UA-50457385-1

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024

Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος -Κατασκευάζοντας πλαίσια περιορισμού κυψέλης (πλαίσια με φελιζολ)

 


 Έλα για ακόμη μια μελισσοκομική ανάρτηση, την μικρότερη μέρα του χρόνου, και την πρώτη μέρα χιονιού στον Σοχό (πέρσι πρώτη μέρα χιονόπτωσης η 25/11/2023). 

 Ανάρτηση χωρισμένη στο κύριο μέρος της, όπου θα δείχνω την κατασκευή πλαισίων περιορισμού κυψέλης (δεν είναι δική μου ορολογία αυτή αλλά του κύριου μελισσοκομικού προμηθευτή μου αυτή την εποχή) - πλαισίων φελιζολ που τα έκανα την Τρίτη 17/12/2024, έπειτα από την κατασκευή παταριού για το μελισσοκομικό μου εργαστήρι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κατασκευάζοντας ένα πατάρι για το μελισσοκομικό εργαστήρι ) όπου είχα αφαιρέσει από τον χώρο του παταριού αρκετά φύλλα φελιζολ, και μου δόθηκε η πρώτη ύλη για να κάνω την κατασκευή που πραγματεύεται αυτή η ανάρτηση. 

 Και ένα δεύτερο μέρος-παράρτημα όπου παρουσιάζω 2 μέρες εργασίας μου στο μελισσοκομείο που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου, όπου την πρώτη μέρα κάνω προληπτική θεραπεία στα μελίσσια μου (ενστάλαξη οξαλικού οξέος), και την δεύτερη μέρα αντικαθιστώ κυψέλες με διάτρητούς πάτους με κυψέλες με κλειστό πάτο, και κυψέλες παλιού τύπου, και εισαγωγή στις κυψέλες των πλαισίων περιορισμού κυψέλης (σε όλες τις κυψέλες που έκανα την μετάγγιση των μελισσιών, και σε μέρος από τις υπόλοιπες κυψέλες, μια που δεν πρόλαβα να το κάνω σε όλες τις κυψέλες λόγου έλλειψης χρόνου (η δεύτερη μικρότερη μέρα του χρόνου 20/12/2024), και οι παρατηρήσεις μου όσο αφορά τις δυνατότητες των μελισσιών, και την ιδιαιτερότητα των τοποθετήσεων στα πεύκα (έτσι ακριβώς όπως τα σχολίασα στο προφίλ μου στο facebook στις αντίστοιχες φωτογραφίες).

 Όλα τα παραπάνω με τον μικρότερο δυνατό σχολιασμό (για μένα! Χα χα χα), αφήνω κυρίως τις φωτογραφίες να σας δώσουν την τεχνογνωσία της κατασκευής, με έναν μικρό σχολιασμό δικό μου όπου νομίζω ότι είναι απαραίτητος.

 Και η πρώτη φωτογραφία είναι από τις οκτάδες πλαισίων (20 οκτάδες, 160 πλαίσια) που τα είχα καθαρίσει με καυστική σόδα έπειτα από την προσβολή τους με κηρόσκορο (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Καθαρίζοντας μαζικά πλαίσια με καυστική σόδα) που αποφάσισα να τα μετατρέψω σε πλαίσια περιορισμού κυψέλης. 

 Πλαίσια περιορισμού κυψέλης που τα είχα δει στον κύριο μελισσοκομικό μου προμηθευτή να αποτελούνται από ένα πλαίσιο κυψέλης και ένα φελιζολ Dow (μπλε), με σκοπό να περιορίζουν το μελίσσι στο χώρο (πλαίσια) που είναι σφιγμένο, και να του παρέχουν μια θερμομόνωση κατά την διάρκεια του χειμώνα, και έτσι να βοηθάνε στην εξοικονόμηση των αποθεμάτων του σε τροφές (μέλι, χορηγούμενη σταθερή μελισσοτροφή) που δεν καταναλώνονται με τόσο ταχείς ρυθμούς για να κρατούν σταθερή την θερμοκρασία του μελισσιού κατά την διάρκεια του χειμώνα. 

 Κόστος για κάθε ένα τέτοιο πλαίσιο 1,5 ευρώ (όταν το απλό πλαίσιο πάει στα 0,65 ευρώ, δηλαδή 0,85 ευρώ πιο ακριβό), ένα κόστος που μου φάνηκε μεγάλο για κάτι τόσο εξειδικευμένο ως μελισσοκομικό υλικό (ένα πλαίσιο που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί όλο τον χρόνο ως χτισμένο πλαίσιο, αλλά μόνο κατά την διάρκεια του χειμώνα ως μόνωση του μελισσιού) και δεν θεώρησα σωστό να κάψω (περιορισμένους) χρηματικούς πόρους για κάτι τέτοιο, παρόλο που σαν ιδέα μου άρεσε.

 Αυτό μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα που τελείωσα το μελισσοκομικό μου πατάρι, και είχα πλέον την πρώτη ύλη για κάτι τέτοιο (και άδεια πλαίσια και αβέρτα φελιζολ), και κυρίως εργαλεία, και την θέληση, για να το κατασκευάσω μόνος μου. 

 Να το κατασκευάσω και να το παρουσιάσω και σε εσάς, ακόμη ένα πλεονέκτημα. που το αντιλαμβάνονται ως τέτοιο, άτομα που ασχολούνται με το blogging, ή το Vlogging στο Youtube. 


 Και μερικά από τα φύλλα φελιζόλ που χρησιμοποίησα (χρησιμοποίησα και μερικά ακόμη που τα κατέβασα από τον χώρο της μεταλλική κατασκευής του παταριού, έχει ακόμη τόσα, και παραπάνω, πιθανότατα για να κατασκευάσω 300-400 πλαίσια στο μέλλον). 

 Μερικές διευκρινήσεις επάνω σε αυτή την φωτογραφία.

 Αυτό το φελιζολ είναι Διογκωμένη Πολυστερίνη (Λευκό φελιζολ) και όχι Εξηλασμένη Πολυστερίνη (Μπλε φελιζολ - Dow) που χρησιμοποιεί ο προμηθευτής μου (υπάρχει και η Γραφιτούχα Πολυστερίνη που είναι βελτιωμένη Διογκωμένη Πολυστερίνη). Από συζητήσεις σε μελισσοκομικές ομάδες στο παρελθόν όσο συμμετείχα σε αυτές υπήρχε η αίσθηση ότι το Dow είναι καλύτερο από το λευκό φελιζολ, γιατί δεν το καταστρέφουν τόσο εύκολα οι μέλισσες με το να του κάνουν τρύπες. ή να κόβουν κομμάτια από αυτό (ισχύει αυτό και σε φελιζόλ που είναι μέσα σε πλαίσιο, άρα και περιορισμένο στις άκρες του, και τις ακμές του?), σωστό και αυτό, αλλά το Λευκό φελιζόλ έχει μια ιδιότητα που την θεωρώ καλύτερη από το Dow.  Το Λευκό φελιζόλ κόβεται ευκολότερα σε κομμάτια αλλά αυτά παραμένουν σε ένα μέγεθος (ακόμη και τα μικρότερα) που δεν μπορεί να περάσει από το φίλτρο μελιού (ή ξεχωρίζει στην πρόπολή οπότε μπορείς να το αφαιρέσεις σχετικά εύκολα), αντίθετα το Dow προκαλεί τρίμα (και χόνδρο και πολύ ψιλό) σαν σκόνη, και δεν είμαι σίγουρος ως το πόσο μικρό μπορεί να γίνει! Περνά το φίλτρο του μελιού εάν έχει το μέγεθος γυρεόκοκκου? Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα! Καλά στην πρόπολή μπορεί άνετα να μπει (από τις μέλισσες) μέσα της και να μην μπορείς εύκολα να το διαχωρίσεις!). 

