UA-50457385-1

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024

Δέκα χρόνια Μελισσοιστορίες και άλλα και συνεχίζουμε.

 



 Γενέθλια σήμερα παίδες, δέκα χρόνια Μελισσοιστορίες και άλλα. Δέκα περιστροφές αυτού του βράχου στο διάστημα γύρω από το άστρο του από την στιγμή που βγήκε η πρώτη ανάρτηση αυτού του blog, και είμαστε ακόμη εδώ. 

 Μεγαλύτεροι σε ηλικία, πιο κουρασμένοι, ίσως και απογοητευμένοι, όχι τόσο με την μελισσοκομία αλλά με τους ανθρώπους της, αλλά ακόμη με μεράκι και πάθος για την μετάδοση της μελισσοκομικής, και όχι μόνο, γνώσης. Ένα δημόσιο βήμα μου όπου παρουσιάζω την εργασία μου, την ζωή μου, τα ενδιαφέροντα μου, τις χαρές μου και τις λύπες μου, τα όνειρα και τις απογοητεύσεις μου. 

 Ένα δημόσιο βήμα που αρκετοί από εσάς το παρακολουθείτε από την αρχή, από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη αμήχανη ανάρτηση με ένα αρκουδάκι επάνω σε μια κυψέλη. Ένα δημόσιο βήμα που αρκετοί επίσης το γνωρίσατε σε μεταγενέστερους χρόνους, και το αγαπήσατε και εσείς φανατικά για να γυρνάτε, και να ξαναγυρνάτε σε αυτό, θες ένα σημείο αναφοράς στον παράξενο μελισσοκομικό κόσμο. 

 Αλλά και ένα δημόσιο βήμα που αρκετοί το αφήσανε να διαφύγει της προσοχής τους γιατί αυτός που κατοικούσε σε αυτό δεν ήταν διατεθειμένος να χαδεύσει αυτιά, να στρογγυλέψει απόψεις, να υπακούει στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης του που του έλεγε "Κράτα χαμηλά το κεφάλι, οι απόψεις σου είναι μόνο για σένα, χαμογέλα μόνο, και προς Θεού μην δείχνεις ποτέ το πόσο μεγάλοι και αιχμηροί είναι οι κυνόδοντές οι δικοί σου". Δεν πειράζει, σε όσους αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε. 

 Περήφανος μέχρι εκεί που δεν πάει για το μικρό μου δημιούργημα που μεγαλώνει μαζί μου, ωριμάζει, εξελίσσεται, πλουταίνει σε γνώσεις και εμπειρίες. Πραγματικά το νοιώθω σαν το πνευματικό μου "παιδί", το χαϊδεμένο μου, το πολυαγαπημένο μου, η χαρά μου και η ευτυχία μου, "χαρούμενος μόνο όταν γράφω μαύρα στίγματα σε λευκό φόντο" όπως γράφω σε ένα από τα ποιήματα μου. 

 Δέκα χρόνια!

 Δεν μπορώ καν να το πιστέψω! Πάντα σας έλεγα ότι το blogging είναι μαραθώνιος δρόμος και όχι εκατοστάρι αγώνας, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα συνειδητοποιήσει ακριβώς την βαρύτητα αυτής της δήλωσης. Δέκα χρόνια! Φιλίες, συνεργασίες, ακόμη και γάμοι, δεν διαρκούν τόσο! Και όμως είμαστε ακόμη εδώ. Ναι είμαστε, εγώ ο παλαβός που γράφω ότι γράφω, και εσείς οι τρελοί που διαβάζετε όλα αυτά τα παραληρήματα μου φανατικά!  

 Σας ευχαριστώ για αυτό, για το πάθος σας για τα γραπτά μου, για την προσήλωση σας και την προσοχή σας σε αυτό το δημόσιο βήμα μου, για την υπομονή σας στα θρυλικά ξεσπάσματα μου, που μόνο λίγα δεν είναι, για το διαρκές τσίγκλισμα σας για να συνεχίσω τον μαραθώνιο μου, για να συνεχίσω την μετάδοση των γνώσεων και εμπειριών μου, να συνεχίσει η αλυσίδα της γνώσης να υπάρχει.

 Δέκα χρόνια με μελισσοκομικές αναρτήσεις, ποίησης, Street Art, Κατασκευών, Τρελών Hobby, Ανιχνεύσεων σε παλιά εργοστάσια αλλά και σε αχανή δάση, και πόσα ακόμη από τα ενδιαφέροντα μου. Απίστευτο! 

 Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει οικονομική υστεροβουλία από μέρος μου, με την μορφή σεμηναρίων, ή μαγικών "μαντζουνιών", ή θέσεων σε πολιτικούς σχηματισμούς, ή θέσεις σε συλλόγους και συλλογικά όργανα, χωρίς όφελος από έμμεσες και άμεσες διαφημίσεις, χωρίς τίποτα! Εκτός από την παρουσίαση της δουλειάς μου και των αποτελεσμάτων της. Ιδιαίτερα περήφανος για αυτό κυρίως! Κανείς δεν μπορεί να μου πει ότι έκανα ότι έκανα για να συντηρώ ένα "μαγαζάκι" που πουλάει αέρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες!

 Τι μας περιμένει από εδώ και πέρα?

 Χμμμμμ! Τα πρώτα χρόνια είχαμε μια επικέντρωση στην μελισσοκομική θεωρία και την μελισσοκομική πρακτική. Θεματολογία που μπορώ να πω είχε γίνει δεκτή με ενθουσιασμό, μια που ήταν αυτό που συνήθως ζητάει η μεγάλη μάζα των νέων μελισσοκόμων, που πηγαίνει από λουλούδι σε λουλούδι για να συλλέξει κάθε ψήγμα γνώσης, αχόρταγα, και με τεράστια λαχτάρα. 

 Ήταν επίσης και οι εποχές που η μελισσοκομία παρουσιάζονταν ως El Dorado από διάφορές πλευρές (και τα επίσημα ΜΜΕ, αλλά και από συνάδελφους Bloggers που δεν έκαναν σωστά την δουλειά τους όσο αφορά την μετάδοση αξιόπιστων και ορθών γνώσεων) και είχε κατακλίσει πολύς κόσμος την μελισσοκομία, που την έβλεπε ως λύση στα οικονομικά τους αδιέξοδα. 

 Τα επόμενα χρόνια άρχισα να παρουσιάζω πολύ πιο έντονα τα βιώματα μου ως νομάδας μελισσοκόμος, τις εμπειρίες μου, τα προβλήματα μου, τις αποτυχίες μου, τις απογοητεύσεις μου. Επίσης επικεντρώθηκα στο ότι δεν υπάρχουν "μαγικές" λύσεις και "μυστικές" μέθοδοι για "πολλά μελάκια", παρά μόνο πολύ και σκληρή εργασία, για να μπορείς να φέρνεις μερικές χρονιές αξιοπρεπείς ποσότητες μελιού για τον όγκο εργασίας που έχεις (προκαταβολικά) δαπανήσει. 

 Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν έγιναν δεκτά από την πλειοψηφία των νέων μελισσοκόμων εκεί έξω, και προτίμησαν να ακολουθήσουν στην αναζήτηση της μελισσοκομικής τους γνώσης "Σωτήρες", "Μεσσίες", "Διδάσκαλους" και "Ραβί" εκεί έξω, που παρουσιάστηκαν πρόθημα, αυτόκλητα, και σε τεράστιους αριθμούς, για να πουλήσουν σε πρόθυμα αυτιά αυτό που τόσο πολύ ποθούσαν να ακούσουν. Με το ανάλογο αντίτιμο και κέρδος για αυτούς φυσικά. 

 Αλλά οι "μαγικές" μέθοδοι, και "μυστικά" που πουλούσαν ήταν μαγικά μόνο στο μυαλό όσων άκριτα τα πιστεύανε. Το El Dorado της μελισσοκομίας κατάρρευσε με θεαματικό τρόπο, και βλέπεις τα τελευταία χρόνια ολόκληρες μελισσοκομικές επιχειρήσεις, και μεγάλα κοπάδια με μελίσσια να πουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί. Και αυτό γιατί το μόνο "μυστικό" στην μελισσοκομία είναι η σκληρή δουλειά, μόνο αυτό, το οποίο το λένε κάποιοι αυτό εδώ και μια δεκαετία. Αλλά εάν δεν αρέσει κάτι στο αυτί προτιμά να μην το ακούει. 

 Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζω την προσπάθεια μου να αντικαταστήσω μέρος της σκληρής εργασίας μου με κεφάλαιο, και την συνεπακόλουθης αύξησης της παραγωγικότητας μου ως μελισσοκόμος, και επιχειρηματίας, για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στην αναπόφευκτή πτώση των δυνάμεων μου καθώς αυξάνονται τα χρόνια μου μαζί με την μελισσοκομική μου εμπειρία και γνώσεις. 

 Προσπάθεια που έχει φέρει πολύ καλά αποτελέσματα, και θα συνεχίσει να φέρνει στα επόμενα χρόνια, μέχρι να φέρω τα μελισσοκομεία μου, το μελισσοκομικό μου εργαστήρι, αλλά και τα μεταφορικά μου μέσα, στο επίπεδο που θέλω, και το ονειρεύομαι από την στιγμή που πρωτοέπιασα ξέστρο στο δεξί μου χέρι. 

 Φυσικά πλέον έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο ο κόσμος που ακολουθεί αυτό το blog σε αυτή την παρουσίαση της μελισσοκομικής μου προσπάθειας, και επιχείρησης. Γιατί πλέον φαίνεται ότι εκτός από σκληρή δουλειά χρειάζεται και μεγάλη επένδυση σε χρήμα, και χρόνο, για να μπορέσεις να παρουσιάσεις ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Και ο παραπάνω συνδυασμός είναι ένα υπερβολικά πικρό ποτήρι για να το πιει ο οπωσδήποτε!

 Δεν πειράζει, εγώ την ζωή μου παρουσιάζω, την εργασία μου, την πραγματικότητα μου, όποιος θέλει την παρακολουθεί και μαθαίνει διδάγματα ζωής από όλα τα παραπάνω, όποιος δεν θέλει δεν έχω ούτε κανένα μέσο για να τον εξαναγκάσω, αλλά ούτε και την πρόθεση, και την θέληση, για κάτι τέτοιο! Δεν έχω να αποκομίσω κανένα απολύτως οικονομικό κέρδος, είτε με παρακολουθούν ένα εκατομμύριο άτομα, είτε εκατό νοματαίοι που μπορεί να τους ξέρω και ονομαστικά στα προφίλ μου στα κοινωνικά δίκτυα. Περιουσία μου είναι οι γνώσεις μου, και οι εμπειρίες μου, και τα αφήνω αυτά εδώ για όποιον τα θέλει, αυτό! Τίποτα άλλο.

