδες για να ξεψαχνίζουν στα σφαγεία τα κρέατα και να μην κόβουν τα δάχτυλα τους καθώς χορεύουν τα μαχαίρια τους πάνω στο ψαχνό".  Ακόμα μια υπέροχη ιδέα, ευχαριστώ Ζάχο!

 Καλή ιδέα αλλά και λίγο ακριβή, γιατί το κάθε ένα τέτοιο γάντι πάει στα 90-110 ευρώ, μειονέκτημα ότι μένει ο καρπός ακάλυπτος και μπορεί να σε βρει εκεί το τσίμπημα της οχιάς, φυσικά υπάρχουν γάντια με ακόμα μεγαλύτερη προστασία που καλύπτουν και τον καρπό και μεγάλο μέρος του πήχη (ο αντιβραχίονας) αλλά με ακόμα μεγαλύτερο κόστος!


 Και όταν λέω ότι ο διαχειριστής μιας μελισσοκομικής ομάδας πρέπει να διοικεί την μελισσοκομική του ομάδα με σιδερένια γροθιά κάτι τέτοιο εννοώ. Να σου πει ο άλλος καμιά βλακεία και να του το χώσεις αυτό μέσα στην μάπα του και να τα δει όλα κωλυόμενα!!!

 Χα χα χα.


 Αυτά για σήμερα κουταβάκια μου φτάνει τόσο, δεν μπορείτε να πείτε, σας έκανα και σήμερα μάγκες, μια ακόμα βαριά μελισσοκομική ανάρτηση με πρακτική μελισσοκομία και μόνο μέσα της. Πρακτική μελισσοκομία, πραγματική μελισσοκομία και μόνο.




 Adios Amigos Locos






 Και παρακάτω έχουμε ένα αρχείο με αναρτήσεις με κατασκευές, πατέντες, και τεχνικές λύσεις για να είναι στην διάθεση σας εύκολα και άμεσα. 


 Σειρά Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)









































Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 13/1/2019

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III


 Και φτάνουμε στο τρίτο μέρος της ανίχνευσης μας στην Σωληνουργία Χίτζου (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I και Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol II για τα άλλα δύο μέρη της ανίχνευσης) όπου θα μπούμε στον κτίριο που μάλλον ήταν τα γραφεία της επιχείρησης, καθώς και χώροι αποδυτηρίων για το προσωπικό.

 Και όπως πάντα μια προειδοποίηση στο να μην μπαίνετε σε μέρη σαν και αυτό χωρίς μέτρα προστασίας και άπειρη επιφυλακτικότητα, ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να βρείτε εκεί μέσα ή το κυριότερο ποιον μπορεί να βρείτε εκεί μέσα. Δεν είναι οι ανιχνεύσεις σε τέτοια μέρη ακριβώς σαν έναν πρωινό περίπατο μέσα σε ένα πάρκο! Προσοχή!


 Και όπως πάντα πριν μπει το πεζικό μέσα σε ένα κτίριο στην εμπόλεμη ζώνη έχει φροντίσει η αεροπορία  και το πυροβολικό να το ανοικοδομήσει!

 Χα χα χα.  


 Και όμως έρχονται σε αυτά τα μέρη οι καλλιτέχνες του δρόμου για να δημιουργήσουν έργα που θα τα δούνε ελάχιστοι.





 Λογικό, η τέχνη τους δεν μπορεί να εκτιμηθεί από τους περισσότερους, δεν την θέλουν, γουστάρουν να βλέπουν άδειους, φθαρμένους και παρατημένους από τους ιδιοκτήτες τους τοίχους, ξεθωριασμένους από χρώματα, λόγου έλλειψης συντήρησης και ενδιαφέροντος, πίσω από βουνά σκουπιδιών που ξεχειλίζουν από τους κάδους, ή πολύ βολικά για τον κάθε νεοέλληνα πεταμένα από εδώ και εκεί. Αυτό γουστάρουν, αυτό έχουν μάθει, αυτό έχουν συνηθίσει, οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό τους μοιάζει άσχημο. Στενά μυαλά, απαίδευτα, αχρησιμοποίητα, άχρηστα. 