 Έχω χρησιμοποιήσει Dow ως διαχωριστικό σε ένα ρετάλι κυψέλη (χωρίς πλαίσιο φυσικά, ένα μεγάλο κομμάτι Dow που πιάνει όλη την πλαϊνή πλευρά εσωτερικά της κυψέλης, που έχει και τρύπα από αυτή την πλευρά) σε ένα μικρό μελισσάκι για πάνω από έναν χρόνο, και ξέρω ότι και αντέχει, και μονώνει ικανοποιητικά, και δεν το πειράζουν ιδιαίτερα οι μέλισσες (μικρό φυσικά το μελίσσι, τόσο μικρό που δεν χαραμίζεις κανονική κυψέλη για αυτό, και το έχεις μέσα στο ρετάλι κυψέλης με πατέντες όπως η παραπάνω), αλλά επίσης βλέπω και το τρίμα που αφήνει το Dow κάθε φορά που το μετακινώ λίγο. 

 Όσο αφορά τις άλλες ιδιότητες του Dow έναντι του Λευκού φελιζολ τις θεωρώ αδιάφορες για τις ανάγκες της κυψέλης (υπερτερεί το Dow στην μικρότερη απορροφητικότητα της υγρασίας και στην μεγαλύτερη αντοχή του (και ότι αντιδρά καλύτερα με το σκυρόδεμα), γιατί αυτό αφορά τοποθέτηση του σε ταβάνια, ή υπόγεια, και όχι απλώς ως θερμοπρόσοψη όπως το λευκό φελιζολ, γιατί μιλάμε τώρα για επίπεδα υγρασίας που υπάρχουν εξωτερικά της κυψέλης σε συνθήκες βροχής η χιονιού) και μένω στα παρόμοια χαρακτηριστικά, της πάρα πολύ καλής θερμομόνωσης που προσφέρουν και τα δύο, είναι επίσης φιλικά προς το περιβάλλον και πλήρη ανακυκλώσιμα (ιδίως εάν τα κάνεις πλαίσια περιορισμού κυψέλης σαν πατεντιάρης μελισσοκόμος που οφείλεις να είσαι! Χα χα χα). 

 Δεύτερη επισήμανση επειδή ξέρω τι άχρηστα καλούπια είσαστε! Ναι τα καθάρισα πρώτα τα φύλλα φελιζόλ από την σκόνη (και με κομφέρ αέρα και με σκούπα!)! Χα χα χα.

 Τρίτη επισήμανση, δύο μεγέθη σε φάρδος του φελιζολ, το πιο λεπτό είναι στο μέγεθος του Dow που έχουν τα πλαίσια περιορισμού του προμηθευτή μου (έχουν το φάρδος του κάτω μέρους του πλαισίου που είναι στενότερο από το επάνω), το πιο φαρδύ μέγεθος που χρησιμοποίησα έχουν λίγο περισσότερο φάρδος από το επάνω μέρος του πλαισίου (οπότε εδώ έχομε ένα πλεονέκτημα σε σχέση με αυτά του προμηθευτή μου, και μια ευκαιρία να μπορούν να "μασουλίσουν" το φελιζόλ οι μέλισσες, μια που εξέχει από τα όρια του πλαισίου).

 Τέταρτη επισήμανση για εσάς τους σχολιαστές των μελισσοκομικών ομάδων, άστε το πολύ μπλα, μπλα, και την ανάλυση, και απλώς κάντε δράσεις, Dow, λευκό φελιζολ δεν έχει καμία απολύτως σημασία, εάν απλώς μιλάτε για αυτά, και δεν κάνετε καμία πράξη! Απλώς κάντε το, και άστε την πολύ λεκτική ντρίπλα! Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει λέει ο σοφός λαός μας. Πράξεις και μόνο!


 Και εργαλεία για την δουλειά μας το καρφωτικό πιστόλι αέρα για να καρφώνεις το φελιζολ στο πλαίσιο (καρφωτικό, δραπανοκατσάβιδο, γυαλοχαρτιέρα τα πλέον χρήσιμα Power Tools για τους μελισσοκόμους, με το αεροπίστολο βαφής, αλυσοπρίονο, χορτοκοπτικό, να ακολουθούν αμέσως μετά), φαλτσοκόφτες για να κόβεις το φελιζολ, και κόφτης (για να κόβεις τα δετικά στις οκτάδες των πλαισίων). 


 Και εδώ λίγη βιομηχανική κατασκοπία από το κατάστημα του τωρινού κύριου μελισσοκομικού προμηθευτή μου! Μια κατασκευή με 4 καρφωτικά αέρα (που παίρνουν αέρα-ενέργεια από ένα 85αρι αεροσυμπιεστή-κομφλέρ) που καρφώνουν και τις 4 πλευρές ενός πλαισίου κυψέλης με την μια!  

 Καλή ιδέα! Ακριβή ιδέα (εγώ νομίζω είχα αγοράσει το καρφωτικό μου στα 75-85 ευρώ πριν από 13 χρόνια (ο 25αρης αεροσυμπιεστής-κομφλέρ ήταν από την βιοτεχνία του πατέρα μου για να καθαρίζει από σκόνες και κλωστές τις γαζοτικές μηχανές, ανακύκλωση και αυτό πλέον με ευρύτερους ρόλους όπως αεροβαφής, καρφωτικού, αεροτριβείου κ.α. Δουλεύεις με ότι έχεις, εκμεταλλεύεσαι ότι έχεις)  , τώρα θα είναι στα 85-100 ευρώ, ε 4 τέτοια τέτοια θα πάνε στα 360-400 ευρώ, συν η μεταλλική κατασκευή κοντά στα 80-100 ευρώ, συν οι πολλαπλοί διακλαδωτές που δίνουν αέρα από τον αεροσυμπιεστή σε 4 καρφωτικά, συν ρελέ για να δουλεύουν όλα ταυτόχρονα, συν 500 ευρώ ο αεροσυμπιεστής! Πολλά λεφτά! Δεν ξέρω εάν αξίζει αυτό το κόστος την εξοικονόμηση χρόνου από ένα καρφωτικό μόνο! Φυσικά από το να βαράς καρφάκια με ένα σφυρί δεν το συζητάω καν! Τι είμαστε? Τίποτα αυτιστικοί χιμπατζήδες να βαράμε με πέτρες τα καρύδια για να τα σπάσουμε? Σε αυτά είμαι πολύ αυστηρός και σκληρός! Τι ακριβώς νομίζετε ότι κάνετε εσείς που δεν ρίχνετε λεφτά στην μελισσοκομική σας επιχείρηση για τέτοιες λύσεις? Μέχρι πότε θα την βγάζετε με ένα καπνιστήρι και ένα ξέστρο (ούτε και αυτό, ένα κατσαβίδι χωρίς λαβή και πολύ σας είναι ε? Χα χα χα)?). 

 Καλό είναι όταν πάτε σε προμηθευτές σας να μην μπαίνετε μέσα στα καταστήματα τους με παρωπίδες απλώς για να κάψετε λεφτά σε ότι θέλετε να πάρετε, κάντε ένα αλάϊ (βόλτα) στο μαγαζί, κοιτάζετε τα πάντα, δεν ξέρετε τι μπορεί να σας φανεί χρήσιμο σαν ιδέα εκεί, δεν σας κόβει μόνο εσάς, και αυτοί έχουν μυαλό και ιδέες για να γίνονται κάποια πράγματα καλύτερα, μην χάνετε ευκαιρίες ποτέ για "βιομηχανική κατασκοπία"! Χα χα χα.


 Και πρώτο βήμα η κατασκευή ενός "οδηγού" που θα ορίζει το μέγεθος των φελιζόλ που θα κοπούν για να χωράνε μέσα στα πλαίσια (με μια διευκρίνηση εδώ, αλλάζει ο κατασκευαστής του πλαισίου, αλλάζουν ελαφρά -ή και βαριά!- οι εξωτερικές και εσωτερικές διαστάσεις του πλαισίου! Μην με ρωτάτε εμένα το γιατί, να ρωτήσετε τους κυψελουργούς για αυτό το γεγονός! Οπότε μην αγχώνεστε και τόσο από αυτό το γεγονός, και προσπαθείτε να επιτύχετε την απόλυτη ακρίβεια στον οδηγό σας, θα έχετε εκπλήξεις εάν έχετε πάνω από έναν προμηθευτή κυψελών και των αντίστοιχων πλαισίων τους). 

 Χρησιμοποιούμε φυσικά τα εσωτερικά όρια του πλαισίου για να ορίσουμε τον οδηγό μας! Το λέω αυτό γιατί έχω δει πολλά από μελισσοκόμους! Χα χα χα. 


 Τσούπππ πάει και αυτό. 


 Και με τον φαλτσοκόπτη κόβουμε το "πατρόν-οδηγό" μας. Και φυσικά να ξέρετε τα χαρτόνια που γράφουν "BOSCH" είναι καλύτερα από όλα τα άλλα! Γερμανική λευκοκαλτσοσανδαλο-τεχνόλοντζι ναούμ!

 Χα χα χα. 


 Αν ο άνθρωπος είναι αμπτάλης, και αδέξιος, με δύο αριστερά (μπροστινά πόδια) χέρια, και δύο αριστερά (πισινά) πόδια, και αρκούδας, και μαλάκας, αυτά έχουμε! Το πάτησα ο μαλάκας με που το έκοψα (καλά ρε μαλάκα το πρώτο που έβγαλες βρήκες να πατήσεις? Αυτό που θα το έβγαζες και φωτογραφία? Μα πόσο νταρνάκι και κασμάς πχια! Χα χα χα).

 Τι να πω? Δεν έχω να πω τίποτα για του λόγου μου! Χα χα χα.


Το φελιζόλ καλά είναι να είναι τσίτα, τσίτα, με τα εσωτερικά όρια του πλαισίου, και εάν γίνεται και ελαφρά μεγαλύτερο για να "σφηνώνει" καθώς το πρεσάρεις μέσα στο πλαίσιο (εάν δεν το πιέζεις για να μπει, έχεις κάνει λάθος! Εάν έχει και περιθώριο από το πλαίσιο προσπαθήστε να εφαρμόσετε στο κενό λουρίδες από φελιζόλ για να το κλείσετε, τουλάχιστον στην "πάνω-κάτω" διάσταση, και όχι τόσο στην "αριστερά δεξιά". Όταν το μελίσσι κάνει μελισσόσφαιρα στις άκρες της μπορεί να φτάσει τα "πάνω κάτω" όρια του πλαισίου, αυτό πολύ δυσκολότερα μπορεί να το κάνει με τα "αριστερά-δεξιά" όρια του). 

 Όσο πιο χοντρό το φελιζολ τόσο πιο δύσκολη η κοπή του, και ο φαλτσοκόφτης σε μερικά σημεία το παίρνει παραμάζωμα, όσο κοφτερός και να είναι, λόγο της ιδιότητας του λευκού φελιζόλ να θρυμματίζεται σε "γρομπαλάκια" και όχι σε μικρότερα κομμάτια όπως το Dow


Και εδώ βλέπουμε πόσο εξέχει το φαρδύ φελιζολ από την κάτω πλευρά του πλαισίου.


 Και από την επάνω πλευρά του είναι σχεδόν στην ίδια διάσταση με αυτό (ελαφρώς φαρδύτερο). 


Και εδώ έχω περάσει τα φελιζολ στα 144 πλαίσια από τα 160 πλαίσια, όταν μου τελείωσε και η δεύτερη παρτίδα από φελιζολ που χρησιμοποίησα, και βαριόμουν να ξανανέβω στην μεταλλική κατασκευή για να πάρω και άλλα (μπορούσα να χρησιμοποιήσω και "ρετάλια" φελιζολ από αυτά που είχα ήδη κόψει και να κάνω ένα κολλάζ από φελιζολ, αλλά αυτά δεν τα παίζουν ούτε στην φυλακή! Χα χα χα. 144 πλαίσια αρκούν για να μπουν ανά ένα στις κυψέλες, δεδομένου ότι υπάρχουν και πάρα πολλά δεκάρια μελίσσια σε πληθυσμό και αποθέματα μελιού! Για αρχή 144 πλαίσια είναι μια χαρά! Εάν δεν τα φάνε οι μέλισσες και μείνουν αλώβητα αυτόν τον χειμώνα κάνω και άλλα 200-250, και καλύπτομαι πλήρως και για του χρόνου που σκοπεύω να ανέβω στον μέγιστο αριθμό μελισσιών που είχα ποτέ! Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος φυσικά!). 


 Και πάμε στο επόμενο βήμα όπου καρφώνω με διχάλες το φελιζολ στο πλαίσιο, παρόλο που είναι ερμητικά πρεσαρισμένα στα πλαίσια (δεν ξέρω εάν κάνουν αυτό το βήμα και οι προμηθευτές μου! Δεν το παρατήρησα τόσο πολύ, και από κοντά το προϊόν τους! Μπορεί απλώς να το σφηνώνουν μέσα στο πλαίσιο το Dow (που είναι και σκληρότερο) και να το αφήνουν έτσι!). 

 Βλέπετε πράμα που έμεινε σαν φύρα από το φελιζολ? Που να δείτε τι άφησε και από μικρά, μικρά, κομματάκια-γρομπαλάκια! Χωρίς ηλεκτρική σκούπα μην διανοηθείτε να κάνετε κάτι τέτοιο σε εσωτερικό χώρο! Θα φτύσετε αίμα για να καθαρίστε το μελισσοκομικό σας εργαστήρι μετά από κάτι τέτοιο! Έχει και στατικό ηλεκτρισμό το φελιζόλ και το βλέπεις να κολλάει και σε οποιαδήποτε μεταλλική κάθετη επιφάνεια (λέγε με INOX! Χα χα χα). 


Τρεις διχάλες στην κάτω επιφάνεια του πλαισίου μια αριστερά και δεξιά του πλαισίου στα αρχικά, τρεις διχάλες κάτω και δύο επάνω στα επόμενα, μια που το θεώρησα καλύτερη επιλογή. 
 

 Και κάπου εκεί στο κέντρο του Φλού υπάρχει μια διχάλα! Ωραία φωτογραφία ρε τραχανά! Χα χα χα. 


 Και αυτός είναι ο λόγος που πήγα στο 3 κάτω 2 επάνω στις διχάλες! Όπως σας είπα τα πλαίσια πάνε με τα μυαλά του κατασκευαστή τους, τώρα πως γίνεται να υπάρχει 0,5-1 εκατοστό περιθώριο στο αριστερά-δεξιά του εσωτερικού του πλαισίου είναι κάτι που θα ρωτήσετε αυτούς που το κάνουν, το έχετε άλλωστε δει και εσείς αυτό ξανά! Όταν περνάτε φύλλα κεριού στα πλαίσια που κάποια είναι τσίμα, τσίμα, σε όλες τις εσωτερικές διαστάσεις του πλαισίου, και κάποια άλλα είναι στο "Όλοι οι καλοί χωράνε"! 