 Επίσης θα εξακολουθώ να τηρώ την υπόσχεση που έχω δώσει στον εαυτό μου, να παραμείνω αυτός που είμαι και να μην αλλάξω για κανένα! Ελεύθερος να λέω, και να κάνω ότι θέλω, χωρίς να με νοιάζει εάν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους. Έχω τις απόψεις μου, τις ιδέες μου, τα πιστεύω μου, και όλα τα παραπάνω τα δημοσιοποιώ από αυτό το δημόσιο βήμα μου (ακόμη και στα κοινωνικά μου δίκτυα, αν και εκεί είναι πολύ πιο χαβαλέ η κατάσταση), και όλα τα παραπάνω δεν τα κάνω για την δημοφιλία μου, ή για την "αγάπη" των αναγνωστών μου! 

 Ποσώς με ενδιαφέρει εάν δεν αρέσουν σε κάποιους, εάν αποφασίσουν κάποιοι να εγκαταλείψουν αυτό το δημόσιο βήμα μου γιατί δεν τους άρεσε κάτι που έγραψα, ανάμεσα στα εκατομμύρια πράγματα που έχω ήδη γράψει, ή θα γράψω! Γράφω αυτά που θέλω, αυτά που πιστεύω, αυτά που μου αρέσουν, γιατί είμαι ελεύθερος να το κάνω! Και αυτό δεν έχω την πρόθεση να το απεμπολήσω ποτέ, και για κανένα! Υπόσχεση αυτό παίδες! 

 Δέκα χρόνια το λοιπόν! Δέκα χρόνια μελισσοιστορίες και άλλα. Εγώ και εσείς, εσείς και εγώ, μαζί! Για τα προηγούμενα δέκα χρόνια. Για τα επόμενα δέκα χρόνια!

 Συνεχίζουμε!



Adios Amigos Locos




 Λάζαρος " The Bear" Μότσανος

 Σοχός 30/1/2024


   

   

 


 



Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη - Κατασκευή τετρακυψελιδίου

 


 Και ήρθε η ώρα για να παρουσιάσουμε και το τετρακυψελίδιο, σε συνέχεια των αναρτήσεων που παρουσιάζουν την χρήση της σμηνουργίας ως μελισσοκομικής μεθόδου, όπως παρουσιάστηκαν στις αναρτήσεις του blog Αφεσμοί, αφεσμοί, αφεσμοί καθώς και Κάνοντας τρύγο με τρείς κυψέλες και ένα σημάδι, και της επίλυσης των προβλημάτων της, αλλά και της πλήρης εκμετάλλευσης της, όπως παρουσιάστηκε στην ανάρτηση του blog Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη - Κατασκευή τρικυψελίδιων.

 Σήμερα θα επικεντρωθούμε περισσότερο στην κατασκευή του τετρακυψελιδίου, και όχι στα προβλήματα της παραπάνω μεθόδου, τις λύσεις στα προβλήματα που δημιουργεί, καθώς και στο κόστος ανά μονάδα για το υλικό που παρουσιάζω. 

 Αυτά έχουν αναλυθεί στις προηγούμενες αναρτήσεις, μπορείτε να τα δείτε όλα εκεί. Εδώ θα γίνει μια προσπάθεια να περιορισθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο σχολιασμός (χωρίς φυσικά να υποβαθμιστεί η ποσότητα, και ποιότητα, των πληροφοριών που θα παρουσιαστούν) γιατί βλέπω ότι έχετε πρόβλημα με τις εκτεταμένες αναρτήσεις, και μου φαίνεται παράξενο μια που οι μελισσοκόμοι θέλουν να αυτοχαρακτηρίζονται ως "διαβαστεροί"! 

 Ίσως κάποια μέρα να σας ετοιμάσω μια ανάρτηση όπου θα δείχνω πόσες είναι οι προβολές κάθε ανάρτησης σε σχέση με το μέγεθος της, και κυρίως όταν έχω ήδη προειδοποιήσει ότι θα είναι μεγάλες κάποιες αναρτήσεις. Να δείτε για πότε θα σβήσει ο μύθος ότι οι μελισσοκόμοι γουστάρουν να διαβάζουν! Χα χα χα. 

 Τετρακυψελίδιο που με δυσκόλεψε ιδιαίτερα να καταλάβω το τι ήταν, έχοντας μόνο την βάση του, και μερικά εσωτερικά καπάκια, που ήταν απλώς μικρότερα από τα εσωτερικά καπάκια για τρικυψελίδια που είχα βρει ταυτόχρονα στο μέρος που τα είχαν πετάξει.

 Εδώ εσείς ήδη έχετε ένα πλεονέκτημα σε σχέση με μένα για να αντιληφθείτε το τι είναι η παραπάνω βάση, γιατί ήδη σας έχω πει ότι είναι βάση για τετρακυψελίδιο. Εγώ όμως δεν είχα αυτή την γνώση, μόνο ένα πολυχρονισμένο, βρώμικο, και μαυρισμένο ξύλινο αντικείμενο με 4 μεταλλικά ελάσματα επάνω του ,και 4 ανοίγματα, ένα σε κάθε πλευρά του. 

 Δεν το αποκρυπτογράφησα αμέσως το τι είναι (γιατί και δεν ήξερα για την ύπαρξη τετρακυψιλεδίων σε αντίθεση με την γνώση που είχα για τα τρικυψελίδια, αλλά και γιατί δεν φανταζόμουν ότι ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος, που τα χρησιμοποιούσε πριν από 4 δεκαετίες, θα είχε στην κατοχή του όχι μόνο εξειδικευμένο μελισσοκομικό υλικό, αλλά άκρως εξειδικευμένο, το οποίο μάλιστα δεν είμαι σίγουρος εάν είναι αγορασμένο, ή κατασκευασμένο από τον ίδιο (εάν το κατασκεύασε ο ίδιος χωρίς να το είδε από πουθενά αλλού ήταν ιδιοφυία!!! Ακόμη και εγώ αφού τελείωσα με το τετρακυψελίδιο και συζήτησα με έναν φίλο μου (τον Ζαφείρη Χουρμούζη, έναν καλό μελισσοκόμο), μου έθεσε στα υπόψη μου ότι υπάρχει αυτό το μελισσοκομικό υλικό στο εμπόριο, και υπάρχουν και κάποιοι Αμερικάνοι που το χρησιμοποιούν, ως πάτωμα και όχι σαν γονοφωλιά. Και εγώ βάδισα στα τυφλά, και με την φαντασία μου και μόνο, το πως θα μπορούσε να ήταν αυτή η μελισσοκομική κατασκευή).

 Στην πραγματικότητα η πρώτη μου σκέψη ήταν μήπως ήταν εξειδικευμένο υλικό για τρύγους! Μια βαλβίδα διαφυγής των μελισσών από τον μελιτοθάλαμο. τύπου Vortex! Απλώς δεν κολλούσε το ότι τα 4 ανοίγματα του άνοιγαν περισσότερο προς τα έξω. αντί να κλείνουν! Ανοίγματα που είχαν μεν κλίση σαν τα ανοίγματα που έχουν μερικές κυψέλες, αλλά ήταν πολύ μικρότερα από τα ανοίγματα κυψελών. 

 Μία μέρα απλώς καθώς το έβλεπα από ψιλά και είχα από δίπλα του τα πόδια μου ήρθε κάτι σαν επιφώτιση "Φαντάσου να ήταν αυτά πόρτες από κυψέλες! Και να μην είχες που να βάλεις τα πόδια σου γιατί θα υπήρχε είσοδος σε κάθε πλευρά της κυψέλης! Ευτυχώς στο τρικυψελίδ.............! Όχι ρε φίλε! Δεν μπορεί!!!!!!! Δεν μπορεί!!!! Είναι δυνατόν? Ήταν τόσο μπροστά αυτός ο μελισσοκόμος? Είναι δυνατόν?!?! Μπορεί αυτό να είναι κάτι σαν τρικυψελίδιο, με τέσσερα διαμερίσματα?!?! Τέσσερα διαμερίσματα, τέσσερις πόρτες? Είναι πόρτες αυτά? Δεν βλέπω το πάνω κομμάτι σε ένα πάτωμα, αλλά την βάση του? Είναι αυτό, είναι, πως να το πω?" Τετρακυψελίδιο? Ναι! Κάτσε να σκεφτώ πως θα έπρεπε να είναι τα διαμερίσματα του, τα δύο ακριανά θα έχουν αυτή, και αυτή, την είσοδο! Ναι! Τα δύο κεντρικά όμως? Εδώ δεν θα έχει πρόβλημα? θα πρέπει να είναι ελαφρώς αντιδιαμετρικά προς τον διαμήκη άξονα για να είναι απομονωμένα, και να έχουν πρόσβαση μόνο σε ένα διαμέρισμα? Είναι? Ναι είναι! Αυτό είναι! Σκέψου το! Μπορεί να γίνει, τέσσερα ξεχωριστά τμήματα που καταλήγουν σε μια ανεξάρτητη είσοδο το καθένα! Αυτό είναι! Τετρακυψελίδιο! Α ρε μεγάλε Κατσιάκο!".

 Όλα ήταν μια φλασιά, με έναυσμα το πόσο αστείο θα ήταν να υπήρχε μια κυψέλη στην οποία θα είχες πρόβλημα να τοποθετήσεις τα πόδια σου, χωρίς να ενοχλήσεις το μελίσσι σου, γιατί θα ήταν τα πόδια σου στις εισόδους του, όπου και να τα τοποθετούσες!

 Χα χα χα. 

 
Μετά από αυτή την επιφώτιση όλα αμέσως έκατσαν μέσα στο μυαλό μου σαν να ήταν γνώση που την ήξερα εδώ και δεκαετίες! Και ταυτόχρονα εκτιμούσα όλο και περισσότερο τον παλιό μελισσοκόμο που είχε (κατασκεύασε?) αυτό το υλικό στην κατοχή του, εδώ και δεκαετίες. Και ταυτόχρονα άρχισαν οι λεπτομέρειες του σχεδιασμού αυτού του υλικού να αποκτούν όλο και περισσότερο νόημα.

 Όπως αυτά τα μεταλλικά ελάσματα, η χρήση τους μάλλον ήταν να "αγκαλιάζουν" το πάτωμα και με την χρήση καρφιών να ενώνουν το πάτωμα με την βάση!

 Αυτή την τεχνική δεν την είχα δει ποτέ ξανά, και με ξένισε, αλλά ταυτόχρονα και με γοήτευσε! Κοίτα τι ξένη τεχνογνωσία! Αλλά και πόσο απλή και αποτελεσματική! Μου αρέσει τρελά!


 Για να το δούμε και από κοντά! Οι τρύπες από τα καρφιά είναι προς τα έξω και όχι προς τα μέσα όπως θα ήταν το λογικό! Κάποιος κάρφωσε τα καρφιά από το πάτωμα προς το μεταλλικό έλασμα, από μέσα προς τα έξω, και όχι όπως θα ήταν πολύ ευκολότερο από το έλασμα προς το πάτωμα, από έξω προς τα μέσα (?!?!?!?). Ένα ακόμη στοιχείο ότι ήταν αυτό βάση, γιατί αυτή η διάταξη των καρφιών δείχνει μια κατασκευή με πολύ πιο μόνιμο χαρακτήρα (πχ βάση σε κυψέλη), από μια βαλβίδα εκτόνωσης που θα την έβαζες, και έβγαζες, σε κάθε τρύγο.


 Εδώ αντίθετα υπάρχει ακόμη ένα μπέρδεμα, δεν υπάρχουν τακούνια στην βάση της κυψέλης αλλά ούτε και οι μακρόστενες "ελκήθρου" ράγες που είχαν κυρίως οι κυψέλες παλιού τύπου! Έτσι ξέμπαρκα ακουμπούσε στο έδαφος? Εκείνες οι δύο μικρές πλάγιες προεξοχές ήταν τα σημεία επαφής στο έδαφος? Μπας και το έβαζε επάνω σε τίποτα τσιμεντόλιθους? Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αυτή η γνώση είναι χαμένη, μαζί με το χάσιμο και του παλιού μελισσοκόμου δυστυχώς!


 Και να το δούμε οριζοντιωμένο για να φανεί ακόμη καλύτερα ο σχεδιασμός του. Ναι! Μόλις βάλεις στο μυαλό σου την εικόνα τεσσάρων διαμερισμάτων των 2 πλαισίων, που το κάθε ένα έχει μια δική του είσοδο (τα δύο ακριανά μια είσοδο στο πλάγιο κέντρο του ακριανού πλαισίου, ενώ τα δύο κεντρικά στην κορυφή από τα δύο πλαίσια του) δεν μπορεί πλέον να σου φύγει αυτή η εικόνα από το μυαλό σου, και πλέον αυτό που βλέπεις μπροστά σου μπορεί να είναι μόνο μια βάση κυψέλης, συγκεκριμένα ενός τετρακυψελιδίου.  


 Ναι! Πλέον είναι ξεκάθαρο! Αυτό είναι μια πόρτα, μικρή μεν, γιατί θα είναι μια πόρτα από ένα μελισσάκι των 2 πλαισίων στο μεγαλύτερο μέγεθος του!


 Και έτσι ακριβώς κάθεται ο όροφος επάνω σε αυτή την βάση, χρησιμοποίησα έναν όροφο από αυτούς που βρήκα πεταμένους μαζί με το εξειδικευμένο υλικό του παλιού μελισσοκόμου, για να είμαι σίγουρος ότι θα ταιριάζει απόλυτα με την βάση, γιατί το μελισσοκομικό υλικό πολλές φορές διαφέρει ακόμη και στις διαστάσεις του ανάλογα με τον κυψελοποιό που το κατασκευάζει.


 Και εδώ μια ακόμη λεπτομέρεια σχετικά με τους παλιούς κυψελοποιούς, μια λαβή στο πάτωμα από μπροστά, και φυσικά μια ακόμη από την πίσω πλευρά, σύνολο δύο, όπως και στις κυψέλες που κάνουν και σε αυτή την εποχή.


 Ναι αλλά!

 Και μια λαβή από τα πλάγια της κυψέλης, όπως και από την άλλη πλευρά! Σύνολο λαβών 4, διπλάσιες από τις σημερινές κυψέλες και πατώματα! Ναι οι παλιότεροι κυψελοποιοί κάνανε πολύ καλύτερη δουλειά στο μελισσοκομικό υλικό που κατασκεύαζαν, και σε ποιότητα υλικών, και κατασκευής, αλλά και χαρακτηριστικών!

 Στα υπόψη και αυτό!

 Βλέπετε πως "αγκαλιάζουν" τα μεταλλικά ελάσματα της βάσης το πάτωμα?

 Υπέροχη λύση! Εύγε!


 Φυσικά με αυτές τις τεράστιες τρυπάρες που είχε η βάση δεν υπήρχε περίπτωση να αποτελέσει βάση για μελίσσια (ιδίως για τετρακυψελίδιο, που θα είχε διαφορετικά μελίσσια μέσα του, και θα μπορούσαν να αλληλοσκοτωθούν μεταξύ τους με την πρώτη ευκαιρία (πχ μια τρύπα που θα άρχιζε από το διαμέρισμα του ενός μελισσιού, και θα έφτανε μέχρι το διαμέρισμα του άλλου). Οπότε βαρύ και επίμονο στοκάρισμα των τρυπών σε τρείς διαδοχικές μέρες, στοκάρισμα, αφήνεις τον στόκο να στεγνώσει και να "χωνέψει", και στοκάρισμα ξανά την επόμενη μέρα, στέγνωμα, χώνεμα, και ξανά από την αρχή. Μέχρι να γεμίσουν οι τρύπες και τα χάσματα πλήρως με στόκο, και να μην υπάρχει περιθώριο να υποχωρήσει σε διάφορα σημεία του.


 Και φυσικά αβέρτα τρίψιμο με γυαλοχαρτιέρα για να γίνει ομαλή η επιφάνεια του στόκου, αλλά και για να καθαρίσει όσο το δυνατόν περισσότερο η επιφάνεια της βάσης από την σκόνη και βρομιά τόσων δεκαετιών. Αλλά φυσικά το πολυχρονισμένο ξύλο θα διαφέρει πάντα από το φρέσκο!


 Και αβέρτα χέρια με λινέλαιο.


  Αλλά και βελατούρες, αστάρια, και λαδομπογιές, ιδίως στην βάση του τετρακυψελιδίου που πήρε περισσότερα χέρια βαφής, ως προληπτικό μέσο εντατικότερης στεγανοποίησης του ξύλου και του στόκου της βάσης. Καλύτερα γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε!

 Χα χα χα. 


 Αλλά δεν μπορούσα να αφήσω την βάση να εφάπτεται στο έδαφος επάνω στις δυο προεξοχές του! Δεν είμαστε τίποτα χαβαλέδες  ναούμ (Σόρρυ Κατσιάκο! Χα χα χα)! 

 Πλαστικά τακούνια και μάλιστα μαύρα για να κάνουν κοντράστ με το άσπρο (Ασπρόμαυρή βάση, μαυρόασπρη βάση!!!!!!!! Οοοοοο Παοκάρα! Έχω τρέλα μέσα στο μυαλό! Φέρτε μου τον τρελογιατροοοοοοοοοοο!!!! Χα χα χα). 


 Ουχ ουχ ουχ το γαλαζιοπράσινο κουκλί μουυυυυυυ!!!


Ουχ ουχ ουχ το κιτρινογαλαζιοπράσινο κουκλί μουυυυυυυ!!!


 Ουχ ουχ ουχ το λευκοκιτρινογαλαζιοπράσινο κουκλί μουυυυυυυ!!!

 Χα χα χα.

 Ναι!

 Τέσσερα μελίσσια, τέσσερις είσοδοι, τέσσερα διαφορετικά χρώματα, παράλλαξη ναούμ!



 Και ξεγυμνώνουμε το τετρακυψελίδιο για να δούμε τα κάλλη του, εμφανέστατη η χρωματική διαφορά στο εσωτερικό καπάκι που το ξανακάναμε με τον μάστορα, γιατί ήταν σε τραγική κατάσταση, σε σχέση με τα υπόλοιπα παλιά εσωτερικά καπάκια.


 Και εδώ η λύση που σκέφτηκε ο ξυλουργός - επιπλοποιός μάστορας για το κλείσιμο των εισόδων, μια που δεν υπήρχαν στο υλικό που βρήκα οι μανίσιες πόρτες του. Πόρτες ιδιοκατασκευή που ταιριάζουν μόνο στην συγκεκριμένη είσοδο (δεν ταιριάζουν οι πόρτες της κάθε εισόδου σε οποιαδήποτε άλλη είσοδο του τετρακυψελιδίου, τις παίρνεις μαζί σου και έχεις κάποια υποτυπώδη αντικλεπτική προστασία -για έναν απροετοίμαστο ευκαιριακό κλέφτη! Οι άλλοι δυστυχώς.....-)


 Και ότι κάνουν οι άλλοι μελισσοκόμοι εγώ το κάνω ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

 Χα χα χα.

 Και χειρολαβή φυσικά, γιατί δεν είμαστε τίπουτας Χαβαλέδες ναούμ!

 Χα χα χα.

 Πλέον το "δέσιμο" της βάσης με το πάτωμα γίνεται με ξυλόβιδες από έξω προς τα μέσα, και όχι από μέσα προς τα έξω (γιατί δεν είμαστε τίποτας αναθεματισμένοι εξωγήινοι να χτίζουμε τις πυραμίδες από πάνω προς τα κάτω, και να βιδώνουμε τις βίδες από μέσα προς τα έξω!!!! Χα χα χα). Βίδες παντού και όχι καρφιά, είναι καλύτερες από τα καρφιά. Το είπα εγώ, είναι Νόμος! Χα χα χα. 


 Και συνεχίζουμε το ξεγύμνωμα αφαιρώντας τα εσωτερικά καπάκια.


 Όπου και φαίνεται η δομή των τεσσάρων διαμερισμάτων των 2 πλαισίων έκαστη. 
 

 Και εδώ έφαγε πολύ καλό μανίκι ο μάστορας μέχρι να το φέρει στα γράδα του το όλο σύστημα, ρυθμίζοντας το που ακριβώς θα μπει το κάθε διαχωριστικό, με τους οδηγούς του, ώστε να χωρέσουν και τα πλαίσια (οριακά!). Και αυτό γιατί ήθελα να μπορούν να βγαίνουν τα διαχωριστικά για να δίνω χώρο στα μελίσσια μέσα τους (το μεγαλύτερο πρόβλημα στο τρικυψελίδιο είναι ο μικρός του χώρος που μπορεί πολύ γρήγορα να τον καλύψει το μελίσσι, εάν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες από νεκταροέκκριση, μειονέκτημα που είναι ακόμη μεγαλύτερο στο τετρακυψελίδιο), ή για να κάνω εύκολα συνενώσεις ανάμεσα στα μελίσσια που βρίσκονται στο τετρακυψελίδιο.


 Είπαμε οι πόρτες είναι προσαρμοσμένες στην κάθε διαφορετική είσοδο και θα τις χρωματίσω κατάλληλα για να ξέρω ποια πόρτα πάει σε ποια είσοδο, η είσοδος έγινε με λείανση σε ταινίολειαντήρα (τεράστιο 5μετρο μηχάνημα!!!) με την μέθοδο δοκιμής και λάθους σε κάθε είσοδο μέχρι που η πόρτα να έχει τέλεια εφαρμογή! 


 Και εδώ είναι όλα τα λεφτά, και ο μπελάς μέχρι να γίνει! Τα διαχωριστικά μπορούν να βγαίνουν οπότε έχεις δι-πλαίσιο διαμέρισμα, τετρα-πλαίσιο, εξα-πλαίσιο, ή ένα οκτα-πλαίσιο μελίσσι! Ευελιξία στην χρήση του πλήρης!

 Είπαμε, πάμε την μελισσοκομική τέχνη ένα βήμα μπροστά!


Τσιμπήστε και λίγη τεχνογνωσία τσακαλάκια μου.


 Και το διαχωριστικό του που έχει "δόντι" για ψιλά, αλλά και εσοχή χαμηλά όπου έχει "πατούρα" η βάση του, εδώ διαφέρει ελαφρά από τα αντίστοιχα διαχωριστικά στο τρικυψελίδιο. 


 Άλλη μια διαφορά από τα τρικυψελίδια είναι ότι αυτό έχει εξωτερικό καπάκι και όχι καπάκια νέου τύπου όπως τα τρικυψελίδια. Πρόβλημα η μεταφορά του που πρέπει να σταθεροποιηθούν τα εσωτερικά καπάκια του. Η χρήση μικρού ιμάντα πρόσδεσης όπως κάνουν οι Αμερικάνοι με τις αντίστοιχες κυψέλες παλιού τύπου που διαθέτουν μπορεί να είναι η προφανής λύση. 

 Επίσης ακόμη μια διαφορά ανάμεσα στο τρικυψελίδιο και στο τετρακυψελίδιο είναι ότι το τετρακυψελίδιο δεν μπορείς να το βάλεις κολλητά σε τοίχους, θάμνους, εδαφικές ανυψώσεις, εάν είναι πλήρες μελισσιών γιατί θα εμποδίζεις την πίσω είσοδο. Πρόβλημα αυτό για τον χειμώνα!


 Κάτι κάναμε ε?

 Πλήρως ικανοποιημένος και ευχαριστημένος για αυτές τις κατασκευές, θα προσδώσουν τεράστια ευελιξία στους χειρισμούς μου (θα θυσιαστεί φυσικά και μέρος της απλότητας της μελισσοκομικής πρακτικής μου!). Ανεκτίμητη η τεχνογνωσία που απέκτησα μελετώντας, και ανακατασκευάζοντας αυτό το υλικό, πιστεύω με ανέβασε αρκετά ως μελισσοκόμο σε επίπεδο γνώσεων και αυτοπεποίθησης. Και το κυριότερο μπόρεσα από το δημόσιο βήμα μου να σας κάνω μέτοχους σε όλα τα παραπάνω!

 Απόλυτη η ικανοποίηση!

 Η αλυσίδα γνώσης συνεχίζεται παρόλο που ορισμένοι κρίκοι της χάνονται στην αιωνιότητα. Καθήκον όλων μας είναι να διαφυλάττουμε την γνώση, να την επαυξάνουμε, και να την μοιράζουμε στους άλλους. Γνώση που δεν μοιράζεται δεν είναι γνώση!

 Αφιερωμένο στον Κατσιάκο. Ελπίζω να τα βλέπεις αυτά από εκεί ψιλά, και να ξέρεις ότι μέρος της αλυσίδας της γνώσης είσαι και εσύ πλέον, σε πανελλαδικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο!

 Δικό σου!

 Adios Amigos Locos






Σειρά Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια - Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)












































Σειρά: Κουλά και Φευγάτα μέρη που βρήκε ο Αρκούδας Αφεσμούς


 Στις Παγίδες Αφεσμού


 Έξω από τις παραφυάδες


 Σε Χαράδρες


 Σε σημάδια 


 Συνήθως χαμένα στο πουθενά 


 Που και που στα παρθεναγωγεία 


 Μερικές φορές στον Θεό


 Ακόμα και στο Youtube!

 Σύλληψη αφεσμού σε βίντεο By Αρκούδας

 Που και που του έρχονται και στο πιάτο

 Εάν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό

 Υπάρχουν και φορές που μαθαίνει και στους άλλους να τους "ψαρεύουν"

 Προθέρμανση για κόψιμο παραφυάδων

 Αλλά εκτιμά και τις προσπάθειες των άλλων επί του θέματος


 Που και που του κάνουν και δώρο και κανένα αφεσμό. 


Μερικές φορές επιδιώκει και τους αφεσμούς 


Του κόβει και για πατέντες στους αφεσμούς


Πιάνει αφεσμούς και σε όλες τις εποχές


Μερικές φορές γίνεται του αφεσμού το κάγκελο 

Αφεσμοί, αφεσμοί, αφεσμοί 

Που και που, το γαμάει, και ψοφάει


Αλλά όταν τον πιάνουν τα μεράκια κεντάει






Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 27/1/2024

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2024

Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη - Κατασκευή τρικυψελίδιων

 


 Και συνεχίζουμε εκεί που σταματήσαμε από τις προηγούμενες αναρτήσεις του blog Αφεσμοί, αφεσμοί, αφεσμοί καθώς και Κάνοντας τρύγο με τρείς κυψέλες και ένα σημάδι όπου περιγράφεται η εκμετάλλευση της σμηνουργίας ως μελισσοκομική μέθοδος, περιγράφοντας τα μεγάλα πλεονεκτήματα της του να πηγαίνεις σύμφωνα με την τάση του μελισσιού, αλλά επίσης και τα (ακόμη μεγαλύτερα!) μειονεκτήματα της. 

 Μειονεκτήματα όπως το πολύ μικρό μέγεθος ορισμένων αφεσμών που θα πάρεις από την σμηνουργία ορισμένων από τις παραφυάδες (αφεσμοί του μισού ή ένα πλαισίου! Μαύρα χάλια!), που μπορεί να γίνουν καλά "μελίσσια για του χρόνου" (αλλά το διευκρινίζω αυτό εδώ, αυτή η μέθοδος είναι αποτελεσματική μόνο σε πολύ καλές μελισσοκομικές χρονιές με διαδοχικές δυνατές ανθοφορίες που θα κρατήσουν για μήνες. Ή εάν είναι τρομερά τσάκαλος ο μελισσοκόμος και αναγνωρίσει πολλές διαδοχικές δυνατές ανθοφορίες για μετακινήσεις και είναι αποφασισμένος να κάνει το "κάτι το παραπάνω" με το να μεταφέρει εκεί όχι μόνο τα παραγωγικά του μελίσσια, αλλά και τις παραφυάδες του. Αυτό μελισσοκομικά ονομάζεται "Κάτεργο"! Χα χα χα). Αλλά ταυτόχρονα "καις" υλικό (κυψέλες) για μη παραγωγικά μελίσσια για μήνες και μήνες.  

 Και πάμε στο "Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη" που μοστράρω πρώτο, πρώτο, στον τίτλο αυτής της ανάρτησης (και που θα αποτελέσει και σειρά αναρτήσεων του blog), τίτλος ταιριαστός για την προσπάθεια μου να αποκωδικοποιήσω την μελισσοκομική σκέψη ενός πολύ καλού μελισσοκόμου (ερασιτέχνης μεν, σε πολύ καλό επίπεδο για ερασιτέχνη όσο αφορά την μελισσοκομική σκέψη και γνώση! Ελάχιστοι, ακόμη και επαγγελματίες μελισσοκόμοι, ήταν σε αυτό το επίπεδο -ήταν!- Δυστυχώς πέθανε και για αυτό και η προσπάθεια να διασωθεί μέρος της κωδικοποιημένης στο υλικό του μελισσοκομικής σκέψης). 

 Το όνομα του ήταν Χρήστος Σερενίδης (Κατσιάκος), μελισσοκόμος του χωριού μου (ο Σοχός έχει πολλούς και καλούς μελισσοκόμους σε ικανότητες, γνώσεις, και μελισσοκομική εφευρετικότητα, σκέψη, και φαντασία. Το πρόβλημα με τους Σοχινούς μελισσοκόμους είναι ότι δεν πάει ο ένας τον άλλον, και είναι αδύνατο να συνεργαστούν μεταξύ τους, αλλιώς θα ήταν ο Σοχός αντίστοιχα ξακουστό μελισσοκομικό μέρος σαν την Νικήτη της Χαλκιδικής (τους οποίους μελισσοκόμους της Νικήτης τους θεωρώ τους καλύτερους του βορρά! Του βορρά είπαμε ε! Οι εξυπνότεροι μελισσοκόμοι εξακολουθούν και είναι οι νότιοι μελισσοκόμοι!)), ο οποίος με που πέθανε, ο γιός του πέταξε στα σκουπίδια μέρος του (εξειδικευμένου) μελισσοκομικού υλικού του, όπου και ειδοποιήθηκα από τα παιδιά της Δημαρχίας για ότι κάποιος πέταξε "κάτι σαν κυψέλες" στα σκουπίδια, και εάν θέλω να πάω να τα δω. 

 Και φυσικά πήγα! 

 Μην βλέπετε ότι είμαι κουρασμένος με την μελισσοκομία, και τα μελισσοκομικά φολκλόρ της, και τα φρου φρου και τα αρώματα, που πασάρουν αρκετοί για αυτή, όπως και το γενικότερο "εμπόριο ρομαντισμού" που προωθούν, και είναι αδύνατο να το αποδεχθείς εάν είσαι επαγγελματίας μελισσοκόμος και είσαι κάθε μέρα στην λάσπη, την κάπνα, τον ιδρώτα, και την απογοήτευση, από το επάγγελμα της μελισσοκομίας. 

 Έτσι και περάσεις μια φορά τον μελίσσοκομικό πυρετό (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μελισσοκομικός πυρετός ) δεν υπάρχει τρόπος να ξεκολλήσεις! Θα είσαι για πάντα εθισμένος στην μελισσοκομία, όσο λύπη, απογοήτευση, και πίκρα και να σου προσφέρει! Απλώς με τα χρόνια μαθαίνεις να το κρύβεις, και δεν σπας τόσο πολύ αρχίδια με το "Τα μελίσσια αυτό, και τα μελίσσια εκείνο, και θα κάνω αυτόν το μελισσοκομικό χειρισμό, και είσαι πανηλίθιος γιατί μελισσοκομικά αυτό είναι αδύνατο! Ποιος σου έμαθε μελισσοκομία άσχετε! Και, και, και, και........!" χα χα χα.

 Οπότε το μελισσοπρεζόνι δεν μπόρεσε να αντισταθεί, και πήγε να δει το τι είναι αυτά τα "κάτι σαν κυψέλες", και βρήκα πολύ υλικό, όλο εξειδικευμένο, και αντιλήφθηκα και ποιανού ήταν (με τον συγκεκριμένο μελισσοκόμο είχα καλές σχέσεις, και μέρος από την μελισσοκομική μου γνώση το πήρα από αυτόν, οπότε ήξερα και τον ίδιο τον μελισσοκόμο, και τις δυνατότητες του. Αλλά ήξερα και αρκετά από τα ανδραγαθήματα του (πχ είχε βγάλει πατέντα στις αρχές της δεκαετίας του 80 για σύστημα όπου έβαζες πάνω από την κυψέλη βάζα ανάποδα για να χτίσουν σε αυτές κερήθρα οι μέλισσες, και έπειτα να το γεμίσεις με μέλι, και να το πουλήσεις σαν κερήθρα με μέλι! Ναι ξέρω ότι το έχετε δει αυτό πλέον από πολλούς, ναι, αλλά η πατέντα του στην Ελλάδα είχε καταχωρηθεί από τον συγκεκριμένο μελισσοκόμο σχεδόν 4 δεκαετίες πίσω! Ερασιτέχνης μεν, τρομερός μελισσοκόμος δε! Είχε κάνει (κάνει! Όχι αγοράσει!) και γυάλινη κυψέλη που την είχε στο σπίτι του, για να βλέπει να δουλεύουν τα μελίσσια διαρκώς, η έξοδος/είσοδος των μελισσιών ήταν σε ένα σωλήνα που έβγαινε από το σπίτι του! 4 δεκαετίες και αυτό πίσω! )). 

 Κάποιο από το υλικό το κατάλαβα με το πρώτο το τι είναι, τι κάνει, ποιος είναι ο σχεδιασμός του (πχ το τρικυψελίδιο που θα παρουσιαστεί εδώ, έχω γνωρίσει την χρήση του και από άλλους μελισσοκόμους, ωστόσο όμως μου κέντρισε το ενδιαφέρον ότι χρησιμοποιούσε τέτοιον εξοπλισμό ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος, μια που την φράση "Μελίσσια που είναι κάτω από 3 πλαίσια (στον βορρά!) αρχές Φθινοπώρου πρέπει να τα κάνεις συνένωση" μου την έμαθε αυτός!). 

 Χμμμμμ αυτή ήταν η λύση που σκέφτηκε για να παρακάμψει ακριβώς αυτόν τον περιορισμό που οδηγούσε σύμφωνα με αυτόν στον συγκεκριμένο μελισσοκομικό χειρισμό? Πρόβλημα: αδύναμα μελίσσια που δεν θα βγάλουν όλα τον χειμώνα. Λύση: η συνένωση, για να δημιουργείς δυνατότερα μελίσσια με περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης τον χειμώνα! Πρόβλημα: Έτσι δημιουργείς μόνος σου το πρόβλημα να χάσεις σε αριθμούς τα μισά αδύναμα μελίσσια (τις μάνες τους κυρίως!), που μπορεί να μην είναι και τόσο μεγάλες οι απώλειες εάν δεν είναι σκληρός ο χειμώνας. Λύση: Χρησιμοποίησε τρικυψελίδια για να είναι και περιορισμένα τα μελίσσια σε τρία μόνο πλαίσια, αλλά και να είναι δίπλα, δίπλα, σε άλλα μικρά μελίσσια και να κερδίζουν έτσι σε ζέστη (τρία τριάρια μελίσσια δίπλα, δίπλα, έχουν σχεδόν πληθυσμό αλλά και θερμοκρασία όσο ένα δεκάρι μελισσάκι!).

Αυτή ήταν η μελισσοκομική του σκέψη, και εφαρμογή, για να μην είναι αναγκασμένος να προβεί σε τόσο δραστικές λύσεις όσο η αναγκαστική συνένωση για τον χειμώνα? Μπορεί! Μπορεί να τα χρησιμοποιούσε (και) για κάτι άλλο, δεν το ξέρουμε, η πρόθεση του έχει χαθεί με αυτόν! Πολύ μεγάλο μέρος της μελισσοκομικής γνώσης χάνεται με το που χάνεται και κάθε ένας από τους παλιούς μελισσοκόμους, γιατί δεν υπάρχει ένα αρχείο όπου θα διασώζεται η μελισσοκομική τους γνώση και σκέψη. Ακριβώς αυτός και ο λόγος ύπαρξης αυτού του  blog! Η δική μου μελισσοκομική γνώση και σκέψη (αλλά και όση έχω αποκτήσει από εδώ, και εκεί!) θα παρουσιαστεί και διατηρηθεί για όλους τους υπόλοιπους μελισσοκόμους, σύγχρονους μου, αλλά και επόμενους από μένα!

 Αντίθετα το τετρακυψελίδιο που θα παρουσιαστεί στην επόμενη ανάρτηση ήταν δύσκολο να το αποκωδικοποιήσω ως κάτι τέτοιο! Γιατί υπήρχε μόνο η βάση του (μαζί με κάτι καπάκια λίγο μικρότερα από τα καπάκια από τα τρικυψελίδια, αλλά τίποτα που να υποδήλωνε ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτά) και δεν είχα δει ποτέ τετρακυψελίδιο στην ζωή μου (ούτε φανταζόμουν ότι θα υπήρχε κάτι παρόμοιο!), θα το δείτε στην επόμενη ανάρτηση το τι ακριβώς εννοώ με όλα τα παραπάνω.   

 Στην παραπάνω φωτογραφία έχω τα τρία τρικυψελίδια που διέσωσα από τα σκουπίδια, στα δύο από αυτά έχω εξωτερικά καπάκια (γιατί η χρήση τους πάει με εξωτερικό καπάκι), στο τρίτο ένα καπάκι από κυψέλη από αυτά που βρήκα στα σκουπίδια, και το διέσωσα γιατί έχει μερικά χαρακτηριστικά που δεν έχουν τα νεότερα, και θα σας τα παρουσιάσω και αυτά στα πλαίσια της σειράς "Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη".

 Και ναι! Το μεσαίο εξωτερικό καπάκι γράφει ακριβώς αυτό που διαβάζετε! 

 Ήταν μια προειδοποίηση σε κάποιον "έξυπνο" που αναποδογύριζε τα σημάδια μου γιατί ήθελε να με διώξει από το συγκεκριμένο μέρος! Ναι, οι νότιοι μελισσοκόμοι είναι πολύ εξυπνότεροι από τους βόρειους! Αντίθετα οι βόρειοι μελισσοκόμοι είναι πολύ αγριότεροι, και έρχονται πολύ πιο εύκολα σε βίαιες λύσεις των προβλημάτων τους! Να το θυμάστε αυτό, όπως και ότι το δικό μου το παρατσούκλι είναι το "Ο Αρκούδας"!

 Χα χα χα.  


 Η ιδέα μου ήταν να επισκευάσω και να αναπαλαιώσω τα τρικυψελίδια, και να τα φέρω στην αρχική τους μορφή "Φαντάσου να πάρεις αυτά τα σαπάκια και να τα κάνεις σαν καινούρια! Πόσο Cool  ανάρτηση θα είναι για το blog κάτι τέτοιο!". Ναι έτσι σκέφτηκε ο γκαζαγκούγκου ο blogger μέσα μου! Που να ήξερα τι μπελάς είναι κάτι τέτοιο!

 Τα τρικυψελίδια στο μεταξύ βαμμένα με μια πολύ πηχτή "καραβομπογια" (αντίστοιχη έχει η bomex), οι είσοδοι στις κυψέλες φράζονται από ένα κομμάτι ξύλο που είναι στερεωμένο (και μετακινόταν πάνω, κάτω, για να κλείνει και ανοίγει η είσοδος, και ταυτόχρονα να δημιουργείται μια υποτυπώδης σανίδα πτήσης για τις μέλισσες) στην βάση, με μεντεσέ παραθύρου! Έξυπνη λύση από τους φτωχοδιάολους παλιούς μελισσοκόμους!


 Και ξεγυμνώνουμε τα τρικυψελίδια και βλέπουμε τα εσωτερικά καπάκια τους, όπου έχουν οριακή εφαρμογή με τα τοιχώματα της κυψέλης, ένα μικρό κεντρικό άνοιγμα με σίτα, αλλά και ελάχιστο χώρο για να βάλεις σταθερή τροφή (πρώτο μειονέκτημα τους, εμφανές!).


 Κοντινή λύση για να φανούν οι λεπτομέρειες του τρικυψελιδίου.


 Και των εσωτερικών καπακιών του. 


 Άποψή από κάτω, είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότερες από τις παλιές κυψέλες έχουν την μορφή "έλκηθρου" όσο αφορά το κάτω μέρος τους! Δύο μακρόστενα πόδια σαν ράγες από "έλκηθρο", και όχι τέσσερα τακούνια που έχουν οι νεότερες κυψέλες. Επειδή έχω και παλιού τύπου, και νέου, δεν έχω δει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα σε αυτή την μορφή της βάσης! Ίσως υπήρχε κάποιο πλεονέκτημα στις μεταφορές κυψελών που γίνονταν με μουλάρια στο παρελθόν! Ίσως να ήταν πιο εύκολο να δεθούν επάνω στα ζώα, ίσως να μην τα τραυμάτιζαν οι πολλές μικρές γωνίες που έχουν τα τακούνια, ίσως να μην μπορούσαν εύκολα να κάνουν τα τακούνια οι κυψελοποιοί, ίσως να ήταν πολύ εξυπνότεροι οι παλιότεροι μελισσοκόμοι από εμάς, και να καταλάβαιναν τα πλεονεκτήματα αυτής της μορφής που σε εμάς διαφεύγουν! Χα χα χα.  


 Και εδώ παγώνει η ψυχή! Μαύρα χάλια, επιδιόρθωση από τον αρχικό μελισσοκόμο με ναϊλόν και με φελισόλ! Ήδη τα τρικυψελίδια ήταν ερείπια από όταν τα χρησιμοποιούσε αυτός, πόσα χρόνια έχουν ήδη περάσει από αυτές τις επισκευές? Θεωρητικά εάν φτάσουν οι κυψέλες την δεκαετία έχουν βγάλει τα λεφτά τους, οι δικές μου έχουν ξεπεράσει αυτό το όριο, και εξακολουθούν να είναι σε πολύ (πολύ, πολύ, πολύ) καλύτερη κατάσταση από αυτό που έχω μπροστά μου! Αξίζει να ασχοληθώ να τις επιδιορθώσω και αναπαλαιώσω? Πόση ζωή θα έχει ακόμη το ξύλο των κυψελών? Έχουν και εμφανή προβλήματα στον σχεδιασμό! Μπορείς να τις βελτιώσεις εάν αρχίσεις από την αρχή? Μπορώ! Έχω ήδη αρκετές ιδέες που ξεπερνούν αυτό τον σχεδιασμό! 


 Και όταν φτάνεις στην χρήση λοστού για κάτι η κατάσταση του είναι Π.Ο.Ε. (Πέρα Οποιοσδήποτε Επισκευής). Η αρχική σκέψη είναι να αφαιρέσω απλώς την βάση του, και να προσθέσω νέα βάση του εμπορίου στο κύριο σώμα του τρικυψελιδίου. Δυστυχώς οι παλιοί μελισσοκόμοι, και κατασκευαστές κυψελών, δεν είχαν καμία φειδώ όσο αφορά την χρήση καρφιών, αβέρτα καρφιά παντού, ανά 0,2 εκατοστά και καρφί! Δεν κάνανε κυψέλες, τανκ κάνανε! Χα χα χα. Η λύση για να αφαιρεθεί το πάτωμα ο λοστός, κάνει φυσικά δουλειά, απλώς το ξύλο ήταν σε τόσο αξιοθρήνητη κατάσταση που κυριολεκτικά θρυμματιζόταν πλήρως!