 Και έτσι τα παιδιά αναγκάζονται να "δραπετεύουν" την τέχνη τους στα χαλάσματα, να την απολαμβάνουν ελάχιστοι, όσοι μπορούν να την εκτιμήσουν και έχουν το θάρρος να την ψάξουν πέρα από την άκρη της μύτης τους. Ή  και όσοι αποφασίζουν να μας συντροφεύσουν στις ανιχνεύσεις μας, λίγοι και αυτοί, αλλά τουλάχιστο διαλεχτοί, λίγοι μα να αξίζουν.





 Κρίμα πάντως! Αξίζει περισσότερα το ταλέντο αυτών των παιδιών!





 Και πάλι κρίμα!


 Αλλά και καιρός να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, και ιδού οι δεκάδες τόνοι με αμίαντο που δεν είχαν ακόμα απομακρυνθεί από τους χώρους του εργοστασίου.


 Δεν το κατάλαβα αυτό, γιατί απομάκρυναν μόνο τους 80 τόνους αμιάντου τον Σεπτέμβριο του 2017 και δεν απομάκρυναν και τους υπόλοιπους 41? Τι ακριβώς σκεφτόταν? Να συνεχιστεί η έκθεση των παιδιών για ακόμα μερικά χρόνια σε ένα τόσο μολυσματικό παράγοντα? Ήδη είχαν αντιληφθεί την επικινδυνότητα της κατάστασης, σχεδίασαν μια λύση, βρήκαν την χρηματοδότηση για αυτή, και ανάθεσαν σε μια εταιρία να λύσει το πρόβλημα. Γιατί δεν το ολοκλήρωσαν? Δεν έφτασαν τα λεφτά της χρηματοδότησης? Τι συνέβη στην πραγματικότητα και δεν ολοκληρώθηκε η απορρύπανση της περιοχής?


 Και αυτό είναι κρίμα, για τα παιδιά της περιοχής, ίσως τελικά τα παράπονα των κατοίκων των περιοχών της δυτικής Θεσσαλικής (μάλλον των περιοχών δυτικά του μητροπολιτικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης για να ακριβολογούμε) ότι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας για το επίσημο κράτος να ισχύουν απόλυτα.  





 Μην την πίνετε ρε!

 Χμμμμ!

 Υπονοούμενο ότι η μόλυνση της περιοχής δεν είναι το μόνο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα που συναντάς σε αυτούς τους χώρους?





 Σεράγεβο, Χαλέπι, και ίσως σε λίγο Μανμπίτζ. 





 Και φυσικά όπως πάντα σε τέτοια μέρη βρίσκεις και σημάδια διαβίωσης αστέγων συνανθρώπων μας, βρώμικες, μολυσμένες, τρύπες - φωλιές, που ωστόσο για αυτούς εξακολουθούν να είναι ζεστότερες και πιο φιλόξενες από τις καρδιές των συμπολιτών τους. 





 Και φυσικά τι είπαμε ότι είναι το μεγαλύτερο λάθος όταν μπαίνεις σε τέτοια μέρη?

 Το να κατέβεις στο υπόγειο ή να ανέβεις στους πάνω ορόφους, και να χάσεις αμέσως κάθε εναλλακτική δίοδο διαφυγής εάν κάτι πάει τραγικά λάθος.


 Και τι περιμένετε ο Αρκούδας να κάνει?

 Ναιιιιι!!!

 Χα χα χα.





 Άποψη από ψιλά.





 Και επαναλαμβάνω, τεράστιοι χώροι που πάνε ανεκμετάλλευτοι!





 Πλάκα, πλάκα, έχω κολλήσει με το συγκεκριμένο Street Art! Είναι πανέμορφο.








 Ωραίο.


 Αλλά αυτό που υπάρχει εκεί κάτω δεν είναι καθόλου όμορφο.





 Χμμμ καλό και αυτό.








 Αυτό πρέπει να ήταν θαυμάσιο πριν το φθείρει τόσο πολύ ο χρόνος!





 Και εδώ καλλιτεχνούμε.





 Ούπς και δηλώσεις?

 Τι τρέχει Κάσμ?

 Έχουμε και κατακτήσεις ε?

 Χα χα χα.


 Στο επίπεδο του εδάφους ξανά, και συνεχίζουμε την ανίχνευση μας περιμετρικά του εργοστασίου, στον (στενό) δρόμο που αποτελεί το σύνορο του με το δίπλα σχολικό συγκρότημα. 








 Πολύ, μα πάρα πολύ καλό! Μπράβο!





 Για να οριοθετήσουμε και την περιοχή.