 Και εδώ έχουμε περάσει στην βιομηχανική παραγωγή! Της διχάλας το κάγκελο ναούμ! Χα χα χα. 


 Και 144 "Πλαίσια περιορισμού κυψέλης" είναι έτοιμα, μια εξοικονόμιση 130-135 ευρώ εάν υπολογήσεις τα 0,85 ευρώ που είναι η διαφορά ανάμεσα στο άδειο πλαίσιο και στο πλαίσιο με Dow. 210-215 ευρώ εάν το υπολογίσεις με 1,5 ευρώ που πάει το αντίστοιχο πλαίσιο.

 Κάτι τέτοιες αναρτήσεις είμαι σίγουρος ότι κάνουν τους μελισσοκομικούς προμηθευτές μου να με έχουν μέσα στην καρδιά τους! Χα χα χα. 

 Όχι άσχημα για πρώτη φορά!

 Πόσες κυψέλες αξίας είναι αυτό είπαμε?


 Χα χα χα.


 Και ακόμη ένα κομμάτι γνώσης του μελισσοκομικού μου γνωστικού κεφαλαίου μοιράστηκε μαζί σας, ένα ακόμη "Και αυτό το έχω κάνει εγώ!", ένα ακόμη σκαλοπάτι αυτοπεποίθησης ανεβάσματος, ένα ακόμη διαμαντάκι μελισσοκοκατασκευαστικό για το αρχείο του blog μας, ένα ακόμη "Όχι πια" στο "παιδί με τα δύο αριστερά χέρια" που με συνόδευε για πόσες και πόσες δεκαετίες! 

Και ένα ακόμη, πάει και αυτό, πάμε παρακάτω!

 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ


 Πέμπτη 19/12/2024 και γράφω αυτό στο προφίλ μου στο Facebook: 

"Δύο μέρες πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο, και την μικρότερη μέρα του χρόνου, και τα μελίσσια κρατάνε ακόμη κηφήνες, στον βορρά!
Για τσιμπήστε και δεκαριά μελίσσια παρόλο που είναι μελισσοσφαιριαμενα λόγου κρύου!
4 μήνες μέσα στα πεύκα, και το πράσινο που ήταν δείκτης έμεινε μέσα στα πεύκα 5 μήνες!
Και κατά τα άλλα τα μελίσσια πρέπει να μένουν 21 μέρες μέσα στα πεύκα και ούτε μέρα παραπάνω, και η κουμαριά τα τσακίζει, και ξεχειμώνιασμα στον νότο και, και, και, και........!
Γατάκια!
Χα χα χα."

Και γιατί το έγραψα αυτό?

Γιατί είμαι κακός άνθρωπας, και θέλω να σπάζω νεύρα (αρχίδια!)!

Χα χα χα.

Τσούκ!

Απλώς θέλω να δείχνω, με απτές αποδείξεις, ότι δεν πρέπει η μελισσοκομική σκέψη να πατάει επάνω σε ράγες τρένου. Τα "το έγραψε αυτό ο τάδε" και το "αυτό κάνουν όλοι οι παλιοί οι μελισσοκόμοι" να αποτελεί "ευαγγέλιο μελισσοκομικό" δεν είναι ο ορθός τρόπος σκέψης των σωστών μελισσοκόμων!


 Έτσι δεκαράκια μας βγήκανε μετά από 4 μήνες από τα πεύκα! Στην χειρότερη μελισσοκομική μου χρονιά (από παραγωγή, από απώλειες μελισσιών είχα πολύ, πολύ, πολύ, χειρότερες, φέτος μέχρι στιγμής δεν έχω τουλάχιστον σοβαρές απώλειες, που είναι κάτι πολύ χειρότερο από το να μην έχεις την παραγωγή που ήθελες, γιατί το ένα είναι κάτι που επηρεάζει την χρονιά που πέρασε, ενώ το άλλο επηρεάζει και τις χρονιές που θα έρθουν!).


 Είναι και αυτό τουλάχιστον ένα κέρδος, και μια βάσιμη ελπίδα για το "Του χρόνου καλύτερα".


 Τι λέει σας τα έσπασα τα νεύρα (αρχίδια) ήδη, ή να συνεχίσω να δείχνω και άλλα δεκαράκια μελίσσια την ημέρα του Χειμερινού ηλιοστασίου, στον Βορρά! Έχω πολλά τέτοια μελίσσια να δείξω! Κοντά στα 40-45% των μελισσιών μου! Θέλετε να σας τα δείξω όλα? Χα χα χα.  


 Τσούκ! Δεν έχει άλλα, αυτό είναι το τελευταίο, και αυτό είναι που έχει μείνει από τις αρχές του Ιούλη μέχρι τα τέλη του Νοέμβρη, 5 μήνες, μέσα στα πεύκα μια που ήταν ένας από τους δείκτες, και δεκαρισμένο και με όρεξη να χτίζει (τρυγήθηκε αρχές Νοέμβρη, το χτίσιμο ανάμεσα στα πλαίσια και το κερόπανο είναι των τελευταίων 50 ημερών!). 


 Παρασκευή 20/12/2024 και γράφω αυτό στο προφίλ μου στο Facebook:

"Και τα μελίσσια κρατάνε γόνους! Και έχουν και λίγο νέο γόνο επίσης! Μια μέρα πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο, την μικρότερη μέρα του χρόνου, όπως σας είπα και χθές, στον βορρά!
Και καλό και κακό, όχι τόσο αποτελεσματική η χθεσινή θεραπεία, δεν θα πέσουν τα μελίσσια σε μέγεθος εάν ο χειμώνας δεν θα έχει τρελές εκπλήξεις.
Κατά τα άλλα τα πεύκα λιακ, μπλιαχ, κακά, γιατί έτσι το έγραψε κάποιος που πέθανε την δεκαετία του 50!
Χα χα χα.
Όταν οι χρόνιες είναι σκατά μελισσοκομικά το τελευταίο καταφύγιο είναι τα πεύκα. Πάντα ! Ακόμη και τρύγο να μην κάνεις τα μελίσσια ταΐζονται!
Άντε γιατί γίναμε όλοι πευκαδες ντεμεκ!
Τα παντζαφουρ τα ξέρετε? Δεν τα ξέρετε! Κατά τα άλλα πευκαδες!
Χα χα χα.
Σας ετοιμάζω καλή μελισσοκομική ανάρτηση, για να μην την διαβάσετε, όπως κάνετε τον τελευταίο καιρό!
Χα χα χα.
Δώσε μου ακόμη μια καλή μέρα χωρίς βροχή για να ολοκληρωθεί το τσακάλικι. Μια μέρα ακόμη ρε μπαγλαμά, η μέση μου μου είπε ότι αντέχει ακόμη μια μέρα, δώσε την μου, μια ακόμη μέρα!"

Και ο μπαγλαμάς όχι μόνο έριχνε καρεκλοπόδαρα από τις 4 το πρωί που σηκώθηκα από την αγωνία, έριξε και ένα χιόνι στις μια το μεσημέρι! Τόσα κονέ έχω βλέπετε με τους Ουράνιους Πατέρες!

Χα χα χα.

Και τι βλέπουμε εδώ?

Το φορτηγό να είναι φορτωμένο με κυψέλες με κλειστούς πάτους, και κυψέλες παλιού τύπου, γεμάτα με τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης που σκόπευα να τα βάλω σε όλες τις κυψέλες (μια που υπάρχει πρόβλεψη για χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι το τέλος του χρόνου, και να αντικαταστήσω με αυτές τις κυψέλες με διάτρητούς πάτους που έχω διαπιστώσει ότι είναι τελείως ακατάλληλες για ξεχειμώνιασμα στον βορρά ("και γιατί δεν έχεις κάνει κόντρα πλακέ για τους πάτους να τους καλύπτεις τον χειμώνα?" θα ρωτήσετε. "Δεν πρόλαβα!" θα σας απαντήσω, "Δεν πρόλαβα να χώσω λεφτά και για αυτό! Μου έφυγαν σε άλλα πράγματα μελισσοκομικά!" χα χα χα).

Θα ρωτήσετε "και γιατί κάνεις στις μικρότερες μέρες του χρόνου αυτές της εργασίες, πας καλά? Έπρεπε να τις κάνεις εδώ και μήνες!" και η απάντηση είναι ότι τα μελίσσια ήταν στα πεύκα μέχρι τις 28-29 Νοέμβρη (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Καλό ξεχειμώνιασμα παίδες ) και τα έφερα επειδή περίμενα να χαλάσει ο καιρός (και το τελευταίο δρομολόγιο το ξεφόρτωσα υπό συνθήκες βροχής!), τις επόμενες 10-12 μέρες έβρεχε διαρκώς, και για μια εβδομάδα περίμενα να στεγνώσει ο δρόμος για να μπορώ να πάω στα μελίσσια μου (είπαμε ανάμεσα στην λάσπη και τους κλέφτες προτιμώ την λάσπη ως τον μόνιμο εχθρό μου! Οπότε αβέρτα χωματόδρομος που σε περίπτωση βροχής γίνεται κόλαση, και για μένα, και για οποιοδήποτε θα σκεφτεί να βάλει χέρι στα μελίσσια μου!). Τρίτη έκανα τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης, Τετάρτη κατέβηκα για να πάω μέλια σε πελάτες μου στην Σαλονίκη και να κάνω ψώνια για το σπίτι, Πέμπτη θεραπεία όλα τα μελίσσια με οξαλικό οξύ, Παρασκευή να βάλω τα πλαίσια να αντικαταστήσω και τις κυψέλες! Βλέπετε ότι δεν έχουν χαθεί μέρες λόγου κωλοβαρέματος! Τα μελίσσια που τα είχα στο μέρος του ξεχειμωνιάσματος ήδη έχω κάνει αντίστοιχες εργασίες (αντικατάσταση κυψελών) εδώ και μήνες.  

 Η διαδικασία των παραπάνω εργασιών είναι πρώτα μεταγγίσεις των μελισσιών από τις κυψέλες με τους διάτρητούς πάτους σε αυτές με τους κλειστούς πάτους, ή παλιού τύπου, και αλλαγή ενός πλαισίου με το πλαίσιο περιορισμού της κυψέλης (αφήνεις τα άλλα πλαίσια πίσω από αυτό το πλαίσιο, και περιορίζεις έτσι τον χώρο με το να μην το αφήνεις κενό πλήρως -οι παλιοί μελισσοκόμοι βάζανε μέχρι και σακιά με άχυρο για να καλύπτουν αυτόν τον χώρο-, αλλά προστατεύεις και τα πλαίσια καλύτερα από τον κηρόσκορο που θα βγει ξανά σε μερικούς μήνες, γιατί η "ζωντανή" κυψέλη είναι το καλύτερο μέρος για να προστατευτούν τα πλαίσια από αυτή την απειλή. Και έχεις εύκαιρα τα πλαίσια για να παίζεις "πόκερ" όταν θα αρχίσει να αναπτύσεται ξανά το μελίσσι και θα θέλει διαρκώς χώρο). Και βάζεις τα πλαίσια περιορισμού της κυψέλης από μια κλειστού πάτου κυψέλη που τα έχεις (για να ελευθερώσεις την κυψέλη για να την χρησιμοποιήσεις στην επόμενη μετάγγιση, στις 17 κυψέλες που έχεις οι 14,5 είναι γεμάτες με πλαίσια περιορισμού κυψέλης!) σε μια κυψέλη με διάτρητο πάτο που μόλις έκανες την μετάγγιση από αυτή! 

 Πολύ εργασία αυτή από μόνη της (και έχει ήδη προηγηθεί να βρεις άδειες κυψέλες, ή να τις αδειάσεις από χτισμένα πλαίσια, και να τις γεμίσεις με τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης, και να φορτώσεις 17 κυψέλες, να τις δέσεις με ιμάντες, να φορτώσεις και καρότσι, συρματόσχοινο, φτυάρι, αξίνα, καπνιστήρι, πευκοβελόνα!. 

 Και γιατί δεν το έκανες αυτό από την προηγούμενη ημέρα? Γιατί γύρισα τριγγλίζοντας από το να κάνω θεραπεία σε όλα τα μελίσσια, ανοίγοντας τα και ρίχνοντας με μια σύριγγά οξαλικό οξύ σε αυτά! 

 Και γιατί δεν τα είχες φορτώσει από την πιο προηγούμενη? Γιατί είχα πάει στην Σαλονίκη! Δεν θα είμαι με μια καρότσα τίγκα με κυψέλες! Οκ? Χα χα χα.) 

 Και πολύ δύσκολα θα προλάβαινες να βάλεις και στις υπόλοιπες κυψέλες από ένα πλαίσιο περιορισμού της κυψέλης (που δεν έγινε για όλες τις κυψέλες, και θα πρέπει να ξαναπάω για να το κάνω αυτό, φυσικά όταν θα το επιτρέπει ο καιρός, μην πάμε να κάνουμε ένα καλό, και ανοίγοντας άκαιρα το μελίσσι να κάνουμε περισσότερο κακό!). 

 Και φυσικά ανάμεσα στην μετάγγιση από τους διάτρητούς πάτους στους κλειστούς στα μελίσσια, ή στο να βάλεις ένα πλαίσιο περιορισμού σε όλες της κυψέλες, πιο άμεσης προτεραιότητας είναι το πρώτο! Μελίσσι χαμένο από πείνα σε διάτρητό πάτο μπορείς να δεις, μελίσσι χαμένο από πείνα επειδή δεν έβαλες ένα πλαίσιο περιορισμού δεν θα δεις τόσο εύκολα! Βοηθάει μεν αυτό, αλλά δεν είναι και αμάν και αμάν περιστατικό.    
 

 Και μετάγγιση από τις διάτρητου πάτου σε κυψέλη κλειστού πάτου, και μάλιστα με τους πίσω αεραγωγούς του καπακιού της κυψέλης κλειστούς (ανοιχτούς τους μπροστά, που κοιτάνε τον Νότο, για να υπάρχει και μια κίνηση του αέρα μέσα σε αυτές που θα διώχνει την υπερβάλλουσα υγρασία μέσα από την κυψέλη) μια που χρησιμοποίησα τις κυψέλες που είχα στους τρύγους, και τις είχα κλείσει τους αεραγωγούς με χαρτί από τα φύλλα κεριού και με ζελοτειπ από πάνω, και απλώς με τον φαλτσοκόπτη απελευθέρωσα τους μπροστά αεραγωγούς από το ζελοτειπ και το χαρτί. 

 Αν είναι να κάνεις κάτι να το κάνεις τέλεια! Για να μην λένε οι νέοι μελισσοκόμοι ότι οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι δεν τα κάνουν όλα όπως πρέπει, γιατί έχουν πολλές κυψέλες, και έχουν καταντήσει αρπακολλατζήδες! Ποντίκια! Οι χειρισμοί και οι γνώσεις που έχουν οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι είναι έτη φωτός μπροστά από τα αντίστοιχα δικά σας! Τολμάτε και μιλάτε κωλόψαρα! Χα χα χα. 


 Μετά από ώρες ατελείωτης εργασίας και κούρασης, αγωνίας και πόνου (το δεκάρι μελίσσι όσο και εάν δεν το αντιλαμβάνεστε, γιατί έχετε δουλέψει και με εικοσάρια μελίσσια, είναι ένα δυνατό μελίσσι! Και αυτό το αντιλαμβάνεσαι τον χειμώνα όταν πας να δουλέψεις με αυτό, και αυτό τσαμπουκαλεμένο σου λέει "Εεεεεεειιιιιι! Που πας ρε καραμήτρο να μου βάλεις χέρι με αυτό το κωλόκρυο? Πας καλά? Θα σε στρώσω εγώ!!!!" Και σε στρώνει μια χαρά! Τρίτο μελίσσι που πάω να το κάνω αντικατάσταση κυψέλης και είναι πατημένο δεκάρι και σε πληθυσμό, και σε μέλια, με που το ανοίγω πλήρης επίθεση! Ούτε να σε αφήσει να πάρεις ανάσα, "Όχι! Δεν θα σε αφήσω να κάνεις το οτιδήποτε με εμένα! Δεν γουστάρω! Δεν θεωρώ ότι πρέπει να με ανοίξεις σήμερα! Έκανες μαλακία που με άνοιξες! Θα πεθάνεις, σήμερα!" Τα είδα όλα κωλυόμενα!  Τρίτη αντικατάσταση στο τρίτο μελίσσι που άνοιξα (είχα βάλει στην πρώτη σειρά τις πρώτης γραμμής όλες τις κυψέλες με διάτρητούς πάτους στο φόρτωμα από την Χαλκιδική) και να έχω ένα αγριεμένο νέφος από μέλισσες γύρω μου, και να σκέφτεσαι ότι άμα πάει έτσι θα σταματήσεις στις 5-6 κυψέλες, αναγκαστικά δεν προχωράς σε αντικατάσταση κυψέλης σε αυτό και το αφήνεις για άλλη μέρα, ή αυτό, ή πεθαίνεις, σήμερα! Χα χα χα) έχοντας αντικαταστήσει τις 17 κυψέλες που έφερα (μένουν άλλες τέσσερεις για μια άλλη μέρα, αφού γεμίσω το καπνιστήρι με χασίς πριν πάω σε αυτούς τους σατανάδες για αντικατάσταση κυψέλης! Χα χα χα) και έχοντας βάλει και σε μερικές από τις υπόλοιπες κυψέλες πλαίσια περιορισμού κυψέλης αρχίζει να σκοτεινιάζει και να τίθεται ένα οριστικό και αμετάκλητο τέλος στην προσπάθεια μου να τελειώσω την εργασία, που υπερβολικά αισιόδοξα νόμιζα ότι θα την τελείωνα σε μια μέρα (και όχι οποιαδήποτε μέρα! Στην δεύτερη μικρότερη μέρα του χρόνου! Χμμμμμμ!). 

 Τουλάχιστον προστάτευσα σχεδόν το σύνολο των μελισσιών που ήταν σε κυψέλες με διάτρητούς πάτους, έγινε και η κυριότερη προληπτική θεραπεία στα μελίσσια, και οι κυψέλες είναι ήδη γεμάτες με τα πλαίσια περιορισμού κυψέλης για να τα τοποθετήσω μια άλλη μέρα και στις υπόλοιπες κυψέλες μου.

 Ένα διήμερο εντατικής μελισσοκομίας στο μελισσοκομείο μου επιτυχημένο, οι κυρές μου ασφαλείς από πολλές πλευρές, και θα γίνουν ακόμη πιο ασφαλείς στο μέλλον, μια χαρά, πάμε παρακάτω.   

Σειρά Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Κατασκευάζοντας ένα πατάρι για το μελισσοκομικό εργαστήρι

 


 Για να σας ετοιμάσω και μια τσακ μπάμ μελισσοκομική ανάρτηση, λίγο πατεντιάρικη, αρκετά κατασκευαστική (μια ανάρτηση που άνετα θα μπορούσε να ενταχθεί στην ανάρτηση του blog Μελισσοκομικά Προβλήματα Λύσεις Πατέντες Επιλογές ) , για να γουστάρετε και λίγο, γιατί από ότι φαίνεται αναρτήσεις που έχουν μετρό μέσα, ή Φραντζέσκες, δεν είναι το φόρτε σας!

 Χα χα χα. 

 Οπότε για να αρχίσουμε χωρίς πολλά, πολλά, λόγια. Πρέπει να δουλεύεις με ότι έχεις, πρέπει να εκμεταλλεύεσαι ότι έχεις. Βασική αρχή αυτή εάν θέλεις να πάει μπροστά η μελισσοκομική σου επιχείρηση (και όχι μόνο οι μελισσοκομικές επιχειρήσεις), οπότε με την επισκευή στις βλάβες στην ύδρευση και την αποχέτευση στο μελισσοκομικό εργαστήρι μου, που αναφέρω στην ανάρτηση του blog Όταν κάποιοι μετακινούν μελίσσια κάποιοι άλλοι τρυγούν μελίσσια. Και μερικές ακόμη μελισσοιστορίες , αποφάσισα να μετακινήσω τον παραπάνω πολλαπλό πάγκο που τον χρησιμοποιούσα ως διαχωριστικό χώρων στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι, εκτός από πάγκο αποθήκευσης εργαλείων, στην μια άκρη του μελισσοκομικού μου εργαστηρίου, δημιουργώντας πλέον έναν ενιαίο χώρο στο εργαστήρι μου. 

 Πολλαπλός πάγκος που αποτελούταν από 3 πάγκους της βιοτεχνίας ετοίμων ενδυμάτων του πατέρα μου ( συνολικά έχω 6 πάγκους από την βιοτεχνία του πατέρα μου, και άλλους 2 πάγκους από το κατάστημα υαλικών που είχαμε, δεσμεύουν πολύ χώρο στο εργαστήρι μου μεν - και στο σπίτι- αλλά ήδη τους χρησιμοποιώ για να αποθηκεύω εργαλεία και μελισσοκομικό υλικό, και σχεδιάζω στο μέλλον να τους χρησιμοποιήσω ακόμη πιο εντατικά και δημιουργικά, φαντασία να έχεις και μπορείς να ανακυκλώσεις τα πάντα, και να γλυτώσεις αβέρτα χρήμα, και κόπο, από εάν τα έκανες όλα από το μηδέν) και μια επιφάνεια εργασίας φτιαγμένη από χοντρό κόντρα πλακέ από έναν τεράστιο πάγκο κοπής υφασμάτων για να γίνουν ρούχα. 

 Όλα αυτά ήταν συνδεμένα μεταξύ τους έχοντας βιδώσει με ξυλόβιδες το τεράστιο κόντρα πλακέ, και έχοντας τον ένα πάγκο πάνω από τον άλλο. Τεράστιο βάρος για να μετακινηθεί από ένα άτομο, αλλά ως γνωστό πρώτα θα επιτρέψω τον εαυτό μου να πεθάνει, και έπειτα θα του επιτρέψω να ζητήσει βοήθεια από οπουδήποτε, και οποιονδήποτε! Το είπαμε ξανά αυτό! Η περηφάνεια το δικό μου θανάσιμο αμάρτημα, και η αχίλλειος πτέρνα μου που θα με καταστρέψει! Χα χα χα.

 Επίσης μια που πλέον δεν χρησιμοποιείται ως διαχωριστικό χώρου δεν είναι αναγκαίο να είναι βιδωμένο το κόντρα πλακέ στους πάγκους (που εξακολουθούν να λειτουργούν ως χώρος αποθήκευσης εργαλείων) και είναι η ευκαιρία να το μετατρέψω σε μια ιδέα που την έχω εδώ και πολλά χρόνια, την βάση για ένα πατάρι, όπου θα αποθηκεύω πράγματα με μεγάλο όγκο αλλά μικρό βάρος (άχτιστα πλαίσια από κυψέλες, πλαστικά βάζα, ή γυάλινα). 

 Λίγη ακατάστατή η φωτογραφία ε? Έτσι είναι τα εργαστήρια που δουλεύονται χα χα χα. Επίσης η παραπάνω φωτογραφία κρύβει πόσες, και πόσες, μελλοντικές μελισσοκομικές αναρτήσεις που θα σας τις προσφέρω σιγά, σιγά, αρκεί φυσικά να κάτσετε να τις διαβάσετε! Να σας πυροβολήσω τις γνώσεις μου στο κεφάλι σας, χωρίς να διαβάσετε αυτά που γράφω, είναι τελείως αδύνατο! Ακόμη και για μένα! Χα χα χα.

  


 Γουστάρετε καλλιτεχνία? 

 Ιδέα της Κυρά Μορφούλας, της μάνας μου, πριν από 40 χρόνια! 

 Ιδέα της να κατασκευαστεί μια Σιδηροκατασκευή ψιλά στο κατάστημα υαλικών από όπου κρεμόταν τα φωτιστικά προς πώληση. 

 Ένα τετραγωνισμένο (τεράστιο) μεταλλικό πλαίσιο με βάσεις για τα κρεμαστάρια των φωτιστικών, και σε κάθε τετράγωνο βάζαμε 4 ξύλα που τα λυγίζαμε για να δημιουργήσουμε αυτή το σχήμα (είχε φάει αβέρτα βρίσιμο την μέρα που 4-5 άνθρωποι επάνω σε σκάλες λυγίζαμε τα ξύλα για να γεμίσουμε τα άπειρα τετράγωνα, έχοντας κάθε τόσο να σου πέφτει και ένα, ή πολλά, ξύλα από αυτά που ήδη είχαμε βάλει στην προσπάθεια μας να βάλουμε και το επόμενο. Και όμως! Κράτησε 4 δεκαετίες αυτή η τόσο ευαίσθητη κατασκευή. Η μάνα μου ήταν ιδιοφυία, και τρομερά ικανή, επίμονη, και τελειομανής σε οτιδήποτε ασχολούτανε! Ένα άτομο με μοναδικές ικανότητες, και σχεδόν άπειρες δυνατότητες! Κρίμα που την έχασα τόσο νωρίς στην μελισσοκομική μου πορεία! Εάν την είχα θα βλέπατε πράγματα και θαύματα σε αυτό το blog, η δική της η ιδιοφυία στο οτιδήποτε, η τρομερή εργατικότητα της, και πείσμα της στο να είναι η καλύτερη σε οτιδήποτε κάνει, και η δικός μου γραπτός λόγος, η τρέλα μου, και η οργή μου που με κάνει να μην λογαριάζω όρια σε ότι κάνω, θα ήταν ένας τρομερός συνδυασμός! Το Scania παρκαρισμένο έξω από το σπίτι μου θα ήταν τώρα, εάν την είχα στο πλευρό μου!).  


 Και επίσης είχε δημιουργήσει και τετράγωνα με φελιζολ επάνω από την μεταλλική κατασκευή, για να χωρίζουν τον χώρο ανάμεσα στην μεταλλική κατασκευή και το ταβάνι! Μιλάμε την συγκεκριμένη μέρα που τα κάναμε όλα αυτά είχε βασανίσει πολύ κόσμο η μάνα μου! 

 Χα χα χα. 

 Αλλά αυτή ήταν η μάνα μου, άκρως δημιουργική, τελείως ασυμβίβαστη, εμμονικά τελειομανής, με τρομερή θέληση! Μια Δύναμη της Φύσης!

 Σας ετοιμάζω και μια ακόμη μελισσοκομική ανάρτηση με το υλικό που βλέπετε! 

 Υπομονή! 

 Κληρονόμησα και εγώ ένα μέρος της δημιουργικότητας της βλέπετε! 

 Όχι στο δικό της το επίπεδο! Αλλά και πάλι, ακόμη και οι σκιές της δικής της δημιουργικότητας πάλι λένε πολλά.  


 Και εδώ πάλι ξεθέωμα, για να μπορέσω απλώς να μετακινήσω τον πολλαπλό πάγκο, για να "ελευθερώσω" το τεράστιο κόντρα πλακέ για να το ξεβιδώσω από τους πάγκους. 

 Κόντρα πλακέ που ήδη μέρος του μας έδωσε τα στεφάνια για τα δοχεία ωρίμανσης που σας έδειξα στις αναρτήσεις του blog Μελισσοκομικές κατασκευές και πατέντες και Κοίτα τι μας έφερε η γάτα! - Επενδύοντας σε ακόμη περισσότερα δοχεία ωρίμανσης, αλλά και την βάση για το μελισσοκομικό καρότσι που παρουσιάζω στην ανάρτηση του blog Να και το δεύτερο μελισσοκομικό καρότσι μας

 Όπως ήδη προ είπα, δουλεύεις με ότι έχεις, εκμεταλλεύεσαι ότι έχεις


 Εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν για αυτή την δουλειά το δραπανοκατσάβιδο μου και οι βάσεις με τροχάκια (που έχουν παρουσιαστεί στην ανάρτηση του blog Και η μελισσοκομία σε τροχούς συνεχίζεται. Η σημασία της αντικατάστασης εργασίας με κεφάλαιο) που θα χρησιμοποιηθούν για να μετακινηθεί το πολύ βαρύ κόντρα πλακέ (διαστάσεις 2,45 επί 1,80 μέτρα).

 Λεπτομέρεια το πόσο λερώνει η πρόπολη τα πλακάκια! 

 Ακόμη και όταν την αφαιρείς με την σπάτουλα (ηλεκτρική σπάτουλα-πολυεργαλείο πλέον) πάλι αφήνει σημάδια στα πλακάκια!


 Και η περηφάνεια που οδηγεί στην άρνηση βοήθειας από τους άλλους σε αναγκάζει σε περισσότερη σκέψη, δημιουργικότητα του πως θα κάνεις τα πάντα μόνος σου, και φυσικά σε περισσότερο κόστος, γιατί λύσεις που εξοικονομούν εργασία πάντα θέλουν επένδυση σε κεφάλαιο!

 Δεύτερη λεπτομέρεια για να προσέξετε, χαρτόνια στο πάτωμα, τα βάζεις στους τρύγους για να το προστατεύσεις από το μέλι, κερί, και πρόπολή, που θα πέσει από τα πλαίσια που τρυγάς! 

 Τα προβλήματα είναι για να λύνονται, και όχι για απλώς να διαπιστώνονται, και να χρονίζουν!


 Και έχω τοποθετήσει το κόντρα πλακέ στην ράμπα του εργαστηρίου μου και στο μεταλλικό "γαϊδουράκι" που παρουσιάζω στην ανάρτηση του blog Μελισσοκομικές κατασκευές και πατέντες, και αυτό "κληρονομιά" από την βιοτεχνία του πατέρα μου. 

 Σημειώνω και το που θα κόψω το κόντρα πλακέ για να φύγει το μέρος του που φούσκωσε από την υγρασία (για αυτό και οι επισκευές που αναφέρω παραπάνω). 

 Θα αφαιρεθούν 30 πόντοι από το κόντρα πλακέ με μια σέγα που αγόρασα (κόστος 30 ευρώ) και θα την χρησιμοποιήσω πρώτη φορά για αυτόν τον σκοπό. 


 Και θα ξανακόψω το κόντρα πλακέ σε δύο κομμάτια, για να μπορέσω να το φέρω σε ανθρώπινο μέγεθος για να το ανεβάσουμε δύο άτομα στην μεταλλική κατασκευή (προσφέρθηκε ο μάστορας που έκανε τα υδραυλικά, αλλά βοήθησε και στην ενίσχυση της κατασκευής βάζοντας ντίζες, να έρθει την ημέρα που θα τελείωνα με τις κοπές του κόντρα πλακέ για να με βοηθήσει, έτοιμος πάλι να αρνηθώ αλλά ήδη με σκοτώνει από τον πόνο η μέση από τις μεταφορές των μελισσιών μου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Καλό ξεχειμώνιασμα παίδες), οπότε σκέφτηκα ότι δεν λέει να  ρισκάρω μια ακόμη μεγαλύτερη βλάβη στην μέση, γιατί μισός μελισσοκόμος λόγου μέσης είτε έχει πατάρι στο εργαστήρι του, είτε δεν έχει, πάλι άχρηστος θα είναι!


 Και βουαλά! 

 Έγινε! 

 Με την πρώτη φορά! 

 Η αυτοπεποίθηση στα Ουράνια! 

 Όχι άσχημα για ένα παιδί με δύο αριστερά χέρια ε? 


 Δύο κομμάτια κόντρα πλακέ με μέγεθος 123 επί 150, και 122 επί 150, και μια σέγα που έκανε αυτό το τσακαλίκι! 

 Τα λεφτά της τα έβγαλε ακόμη και εάν δεν την χρησιμοποιήσω ποτέ για τίποτα άλλο. 

 Περισσότερα λεφτά θα έπαιρνε ένας ξυλουργός για αυτή την εργασία! 

 Την έκανα εγώ, έχω να λέω ότι "το έκανα και αυτό!", μου έχει μείνει και η σέγα! 

 Δεν αρκεί μάγκες μου να αγοράζετε τα εργαλεία, πρέπει να τα χρησιμοποιείτε και όλας! Χα χα χα. 


 Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με το να αφαιρέσω τα ξύλα και τα φελιζολ όσο περίμενα τον τεχνίτη για να ανεβάσουμε μαζί τα κόντρα πλακέ στην μεταλλική κατασκευή. 

 Επίσης αφαίρεσα τα παλιά καλώδια από την ηλεκτρολογική εγκατάσταση (δεν ήταν φυσικά συνδεμένη στο ρεύμα εδώ και δεκαετίες! Χαζά με "ζωντανά" καλώδια δεν κάνεις εάν δεν είσαι ηλεκτρολόγος!) που θα εμπόδιζαν την τοποθέτηση των κόντρα πλακέ. 

 Και φυσικά αβέρτα καθάρισμα του εργαστηρίου από σκόνη, και μικρά, μικρά, κομμάτια φελιζολ που πέφτανε από τα πλαίσια του φελιζολ.  


 Και η μία από τις 5 ντίζες από (πολύ) χοντρό σύρμα που βάλαμε ως πρόσθετη υποστήριξη στην μεταλλική κατασκευή. 

 Στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχαν ακόμη 3 σημεία στήριξης σε τοίχους, και στο ταβάνι, με κοιλοδοκούς που εισχωρούσαν σε αυτά. 

 Μοιάζουν χαλαρές οι ντίζες αλλά στην πραγματικότητα θα χρειαστεί να αποδείξουν την χρησιμότητα τους μόνο εάν το βάρος υπερβεί την αντοχή των ήδη υπάρχοντών σημείων στήριξης, οπότε τότε θα απορροφήσουν την πρόσθετη πίεση από το υπερβάλλον βάρος και θα τεντώσουν πλήρως. 

 Αλλά δεν σκοπεύω να τοποθετήσω τόσο βάρος σε ένα πατάρι των 4 τετραγωνικών μέτρων (3,7 τετραγωνικά μέτρα περίπου το κόντρα πλακέ), βάζα, πλαίσια, φίλτρα μελιού, και ίσως μερικά βαλιτσάκια με εργαλεία δεν έχουν τόσο βάρος. 

 Ούτε κυψέλες, ούτε 27κιλους κουβάδες με μέλι δεν σκοπεύω να βάλω επάνω στο πατάρι (και ούτε μπορώ τόσο βάρος να το ανεβάσω από μια μεταλλική σκάλα, για να το βάλω στο πατάρι που θα είναι πάνω από το κεφάλι μου, η λογική ούτε σε εμένα λείπει, ούτε και σε όσους τυχόν θα βιαστούν να σχολιάσουν επίσης! Χα χα χα). 


 Λεπτομέρεια από την ντίζα που έχει στερεωθεί στο ταβάνι, για να έχετε την τεχνογνωσία αυτή στα υπόψη σας για τα δικά σας αντίστοιχα πρότζεκτ. 


 Και έχω πατάρι λέμε!!!! 

 Το έλεγα ότι θα το κάνω τόσα χρόνια και πλέον το έκανα! 

 Αυτό επίσης να το έχετε στα υπόψη σας! Ότι λέω ότι θα το κάνω, το κάνω! Μπορεί να αργήσω για να το κάνω, αλλά στο τέλος θα το κάνω! 

 Έχω πει πολλά ότι θα τα κάνω, και θα τα κάνω, υπομονή, να είσαστε μαζί μας σε αυτό το ταξίδι, να διαβάζετε και τις αναρτήσεις του blog, και θα δείτε πολλά πράγματα να γίνονται!


 Εδώ θα κρύβω τα Καλάσνικόφ και τα εκρηκτικά ANFO ναούμ! 

 Χα χα χα.

 Χαρούμενος μέχρι εκεί που δεν πάει! Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια, όχι πια! Η αυτοπεποίθηση στα κόκκινα! Ο γιός της Κυρά Μορφούλας που έχει δαιμονιστεί και έχει το πνεύμα της μέσα του! Χα χα χα. 


 Δεν το έχω "δέσει" ακόμη με ξυλόβιδες (ή κανονικές βίδες) το κόντρα πλακέ με την μεταλλική κατασκευή, στηρίζεται επάνω στις υποδοχές από τα κρεμαστάρια για τα φωτιστικά, και δεν ξέρω εάν πρέπει να το κάνω, ή να αφήσω τις υποδοχές έτσι ακριβώς όπως είναι! 

 Μπορεί να έχουν χρησιμότητα τα κρεμαστάρια και για μένα (πχ να κρεμάω οκτάδες από ασυρμάτωτα πλαίσια δεμένα μεταξύ τους με δετικά), στο μέλλον θα σκεφτώ τι με συμφέρει περισσότερο να κάνω.    


 Και το πατάρι μου ήδη λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος για αντικείμενα με "μπούγιο" (μεγάλο όγκο χωρίς μεγάλο βάρος), μια έξυπνη λύση για να βρεθεί χώρος που είναι πλέον κάτι σε μεγάλη έλλειψη στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι. 

 Μια λύση δική μου, ένα ακόμη "και αυτό το έκανα εγώ¨,  μια ακόμη τεχνογνωσία αποθηκευμένη στο αρχείο του blog, ένας ακόμη κρίκος γνώσης μοιρασμένος με όλους σας, ένα ταξίδι στις μνήμες, και τις γλυκές αναμνήσεις ανθρώπων που αγάπησα και με αγάπησαν. 

 Ευτυχισμένος και περήφανος για ακόμη μια μέρα!

 Πάμε παρακάτω!


Σειρά Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια - Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)