 Και εδώ μπαίνει η σκέψη του επαγγελματία μελισσοκόμου "Καλά τα τσακαλίκια για το blog, και το "κοιτάξτε το πήρα ροκανίδι και το έκανα κυρία", αλλά εδώ μιλάμε τώρα για δουλειά, θα ρίξεις λεφτά, θα ρίξεις δουλειά, μην φτύσεις και αίμα για να το κάνεις ακριβώς όπως ήταν και να σου αντέξει 2-3 χρόνια, και μετά να είναι για πέταγμα! Κάνε το από την αρχή, κάνε το καλύτερο από ότι ήταν, και κάνε το να αντέξει για τα επόμενα 15-17 χρόνια που θα βγεις και εσύ στην σύνταξη! Άντε με τις μαλακίες τα blog και τα χαζά! Δουλειά θα κάνουμε σήμερα και όχι τα "παιδία παίζει"! Γκαζαγκούγκου!".

 Οπότε με βαριά την καρδιά η απόφαση παίρνεται, δεν διασώζεται αυτό, πήρες την τεχνογνωσία του (κρατάς και ένα τρικυψελίδιο ως "πατρόν" για να δουλέψεις επάνω του), ωραία κάνε κάτι βελτιωμένο σε σχέση με αυτό. Πάνε την τέχνη ένα βήμα παρακάτω! 


 Κρατάμε και αυτό για να διασώσουμε και αυτό το στοιχείο της μελισσοκομικής τέχνης, ο μεντεσές και η σανίδα πτήσης, που γίνεται ταυτόχρονα και η πόρτα του τρικυψελιδίου!

 Φτωχοδιάολοι, με το τίποτα κάλυπταν πολλές ανάγκες ταυτόχρονα!


 Οι βάσεις και τα καπάκια από τα τρικυψελίδια καθώς τα έχω περάσει με δύο χέρια με λινέλαιο (για περισσότερα σχετικά με το πως επεξεργάζομαι και ετοιμάζω τις κυψέλες μου βλέπετε προηγoύμενη ανάρτηση του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Λίγο Βαν Γκόγκινγ για να μην ξεχνούμε την τέχνη ). Στο βάθος είναι η βάση από το τετρακυψελίδιο που θα σας το παρουσιάσω στην επόμενη ανάρτηση.


 Και συνεχίζουμε με βελατούρες, αστάρια, λαδομπογιές, δεν θα αναφέρω εδώ όλα τα βήματα, πάτε στην προηγούμενη ανάρτηση για αυτά. Λεπτομέρεια χρήση νάιλον όταν βάφετε, για να μην γίνει το πάτωμα σαν έκρηξη σε εργοστάσιο βαφών! Χα χα χα/ 


 Χρήση ταινίας για να βάψω το κύριο σώμα των τρικυψελίδιων με διαφορετικό χρώμα σε κάθε πλευρά που θα έχει είσοδο, για να υπάρχει παράλλαξη σε κάθε διαφορετικό τμήμα του τρικυψελιδιού! Είπαμε θα τα κάνουμε καλύτερα τα τρικυψελίδια από αυτά που βρήκα! 

 Η παράλλαξη είναι μια από τις βελτιώσεις (φυσικά εδώ υπάρχει ίσως και αντίλογος, αδύναμα τα μελίσσια στα τρικυψελίδια λόγου μεγέθους, ίσως είναι αδύναμες και οι οσμές τους, ή και να γίνεται μια μείξη τους, και να μπορούν να ξεγελιούνται οι μέλισσες και να πηγαίνουν σε οποιοδήποτε τμήμα του χωρίς επιπτώσεις πχ να τις σκοτώνουν οι φρουροί, εάν βάλεις μέσα όμως μια παράμετρο όπως είναι η χρωματική παράλλαξη μπορεί να αναιρείς το παραπάνω, εάν ισχύει, και να προκαλέσεις πρόβλημα! Καλό είναι να σκέφτεσαι προκαταβολικά και το τι μπορεί να πάει λάθος! Γιατί τα παλιά τρικυψελίδια δεν είχαν χρωματική παράλλαξη ανά είσοδο? Είναι μη αναγκαία? Δημιουργεί πρόβλημα? Ή απλώς τεμπέλιαζαν οι παλιοί μελισσοκόμοι και δεν έκαναν το έξτρα (και ορθό!) βήμα?)!

 Η χρήση της συγκεκριμένης ταινίας για να περιορίσεις το χρώμα όταν βάφεις στην πλευρά που πρέπει είναι λάθος (θέλει ξυλοταινία), και πέρασε χρώμα σε άλλες πλευρές, και όταν την αφαίρεσα αφαίρεσε και χρώμα, και έπρεπε να ξαναβάψω για να διορθώσω τα πάντα. 


 Τρικυψελίδιο είπαμε, τρία χρώματα (τέσσερα το τετρακυψελίδιο! Χα χα χα).


 Γιασά και μπράβο! Είδες τι καλή δουλειά που έκανε η ταινία! 

 Ναι καλά! Ας μην το ξανάβαφα και θα έβλεπες!

 Χα χα χα. 


 Μερακλαντάν καταστάσεις!

 Νοικοκυρεμένες!

 Χα χα χα. 


 Ιχχχχχχ! Τι κουκλιά είναι αυτάααααα! Με τα χρωματάκια τους, και τις χειρολαβούλες τους, και τις μικροσκοπικές τις εισόδους τους!!!!


 Είπαμε καλύτερες θα τις κάνω, παράλλαξη σε κάθε πλευρά τους, χειρολαβές, πόρτες πλαστικές για τρικυψελίδιο (υποθέτω και για πενταράκια, αλλά δύσκολα για μεγαλύτερα μεγέθη, είναι υπερβολικά μικρές για γομάρια εικοσάρια ή και δεκάρια), που να δείτε και από μέσα την έκπληξη που σας έχω. 


 Αυτό το κίτρινο "χτυπητό αυγό" είναι το αγαπημένο μου, αλλά το βρίσκεις δύσκολα! Μπορεί και να το έχουν καταργήσει οι φραγκοκίλλερς οι μπογιατζίδες! Χα χα χα. 


 Σουρπριέζα!

 Ναι έχω βάλει τροφοδότες -καπάκια τρικυψελιδίου της Technoset! Πλεονέκτημα τους σε σχέση με τα εσωτερικά καπάκια των παλιών τρικυψελιδίων ότι έχουν χώρο και για σταθερή τροφή και για σιρόπι! Αλλά χρησιμοποίησα μόνο τους τροφοδότες -καπάκια και όχι τα διαχωριστικά της Technoset (γιατί? Γιατί είναι μια ηλιθιότητα και μισή, και ταιριάζουν μόνο στις δικές τους κυψέλες που έχουν διπλές εισόδους από αριστερά, και δεξιά) παρόλο που πουλιούνται μαζί με το κιτ των τροφοδοτών-καπακιών! Κρίμα!


 Και τις ξεγυμνώνουμε για να δούμε πως είναι η εσωτερική τους δομή. 


 Γουστάρετε! Τα λιγουρεύεστε?

 Διαχωριστικά που μπορείς να τα αφαιρέσεις και να κάνεις σταδιακά το τρικυψελίδιο εξαράκι και δεκαράκι! Είτε γιατί μεγαλώνει ένα μελίσσι μέσα του και του δίνεις χώρο, είτε γιατί κάνεις διαδοχικές συνενώσεις στα διάφορά τμήματα του!

 Εγώ τα έκανα αυτά! Και τα διαχωριστικά, και τους οδηγούς που συρταρώνουν μέσα τους!

 Γιατί είμαι και γαμώ τους μάστορες!

 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 Το πιστέψατε το παραπάνω?

 Καλά μαλάκες είσαστε? 

 Χα χα χα.

 Έχω δημιουργήσει ολόκληρη σειρά με τον τίτλο "Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια" που αναφέρεται σε μένα, και νομίζετε ότι είναι δυνατόν να κάνω κάτι τέτοιο εγώ? Επαγγελματική δουλεία είναι τα παραπάνω, από ξυλουργό - επιπλοποιό, γκαζαγκούγκου! Εγώ του πήγα βάσεις, πατώματα, και καπάκια βαμμένα με χειρολαβές και κλειδιά, τα κιτ της Technoset, το τρικυψελίδιο που κράτησα σαν "πατρόν" και του είπα "θέλω να κάνω αυτό, αλλά με τα διαχωριστικά να μπορούν να βγαίνουν, και να μπαίνουν! Μπορούμε να το κάνουμε?" και το κάναμε, γιατί ήταν μάγκας ο μάστορας! 

 Καλός σε πολλά είμαι, αλλά υπάρχουν και περιορισμοί στο τι μπορώ να κάνω, το παραπάνω είναι πέρα από τα όρια μου!


 Τρομερή δουλειά και μπελαλίδικη έκανε ο μάστορας (1,5 μέρα του πήρε να τα φέρει όλα στην σειρά, μαζί με αρκετές ακόμη δουλειές που του έβαλα να κάνει σε υλικό που του έδωσα), πχ το να φέρει στην κατάλληλη απόσταση τα πλαίσια ώστε να χωράνε ακριβώς 9, αλλά και να έχουν και κάποιο πάχος οι οδηγοί των διαχωριστικών ώστε να μπορούν να μπαινοβγαίνουν αυτά. 'Ηταν τραγικά μπελαλίδικη εργασία (tip εδώ, πρώτα τρυπάς με τρυπάνι τις τρύπες από τις ξυλοβίδες και έπειτα περνάς τις ξυλοβίδες! Για να μην διαλύσεις τα πηχάκια! Εγώ θα πήγαινα κατευθείαν στον  βιδολόγο με τις ξυλόβιδες, και μετά θα έλεγα "τι έχουν τα καημένα και ψοφάν!"), έφαγα πολύ μπενελίκωμα (έκατσα από δίπλα του όλο αυτό το διάστημα και "έκλεβα" εμπειρία και τεχνογνωσία!). Οι τρύπες για τις εισόδους έγιναν επίσης από αυτόν με κυκλικό τρυπάνι. Να βρει το απαραίτητο φάρδος για τα διαχωριστικά, να τα κόψει έτσι ώστε να εφαρμόζουν απόλυτα με τα τοιχώματα, αλλά και τα καπάκια (θέλει και ένα δόντι, για να κλείνει πλήρως το κάθε διαμέρισμα του τρικυψελίδιου)! 

 Εάν τα έκανα τα διαχωριστικά σταθερά θα ήταν πολύ λιγότερη η εργασία, και ακόμη λιγότερη μπελαλίδικη. Αλλά εγώ ήθελα τα τρικυψελίδια πρώτα από όλα να ήταν "ευέλικτα", και επίσης βασικό και αυτό, να είναι "καλύτερα"! Ότι μπορούν να κάνουν οι άλλοι μελισσοκόμοι εγώ το κάνω καλύτερα, ένα πράμα ναούμ! Χα χα χα.   


 Κλέψτε λίγη τεχνογνωσία και εσείς πληβείοί, και χωρικοί!

 Χα χα χα.


 Και πως είναι και το διαχωριστικό τους. 


 Εδώ σας έχω λεπτομέρεια από το κιτ της Technoset όπου στο μεσαίο καπάκι - τροφοδότη υπάρχει η είσοδος του μεσαίου διαμερίσματος (οι είσοδοι από τα άλλα διαμερίσματα είναι η αριστερή και δεξιά είσοδος της κυψέλης τους)! Η είσοδος είναι ψιλά! Οπότε βρομιές της κυψέλης, νεκρές μέλισσες και γόνος, εισβολείς, δεν θα μπορούν να πεταχτούν από τις μέλισσες καθαρίστριες της κυψέλης (ιδίως σε ένα τρικυψελίδιο που εκ ορισμού είναι πολύ αδύναμα τα μελίσσια μέσα του!). 

 Δεν ξέρω τι σκεφτόταν όταν το έκαναν αυτό το τραγικό λάθος! Ηλιθιότητα? Ασχετοσύνη? Αναγκαίος περιορισμός για να γίνεται η χρήση των κυψελών τους με το κιτ χωρίς άλλες αλλαγές? Δεν ξέρω, φυσικά εγώ θα ακυρώσω αυτή την είσοδο! 

 Γιατί? 

 ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ! 

 Για να μην ξεχνάμε το ποιο είναι το μελισσοκομικό ταπεραμέντο! Χα χα χα.


 Άλλη μια ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ! 

 Ποιο? Τα διαχωριστικά της Technoset που δεν βρίσκουν οδηγούς για αυτά στις πρώτες εκδόσεις των πλαστικών κυψελών της Technoset?

 Όχι!

 Ε τότε ποια είναι η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ που βλέπεις εδώ?

 Η ίδια η πλαστική κυψέλη και η έννοια της (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Αποχαιρετισμός στα όπλα )!

 Χα χα χα. 


  Αυτό αντίθετα μου άρεσε πάρα πολύ! Έχει πολύ μελισσοκομική γνώση και εμπειρία μέσα στον σχεδιασμό του! Μικρή είσοδος κατάλληλη για μικρά μελίσσια!


 Που με μια και μόνο κίνηση γίνεται και πόρτα, και σανίδα πτήσης για τα αδύναμα μελίσσια, ακριβώς η ίδια λύση που έχουν σκεφτεί και οι παλιότεροι μελισσοκόμοι με τον μεντεσέ στην πόρτα-σανίδα πτήσης στα παλιά τρικυψελίδια! Αυτό το έχει στάνταρ σχεδιάσει άτομο που πραγματικά ξέρει μελισσοκομία! Εύγε!


 Και από πίσω βλέπεις ότι είναι ακόμη πιο περιορισμένη η είσοδος! Γιατί αφορά πολύ αδύναμα μελίσσια που δεν θα μπορούν εύκολα να φυλάνε την είσοδο, δεν έχουν τους αριθμούς για κάτι τέτοιο, και η λεηλασία είναι η πιο πιθανή μοίρα τους! Γιασά και μπράβο παλίκαρε!


 Και πάμε στο εάν συμφέρει να τα κάνεις μόνος σου τα τρικυψελίδια, ή συμφέρει να τα πάρεις έτοιμα από το εμπόριο (χωρίς βαφή, κλειδιά, ή χειρολαβές). Επάνω έχω το κόστος για ότι αγόρασα για να τα κάνω σε σχέση με το πόσο πουλάει το τρικυψελίδιο του ο ίδιος προμηθευτής που μου προμήθευσε και τα υλικά για να το κάνω (διευκρινίζω εδώ ότι δεν έχω υπολογίσει ούτε στα έτοιμα τρικυψελίδια, ή σε αυτά που έκανα εγώ, τα κόστη για μπογιές, κλειδιά, χειρολαβές, πλαίσια (μια αμφιβολία εδώ εάν το έτοιμο τρικυψελίδιο έχει και πλαίσια μέσα του σε αυτή την τιμή! Εάν ναι θα πρέπει να υπολογισθεί ένα έξτρα κόστος στα 5-6 ευρώ για τα τρικυψελίδια που έκανα εγώ!), αυτά είναι ίδια και στις δύο περιπτώσεις και δεν ήταν αναγκαίο να υπολογισθούν εδώ, αλλά φυσικά αυξάνουν το κόστος και αυτά! Ισομερώς, αλλά το αυξάνουν!).

 Ο μάστορας μου είχε ζητήσει 50 ευρώ για τα υλικά του, συν άλλα 50 για την εργασία του, και ένα τρίκιλο μέλι! Πολύ λίγα για την 1,5 μέρα που δούλεψε μαζί μου, και μόνο για μένα! Φιλότιμος άνθρωπος, γνωστός για αυτό το χαρακτηριστικό του, θα πεθάνει φτωχός ακριβώς για αυτό το χαρακτηριστικό του, γνωστό και αυτό! Του έδωσα εγώ άλλα 50 ευρώ, γιατί εκτίμησα ότι η τιμή που μου είπε ήταν γελοία για τον όγκο εργασίας που έριξε (τα μπενελίκια του προς εμένα δεν τα θεωρώ κατάλληλη αμοιβή για το κάτεργο που τον έβαλα!), επίσης έκανε και άλλες εργασίες που του έβαλα, πχ στεφάνι για το δοχείο ωρίμανσης, αλλά και κάποιες εκπλήξεις που θα σας παρουσιάσω στο μέλλον. Αλλά ήθελα να έχω και "πρόσωπο" για το μέλλον και όταν θα τον χρειαζόμουν για εργασίες να μην έψαχνε δικαιολογίες για να μην με εξυπηρετήσει. Αλλά το κυριότερο γιατί θεωρώ ότι το φιλότιμο πρέπει να αμείβεται, και όχι να τιμωρείται! Να είμαστε άνθρωποι και να φερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε να φερθούν οι άλλοι σε εμάς!

 Οπότε θεωρώ ότι η αμοιβή του ήταν τα 120 ευρώ για υλικά και εργατικά που ζήτησε, επιμερισμένο στα τρία τρικυψελίδια, και στο τετρακυψελίδιο, μας κάνει 30 ευρώ εργατικά. 

 Το κόστος του έτοιμου τρικυψελιδίου είναι 52 ευρώ με ΦΠΑ, ενώ τα υλικά για το φτιαγμένο από μένα τρικυψελίδιο (από μένα! Λέμε τώρα και καλά! Χα χα χα) είναι στα 52,42 ευρώ με ΦΠΑ (χωρίς την προσφορά το κιτ της Technoset είναι στα 25 ευρώ! Στα υπόψη και αυτό). 

 Σύνολο κόστους για το έτοιμο Τρικυψελίδιο είναι τα 52 ευρώ, για το φτιαγμένο από μένα 82,42! Καμία έκπληξη σε αυτό! Όσοι ξέρουν την κατάσταση με την κατασκευή κυψελών από τους ίδιους, σε σχέση με τους κυψελοποιούς ξέρουν ότι αυτό θα ισχύει κάθε φορά! Πάντα είναι πιο ακριβό το να τα κάνεις εσύ τα υλικά που δουλεύεις, σε σχέση με τον εξιδεικευμένο τεχνίτη που έχει και τα μηχανήματα για να τα κάνει (μόνη εξαίρεση εδώ μπορεί να είναι το πενταράκι που το "χτυπάνε στα αυτιά", και ίσως συμφέρει περισσότερο να το κάνεις εσύ!).

 Από την άλλη πλευρά μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω για μιαμισή μέρα δίπλα σε έναν τρομερό τεχνίτη που μου έδειξε όλη την τέχνη του ακριβώς στο αντικείμενο που με ενδιαφέρει, πήρα τεχνογνωσία, είδα την σκέψη του, τον προβληματισμό του, τις λύσεις του, την εμπειρία του, τα όρια μου και τους περιορισμούς μου, μου άνοιξε δρόμους, και μου τους έκλεισε επίσης (πχ ήθελα να ακολουθήσω ως μελλοντικό χόμπι τον ξυλοτόρνο, να αποκτήσω ένα (πανάκριβο!) εργαστήρι με ξυλότορνο, δοχείο πιέσεως, σέγα, πριονοκορδέλα κτλ, είδα ότι δεν γίνεται να το ακολουθήσω όσο είμαι μελισσοκόμος, και θα μοιραζόμουν τον ίδιο χώρο με το μελισσοκομικό μου εργαστήρι. Γιατί? Γιατί πολύ βρομιά η κάθε ξυλουργική εργασία! Πολύ πριονίδι το κάθε ξυλουργικό μηχάνημα, και αυτό πάει παντού! Και όταν λέμε παντού εννοούμε παντού (μέχρι μέσα στα παντελόνια μας!), δεν γίνεται εκεί που έχεις τα μηχανήματα που βγάζουν το μέλι να έχεις τόση σκόνη! Τέλος! Πρέπει να έχεις ξεχωριστό χώρο πχ κοντέινερ, άλλα 5000 ευρώ! Δεν λέει! Πολλά λεφτά, με τόσα λεφτά αγοράζεις 6-7 φλίπεράκια και έχεις κάτσε καλά χόμπι και πολύ πιο καθαρό, κρατάς και όλα τα δάχτυλα σου σώα! Χα χα χα). 

 Αξία για όλα τα παραπάνω? Ανεκτίμητη!

 Πλήρως ευχαριστημένος για αυτή την απόφαση μου να επενδύσω σε κάτι τέτοιο, κέρδισα πολλά, αυξήθηκε και η αυτοπεποίθηση μου!

 Μπορώ και να πω ότι έκανα και τρικυψελίδια, και τετρακυψελίδια, με τα χεράκια μου (εεεεεε! Στο περίπου! Χα χα χα).

 Και το κυριότερο?

 Ότι κάνουν οι άλλοι μελισσοκόμοι εγώ το κάνω ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

 Που το πας αυτό!

 Χα χα χα. 




 Καλά όλα αυτά (και αστεία επίσης! Χα χα χα) αλλά στο δια ταύτα!

 Γιατί τα έκανες όλα αυτά?

 Το κέρδος από όλα αυτά? Ποια είναι η μελισσοκομική σου σκέψη πίσω από όλες αυτές τις κινήσεις?

 Πρώτα από όλα έχουμε στις δύο προηγούμενες αναρτήσεις περιγράψει τα προβλήματα της μεθόδου εκμετάλλευσης σμηνουργίας, μικροί πολλές φορές οι αφεσμοί από παραφυάδες, ακόμη και για αφεσμό μισού ή ενός πλαισίου (εάν υποτιμάτε κάτι τέτοιο σκεφτείτε την παρακάτω ερώτηση μου "Εάν σου χαρίσω έναν, ή πολύ περισσότερους αφεσμούς του μισού, ενός πλαισίου, τέλη Απρίλη, αρχές Μάρτη, συνήθως με νέα μάνα, θα τους πάρεις, ή θα τους περιφρονήσεις και δεν θα τους πάρεις? Όταν ιδίως μόνο για να αγοράσεις μια μάνα από βασιλοτρόφους θα δώσεις από 10 έως 15 ευρώ! Εδώ υπάρχει και κάποιος πληθυσμός επίσης? Θα το έπαιρνες, ή θα το άφηνες?" Ναι αυτό περίμενα να πεις!) θα πρέπει να "κάψεις" μια ολόκληρη κυψέλη! 

 Εδώ έρχεται το τρικυψελίδιο (και το τετρακυψελίδιο) και λύνει ακριβώς αυτό το πρόβλημα! Ήδη έχω με αυτά τα 4 εξειδικευμένα μελισσοκομικά υλικά, 13 θέσεις (Slots!) για να "τακτοποιώ" μικρούς αφεσμούς, 13 αντίστοιχα κυψέλες έχουν "διασωθεί" από αυτή την εργασία, σχεδιάζω να πάρω άλλα 3-4 τρικυψελίδια (πάμε δηλαδή στα 22-25 Slots! Το 10% του αριθμού μελισσιών που θεωρώ τον μέγιστο που μπορώ να δουλέψω παραγωγικά!) για να δημιουργήσω μια "παράλληλη" γραμμή παραγωγής με τρικυψελίδια (και τετρακυψελίδιο).

 Αυτό μπορεί να προσδώσει ευελιξία στους μελισσοκομικούς χειρισμούς μου.

 Πρώτα από όλα μια μελισσοκομική μου σκέψη που με βασανίζει εδώ και καιρό. Να χρησιμοποιώ τρικυψελίδια για να υποστηρίζω με γόνους τα παραγωγικά μου μελίσσια, ή τις παραφυάδες μου για να αναπτυχθούν! Αφαιρείς μάνες με πληθυσμούς και γόνους, 1-2 πλαίσια, και τα τοποθετείς στα τρικυψελίδια, ταΐζεις διαρκώς, αφαιρείς κόκκινους γόνους από αυτά τα βάζεις σε δυνατά μελίσσια, ή στις πιο αδύναμες παραφυάδες, εισάγεις διαρκώς τροφή, εξάγεις κόκκινους έτοιμους να εκκολαφθούν γόνους (δεν το κάνεις αυτό διαρκώς, αφήνεις και κάποιους κόκκινους γόνους για να συντηρούνται και τα μελίσσια στα τρικυψελίδια!). Τροφοδοτείς χωρίς στην πραγματικότητα να τροφοδοτείς! 

 Που είσαι αείμνηστε Μπίκο να τα διαβάζεις αυτά! Να γράφεις νέα κεφάλαια στο βιβλίο "Μάνα δεν είναι μόνο μία" με την "Η μέθοδος του Αρκούδα"!!! Πιο χαζή μέθοδος δεν είναι πιστεύω από τα εννιαόροφα μελίσσια με τις αντιστηρίξεις με συρματόσκοινο!!!! Χα χα χα.

 Αυτό μπορεί να συνδυαστεί ακόμη καλύτερα με τον μελισσοκομικό χειρισμό να δίνεις στα μελίσσια σου 20 μέρες πριν την ανθοφορία/μελιτωφορία που σε ενδιαφέρει να εκμεταλλευτείς (συνήθως είναι χειρισμός του πεύκου αυτός, και κυρίως του δεύτερου χεριού του πεύκου) κόκκινους γόνους, έτσι ώστε όταν αρχίζει η παραγωγική ανθοφορία/μελιτωφορία (λέγε με πεύκο! Χα χα χα) να έχουν προλάβει να εκκολαφθούν οι γόνοι, αλλά και να έχουν γίνει και ιπτάμενες οι μέλισσες τους που θα φέρνουν αβέρτα μέλι.

 Δεύτερη χρήση τους που πιθανότατα ήδη να την χρησιμοποιούν και (όλοι! Χα χα χα) άλλοι, είναι στο κόψιμο παραφυάδων σε δύο στάδια, πρώτο στάδιο αφαιρείς βασίλισσα και 1-2 γόνους, ταΐζεις το ορφανό μελίσσι, σε μια εβδομάδα κόβεις το μελίσσι με τα βασιλικά κελιά χωρίς να ψάχνεις για βασίλισσα! Εδώ με τα τρικυψελίδια έχεις αβέρτα Slots για να τοποθετείς τις βασίλισσες με τους γόνους που θα παίρνεις στο πρώτο στάδιο! Και με αυτές αμέσως μετά τις έχεις για να τροφοδοτείς με κόκκινους γόνους. Ακριβώς όπως περιγράφω παραπάνω!

 Τρίτη χρήση Τράπεζα βασιλισσών. Εύκαιρές βασίλισσες αλλά και πληθυσμοί για να κάνεις συνενώσεις σε όσα μελίσσια κάτι πάει στραβά! Τι να εξηγήσεις εδώ? Ισχύει ότι στην εισαγωγή βασίλισσας σε ορφανό, αλλά πολύ πιο δυνατά, γιατί προσθέτεις και 2-3 πλαίσια πληθυσμού, αλλά και 1-2 πλαίσια γόνου.

 Τέταρτη χρήση είναι ακριβώς η συνένωση αδύνατων μελισσιών το φθινόπωρο,  αλλά και η ύπαρξη πολλών αδύναμων μελισσιών στο ίδιο υλικό για να προσφέρουν ζέστη το ένα στο άλλο τον χειμώνα, που περιγράφω στην αρχή της ανάρτησης.

 Αυτά μου έρχονται στο μυαλό μου, πιθανότατα μπορείς να κάνεις και αβέρτα τσακαλίκια με αυτά σε θέματα βασιλοτροφίας, αλλά δεν είμαι ο κατάλληλος μελισσοκόμος εγώ για να βασιστείτε επάνω μου σε αυτό (Βασιλοτροφία! Μπλιάχ! Λιάκ! Κακά! Χα χα χα).

 Πάμε παρακάτω! Ρε μάγκα! Πολύ μπερεκέτι βλέπουμε! Όλα καλά με αυτή την μέθοδο? Μόνο μπερεκέτια θα βλέπουμε?

 Εσύ δεν είσαι που μας τα πρήζεις με την "απλοποιημένη όσο το δυνατόν μελισσοκομία! Μην προσθέτετε περιπλοκότητα στους μελισσοκομικούς σας χειρισμούς! Κρατήστε τα όλα όσο το δυνατόν πιο απλά! Ο Πολλαπλασιασμός είναι άτιμο πράμα! Μην κάνετε την ζωή σας δύσκολη κάνοντας όλα περιπλοκότερα!".

 Ναι! Αυτό είναι το τεράστιο μειονέκτημα στην λύση που παρουσιάζω με την εισαγωγή ενός τόσο εξειδικευμένου υλικού! Χάνεται σε μεγάλο βαθμό η απλότητα που πρεσβεύω στο κάθε τι! Ήδη μιλώ για υποστηρικτικά μελίσσια, για κόψιμο δύο σταδίων, για τράπεζα βασιλισσών, για συνενώσεις, ή για διατήρηση μη παραγωγικών μελισσιών, και συνύπαρξη τους στο ίδιο υλικό!

 Δυστυχώς εδώ πέφτουμε σε νόμο της Πραγματικότητας. Είναι αδύνατο να κερδίσεις κάπου και να μην χάσεις κάπου αλλού!

 Το τίμημα εδώ είναι η απλότητα! Προσθέτεις μια ακόμη παράλληλή γραμμή παραγωγής! Μια γραμμή παραγωγής που θα την διατηρήσεις για πολύ περισσότερο χρόνο από μια αντίστοιχη παράλληλη γραμμή παραγωγής βασιλοτροφίας! Το μόνο καλό είναι ότι η αντίστοιχη παράλληλη γραμμή που περιγράφω είναι και πιο ευέλικτη, και πιο χρήσιμη, από μια γραμμή βασιλοτροφίας! 

 Και πολύ πιο μπελαλίδικη, και κουραστική επίσης!

 C'est la Vie!

 Αυτά το λοιπόν παιδάκια μου, είδατε επιτέλους και εμένα να πετάω μια τρελή μελισσοκομική θεωρία για να επιβεβαιωθεί το "20,000 μελισσοκόμοι, 20,001 θεωρίες" και να μπορείτε να πείτε και για μένα "Α καλά! Ο μπάρμπας έχει κάψει φλάντζα! Είσαι πανηλίθιος, αυτό είναι μελισσοκομικά αδύνατο! Πού έμαθες μελισσοκομία άσχετε!".

 Χα χα χα.

 Η επόμενη ανάρτηση είναι το θρυλικό (που ελάχιστοι το έχουν ακούσει, κανένας δεν ασχολείται να δουλέψει! Χα χα χα) τετρακυψελίδιο!

 Και μετά έχουμε γενέθλια!

 10 Χρόνια Blogging!

 Τόσο μου χρειάσθηκε για να εκδηλωθώ και εγώ με την σειρά μου,  και να πετάξω και εγώ μια γκαζαγκούγκου μελισσοκομική μέθοδο!

 Χα χα χα.

 Adios Amigos Locos


Σειρά Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια - Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)











































Σειρά: Κουλά και Φευγάτα μέρη που βρήκε ο Αρκούδας Αφεσμούς


 Στις Παγίδες Αφεσμού


 Έξω από τις παραφυάδες


 Σε Χαράδρες


 Σε σημάδια 


 Συνήθως χαμένα στο πουθενά 


 Που και που στα παρθεναγωγεία 


 Μερικές φορές στον Θεό


 Ακόμα και στο Youtube!

 Σύλληψη αφεσμού σε βίντεο By Αρκούδας

 Που και που του έρχονται και στο πιάτο

 Εάν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό

 Υπάρχουν και φορές που μαθαίνει και στους άλλους να τους "ψαρεύουν"

 Προθέρμανση για κόψιμο παραφυάδων

 Αλλά εκτιμά και τις προσπάθειες των άλλων επί του θέματος


 Που και που του κάνουν και δώρο και κανένα αφεσμό. 


Μερικές φορές επιδιώκει και τους αφεσμούς 


Του κόβει και για πατέντες στους αφεσμούς


Πιάνει αφεσμούς και σε όλες τις εποχές


Μερικές φορές γίνεται του αφεσμού το κάγκελο 

Αφεσμοί, αφεσμοί, αφεσμοί 

Που και που, το γαμάει, και ψοφάει




Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 24/1/2024