 Το κτίριο στο τέλος του δρόμου είναι το σχολικό συγκρότημα που σας έλεγα. Πέντε μέτρα το χωρίζουν από το εργοστάσιο. Πέντε μέτρα το χώριζαν και από τους 120 τόνους αμιάντου. Πέντε μέτρα απόσταση για πάνω από 10 χρόνια. 

 Εύγε! 

 Εις ανώτερα!


 Και εδώ τελειώνει η ανίχνευση την συγκεκριμένη ημέρα, αλλά όχι και η ανίχνευση στο συγκεκριμένο εργοστάσιο. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να έρθω ξανά, και ξανά, εάν χρειασθεί για να δω εάν έχουν τελικά απομακρύνει τους σάκους με τον αμίαντο. Ένα αρχείο σχετικά με την αδιαφορία και την αδράνεια που μπορεί να έχουν οι αρχές σχετικά με την δημόσια υγεία. Και το έκανα, οπότε αμέσως μετά ακολουθεί το Follow up αυτής της ανίχνευσης. Αρχή της χρονιάς είχα έρθει εδώ, το μόνο σωστό από πλευράς συμμετρίας ήταν στα τέλη της να ξανά έρθω. Για να δούμε και τι βρήκαμε. 


Follow Up 12/12/2018


 Φυσικά όπως προανέφερα δεν είχαν μετακινηθεί οι σάκοι με τον αμίαντο ακόμα και στις 12/12/2018 που ξαναπήγα στο εργοστάσιο Χίτζου (η μετακίνηση τους έγινε στις 18/12/2018), οπότε και αφού επιβεβαίωσα αυτό το γεγονός ξανά, έκανα μια ανίχνευση στους τοίχους του εργοστασίου για να δω τι μπορεί να έκαναν οι καλλιτέχνες του δρόμου για να εξωτερικεύσουν τον υπέροχο κόσμο που κρύβουν μέσα τους. Και για ακόμα μια φορά βρέθηκα μπροστά σε μερικά διαμαντάκια που πρέπει να τα μοιραστώ μαζί σας. Λιγότερο από ένας χρόνος ανάμεσα στις δύο ανιχνεύσεις αλλά τα αριστουργήματα πολλά. Κρίμα που τα χαίρονται ελάχιστοι όμως!

 Μπράβο Κάσμ για ακόμα μια φορά!


 Και εξακολουθεί να παράγει υπέροχο έργο!

 Πραγματικά μεγάλο ταλέντο!


 Λίγα λόγια! Τι να πρωτοπείς?


 Διαμαντάκια!











 Απίστευτο!

 Μπράβο ρε παλίκαρε, φοβερός!







 Και με αυτή την εικόνα θέλω να κλείσω αυτή την ανάρτηση. Μια ανάρτηση πληγή, μια ανίχνευση δύσκολη που δείχνει το πόσο λίγο μετρά για τους "υπευθύνους" η ανθρώπινη υγεία και ζωή. Το πόσο αργά μπορούν να κινηθούν τα γρανάζια του κράτους, εάν δεν υπάρχει κάποιο ουσιαστικό (χρηματικό) όφελος για κάποιους που είναι ικανοί να τα "λαδώσουν" για να αποκτήσουν επιτέλους αυξημένη κινητικότητα. Το πόσο λίγη μπορεί να είναι στην πραγματικότητα η μαζική δραστηριοποίηση των ανθρώπων ακόμα και σε σοβαρά προβλήματα που αφορούν ότι πολυτιμότερο έχουν. Το πόσο απελπισμένα ψάχνουν για χώρους για να εκφραστούν ορισμένοι συνάνθρωποι μας, αλλά και το πόσο απελπισμένα ψάχνουν τόπους για να φωλιάζουν κάποιοι άλλοι συνάνθρωποι μας.

 Και όλα αυτά στην ίδια ανίχνευση μέσα σε ένα ακόμα συντρίμμι του Ελληνικού Καπιταλισμού. Ας είναι, την αφήνουμε και αυτή την ανίχνευση μας πίσω, και μέσα στο αντίστοιχο αρχείο που δημιουργούμε, και συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον ορυμαγδό της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Λίγοι μεν οι συνοδοιπόροι μας σε αυτές τις ανιχνεύσεις, αλλά επίσης και η καλύτερη παρέα που μπορεί να έχει κανείς.

 Συνεχίζουμε λοιπών.


Adios Amigos Locos



Σειρά  Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια























 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη